DE VALLEI
Daar kunt u mee geuren
AlbertHeyn
Na zege op „Laetitia": SEV stevent nu recht
streeks op kampioenschap af
'm
Voor de Jeugd
ISO
Boeremetworst too g am
Gelderse ham 100 §ram
Fiïne snijworst 100 ëram
maakt u het leven goedkoper
NSVS klopte DEV in eigen
huis met 4-0
Vet spek gerookt verlaagd 500 gram
sqépbalCHE per blik
SLASAUS de heerlijkste, .grote fles 73
BISCUIT Zaanse Molen rol 225 gram 37
GROTE SNIJKOEK P« stuk 43
APPELMOES PerPot
Toiletpapiert 39
AH-Lucifers 2 ff
Palmoliezeep doos 4 stuks 53
Is uw boodschappentas te zwaar? Onze speciale bestelservice staat tot uw dienst en
brengt uw boodschappen (aankopen in de winkel) desgewenst gratis in Veenendaal
by n thuis!
De verdwenen
bankdirekteur
door TOM LODEWIJKS
Het lentefeest begon om
14 uur
Het wordt voor de Veenendaalse voileyballclub SEV zo langzamerhand tijd de
kampioensvlag gereed te leggen, daar dit niet lang meer op zich zal laten wach
ten. In de nogal onoverzichtelijke situatie aan de kop van de 3e kl. B. is door de
resultaten in de week voor Pasen eindelijk tekening gekomen.
CITO, dat door een gelijk spel tegen SEV vorige week slechts een punt achter
stand had op de Veenendaalse leiders, verloor volkomen onverwacht van Laeti
tia, waardoor zij zijn uitgeschakeld voor eventuele promotie.
Door deze ontwikkeling werd het Soester Laetitia de grootste belager voor
SEV Door een overwinning op SEV konden zij zich namelijk naast de leiders
aan de top van de ranglijst plaatsen, waardoor een beslissingswedstrijd nodig
zou worden.
Al deze omstandigheden maakten,
dat Sipkema c.s. met gemengde ge
voelens de reis naar Soest aanvaard
den, waar zij het tegen Laetitia zouden
moeten opnemen. Een tegenvaller was
bovendien, dat Gert van de Boven-
kamp verstek moest laten gaan. Hij
werd vervangen door Rebergen.
Onder de nogal vreemde - zoals la
ter zou blijken - leiding van een Lae-
titia-scheidsrechter, gingen de SEV-
ers van start in een hoog tempo.
Vaak bleek in vorige wedstrijden, dat
de eerste set nodig was om warm- en
ingespeeld te raken; zo niet ditmaal:
volledig geconcentreerd en fel spelend
werden de Soestenaren volledig over
speeld in deze eerste set: 15-4.
In de tweede set had Laetitia ogen
schijnlijk het afweermiddel gevonden
tegpn het doeltreffende aanvalsspel der
Veenendalers. Door zich hoofdzakelijk
Hebt u griep die zo echt In
uw botten Is gaan zitten. Jaagt
hem eruit met
WITTE KRUIS.
tabletten, poeders, cachets
tot verdedigen te bepalen wisten zij
deze set binnen te halen (11-15).
Sipkema spoorde zijn teamgenoten
aan meer zorg te besteden aan de zui
verheid van de set-ups, hetgeen on
middellijk resulteerde in keiharde, zui
vere smashes van o.m. Gert van Ma
nen en Sipkema. Dit bleek teveel voor
de Soestenaren en met 15-7 werd deze
set gewonnen door SEV.
In de laatste set is de overwinning
geen moment in gevaar geweest. Via
8-4 en 11-7 kwam ook deze set (met
15-11) en daarmede de volle buit, in
handen van de Veenendalers.
Door deze uitslag werd ook de laat
ste concurrent van SEV teruggewezen.
Verwacht mag worden dat de nog ko
mende wedstrijden geen moeilijkheden
meer zullen opleveren, waarmede dus
Veenendaal - na VVV - in SEV nog
een vereniging in de tweede klasse der
NeVoBo zal hebben.
Zaterdag 5 april speelt SEV aan de
Hoogstraat een wedstrijd tegen het
Doornse Unitas.
Nu de competitie ten einde loopt krijgt
NSVS de smaak pas goed te pakken. Nu
was het DEV dat in Doorn een 4-0 neder
laag te slikken kreeg. De overwegend
sterkere Veenendalers namen reeds in de
tiende minuut de leiding uit een vrije
trap, die, hoewel van betrekkelijk grote
afstand genomen, door Van Leeuwen
benut werd (0-1).
Tien minuten later was het de hard
werkende v. d. Heuvel die een opening
maakte, waardoor v. d. Pest nummer
twee in het net kon deponeren (0-2).
Hoewel na de thee de Doornse voor
hoede de Veenendalers nog wel eens een
keer in de verdediging wist te drukken,
was het toch v. d. Pest, die met twee
goede doelpunten de verdiende overwin
ning veilig stelde.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
2 april Beppie Schoonderbeek
Martha van Zetten
Bertie van Viegen
Dick v. d. Lustgraaf
Lauwrens Roks
Jan M. van Leijen
Ansje Rebergen
Gefeliciteerd!
OPLOSSING PRIJSVRAAGRAADSELS
I. Trap, part.
II. Garnaal (goud, arm, Ruhr, nat, Abel,
ark, laag).
III. Dun, haar, keur, muis, steg, kleuren,
teen, schande.
I. Kat, tak.
II. Trompet (top, Rus, oom, mat, pil, eik,
Tom).
III. Hond, ezel, wolf, vogel (mus) bij
(vlieg) haan, muis, leeuw.
De prijzen zijn dit keer gewonnen door:
Groep ouderen: Dick Schakel, 12 jaar,
Ferd. Bolstraat 3, Veenendaal.
Groep jongeren: Gerard Beyer, 9 jaar,
Holleweg 32, Veenendaal. De ballen kun
nen worden afgehaald bij het redactie
bureau, Parallelweg 10. Veel plezier er
mee jongens en denk om de ruiten van
de buren!
OPLOSSING RAADSELS VORIGE
WEEK
Voor ouderen:
I. Roos, Koos, kaas.
II. Een zeurkous.
III. Groningen, Ierseke, Ede, Tilburg,
Harderwijk, Overijsel, Oss, Roermond
Noordwijk. Giethoorn.
I. Klok, huis, deur; kaas, schaaf wond;
bier, glas, werk; hooi, berg, wand;
oor, bel, knop.
II. Knol.
III. Pens, even, Nebo, snor.
NIEUWE RAADSELS
I. Ik ben een rivier, niet in ons land.
Zet een viervoetig zoogdier achter mijn
naam en je krijgt een groot eenhoevig
dier, dat in de dierentuin is te zien.
Ie rij plaats aan Italiaanse westkust
2e rij staat in westelijk Afrika
3e rij Engelse kustplaats
4e rij plaats in Sleesw.-Holstein (Duitsl.)
5e rij plaats in Branbant (België)
6e rij land in Europa
7e rij plaats in Nd.-Frankrijk
8e rij plaats in Schotland
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een zuidvrucht.
III. Hersengymnastiek:
1. Hoe heet de kajuit van een vliegtuig?
2. Een hofmeesteres in een vliegtuig
noemt men een
3. Hoe noemt men het inleggen van
vruchten in suiker?
4. Welke soort vitaminen zit vooral in
groente en fruit?
5. Wat is kaviaar?
6. Is een walvis een vis of een zoogdier?
7. Hoe noemt men op een zeeschip de
keuken?
Voor jongeren:
I. In welke schelpen leven geen dieren?
II.
X
- X -
- - X - -
X X X X X X X
- - X - -
- X -
X
le rij een medeklinker
2e rij meisjesspeelgoed
3e rij werktuig om te vegen
4e rij 't gevraagde woord
5e rij een jaargetij
6e rij weefsel van een spin
7e rij een medeklinker
Modern luxe theetrommeltje.
(decoratie in goud, rood en wit)
met een pak a 100 gram
AH Blauwmerk Thee a 80
BOTERHAMKORRELS .250 gram 39
Huishoudzeepdubbeistuk 17
FEUILLETON
(2)
Met een door de jaren verworven,
discretie drong zij zich nimmer op.
Kwam „meneer" thuis, dan vond hij
alles aan kant. Af en toe waren er din
gen te bedisselen, viel er af te rekenen.
De stille eenzelvige man wenste zich
zelf wel honderdmaal geluk dat hij,
door de nood gedwongen, al zijn moed
had bijeengezameld en op die avond
op nummer 37 had aangebeld.
En nóch juffrouw De Bas, nóch me
neer Van Maurik waren er de mensen
naar, om de praatgragen in de Plataan
straat reden tot roddelen te geven.
Iedereen wist het: juffrouw De Bas
deed het huishouden van meneer Van
Maurik, wiens dochter in een sanato
rium lag.
En op deze schone morgen was juf
frouw De Bas, als gewoonlijk met de
sleutel naar 39 gegaan, om daar haar
gewone ochtendwerkzaamheden te ver
richten. Haar eigen huisje was reeds
aan kantjuffrouw De Bas hield
van vroeg op, vroeg naar bed. Ze had
er niet op gelet of meneer al weg was,
hij ging altijd op een vaste tijd van
huis. Ze stak de sleutel in het slot, ze
liep de gang inde kamerdeur was
dicht. Dat trof haar ergens in het on
derbewuste, want meneer liet die deur
altijd openstaan. Ze opende de deur
haar hand voor haar mond smoorde
een kreet. Meneer Van Maurik zat
hij lég aan de tafel. Eén ogenblik
slechts nam ze de situatie op, durfde
zich niet te overtuigen. Toen rende ze
in paniek, zo snel als haar korte been
tjes haar dragen konden, de gang uit,
de straat open daar was, o won
der! juist een agent.
Ze zat met gesloten ogen op de keu
kenstoel, maar achter haar oogleden
brandde het beeld van de man, die
daar in de kamer lag. Juffrouw De Bas
was voor geen kleintje vervaard, ze
had méér gezien. Die man wiens benen
waren afgereden, omdat hij op een rij
dende trein wilde springen... de slacht
offers van het spoorwegongeluk, die op
het station waren binnengebracht...
Ze had haar gevoel weggesloten en
was kalm gebleven.
Nieuwsgierigheid dreef haar, te gaan
kijken wat er nu precies gebeurd was,
maar juffrouw De Bas kende discipline.
Nee, hier maar stil blijven zitten,
wachten tot die agent terugkwam.
Laat die het maar opknappen. Hoe
Op de kruisjeslijnen komt de naam van
gedroogde druiven.
III. Hersengymnastiek (alle antwoorden
beginnen met een E):
1. Een van de oudste Zuiderzeesteden
2. Een witwollig bloempje uit de Alpen
3. Welke rivier mondt in de Dollard uit?
4. Een hoge, stalen toren in Parijs
5. Een hogepriester te Silo, opvoedr van
Samuël
6. Hoe heet de koningin van Engeland?
7. De oudste zoon van Izaak heette
De lente was weer in het land en de
zon overgoot met haar gouden glans bos
en heide. Alle knoppen braken open en
de kabouterkoning voelde zich zo blij,
dat hij besloot een groot lentefeest te
houden op de open vlakte midden in het
bos.
Kabouter Krabbelaar, die prachtig te
kenen kon, moest bij de koning komen
en hij kreeg de opdracht een mooi aan
plakbiljet voor het lentefeest te maken.
Dat was een kolfje naar de hand van
Krabbelaar. Een hele dag zwoegde hij
aan het aanplakbiljet, maar toen het
klaar was mocht het gezien worden.
In een rand van lentebloemen tekende
Krabbelaar het programma en de koning
was zeer tevreden. Het aanplakbiljet
werd bevestigd aan de dikke beuk midden
in het bos en toen konden alle kabouters
lezen wat er op het lentefeest te doen
zou zijn. En dat was heel wat!
Het aanplakbiljet zag er zo uit:
Bezoekt woensdag het grote lentefeest
van de kabouters in het bos. Aanvang
14 uur. Einde 16 uur. Openingswoord
van de koning. Muziek van de kabou
terkapel. Lentezang van de 7 krekels,
prijs 4 beukenoten, kinderen 2 beuke-
Optreden van het elfenballet. Toegangs
noten.
Met open mond stonden alle kabouters
het aanplakbiljet te bekijken, want zo
iets moois hadden ze nog nooit in het bos
gezien. En ze vonden dat tekenaar Krab
belaar toch maar met zijn tijd meeging.
De mensen spieken niet meer van 2 uur
en 4 uur, maar van 14 en 16 uur en dat
had die Krabbelaar, die de mensen vaak
bespiedde, toch maar mooi afgekeken.
Vol verlangen keken alle kabouters naar
de woensdag uit, want dan zou het feest
zijn in het bos. Ze konden 's nachts haast
niet slapen van verlangen en de kabou
termoeders legden de feestkleding alvast
klaar, want de kabouters woesten er piek
fijn uitzien op hun lentefeest.
DE FAMILIE PUNTMUTS
Heel diep in het bos woonde de familie
Puntmuts. Hun woning was in een holle
iep en ze woonden heel ver van de andere
kabouters af. Vader Puntmuts was kweker
van paddestoelen en daarom woonde hij
met vrouw en kroost in het donkerste
gedeelte van het bos. Maar toch hoorde
vader Puntmuts van het lentefeest en in
opdracht van zijn vrouw ging hij ook eens
naar het aanplakbiljet kijken. Toen hij
terug was in de iep moest hij vertellen
wat er allemaal komen zou en de hele
familie Puntmuts vond het prachtig.
„Hoe laat begint het feest?" vroeg moe
der Puntmuts. „Eens even denken", zei
haar man, „ja ik weet het al. Het begint
om 4 uur en het eindigt om 6 uur. Twee
lange uren groot feest jongens." Maar die
arme Puntmuts, die zo diep in het bos
woonde en die niets wist van de gebrui
ken van mensen, vergiste zich. Wat wist
hij van 14 en 16 uur. Hij had alleen maar
een 4 en een 6 gezien.
HET WERD WOENSDAG
Toen kwam de woensdag en het was
een stralende lentedag. Het feest slaagde
schitterend. Wat speelde de kabouter
kapel prachtig en wat zongen de 7 krekels
mooi. En dan dat elfenballet! En dat alles
voor maar vier beukenoten, het was voor
niets. Kabouter Koopal had een tentje
op het feestterrein gezet en daar verkocht
hij gepofte eikels en frambozen op ber
kenwater en de kabouters smulden.
Maar de familie Puntmuts, die zo ver
weg woonde, maakte zich tegen half vier
gereed om naar het feest te gaan. Vader
Puntmuts was wel een kwartier bezig
geweest met het kammen van zijn baard.
Ze moesten wel een half uur lopen en,
och arme, toen ze dus op het feestterrein
aankwamen, blies de kabouterkapel juist
de laatste noten. De koning zag de familie
Puntmuts komen en zei: „Wat moeten
jullie hier?" „Nou sire", zei vader Punt
muts, „feestvieren natuurlijk". „Och beste
kabouters" zei de koning, „jullie zijn veel
te laat, het feest is afgelopen". „Hoe kan
dat nu", jammerde Puntmuts, „op het
aanplakbiljet stond toch dat het om 4
uur begon?"
„Kerel", zei de koning, „je hebt ver
keerd gelezen, we zijn moderne kabouters
en we spreken niet van 2 uur en 4 uur,
maar van 14 en 16 uur."
Daar had die arme Puntmuts nooit van
gehoord en ze keken verschrikkelijk te
leurgesteld omdat het feest al voorbij was.
De koning kreeg medelijden. „Vooruit",
zei de koning „gauw naar kabouter Koop-
al, die heeft voor jullie nog wel een
glaasje berkenwater en een paar gepofte
eikels en ik betaal omdat je een trouwe
kabouter bent en je zo eenzaam woont,
minder ze er mee te maken had, hoe
beter. Ze was niet eens in de kamer
geweest, meteen rechtsomkeert had ze
gemaakt... en nu ook: nergens aange
komen, niets veranderd... zo bleef ze
overal buiten. Ze zouden haar toch wel
van alles vragen, wat ze van meneer
Van Maurik wist... nu dat was een be
droefd klein beetje, want hij praatte je
heus niet de bladders van je oren....
Daar werd gebeld.
Ze schommelde de keuken uit, wend
de haar hoofd af van dat déór bij de
tafel, ging door het gangetje naar de
deur. Daar stond de kloeke donker
blauwe gestalte van de politieman. En
voor het hek... daar waren al mensen.
De agent stapte naar binnen, trok
meteen de deur dicht, liep kordaat naar
de voorkamer en sloot de gordijnen.
Agent Huisintveld had order, te wach
ten op de inspecteur. Hij paste wel op,
nergens met z'n klavieren aan te ko
men. Dankers kon verdraaid ongemak
kelijk zijn, al was het een gehaaid
ventje. Hij boog zich over de tafel en
ontdekte een stuk wit papier. De rand
was al doorttrokken met bloed. Hij
draaide zijn hoofd en las:
Ik, Johannes van Maurik, procura
tiehouder bij de Discotobank N.V. te
Dalen, beken dat ik mij tijdens mijn
dienstbetrekking bij genoemde bank
aan frauduleuze handelingen heb schul-
I
maar kijk een volgende keer beter uit."
De hele familie dronk berkenwater en
smulde van de eikels, maar toen ze naar
huis gingen waren ze toch wel erg ver
drietig, dat ze niets van het feest gezien
hadden maar ze waren ook een klein
dig gemaakt. J. v. Maurik
„Aha!" zei agent Huisintveld en keek
nog eens naar de brief. Het handschrift
was keurig, maar onvast beverig. De
streep onder de handtekening eindigde
in een kras
„Zouwen ze 'emvermóórd heb
ben, denkt u?" informeerde juffrouw
De Bas met ontzag en vrees in haar
stem.
„Nou, hangende het onderzoek mag
ik natuurlijk niks uitlaten", sprak agent
Huisintveld gewichtig, „maar als ik 'et
zo bekijk denk ik dat 'et eerder een
geval van zelfmoord is".
„Zèlfmoordfluisterde juffrouw
De Bas tragisch. Tja, wie zou die stille
meneer Van Maurik, die met niemand
omging en met niemand wat te maken
had, willen vermoorden? Zelfmoord,
dat kón. De man had zorgen, dat kon
je aan zijn gezicht wel zien. En dan dat
meissie, daar in dat sanatorium
„Wat verschrikkelijk voor z'n doch
ter", zei ze zacht.
„Heeft ie een dochter?" informeerde
de agent.
„Ja...."
„Waar is die?"
„In 't sanatoriumal een jaar."
„Zo", zei de agent teleurgesteld.
Daar had je niet veel aan.
Op datzelfde moment hoorde hij een
beetje trots dat de Koning zo vriende
lijk was geweest en alles betaald had.
En dat was dan een klein pleistertje
op de wonde.
Moeder Puntmuts zei: „Dat zal ons niet
weer overkomen. Als er weer feest is ga
auto stoppen voor het huis en een be
velende stem: „Doorlopen, mensen!"
„Daar is de inspecteur", zei hij opge
lucht.
HOOFDSTUK II
„Gaf meneer veel geld uit?"
De scherpe zwarte ogen van inspec
teur Dankers namen de situatie op. Hij
stond in de deur en trachtte alles te
overzien.
Juffrouw De Bas keek naar hem met
diep ontzag. Inspecteur Dankers stond
in Dalen bekend als „een echte dieven
vanger", hij heette ogen in zijn rug te
hebben. En inderdaad had hij bij ver
schillende gelegenheden blijk gegeven
niet alleen van een scherpe intuïtie,
maar ook van een volharding die deed
denken aan een terrier. „Als hij er een
maal z'n tanden inzet, laat-hij niet meer
los", zeiden ze op het politiebureau en
al was inspecteur Dankers geen ge
makkelijke chef, de politiemannen er
kenden in hem de vakman, de baas.
Agent Huisintveld voelde zich honderd
pond lichter, toen hij zijn chef daar zag
staan. Die zou het wel opknappen!
De inspecteur bekeek, zonder het
lichaam aan te raken, de schotwond.
Hij knielde bij de revolver, die op de
grond lag.
„'t Lijkt zelfmoord", zei de inspecteur
halfluid en agent Huisintveld spitste
ik zelf het aanplakbiljet lezen, Jij leest
toch maar verkeerd."
En vader Puntmuts bromde: „Dat doe
je maar, wat weet ik van 14 en 16 uur,
de mensen met hun gekke gedoe, je moet
dat allemaal maar weten."
de oren. Dat was zo grappig met de in
specteur. Hij, Huisintveld, had uitge
maakt dat het zelfmoord was. Alles
wees er op. De inspecteur zei: ,,'t Lijkt
zelfmoord" en Huisintveld wees zich
zelf in gedachten terecht.
„Kijk jongen", sprak Huisintveld tot
Huisintveld, „dat is nou de fijne nuan
ce. Jij maakt uit dat het zelfmoord is,
de baas zegt dat het zelfmoord lijkt. Hij
zal niet eer geloven, dat het zelfmoord
is, voor hij de bewijzen onomstotelijk
in handen heeft."
En met eerbiedige aandacht volgde
hij de voorzichtige bewegingen van zijn
chef.
„Nou, wat dacht jij, Huisintveld?"
vroeg de inspecteur en trok een wenk
brauw op.
„Zo op 't eerste gezicht, inspecteur,
zou je aan zelfmoord denken, vooral
met die brief", zei Huisintveld en
slaagde er in, alle reserve in zijn stem
te leggen, die hij kon opbrengen.
„Ja-ja", antwoordde inspecteur Dan
kers, „je houdt wel een paar slagen om
je arm. Goed zo, jongen, dat is de ma
nier. Geen overijlde conclusies, niet?"
Huisintveld bloosde, hij wist de lof
niet gans verdiend. Maar hij was toch
blij, dat hij geen figuur geslagen had.
De inspecteur kon zijn mannetjes zo
sarcastisch terechtwijzen....
(Wordt vervolgd.)
