E
ran
Alles voor uw hond
B.V.V. I voor negende maal biljartkampioen
Nieuw-Tokio wordt in de baai gebouwd
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT!
ELST
PFAFF
NAAIMACHINEHUIS
Spit, Spierpijn
SCHERPENZEEL
Cocospalmen in India en op Ceylon zorgen
voor onze vloerbedekking
rJ i £3
A. van de Weerd
TWEEDE BLAD „DE VALLEI''
VRIJDAG 17 APRIL 1959
Nr. 31
Hoogste serie P. Bos: 148 caramboles
VOLLEYBAL
Hoofdklassers komen naar
Veenendaal
RHEDïEN
Over 20 jaar heeft Japanse hoofdstad
20 miljoen inwoners
,De Rijnkanters' organiseerden
,Stuyvenbergmars'
JX
VOOR DE VROUW
mM.
Verjaarsgeschenk voor H.M.
Koningin Juliana
°i±L
GoecL a tapella zang van
„De Veenzangers"
TOEN DE DRUMBAND
OEFENDE
Volkomen opgaand in het spel met de ivoren ballen, ook wel eens genoemd
het spel „zonder pijn", werd donderdagavond j.l. in café-restaurant Vonk de
laatste competitiewedstrijd van de Biljartbond Wageningen en omstreken ge
streden tussen de Veenendaalse Biljartclub BW I en De Kroon I uit Wagenin
gen. In totaal zijn er elf competitiewedstrijden gespeeld waarbij De Kroon I
uit Wageningen éénmaal kampioen werd, de Poedels uit Rhenen ook éénmaal
en het Veenendaalse BW I negenmaal. Vorig jaar al kwam deze club, die tot
nu toe nog geen tegenstander van hetzelfde kaliber heeft kunnen bestrijden, in
het bezit van een wisselbeker, door driemaal achtereen èn voor de vijfde keer
te winnen.
De eerste wedstrijd van de avond werd
gespeeld tussen Chr. Brummel en de
Veenendaler P. Bos. Reeds vóór de aan
vang van deze krachtmeting stond wel
vast dat P. Bos, die met een gemiddelde
van 12 speelt, de sterkste zou zijn. De
uitslag was dan ook 0-2.
Ook in de volgende wedstrijden, B.
Lammers J. Vonk 0-4; J. Jansen J.
Kroesbergen 0-6 en C. Westland W.
van Asselt 2-6, bleken de Veenendalers
de sterkste spelers te zijn.
Wanneer BVV I ook volgend jaar in de
Wanneer a.s. zaterdag de opening om
kwart over twee beëindigd zal zijn, is
opnieuw het door VVV georganiseerde
Pantervolleybaltoernooi begonnen.
Een toernooi, dat in de geschiedenis
van het Veenendaalse volleybal, tot nog
toe het meest spectaculaire en ongetwij
feld sterkste zal blijken te zijn.
Mede doordat men alsnog de beschik
king kon krijgen over „Eltheto" zal dit
grootse evenement voor Veenendaal, een
zeer hoog effect bereiken.
Niet minder dan zeven hoofdklasse
teams zullen aanwezig zijn. Onder deze
teams zien wij namen als het Amster
damse Reva, met vier internationals, on
der wie Nederlands beste volleyballer
van 't moment: Hidde van de Ploeg;
Concordia uit Rotterdam en de bekende
Utrechtse vereniging SVV.
Men is vooral benieuwd wat de Vee
nendaalse dames, die dit jaar een goede
kans maken eveneens in de hoofdklasse
door te dringen, tegen deze sterke ver
enigingen zullen presteren.
De Panter sigarenfabrieken hebben ook
dit jaar weer prachtige prijzen ter be
schikking gesteld. Om deze prijzen zal
zaterdag a.s. tussen de sterkste ploegen
van Nederland worden gestreden.
De aanvan is bepaald om kwart over
twee en de finales zullen half acht ge
houden worden.
NEVERDOWNERS NOG STEEDS OP
HET GOEDE PAD
De afgelopen weken waren voor Never-
down weer bijzonder succesrijk Het
eerste herenteam kwam niet minder dan
drie keer binnen de lijnen en behaalde,
hoewel steeds met invallers spelend, drie
overwinningen en wel tegen Wamel 1
en Hands Up 1 telkens 2-0 en tegen
Druten 1 (2-1). Neverdown 1 is nu uitge
speeld en heeft zich met 18 punten uit 12
wedstrijden stevig op de tweede plaats
van de hoofdklasse genesteld. Werkelijk
een prachtig resultaat, daar Neverdown
dit jaar voor het eerst in competitiever
band uitkwam.
Neverdown 2 speelde slechts één wed
strijd. Hier werd VES 4 in eigen huis
verslagen met 2-0, waardoor deze ploeg
definitief voor de titel werd uitgescha
keld. Neverdown 2 heeft nu 32 punten
uit 16 wedstrijden en zal er nu natuurlijk
een eer in stellen om ongeslagen kam
pioen te worden.
Het komende weekend wordt enorm be
langrijk. Vrijdag speelt het eerste dames
team, dat nog een serieuse kompicens-
kans heeft, uit tegen VES 2 en zaterdag
avond komt de grote klap in Druten,
want dan spelen de dames tegen de leid
sters Hands Up en kan Neverdown 2
kampioen worden bij winst tegen „The
Weekenders" uit Winssen. Loopt alles
naar wens, dan zal Druten zaterdagavond
wel te klein zijn.
competitie weer kampioen wordt - en
hieraan twijfelt niemand - dan zal het
dubbel feest worden, want men viert dan
eveneens het lustrum.
Met het behalen van dit kampioenschap
is tevens het biljartseizoen afgelopen. De
queu's blijven nu een poosje rusten, maar
worden - als de bestaande plannen door
gang vinden - over enige tijd weer uit
het rek gehaald om hier ter plaatse het
persoonlijk kampioenschap van Veenen
daal te spelen. Hieraan mogen alleen zij
deelnemen die een gemiddelde van 5 of
hoger hebben. De hoofdprijs is een wis
selbeker die beschikbaar gesteld is door
een bekende bierbrouwerij.
De Biljart Vereniging Veenendaal be
staat uit 4 teams en telt tweeëntwintig
leden. De wedstrijd stond onder deskun
dige leiding van de arbiter P. v. Kesteren.
RHENUS-DORESTAD 5-0
Rhenus 1 heeft zich na de gevoelige
nederlaag, die in Amersfoort tegen Hoog
land werd geleden, volledig gerehabili
teerd, door Dorestad een 5-0 verdiende
nederlaag toe te brengen.
Men had bij Rhenus weer vier jeugd
spelers opgesteld. Het moet echter ge
zegd worden, dat zij zich er goed door
heen hebben geslagen.
Bij de aanvang van de wedstrijd zette
Dorestad een hoog tempo in, zodat het
er eventjes naar uitzag dat Rhenus over
speeld zou worden.
Geleidelijk aan kwam Rhenus er beter
in, zodat het spel regelmatig op en neer
golfde. Aan weerszijden had men echter
geen geluk met schoten. Na een half uur
spelen kreeg G. van Baaren de bal toe
gespeeld en met eenmooi diagonaal schot
verdween de bal in het doel van Dorestad.
Hoe men verder voor de rust ook werkte,
de verdedigingen bleven de toestand vol
komen beheersen, zodat de rust inging
met een 1-0 voorsprong voor de groen-
witten.
Nauwelijks was men aan de tweede
helft begonnen of G. van Veenendaal, die
middenvoor stond opgesteld, loste een
kogel op het doel van Dorestad en het
was 2-0.
Na enige minuten was het dezelfde
speler die een schot op het doel van
Dorestad loste. De keeper zag geen kans
dit schot klemvast te krijgen. J. Slabber
was er dan ook als de kippen bij en de
poneerde het derde doelpunt in de tou
wen (3-0).
Nog was Rhenus niet tevreden. Van
voor tot achter werd er hard gewerkt,
hetgeen ertoe leidde dat Van Baaren,
die de bal van de rechtervleugel kreeg
toegespeeld, er met een mooie kopbal 4-0
van maakte. Dorestad gaf de moed niet
op en probeerde tenminste de eer te red
den maar de achterhoede gaf geen krimp.
In deze periode moest D. van Brenk
enige schoten onschadelijk maken het
geen hem voortreffelijk afging. Bij een
van deze aanvallen kwam de Dorestad-
middenvoor op korte afstand voor de
Rhenus-keeper te staan, maar de kogel
die hij afvuurde werd op sublieme wijze
over de deklat gewerkt hetgeen hem een
open doekje van het publiek bezorgde.
Langzaam verstreek de tijd. Nogmaals
was het G. van Veenendaal, die, hoewel
zwaar gehinderd, zijn schot op het Dore-
stad-doel afvuurde en het was 5-0.
Dorestad gaf de moed niet op en ter
wijl de scheidsrechter zijn horloge raad
pleegde, toog men nogmaals ten aanval
maar voordat men gevaarlijk kon worden
floot hij voor de laatste maal in deze
mooie en sportief gespeelde wedstrijd,
waarin Rhenus een verdiende overwin
ning had behaald.
(Speciale berichtgeving)
TOKIO, april. Tokio sukkelt met huis
vestingsproblemen, erger dan Parijs of
West-Berlin. De overbevolking is er mon
sterachtig groot. Men woont er met negen
miljoen op enkele vierkante kilometers
en ieder jaar komen er nog vierhonderd
duizend gezinnen uit het land by. In de
afgelegen streken denkt men, dat in de
hoofdstad het goud voor het oprapen ligt.
Deze stroom van 45 nieuwkomers per uur
gevoegd by de nieuwe huwelijken en
geboortes stellen de autoriteiten voor
onoverkomelijke moeilijkheden. Riolering,
vervoer, telefoon, waterleiding enz. kun
nen de ontwikkeling op geen stukken na
bijhouden. Twee regenloze weken zijn
ruimschoots voldoende om de hoofdstad
zonder drinkwater te zetten.
INGESLOTEN
Dank zij een grote inspanning is men
Schouderpijn... maar ook
andere plagende pijnen raakt
u prompt kwijt met WITTE
KRUIS.
•tabletten, poeders
of cachets!
erin geslaagd in de afgelopen vier jaar
woningruimte te bouwen voor ongeveer
180.000 personen, maarin dezelfde
periode nam de bevolking met anderhalf
miljoen toe. Deze nieuwe blokken wer
den opgetrokken langs de beroemde baai
van Tokio, maar over een jaar zal die ook
vol zijn gebouwd. En waar moet men dan
heen. De stad ligt in het noorden, zuiden
en westen ingesloten door hoge bergen
en aan de andere zijde door de baai. Er
blijft maar één oplossing meer over: de
baai dempen. De heer Kano, de directeur
van de nationale huisvesting is momen
teel doende dit idee nader uit te werken
en hij is al zover, dat zijn voorstel in de
loop van deze maand in de gemeenteraad
zal worden behandeld. Het dempen wil
hij doen met het puin van de rotsen.
Enorme dynamietladingen zullen de
bergen rond Tokio doen springen. Met de
rotsblokken en het puin wordt de baai
gedempd, zodat er nog slechts een brede
vaargeul zal open blijven en op deze
wijze hoopt men de stad nog verder te
kunnen uitbreiden.
Ook als men met de modernste mid
delen de dempingswerkzaamheden gaat
uitvoeren duurt het toch nog 25 jaar voor
er kan worden gebouwd. Rond die tijd
zal Tokio echter twintig miljoen inwoners
tellen en verreweg de grootste en dicht
bevolkste stad ter wereld zijn. De kos
ten zijn niet mis. Alleen het dempen eist
ongeveer 35 miljard gulden, „maar" al
dus de heer Kano, „de oorlog in de Pa
cific kostte nog twintig keer zoveel en
dat konden we ook opbrengen."
NIEUW-TOKIO, HOOFDSTAD
VAN HET OOSTEN
Kano wil de naam veranderen in Nieuw
Tokio en het verwacht, dat de Japanse
hoofdstad over 25 jaar weer de ware
hoofdstad van het Verre Oosten zal zijn
geworden. Hij heeft enorme paleizen ge
projecteerd voor het onderbrengen van de
ministeries, regeringsgebouwen en inter
nationale organisaties.
Zaterdagmiddag stond Eist in het teken
van de wandelsport. Ruim duizend wan
delaars waren naar Eist gekomen om
deel te nemen aan de „Stuyvenbergmars",
georganiseerd door de Elsterse wandel
sportvereniging „De Rijnkanters", onder
auspiciën van de N.C.W.B. afdeling Mid
den Nederland.
Doordat het weer goed meewerkte heb
ben de tippelaars, bestaande uit groepen,
van een prachtige wandeling in de om
geving van Eist genoten. Er werden twee
afstanden gelopen, n.l. 12 en 18 km, die
door het mooiste natuurschoon van de
omgeving voerden. Tjjdens de tocht, die
zeer goed was georganiseerd, gaf de bur
gemeester van Rhenen blijk van zijn be
langstelling, door op verschillende pun
ten in het parcours, de stoet te zien voor
bij trekken.
De EHBO afdeling Eist die aan deze
tocht zijn medewerking verleende, kreeg
weinig blaren te prikken»
De start was bij hotel „Stuyvenberg"
te Eist evenals de finish. De rust werd
gehouden bij café „De Kroon" in Ame-
rongen. Toen de wandelaars, waaronder
groepen uit Amerongen, Veenendaal Rhe
nen, Ede, Amersfoort, Doorn, Tiel en Val-
kenheide, weer het dorp Eist binnen
kwamen, stond de Elsterse muziekvereni
ging „Crescendo" gereed om de wande
laars met pittige marsmuziek binnen te
halen. Bij hotel „Stuyvenberg" waren
vele belangstellenden samengestroomd
om de kleurige stoet te zien binnenkomen.
De vice-voorzitter, de heer A. Stuyven
berg, maakte de prijzen bekend, die als
volgt luidden:
12 km: vglo Veenendaal 467 punten,
le prijs; Groentjes Veenendaal 462 pun
ten, 2e prijs; Paasbergschool Ede 458 pun
ten, 3e prijs; Vrije Wandelaars Ameron
gen 457, 4e prijs.
18 km: Hollandia Trico Veenendaal 712
punten, le prijs; Valkenheide 688 punten,
2e prijs; Vrije Wandelaars Amerongen
672 punten, 3e prijs; SKF Veenendaal 661
punten, 4e prijs.
18 km: Semi militaire groepen, B.B.
Amersfoort 636 punten, le prijs.
DVSA - NIEUWS
DVSA had zondag jl. de hekkesluiter
VVZA uit Amersfoort op bezoek. Het
vertoonde spel was dan ook naar ver
houding. DVSA nam direkt de leiding 1-0.
Even bleef DVSA vlot combinerend
goed doorgaan. Het ging echter allemaal
veelte makkelijk en DVSA gaf er spoedig
de brui aan. VVZA kreeg kans om aan
vallen op te bouwën, waarvan een dank
baar gebruik werd gemaakt, met het ge
volg dat VVZA de leiding overnam en
zelfs tot 1-3 uitliep. DVSA maakte zich
niet ongerust. Voor de pauze werd de
stand nog 2-3.
In de tweede helft zag men lange tijd
een vervelende, eentonige wedstrijd.
VVZA bleef zich hardnekkig verweren
om de voorsprong te behouden, terwijl
DVSA weinig moeite deed een goed re
sultaat te bereiken. VVZA kon het des-
...sinds 1862
Kerkewijk 9 - Veenendaal
Tel. 0.8385-4330
ondanks niet bolwerken en toen DVSA
eenmaal de gelijkmaker had gescoord,
was het met de tegenstand geheel gedaan.
Op eenvoudige wijze maakte DVSA er
nog enkele doelpunten bij en won met
6-3. Door deze nederlaag is VVZA thans
gedegradeerd.
Vooraf speelde DVSA 2 tegen Scher-
penzeel 2. Het werd een 0-1 nederlaag
voor DVSA 2 dat hierdoor eveneens zal
degraderen.
Het zaterdagelftal verloor de laatste
competitiewedstrijd met 1-2 van SDVB
uit Barneveld. Het spel van het zaterdag
elftal was ditmaal veel minder dan vorige
week tegen Musketiers. De jeugdelftallen
leden allemaal nederlagen.
DVSA 1 speelt zondag in Amersfoort
tegen Hoogland. Voor deze wedstrijd is
evenwel uitstel gevraagd, zodat DVSA 1
waarschijnlijk vrij zal zijn. DVSA 2 is
eveneens vrij, terwijl het zaterdagelftal
is uitgespeeld.
Voor de jeugd zijn er drie thuiswedstrij
den. Om kwart voor twee de welpen te
gen GVVV uit Veenendaal. De aspiran
ten spelen tegen Rhenus en de junioren
eveneens tegen Rhenus.
Ter voorbereiding op de nieuwe com
petitie gaat DVSA een aantal nederlaag
wedstrijden organiseren tegen veel ster
kere tegenstanders, zowel voor de zon
dag- als zaterdagelftallen. Alle senioren
worden hierom verzocht de training op
woensdagavonden trouw te bezoeken.
en reumatische pijnen
SCHERPENZEEL NAM REVANCHE
OP HOOGLAND
In een rustige en sportieve wedstrijd,
die onder c.rrecte leiding stond van
scheidsrechter Dame, heeft Scherpen-
zeel met een 3-1 overwinning revanche
genomen voor de eertijds in Hoogland
tegen de club van dezelfde naam ge
leden nederlaag. Voor de aanvang van
de wedstrijd bood de bezoekende club
de aanvoerder van de Scherpenzelers
bloemen aan ter ere van het behaalde
kampioenschap.
Het bleek al heel gauw dat beide
ploegen weinig voor elkaar onder de
den. Na een lichtelijk overwicht van
Scherpenzeel vóór de thee, werd de
krachtsverhouding meer gelijk. Een
maal ontkwam het doel van Scherpen
zeel op zeer fortuinlijke wijze aan een
doorboring. Na zeven minuten spelen
ontstond het eerste doelpunt voor
Hoogland door het slechte wegwerken
van de Scherpenzeelse verdediging. Een
minuut later was de gelijkmaker ge
boren toen de back van Hoogland in
eigen doel schoot. Met een prachtig
schot zorgde Valkenburg voor de 1-2
stand, enige tijd later gevolgd door een
goal van Conijnsen (1-3).
HAN OVEREEM GEKOZEN VOOR
UTRECHTS AFDELINGSTEAM
In een bliksemcarrière heeft de 16-
jarige linksbinnen van de voetbalver
eniging Scherpenzeel zich opgewerkt tot
de top van het Utrechtse afdelingsvoet
bal.
Een half jaar geleden speelde Over-
eem nog in de juniores en is nu reeds
linksbuiten in het U.P.V.B.-team.
A.s. zaterdag zal hij voor het eerst
met dit team uitkomen, op het terrein
van v.v. Laren, tegen het bekende Hil-
versumse team „Donar".
Cocos als vloerbedekking is in het Ne-
landse gezin een vertrouwd produkt,
maar dat het productieproces in feite be
gint by de cocosnoot in de palmboom zal
minder bekend zyn. Nu ziet die cocos
noot in de palmboom er anders uit, dan
die welke wy uit de fruitwinkels kennen.
Om deze noot zit nog een dikke laag
vezels en de omvang is dan 2x zo groot.
In India, de belangrykste leverancier
der grondstoffen (in mindere mate op
Ceylon) maakt men cocosgarens uit de
vezels van de cocosnoot. Dit gebeurt
voornamelijk in huishoudindustriën die
aan vele tienduizenden, meest vrouwen
en kinderen, werk geven.
HOE WORDEN DE VEZELS
VERWERKT?
Voor de vervaardiging van weefgarens
worden vezels van de onrijpe vrucht ge
bruikt, die zich aan de binnenzijde van
de bolster bevinden en hiermede zijn ver
bonden door plantenlijm. In de vezel zit
ook looizuur. Looizuur en plantenlijm
moeten worden verwijderd en dit ge
beurt tijdens het roten. Dan komen de
thuiswerkende vrouwen en kinderen aan
bod, die de Vezel door kloppen los ma
ken. Na drogen en sorteren worden de
lange vezels met de hand of met een
soort spinnewiel tot garens versponnen.
Nogal primitief, maar met als resul
taat een zeer bruibaar weefgaren. Bij de
exporteur sorteert men de garens op dik
te en kleur om ze dan, door wrijven tus
sen de handpalmen, tot draden van ca.
320 meter aaneen te lassen. Tot balen ge
perst zijn zij gereed voor vervoer over
zee. 20*/» van de wereldproduktie van co
cosgarens gaat naar Nederland, waar men
ze verwerkt tot typisch Nederlandse
kwaliteitsprodukten.
IN NEDERLAND NAAR DE
WEVERIJEN
In Nederland aangekomen worden de
garens naar behoefte geverfd en na dro
ging in droogtunnels zijn zij klaar voor
de weverij, waarin gebruik wordt ge
maakt van de modernste machines. Ook
hier kennen wij voor het weven van de
wat ingewikkelde dessins de „Jacquard-
weefmachines". Na het weven worden de
rollen op de meetmachines gemeten en
tegelijkertijd op fouten gecontroleerd.
GROEIENDE POPULARITEIT
De rijke verscheidenheid van cocos-ar-
tikelen - lopers, matten, tapijten en kar
petten in een bonte variatie van dessins
en kleuren - is de kracht van Nederlands
toonaangevende cocosindustrieën, die zich
hebben verenigd om met elkaar het
merkartikel STER-cocos op de binnen-
en buitenlandse markt te brengen. Voor
de tweede wereldoorlog kenden wij cocos
hoofdzakelijk als ganglopers en vestibule-
matten, maar door het gebruik van mo
derne weefgetouwen en het toepassen van
betere verfmethoden is het mogelijk co
cos in fijnere vorm te maken voor bijv.
vaste tapijten of losse karpetten. Door
niet al te star vast te houden aan de eis
van de omkeerbaarheid werd het moge
lijk naast de conventionele dessins mo
dernere kleurcombinaties te maken.
Jonge mensen die een moderne, goede
en verhoudingsgewijze toch goedkope
vloerbedekking zoeken, vinden die in de
ze ster-cocos, die bovendien sterk is en
gemakkelijk te onderhouden.
Voor het vaste tapijt mag met een stof
zuiger worden volstaan. Zo nu en dan
wat water sprenkelen opdat de vezel niet
te droog wordt en zou kunnen breken.
Losse matten en karpetten geregeld
kloppen met een mattenklopper zonder
scherpe delen. Vlekken laten zich ver
wijderen met lauw water en zeepsop. Wel
even proberen of de kleuren niet worden
aangetast.
Ingezonden
Aan de ingezetenen van de gemeente
Ede.
Zoals algemeen bekend zal zijn hoopt
onze Koningin op 30 april a.s. Haar vijf
tigste verjaardag te vieren. Alom is het
verlangen gebleken om op deze voor onze
Vorstin en voor ons volk zo bijzondere
dag, van onze persoonlijke aanhankelijk
heid aan onze Koningin blijk te geven.
Er is, met instemming van de regering,
een Nationaal Comité gevormd, samen
gesteld met inachtneming van de vele in
ons land aanwezige geestelijke en maat
schappelijke stromingen.
Het genoemde comité stelt zich ten doel
alle Nederlanders en alle Nederlandse or
ganisaties, instellingen, verenigingen, be
drijven en scholen in de gelegenheid te
stellen om aan het geschenk bij te dragen.
Een kleine individuele gift zal vanzelf
sprekend niet minder welkom zijn dan
de grote gift van een groep van personen.
Het ligt in de bedoeling aan H. M. de
Koningin een bedrag ter beschikking te
stellen, dat Zij naar eigen inzicht kan
bestemmen voor een algemeen doel, ter
wijl een gedeelte van het ingezamelde be
drag zal worden gebruikt voor een per
soonlijk geschenk.
Deelneming aan deze gezamenlijke ac
tie is mogelijk tot 25 april a.s. Verzocht
wordt voor wat de gemeente Ede betreft
de gelden te storten op de rekening van
het Comité Nationale Feestdagen bij de
Ned. Handel Maatschappij N.V., agent
schap Ede, onder vermelding „verjaars
geschenk H. M. de Koningin".
Gaarne beveel ik deze sympathieke
actie, waarbij ieder gelegenheid krijgt
zijn aanhankelijkheid jegens onze Vorstin
meterdaad te tonen, in uw bijzondere be
langstelling aan.
De burgemeester van Ede,
H. M. OLDENHOF.
»m ••••••••«iny.
Fa. J. v. d. HORST
J Rhenen, Tel. K 8376-484
(Vervolg van pagina 1)
amateurorkest, maar hij die deze op
lossing kiest, kiest niet de weg van de
minste weerstand. Dat er dan tijdens
de uitvoering foutjes gemaakt worden
en onzuiverheden gehoord worden ac
cepteert men gaarne. Maar wanneer
de welluidende accoorden tot de uit
zonderingen gaan behoren, kan men
toch moeilijk van luistergenot spreken.
Hier gaat de heer Van Zanten niet
geheel vrijuit. Het is daarom zo jam
mer, omdat de orkestleden individueel
wel tot behoorlijke prestaties kwamen
en de onzuiverheden vaak alleen door
de onderlinge stemming werden ver
oorzaakt. Immers, de dirigent van een
amateurorkest mag tijdens het stem
men niet passief blijven. Tijdens het
stemmen van het orkest hoorde men
ongeveer zoveel verschillende a's als
er instrumentalisten waren. Wat er na
het stemmen uit de bus kwam, was
vaak nog beter dan men verwachten
mocht. Dit maakte het beoordelen van
het moderne werk van de avond: „Het
Woud" van Jac. Reuland wel bijzonder
moeilijk. Wij willen echter gaarne de
woorden van de voorzitter van de
Veenzangers gelovén, als hij zegt zeer
veel muziek in dit werk gevonden te
hebben. De zeer moeilijke taak in deze
compositie de solopartij te vertolken,
was toevertrouwd aan Aafje Heynis
en zij deed dit voortreffelijk. Ook in de
altrhapsodie van Brahms hebben wij
van haar prachtige stem en voordracht
genoten.
De altrhapsodie werd voorafgegaan
door „Landerkennung" van Grieg,
waarin de heer Bertus van de Boven-
kamp de solopartij zeer verdienstelijk
zong. Na de pauze was het programma
aan operafragmenten gewijd. De Veen-
zangers kregen versterking van het
Veenendaals Dameskoor. Persoonlijk
vond ik de zwarte strikjes de dames
minder flatteren dan de heren, maar
aan deze componist gaven zij dan ook
alles wat zij bezaten ten koste van het
„Abendglocken" van Kreutzer, waarin
de sopranen fors zakten. In hun val
namen zij ook de Veenzangers mee.
Een tweede poging dit werk tot zijn
recht te doen komen faalde helaas
eveneens. Gelukkig bleef de sterkte
van het applaus een toeneming ver
tonen, waaruit wij kunnen conclude
ren dat velen op een geslaagde avond
zullen terugblikken. J. v. d. P.
JEUGDVERHAAL
Op een mooie avond marcheerde de
drumband „Altijd Raak" over een een
zame landweg. De leden van de drum
band gingen oefenen, want binnenkort
zou er een concours zijn en men wilde
dan proberen een eerste prijs te winnen.
Toen men een eind gemarcheerd had zei
de leider: „Zo jongens, allemaal klaar,
we beginnen, één, twee, drie." En toen
daverde het ineens van roemboemboem
door de stille avond. Een paar schapen
namen een wilde sprong en met een
schorre kreet vloog een grote reiger uit
een sloot op en hij wist niet hoe hard hij
weg moest vliegen, want hij was danig
van de roffelende trommels geschrokken.
Maar toen de reiger opvloog gebeurde
er meer en dat zal ik jullie eens vertellen.
DE FAMILIE KWAAK
In een sloot woonde de famile Kwaak.
Dat was een kikkerfamilie. Vader en
moeder Kwaak en vier kleine Kwaakjes.
Ze hadden het best in de sloot. De kanten
waren fijn begroeid, zodat er altijd ge
legenheid was weg te kruipen als er ge
vaar dreigde. Want er kwam wel eens
een reiger, die erg graag zo'n malse kik
ker lustte. Er was ook voedsel genoeg in
de sloot. Slakjes en vliegjes en zulk lek
kers meer, waarvan de familie Kwaak
naar hartelust smulde. De vier jonge kik
kertjes zagen er dan ook welgedaan en
vet uit. „We hebben het hier toch maar
reusachtig", zei vader Kwaak dan en
moeder knikte met haar kop. Maar een
van de jonge kikkers was het niet met
zijn vader eens. „Wat heb je in die saaie
sloot, de hele dag kun je maar aan de
kant zitten en als er een spreeuw over
vliegt schrikken vader en moeder al, dan
moeten we al in het gras wegkruipen,
of in het water duiken. Als ze een paar
vleugels zien denken ze ook aan een rei
ger of een ooievaar", mopperde het kik
kertje, „vader en moeder zijn veel te
bang, die denken dat de hele wereld uit
hun sloot bestaat, maar ik laat me niet
langer bang maken, ik wil eens wat van
de wereld zien."
De andere drie kikkertjes schrokken
wel een beetje van het geschreeuw van
hun broertje, maar ze waren het ook wel
een beetje met hem eens, ze zouden ook
wel eens willen zien wat er buiten de
sloot te koop was.
ALLEEN OP STAP
De volgende morgen toen vader- en
moeder Kwaak een eind de sloot in ge
zwommen waren, zei het kikkertje: „Als
vader en moeder vanavond naar het kik
kerconcert zijn en wij hier maar alleen
in het gras moeten blijven, ga ik fijn op
stap, ik durf best." En hij deed het.
's Avonds gingen vader en moeder Kwaak
even weg om mee te kwaken in het kik
kerconcert en toen wipte het kikkertje
uit de sloot. „Ik ga de wereld bekijken
en als ik terugkom, zal ik jullie vertellen
wat ik allemaal gezien heb." De andere
kikkertje vonden het vreselijk moedig
van hun broertje. Het kikkertje sprong
door het weiland en al gauw zag hij
koeien lopen. Nu ja die had hij wel eens
eerder gezien. Wat een geweldige beesten
toch. In het weiland stonden mooie bloe
men en het gras rook zo lekker. Het kik
kertje kwam aan de rand van de weide
en daar zag hij een weg en over die weg
vloog zo maar een brommend ding. Dat
was een auto, maar Kwaakje wist het
niet. Hij vond het prachtig. Foei, wat ging
dat ding hard voorbij. Over de weg liepen
ook mensen en die kende het kikkertje
vindt U bi)
Beatrixstraat 76-80 Tel. 2965
ook niet. Wat zouden dat voor dieren
zijn, dacht hij. Hij had al veel eerder
eens op stap moeten gaan, al dat gezanik
van vader en moeder over gevaar, er ge
beurde toch niets? En toen, toen voelde
het kikkertje ineens iets aan z'n poot en
met een zwaai vloog hij de lucht in.
IN GEVAAR
Verschrikkelijk, wat schrok die kleine
Kwaak. Zonder dat hij het gemerkt had,
was een grote reiger door de sloot komen
stappen en had het arme groenrokje aan
de poot gepakt. „Hé, hé", zei de reiger,
•dat is een meevallertje, ik wou net naar
mijn nest vliegen en nu krijg ik nog zo'n
vette kikker te pakken, die zal nog best
smaken voor ik ga slapen". „O, meneer
de reiger", kermde het kikkertje, „laat
me alsjeblieft gaan, ik ben nog zo klein
en ik wil zo graag naar mijn vader en
moeder terug." „Dat zou je wel willen
hè", zei de reiger, „maar ik denk er niet
aan, kleine kikkers smaken het allerlek
kerst en jij bent zo heerlijk vet, wacht
ik slik je naar binnen."
Het kikkertje spartelde zo hard het
kon, maar de reiger liet niet los. En toen
begreep hij dat vader en moeder gelijk
hadden gehad. Had hij maar naar hun
raad geluisterd, nu zou die gulzige reiger
hem inslikken.
„Zo", zei de reiger, „nu geen gezeur
meer, ik eet je lekker op, nou kikkertje
daar ga je dan
Roemboemboem, roemboemboem. Op de
weg roffelde de drumband op de trom
mels. En toen schrok de reiger zo, dat
hij het kikkertje uit de snavel liet vallen
en meteen gaf hij een schorre kreet en zo
hard hij vliegen kon ging hij er vandoor.
Wat was het kikkertje gelukkig. Hij was
ook wel geschrokken van het lawaai,
maar hij was weer vrij, net op het laatste
nippertje. Z'n poot deed nog wat pijn,
maar hij sprong vliegensvlug naar de
sloot terug en met een plons liet hij zich
in het water vallen. Met enkele slagen
zwom hij naar zijn broertjes en zusjes.
„Nou," zeiden die, „was het mooi buiten
de sloot."
„Heel mooi", hijgde het kikkertje,
„maar ik doe het nooit weer, ik moet
eerst groot zijn, want die lelijke reiger
kreeg me te pakken en als die smulpaap
niet geschrokken was, dan zat ik nu al
in de maag van de reiger."
„Vreselijk", fluisterden de anderen,
„zeg maar niet tegen vader en moeder
dat je zo ondeugend bent geweest."
Vader en moeder Kwaak kwamen van
het concert terug en moeder zei: „Wat
heb je toch aan je poot?" „Och", zei het
kikkertje, „ik heb me aan een steen ge
stoten, dat gaat wel weer over". Het kik
kertje durfde de waarheid niet te ver
tellen. Maar hij zorgde er wel voor dat
hij voortaan in de buurt van vader en
j moeder bleef. Zijn eerste uitstapje was
hem bitter slecht bevallen.
