Mcwartje goedkoper
Deze week bij
DE VALLEI
Elk tweede pakje
ol doosje THEE
1 kwartje goedkoper
Elk tweede pak REUZE RIJST
1 KWARTJE GOEDKOPER
Elk tweede pak GROENTESOEP
1 KWARTJE GOEDKOPER
O.I5hJS'
Wat weten wij over Zuid-Amerika
Voor de Jeugd
De bril is bepalend voor de uiterlijke
persoonlijkheid
I
begrafenis
voor 4,95
Een vrouw met twee
linkerhanden
(i)
Is Zuid-Amerika nog altijd voor ons, Nederlanders,
het meest geschikte migratie-reservoir?
Forellen (Rhenen) incasseerde
1-4 nederlaag
Jubileumdemonstratie politie-
en speurhonden
Gelijk spel van Musketiers in
promotiewedstrijd
BOODSCHAPPEN
Voor een
A. W. de Haas
Voetbehandeling
Dorus blouses
Fa. Ant. Achterberg
Lichtgewicht-
colberts
Week-end shirts
Badjassen
Zomer-
ondergoed
Van der Zee
A. J. Koekoek Zn. N.V.
WERKNEMERS.
Dubbel Vakantie-voordeel!
Margrieten 250 gram 68 14 zegels
FEUILLETON
DOOR TOM LODEWIJK
L week
Ons land, dat door zijn overbevolking nu en later nog altjjd aangewezen bltfft op
het vinden van nieuwe migratiegebieden, heeft zyn beste zonen naar alle windstreken
ter aarde uitgezonden. Enkele duizenden van hen zyn ook terecht gekomen in Zuid-
Amerika, voornamelijk in Argentinië en Brazilië. Zijn dezen daar goed terecht ge
komen en biedt Zuid-Amerika blijvende kansen voor onze emigranten. Het zijn twee
vragen, die we in alle objectiviteit zullen trachten te beantwoorden. Emigratie im
mers is een enorme stap, waarbij men niet voorzichtig genoeg kan zijn. Punt voor
punt zullen we de mogelijkheden en moeilijkheden eens nagaan en eventueel afwe
gen tegen de toestanden in andere gebieden op de globe.
Voorop staat, dat Zuid-Amerika - in
totaal twintig staten omvattende van
Mexico tot en met Vuurland - voorlopig
ruimte genoeg heeft. Naar schatting wo
nen er thans 160 miljoen mensen in een
gebied dat drie maal groter is dan Euro
pa (tot aan de Oeral) en voordat dit enor-
men terrein „vol" zou zijn - en dan nog
lang niet zo vol als ons huidige vader
land - schat men dat er nog wel een 850
tot 1000 miljoen mensen bij zouden kun
nen. Alleen al het huidige Brazilië met
ruim 60 miljoen mensen kan met gemak
in de toekomst 250 miljoen herbergen en
voeden en dat betekent, dat met de hui
dige bevolkingsaanwas Brazilië de eerste
250 jaren nog geen „ruimte-zorgen" zal
hebben. Hetzelfde geldt voor Argentinië,
dat met gemak 100 miljoen zou kunnen
herbergen in plaats van de huidige 20
miljoen en nog wel meer als de moderne
wetenschap er in deze eeuw nog in slaagt
door bevloeiing, het „maken van regen",
de twee grote woestijnen evenals Pata-
gonië weer vruchtbaar te maken. Landen
als Chili, Peru, Colombia en Paraquay
zijn sterk onderbevolkt en zelfs het voor
ons weinig aantrekkelijke land Bolivië
- omdat het voor de helft op een berg
plateau ligt op 4000 meter boven de zee
spiegel - bezit subtropisch laagland (zo
groot als de Benelux samen) waar nog
niemand woont, ja dat nauwelijks in kaart
is gebracht. Derhalve: ruimte genoeg,
zoals er overigens ook ruimte genoeg is
in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland.
Over de rijkdom van Latijns-Amerika
behoeft men zich ook geen zorgen te
maken. Al zijn nog lang niet alle bodem
schatten in exploitatie gebracht - en op
zichzelf is dat voor de toekomst een voor
deel - onderzoekingen hebben reeds aan
getoond, dat vrijwel alle mineralen, het
belangrijke uranium inbegrepen, in over
vloedige mate aanwezig zijn. Misschien
dat sommige landen te weinig steenkool
hebben, zoals Brazilië en Argentinië,
maar daartegenover staat, dat in deze
landen vrijwel geen huisbrand nodig is
en dat de industrie in ruime mate kan
gaan beschikken over de energie uit wa
terkracht en nog later atoomkracht. Op
agrarisch gebied ook al geen zorgen, want
de Zuidamerikaanse bodem behoort tot
de vruchtbaarste ter aarde, al zijn er
enkele landen die lijden aan het probleem
van verwering, d.w.z. dat er enkele lan
den langzaam veranderen in woestijnen.
Maar dat is meestal een kwestie van
landbouwtaktiek, bevloeiing, bemesting
en bebossing. Zuid-Amerika is een enorm
landbouwreservoir en is en zal altijd blij
ven één van de grootste graanpakhuizen
en vleesschuren ter wereld.
Op het gebied van de zogenaamde „tro
pische cultures" (koffie, tabak, thee, rub
ber, cacao, bananen enz. enz.) heeft het
al een gevestigde reputatie, terwijl er nog
talrijke mogelijkheden braak liggen.
Qua ruimte en qua voedsel dus geen
enkel probleem. De problemen liggen
politiek, economisch en sociaal.
Politiek weet men nu zo zoetjes aan
wel, dat de Zuidamerikaanse landen jong
jfijn. Politiek is nog geen ideaal maar
een zaak, „business", een soort liefheb
berij van bepaalde klassen, voornamelijk
militairen en aristocraten. Het zou te ver
voeren hier daarop dieper in te gaan.
Een feit is evenwel, dat er nog geen po
litieke rust heerst en zeker geen conti
nuïteit. Terwijl in Canada, Australië en
Nieuw-Zeeland al jaren en jaren de wes
terse democratische begrippen zorgvuldig
worden nageleefd, lijden de meeste Zuid-
Amerikaanse landen aan dictaturen, aan
revoluties met alle narigheden van dien:
censuur, onderdrukking, demagogie, cor
ruptie. Nu kan men menen, dat een emi
grant niets met de politiek van doen
heeft, maar dat is onjuist. Al zal men
niet aan de nationale politiek van een
bepaald land willen deelnemen, onge
wild krijgt men de slagen te incasseren.
Een regime van een Peron bijvoorbeeld,
tastte zo de structuur van zijn land aan,
omdat hij immers van zijn agrarische
land een industriële natie wilde maken,
dat vele emigranten daaraan ten offer
zijn gevallen. De boeren bijvoorbeeld was
het op een gegeven moment verboden
landbouwwerktuigen te importeren, ter
wijl zij voor hun produkten een tevoren
vastgestelde, veel te lage prijs toebedeeld
kregen, waardoor het bewerken van het
land niet meer lonend werd. Het krank
zinnige gevolg was, dat als gevolg van
Perons dwaalwegen het graanland Argen
tinië nota bene in bepaalde jaren graan
moest importeren. Men kan rustig zeggen,
dat 10 jaren regime van Peron het land
25 jaren teruggezet heeft. En de klappen
vallen daarben in de hoek van de mensen
die economisch het zwakst zijn, d.w.z. de
emigranten die noch kennis, noch het
geld hebben om zo'n regime uit te zingen.
Zuid-Amerika zal nimmer - voor zover
thans te overzien - een internationaal
slagveld worden. Al doen de landen on
derling wel eens boos tegen elkaar, Bra
zilië en Argentinië bijvoorbeeld zullen
nimmer een „Duitsland en een Frank
rijk" worden, die elkaar in de haren vlie
gen. Men is nu eenmaal allemaal van
Latijnse stam, spreakt vrijwel allemaal
dezelfde taal, is van hetzelfde R.K. ge
loof, kent dezelfde historie, heeft dezelfde
staatsvorm - allen republikeins - en als
zodanig is er geen eensgezinder continent
ter aarde aan te wijzen. Maar nationaal-
politiek zal men minstens honderd jaren
nodig hebben, voordat men in Zuid-Ame
rika het democratische spel speelt, zoals
Wij dat ideaal achten.
Dan zal Zuid-Amerika ook afgedaan
moeten hebben met onzes inziens abso
luut overtollige legers, welker enig tijd
verdrijf het nu is, af en toe deining te
veroorzaken. Die legers zijn meestal top
zwaar: er zijn landen met één generaal
op vijftien soldaten en zes admiraals per
(aftands) oorlogsschip en landen waar de
helft van de begroting naar demensie
gaat, terwijl 70 van de bevolking nog
niet kan lezen en schrijven doordat er
geen scholen gebouwd kunnen worden.
Dat zal moeten veranderen, maar dat
heeft tijd en verstandige koppen nodig.
Dat het kan, tonen landen als Uruquay
en Mexico. Mexico was eens het woelig
ste land van Amerika, met vrijwel elk
jaar twee revoluties. Het kent nu al jaren
vrede en welvaart. Uruquay is nog verder
gegaan. Daar heeft men een paar jaren
geleden officieel het' éénhoofdige presi
dentschap afgelas en er een soort raad
voor in de plaats gekozen, een raad waar
in politieke voor- en tegenstanders broe
derlijk naast elkaar het land besturen.
Maar tegenover deze twee rustpunten
staan het nog altijd woelige Bolivië, Ve
nezuela en Paraquay. Nog altijd worden
in vijf van de twintig landen de politieke
tegenstanders, de persvrijheid onderdrukt
(Cuba, Dominicaanse Republiek, Paraquay
Haïti en Bolivië) en zelfs in de zo
genaamd democratische landen Brazilië,
Colombia, Venezuëla en Argentinië, ram
melt herhaaldelijk de sabel.
Zelfs in landen, die al jaren democra
tisch zijn, zal men rekening moeten hou
den met een heel andere democratie dan
bij ons - en in Australië en Canada - om
dat bijna altijd één partij het voor het
zeggen heeft. Ook daar is nog altijd een
enorme partijcorruptie.
Economisch zijn de meeste landen heel
zwak. Voor een deel - en niet het on
belangrijkste - het gevolg van de poli
tieke corruptie. Dictators, maar ook de
mocratische presidenten en hun partijen
tplegen na vijf jaren bewind schatrijk te
zijn geworden, meestal ten koste van
Schatkist en land. Maar anderzijds zijn de
landen zwak, doordat ze meestal drijven
bp slechts één produkt. Brazilië bijvoor
beeld, dat alle ertsen ter wereld heeft,
„leeft" voor 70 van de koffie-opbrengst.
Daalt de wereldkoffieprijs, dan zit Bra
zilië in het moeras. Het land is daardoor
'te kwetsbaar. En zo Brazilië van vrijwel
één produkt leeft, zo leven de andere
van één hoofdbestaansmiddel: Venezuëla,
petroleum; Chili, koper; Bolivië, tin; Co
lombia en verscheidene midden-Ameri
kaanse staten, koffie. Dat leidt tot enorme
catastrofes. Een mooi voorbeeld daarvan
is Chili, het teerde lange jaren op de
texport van vogelmest „Guano" (Chili-
'salpeter) totdat de kunstmest werd uit
gevonden en Chili een enorme crises
doormaakte.
Crises doormaken betekent meestal: in
flatie, economische onzekerheden, armoe
de in grote lagen van de bevolking en
ondanks alle ruimte en voorraden geen
toekomstmogelijkheden. Het is voor een
emigrant altijd prettig te weten, dat hij
in een land komt waar zijn zuinig ge
spaarde centjes vandaag 1000 dollar
waard zijn en het volgend jaar ook nog
1000 dollar, zoals in Canada en Australië.
Maar er is geen enkel land in Zuid-
Amerika waar geen inflatie heerst. Het
ergst is dat wel in Bolivië, waar in 1945
nog circa 80 Bolivianos in een dollar gin
gen, maar nu ongeveer 16.000 van dat
gretig gedrukte bankpapier. Een jaar ge
leden bracht één dollar in Argentinië
40 pesos op en nu bijna het dubbele.
En nu kan men wel zeggen, de emigrant
merkt dat niet, als hij zijn centjes be
legd in grond of bezittingen - omdat deze
automatisch stijgen in inflatoire tijden -
maar de praktijk heeft uigewezen dat de
emigrant de taalkennis, de handigheid en
het juiste gevoel mist om direct al (in
Zuid-Amerika vol handige, speculatief
aangelegde Zuid-Amerikanen) te gaan
speculeren en dat hij het dus is, die de
eerste klappen krijgt. Dat is een heel
groot nadeel en een belangrijk punt van
overweging.
(Nadruk verboden) Hans Kievid
Het eerste herenzevental van de Rhe-
nense zwem- en poloclub „De Forellen"
speelde in het natuurbad Ouwehand
maandagavond de tweede competitiewed
strijd van dit seizoen en wel tegen „Duin
kikkers" uit Soest.
De uitwedstrijd tegen deze ploeg werd
door de gastheren met 5-0 verloren. De
thuiswedstrijd van maandagavond werd
een 1-4 nederlaag, hoewel gering, toch
een bewijs dat de „Forellen" er beter in
komen.
Toen de speeltijd voor de rust ongeveer
voor de helft was verstreken, was de
stand 1-1 gelijk, dank zij prachtig op-
zwemmen van Huntelerslag, die Bert
Koetsier een pracht kans bezorgde om te
scoren en waarvan deze dan ook een
dankbaar gebruik maakte.
„Duinkikkers" liet het er echter niet
bij zitten en met een 1-2 stand in het
voordeel van de gasten werd gedraaid.
Na rust hielden de „Forellen" prachtig
en lang stand. Eerst in de vierde minuut
werd het 1-3 voor „Duinkikkers". Toen
gaven de gastheren zich gewonnen. Een
halve minuut later voerde Soest de stand
nog op tot 1-4, doch daarmee kwam het
einde.
„De Forellen" komen er beter in en het
zou ons niet verwonderen, wanneer zij
binnenkort de eerste overwinning in deze
competitie in de wacht zouden slepen.
Ter gelegenheid van het 25-jarig be
staan van de Veenendaalse Dresseerclub,
aangesloten bij de Kon. Ned. Politiehon
denvereniging zal op zaterdagmiddag 11
juli a.s. een jubileumdemonstratie van
politie- en speurhonden worden gegeven
op het terrein achter het postkantoor.
Het programma vermeldt: volgen, sprin
gen, zoeken, voedsel weigeren, kippen
diefstal, opsporing en ontvoering van
kinderen, aanvallen van wisselloper,
stropers- en smokkeldrama, arresteren
van rijwieldief, opbrengen van dronken
persoon, terugroepen en schijnstellen.
Het geheel staat onder leiding van de
heer A. Minnen.
een wedvlucht vanaf^ Charteauroux in
Frankrijk. Om 6.15 uur zaterdagmorgen
werden de duiven gelost en maar één
duif, n.l. van de heer J. van Doorn, werd
reeds dezelfde avond in Veenendaal ge
constateerd. De rest meldde zich zondag
morgen.
De uitslag: J. van Doorn 1, 4; C. van
Donkelaar 2, 8, 14, 15; P. W. van Zetten
3, 6; v. d. Bovenkamp/Rozenboom 5; J.
van Nieuwamerongen 7, 12; B. van Kes-
teren 9; O. Verwoerd 10, 13, 16, 17, 18;
J. van Geerenstein 11.
POSTDUIVENNIEUWS
Dit weekeinde had de postduivenver
eniging „De Snelpost" haar duiven op
Musketiers heeft het zaterdag op eigen
terrein in de promotiewedstrijd tegen
VVOO niet verder kunnen brengen dan
een 2-2 gelijk spel.
Direct na de aftrap nam Musketiers
het initiatief in handen en na een goede
voorzet van Spies, schoot T. Kranenburg
hard in 1-0). De bal was echter amper
midden uit of VVOO brak door. De Mus
ketiersachterhoede weifelde en ook ke
per Honders kwam niet uit zijn doel, zo
dat de bal zonder tegenstand in het net
belandde 1-1. In de tiende minuut kreeg
VVOO een vrije trap toegewezen. De bal
werd overgetikt aan de rechtsbuiten die
onfijlbaar inschoot 1-2 en weer waren
achterhoede en keper debet aan dit voor
VVOO makkelijke doelpunt.
Even voor rust kreeg Musketiers een
prachtige kans om de score gelijk te ma
ken. Over rechts werd de bal opgebracht
en voor het doel gekomen, schoot T. Kra
nenburg uit een moeilijke positie hard
in, maar het doelpunt werd wegens bui
tenspel afgekeurd. Even later kwam er
weer een kans, maar de zelfde speler tor
pedeerde opnieuw de aanval wegens een
fout.
Na de rust was Musketiers voortdurend
sterker, maar door stug verdedigen van
de VVOO achterhoede, kregen zij niet
veel kans. In de 15e minuut echter moest
VVOO toch zwichten. G. Henzen plaatste
de bal keurig voor het doel waarna T.
Kranenburg de bal prachtig inkopte 2-2.
Musketiers zette alles op alles om het
winnende doelpunt te scoren, maar door
verkeerd opstellen en slecht plaatsen kon
zij het niet verder brengen dan een schot
van Kranenburg dat in handen van de
keeper verdween. Het spel was tè door
zichtig, zodat VVOO de kans kreeg om
de stand gelijk te houden.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
nu niet."
„Ja, jó", zegt vader, „door die éne keer
dat je 't wèl gedaan hebt, heb je alles
bedorven.
't Spreekwoord zegt immers
Voor jongeren (6 tot 11 jaar):
I.
1. Welke stoel staat altijd buiten?
2. Welk insect (dat kleren vernielt) is
omgekeerd een jongensnaam?
3. Welke mannen gebruiken bij hun werk
klinkers maar geen medeklinkers?
4. Wie heeft in alle landen geen kiezen,
maar wel tanden?
5. Welk viervoetig dier wordt zoet als je
er een K achter zet?
6. In welke huizen vind je nooit muizen?
II. Verborgen jongens- en meisjenamen:
1. Heb je m'n pet ergens gezien?
2. Ik heb bij boer Knobbe peren geplukt.
3. Zag je dat hij die jongen afranselde?
4. Ja, appels lusten de kinderen graag.
5. We zijn bijna in Amsterdam.
6. Die boom is lager dan de andere.
7. Ik heb „Ober" geroepen.
8. Ik heb een honger als tien paarden.
Jullie weten het hè? Al kun je niet
alle antwoorden vinden, stuur de raad
sels toch in, misschien heb je tóch nog
de meeste antwoorden goed.
ONZE JARIGEN
28 juni Gerrit v. d. Bijl, Rhenen
30 Corrie de Bruin
1 juli Tineke van Dam
1 Nico Burgstede
1 Ina van Viegen
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Dak, dek.
II. Kabel, brood, dadel, Drees, nagel,
morel, Praag, haven, trein, rente.
Bodegraven.
III. Mandarijn.
I. Bloem van meel.
II. Blauw.
III. De laatste nam de
haring.
schotel met de
Eén, twee, drie, wie heeft die bal
Deze wedstrijd heeft voor de groep
ouderen en ook voor de groep jongeren,
twee raadsels. De oplossingen moeten
weer, voorzien van naam, adres, leeftijd,
en verjaringsdatum, gezonden worden
De bril, die in de eerste plaats een produktie die alleen lonend is als
hulpmiddel is om beter te zien, is door
het montuur een „kleding" voor het oog
geworden, die persoonlijker is dan welke
kleding ook. De bril wordt immers ver
eenzelvigd met het gelaat. Men heeft
hem nodig en het is dus zaak er een
sieraad van te maken, een sieraad even
wel, dat functioneel moet zijn en vooral
zonder overbodige tierelantijnen. Een
verkeerd gekozen montuur kan het ui
terlijk schade berokkenen.
VOOR DAMES, HEREN EN
KINDEREN
Er worden vele soorten en modellen
brilmonturen gemaakt, zowel voor dames
als voor heren en zeer speciaal voor kin
deren. Een kinderbril is niet zonder meer
een gewone bril in een kleinere maat,
maar moet worden aangepast aan het
kindergezichtje, dat vaak nog geen neus
been heeft en dan weinig houvast biedt
voor het montuur.
Elk model wordt weer in vele kleuren
en maten vervaardigd, zodat het duide
lijk is, dat het maken van brilmonturen
geen eenvoudige zaak is.
BEKIJK DE WERELD DOOR EEN
NEDERLANDSE BRIL
Deze tak van industrie stond na de oor
log aan een moeilijk begin. Zij moest zich
gaan meten met een 80-jarige ervaring
van vele buitenlandse bedrijven. Maar
ze heeft zich thans door durf, onderne
mingslust en vakmanschap een goede re
putatie verworven in een groot deel van
de wereld. Niet alleen beschikte men in
l^et buitenland over groot kapitaal, maar
bovendien over een groot aantal in deze
zeer speciale tak van industrie opgeleide
vakmensen. Hier in Nederland moest al
les aan de praktijk worden getoetst, maar
nu - na dertien jaar - zijn de resultaten
voor ons Nederlanders om trots op te
zijn. Het maken van brilmonturen vraagt
niet alleen technisch inzicht, maar ook
psychologischee kennis en gevoel voor de
komende mode. Elk nieuw model vergt
een jaar van voorbereiding. Is het model
ontworpen dan worden de kostbare stem
pels en gereedschappen vervaardigd en
wordt met de produktie begonnen, een
een
grote hoeveelheid van elk model kan
worden gemaakt. Nederland is als afzet
gebied te klein en export is dus nood
zakelijk. Nederlandse Jabo-monturen bij
voorbeeld gaan nu naar alle Europese
landen, het nabije Oosten, Afrika en Zuid-
Amerika.
DE MODE VROEGER EN NU
Al in de 17e eeuw, toen een bril alleen
voor de deftige burgers was weggelegd,
ontstonden modegrillen. De modieuze
fatten van die tijd droegen - vaak on
nodig - een bril en hoe groter hoe def
tiger. De bril in de huidige vorm, een
montuur van twee glazen, dat aan de
kanten van beugels is voorzien, is in het
begin van de 18e eeuw in Engeland ont
staan. Toen ook veroverde de vrouw de
bril, die tot dan voorbehouden was aan
de heren der schepping. Lange tijd werd
hij als noodzakelijk kwaad beschouwd en
als wij denken aan de „bus"-brilletjes uit
het begin van deze eeuw (glazen beves
tigd door middel van dun metaaldraad) ticiëns zijn verenigd.
naar het redactiebureau Parallelweg 10.
Als prijzen zijn er weer twee ballen
beschikbaar. Insturen vóór dinsdag 30
juni.
Voor ouderen (11 tot 16 jaar):
R
H
I. In deze hokjes moeten, onder elkaar,
6 Nederlandse plaatsen komen. Elke
plaats bestaat uit 6 letters. De eerste let
ter van elke plaats staat er al. De plaat
sen liggen, van boven naar beneden, in
de provincies Limburg, Overijssel,
Utrecht, Gelderland, Noord-Brabant en
Zuid-Holland, terwijl er verder deze let
ters gebruikt moeten worden: 1 A, 1 D,
11 E's, 1 H, 1 I, 3 L's, 2 M's, 4 N's. 1 O,
1 R, 3 T's, 1 W.
II. Welk spreekwoord?
Hans komt huilend thuis. Meester is
kwaad op hem geworden en heeft hem
gestraft, omdat hij iets lelijks gedaan
heeft. „En 'k had het niet eens gedaan",
beweert hij. „De vorige keer wel, maar
kunnen wij ons dat best voorstellen. Pas
toen men andere materialen ging gebrui
ken als celluloid en celhoorn kwam er
verbetering. Er werd ontdekt dat bepaal
de gezichten levendiger werden of inte
ressanter met een bril en dit is het eigen
lijke begin van de mode-bril. Thans heeft
trien waardering voor de bril zowel als
hulpmiddel als ook als modeartikel.
In ons land wordt dit streven krachtig
gesteund door de stichting „Oog en Bril",
waarin ruim duizend vooraanstaande op-
Links: een foute keuze; rechts: een bril die de charme nog vergroot.
Iedereen wist dat Truus graag bood
schappen deed, niet alleen vader en moe
der maar ook de buren en de meester
van de school. Op een middag toen de
school uitging zei meester Vester tegen
Truus: „Zeg wil jij even voor mij naar
Bolhuis, de zaadhandelaar gaan. Ik heb
zelf geen tijd en ik wil dat zaad toch wel
graag hebben voor vanavond, dan kan ik
nog even in de tuin werken. Een pakje
posteleinzaad en een pakje worteltjes
zaad. Hier is een gulden en geef je het
dan even af bij mij thuis?" „Ja meester",
zei Truus. Ze stopte de gulden in de zak
van haar overgooier en sloeg de weg in
naar huis. Toen ze er bijna was, tikte
mevrouw Aalbers met haar vingerhoed
tegen de ruit. Truus liep naar het raam
„Ha Truus, zou jij even voor mij naar
de slager willen gaan, ik verwacht visite
en nu kan ik niet weg. Haal maar twee
ons gesneden ham en twee ons rookvlees.
Hier is een rijksdaalder. Truus borg de
rijksdaalder bij de gulden en vervolgde
haar weg, terwijl ze zacht voor zich heen
prevelde: „een pakje posteleinzaad en
een pakje worteltjeszaad, twee ons ham
en twe eons rookvlees." Ze had nog geen
tien meter gelopen toen mijnheer Peters
met zijn lange benen haastig over de
heg stapte en op haar afkwam. „Zeg
Truus zou jij voor mij een boodschap
willen doen? Ik moet enkele kleinplanten
opbinden en nu heb ik geen touw meer.
Haal een kluwen bindtouw bij Hansen in
de Kortestraat en breng dan meteen een
doosje kleine kopspijkertjes mee. Hier is
vijf en zeventig cent." „Ja mijnheer", zei
Truus, „ik zal het halen." Ze stak het
geld in haar zak en rende op een drafje
naar huis, anders zou er misschien nog
iemand op de ramen tikken, terwijl ze
mompelde: „een pakje posteleinzaad, een
pakje worteltjes zaad, twee ons ham,
en twee ons rookvlees." Ze had nog geen
een doosje kopspijkertjes." Gelukkig dat
je er bent Truus", zei moeder toen ze de
kamer binnenstapte, „hier is een snoepje
en loop dan vlug even naar Everboer, de
groenteman. Drie kroppen sla en twee
bosjes radijs moet je halen. Hier is een
gulden en een tas.' '„Goed moeder," zei
Truus gehoorzaam. Het geld liet ze weer
in haar zak glijden en gewapend met de
tas trok ze er op uit, terwijl ze ijverig
repeteerde: een pakje posteleinzaad en
een pakje worteltjeszaad, twee ons ham
en twee ons rookvlees, een kluwen touw
en een doosje kopspijkertjes, drie krop
pen sla en twee bosjes radijs." Ze was
nog maar nauwelijks de hoek om, toen
de moeder van een schoolvriendinnetje
haar aanhield. „Ach Truus, moet je bood
schappen doen. ik zoek overal naar onze
Elly, maar ik kan haar niet vinden.
Breng jij voor mij even acht krente-
bollen en een half pond janhagel mee
van Bakker Bell? Hier is een rijksdaal
der." „Zeker mevrouw," zei Truus. „ik
zal het meebrengen." „Fijn," lachte me
vrouw Kok, „alvast bedankt voor de
moeite." Truus zuchtte even terwijl ze
hardop dacht: „Een pakje posteleinzaad,
een pakje worteltjeszaad, twee ons ham,
twee ons rookvlees, een kluwen touw,
een doosje kopspijkertjes, drie kroppen
sla en twee bosjes radijs, acht krente-
bollen en een half pond Janhagel." Nu
rende ze zonder of of om te kijken naar
Bolhuis, de zaadhandelaar. Stel je voor
dat haar nu nog weer iemand aanhield
voor boodschappen. Je mocht wel een
hoofd hebben als een almanak. Truus
deed netjes al haar boodschappen, ze
had er niet één vergeten en met een tas
vol keerde ze terug. Eerst maar de pak
jes zaad naar meester Vester brengen.
Maar o wee, toen Truus voor het mees-
tershuis stond, dacht ze met schrik: „wat
koste het ook weer, wat moet de mees
ter terughebben van de gulden die hij me
gaf? Wat moest mevrouw Aalbers terug
hebben van de rijksdaalder? en mijnheer
Peters, die vijf en zeventig cent mee gaf,
en moeder met haar gulden en mevrouw
Kok? Ze wist het niet meer. Ze had al
het geld dat ze terugkreeg, zo maar weer
in haar zak gestopt en ze wist helemaal
niet meer wat alles gekost had. Bedrem
meld stond ze voor meesters tuinhek.
Maar kijk, daar kwam meester juist
aanrijden op zijn fiets. „Kom je me de
pakjes zaad brengen jongedame, dat is
prachtig." Truus gaf de pakjes en
toenbegon ze te huilen. „Wat is er
aan de hand?" vroeg meester verbaasd.
Truus vertelde van al de boodschappen
die ze moest doen, bij zoveel verschillen
de winkels en dat ze nu niet meer wist
hoeveel geld iedereen terug moest heb
ben. Meester lachte. „Ze moesten jou
wel hebben, geloof ik, vanmiddag he?
Maar weet je wat je had moeten doen?
Op alle pakjes en zakken even het be
drag laten schrijven, dat je er voor uit
gegeven hebt, dan was er niets aan de
hand geweest." Ja, dat had ze moeten
doen, vond Truus ook. „Weet je wat, ga
terug naar de winkels en laat elke win
kelier maar even opschrijven wat het
kostte, dat is de enige oplossing Truus,"
zei meester. Dat deed Truus en toen was
het in een ogenblik bekeken. Gelukkig
klopte het allemaal precies met het geld
dat ze terug had gekregen en Truus was
nog goed af want van de één kreeg ze
een glas limonade voor de boodschap,
van de ander geld voor een ijsje, van een
derde een dikke sinaasappel en al haar
werkgevers waren erg blij dat ze gehol
pen waren.
Geldig tot en met 30 juni 1959
1
*$0624
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
48 persoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91 Veenendaal
Telefoon 2845
Laat Uw
LIKDOORNS, EELT,
INGEGROEIDE EN
KALKNAGELS
geheel pijnloos behandelen.
KONINGS
Kanaal weg 5 - Veenendaal
Telefoon 2891
Wij hebben voor de
vakantie
blauw wit, lange mouw,
ontvangen.
Dr. Slot. de Bruïneplein 29
Telefoon 2091, Veenendaal
-b
•b
•B
voor exclusieve
kleding
-B
Hoofdstraat 75
Veenendaal
RHENEN
FABRIEK VAN GESTOFFEERDE MEUBELEN
vraagt voor haar stoffeerder!]
GESCHOOLD EN ONGESCHOOLD
Aanm. bij het fabriekskantoor aan de Vogelenzang-
weg 12, Rhenen
De Spar
met töch 10% korting:
2 pullen SPAR-PILS
van 94 voor 60 ct
bij 1 fles Sparlimonade van 140,165 of 190 ct
(smaak naar keuze)
geldig van 25 juni tot 2 juli
welkome aanbiedingen met dubbel zegels.
KRISTALFRUIT2oogr. 68-28 zegels
10 REPEN div. smakenlOO - 40 zegels
MARIE BISKWIE roi 45-18 zegels
APPELSTROOP beker 64-26 zegels
CUSTARD dubbel.pak 60-24 zegels
TOMATENSOEP
met rijst pot 58 - 24 zegels
CARANSAC rood/wit
fijne landwijn fles215 - 86 zegels
ZACHTE ZEEP pot 49 - 20 zegels
LEVERPASTEI
blikje 200 gram 65 - 26 zegels
SCHOUDERHAM
ÏOO gram 59-24 zegels
Oit
spaartu
graag!
14 ct
2 O ct
9 ct
13 ct
12 ct
12 ct
43 ct
ÏO ct
13 ct
12 ct
Sparkoekje met 10% korting
DE SPAR verzorgt De Tour de France
Do verzorging van de renners van de Tour de
France Is dit jaar In handen van De Sparl
Ook waar topprestaties vereist zijn garandeert
De Spar 100% kwaliteitl
HOOFDSTUK I
„Ben je weer de hele dag weg?"
Met woedende gebaren vaagde Jan
Belders door de linnenkast. Annelies,
nog in bed, keek verontrust en ge-
ergerd toe.
„Wil je me alsjeblieft de hele boel
niet overhoop halen?" smeekte ze met
matte stem, „wat zoek je in vredes
naam?"
„Er ligt natuurlijk weer geen schoon
overhemd" zei Jan met een van drift
dikke stem, „en moet ik soms nog een
dag met dit smerige vod doen?" Hij
wrong een zakdoek uit zijn zak, die de
sporen van meerdaagse trouw# dienst
duidelijk vertoonde.
„Als je je zakdoeken gebruikt om je
handen af te vegen als je aan de motor
hebt geknoeid, kan ik wel aan het was
sen blijven", meende Annelies koel.
„Als ik nou toch op dat moment niks
anders bij de hand heb!" verweerde
Jan zich kwaad. En afgezien daarvan
blijft het feit dat er géén schone
zakdoeken liggen, dat ik geen schoon
overhemd heb en daar heb ik nou
al zo vaak over gekankerd, dat het me
begint te vervelen. Als me dat nog es
gebeurt, ga ik gewoon naar het mode
huis en koop daar een nieuw shirt en
een stel zakdoeken en ik trek het ge
woon van je huishoudgeld af".
„Doe dat dan", verzocht Annelies
vermoeid en sloot gepijnigd haar ogen,
„en raas niet zo tegen me. Ik barst
van de hoofdpijn".
„Ja, daar schiet ik wat mee op",
pruttelde Jan, toch een toontje lager,
„die winkel is pas om half negen open
en ik moet om acht uur weg. Nou dan
moet ik in vredesnaam dat ouwe shirt
maar weer aan.
Annelies schoot uit haar bed in haar
pyama en bekeek het verachte kle
dingstuk.
„Nou", ontdekte ze, „dat ding is toch
nog schoon genoeg? Je kunt niet alle
dagen een schoon overhemd an! Daar
kan ik niet tegen opwassen."
„Ja, jij wast alle dagen!" schamper
de Jan fel. „En hier, kijk es", hij wees
op het boord, „is dat soms schoon?"
„Als je je jasje aanhoudt zie je er
niks van", vond Annelies kalm.
„Maar ik hóu m'n jasje niet an!" be
toogde Jan nijdig, „zeker niet met dat
prachtige weer. Als we daar zitten te
vergaderen trekken we er toch zeker
de jas bij uit? En dan moet ik met m'n
jas aan blijven zitten, omdat ik geen
behoorlijk schoon shirt aan heb! Of
moet ik soms zeggen - zijn drift werd
hem de baas - kijk maar niet naar
mijn overhemd, lui, want m'n vrouw
is nou eenmaal te lui en te beroerd
om het te wassen?"
„Welja", zuchtte Annelies met een
lijdende uitdrukking op haar gezicht,
„dat doe je dan maar. Te lui en te be
roerd, waarom niet. Kan ik het helpen
dat jij om de haverklap iets schoons
nodig hebt? Mijn broer Adolf".
„Spaar me je broer Adolf!" schreeuw
de Jan, „die vent! Die doet veertien
dagen met een overhemd en dan vraagt
iedereen nog of ie het soms zó uit de
winkel heeft! En die strijkt ze zelf,
want z'n vrouw doet het hem niet net
jes genoeg! En altijd zijn broek in de
broekenpers! Waarom ben je niet met
je broer Adolf getrouwd?"
„Wil je alsjeblieft niet zo tegen me
te keer gaan", verzocht Annelies moe,
„als je niet wilt dat ik de hele dag
niets kan doen vanwege de hoofdpijn?
Dat dreigement hielp. Jan bond in.
Z'n lippen stijf opeen geperst, trok hij
het overhemd aan, keek in de spiegel
haalde z'n schouders op. Toen dook hij
in de kleerkast, zocht in diverse broek
zakken en vond een nog redelijk scho
ne zakdoek.
„Zie je wel", triomfeerde Annelies,
„als jij alles in die zakken laat zitten,
hoe kan ik dan zakdoeken wassen?"
Jans mond ging open en dicht als
van een vis die naar adem hapt, maar
hij beheerste zich en zweeg. Hij taste
voorzichtig naar het wondje op z'n
wang.... hij sneed zich altijd als hij
zich kwaad maakte. Ook dat nog....
nou begon het weer te bloeden.
Beneden uit de keuken klonk het
irriterende gegil van een fluitketel.
„Och", verzocht Annelies, „wil jij
even
„Wel ja", zei hij nijdig en trok de
deur met een smak achter zich dicht,
holde bij twee treden tegelijk de trap
af om dat verwenste gegil de keel
dicht te knijpen. Opeens stierf de fluit
toon weg. Hij stootte de keukendeur
open. Daar stond Els, z'n oudste doch
ter, met een kalm gezicht, en reikte
moeizaam naar de plank waarop de
theebus stond.
„Hier meid", zei Jan, z'n stem op
eens weer vriendelijk, en reikte haar
de bus, waarop met witte letters „sui
ker" stond. Ook een van de hebbelijk
heden van Annelies. Koffie in de thee
bus, thee in de suikerbus, en de sui
ker in een zak in het keukenkastje. In
de bus suiker, bedacht hij met een
grijns, zouden wel bonnetjes zitten,
bonnetjes voor een zilveren theelepel,
bonnetjes voor een aluminium melk
koker. Maar zijn ogen waren voor de
tienjarige Els met haar blonde haren,
die daar in haar altijd te korte pyama
op haar gebruinde voetjes stond en met
een handig gebaar de theepot omspoel
de met wat heet water.
„Ah, oudste dochter", zei Jan en hij
klopte haar vriendschappelijk op de
schouder, „als ik jou niet had
Els trok haar mond scheef. „Je hebt
bloed op je wang, vader", zei ze.
„Laten we hopen dat ik vanavond
nog genoeg over heb", grapte Jan,
meteen weer in een goed humeur. Zó
was hij, 't en# moment woedend drif
tig, het volgend ogenblik vriendelijk
en opgewekt. Een kleinigheid bracht
hem uit z'n evenwicht, een kleinigheid
bracht hem er weer in. Hij kon langs
de straat lopen, kilometers diep in de
official
Fa. J. v. d. HORST
2 Rhenen, Tel. K 8376-484
2
put, vervuld van de somberste gedach
ten. En het vrolijke „Ha! die Jan!"
van een haastig voorbij fietsende ken
nis of de vriendelijke claxonstoot van
een langs rijdende relatie veegden dan
opeens alle muizenissen uit zijn hoofd,
en grinnikend ging hij de dag in.
Els had die eigenschap, hem in z'n
goed humeur te brengen. Ze was zo
rustig, en zo efficiënt, ze zei niet veel,
maar deed het vóór je er om vroeg.
(Wordt vervolgd.)