Mcwartje goedkoper Deze week bij DE VALLEI Elk tweede pakje ol doosje THEE 1 kwartje goedkoper Elk tweede pak REUZE RIJST 1 KWARTJE GOEDKOPER Elk tweede pak GROENTESOEP 1 KWARTJE GOEDKOPER O.I5hJS' Wat weten wij over Zuid-Amerika Voor de Jeugd De bril is bepalend voor de uiterlijke persoonlijkheid I begrafenis voor 4,95 Een vrouw met twee linkerhanden (i) Is Zuid-Amerika nog altijd voor ons, Nederlanders, het meest geschikte migratie-reservoir? Forellen (Rhenen) incasseerde 1-4 nederlaag Jubileumdemonstratie politie- en speurhonden Gelijk spel van Musketiers in promotiewedstrijd BOODSCHAPPEN Voor een A. W. de Haas Voetbehandeling Dorus blouses Fa. Ant. Achterberg Lichtgewicht- colberts Week-end shirts Badjassen Zomer- ondergoed Van der Zee A. J. Koekoek Zn. N.V. WERKNEMERS. Dubbel Vakantie-voordeel! Margrieten 250 gram 68 14 zegels FEUILLETON DOOR TOM LODEWIJK L week Ons land, dat door zijn overbevolking nu en later nog altjjd aangewezen bltfft op het vinden van nieuwe migratiegebieden, heeft zyn beste zonen naar alle windstreken ter aarde uitgezonden. Enkele duizenden van hen zyn ook terecht gekomen in Zuid- Amerika, voornamelijk in Argentinië en Brazilië. Zijn dezen daar goed terecht ge komen en biedt Zuid-Amerika blijvende kansen voor onze emigranten. Het zijn twee vragen, die we in alle objectiviteit zullen trachten te beantwoorden. Emigratie im mers is een enorme stap, waarbij men niet voorzichtig genoeg kan zijn. Punt voor punt zullen we de mogelijkheden en moeilijkheden eens nagaan en eventueel afwe gen tegen de toestanden in andere gebieden op de globe. Voorop staat, dat Zuid-Amerika - in totaal twintig staten omvattende van Mexico tot en met Vuurland - voorlopig ruimte genoeg heeft. Naar schatting wo nen er thans 160 miljoen mensen in een gebied dat drie maal groter is dan Euro pa (tot aan de Oeral) en voordat dit enor- men terrein „vol" zou zijn - en dan nog lang niet zo vol als ons huidige vader land - schat men dat er nog wel een 850 tot 1000 miljoen mensen bij zouden kun nen. Alleen al het huidige Brazilië met ruim 60 miljoen mensen kan met gemak in de toekomst 250 miljoen herbergen en voeden en dat betekent, dat met de hui dige bevolkingsaanwas Brazilië de eerste 250 jaren nog geen „ruimte-zorgen" zal hebben. Hetzelfde geldt voor Argentinië, dat met gemak 100 miljoen zou kunnen herbergen in plaats van de huidige 20 miljoen en nog wel meer als de moderne wetenschap er in deze eeuw nog in slaagt door bevloeiing, het „maken van regen", de twee grote woestijnen evenals Pata- gonië weer vruchtbaar te maken. Landen als Chili, Peru, Colombia en Paraquay zijn sterk onderbevolkt en zelfs het voor ons weinig aantrekkelijke land Bolivië - omdat het voor de helft op een berg plateau ligt op 4000 meter boven de zee spiegel - bezit subtropisch laagland (zo groot als de Benelux samen) waar nog niemand woont, ja dat nauwelijks in kaart is gebracht. Derhalve: ruimte genoeg, zoals er overigens ook ruimte genoeg is in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland. Over de rijkdom van Latijns-Amerika behoeft men zich ook geen zorgen te maken. Al zijn nog lang niet alle bodem schatten in exploitatie gebracht - en op zichzelf is dat voor de toekomst een voor deel - onderzoekingen hebben reeds aan getoond, dat vrijwel alle mineralen, het belangrijke uranium inbegrepen, in over vloedige mate aanwezig zijn. Misschien dat sommige landen te weinig steenkool hebben, zoals Brazilië en Argentinië, maar daartegenover staat, dat in deze landen vrijwel geen huisbrand nodig is en dat de industrie in ruime mate kan gaan beschikken over de energie uit wa terkracht en nog later atoomkracht. Op agrarisch gebied ook al geen zorgen, want de Zuidamerikaanse bodem behoort tot de vruchtbaarste ter aarde, al zijn er enkele landen die lijden aan het probleem van verwering, d.w.z. dat er enkele lan den langzaam veranderen in woestijnen. Maar dat is meestal een kwestie van landbouwtaktiek, bevloeiing, bemesting en bebossing. Zuid-Amerika is een enorm landbouwreservoir en is en zal altijd blij ven één van de grootste graanpakhuizen en vleesschuren ter wereld. Op het gebied van de zogenaamde „tro pische cultures" (koffie, tabak, thee, rub ber, cacao, bananen enz. enz.) heeft het al een gevestigde reputatie, terwijl er nog talrijke mogelijkheden braak liggen. Qua ruimte en qua voedsel dus geen enkel probleem. De problemen liggen politiek, economisch en sociaal. Politiek weet men nu zo zoetjes aan wel, dat de Zuidamerikaanse landen jong jfijn. Politiek is nog geen ideaal maar een zaak, „business", een soort liefheb berij van bepaalde klassen, voornamelijk militairen en aristocraten. Het zou te ver voeren hier daarop dieper in te gaan. Een feit is evenwel, dat er nog geen po litieke rust heerst en zeker geen conti nuïteit. Terwijl in Canada, Australië en Nieuw-Zeeland al jaren en jaren de wes terse democratische begrippen zorgvuldig worden nageleefd, lijden de meeste Zuid- Amerikaanse landen aan dictaturen, aan revoluties met alle narigheden van dien: censuur, onderdrukking, demagogie, cor ruptie. Nu kan men menen, dat een emi grant niets met de politiek van doen heeft, maar dat is onjuist. Al zal men niet aan de nationale politiek van een bepaald land willen deelnemen, onge wild krijgt men de slagen te incasseren. Een regime van een Peron bijvoorbeeld, tastte zo de structuur van zijn land aan, omdat hij immers van zijn agrarische land een industriële natie wilde maken, dat vele emigranten daaraan ten offer zijn gevallen. De boeren bijvoorbeeld was het op een gegeven moment verboden landbouwwerktuigen te importeren, ter wijl zij voor hun produkten een tevoren vastgestelde, veel te lage prijs toebedeeld kregen, waardoor het bewerken van het land niet meer lonend werd. Het krank zinnige gevolg was, dat als gevolg van Perons dwaalwegen het graanland Argen tinië nota bene in bepaalde jaren graan moest importeren. Men kan rustig zeggen, dat 10 jaren regime van Peron het land 25 jaren teruggezet heeft. En de klappen vallen daarben in de hoek van de mensen die economisch het zwakst zijn, d.w.z. de emigranten die noch kennis, noch het geld hebben om zo'n regime uit te zingen. Zuid-Amerika zal nimmer - voor zover thans te overzien - een internationaal slagveld worden. Al doen de landen on derling wel eens boos tegen elkaar, Bra zilië en Argentinië bijvoorbeeld zullen nimmer een „Duitsland en een Frank rijk" worden, die elkaar in de haren vlie gen. Men is nu eenmaal allemaal van Latijnse stam, spreakt vrijwel allemaal dezelfde taal, is van hetzelfde R.K. ge loof, kent dezelfde historie, heeft dezelfde staatsvorm - allen republikeins - en als zodanig is er geen eensgezinder continent ter aarde aan te wijzen. Maar nationaal- politiek zal men minstens honderd jaren nodig hebben, voordat men in Zuid-Ame rika het democratische spel speelt, zoals Wij dat ideaal achten. Dan zal Zuid-Amerika ook afgedaan moeten hebben met onzes inziens abso luut overtollige legers, welker enig tijd verdrijf het nu is, af en toe deining te veroorzaken. Die legers zijn meestal top zwaar: er zijn landen met één generaal op vijftien soldaten en zes admiraals per (aftands) oorlogsschip en landen waar de helft van de begroting naar demensie gaat, terwijl 70 van de bevolking nog niet kan lezen en schrijven doordat er geen scholen gebouwd kunnen worden. Dat zal moeten veranderen, maar dat heeft tijd en verstandige koppen nodig. Dat het kan, tonen landen als Uruquay en Mexico. Mexico was eens het woelig ste land van Amerika, met vrijwel elk jaar twee revoluties. Het kent nu al jaren vrede en welvaart. Uruquay is nog verder gegaan. Daar heeft men een paar jaren geleden officieel het' éénhoofdige presi dentschap afgelas en er een soort raad voor in de plaats gekozen, een raad waar in politieke voor- en tegenstanders broe derlijk naast elkaar het land besturen. Maar tegenover deze twee rustpunten staan het nog altijd woelige Bolivië, Ve nezuela en Paraquay. Nog altijd worden in vijf van de twintig landen de politieke tegenstanders, de persvrijheid onderdrukt (Cuba, Dominicaanse Republiek, Paraquay Haïti en Bolivië) en zelfs in de zo genaamd democratische landen Brazilië, Colombia, Venezuëla en Argentinië, ram melt herhaaldelijk de sabel. Zelfs in landen, die al jaren democra tisch zijn, zal men rekening moeten hou den met een heel andere democratie dan bij ons - en in Australië en Canada - om dat bijna altijd één partij het voor het zeggen heeft. Ook daar is nog altijd een enorme partijcorruptie. Economisch zijn de meeste landen heel zwak. Voor een deel - en niet het on belangrijkste - het gevolg van de poli tieke corruptie. Dictators, maar ook de mocratische presidenten en hun partijen tplegen na vijf jaren bewind schatrijk te zijn geworden, meestal ten koste van Schatkist en land. Maar anderzijds zijn de landen zwak, doordat ze meestal drijven bp slechts één produkt. Brazilië bijvoor beeld, dat alle ertsen ter wereld heeft, „leeft" voor 70 van de koffie-opbrengst. Daalt de wereldkoffieprijs, dan zit Bra zilië in het moeras. Het land is daardoor 'te kwetsbaar. En zo Brazilië van vrijwel één produkt leeft, zo leven de andere van één hoofdbestaansmiddel: Venezuëla, petroleum; Chili, koper; Bolivië, tin; Co lombia en verscheidene midden-Ameri kaanse staten, koffie. Dat leidt tot enorme catastrofes. Een mooi voorbeeld daarvan is Chili, het teerde lange jaren op de texport van vogelmest „Guano" (Chili- 'salpeter) totdat de kunstmest werd uit gevonden en Chili een enorme crises doormaakte. Crises doormaken betekent meestal: in flatie, economische onzekerheden, armoe de in grote lagen van de bevolking en ondanks alle ruimte en voorraden geen toekomstmogelijkheden. Het is voor een emigrant altijd prettig te weten, dat hij in een land komt waar zijn zuinig ge spaarde centjes vandaag 1000 dollar waard zijn en het volgend jaar ook nog 1000 dollar, zoals in Canada en Australië. Maar er is geen enkel land in Zuid- Amerika waar geen inflatie heerst. Het ergst is dat wel in Bolivië, waar in 1945 nog circa 80 Bolivianos in een dollar gin gen, maar nu ongeveer 16.000 van dat gretig gedrukte bankpapier. Een jaar ge leden bracht één dollar in Argentinië 40 pesos op en nu bijna het dubbele. En nu kan men wel zeggen, de emigrant merkt dat niet, als hij zijn centjes be legd in grond of bezittingen - omdat deze automatisch stijgen in inflatoire tijden - maar de praktijk heeft uigewezen dat de emigrant de taalkennis, de handigheid en het juiste gevoel mist om direct al (in Zuid-Amerika vol handige, speculatief aangelegde Zuid-Amerikanen) te gaan speculeren en dat hij het dus is, die de eerste klappen krijgt. Dat is een heel groot nadeel en een belangrijk punt van overweging. (Nadruk verboden) Hans Kievid Het eerste herenzevental van de Rhe- nense zwem- en poloclub „De Forellen" speelde in het natuurbad Ouwehand maandagavond de tweede competitiewed strijd van dit seizoen en wel tegen „Duin kikkers" uit Soest. De uitwedstrijd tegen deze ploeg werd door de gastheren met 5-0 verloren. De thuiswedstrijd van maandagavond werd een 1-4 nederlaag, hoewel gering, toch een bewijs dat de „Forellen" er beter in komen. Toen de speeltijd voor de rust ongeveer voor de helft was verstreken, was de stand 1-1 gelijk, dank zij prachtig op- zwemmen van Huntelerslag, die Bert Koetsier een pracht kans bezorgde om te scoren en waarvan deze dan ook een dankbaar gebruik maakte. „Duinkikkers" liet het er echter niet bij zitten en met een 1-2 stand in het voordeel van de gasten werd gedraaid. Na rust hielden de „Forellen" prachtig en lang stand. Eerst in de vierde minuut werd het 1-3 voor „Duinkikkers". Toen gaven de gastheren zich gewonnen. Een halve minuut later voerde Soest de stand nog op tot 1-4, doch daarmee kwam het einde. „De Forellen" komen er beter in en het zou ons niet verwonderen, wanneer zij binnenkort de eerste overwinning in deze competitie in de wacht zouden slepen. Ter gelegenheid van het 25-jarig be staan van de Veenendaalse Dresseerclub, aangesloten bij de Kon. Ned. Politiehon denvereniging zal op zaterdagmiddag 11 juli a.s. een jubileumdemonstratie van politie- en speurhonden worden gegeven op het terrein achter het postkantoor. Het programma vermeldt: volgen, sprin gen, zoeken, voedsel weigeren, kippen diefstal, opsporing en ontvoering van kinderen, aanvallen van wisselloper, stropers- en smokkeldrama, arresteren van rijwieldief, opbrengen van dronken persoon, terugroepen en schijnstellen. Het geheel staat onder leiding van de heer A. Minnen. een wedvlucht vanaf^ Charteauroux in Frankrijk. Om 6.15 uur zaterdagmorgen werden de duiven gelost en maar één duif, n.l. van de heer J. van Doorn, werd reeds dezelfde avond in Veenendaal ge constateerd. De rest meldde zich zondag morgen. De uitslag: J. van Doorn 1, 4; C. van Donkelaar 2, 8, 14, 15; P. W. van Zetten 3, 6; v. d. Bovenkamp/Rozenboom 5; J. van Nieuwamerongen 7, 12; B. van Kes- teren 9; O. Verwoerd 10, 13, 16, 17, 18; J. van Geerenstein 11. POSTDUIVENNIEUWS Dit weekeinde had de postduivenver eniging „De Snelpost" haar duiven op Musketiers heeft het zaterdag op eigen terrein in de promotiewedstrijd tegen VVOO niet verder kunnen brengen dan een 2-2 gelijk spel. Direct na de aftrap nam Musketiers het initiatief in handen en na een goede voorzet van Spies, schoot T. Kranenburg hard in 1-0). De bal was echter amper midden uit of VVOO brak door. De Mus ketiersachterhoede weifelde en ook ke per Honders kwam niet uit zijn doel, zo dat de bal zonder tegenstand in het net belandde 1-1. In de tiende minuut kreeg VVOO een vrije trap toegewezen. De bal werd overgetikt aan de rechtsbuiten die onfijlbaar inschoot 1-2 en weer waren achterhoede en keper debet aan dit voor VVOO makkelijke doelpunt. Even voor rust kreeg Musketiers een prachtige kans om de score gelijk te ma ken. Over rechts werd de bal opgebracht en voor het doel gekomen, schoot T. Kra nenburg uit een moeilijke positie hard in, maar het doelpunt werd wegens bui tenspel afgekeurd. Even later kwam er weer een kans, maar de zelfde speler tor pedeerde opnieuw de aanval wegens een fout. Na de rust was Musketiers voortdurend sterker, maar door stug verdedigen van de VVOO achterhoede, kregen zij niet veel kans. In de 15e minuut echter moest VVOO toch zwichten. G. Henzen plaatste de bal keurig voor het doel waarna T. Kranenburg de bal prachtig inkopte 2-2. Musketiers zette alles op alles om het winnende doelpunt te scoren, maar door verkeerd opstellen en slecht plaatsen kon zij het niet verder brengen dan een schot van Kranenburg dat in handen van de keeper verdween. Het spel was tè door zichtig, zodat VVOO de kans kreeg om de stand gelijk te houden. Verschijnt als bijlage van het streekblad „De Vallei" onder redactie v. tante Jos Correspondentie te richten aan tante Jos, per adres: Parallelweg 10 Veenendaal nu niet." „Ja, jó", zegt vader, „door die éne keer dat je 't wèl gedaan hebt, heb je alles bedorven. 't Spreekwoord zegt immers Voor jongeren (6 tot 11 jaar): I. 1. Welke stoel staat altijd buiten? 2. Welk insect (dat kleren vernielt) is omgekeerd een jongensnaam? 3. Welke mannen gebruiken bij hun werk klinkers maar geen medeklinkers? 4. Wie heeft in alle landen geen kiezen, maar wel tanden? 5. Welk viervoetig dier wordt zoet als je er een K achter zet? 6. In welke huizen vind je nooit muizen? II. Verborgen jongens- en meisjenamen: 1. Heb je m'n pet ergens gezien? 2. Ik heb bij boer Knobbe peren geplukt. 3. Zag je dat hij die jongen afranselde? 4. Ja, appels lusten de kinderen graag. 5. We zijn bijna in Amsterdam. 6. Die boom is lager dan de andere. 7. Ik heb „Ober" geroepen. 8. Ik heb een honger als tien paarden. Jullie weten het hè? Al kun je niet alle antwoorden vinden, stuur de raad sels toch in, misschien heb je tóch nog de meeste antwoorden goed. ONZE JARIGEN 28 juni Gerrit v. d. Bijl, Rhenen 30 Corrie de Bruin 1 juli Tineke van Dam 1 Nico Burgstede 1 Ina van Viegen Hartelijk gefeliciteerd! OPLOSSING RAADSELS I. Dak, dek. II. Kabel, brood, dadel, Drees, nagel, morel, Praag, haven, trein, rente. Bodegraven. III. Mandarijn. I. Bloem van meel. II. Blauw. III. De laatste nam de haring. schotel met de Eén, twee, drie, wie heeft die bal Deze wedstrijd heeft voor de groep ouderen en ook voor de groep jongeren, twee raadsels. De oplossingen moeten weer, voorzien van naam, adres, leeftijd, en verjaringsdatum, gezonden worden De bril, die in de eerste plaats een produktie die alleen lonend is als hulpmiddel is om beter te zien, is door het montuur een „kleding" voor het oog geworden, die persoonlijker is dan welke kleding ook. De bril wordt immers ver eenzelvigd met het gelaat. Men heeft hem nodig en het is dus zaak er een sieraad van te maken, een sieraad even wel, dat functioneel moet zijn en vooral zonder overbodige tierelantijnen. Een verkeerd gekozen montuur kan het ui terlijk schade berokkenen. VOOR DAMES, HEREN EN KINDEREN Er worden vele soorten en modellen brilmonturen gemaakt, zowel voor dames als voor heren en zeer speciaal voor kin deren. Een kinderbril is niet zonder meer een gewone bril in een kleinere maat, maar moet worden aangepast aan het kindergezichtje, dat vaak nog geen neus been heeft en dan weinig houvast biedt voor het montuur. Elk model wordt weer in vele kleuren en maten vervaardigd, zodat het duide lijk is, dat het maken van brilmonturen geen eenvoudige zaak is. BEKIJK DE WERELD DOOR EEN NEDERLANDSE BRIL Deze tak van industrie stond na de oor log aan een moeilijk begin. Zij moest zich gaan meten met een 80-jarige ervaring van vele buitenlandse bedrijven. Maar ze heeft zich thans door durf, onderne mingslust en vakmanschap een goede re putatie verworven in een groot deel van de wereld. Niet alleen beschikte men in l^et buitenland over groot kapitaal, maar bovendien over een groot aantal in deze zeer speciale tak van industrie opgeleide vakmensen. Hier in Nederland moest al les aan de praktijk worden getoetst, maar nu - na dertien jaar - zijn de resultaten voor ons Nederlanders om trots op te zijn. Het maken van brilmonturen vraagt niet alleen technisch inzicht, maar ook psychologischee kennis en gevoel voor de komende mode. Elk nieuw model vergt een jaar van voorbereiding. Is het model ontworpen dan worden de kostbare stem pels en gereedschappen vervaardigd en wordt met de produktie begonnen, een een grote hoeveelheid van elk model kan worden gemaakt. Nederland is als afzet gebied te klein en export is dus nood zakelijk. Nederlandse Jabo-monturen bij voorbeeld gaan nu naar alle Europese landen, het nabije Oosten, Afrika en Zuid- Amerika. DE MODE VROEGER EN NU Al in de 17e eeuw, toen een bril alleen voor de deftige burgers was weggelegd, ontstonden modegrillen. De modieuze fatten van die tijd droegen - vaak on nodig - een bril en hoe groter hoe def tiger. De bril in de huidige vorm, een montuur van twee glazen, dat aan de kanten van beugels is voorzien, is in het begin van de 18e eeuw in Engeland ont staan. Toen ook veroverde de vrouw de bril, die tot dan voorbehouden was aan de heren der schepping. Lange tijd werd hij als noodzakelijk kwaad beschouwd en als wij denken aan de „bus"-brilletjes uit het begin van deze eeuw (glazen beves tigd door middel van dun metaaldraad) ticiëns zijn verenigd. naar het redactiebureau Parallelweg 10. Als prijzen zijn er weer twee ballen beschikbaar. Insturen vóór dinsdag 30 juni. Voor ouderen (11 tot 16 jaar): R H I. In deze hokjes moeten, onder elkaar, 6 Nederlandse plaatsen komen. Elke plaats bestaat uit 6 letters. De eerste let ter van elke plaats staat er al. De plaat sen liggen, van boven naar beneden, in de provincies Limburg, Overijssel, Utrecht, Gelderland, Noord-Brabant en Zuid-Holland, terwijl er verder deze let ters gebruikt moeten worden: 1 A, 1 D, 11 E's, 1 H, 1 I, 3 L's, 2 M's, 4 N's. 1 O, 1 R, 3 T's, 1 W. II. Welk spreekwoord? Hans komt huilend thuis. Meester is kwaad op hem geworden en heeft hem gestraft, omdat hij iets lelijks gedaan heeft. „En 'k had het niet eens gedaan", beweert hij. „De vorige keer wel, maar kunnen wij ons dat best voorstellen. Pas toen men andere materialen ging gebrui ken als celluloid en celhoorn kwam er verbetering. Er werd ontdekt dat bepaal de gezichten levendiger werden of inte ressanter met een bril en dit is het eigen lijke begin van de mode-bril. Thans heeft trien waardering voor de bril zowel als hulpmiddel als ook als modeartikel. In ons land wordt dit streven krachtig gesteund door de stichting „Oog en Bril", waarin ruim duizend vooraanstaande op- Links: een foute keuze; rechts: een bril die de charme nog vergroot. Iedereen wist dat Truus graag bood schappen deed, niet alleen vader en moe der maar ook de buren en de meester van de school. Op een middag toen de school uitging zei meester Vester tegen Truus: „Zeg wil jij even voor mij naar Bolhuis, de zaadhandelaar gaan. Ik heb zelf geen tijd en ik wil dat zaad toch wel graag hebben voor vanavond, dan kan ik nog even in de tuin werken. Een pakje posteleinzaad en een pakje worteltjes zaad. Hier is een gulden en geef je het dan even af bij mij thuis?" „Ja meester", zei Truus. Ze stopte de gulden in de zak van haar overgooier en sloeg de weg in naar huis. Toen ze er bijna was, tikte mevrouw Aalbers met haar vingerhoed tegen de ruit. Truus liep naar het raam „Ha Truus, zou jij even voor mij naar de slager willen gaan, ik verwacht visite en nu kan ik niet weg. Haal maar twee ons gesneden ham en twee ons rookvlees. Hier is een rijksdaalder. Truus borg de rijksdaalder bij de gulden en vervolgde haar weg, terwijl ze zacht voor zich heen prevelde: „een pakje posteleinzaad en een pakje worteltjeszaad, twee ons ham en twe eons rookvlees." Ze had nog geen tien meter gelopen toen mijnheer Peters met zijn lange benen haastig over de heg stapte en op haar afkwam. „Zeg Truus zou jij voor mij een boodschap willen doen? Ik moet enkele kleinplanten opbinden en nu heb ik geen touw meer. Haal een kluwen bindtouw bij Hansen in de Kortestraat en breng dan meteen een doosje kleine kopspijkertjes mee. Hier is vijf en zeventig cent." „Ja mijnheer", zei Truus, „ik zal het halen." Ze stak het geld in haar zak en rende op een drafje naar huis, anders zou er misschien nog iemand op de ramen tikken, terwijl ze mompelde: „een pakje posteleinzaad, een pakje worteltjes zaad, twee ons ham, en twee ons rookvlees." Ze had nog geen een doosje kopspijkertjes." Gelukkig dat je er bent Truus", zei moeder toen ze de kamer binnenstapte, „hier is een snoepje en loop dan vlug even naar Everboer, de groenteman. Drie kroppen sla en twee bosjes radijs moet je halen. Hier is een gulden en een tas.' '„Goed moeder," zei Truus gehoorzaam. Het geld liet ze weer in haar zak glijden en gewapend met de tas trok ze er op uit, terwijl ze ijverig repeteerde: een pakje posteleinzaad en een pakje worteltjeszaad, twee ons ham en twee ons rookvlees, een kluwen touw en een doosje kopspijkertjes, drie krop pen sla en twee bosjes radijs." Ze was nog maar nauwelijks de hoek om, toen de moeder van een schoolvriendinnetje haar aanhield. „Ach Truus, moet je bood schappen doen. ik zoek overal naar onze Elly, maar ik kan haar niet vinden. Breng jij voor mij even acht krente- bollen en een half pond janhagel mee van Bakker Bell? Hier is een rijksdaal der." „Zeker mevrouw," zei Truus. „ik zal het meebrengen." „Fijn," lachte me vrouw Kok, „alvast bedankt voor de moeite." Truus zuchtte even terwijl ze hardop dacht: „Een pakje posteleinzaad, een pakje worteltjeszaad, twee ons ham, twee ons rookvlees, een kluwen touw, een doosje kopspijkertjes, drie kroppen sla en twee bosjes radijs, acht krente- bollen en een half pond Janhagel." Nu rende ze zonder of of om te kijken naar Bolhuis, de zaadhandelaar. Stel je voor dat haar nu nog weer iemand aanhield voor boodschappen. Je mocht wel een hoofd hebben als een almanak. Truus deed netjes al haar boodschappen, ze had er niet één vergeten en met een tas vol keerde ze terug. Eerst maar de pak jes zaad naar meester Vester brengen. Maar o wee, toen Truus voor het mees- tershuis stond, dacht ze met schrik: „wat koste het ook weer, wat moet de mees ter terughebben van de gulden die hij me gaf? Wat moest mevrouw Aalbers terug hebben van de rijksdaalder? en mijnheer Peters, die vijf en zeventig cent mee gaf, en moeder met haar gulden en mevrouw Kok? Ze wist het niet meer. Ze had al het geld dat ze terugkreeg, zo maar weer in haar zak gestopt en ze wist helemaal niet meer wat alles gekost had. Bedrem meld stond ze voor meesters tuinhek. Maar kijk, daar kwam meester juist aanrijden op zijn fiets. „Kom je me de pakjes zaad brengen jongedame, dat is prachtig." Truus gaf de pakjes en toenbegon ze te huilen. „Wat is er aan de hand?" vroeg meester verbaasd. Truus vertelde van al de boodschappen die ze moest doen, bij zoveel verschillen de winkels en dat ze nu niet meer wist hoeveel geld iedereen terug moest heb ben. Meester lachte. „Ze moesten jou wel hebben, geloof ik, vanmiddag he? Maar weet je wat je had moeten doen? Op alle pakjes en zakken even het be drag laten schrijven, dat je er voor uit gegeven hebt, dan was er niets aan de hand geweest." Ja, dat had ze moeten doen, vond Truus ook. „Weet je wat, ga terug naar de winkels en laat elke win kelier maar even opschrijven wat het kostte, dat is de enige oplossing Truus," zei meester. Dat deed Truus en toen was het in een ogenblik bekeken. Gelukkig klopte het allemaal precies met het geld dat ze terug had gekregen en Truus was nog goed af want van de één kreeg ze een glas limonade voor de boodschap, van de ander geld voor een ijsje, van een derde een dikke sinaasappel en al haar werkgevers waren erg blij dat ze gehol pen waren. Geldig tot en met 30 juni 1959 1 *$0624 met auto's zijn wij speciaal ingericht 48 persoons auto's disponibel N.V. v/h Fa. Wed. Kerkewijk 91 Veenendaal Telefoon 2845 Laat Uw LIKDOORNS, EELT, INGEGROEIDE EN KALKNAGELS geheel pijnloos behandelen. KONINGS Kanaal weg 5 - Veenendaal Telefoon 2891 Wij hebben voor de vakantie blauw wit, lange mouw, ontvangen. Dr. Slot. de Bruïneplein 29 Telefoon 2091, Veenendaal -b •b •B voor exclusieve kleding -B Hoofdstraat 75 Veenendaal RHENEN FABRIEK VAN GESTOFFEERDE MEUBELEN vraagt voor haar stoffeerder!] GESCHOOLD EN ONGESCHOOLD Aanm. bij het fabriekskantoor aan de Vogelenzang- weg 12, Rhenen De Spar met töch 10% korting: 2 pullen SPAR-PILS van 94 voor 60 ct bij 1 fles Sparlimonade van 140,165 of 190 ct (smaak naar keuze) geldig van 25 juni tot 2 juli welkome aanbiedingen met dubbel zegels. KRISTALFRUIT2oogr. 68-28 zegels 10 REPEN div. smakenlOO - 40 zegels MARIE BISKWIE roi 45-18 zegels APPELSTROOP beker 64-26 zegels CUSTARD dubbel.pak 60-24 zegels TOMATENSOEP met rijst pot 58 - 24 zegels CARANSAC rood/wit fijne landwijn fles215 - 86 zegels ZACHTE ZEEP pot 49 - 20 zegels LEVERPASTEI blikje 200 gram 65 - 26 zegels SCHOUDERHAM ÏOO gram 59-24 zegels Oit spaartu graag! 14 ct 2 O ct 9 ct 13 ct 12 ct 12 ct 43 ct ÏO ct 13 ct 12 ct Sparkoekje met 10% korting DE SPAR verzorgt De Tour de France Do verzorging van de renners van de Tour de France Is dit jaar In handen van De Sparl Ook waar topprestaties vereist zijn garandeert De Spar 100% kwaliteitl HOOFDSTUK I „Ben je weer de hele dag weg?" Met woedende gebaren vaagde Jan Belders door de linnenkast. Annelies, nog in bed, keek verontrust en ge- ergerd toe. „Wil je me alsjeblieft de hele boel niet overhoop halen?" smeekte ze met matte stem, „wat zoek je in vredes naam?" „Er ligt natuurlijk weer geen schoon overhemd" zei Jan met een van drift dikke stem, „en moet ik soms nog een dag met dit smerige vod doen?" Hij wrong een zakdoek uit zijn zak, die de sporen van meerdaagse trouw# dienst duidelijk vertoonde. „Als je je zakdoeken gebruikt om je handen af te vegen als je aan de motor hebt geknoeid, kan ik wel aan het was sen blijven", meende Annelies koel. „Als ik nou toch op dat moment niks anders bij de hand heb!" verweerde Jan zich kwaad. En afgezien daarvan blijft het feit dat er géén schone zakdoeken liggen, dat ik geen schoon overhemd heb en daar heb ik nou al zo vaak over gekankerd, dat het me begint te vervelen. Als me dat nog es gebeurt, ga ik gewoon naar het mode huis en koop daar een nieuw shirt en een stel zakdoeken en ik trek het ge woon van je huishoudgeld af". „Doe dat dan", verzocht Annelies vermoeid en sloot gepijnigd haar ogen, „en raas niet zo tegen me. Ik barst van de hoofdpijn". „Ja, daar schiet ik wat mee op", pruttelde Jan, toch een toontje lager, „die winkel is pas om half negen open en ik moet om acht uur weg. Nou dan moet ik in vredesnaam dat ouwe shirt maar weer aan. Annelies schoot uit haar bed in haar pyama en bekeek het verachte kle dingstuk. „Nou", ontdekte ze, „dat ding is toch nog schoon genoeg? Je kunt niet alle dagen een schoon overhemd an! Daar kan ik niet tegen opwassen." „Ja, jij wast alle dagen!" schamper de Jan fel. „En hier, kijk es", hij wees op het boord, „is dat soms schoon?" „Als je je jasje aanhoudt zie je er niks van", vond Annelies kalm. „Maar ik hóu m'n jasje niet an!" be toogde Jan nijdig, „zeker niet met dat prachtige weer. Als we daar zitten te vergaderen trekken we er toch zeker de jas bij uit? En dan moet ik met m'n jas aan blijven zitten, omdat ik geen behoorlijk schoon shirt aan heb! Of moet ik soms zeggen - zijn drift werd hem de baas - kijk maar niet naar mijn overhemd, lui, want m'n vrouw is nou eenmaal te lui en te beroerd om het te wassen?" „Welja", zuchtte Annelies met een lijdende uitdrukking op haar gezicht, „dat doe je dan maar. Te lui en te be roerd, waarom niet. Kan ik het helpen dat jij om de haverklap iets schoons nodig hebt? Mijn broer Adolf". „Spaar me je broer Adolf!" schreeuw de Jan, „die vent! Die doet veertien dagen met een overhemd en dan vraagt iedereen nog of ie het soms zó uit de winkel heeft! En die strijkt ze zelf, want z'n vrouw doet het hem niet net jes genoeg! En altijd zijn broek in de broekenpers! Waarom ben je niet met je broer Adolf getrouwd?" „Wil je alsjeblieft niet zo tegen me te keer gaan", verzocht Annelies moe, „als je niet wilt dat ik de hele dag niets kan doen vanwege de hoofdpijn? Dat dreigement hielp. Jan bond in. Z'n lippen stijf opeen geperst, trok hij het overhemd aan, keek in de spiegel haalde z'n schouders op. Toen dook hij in de kleerkast, zocht in diverse broek zakken en vond een nog redelijk scho ne zakdoek. „Zie je wel", triomfeerde Annelies, „als jij alles in die zakken laat zitten, hoe kan ik dan zakdoeken wassen?" Jans mond ging open en dicht als van een vis die naar adem hapt, maar hij beheerste zich en zweeg. Hij taste voorzichtig naar het wondje op z'n wang.... hij sneed zich altijd als hij zich kwaad maakte. Ook dat nog.... nou begon het weer te bloeden. Beneden uit de keuken klonk het irriterende gegil van een fluitketel. „Och", verzocht Annelies, „wil jij even „Wel ja", zei hij nijdig en trok de deur met een smak achter zich dicht, holde bij twee treden tegelijk de trap af om dat verwenste gegil de keel dicht te knijpen. Opeens stierf de fluit toon weg. Hij stootte de keukendeur open. Daar stond Els, z'n oudste doch ter, met een kalm gezicht, en reikte moeizaam naar de plank waarop de theebus stond. „Hier meid", zei Jan, z'n stem op eens weer vriendelijk, en reikte haar de bus, waarop met witte letters „sui ker" stond. Ook een van de hebbelijk heden van Annelies. Koffie in de thee bus, thee in de suikerbus, en de sui ker in een zak in het keukenkastje. In de bus suiker, bedacht hij met een grijns, zouden wel bonnetjes zitten, bonnetjes voor een zilveren theelepel, bonnetjes voor een aluminium melk koker. Maar zijn ogen waren voor de tienjarige Els met haar blonde haren, die daar in haar altijd te korte pyama op haar gebruinde voetjes stond en met een handig gebaar de theepot omspoel de met wat heet water. „Ah, oudste dochter", zei Jan en hij klopte haar vriendschappelijk op de schouder, „als ik jou niet had Els trok haar mond scheef. „Je hebt bloed op je wang, vader", zei ze. „Laten we hopen dat ik vanavond nog genoeg over heb", grapte Jan, meteen weer in een goed humeur. Zó was hij, 't en# moment woedend drif tig, het volgend ogenblik vriendelijk en opgewekt. Een kleinigheid bracht hem uit z'n evenwicht, een kleinigheid bracht hem er weer in. Hij kon langs de straat lopen, kilometers diep in de official Fa. J. v. d. HORST 2 Rhenen, Tel. K 8376-484 2 put, vervuld van de somberste gedach ten. En het vrolijke „Ha! die Jan!" van een haastig voorbij fietsende ken nis of de vriendelijke claxonstoot van een langs rijdende relatie veegden dan opeens alle muizenissen uit zijn hoofd, en grinnikend ging hij de dag in. Els had die eigenschap, hem in z'n goed humeur te brengen. Ze was zo rustig, en zo efficiënt, ze zei niet veel, maar deed het vóór je er om vroeg. (Wordt vervolgd.)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1959 | | pagina 4