DE VALLEI
KNAKWORST
fS
kapucijners
Ali^s
voorFIJNE vleeswaren
roeremetworst gram 39 j
boterhamworst GRAM
r bloedworst...100GRAM
Dovo en GV\ V wisten hun wedstrijden
te winnen
Veenendaal en VRC speelden gelijk
Voor de Jeugd
Jsi
451
19
maakt u het Seven goedkoper!
ZIJ KOCHTEN
MIJN KIND
HOE ROLDE DE VOETBAL IN HET WEEKEIND?
Veenendaal en AWC (Wijchen)
kwamen niet tot beslissing
(0-0)
Dovo herstelde zich en won
met 5-3 van Nunspeet
VRC ontfutselde OWIOS
een puntje
SV Panter behaalde gelijk
spel tegen TOV
NSVS won de plaatselijke
ontmoeting tegen Kulan
Aanval van Advendo niet op
dreef tegen Hees
GVW won in Amstelveen met
3-2 van CSCA
Veenendaal junioren wonnen
met 4-3 van Dovo-junioren
Scherpenzeel sloeg HDS
met 8-1
Derby
Scherpenzeel - Vallei vogels
(1-2)
n b I ij ve rwa cht i ng
Competitie-indeling
Schaakclub Veenendaal
bekend
Rhenus speelde gelijk
't Was Lampegietersavond
weer
Gevulde koeken
Merino's verloor met 2-1
van Montfoort
FRANKFORTER
6 stuks
500
K2ES
Het tweede competitie-weekeind bracht even als vorige week weer enkele verras
singen, al waren deze dan niet zo overrompelend als vorige weck. Veenendaal ein
digde de wedstryd tegen AWC in een doelpuntloos gelijk spel. Dovo bleef met 5-3
de baas over Nunspcet, terwijl GVVV met 3-2 de uitwedstrijd tegen het Amstelveense
CSCA won. VRC speelde uit gelijk tegen Owios en Merino's moest in de laatste
minuten de zege aan Montfoort laten. Panter zag kans met tien man gelijk te spelen
tegen het Baarnse TOV, terwijl Triangelboys over Oranje Leeuwen zegevierde.
De plaatselijke ontmoeting NSVS-Kulan, werd een niet helemaal verdiende over
winning voor NSVS. Tot slot wist RK Unitas zowaar een puntje af te snoepen van
het Amersfoortse VVZA.
Het was niet bepaald een beste wed
strijd die Veenendaal zondag thuis speel
de tegen AWC uit Wijchen. Dit vond voor
een groot deel zijn oorzaak in het feit
dat zij het zonder de nieuwe aanwinsten
Klein Schiphorst, Thyssen en Eijkhout
moesten doen, waarvan de overschrijving
nog niet helemaal geregeld schijnt te zijn.
Toch hebben de Veenendalers wel be
hoorlijke scoringskansen gehad, maar pech
en een klein tikkeltje te weinig verband
in de voorhoede stonden doelpunten in de
weg.
Bij vlagen kwamen zij echter nog wel
tot een goede aanval, wat zelfs al spoedig
een doelpunt opleverde, maar de scheids
rechter had hands geconstateerd en keur
de het af. Enkele spaarzame goede scho
ten van Kees Henzen gingen naast of
werden een prooi voor de doelman. Ver-
Dovo herstelde zich van de nederlaag
van vorige week tegen Genemuiden en
won nu thuis met 5-3 verdiend van
Nunspeet.
Dovo begon aanvankelijk met tien man,
daar de in militaire dienst vertoevende
Jan v. d. Kraats niet tijdig aanwezig kon
zijn. Ondanks dat, waren de rood-witten
toch van het begin af de sterksten. Bij
een uitval van Nunspeet namen deze
echter in de 7e minuut door de rechts
binnen de leiding (0-1). Direct na dit
doelpunt kwam v. d. Kraats het Dovo-
elftal volledig maken. Hierdoor gesteund
trokken de Veenendalers onmiddellijk ten
aanval waarbij Schoeman de doelman
omspeelde en de partijen weer op ge
lijke voet bracht. Na twintig minuten
spelen nam Dovo de leiding, toen een
schot van Bertus Kroesbergen door de
doelman verkeerd beoordeeld werd (2-1).
Nog voor de rust wisten de jongens uit
Nunspeet weer gelijk te maken (2-2).
Direct na de hervatting speelde spil
v. d. Kraats zich keurig vrij, gaf door
aan Schoeman, die de Nunspeet-doelman
totaal verraste (3-2).
Tien minuten later werd keurig werk
van de goed op dreef zijnde rechtsbuiten
Slotboom, met een doelpunt van Bertus
Kroesbergen beloond (4-2).
Dovo vond het blijkbaar nog niet ge
noeg, want twee minuten later maakte
Bertus Kroesbergen uit een voorzet van
Van Hal nog een vijfde doelpunt (5-2).
Dovo was de resterende tijd heer en
meester, maar toch zagen de gasten nog
kans om in de laatste minuten van de
wedstrijd, door een blunder in de achter
hoede, de eindstand op 5-3 te brengen.
der gebeurde er voor de rust niet zoveel
dat onthouden moest worden. Het enige
winstpunt dat we uit de eerste helft kon
den opmaken, is wel het feit dat de Vee
nendalers met de wind tegen de score
blank wisten te houden.
Na de hervatting werden de gasten on
danks tegenwind sterker. Zij kwamen
herhaaldelijk voor het Veenendaalse doel,
maar daar wist doelman Klaassen enkele
malen op keurige wijze redding te bren
gen.
Aan de andere kant kregen de Veenen
dalers nog een redelijke kans uit een
door Piet Muller genomen vrije trap. De
bal werd in de doelmond geplaatst maar
hoewel er drie keer ingeschoten werd,
bleek het toch te moeilijk om tussen de
palen door te trappen. Direct daarna
drukte Anton Muller goed door en zette
de bal scherp voor. Het resultaat was drie
Veenendaal-spelers op de grond in het
vijandelijke doel, maar de bal kon door
de Wijchense achterhoede op veilige af
stand weggewerkt worden.
Nog tweemaal wist A. Muller verwar
ring te stichten in de vijandelijke defen
sie, maar ook nu kon er geen doelpunt af.
Eén puntje is er in elk geval binnen.
Mogelijk dat de toekomst er nog een paar
meer brengt.
VRC is er in geslaagd om het Olden-
broekse Owios in een uitwedstrijd een
puntje afhandig te maken. In het begin
leek het er op dat de Veenendalers wel
wat meer zouden bereiken. Zij trokken
direct ten aanval, maar Cornelissen bleek
niet zo erg op schot te zijn. Niettemin
wist hij toch na een kwartier spelen zijn
club na een goed opgezette aanval met
een effectvol schot de leiding te geven
(0-1).
Owios ging daarna de bakens verzetten
en opende een fel offensief. Het werd
toen soms wel wat hachelijk voor de Vee
nendalers, maar doelman Van Kooten
groeide weer tot zijn bekende vorm en
ranselde alles uit zijn doel. Zo bleef de
voorsprong tot de rust gehandhaafd.
Na de hervatting was VRC meteen weer
in touw om te trachten de voorsprong te
verhogen, maar hoewel Cornelissen twee
maal voor open doel verscheen, wist hij
niet anders te doen dan over en naast te
schieten.
In de 20e minuut viel De Koning in het
beruchte gebied op de grond, waarbij hij
de bal met de hand beroerde, waarvoor
de scheidsrechter aan Owios een straf
schop toekende. Wie dacht dat het nu ge
lijk zou worden, had het mis, want als
een panter stortte doelman Van Kooten
zich op de bal en wist deze te stoppen.
Owios bleef sterker, maar pas tien min.
voor tijd wisten zij de stand op 1-1 te
brengen.
Het met tien man spelende SV Panter
heeft alles gegeven om het resultaat zo
dragelijk mogelijk te maken. Zij zijn daar
dan ook wonderwel in geslaagd, want het
veel krachtsinspanning bleef het bij een
1-1 gelijk spel. Nu moet het Baarnse TOV
niet bepaald tot de sterkste gerekend
worden, maar met één lege plaats is het
toch wel erg moeilijk.
De Veenendalers zijn bijna de gehele
wedstrijd overwegend in de meerderheid
geweest. Toch waren het de gasten, die
na een kwartier spelen de score open
den, maar dit doelpunt werd terecht af
gekeurd wegens buitenspel. Hoewel er
aan beide kanten redelijke kansen waren,
bleef het tot de rust 0-0.
Tien minuten in de tweede helft zagen
de gasten kans om door een misverstand
in de achterhoede de leiding te nemen
(0-1).
Hoewel Panter daarna alles in het werk
stelde om de achterstand in te lopen,
duurde het na verschillende goede kan
sen, nog tot een kwartier voor tijd voor
v. d. Poel doorbrak en op keurige wijze
de partijen weer op gelijke voet bracht
(1-1).
De derby tussen NSVS en Kulan werd
in het voordeel van NSVS beslist. De
grondslag voor deze overwinning werd
gelegd in de eerste helft. De wolmensen
waren toen met doelpunten van v. d.
Pest en De Waal aan een 2-0 voorsprong
gekomen. Na de thee werd het zelfs na
een keurige combinatie weer door v. d.
Waal 3-0. Daarna was het echter gebeurd
met NSVS. Doelman Limbeek, liet nog
wel keurige staaltjes zien maar kon toch
niet verhinderen dat Henzen met een
prachtige kopbal de stand op 3-1 bracht.
De Kulanmensen waren daarna heer
en meester en zouden een gelijk spel of
zelfs een kleine overwinning zeker ver
diend hebben. Het kwam echter niet ver
der dan 3-2. Dit was vijf minuten voor
tijd, toen Henzen een strafschop wegens
hands in een doelpunt omzette. Al met al
was het een forse wedstrijd waarin de
voetbalcapaciteiten niet bepaald hoog la
gen.
De voetbalclub Advendo '57 uit Eder-
veen heeft na de eerste zege in dit sei
zoen thans met een 3-1 nederlaag tegen
Hees uit Soest genoegen moeten nemen.
De voorhoede van Advendo verzuimde
in de eerste helft een voorsprong te ne
men toen de kansen er volop waren. Toen
Hees na rust tweemaal toesloeg ging Ad
vendo haar team wijzigen. Dit bracht
Hees nog een treffer en later slaagde
Advendo er in alsnog de eer te redden.
Het werd dus een 3-1 zege voor de be
zoekers, die evenmin groots speelden,
maar beter de kansen benutten dan de
zwart-witten.
Voor de rust was Advendo voortdurend
in de aanval. Het tempoloze spel van de
voorhoede bleef echter zonder succes.
Door de warmte of andere oorzaak brach
ten de aanvallers er weinig van terecht.
Na de rust was Hees iets meer in de
aanval, waarbij men na een kwartier twee
doelpunten scoorde. De Advendo-backs
Greuter en Snitselaar gingen hun on
machtige aanval daarna bijspringen, maar
Hees profiteerde van deze omzetting en
scoorde nog een doelpunt. Eindelijk wist
Greuter vanaf de midvoorplaats voor 3-1
te zorgen.
Zaterdag a.s. krijgt Advendo het tegen
Sportclub Rhenen weer vrij van gemak
kelijk. Toch dienen de zwart-witten na
de nederlaag tegen Hees niet direct het
hoofd in de schoot te leggen. Met wat
meer overleg in de voorhoede kan men
ook produktiever spelen, dat bewees de
eerste thuiswedstrijd wel.
Het is GVVV gelukt om ondanks de
invallers voor G. v. d. Bovenkamp en D.
v. Manen tegen CSCA in Amstelveen de
volle winst te behalen.
Hoewel de gastheren over een aantal
uitstekende krachten beschikten waren
de Veenendalers sneller en over het al
gemeen doortastender. Hiervan getuigde
wel de 3-0 voorsprong die GVVV op een
zeker moment in de tweede helft bereikt
had.
Toch waren het de gastheren, die de
toon aangaven en het de Veenendaalse
achterhoede heel erg moeilijk maakte.
Het was doelman Pavert die in de be
ginperiode door fantastisch vakmanschap
het doel schoon wist te houden. Later
kwamen de Veenendalers los en was het
Zoutewelle die uit een vrije trap van
Scholts, de score opende 0-1. Even later
leek het er op dat er weer een doelpunt
zou komen, maar J. v. d. Bovenkamp
schoot juist over de lat. Na de hervatting
vlotte het beter met GVVV. Er werden
vloeiende combinaties uitgevoerd die
echter aanvankelijk geen succes brachten
maar na een kwartier was het weer
Zoutewelle, die uit een corner van Dite-
wig beheerst inschoot en doel trof 0-2.
Kort daarna kwam uit een goede aan
val over rechts door Hoedeman nog een
derde doelpunt tot stand 0-3.
Toen vonden de Amstelveners het wel
letjes en zette een stevig offensief in
GVVV werd totaal in de verdediging ge
drongen en had grote moeite om zich
staande te houden. Met twee doelpunten
kwam de eindstand op 2-3.
Zaterdagmiddag kwamen de junioren
van Veenendaal en Dovo tegen elkaar in
het veld, om in een competitiewedstrijd
uit te maken wie de sterkste was. Het
leek er aanvankelijk op dat Dovo een
behoorlijke overwinning zou gaan boeken.
Ze overspeelden de Veenendaalse jongens
en hadden binnen een half uur reeds een
3-0 voorsprong bereikt. Toen vond Vee
nendaal het echter welletjes en wist met
groot machtsvertoon nog voor de rust
de achterstand tot 3-2 te reduceren.
Na de thee bleek Veenendaal het tempo
beter te kunnen volhouden en bracht het
tDovo-doel danig in moeilijkheden. De
achterhoede, met de spil aan het hoofd,
wist echter vele aanvallen af te slaan,
maar kon toch niet voorkomen dat de
tegenstanders met twee goede doelpunten
de stand op 4-3 brachten. Acht minuten
voor tijd kreeg Dovo een strafschop tegen
wegens haken, maar deze werd door de
jeugdige doelman gestopt.
Hoewel de 8-1 nederlaag die HDS kreeg
te incasseren, vrij groot is, is het over
wicht van Scherpenzeel evenredig ge
weest aan deze hoge score. Vijftien min.
waren er gespeeld toen Verweij de bal
kreeg toegespeeld van Becker en met een
onhoudbaar schot de score opende.
Na de aftrap was het opnieuw Scher
penzeel wat de klok sloeg. De verdienste
lijk spelende Valkenburg loste een schot
dat de keeper op zijn weg vond en de
door Cozijnsen ondernomen solorush
vond zijn einde in een keihard schot dat
net naast ging.
In de 25e minuut was het echter raak
toen Renes er 2-0 van maakte, even later
gevolgd door een derde goal van zijn voet
3-0. Van Eist lanceerde vervolgens en
uit diens voorzet kopte Verweij bekwaam
in (4-0). Het liep gesmeerd voor de thuis
club. HDS kwam er gewoon niet aan te
pas en kon het met enkele zwakke aan
vallen niet verder brengen.
Juist vóór het ingaan van de rust loste
Verweij één van zijn beroemde harde
schoten op het vijandelijk doel. De doel
man kon het schot niet onder controle
krijgen, waarna Rootselaar de terug
komende bal in het net deponeerde (5-0).
Scherpenzeel ging na de rust gewoon
door met het fabriceren van doelpunten.
Renes nam het zesde doelpunt voor zijn
rekening, niet lang daarna gevolgd door
Verweij (7-0). Scherpenzeel vond het nog
niet voldoende met als gevolg dat Renes
er 8-0 van maakte. De gasten begonnen
toen, om een poging de eer te redden,
ruw te spelen, zodat Van Eist gewond
raakte en van het veld gedragen moest
worden. Zijn plaatsvervanger schoot toen
in eigen doel (8-1), een score waarmede
het einde kwam aan een niet evenwich
tige wedstrijd.
In een tropische hitte en op de zand
vlakte van de Wittenberg heeft de met
spanning tegemoetgeziene derby Scher-
penzeel-Valleivogels plaatsgevonden. Het
is een moeilijke wedstrijd geworden,
waarbij de Valleivogels als overwinnaars
uit de strijd zijn gekomen.
In het eerste kwartier had Scherpenzeel
een duidelijk overwicht maar kon dit
toch niet in doelpunten uitdrukken.
Na wat heen en weer getrap trok Val
leivogels vrij onverwacht ten aanval. Een
voorhoedespeler loste een schot dat via
de borst van de doelman het veld weer
instuitte. Van Schaik sprintte naar voren
en zag kans zijn club de leiding te geven
(0-1).
Deze stand handhaafde zich tot tien
minuten na de rust, toen Scherpenzeel
via het been van een der Valleivogels-
verdedigers de gelijkmaker scoorde (1-1).
In de 20e minuut voor het einde viel
de beslissing. Na een aanval van de lin
kervleugel waarin Van Schaik betrokken
werd, rondde deze speler de aanval af
met een prachtig schot dat doel trof (1-2).
Hoewel Scherpenzeel alles op alles zette
om de achterstand weg te werken, slaag
de het hierin niet, vooral ook omdat Val
leivogels zich tot het uiterste verdedigde
om de voorsprong te behouden.
Zo heer dit toelichtend en geruststel
lend Doktersboek^dof gratis is in
gesloten bij een Babyderm Set,
waarin alles voor een vorstelijke
verzorging van Boby's tere^ huidje.
M*^^T^u77HARPLBAAi^nr5Ö?FM
DIPLOMA VOOR KAMPIOENSCHAP
Op de j.l. zaterdag te Apeldoorn ge
houden bondsvergadering van de OSBO
heeft de Veenendaalse afgevaardigde, de
heer Elenbaas, uit handen van de wed
strijdleider de heer Borgers, het zo be
geerde diploma voor het onlangs behaal
de kampioenschap in ontvangst mogen
nemen. Tevens is tijdens deze vergade
ring de competitie-indeling van de Vee
nendaalse Schaakclub bekend gemaakt.
De indeling van de OSBO-competitie
moest op enkele fronten gewijzigd wor
den, daar er verschillende verenigingen
waren die tientallen teruggetrokken had
den, terwijl enkele verenigingen voor het
eerst intrede deden in de OSBO!
De beide tientallen van de schaakclub
Veenendaal zijn als volgt ingedeeld. De
borden worden verdedigd door de hierna
genoemde spelers.
Promotieklasse
Veenendaal I
1. DSVD I (Doetinchem)
2. VSG I (Ermelo)
3. Deo SG I (Deventer)
4. WS I (Nijmegen)
5. WSDV I (Wageningen)
6. ASV II (Arnhem)
7. SMB II (Nijmegen)
2de klasse D
Veenendaal II
1. Rhenen I (Rhenen)
2. ESV II (Ede)
3. WSDV III (Wageningen)
4. Tiel (Tiel)
5. ESV III (Ede)
6. OSV (Oosterbeek)
Veenendaal I: 1. J. Konings; 2. J. W.
Boelens; 3. J. de Vries; 4. L. Elskamp; 5.
J. N. Elenbaas; 6. C. v. Genderen; 7. D.
Willemsen; 8. M. Vink; 9. J. B. Griffioen;
10. J. H. Schell.
Wedstrijdleider C. ter Hogt.
Veenendaal II. 1. D. J. v. Manen II; 2.
S. P. J. Maas; 3. G. R. Kets; 4. J. Diepe-
veen; 5. H. Heikamp; 6. C. ter Hogt; 7.
D. J. v. Manen I; 8. W. C. H. v. Dam; 9.
J. Alsema; 10. T. J. Schuurman.
Wedstrijdleider J. H. Schell.
In een zeer spannende, doch uiterst
sportieve wedstrijd heeft Rhenus een 1—1
gelijkspel geboekt tegen Achterveld,
waarmede deze nieuwe tweede klasser te
vreden kan zijn.
Rhenus had na de nederlaag tegen
Renswoude de ploeg gewijzigd, door A. v.
Stokkum en W. Veldhuizen op te stellen.
De half-linie was daardoor geducht ver
sterkt.
Het veld was echter door de droogte
slecht bespeelbaar, zodat balcontrole zeer
moeilijk was.
Na de aanvang zette men van beide
kanten een hoog tempo in. Het spel golf
de op en neer, maar de beide verdedigin
gen bleven de toestand meester.
Bij één van deze doorbraken bewerkte
een Achterveldspeler de bal met de hand,
hetgeen de goed leidende scheidsrechter
niet ontging en naar de beruchte stip
wees. De linksbinnen van Rhenus maak
te er 0—1 van.
Met deze stand ging de rust in. Toen de
scheidsrechter voor de tweede helft blies,
probeerde Rhenus alsnog de overwinning
veilig te stellen. Het gelukte echter niet,
hoe men ook zwoegde.
Viermaal zagen we een schot tegen de
deklat terecht komen, terwijl een schot
van 2 meter afstand de keeper op zijn
weg trof.
Achterveld probeerde de stand even
eens te wijzigen door deze op gelijke voet
te brengen, hetgeen bij een goed opgezette
aanval gelukte 1—1.
Onder de aanmoedigingen van de Rhe-
nus-supporters zette men nogmaals de
schouders eronder.
Langzaam verstreken de minuten, ech
ter zonder dat er in deze 1—1 stand nog
wijzigingen werd gebracht.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
17 sept. Beppy Schrijver
17 Mieneke van Dijk
20 Willy van Viegen
20 Gerda Ariessen
21 Ada Lodder
21 Ineke Hensen
23 Tineke Bergmeijer
Allen hartelijk gefeliciteerd!
RAADSELS
Voor ouderen:
I. Van deze lettergrepen kunnen elf Ned.
plaatsnamen gevormd worden. Uit elke
provincie is er één plaats bij.
ho, meer, de, wijk, te, ven, mers, nij, pe,
eind, len, ol, gro, den, me, bo, a, veen,
ver, ge, sap, den, hoo, zaal, foort, ven,
kum, gen, aar, ge, li, burg, be, ber.
II. Een gans heet dom, doch dat is mis
Want 't is zo, dat ze knapper is
Dan mensen zijn, omdat ze iets kan
Verrichten, dat geen vrouw of man
Haar nadoet in geen honderd jaar
Weet je wat 't is, dan zeg je 't maar.
III. Mijn eerste is een glibberige vis, mijn
tweede is een platvis, mijn derde is niet
dichtbij en mijn geheel is een vogel die
veel vis vangt.
Voor jongeren:
I.
X - - - het tegenovergest. van warm
X - - - duurt niet lang
X - - - staat aan de hemel
X - - - een drank
X - - - zoon van Izaak
X - - - niet vierkant
X - - - dier met stekels
X - - - jongensnaam
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plaats in de Betuwe.
II. Zeg me nu eens welke bollen
Uit zichzelf niet weg gaan rollen?
III. Van links naar rechts en van boven
naar beneden invullen:
1
2
3
4
2
3
4
le rij uit een komt regen
2e rij hoera voor de klaar
3e rij een meisjesnaam
4e rij door een som die fout is komt
een
Je moet de volgende letters gebruiken:
2xA, 2xE, 2xK, 2xL, lxN, 2xO, lxR, lxS,
lxV, lxW.
Weer zilverpapier ontvangen van: Ge
rard Drost, Gerda Bremdsema, Marian de
Gooijer.
Hartelijk dank!
Beste ELSJE,
Wel bedankt voor je briefje. Heb je een
gezellige verjaardag gehad? Je zult wel
gezien hebben dat je naam er bij stond
in onze rubriek. Jij zit zeker in de tweede
klas hè? Dag Elsje
Tante Jos.
't Was Lampegietersavond weer,
We hebben ons geweerd
En in de optocht, leuk verkleed,
Nog heel wat gepresteerd!
Want heus, wij wonnen ook een prijs,
Dat vonden we enorm,
Heel Veenendaal kwam ons bezien
En op de Markt liep 't storm.
We hebben toen onszelf gefuifd,
Het kon er heus wel af,
Dat iedereen van onze groep
Nu eens een rondje gaf.
Patat en ijs, en vis en fruit,
't Was fijn, we smulden maar,
Toch deed, toen ik naar huis toe ging,
M'n maag een beetje raar.
En de and're dag was 't ook nog mis
We aten juist een haan,
Dat is nog wel m'n lievelingskost.
Maar 'k moest hem laten staan.
Nou ja, toch was 't een reuze feest
En 'k neem me stellig voor:
Als 'k weer een prijs win volgend jaar
Trakteer ik niet weer hoor!
Op een mooie middag in juli waren
diep in het bos drie kleine kabouters
druk aan het werk. Het had de vorige
dag hard gewaaid en toen was er een
grote tak van een van de bomen gewaaid.
Dat had de kabouterkoning gezien en toen
had hij aan kabouter Wijsneus en twee
andere kabouters de opdracht gegeven
de tak naar het paleis te slepen, want de
koning kon die tak ergens goed voor ge
bruiken. Daarom gingen de drie kabouters
hard aan het werk. Het was een grote
tak, waar nog bladeren aan zaten en de
kabouters begonnen ijverig alle bladeren
van de tak te plukken, want dan was hij
niet zo zwaar om naar het paleis gesleept
te worden. De drie kabouters waren zo
ijverig met het werk bezig, dat ze niets
hoorden of zagen. Ineens schrokken ze
erg, want vlak bij hen hoorden ze ge
schreeuw. en geloei. Wat zou dat zijn?
Och, het was helemaal niet erg, want tien
meisjes en jongens hadden vakantie en
daarom gingen ze samen in het bos spelen
Maar de kabouters wilden liever niet
door de kinderen gezien worden. „Voor
uit", riep kabouter Wijsneus, „daar komen
kleine mensjes aan en die mogen ons niet
zien." Meteen probeerden de drie kabou
ters in het struikgewas te komen. Dat
lukte de twee kabouters wel, maar die
arme Wijsneus had zo'n haast, dat hij
over een boomwortel kwam te vallen.
O, wat deed z'n been ineens pijn en hij
kon haast niet meer lopen. Waar moest
hij zo gauw blijven? De mensen mochten
hem niet vinden, want dan konden ze
hem wel eens meenemen. Angstig keek
kabouter Wijsneus om zich heen. En toen
zag hij vlak bij zich een holle boom en
hij kon net in die holle boom kruipen
vóór de kinderen de open plek in het
bos bereikten. Daar zat hij nu en hij
wreef eens over zijn been. De pijn begon
gelukkig al wat af te zakken.
VERSTOPPERTJE
De kinderen hadden van dat alles niets
gezien, want de kabouters zijn zo klein.
Jaap Gondelier, die ook bij de kinderen
was, had wel iets geritsel in de struiken
gehoord, maar hij dacht dat het een vogel
was. De kinderen gingen rondom de holle
boom zitten en angstig gluurde kabouter
Wijsneus naar buiten. „Fijn jongens", zei
Jaap, „we hebben vakantie en we gaan
lekker samen spelen, wat zullen we eens
doen?" „Verstoppertje", zei Lies van Vere
„we verstoppen ons in het bos en Jaap
mag ons opzoeken." Dat vonden ze alle
maal best. „Laten we dan beginnen", zei
Jaap. „Wacht even", zei Corrie Kervel,
„mijn moeder heeft me een zak met tien
gevulde koeken meegegeven, die eten
we straks op, maar ik neem die dingen
niet £iee als ik me ga verstoppen, want
dan verkruimelen ze." „Leg ze maar bij
deze boom", antwoordde Jaap Gondelier,
„dan vinden we ze straks wel terug." Dat
was in orde. Corrie legde haar zak vol
gevulde koeken bij de boom neer en toen
kon het spel beginnen. Negen jongens en
meisjes zwierven het bos in om zich te
verstoppen en toen ze verdwenen waren
begon Jaap tot honderd te tellen. Hij tel
de:: achtennegentig, negenennegentig
honderd" en toen schreeuwde hij heel
hard: „Ik kommmmm
Kabouter Wijsneus in de holle boom
schrok geweldig van dat geschreeuw, wat
maakten mensen toch vaak lawaai, maar
hij was niet bang meer, want hij had wel
gezien dat deze kleine mensjes niets
kwaads in de zin hadden. De pijn in het
been was weg en als het even rustig was,
kon hij wel vertrekken. En het werd
rustig. In het bos was niets meer te horen
en toen ging Jaap op stap om de meisjes
en jongens op te zoeken.
DE ZAK BIJ DE BOOM
Kabouter Wijsneus gluurde uit de holle
boom en hij zag dat alles rustig was. Nu
zou hij maar vertrekken voor ze terug
kwamen en die grote tak voor de koning
haalden ze later wel op. Kabouter Wijs
neus kwam uit de boom, maar hij heette
Wijsneus en daarom keek hij nog eens
even rond en hij zag bij de boom iets wits
liggen. Wat zou dat wel zijn? Kabouter
Wijsneus liep naar de zak en keek er
eens in. Hij zag bruine dingen in die zak
zitten, maar hij wist niet dat het gevulde
koeken waren, die kennen kabouters niet.
Dat was vast eten van de mensen, dacht
Wijsneus en daar hij wel wist dat de
mensen vaak allerlei lekkere dingen
eten, stak hij voorzichtig een handje in
de zak en hij kneep een stukje van een
gevulde koek af en stak het in zijn mond.
Hu, zuchtte Wijsneus, wat is dat lekker,
ik neem er een mee, want alles wat in
het bos ligt is van ons. Hij trok met in
spanning van alle krachten een dikke ge
vulde koek uit de zak. Die neem ik mee,
dacht de kabouter en dan moet de koning
ook eens proeven, dat is beter dan een
afgewaaide boomtak. Wijsneus tilde de
gevulde koek op. Wat was dat ding zwaar.
Helemaal kromgebogen sleepte hij de
koek het bos in. Hij moest opschieten,
want hij hoorde weer lawaai.
NEGEN GEVULDE KOEKEN
Jaap Gondelier had het er goed afge
bracht. Stuk voor stuk had hij de jon
gens en meisjes gevonden. Ze keerden
naar de holle boom terug en Corrie Ker
vel zei: „Nu mag een ander zoeken, maar
laten we eerst een gevulde koek eten."
Dat vonden ze allemaal best. Ze gingen
weer in een grote kring zitten en Corrie
pakte de zak en begon uit te delen. „Hé"
zei ze ineens, „hoe kan dat nu, ik weet
zeker dat mijn moeder tien gevulde koe
ken in de zak heeft gedaan en nu zijn er
nog maar negen. Dat is gemeen, wie
heeft er een koek uit de zak gehaald?"
De kinderen keken elkaar aan, maar nie
mand zei iets. „Dat kan niemand van ons
gedaan hebben, want we zijn direct het
bos ingegaan om ons te verstoppen, al
leen Jaap Gondelier heeft bij de boom
staan tellen."
Toen keken ze allemaal naar Jaap.
„Zeg", zei Jaap, „jullie hoeven mij niet
aan te kijken hoor, want ik heb alleen
maar geteld." Dat geloofden ze direct,
want Jaap was een eerlijke jongen, die
nooit nare dingen deed. „Ik_snap er niets
van", zei Bert Holle, „zou er eén dief iriï
het bos zitten? Jaap Gondelier was een
groot natuurvriend, die altijd keek naar
sporen in het bos van dieren en vogels
en speurend liep hij rond de holle boom.
„Jongens", zei hij, „nu moet je eens
kijken, hier en daar staan hele kleine
afdrukken van een voet, veel kleiner dan
onze voeten, zal ik jullie eens wat zeg
gen, hier is vast een kabouter geweest
en die heeft een koek meegenomen."
„Loop jong", zei Lies, „er zijn geen ka
bouters." „O nee", zei Jaap, „maar dan
weet je er niets van, in het bos leven
kabouters, maar we zien ze nooit." Toen
zei een van de andere kinderen: „Wat
leuk, dat een kabouter een gevulde koek
meegenomen heeft, wat zullen ze smul
len." De andere vonden dat ook aardig,
maar de narigheid was, dat er nu een
koek te weinig was. Maar ook dat werd
opgelost. Alle negen kinderen knepen
een stuk van hun koek en Jaap Gondelier
kreeg alle afgebroken stukken en toen
was hij lang niet slecht af.
Heel diep in het bos, waar nooit iemand
kwam, zat de koning en hij had een stuk
van de gevulde koek van Wijsneus in de
hand. En hij slikte zijn tong haast naar
binnen, zo lekker vond hij de gevulde
koek.
Merino's kreeg na de keurige overwin
ning van vorige week nu tegen Montfoort
een 2-1 nederlaag te slikken. Toch heeft
het er lange tijd naar uitgezien, dat het
de tweede overwinning zou worden, want
tien minuten voor het einde hadden de
Veenendalers nog een 1-0 voorsprong.
Twee doorbraken van de gasten waren
echter voldoende om de nederlaag een
feit te maken.
Nadat Montfoort in de eerste helft een
kwartier lang in het offensief geweest
was, kreeg de strijd een meer gelijkop-
gaand karakter. In de 25e minuut kon
Schols in samenwerking met zijn mede
spelers Merino's de leiding geven (1-0).
Na de rust waren de Veenendalers
overwegend sterker. Zij kregen zelfs nog
de kans om de score te verhogen, toen
een voorzet van Schols in de doelmond
draaide. Van Ommeren wilde echter een
handje helpen en schoot over. Tien min.
voor tijd braken de Montfoorters door en
brachten de partijen weer op gelijke voet
(1-1). Dit kunststukje werd drie minuten
voor het einde nog eens herhaald, wat tot HH
gevolg had dat de wolmensen met 2-1
verloren.
GROOT BLIK
INHOUD
>/- J 1
gram.
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u enig AH artikel niet élke
cent waard acht die u er voor betaalde,
dan geeft AH u het volle bedrag terug
FEUILLETON DOOR HANOL SPOOR
(2.)
Als een veearts, die zich een beetje
bezorgd maakt over een kostbaar ren
paard, dacht ze met een stille huive
ring.
Ze had zich niet opgewonden over
de oproep om bij de „grote baas" te
verschijnen. Waarschijnlijk enkele in
formaties met het oog op het beëindi
gen van haar taak, of misschien nog
wat instructies in verband met het
werk wat ze achterliet.
Vandaar, dat ze een kalme, afwach
tende houding aannam. Gedurende het
gesprek groeide er echter een grote
spanning in haar.
Jane was niet dom en hoewel Ben-
nickhoff zijn verzoek aan haar zeer
voorzichtig inkleedde, voelde ze, dat er
ergens een addertje onder het gras
schuilging. Wat ze te horen kreeg deed
haar van de ene verwondering in de
andere vallen. Deze keer had ze nu
eens niet, zoals gewoonlijk, een gevat
wederwoord klaar, maar bleef diep in
gedachten verzonken voor zich uit sta
ren.
Bennickhoff scheen iedere reactie te
bestuderen. Tot zijn verrassing had hij
geen moeite om Jane op haar gemak te
stellen. Ze had een leuke, natuurlijke
manier van optreden en maakte zich
blijkbaar geen zorgen, of ze een ge
sprek moest voeren met haar directeur
of met een van haar collega's.
Hij vertelde haar, dat het hem enigs
zins bezwaarde, dat het persoonlijk
contact tussen hem en het personeel
praktisch van geen betekenis was. Hij
wilde daarin verandering brengen en
één keer moest daarmee een begin
worden gemaakt.
In haar aanvraag om ontslag uit haar
betrekking had hij een gerede aanlei
ding gevonden, om eerst eens overleg
te plegen. Zij moest goed begrijpen dat
zo'n plotseling ontslag erg onvoordelig
voor haar was. Kon ze niet wat langer
blijven?
Hoewel hij ongeveer begreep, ging
hij verder, waarom ze haar ontslag had
ingediend, wilde hij graag uit haar
eigen mond vernemen, of zijn veronder
stelling juist was.
Met een ingelukkig gezichtje knikte
ze hem toe. Er kwam een warme gloed
in haar ogen, toen ze verklaarde dat ze,
precies zoals Bennickhoff vermoedde,
een baby verwachtte. „O ja", vervolgde
ze, „ze voelde zich prima in orde. Eerst
had ze helemaal het voornemen niet,
om haar baan zo gauw op te geven,
maar jaJane maakte een grappig
gebaar met haar handen, „die mannen
hé. Rudy, haar man, was maar bang,
dat ze in de gegeven omstandigheden
te hard werkte. Onzin natuurlijk",
lachte ze.
Toen Jane ontdekte dat Bennickhoff
werkelijk met z'n volle belangstelling
luisterde, babbelde ze vrolijk verder.
Haar man maakte zeereizen en had
zich nu voor twee jaar achtereen ver
bonden. Ze hadden een paar zolder
kamertjes gehuurd en terwijl hij weg
was zouden ze hard sparen voor een
nieuw huisje. Haar werk kwam haar
daarbij goed van pas. Maar Rudy
maakte zich zorgen en schreef tal van
brieven, waarin hij haar dringend ver
zocht om rustig thuis te blijven. Hij had
weer promotie gemaakt en zou iedere
cent, die hij verdiende, opzij leggen.
Tenslotte was ze gezwicht voor zijn
smeekbeden en had haar ontslag aan
gevraagd.
Jane zag hoe Bennickhoff steeds op-
voorstellen dat haar verhaal deze uit-
geruimder keek. Ze kon zich moeilijk
werking had. Zou hij zich dan zo plot
seling zorgen hebben gemaakt over het
wel en wee van zijn werkkrachten?
Was nu opeens zijn hart gerust omtrent
haar financiële toestand? Benieuwd
wachtte ze op zijn volgend commentaar.
Bennickhoff lachte haar vaderlijk toe.
„De situatie is juist zoals ik dacht,
maar eventuele hindernissen, die het
werk voor u te zwaar maken, kunnen
toch prachtig worden ondervangen",
zei hij opgewekt. „U trekt uw ontslag
in en gaat voorlopig prettiger werk
doen. U kunt hiernaast op het kantoor
van juffrouw Van Dalen een plaats
vinden. Zij zal voor u een gezellig hoek
je inruimen. Over enige tijd gaat u
halve dagen werken en als ook dat te
veel wordt, kunt u zich zonder bezwaar
terugtrekken. Intussen zal ik zorgen
dat u gemakkelijk werk krijgt. Uw sa
laris wordt verhoogd in verband met
de eerste onkosten voor de op komst
zijnde baby."
Verbluft zweeg Jane. Op dergelijke
voorstellen had ze helemaal niet ge
rekend. Dat zou een flinke vooruitgang
voor de toekomst kunnen betekenen.
Zou ze zonder Rudy in te lichten, in
het geheim blijven doorwerken en
hem later al het verdiende geld tonen?
Maar nee, dat was niets voor haar. Zij,
die altijd ellenlange brieven schreef
over de kleinste voorvalletjes op het
kantoor, zou zich zeker gauw verraden.
Maar Rudy's grootste bezwaren waren
nu toch opgeheven. Ze zou zich hele
maal kunnen ontzien. Inspanning was
er niet bij, had Bennickhoff gezegd. Er
werd nu aan alle kanten rekening ge
houden met haar toestand. Bovendien,
wat zou zij, jong en levenslustig de hele
dag op die kleine bovenkamers van hen
moeten doen? Ze had nu al moeite om
de avonduren door te komen. De een
zaamheid zou haar gaan kwellen en
dat zou haar gezondheid juist geen goed
doen.
Hoe dieper ze er over nadacht, hoe
meer het voorstel van Bennickhoff haar
aanlokte. Rudy zou in dit geval wel te
overtuigen zijn, meende ze.
Jane keek door de glazen tussenwand
naar de schijnbaar ijverig werkende
secretaresse. Haar vrouwelijk intuïtie
zei haar, dat ze daar, bij Vera niet wel
kom was. Hoe dikwijls hadden de col
lega's zich al niet geërgerd aan haar
hooghartige houding. Maar Vera leek
onkwetsbaar. Nu zou zij daar ook in dat
veelbenijdende kantoor kunnen gaan
zitten. Waarschijnlijk tot grote ver
bazing van de anderen.
Een humoristisch lachje verscheen om
Jane's mond. Ze veroorzaakte wel graag
een beetje opwinding. Toen ze boven
dien nog een zijdelinge blik van Vera
opving, was haar besluit genomen.
Bennickhoff had Jane rustig de tijd
gegeven, om aan het nieuwe idee te
wennen. Aandachtig volgde hij alle ge
moedsstemmingen, die overduidelijk op
Jane's gezicht te lezen stonden. In stilte
feliciteerde hij zichzelf, dt zijn keus zo
bijzonder goed was geweest. Alle om
standigheden waren hem gunstig. Er
was nog wel geen reden om een over-
winning te vieren, daarvoor moesten
er nog te veel hindernissen worden
overwonnen. Doch Jane leek hem wel
het persoontje, dat hem de grootste
kans gaf, om zijn kunstig uitgedacht
plan te laten slagen. Ze leek niet zwaar
wichtig, ze durfde iets aan. Kortom, ze
toonde juist die soepele karakter
trekken, waardoor de kans tot misluk
ken van dit gewaagde spel tot een mi
nimum beperkt bleef.
Bijna kameraadschappelijk namen ze
afscheid. Jane's ogen, die even donker
leken van het ingespannen denken,
kregen meteen weer de blij tintelende
pretlichtjes. Het gaf aan haar rond ge
zichtje een echt kinderlijke uitdruk
king. Even voelde hij wroeging. Het
was laf, om dit kind in een hinderlaag
te lokken. De partijen waren ongeluk.
Met een ruk van zijn schouders zette
hij die gedachten van zich af. Er stond
te veel op het spel.
Met zwevende pas verliet Jane het
kantoor. Het leven was mooi en goed
voor haar. Ze was een bevoorrecht
mensenkind. Een gelukkige toekomst
lachte haar tegen.
Gunstige perspectieven openden zich
voor Rudy en haar, die schat, zou ook
vast dolgelukkig zijn, dat zijn vrouw
tje het een stuk gemakkelijker zou
krijgen, terwijl haar salaris nu moge
lijkheid bood voor het vervullen van
kleine luxe wensen. (Wordt vervolgd)
