DE VALLEI
Dovo won met hoge cijfers (7-0)
van DTS '35
Voor de Jeugd
Echte
rovers
ZU KOCHTEN
MUN KIND
TWEEDE BLAD „DE VALLEI'
WOENSDAG 21 OKTOBER 1959
Nr. 83
Zoals te verwachten was, heeft Dovo de wedstrijd in Ede tegen DTS '35 tot een goed
einde gebracht. Met liefst 7-0 moesten de Edenaren, in het met twee invallers spelen
de Dovo hun meerdere erkennen. De thuisclub werd reeds in het eerste half uur zo
danig overspeeld, dat het toen al moeilijk werd, om het hoofd boven water te houden.
Er was nog maar even gespeeld toen
Dovo door Kroesbergen de leiding nam,
nadat Schoeman de bal tegen de lat ge
kopt had. 0-1. Toen de wedstrijd een
kwartier oud was, werd het 0-2 door
Schoeman, die vijf minuten later met een
prachtige kopbal voor het derde doelpunt
zorgde. 0-3.
Het vierde doelpunt werd gemaakt door
SV Panter niet opgewassen
tegen hard spelend Hierden
SV Panter heeft het in Hierden tegen
een keihard spelende ploeg van dezelfde
naam niet verder kunnen brengen dan
een 4-0 nederlaag.
In de eerste helft ging het nog wel een
beetje. De gastheren waren toen ook wel
hard maar niet bepaald unfair. Dat de
Veenendalers in die periode een 2-0 ach
terstand opliepen was in hoofdzaak te
wijten aan enkele fatale fouten van de
overigens behoorlijk werk verrichtende
doelman Aalbers.
Na de hervatting was het hek echter
van de dam. Het publiek joeg him favo
rieten op tot het uiterste zodat na korte
tijd van voetballen geen sprake meer was.
Het spel werd zo hard dat het wel op
vechtpartijen moest uitlopen. Toen ook
het publiek het veld opstormde werd het
een heel onverkwikkelijke geschiedenis.
Van voetballen was natuurlijk geen
sprake meer. Eerst toen na geruime tijd
het speelterrein weer ontruimd was, kon
de wedstrijd uitgespeeld worden. De ge
moederen waren echter nog dermate ver
hit, dat van normaal voetbal geen sprake
kon zijn. Panter kon er niet tegenop en
moest dan ook nog tweemaal een doel
punt toestaan (4-0).
Na afloop kregen de Panterspelers een
compliment van de scheidsrechter, omdat
zij het hoofd koel gehouden hadden, daar
het anders een complete veldslag gewor
den zou zijn.
Merino's miste in de laatste
minuten de kans op een
overwinning
Merino's hebben het in een onder pret
tige verhouding gespeelde wedstrijd tegen
het Bussumse VVVM niet verder kunnen
brengen dan een 11 gelijk spel. Wel had
den zij in de laatste minuten de uitslag
nog in hun voordeel kunnen beslissen,
maar de hiertoe geboden kans werd gran
dioos gemist.
In de eerste helft waren de Veenen
dalers overwegend sterker, maar dit over
wicht werd niet in doelpunten uitgedrukt.
De talrijke, meestal te verre schoten van
de Veenendaalse aanval, werden naast en
over geplaatst of gestopt door de Bussum
se doelman. De rust ging dan ook in met
een dubbel blanke stand.
Na de thee kwamen de gasten iets meer
opzetten en wisten een licht overwicht te
verkrijgen. Het gevolg hiervan was, dat
zij in de 20ste minuut door hun midvoor
de leiding konden nemen 01.
Merino's stuwde daarna alles naar vo
ren, om de achterstand weer in te lopen.
Zelfs Van Kruistum ging aan de aanval
deelnemen, waardoor ondanks een goed
functionerende buitenspelval van de Vee
nendalers, toch nog enkele zeer gevaar
lijke momenten voor het doel opleverde,
die echter steeds weer opgelost konden
worden.
Tien minuten voor tijd werd het gelijk,
toen Sukkel tussen 2 tegenstanders door
hard en laag inschoot 11. Dezelfde spe
ler kreeg voor tijd nog een juweel van
een kans, maar miste de goede voorzet
van Schols volkomen.
Slotboom, die de bal keihard langs de
uitgelopen Edese doelman in het net
schoot 0-4.
Dovo ging het daarna wat kalmer aan
doen maar zorgde er wel voor dat de
DTS voorhoede geen kans kreeg om ook
maar even gevaarlijk te worden.
Na de rust deed Dovo het aanvankelijk
wat rustiger aan maar na 25 minuten
spelen brak Kroesbergen alleen door en
maakte er in zijn eentje 0-5 van. Het zes
de doelpunt ontstond uit een door Slot
boom en Van Zetten gezamenlijk geno
men corner, waarbij de bal scherp voor
het Edese doel geplaatst werd, alwaar
Schoeman van kort bij kon inschieten 0-6
Kort voor het einde had een prima com
binatie tussen Kroesbergen en Schoeman
tot gevolg dat laatstgenoemde rakelings
langs de paal buiten het bereik van de
Edese doelman kon inschieten (0-7).
Bijna zou Van Zetten er nog 0-8 van
gemaakt hebben, maar bij zijn schot ging
de bal juist langs de verkeerde kant van
de paal uit.
Triangelboys en Musketiers
deelden de punten (3-3)
De strijd tussen Musketiers en Triangel-
boys, werd zoals altijd weer in een spor
tieve geest gestreden. In de eerste helft
waren de ploegen goed aan elkaar ge
waagd. Er was weinig krachtsverschil te
bespeuren. In de 20ste minuut werd de
score geopend door de Elsterse linksbui
ten v. Ommeren 10, maar nog voor de
rust was het Slotboom, die niet alleen de
partijen weer op gelijke voet bracht, maar
zelfs Triangelboys aan de leiding bracht
1—2.
Na de thee bracht de Boys er niet veel
meer van terecht. Musketiers nam het
initjatief en kwam al spoedig tot doelpun
ten. Eerst was het linksbinnen Henzen die
gelijk maakte, waarna de in prima vorm
zijnde Kranenburg, met een schitterend
doelpunt, zijn club voor de tweede maal
de leiding gaf 32. Toen iedereen dacht,
dat de Elstenaren de punten zouden bin
nenhalen, was het Rebergen, die uit een
keurige vrije trap nog juist op tijd een
kostbaar puntje voor zijn ploeg in de
wacht sleepte 3-r-3.
Deze week veel leven in de
volleyball-brouwerij
VCV II WON MET RUIME CIJFERS
Alle VC ,,Veenendaal"-teams zullen de
ze week een of meerdere malen in het
strijdperk treden. Het eerste damesteam
gaat woensdagavond naar Haarlem om te
trachten „die Raeckse" te kloppen. Een
moeilijke opdracht: de Haarlemse meis
jes klopten vorige week het roemruchte
RVC met 3—0
Vrijdagavond worden er in de zaal van
het Chr. Lyceum liefst drie wedstrijden
gespeeld. Het eerste herenteam zien we
daar winnen van VCM, terwijl het tweede
de strijd zal aanbinden met Nyenrodes,
dat het maandag in de uitwedstrijd zal
ontmoeten. Het tweede damesteam speelt,
ook vrijdag, haar eerste wedstrijd in de
competitie tegen Levu II. In dit team zijn
de meisjes opgesteld, waaruit men de
aanvulling voor het hoofdklasseteam
hoopt te krijgen. Belangstellenden en sup
porters kunnen de wedstrijden bijwonen.
VCVII (heren) speelde vrijdagavond een
verrassend goede wedstrijd tegen VCM II.
Het opstellen van de Wageninger Goslin-
ga bleek een versterking. Trouwens het
gehele team stak in een goede vorm.
Vooral door keihard en zuiver serveren
(wat kan in deze prachtige zaal) werd het
een ruime, alleszeggende overwinning.
Setstanden: 15-10, 154 en 155, dus
uitslag 30 voor VC „Veenendaal" II.
GVW won in keiharde strijd
van SDC uit Putten
Het was niet bepaald prettig voetbal,
dat SDC uit Putten zaterdagmiddag in
Veenendaal vertoond heeft. In een kei
harde wedstryd, waarin vooral in de
tweede helft de gasten steeds weer pro
beerde, om het ellebogenwerk, de Vee
nendaalse verdediging te doorbreken, is
het GVW gelukt, om een in de eerste
helft genomen 10 voorsprong te hand
haven.
Ondanks dat de Veenendalers zoals ge
woonlijk weer invallers telden voor Jan
v. d. Bovenkamp en v. Manen, die in mi
litaire dienst vertoeven en daarvan niet
vrij te maken waren, kwamen zij toch
overwegend het meest in de aanval. Voor
al voor de rust, werden er zo nu en dan
behoorlijke openingen gemaakt, waardoor
doelrijpe kansen ontstonden. Deze kansen
werden echter niet benut. Wel was men
zo nu en dan kort bij een doelpunt, maar
dan was het meestal paal of lat, dat red
ding bracht voor de Puttenaren. Het eni
ge doelpunt kwam uiteindelijk uit een
vrije trap van Moedeman, waarbij de Put-
tense doelman over de bal heen dook.
Na de hervatting kwamen de gasten wel
wat meer in de aanval, maar bleef toch
weer GVW de toon aangeven. Het spel
werd echter ruwer en steeds minder aan
trekkelijk, zodat de scheidsrechter zich
genoodzaakt zag, een der SDC-spelers
naar de kleedkamer te verwijzen. On
danks de nummerieke minderheid, gaven
de gasten het toch niet op. Zij bonkten
overal doorheen, zodat de Veenendalers
moeilijk weer in hun spel konden komen.
Noodgedwongen trokken zij zich meer en
meer in de verdediging terug, waardoor
de voorsprong gehandhaafd kon blijven.
RK Unitas '48 verloor met 3-1
van Hooglanderveen
Unitas had deze wedstrijd heus niet be
hoeven te verliezen. Zij blijken echter
mentaal niet hard genoeg te zijn, om een
opgelopen achterstand het hoofd te bie
den. Mogelijk echter, dat een meer inten
sieve training hier verandering in kan
brengen. Zoals het nu ging lukt het niet.
In plaats van alles op alles te zetten ver
liezen de spelers bij een achterstand het
hoofd en is men nergens meer.
Direct van de aftr£p af, ontwikkelde
zich een snelle strijd, waarbij het spel
echter ontsierd werd door de schuin over
het veld staande straffe wind. Krachts
verschil was er praktisch niet te bespeu
ren, hoewel Hooglanderveen over het al
gemeen iets agressiever optrad.
Verschillende malen kwamen de Vee
nendalers toch kort bij een doelpunt, maar
men wachtte dan te lang of viel over
eigen benen, zodat de tegenstanders de
tijd kregen om weg te werken. Na een
half uur namen de gastheren uit een cor
ner op enigszins ongelukkige wijze voor
Unitas de leiding 10.
Nog geen vijf minuten later was het al
20, toen na een keurige aanval een der
gastheren via de paal inschoot. Dit namen
de Veenendalers niet en trokken fel ten
aanval, niet zonder succes overigens, want
toen M. Drost de bal vrij maakte en voor
zette, was het zijn broer Cees, die de bal
in de touwen joeg 21. Het kon dus wel.
Na de rust leek het echter nergens meer
op. Er werd onsamenhangend gespeeld,
terwijl het plaatsen alles te wensen over
liet. Na ongeveer een kwartier spelen
kwam er een doorbraak van de gastheren.
Wel trachtte de Veenendaalse spil een
schot te verhinderen, wat ten dele geluk
te. Hij kon nl. niet verhinderen dat de
bal rustig op het doel af rolde, waar tot
overmaat van ramp, de doelman deze tus
sen zijn 'benen door liet rollen 31. Hier
mee was het wel bekeken en had Unitas
verloren.
HANDELSBESPREKINGEN
BENELUX-JAPAN
Donderdag 15 oktober zijn in Den Haag
prelimentaire besprekingen aangevangen
tussen een delegatie der Beneluxlanden
enerzijds en een Japanse delegatie ander
zijds. De Beneluxdelegatie staat onder
voorzitterschap van de heer E. J. Baron
Lewe van Aduard, directeur van de Bui
tenlandse Economische Betrekkingen, ter
wijl Comte d' Ursel van het Belgische
ministerie van Buitenlandse Zaken en
Buitenlandse Handel als vice-voorzitter
optreedt. Leider van de Japanse delegatie
is de ambassadeur van Japan in Neder
land, de heer Miyazaki.
Het doel van de thans aangevangen be
sprekingen is het vaststellen van uit
gangspunten voor t.z.t. tussen de Bene
luxlanden en Japan te voeren onderhan
delingen over het sluiten van een handels-
en betalingsovereenkomst.
De voorzitter van de Beneluxdelegatie
wees in zijn toespraak tijdens de openings
zitting op de wenselijkheid de wederzijdse
handel uit te breiden, alsmede op de ver
plichting die België, Nederland en Luzem-
burg op zich hebben genomen ter uit
voering van een gemeenschappelijke han
delspolitiek gemeenschappelijke handels-
en betalingsakkoorden aan te gaan. Ver
der wees de voorzitter van de Benelux
delegatie erop, dat hierbij de belangen
van de binnenlandse industrie uiteraard
in het oog dienen te worden gehouden.
Nylonzakken tegen mynbranden.... Op
een internationale tentoonstelling in
Dusseldorp, „Plastics 1959" introduceer
de een Westduitse firma nylonzakken,
die gebruikt zouden kunnen worden bij
het „indammen" van mijnbranden. In
plaats van zandzakken - het transport
hiervan in de mijn vergt veel tijd - be
veelt de firma haar produkten aan, om
dat die bij een brand ter plaatse met
samengeperste lucht of water gevuld
zouden kunnen worden.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
Beste ARIE,
Welbedankt voor je lange brief hoor.
Je verjaardag komt in de krant. Jij zit
zeker in de tweede klas hé? Help je je
vader wel eens tuinieren, dat zou ik zeker
doen, 't is gezond werk. Woon je in het
bos waar je altijd eikels gaat zoeken?
Je kunt er leuke dingen van maken hé,
of verkoop je ze voor varkensvoer?
Schrijf je me nog eens weer? Dag Arie.
Groeten van tante Jos.
ZILVERPAPIERAKTIE
Corrie Raks heeft zilverpapier gebracht
voor onze blindenaktie. Hartelijk dank
hoor!
WIE ZIJN ER JARIG?
23 Arie v. d. Klift, Scherpenzeel
23 okt. Henny en Truus v. Ommeren
25 Willy de Kruif
26 Gerrit van Nieuw Amerongen
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Zachte dokters maken stinkende
wonden.
II. dader, deler, dopper, decor, dienaar,
dapper, deur, diner, donor, danser.
III. de man die postzegels afstempeld.
I. Wie de schoen past, trekke hem aan.
II. woud-en-berg. Woudenberg.
III. k, mal, kolen, kalkoen, broek, vet, n,
kalkoen.
TAFELTENNIS
Het VSW-toernooi
Voor de tweede maal in successie is de
VSW-beker naar Swift uit Wageningen
gegaan. Vrijdagavond werden in het Be
jaardencentrum de halve finales gespeeld
waarin zich naast Swift de volgende
teams hadden geplaatst: Panter 1, Ede 2
en Kr. en Vr.. Doordat laatst genoemd
team verstek liet gaan kwam Swift al heel
gemakkelijk in de finale.
De andere halve finale was uiterst
spannend en werd eerst in de laatste set
beslist in het voordeel van de Panter. In
de finale die direct hierna werd gespeeld
liep Swift uit tot 40. Hierna boekte de
Panter nog 2 overwinningen maar de vol
gende set was weer voor Swift dat hier
mede. de zege veilig stelde.
Door de heer Tegelaar werden hierna
de prijzen uitgereikt.
Voor de competitie speelde Climax 1
tegen Gallo uit Doesburg. Dit team kwam
uit zonder haar sterkste speler v. Rhee.
Deze speler die student is werd bij de ont
groening zo hard met een bierfles be
werkt, dat hij een hersenschudding op
liep. Ook de sterkste speler van Climax
E. Vos, ternauwernood hersteld van een
griepaanval, speelde deze avond op halve
kracht en kon alleen van de zwak spelen
de Bredveld winnen. Ook W. Vos boekte
z'n eerste overwinning in deze competi
tie ten koste van deze speler, maar moest
evenals z'n broer zowel in Zegers als in
Jacobs z'n meerdere erkennen.
v. Dam was deze avond prima op dreef,
won drie partijen en tenslotte ook nog
het dubbelspel samen met E. Vos.
Eindstand 64 in het voordeel van Cli
max.
Voor zaterdag a.s. is de wedstrijd Boe
merangClimax vastgesteld.
Als flink wordt aangepakt dan hoeft
Climax ook hieruit niet met lege handen
te voorschijn te komen.
ATLETIEK
Cross-comp. Oost-Nederland
start te Veenendaal
De Veenendaalse Atletiek Vereniging
organiseert op 24 oktober a.s. de le van
de vijf cross-wedstrijden om het kam
pioenschap district „oost".
De wedstrijden zullen worden gelopen
in de bossen tegenover het Bergbad.
De afstanden bedragen 6000 m senioren,
3000 jongens A (18 en 19 jaar), 1500 m jon
gens B (16 en 17 jaar) en 1000 voor jon
gens C (14 en 15 jaar).
De Veenendaalse Atletiek Ver. neemt
met 3 atleten aan deze competitie deel nl.
W. ter Haar, B. Diepeveen en Ad. v. Dol-
der.
Wim ter Haar, welke vorig jaar hei
kampioenschap jongens B behaalde, start
thans in klasse A waarin hij zeer zeker
gunstig voor de dag zal komen.
Ook B. Diepeveen behoort in de B-klas
se tot de kanshebbers.
De wedstrijden vangen aan om 3.15 uur.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Ik ben een hoofddeksel; verander
mijn derde letter, dan word ik een klein
knaagdier; verander dan nog eens mijn
tweede letter en ik word een landbouw
gewas.
II.
1
2
3
4
2
3
4
Vul in deze 16 vakjes in, zowel van bo
ven naar beneden als van links naar
rechts: le rij een gierig persoon; 2e rij
een meisjesnaam; 3e rij doet ieder gezond
mens; 4e rij rank, smal bootje.
III.
X
X
X
X
X
X
X
le rij plaats in Frankrijk.
2e plaats in Zd.-Holland.
3e plaats in West-Duitsland.
4e hoofdstad van West-Duitsland.
5e plaats in het Gooi
6e plaats in België.
7e plaats in Friesland.
Op de kruisjeslijn moet de naam van
een Nederlandse provincie komen.
Voor jongeren:
I.
X - - schip van Noach.
- X - de moeder van je moeder.
- - X een groente.
- X - het 5e deel van een pond.
X - - reparatieplaats v. schepen
- X - zit naast of aan de voordeur
- - X verblijfplaats van duiven.
II. Met f ben ik een hondennaam; met d
ben ik niet mager; met s zit ik aan een
kin vast en met t krijg je het als je lastig
bent.
III. kwikstaart, parkiet, merel, eend,
leeuwerik, mus, zwaluw.
Uit elk van deze vogelnamen moet je
één letter zoeken. Op een rijtje gezet
vormen ze weer de naam van een vogel
die je vaak ziet.
Vt
T)
Op een avond werd er bij de familie
Rovers gebeld. Moeder ging naar voren
om te kijken wat er was en even later
was ze in de kamer terug. In de hand
droeg ze een schaal met een doek er over.
Vader Rovers, de beide zoons Wout en
Rienk en de dochter Nolly keken nieuws
gierig op. Wat zou moeder daar toch heb
ben? Toen zei moeder: „Ik heb wat lek
kers mensen. Buurman De Wit is van
daag op jacht geweest en nu heeft hij
voor ons een dikke wilde eend gebracht."
„Dat is nog eens een verrassing," zei
vader, „gebraden wilde eend is heerlijk,
wat zullen we morgen smullen."
„Een wilde eend voor vijf mensen is
anders niet te veel," meende Wout.
„Kom, kom," zei moeder, „buurman De
Wit zal wel meer liefhebbers voor een
eend hebben, hij kan niet alles aan ons
geven, we hebben toch morgen allemaal
wel een lekker hapje."
„Ik heb in jaren geen wilde eend ge
proefd," zei dochter Nol, „maar Wout
heeft gelijk, we zullen met vijf man het
beest wel op kunnen."
„Weet je wat," zei moeder, „dan haal
ik er drie ons gehakt bij en dan is het
morgenmiddag zeker voldoende, we eten
toch elke dag ook geen lappen vlees."
Dat vonden ze allemaal een prachtige
oplossing. De volgende morgen waagde
moeder Rovers er een half pondje boter
aan en de wilde eend werd lekker bruin
gebraden. In de keuken rook het verruk
kelijk en moeder kon er haast niet af
blijven. Om elf uur was de eend bruin en
gaar en op een klein pitje liet moeder het
wildbraad op het gascomfoor staan. Nu
moest ze gauw even naar de slager om
wat gehakt te halen, want dat moest ook
nog gebraden worden.
THUISKOMST
Nauwelijks was moeder naar de slager
vertrokken, of vader, die vroege dienst
had gehad, kwam thuis. In de gang rook
hij de gebraden eend al. In de keuken zag
hij niemand en hij kon het niet laten even
in de pan te kijken. Wat zag die eend er
prachtig uit. Goudbruin en heerlijk van
geur. Wat zou die lekker zijn. Vader trok
eens even aan een poot om te zien of
de eend goed gaar was en hij trok zo
hard, dat hij de poot in de vingers hield.
Nou, dat was ook wat. Zo'n poot kun je
niet weer in de pan terugleggen en toen
smulde vader de eendepoot, en wat er
verder nog aan vast zat, lekker op. Met
een voj-k keerde hij de eend op de an
dere zijde. Zo was het direct niet te zien
dat er maar één poot aan de eend zat.
Toen ging vader de deur van het kippen
hok repareren, dat kon nog net voor het
eten.
Een kwartiertje later kwam Nolly thuis.
Ze was die morgen naar een tante ge
weest die ziek was en ze had daar wat
werkzaamheden verricht. Ook Nolly
kwam in de keuken, rook de eend en
keek in de pan. Het rook zo verrukkelijk,
dat Nol er niet af kon blijven. Ze zag een
vork op het aanrecht liggen, prikte er
mee in de vleugel van de eend en het dier
was zo mals, dat de vleugel losliet. Er
zat een flink stuk vlees aan en Nol smik
kelde de vleugel op. Het afgekloven bot
gooide ze maar gauw in het vuilnisvat.
Och, een vleugel meer of minder kwam
er niet op aan. Om half twaalf kwam zoon
Wout uit school thuis. Hij snoof eens goed
en rook de eend. Eens even kijken hoe
een gebraden eend eruit ziet. Wout nam
de deksel van de pan. Hé, even een klein
stukje proeven. Met de vork van het aan
recht prikte Wout in de borst van de
eend en een heel stuk borstvlees bleef
aan de vork hangen. Nu, Wout slikte zijn
tong haast naar binnen, zo lekker was het.
Om twaalf uur kwam zoon Rienk thuis.
Hij hoorde vader in de tuin timmeren en
Wout en Nol zaten in de kamer. Ook hij
rook de eend en natuurlijk tilde hij de
deksel van de pan. Tja en als er dari zo
verleidelijk een vork op het aanrecht ligt,
dan is het toch geen wonder dat je even
proeft. Rienk prikte de tweede eendepoot
uit de pan en hij zag niet eens dat er nog
maar één poot aan de eend zat, want hij
moest haastig het deksel weer op de pan
doen. Hij hoorde lawaai in de gang, moe
der kwam thuis. Rienk snelde met zijn
poot naar de schuur en ook die poot was
al gauw verdwenen.
HET FEESTMAAL
Moeder kwam in de keuken en in een
pannetje ging ze gauw het gehakt braden
voor het eten, want ze was onderweg even
opgehouden. Om half een ging de familie
aan tafel zitten. Moeder bracht de aard
appelen, de appelmoes en het gehakt bin
nen en toen zei ze: „En nu ga ik de eend
halen, hij is prachtig geworden."
„O ja," antwoordde vader heel on
schuldig.
En toen werd de deur van de kamer op
eens met een zwaai opengegooid en moe
der kwam binnen. „Jullie zijn met elkaar
een mooi stelletje. Ik ben de hele mor
gen druk geweest met die eend en nu ik
het ding op tafel wil brengen, zitten er
geen poten meer aan, nog maar één vleu
gel en een halve borst is verdwenen, wie
heeft dat gelapt?"
De familie zei geen woord, want ze
waren allemaal schuldig.
„Nou," zei moeder, „hoor ik nog wat,
het is een schande. We hadden allemaal
willen smullen van de eend en nu is al
meer dan de halve eend verdwenen.
„Och," zei vader, „ik heb maar even
een pootje geproefd."
„En ik een klein vleugeltje," zei Nolly.
„Dat stukje borst was de moeite niet
waard, ik wou alleen maar even proeven
of het ding gaar was," zei Wout.
„De andere poot heb ik geproefd," zei
Rienk, „en ik heb er m'n tong ook nog
aan gebrand."
„Net goed," zei moeder, „jullie zijn
echte rovers, ik moest jullie allemaal met
de eend om de oren slaan."
Moeder ging aan tafel zitten. „Ik ben
er alleen maar druk mee geweest," zei ze,
„mij komt zeker dat andere stuk borst
met de vleugel toe, jullie hebben je aan
deel gehad."
Resoluut sneed moeder borst en vleugel
af en toen was er niet veel meer over.
Wat botten en wat vel, met hier en daar
een stukje vlees. Ze hebben de rest van
de eend toen maar eerlijk gedeeld en alle
maal kregen ze er een plak gehakt bij.
„Enfin," zei vader, „de jus is ook heer
lijk."
„Als we ooit weer eens een eend krij
gen," zei moeder, „dan blijf ik bij de pan
staan, want dit zal niet weer gebeuren,
baliekluivers."
En toen moesten ze allemaal lachen.
„En nooit weer een vork op het aan
recht laten liggen," lachte Nol, „dat is te
verleidelijk moeder."
FEUILLETON DOOR HANOL SPOOR
(12.)
Walter probeerde zichzelf meester te
blijven. Even had hij gedacht dat zijn
mooie plan als een lekke luchtballon in
elkaar zakte. Maar nog was er niets
verloren. Op kalme toon, die echter
voor haar liefhebbend oor, duidelijk zijn
opwinding verried, zei hij, dat hij
even zou gaan informeren.
Iris dacht bliksemsnel na. Als Walter
ging kijken en Jane zou ziek zijn, dan
zou hij daar dagelijks naar toe gaan en
eerder van haar vervreemden. Het be
tekende in ieder geval dat ze hem in
die uren zou missen. Beter was het, om
Jane hier in huis te halen, dan kon ze
het verloop van de geschiedenis volgen.
Zonder enige emotie te tonen deed
ze hem het voorstel. Als het mogelijk
was, moest Walter Jane maar mee
brengen. Ginds was ze alleen, met
vreemde hulp, hier zou het haar aan
niets ontbreken.
Verrast keek Walter haar aan. Iris
werkte mee, als was ze zijn grootste
bondgenote. Zou er iets van zijn ge
heim zijn uitgelekt, zodat ze nu dit ook
de beste oplossing vond? Maar dat kan
niet, dacht hij daarna. Een dokter heeft
zijn beroepsgeheim en het rapport ligt
veilig in mijn bureaulade op het kan
toor.
Hij kon zich echter ook niet voorstel
len, dat ze Jane zo volledig als vrien
din had aanvaard. Er waren te grote
verschillen tussen de beide vrouwen.
Het was beslist het grote verlangen
naar het kind, dat geboden moest wor
den, dat haar deze ingeving gaf. Ge
lukkig maar dat hij bijtijds dit plan
ontworpen had. Als Jane nu maar
geen roet in het eten gooide door ziek
te worden, want daar zou ongetwijfeld
de baby ook onder lijden. Iris deed zo
een pracht oplossing aan de hand. Nu
kreeg hij meteen het recht, om Jane
door een van de beste dokters te laten
behandelen.
Met wazige ogen keek Iris hem na en
zag hoe hij met nauw ingehouden haast
verdween. Met een diepe zucht wendde
zij zich af.
Wat zijn we toch vreemd tegenover
elkaar komen te staan, dacht ze be
droefd. Waarom praten we dit niet uit,
als verstandige mensen? Hij moest nu
toch zoetjesaan beseffen, dat mijn lief
de groot genoeg is, om deze stoot op te
vangen. Hij heeft bovendien recht op
begrip van mijn kant. Tenslotte is hij
in mij teleurgesteld. Ik had moeten
zorgen, dat hij met onze eigen kinderen
een voortzetting van onze zaak veilig
kon stellen. Iedere man wil aan een
toekomst bouwen voor zijn kinderen
en ik schonk hem nietsIk liet zijn
leven leeg en doelloosFeitelijk
moest ik die andere vrouw dankbaar
zijn, omdat ze Walter dit geluk kon
geven. Iris kreunde. Zoveel kan ik niet
opbrengenDat kan ik niet.... Ik
wil de baby aanvaarden, omdat het
van hem ismaar laat Jane zich
alsjeblieft terugtrekkenWalter kan
ik niet missenhij is mijn alles
Handenwringend liep ze de kamers op
en neer, opschrikkend bij ieder geluid.
Ze voelde dat ze in een beslissend sta
dium waren gekomen. Alles hing af van
Jane's houding. Hoe zou ze reageren?
Zou ze het dankbare, volgzame kind
blijven, zoals ze haar tot nu toe gekend
had, of zou ze zich gaan gedragen als
iemand, die hier in huis een belang
rijke positie bekleedde? Nog altijd bleef
de vraag, of de houding van Jane een
berekenende pose was geweest.
Maar nee, zoiets was niet zo lang vol
te houden. Ondanks nauwkeurige be
studering had ze bij Jane nog nooit
lelijke karaktertrekken kunnen ont
dekken, noch haar ooit op een leugen
betrapt. Objectief beschouwd was er
van Jane niets dan goed te zeggen. Ze
zou met de beste wil van de wereld
geen slechte dingen over haar durven
verkondigenals dat enemaar
dat brak ook haar hartIk hou die
onzekerheid niet uit, dacht Iris. Hier
moet een einde aan komen. We moeten
met elkaar praten, zonodig met Jane
er bij.
Wie had ooit gedacht, dat mijn leven
door zo'n ingewikkeld probleem door
kruist zou worden. Nu sta ik op een
tweesprong en weet niet waarheen. Ik
zou Jane moeten haten, omdat ze mijn
leven verwoest en ik kan het niet. Het
zou alles veel gemakkelijker maken.
Dan zou ik haar de deur wijzen
Maar nu Walter al zoveel gewetens
bezwaren heeft en zo duidelijk met zijn
hart naar het kind verlangt, loop ik de
kans, dat tegelijk met Jane al mijn ge
luk de deur uitgaat. Bovendien zou het
ook Walter ongelukkig maken. Figuur
lijk gesproken zou er voortdurend aan
hem getrokken worden. Bij Jane zou
hij naar mij verlangen en bij mij zou
hij steeds met zijn gedachten bij het
kind zijn
Minuten leken uren te duren, maar
eindelijk hoorde ze toch de auto op het
grind rijden. Angstig drukte ze haar
handen op haar wildkloppend hart.
Op hetzelfde ogenblik zag ze het in-
witte gezichtje van Jane en dadelijk
kreeg het medelijden de overhand.
Jane was ook feitelijk een slachtoffer
der omstandigheden geworden. Ze moes
ten er gedrieën maar van maken wat er
van te maken was. Het huis was groot
genoeg. Men hoefde, indien niet ge
wenst, niet eens met elkaar in aanra
king te komen. Ergens moest een be
vredigende oplossing te vinden zijn.
Zij snelde naar de buitendeur en sa
men met Walter ondersteunde zé Jane,
die werkelijk doodziek scheen te zijn.
Iris leidde haar naar binnen en ver
zocht aan de toegesnelde Kitty een kop
lichte soep voor Jane te halen. Een paar
voorzichtige slokjes deden Jane al wat
opknappen en dankbaar keek ze Iris
aan. Ze zei echter geen woord en scheen
oververmoeid.
Walter vertelde dat Jane geheel al
leen op haar kamer was en de kamer
verhuurster bracht haar alleen het al
lernoodzakelijkste en dan nog met een
zuur gezicht. Blijkbaar was deze nog
steeds van mening, dat er iets in Jane's
gedrag was af te keuren. Ze had zelfs
al zoiets gemompeld over deftige rela
ties, die dan maar voor haar moesten
zorgen. Jane was de wanhoop nabij ge
weest. De breuk met Rudy maakte haar
radeloos. De zielepijn scheen zich in
haar lichaam voort te zetten, want tel
kens kromp ze ineen, als felle pijnen
door haar lichaam trokken.
Ze vertelde haperend, dat ze een
plaatsje in het ziekenhuis had bespro
ken, doch dat ging pas over drie weken
in. Ze wist niet of ze nu al de dokter
moest waarschuwen, of misschien uit
eigen beweging naar het ziekenhuis
gaan. Tenslotte was ze thuis maar op
bed gaan liggen, onverschillig wat er
verder met haar gebeuren zou. Toen
was Walter gekomen.
(Wordt vervolgd.)
