(etalac
FRANS DIEPEVEEN
TOPHI
H. Hiensch Zn.
EVREDENHEID
ERZEKERD
f 725.-
f 895.-
VOOR DE JEUGD
IN VLOTTE SNIT
MET PRIMA
PASVORM
«v<¥
Voor de 15de maal naar Groene Hel
WITTE
KRUIS
X
WITTE KRUIS
DIMMEN EN HOED-AFNEMEN
HET OOG
OP DE WEG
VEENENDAAL
Modieuze kleding, gemakkelijk te maken
Voor de vrouw
CETA-BEYER
A. W. de H a a s
AUTORIJLES
«Het Centrum«
kolenhaarden, kachels
en convectors
flmtottaTV
HARDEVELD
Hoofdstraat 71-73
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 23 OKTOBER 1959
Nr. 84
Vader Maufray: „Mijn zoon leeft"
Raymond hield van avontuur middelen, mondvoorraad
Levensmiddelenbedrijf van
fa. Kelderman heropend
Een vleesgerecht behoeft niet
duur te zijn
Verf
met glansen
met gemak
Verf het zelf
met
de superieure
plasticverf van
VERMEULEN
VY°
ROUW-
TROUWKLEDING
HOOFDSTRAAT 46
VOOR HET STOOKSEIZOEN 1959/1960
In oliestook een pracht sorteringvanmerken als:
Vakkundige plaatsing
Bij FRANS DIEPEVEEN kopen betekent
(Van onze correspondent)
PARIJS, oktober. In Bordeaux is vader Maufray opnieuw scheep gegaan
voor het Braziliaanse oerwoud, dat zijn enige zoon heeft verzwolgen. Hy houdt
vol, dat zyn jongen nog leeft, ook tien jaar na zijn verdwijning en zijn vrouw,
wegkwijnende van verdriet heeft hij beloofd: „Ik zal hem terug brengen, levend.
Hij leeft, hij is de gevangene van de Groene Hel". Het is de vijftiende maal in
tien jaar, dat hij deze uitputtende en dure tocht onderneemt. Zijn laatste spaar
centen zyn er aan opgegaan, maar vrienden en buurtbewoners, die evenals hij
er nog in geloven, dat zyn zoon nog in leven is, hebben een comité opgericht,
dat regelmatig gelden inzamelt, waardoor ook deze reis is mogelyk geworden.
Hoewel heel Frankrijk zijn moed be
wondert zijn er toch maar weinigen,
die menen, dat er nog plaats is voor
hoop, want de Groene Hel geeft haar
talloze slachtoffers nimmer terug. Ray
mond Maufray werd al jong aange
trokken door het avontuur: met drie
vriendjes liep hij op 10-jarige leeftijd
uit de kostschool weg om een „wereld
reis" te beginnen. In 1940, toen veertien
jaar oud, trok hij vanuit zijn woon
plaats Toulon naar Dieppe, waar hij
een oude boot kocht om er de over
tocht naar Engeland mee te wagen.
Hij strandde enkele uren later op de
Franse kust. Toen Frankrijk werd be
vrijd meldde hij zich als één der eer
sten bij de paratroepen. Eerst ingezet
aan het westelijk front ging hij al spoe
dig als para naar Indo-China met als
droom, straks journalist te kunnen wor
den. Affgezwaaid trok hij op 21-jarige
leeftijd naar Brazilië, waar hij kennis
maakte met Franco Meirelles, hoofd
van de dienst ter bescherming der in
landers, die juist een expeditie voor
bereidde voor de Mato Grosso, waar hij
betrekkingen wilde aanknopen met de
Chavantes-indianen. Raymond Maufray
werd aangenomen als verslaggever en
maakte zodoende kennis met de Groene
Hel. De expeditie werd vele malen door
de Chavantes-indianen aangevallen,
verloor tal van manschappen en keerde
tenslotte onverrichterzake terug. Ray
mond was echter in de ban van het
oerwoud geraakt. Hij keerde naar
Frankrijk terug en kreeg er van het
Instituut Pasteur een opdracht om in
de Groene Hel geneeskundige kruiden
te gaan zoeken.
DE GOUDEN STAD
Deze „kruiden" waren echter slechts
een bijverdienste, waarmee hij zijn
kosten dacht te dekken. Hoofddoel was
het vinden van de gouden stad, een
legendarisch dorado, door de oude
Inca's gesticht ergens bij Tumuc-
Humac, waar nog nooit een blanke
was geweest.
„Dwaasheid", zeiden ze in Brazilië.
Hele expedities hebben de tocht onder
nomen en niemand is er van terugge-
DE Wikte, PIJNSTILLER
Een maand gaat vlug! Stop
dat opzien naar nare dagen
met WITTE KRUIS.
Tabletten, poeders
of cachets!
keerd. En nu wil die Fransman het
alleen, geheel alleen proberen?"
Niettemin vertrok hij op 14 november
1949 in Frans Guyana, met als bagage
een geweer, wat ondergoed, genees-
en camera.
Hij zakte in zijn rubberbootje de Mana
af. Hij passeerde de laatste post van
de beschaving, Maripasoulahn, waar hij
een ambtenaar nauwkeurig opgeeft
welke weg hij zal volgen.
Enkele dagen later arriveert hij via
de Ouaqui-rivier bij een indianen-
familie, waarmee hij vriendschap sluit
en die hem de weg wijst naar de Eme-
rillos-indianen, maar nu wordt het
Raymond duidelijk, welke moeilijk
heden hem wachten: het oerwoud is af
grijselijk; hij vordert maar twintig
kilometer per dag. Jagen is er onmo
gelijk en overal loert de dood. Op 9 de
cember wordt hij nog door enkele in
dianen gezien. Daarna is hij spoorloos.
Anderhalf jaar later vindt men zijn
dagboek terug aan de Tamouri-rivier,
waaruit men nog het volgende kan op
maken:
De tweede dag van zijn tocht door
de Groene Hel is hij al gevangen: hij
kan zich niet meer oriënteren. Hij baant
zich in het wilde weg een pad door het
oerwoud. Zijn beide zakken, die hij
meedraagt, worden loodzwaar. Hij vor
dert die dag maar twee kilometer. De
volgende tien dagen zijn vreselijk: hij
lijdt honger en dorst, doodt een slang,
die hij rauw opeet. Hij weet tenslotte
een vogel te schieten, die echter op het
bladerendek van een dikke boom blijft
hangen. Moedig begint hij de boom om
te kappen, een karwei van twintig uur.
Hij drinkt enkele druppels olie, be
stemd om zijn geweer te smeren. Op
19 december schrijft hij: „Ik heb drie
palmbladeren gegeten. Alles doet me
pijn. Ik ben bezig mijn laatste krach
ten te verliezen."
Hij valt bewusteloos, komt een dag
later weer bij en kruipt verder. Hij
heeft een schildpad kunnen doden,
waarmee hij zich voedt. Om tien meter
af te leggen heeft hij een uur nodig,
maar met de moed der wanhoop be
reikt hij begin januari 1950 de oevers
van de Tamouri. Hij begint takken te
snijden in de hoop daarmee een vlot te
kunnen maken, maar zelf ziet hij de
zaak niet rooskleurig meer: „Ik kan
mijn geweer niet meer oplichten. Als
ik morgen geen eten vind, zal het zijn
afgelopen."
De volgende dag doodt hij zijn hond.
Daarna voedt hij zich met wormen en
bladeren. Het vlot komt gereed maar
is te licht en slaat om. Op 11 januari
tekent hij op:
„Ik zal pogen het goudzoekersdorpje
„Welkom te bereiken. Het ligt zeventig
km verder. Ik moet het halen of ster
ven."
Wat er daarna gebeurd is weet nie
mand. De Franse autoriteiten beginnen
hun opsporingen, die evenwel geen re
sultaat hebben. Dan tenslotte, in juli
1951, vinden de inboorlingen aan de
oever van de reeds genoemde rivier de
laatste bagage van Raymond met het
dagboek. De laatste zin er van is een
boodschap aan zijn ouders: „Vader,
moeder, ik beloof u terug te keren; ik
zal terugkeren indien God zulks wil..."
Vanaf dit ogenblik zet zich bij zijn
ouders de gedachte vast, dat Raymond
nog leeft. Vader Haufray neemt vakan
tie, pakt zijn spaarduiten bijeen en gaat
op zoek naar zijn zoon, voor de eerste
maal. Telkens keert hij onverrichter
zake terug, maar deze zomer heeft hij
uit Frans Guyana een brief ontvangen
van een woudloper: „Uw zoon leeft
vermoedelijk. Ik heb temidden van de
indianen langs de Kouc-rivier een
blanke gezien."
En nu is vader Maufray voor de vijf
tiende maal vertrokken.
Er zijn van die dingen in het leven, die zo rekbaar zijn als een elastiekje.
Neem nu het begrip „beleefdheid". Die is ons allemaal - de een wat meer, de
ander wat minder - met de paplepel ingegoten. Zo in de trant van „Jantje neem
je petje af", „Pietje, spreek met twee woorden" en alles wat er verder besloten
ligt tussen „mond-houden-als-de-groten-praten" en „dames vóór".
Maar al is het ons nóg zo goed geleerd en al doen wij nóg zo ons best om
allemaal de beleefdheid zelve te zijn, wij hebben toch in velerlei zaken zo ons
eigen meninkje over wat wij wél en wat wij niét beleefd vinden. En wat wij
als het summum van beleefdheid beschouwen, zal een ander „overdreven"
vinden. Of dacht u, dat ieders man het als een vanzelfsprekendheid beschouwt,
voor zijn echtgenote bij ontmoeting op straat de hoed af te nemen?
Doordat er (nog) geen wet is, die de
beleefdheid in het maatschappelijk
verkeer regelt, houden legio mannen
hun hoeden op wanneer zij met een
dame in een lift staan, laten - ach, zij
denken het zo goed te doen! - een dame
rustig voorgaan bij het betreden van
een restaurant enenfin, zo kun
nen wij doorgaan.
Gelukkig zijn er ook héél veel be
leefde mensen om ons heen. Maar juist
zij illustreren dikwijls zo treffend de
betrekkelijkheid van de beleefdheid,
die wij en hun huurlieden bij hen ont
dekt hadden. Zo zijn er héél beleefde,
alsmaar hoedenafnemende heren, die
in hun auto stappen en daarbij plots-
klaps een andere opvatting krijgen
over wat wel en niet beleefd is. Die -
eenmaal in de anomiteit van het ver
keer ondergedoken - een soort „wie-
doet-me-wat"-stijl erop nahouden.
Beleefdheidsvormen, die zelfs veelal
bovendien op wettelijke verplichtingen
berusten, zijn voor hen taboe. In het
gewone verkeer op de weg kunt u ze
dagelijks aantreffen. Een voorbeeld?
De automobilisten, die het eenvoudig
vertikken, even hun dimschakelaar te
bedienen en er niet bij denken (of wil
len denken?) dat verblinding van een
tegenligger - 't zij automobilist, fietser,
voerman of voetganger - niet alleen
strafbaar maar ook super-onbeleefd is.
Dimmen, tijdig dimmen - dus zodra
men het schijnsel van een tegenligger
ook maar ziet opdoemen, bijv. na de
bocht of aan de andere kant van een
heuveltop - is een kwestie van wel
levendheid. Ook zijn er hele legioenen
overigens heel beleefde lieden, die er
niet aan denken (of willen denken?)
dat het van correctheid getuigt, óók te
dimmen voor een auto, die men achter-
oprijdt.
Verblinding van een vóórligger via
de achteruitkijkspiegel is dikwijls net
zo hinderlijk én gevaarlijk als van een
tegenligger. Een pet of zakdoek erover
(niet de voorligger maar de spiegel, wel
te verstaan) doet wonderen, mits men
niet vergeet, die weer direct na het
euvel te verwijderen. Voor hen, die
door een tegenligger verblind worden,
blijft het gebod: „niet in de bundel,
maar rechts naar de berm kijken" de
beste remedie.
Dan zijn er nog de overigens goed-
willenden, de er niet meer over pieke
ren om te dimmen, zodra zij op auto
wegen met gescheiden rijbanen rijden.
Daar zou het niet zo nodig zijn. Niets
is minder waar De mate van verblin
ding is inderdaad door de grotere on
derlinge afstand wat minder, dan wan
neer er geen tussenberm is. Plotselinge
hiaten in de beplanting van tussen
bennen werken een geheel onverwacht
optredende verblinding in de hand.
Letterlijke verblinding van de mede
mens op de weg is al even onbeleefd
als de figuurlijke „veblinding" van an
deren in het gewone leven. Om van het
gevaar dan nog maar te zwijgen.
Daarom vinden wij, dat in boeken
over „hoe het eigenlijk hoort" dimmen
en hoed-afnemen voortaan in één adem
genoemd moeten worden
In het bestaande pand aan de Vallei
straat 105 heeft de fa. R. Kelderman en
Zoon woensdagmiddag een nieuwe zaak
geopend. Het nieuwe levensmiddelen-
bedrijf is niet te vergelijken met de
oude toestand, maar toch is één voor
naam punt bewaard gebleven: het idee
van de gezellige en knusse winkel. Hoe
wel modern en praktisch ingericht,
gaat men er niet verloren in de ruimte.
Modern is de zaak zeker, met een
prachtige houten winkelbetimmering,
frisse vloerbedekking en heldere ver
lichting en verf. Een maximum aan
artikelen is in de winkel ondergebracht
In overzichtelijke vakken - één wand
is geheel bedekt met vakken - en in
verschillende stands voor speciale ar
tikelen, o.a. voor chocola en koekjes en
voor fijne vleeswaren. De klant die
zichzelf wil bedienen kan dat; men kan
overal bij en mandjes voor zelfbedie
ning zijn aanwezig.
Voor de opening bestond veel be
langstelling; velen kwamen hun geluk
wensen aanbieden en talrijke bloem
stukken sierden de zaak.
POSTDUIVENNIEUWS
De Eerste Veenendaalse Postduivenver
eniging De Luchtreizigers te Veenendaal
organiseert op 11 en 12 december 1959 we
derom een grote streek-postduiventen-
toonstelling in de Gemeente Eierhal te
Veenendaal, dit wordt voor Veenendaal
en omstreken weer een groot sportgebeu
ren. Vorig jaar waren meer dan 700 der
mooiste en beste postduiven tentoonge
steld. De verwachtingen zijn nu nog ho
ger gespannen. Bij de normale klasse
indeling is thans ook een speciale klasse
toegevoegd van hokken-show-klasse elk
van 6 duiven welke per zes elkaar zullen
bekampen. Een aantal van de beste keur
meesters zijn hiervoor aangezocht, nl. de
heren K. D. Labrie, Amersfoort; A. de
Wit, Utrecht; P. de Haan, Lent; E. v. d.
Pol, Tiel en A. Revers.
In een der volgende edities hopen wij
hierover weer te publiceren.
Dit seizoen ligt modieuze kleding zeer
zeker binnen het bereik van de vrouw,
die gewend is haar eigen kleding te ma
ken. De twee meest geslaagde modellen
uit de collecties - de rechte mantel en
het typische Chanel mantelpak - zijn zelfs
eenvoudig genoeg voor een beginneling:
geen moeilijke punten als kragen of inge
zette mouwen, want deze komen er niet
bij voor. Beide modellen, en variaties
daarop, zijn geschikt voor bijna ieder fi
guur-type. Tweed met reliëfeffect of een
wollen materiaal met de nieuwe zeer gro
te pepitaruit - wit met zwart, of wit met
een van de gedekte pasteltinten zoals
cacao-beige of grijs-groen - leent zich
hiervoor bijzonder goed. Een flinke stola
in dezelfde wollen ruit maakt er een ge
raffineerd opvallend ensemble van en
toch is dit niet anders dan een recht stuk
stof met aan ieder uiteinde een stuk uit
gehaald als franje.
Een ander model uit het huidige mode
beeld, dat bijna iedereen staat en zeer ge
liefd is, is de overhemdjapon - maar dan
met het detailverschil van bredere kraag
en hoger geplaatste, bredere ceintuur.
Ook deze modellen zijn eenvoudig te
maken, hetzij met lange of met korte
mouwen, met een wijde of met een rechte
rok, en bij uitstek geschikt om het gehele
jaar door gedragen te worden, speciaal
als zij gemaakt zijn uit de prachtige
nieuwe, dunne wolmaterialen, effen dan
wel bedrukt. Dit zijn kledingstukken, die
bij een late vakantie (en een niet gering
aantal van ons is nu eenmaal gedwongen
laat met vakantie te gaan) evenzeer van
pas komen als thuis in praktisch alle
jaargetijden.
De laatste jaren is de vraag van de
huisvrouw naar de fyne vleessoorten ge
stegen, ten koste van de goedkopere door
regen stukken. Dat is aan de ene kant
wel jammer, want het heeft tot gevolg
dat de vleespryzen hoger worden en dat
èr minder variatie in het menu wordt
aangebracht.
Het is inderdaad zeer wenselijk om niet
teveel vet te gebruiken - neem daarom
bij voorkeur niet vaak vlees, dat voor het
grootste deel uit vet bestaat - maar het
is zeker niet nodig om alle licht door
regen vleesstukken uit de keuken te ban
nen en de slager ieder vetrandje van het
BELEEFD zijn we allemaal, dat staat vast. Alleen vergeten we
het wel eens, bijvoorbeeld maar al te dikwijls in het ver
keer. Daar denken we nog maar al te veel aan onze eigen be
langetjes, onze eigen haast, onze eigen tijdnood, enz. Wat meer
eerbied voor de medemens is op de weg geen overbodige luxe
en zonder nu te willen beweren, dat wij voor iedere mede
weggebruiker de hoed moeten afnemen, zijn wij het toch wel
eens met het Veilig-Verkeers-mannetje Wouter Wegwijs als hij
constateert:
vlees te laten snijden.
De doorregen stukken zijn goedkoper
en gewoonlijk smeuïger dan de geheel
magere en wanneer ze op de juiste wijze
worden klaargemaakt, zeer smakelijk. Dus
niet te kort bakken of stoven. Bedenk
daarom bijtijds wat voor vleesgerecht u
op tafel wilt brengen.
Wanneer u voor een paar dagen of voor
een week tegelijk een menu opmaakt kan
dat zowel de varia,::e in de maaltijden als
de huishoud-portemonnee ten goede ko
men. Denkt u maar aan de gerechten, die
u van een kleine hoeveelheid overgeble
ven gaar vlees kunt bereiden.
Geef dit najaar ook lamsvlees weer eens
een kans. Vooral van de doorregen stuk
ken is een heerlijke goulash, ragout of
haché te maken. Dien deze gerechten
steeds goed warm op.
Recepten voor 4 personen
Lamsvlees in tomatensaus
250 A 300 gram lamslappen in dobbel
steentjes gesneden, een ui, ongeveer twee
lepels tomatenpuree, zout (laurierblad)
bloem, boter of margarine, desgewenst
nootmuskaat of peper, suiker, aroma.
De boter of margarine heet lgten wor
den en het vlees aan alle kanten licht
bruin bakken. De uit en tomatenpuree (en
het laurierblad) toevoegen en zoveel wa
ter, dat het vlees net onderstaat. Het
vlees gaarstoven in 1 a U/2 uur. De saus
op smaak afmaken (met nootmuskaat of
peper, aroma en een weinig suiker) en
desgewenst binden met bloem. Het lau
rierblad verwijderen. Dit gerecht smaakt
uitstekend met aardappelen of rijst en
kool, snijbonen of witlof.
Een gekruid gerecht van varkens
vlees uit de oosterse keuken
250 gram doorregen varkenslappen, 2
kleine uien (desgewenst 1 ui en 2 teentjes
knoflook), 2 stukjes geconfijte gember of
twee theelepels gemberpoeder, ongeveer
2 eetlepels sojasaus of andere pikante
saus, zout.
Het rauwe vlees in dunne plakjes snij
den dwars op de draad. De ui (en knof
look) schoonmaken en zeer dun snipperen.
Ui (knoflook) en vlees opzetten met zo
veel water dat zij juist onderstaan. De
kruiden toevoegen en het vlees zachtjes
tenminste U/2 uur laten „sudderen". Zo
nodig het gerecht met zout op smaak af
maken.
Inplaats van sojasaus kan eventueel een
zelfde hoeveelheid aroma worden ge
bruikt.
Tot slot nog enkele wenken voor
het stoven van runderlappen
Reken voor de runderlappen voldoende
tijd, bij voorkeur 2 A 3 uur.
Zout het vlees kort voor het bakken.
Maak het vet goed heet in de braadpan
alvorens het vlees erin te leggen.
Bak het vlees aan weerskanten mooi
bruin.
Voeg zoveel water toe, dat de lappen
net onderstaan. Vul zonodig het vocht bij,
wanneer er teveel verdampt tijdens het
stoven.
Laat het vlees zachtjes stoven in de
goedgesloten pan.
Voeg ter verhoging van de smaak een
of meer kruiderijen toe, b.v. laurierblad
en/of kruidnagel, een stukje ui of prei,
citroenschil, mosterd.
NED. ECONOMISCHE MISSIES NAAR
PERU RESP. ECUADOR
Van 16 okt. tot 1 nov. a.s. zal een twee
tal Nederlandse economische missies, vnl.
bestaande uit bankiers, directeuren van
cultuurmaatschappijen en industrieëlen,
bezoeken brengen aan Peru en Ecuador.
Beide missies, die verschillend zijn samen
gesteld, zullen onder leiding staan van de
directeur van de Dienst voor Economische
Voorlichting en Exportbevordering, mr.
B. J. Geveke.
Het bezoek van de missie aan Peru zal
van 16 okt. tot 24 okt. duren en de missie
naar Ecuador zal van 25 okt. tot 1 nov.
in dat land verblijven.
Naast het leggen van kontakten met het
bedrijfsleven in de betreffende landen,
zullen zowel in Peru als in Ecuador be
sprekingen worden gevoerd met rege
ringsinstanties. De missie naar Peru zal
bovendien in Lima een bezoek brengen
aan de aldaar van 1 tot 18 okt. te houden
Feria Internacional del Pacifico. Aan deze
voor de eerste maal te houden jaarbeurs
neemt Nederland met een eigen paviljoen
deel, waarin behalve een officiële Neder
landse stand, ook inzendingen van tal van
Nederlandse bedrijven zijn opgesteld.
1 dag.
Het juiste adres voor alle
VERZEKERINGEN
HYPOTHEKEN
VERKOOP VASTE
GOEDEREN
WONINGBEHEER
TAXATIES
Assurantie-, Hypotheek- en
Woningbureau
Beëdigd als makelaar
en taxateur
Mr. Heemskerkstraat 9
Veenendaal
KERKEWIJK19 VEENENDAAL
ESI TEL.2646 HBH
VOOR UW
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerke wijk 91, Telef. 2845
VEENENDAAL
VERHUUR
D. v/d Meijden - Veenendaal
Voor
AMERSFOORT
VEENENDAAL, ARNHEM,
M. VAN BEEK
Kostverloren 8, Veenendaal
Telefoon 3068
brengen wij de nieuwste modellen
van de beste merken, o.a.
BECKERS - BRANDARIS
LINCO - INTERNO
ETNA - E. M. jAARSMA
THEBOS-enz.
Hoenson - Beckers - Tarakan - Nobel - Faber - E. M. Jaarsma - enz. - enz.
Zandstraat hoek Julianastraat
Veenendaal - Telefoon 2026
OFFICIAL HOENSON DEALER
De aanschaf van een televisietoestel Is nog altijd een
uitgave van belang. Doe het dus met overleg. Niet overal is de
service dezelfde. En die service is juist voor TV héél belangrijk!
Ga daarom eens naar Frans Diepeveen! Want bij Frans Diepeveen
krijgt U vakkundig advies en wordt Uw TV op de beste wijze ge
ïnstalleerd. Bovendien blijft Frans Diepeveen paraat met z'n snelle
service-staf (ook 's avonds!) om U zo nodig direct te helpen.
Frans Diepeveen heeft een bijna 35-jarige technische ervaring.
Frans Diepeveen ziet graag dat z'n klanten tevreden zijn en blijven.
Koop bij Frans Diepeveen, dan is Tevredenheid Verzekerd.
met 43 cm beeldbuis
met 53 cm beeldbuis
Televisie-ontvangers
waar wij voor 100%
achter staan!
flristona
Bij ons gaan service en vertrouwen hand in hand!
Hoofdstraat 29-47 - Veenendaal - telefoon 2727
STOMERU
BERTRIXSTR 37 TEL 2415
VEENENDAAL
KOMEN
MECT EN
REINIGEN
UW KLEDING
SPECIAAL
in
BRILLEN
Hoofdstraat 51
Veenendaal
Een zeer moderne zwart grain jon
gens molière. Italiaans modelletje.
Handwerksysteem. Een werkelijke
klasseschoen. 36-3917,75
Dit is een uniek moiièrtje voor
uw kleine. Zeer soepel bovenleer
en ijzersterke zolen. In het
leuke kleurtje Tan 20-21 5,75
22-23 6,75 24-26 8,75 27-30 10,75
Een soepel licht beige grain
instep. Voor het vlotte
jonge meisje 31-35 13,75
Een garantieschoen van ongekende
kwaliteit, ijzersterk, onver
slijtbaar. Geen reparatiekosten.
Een half jaar garantie op de
zolen 27-3013,75
31-35 16.75 36-39 18,75
soepel lederen moiièrtje
met rubber zooltjes.
In diverse kleurcombinaties
Een werkelijke verrassing voor uw
kleine 24-26 8,75
27-30 10,75 31-35 12.75
