DE VALLEI
n
M E I S E
18
S3®
12
18
Veenendaal speelde in Groesbeek gelijk
tegen Treffers
ZIJ KOCHTEN
MIJN KIND
Voor de Jeugd
VoA.V.-successen in de zesde Nationale
Harderwijker Singelloop
De twee perziken
'W
begrafenis
CM
CM
Dovo won met 3-2 van fors
spelend Go-Ahead
VRC verloor
ondanks voorsprong bij de rust
met 4-2
GVW won met 5-0 van
zwak SSVU
SV Panter speelde in Hilversum
gelijk tegen Oranje-Leeuwen
Kulan NSVS 5-1
Musketiers behaalde wederom
overwinning
Ongelukkige en onverdiende
nederlaag van VC Veenendaal
tegen AMVJ
SKF-korfbalnieuws
Heren I van VC Veenendaal
winnen ook van Salvo I
HET
'OSTKAN
OOR
UW SPAARBANK
l^-^l
o..U />met en
Fa. J. de Ruiter Jzn.
Voor een
A. W. de Haas
- SLAOLIE goud-ctikec C
- FRANSE MOSTERD 1
■DESSERTPUDDING S. t
- PUDDINGSAUS iu« fia™ 1
DROPTOFFEES 1
Dat zijn 5 artikelen met elk 2x10% KORTING
Veenendaal heeft tweemaal een achter
stand moeten inlopen, maar zag dan toch
maar kans om in Groesbeek tegen Tref
fers een puntje in de wacht te slepen.
In de eerste helft waren de gastheren
iets meer in de aanval maar na de her
vatting toen Veenendaal met een geheel
gewijzigd elftal in het cvld kwam kregen
zij een duidelijk overwicht die de gelijke
stand beslist rechtvaardigde.
Veenendaal dat door de KNVB ver
plicht was zonder Klein-Schiphorst te
spelen kreeg al direct bij het begin een
Groesbeeks offensief te verwerken. Hoe
wel de kans er voor was slaagde de
thuisclub er echter niet in om daar enig
succes uit te boeken. Geleidelijk aan
raakte de Vecnendalers ook beter thuis
Hoewel Dovo in Kampen met 3-2 van
Go-Ahead won is het toch aanvankelijk
niet allemaal voor de wind gegaan. Tot
tweemaal toe moest een achterstand wor
den ingelopen om uiteindelijk tot een
verdiende overwinning te komen. Dovo
was echter de technisch betere ploeg en
daar kon het vrij fors spelende Go-Ahead
niet tegenop.
Dovo begon rustig aan, zelfs tè rustig
wat tot gevolg had dat de Kampenaren
al vrij spoedig de leiding konden nemen
1-0. Niet lang daarna echter kon Schoe-
man de partijen weer op gelijke voet
brengen 1-1.
Shoeman maakte zelfs nog een doelpunt
maar terwijl de Dovo aanhang juchte
keurde de scheidsrechter die aanvanke
lijk naar het midden gewezen had het
doelpunt af met de verklaring dat Schoe-
man bij het nemen van een vrije trap
geen negen meter van de bal gestaan had.
Dit was natuurlijk een tegenvaller voor
de Veenendalers en temeer daar de gast
heren juist voor de rust de stand nog op
2-1 konden brengen.
Na de hervatting was Dovo duidelijk de
sterkere ploeg. Zij trokken zich van het
harde spel van de tegenstanders weinig
aan en combineerden er lustig op los.
Het was Klaas van Hal die de balans
weer in evenwicht wist tebrengen met
een keurig schot in de rechter-bovenhoek
2-2. Het winnende doelpunt kwam van de
voet van Bertus Kroesbergen uit een
prima pass van Schoeman.
VRC heeft het tegen het bezoekende
DOSK uit Kampen ondanks een 2-0 voor
sprong bij de rust niet kunnen houden en
verloor met 4-2.
In de eerste helft ging het behoorlijk
maar na de rust werd het zo slecht dat
een totaal overspeeld VRC kansloos ten
onder ging.
De eerste aanvallen waren voor de
gasten, maar bij een redelijke scorings
kans bracht de paal nog net redding. Dit
bleek het teken voor de Veenendalers om
in de aanval te gaan. Dit lukte en in de
twintigste minuut was het de naar bin
nen gekomen linksbuiten de Hartog die
uit een voorzet van Rebergen VRC de
leiding gaf 1-0. Dit gaf de Veenendalers
moed want niet lang daarna kon na een
goede combinatie op rechts de doorlo
pende Cornelissen de bal met zijn borst
in het doel lopen 2-0.
DOSK kwam toen wel fel opzetten
maar strandde herhaaldelijk op doelman
van Kooten.
Na de hervatting liep het echter heel
anders. De Veenendaalse achterhoede
zakte af en kon het blijkbaar niet meer
aan. Het was dan ook al spoedig de Kam-
pense midvoor die de bal achter van
Kooten deponeerde 2-1. Zwak spel van
stopper de Koning was oorzaak dat het
in de veertiende minuut 2-2 werd. Het
werd teen al wel duidelijk dat het mis
ging met VRC. Nog tweemaal wisten de
gasten te profiteren van fouten in de
achterhoede waarmede het 2-4 werd. De
voorhoede kreeg geen been van de grond
en toen Cornelissen de geblesseerde van
Koeten ender de lat moest gaan vervan
gen was het helemaal gebeurd. Het kan
nog een verdienste genoemd worden dat
het bij vier doelpunten bleef.
GVVV speelde zaterdag de laatste wed
strijd van de eerste helft van de com
petitie en staat nu definitief op de bo
venste plaats met een verlicspunt min
der dan het Spakcnburgsc IJssclmecrvo-
gels. Zij hebben nu 1G punten uit negen
wedstrijden wat werkelijk een prachtig
resultaat genoemd mag worden. Zater
dag waren het de Utrechtse spoormanncn
(SSVU) die met liefst 5-0 ten onder gin
gen een uitslag die al reeds voor de rust
bereikt werd.
De Veenendalers waren van het begin
af sterker en ontwikkelden een snel en
aantrekkelijk partij voetbal. V^le vloeien
de combinaties werden uitgevoerd welke
uiteindelijk wel moesien leiden tot een
verdiende 5-0 voorsprong. De doelpunten
hiertoe werden gescoord door v. Essen
(2x), Ditewig en Hoedeman, elk eenmaal
terwijl de gasten nog een doelpunt voor
hun eigen rekening namen.
Na de thee vormde zich een heel ander
spelbeeld. De gasten trokken de verde
diging tot een blok samen en trokken zo
naar voren maar de voorhoede zag geen
kans cm zich door de Veenendaalse ver
dediging heen te worstelen. Het enige
wat ermee bereikt werd was een buiten-
spelval waar de GVVV voorhoede nogal
eens intippelde. Ook enkele snelle uit
vallen leverden de spoormanncn geen en
kel succes op.
De enige maal in die tweede helft dat
het even gevaarlijk werd voor de thuis
club was één minuut voor tijd toen doel
man v. d. Pavert te ver lopende met de
bal een vrije trap tegen zich kreeg van
de rand van het strafschopgebied. Ook
deze moeilijkheid kon echter tot een goed
einde gebracht worden.
en kregen zowaar een pracht van een
scoringskans maar midvoor Henzen miste
op enkele meters afstand.
Na een half uur verzuimde de Veenen
daalse achterhoede om midvoor Teunis-
sen aan te vallen. Ook doelman Klaasscn
kwam te laat uit zijn doel en zag de bal
over zijn hoofd heen in het doel verdwij
nen 1-0.
Voor de rust probeerde de Groesbeekse
midvoor nog enkele malen om dit kunst
stukje uit te halen maar de Veenendaalse
achterhoede trapte er niet meer in en
wist hem behoorlijk aan banden te leg
gen,
Na de hervatting kwamen de Veenen
dalers met een totaal gewijzigd elftal in
het veld. Piet Muller was naar de mid
voor plaats verhuisd terwijl Gaasbeek in
de half linie opereerde, Bertus van Soest
kwam weer op zijn oude bekende links
backplaats te staan.
Het bleek al spoedig dat Muller veel
meer vaart in de voorhoede bracht. Het
eerste Veenendaalse doelpunt kwam ech
ter van de voet van de ver opgedrongen
Gaasbeek, die vanaf twintig meter af
stand raak schoot 1-1.
Tien minuten later ondernam de links
buiten der gasten een snelle russ, pas
seerde G. Henzen, waarna een als voor
zet bedoeld schot de bal in het Veenen
daalse doel terecht kwam 2-1.
Veenendaal bleek echter nog niet uit
gepraat want tien minuten voor het ein
de gaf Gaasbeek een keurige voorzet,
waarna Thijssen op listige wijze de bal
over de uitgelopen doelman in het doel
wipte 2-2.
Toen de scheidsrechter het einde aan
kondigde, verlieten twee tevreden ploe
gen het veld.
Het is SV Panter niet gelukt om in de
uitwedstrijd tegen het zwakke Oranje
Leeuwen uit Hilversum, de volle winst
binnen te halen. Wel werd het winnende
doelpunt gescoord maar de scheidsrech
ter meende dit op verzoek van een grens
rechter op buitenspel te moeten afkeuren.
Het was over het geheel genomen een
gelijkopgaande strijd waarin Panter na
een kwartier spelen door de goed door
zettende Bolderman de leiding kon ne
men 0-1.
Deze stand kon tot een minuut voor
het einde gehandhaafd blijven tot de
Hilversummers uit een corner onhoud
baar voor doelman Aalbers gelijk maak
te 1-1.
Twee minuten na de hervatting was
het echter al 2-1, toen doelman Aalbers,
de natte gladde bal niet onder controle
kon krijgen. Direct daarna kwam het
hierboven omschreven doelpunt, dat ech
ter geannuleerd werd.
Toch werd het weer gelijk. Nu was het
midvoor De Koning, die keihard inknalde
en er 2-2 van maakte. Kort voor tijd kreeg
v. d. Poel nog een pracht kans, maar zijn
schot belandde jammer genoeg tegen de
paal.
Kulan heeft in deze wedstrijd met rui
me cüfcrs revanche genomen voor de 32
nederlaag welke het indertijd op het
NSVS-tcrrcin moest incasseren. Vooral
voor de rust was het goed merkbaar dat
het hier een plaatselijke wedstrijd betrof.
Veel heen en weer getrap en weinig goed
voetbal. Vcrmcldingswaard was alleen dat
in de 12c minuut Coumans Kulan de lei
ding gaf uit een door Hcnsen genomen
vrije trap 10.
Na de thee werd er vooral van Kulan-
zijde veel beter gespeeld, waardoor zij
een lichte veldmeerderheid kregen. Al
gauw was het 20 toen een der achter
spelers van NSVS de bal op onfortuin
lijke wijze tegen zijn arm kreeg en
scheidsrechter v. Schaik dit bestrafte met
een strafschop. Deze werd door Vlaande
ren in een doelpunt omgezet. Het toen
volgende ietwat ruwe spel leidde na 10
minuten tot het derde doelpunt, toen
Vlaanderen gemangeld werd en Hensen
hiervoor een vrije schop mocht nemen.
Met een goed schot maakte hij er 3—0
van. Enkele minuten later scoorde Vlaan
deren bijna, maar Gaasbeek bracht op de
doellijn staande redding door de bal uit
het door de keeper verlaten doel te trap
pen. Bij een corner op het NSVS-doel
kopte Klijn mooi in, maar de keeper red
de even fraai. Meteen daarna keek NSVS
tegen een 40 achterstand aan. Het was
Hensen die uit een voorzet van v. d. Bo-
venkamp de bal in het net kopte. NSVS
kwam nu opzetten en het was v. d. Pest
die in de 35e minuut, met een bekeken
boogbal tegenscoorde 41. Even voor tijd
viel het mooiste doelpunt van de wed
strijd. Vlaanderen kreeg de bal goed toe
gespeeld, paseerde enkele tegenstanders
en schoot toen van 30 meter de bal via
onderkant van de lat in het doel 51. Met
deze stand kwam het einde, waardoor
Kulan nog steeds op eigen terrein onge
slagen is.
Musketiers heeft zaterdag op eigen ter
rein SOVA met 4—2 verslagen en is door
dit resultaat in de kopgroep gebleven. Na
aanvankelijk wat heen en weer getrap op
het middenveld wist Musketiers reeds na
circa 7 minuten de leiding te nemen, toen
midvoor Ncllestijn scoorde uit een goed
opgezette aanval.
Lang duurde deze voorsprong echter
niet want bij een ver schot kon de Mus
ketiers-doelman de bal niet goed onder
controle krijgen en was de SOVA-midvoor
er direct bij om de bal in de touwen te
werken. Hierna nam Musketiers het ini
tiatief in handen doch, uit een snelle
tegenaanval wist SOVA de leiding te ne
men. Vlak voor rust bracht Musketiers de
stand weer gelijk toen een SOVA-back
vlak voor doel de bal met de hand weg
sloeg. De toegekende strafschop werd
door aanvoerder Henzen op de juiste wijze
benut 2—2.
Na rust was Musketiers doorlopend in
de meerderheid en wist de goed spelende
Van Kranenburg na circa 15 minuten de
stand op 32 te brengen. Hierna golfde
FEUILLETON DOOR HANOL SPOOR
(16.)
Maar hij had niets anders dan dit
koude papier, dat de woorden wreed,
zakelijk en met een dodelijke scherpte
overbracht. Zo maar een ritselend vel
letje, dat toch over geluk en rampen
kon beslissen. Een verwijdering van
Jane zou zijn levensmoed vernietigen.
Een stralend wenkende verte ging in
nevelen op. Alles, waarvoor hij tot nu
toe geleefd en gewerkt had was ineens
in het niet opgelost. Grauw en uitzicht
loos was de toekomstWas hij in
staat, om dat alles in gevoelvolle
woorden aan Jane duidelijk te maken?
Zou ze dan niet beseffen in welke don
kere put van ellende ze hem had ge
stort? Ze stootte hem in een afgrond
van wanhoop, maar ze moest toch be
grijpen dat ze ook haar eigen leven
verwoestte. Dit zou voorgoed een lit
teken in de ziel achterlaten.
En dan, hun beider kind, hoe moest
dat worden grootgebracht? Hij zou niet
dulden dat die Bennickhoff er zijn
handen naar uitstak en er één cent
voor uitgaf. Hij had toch rechten als
vader en daar zou hij gebruik van we
ten te maken. Dat kind was van hem
en alle Bennickhoffs ter wereld konden
daar geen verandering in brengen. Mis
schien dat er met Jane beter te over
leggen zou zijn, als de baby er een
maal was. Terwille van de op komst
zijnde baby wilde hij desnoods in het
stof kruipen, alle schuld op zich nemen
en zonodig in alles zijn ongelijk beken
nen. Maar het was of die zakelijke
woorden van Jane hem toeschreeuw
den, dat dit alles nutteloos zou zijn.
Jane was van hem vervreemd. Hij had
haar nooit alleen moeten laten. Alle
spijt en wroeging hielpen hier echter
niets. Nergens zag hij uitkomst.
In zijn radeloosheid begon Rudy weer
aan de lila brief te denken. Nu de toe
stand niet slechter kon worden, gaf het
niet of hij de brief ging lezen. Tenslotte
zou hij dan weer iets meer weten over
Jane. Ook al waren de gegevens dan
minder mooi, dan nog kon hij geen
kans onbenut laten, ergens enige din
gen te ontdekken, waardoor hij invloed
op Jane kon uitoefenen.
de ene aanval na de andere op het SOVA-
doel, doch door slecht plaatsen cn schie
ten van het binnentrio gingen diverse sco
ringskansen verloren. Ook werden de goed
spelende vleugelspelers v. Kranenburg cn
Klumpenaar te weinig in het spel betrok
ken. Tien minuten voor het einde stelde
Van Kranenburg de zege veilig door met
een prachtig schot de stand op 42 te
brengen, waarmede cok het einde kwam.
OOK WINST VOOR He
Het tweede elftal wist ook een fraaie
62 overwinning te behalen op DOSC 3
in Den Dolder. Met rust hadden zij reeds
een 40 voorsprong, door doelpunten van
Hendriksen tweemaal, Nagel en Quint. Na
rust scoorden beide ploegen nog ieder
tweemaal. Voor Musketiers scoorde doel
man Quint uit een strafschop en links
binnen Roest. Vooral rechtsbuiten A.
Quint speelde deze middag een uitsteken
de wedstrijd.
Ook de A-junioren wisten met een 1—0
zege huiswaarts te keren uit Driebergen,
zodat dit weekend voor Musketiers wel
bijzender gunstig is verlopen.
A.s. zaterdag speelt alleen het derde
elftal en de A-junioren. Het derde speelt
thuis tegen GVVV3, de junioren gaan
naar HDS in Leersum.
Het ging allemaal voortreffelijk in de
uitwedstrijd tegen het Amsterdamse
AMVJ. Alles duidde erop, dat VC Vee
nendaal haar eerste overwinning zou
behalen. Dit ondanks het feit, dat
Mincke Dijkstra was vervangen door
Wil Vink, die het er, tussen twee haak
jes, lang niet slecht afbracht.
Een fel en agressief spelend VCV had
in de eerste set even tijd nodig om
warm te draaien, doch bij een 139
achterstand was het vooral de voor
treffelijk spelende Wil Versteeg, die
samen met Cor Kruidenier het gehele
team optrok tot een peil, dat wij dit
seizoen nog niet hebben gezien. Voor
al aanvallend was er tegen dit VCV
voor de Amsterdamse meisjes geen
kruid gewassen. Na een zenuwachtig
slctduel bij de stand 1515 scoorde
eerst Wil Versteeg met een daverende
smash, terwijl daarna de AMVJ het
juiste antwoord schuldig bleef op een
goed geplaatste service 1715 en 10
voor VCV!
Aangemoedigd door dit sucses ging
het ook in de 2e set uitstekend: To
Wouda deed ons haar slechte spel van
de vorige wedstrijden totaal vergeten,
terwijl ook de andere meisjes met zelf
vertrouwen en overgave smash na
smash door de Amsterdamse verdedi
ging deden vliegen. Resultaat: 1512
en 20 voor VCV.
In de derde set kwam de heftige te
leurstelling. Bij de stand 11—8 kwam
Wil Versteeg zo ongelukkig te vallen,
dat verder spelen uitgesloten was.
Doordat er evenals tegen die
Raeckse ook nu weer geen capabele
reserve aanwezig was, gingen de vol
gende sets alle drie verloren, doordat
een nu haar kans grijpend AMVJ geen
enkele moeite had met dit door pech
achtervolgde VCV. Het is wel heel
triest om op deze wijze te moeten
verliezen, doch aan de andere kant
is het ook onverantwoordelijk zich
zonder reserves aan een nu eenmaal
alles vragend hoofdklasse-duel te wa
gen. Wellicht hebben de Veenendaalse
meisjes door deze wedstrijd hun zelf
vertrouwen teruggekregen, zodat, wan
neer èn Wil Versteeg èn Mincke Dijk
stra donderdagavond in de thuiswed
strijd tegen SOS weer meespelen, er
wellicht een verrassing uit de bus
komt.
Het was j.l. zaterdag een trieste dag
voor de Veenendaalse korfballers. Het
eerste team leed een 6-3 nederlaag te
gen RDZ I. Het tweede kon slechts 1
puntje rijker worden ten koste van
RDZ II. Slechts het vierde team be
reikte een knappe 6-2 overwinning op
Doorn 2, terwijl de adspiranten A en
B beide verloren, n.l. resp. met 2-1 en
2-0. De wedstrijd RDZ I SKF I is
niet gewerden wat men er van had ge
dacht. Het veld was zeer slecht cn hier
door bleef het spelpeil aan de lage
kant. RDZ begon goed want vrij spoe
dig namen zij de leiding (1-0). A. van
Rossen benutte hierna één van zijn
bekende doorloopballen (1-1). Wéér was
het RDZ dat vlak voor rust wist te
scoren (2-1). Na de thee was het H.
Diepgrond die de stand gelijk bracht
(2-2). Twee voltreffers van afstand ga
ven de SKF-ers een morele tik (4-2).
Zelfs werd het 5-2, maar G. Farber wist
de stand op 5-3 te brengen. Ongeveer
tien minuten voor tijd was het RDZ
dat er 6-3 van maakte wist hiermede
de zege veilig te stellen. Het meest op
vallende in deze wedstrijd was wel de
doeltreffendheid waarmede RDZ elke
fout van de Veenendalers onmiddellijk
afstrafte!
RDZ 2 SKF 2 was een wedstrijd
met wat incidentjes. Voor de rust na
men de Veenendalers een 0-2 voor
sprong door doelpunten van H. Swart.
Na de thee was het RDZ 2 dat de met
tien „man" spelende SKF-ploeg een
gelijk spel wist af te dwingen. De „in
cidentjes" ontstonden tussen de niet
meer zo jonge Ab de Jonge van RDZ
en Henk Böhme van SKF.
Doorn 2 SKF 4 (2-6) was een bij
zonder aardige wedstrijd. Al in de eer
ste minuut wist Van Dijk SKF een 0-1
voorsprong te geven, spoedig gevolgd
door 0-2 van mej. Lansing. Heikamp
zorgde voor een 03 stand, voordat
Doorn tegenscoorde (1-3). SKF liep
echter verder uit door goede doelpun
ten van Ter Haar, Van Hardeveld en
opnieuw Van Dijk. Het laatste woord
was aan Doorn, dat de eindstand op
2-6 bracht. Een goede wedstrijd speelde
de debuterende Nelly van Ravenswaay.
Adspiranten. De adspiranten A en B
moesten beide het hoofd buigen voor
de inderdaad sterkere RDZ-ploegjes.
Door stug verdedigen werd de eind
uitslag nog zeer draaglijk. Het doel-
puntje bij de A werd gescoord door
Riek Takken. De B kon geen enkele
maal de mand doorboren, maar de
ploeg was ook wel verzwakt door het
uitvallen van met blessures sukkelende
spelertjes.
Programma voor a.s. zaterdagmiddag.
Senioren:
SKF 1 Austerlitz 1 sportveld SKF.
SKF 2 Spirit 2 sportveld SKF.
Terre Neuve 1 SKF 3 te Bunnik.
Adspiranten:
Vogel A SKF A te Utrecht.
Vogel B SKF B te Utrecht.
Vogel C SKF C te Utrecht.
Een zwaar programma voor alle ploe
gen! Het eerste twaalftal zal van Aus
terlitz moeten winnen als ze de aan
sluiting met de kopgroep niet wil mis
sen. Het tweede twaalftal ontmoet een
gelijkwaardige tegenstander. Slechts
als het doelpunten maken wat vlotter
gaat, houden we het op een krappe
SKF-overwinning. Het derde team van
de kogellagermensen geven we geen
kans tegen het sterke Terre Neuve. Wat
de adspiranten betreft moeten we he
laas rekening houden met evenzoveel
nederlagen. Zeker voor de A-ploeg die
dit jaar in de hoogste afdeling uitkomt
en het daar erg moeilijk heeft. Vogel
A behoort in die afdeling tot de sterk-
sten.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
In de op zaterdag 31 oktober j.l. ge
houden zesde Nationale Harderwijker
Singelloop, waaraan o.a. drie VAV-
junioren deelnamen, wisten dezen,
evenals twee jaar geleden, wederom
beslag te leggen op de verenigings
beker, welke was uitgeloofd voor de
eerste best geplaatste drie lopers per
vereniging.
Als eerste gingen de A-B-junioren
van start, waarin W. ter Haar als A-
klasser en B. Diepenveen en A. van
Dolder als B-klassers deelnamen.
Meteen van start af nam W. ter Haar
Ook de uitwedstrijd tegen het Bilt-
hovense Salvo I leverde een - zij het
moeizame - overwinning op voor VCV I.
Moeizaam vooral, omdat de Veenenda
lers in het begin maar moeilijk los
kwamen in de te kleine zaal. De eerste
set wonnen zij op het nippertje met
15-13, doch in de tweede sloeg de ba
lans de andere kant uit: 15-17 en 1-1.
In de laatste twee sets lieten de VCV-
es evenwel zien, dat het hun ernst is
met hun pogingen dit jaar te promo
veren: met 15-10 en 15-9 namen zij de
beide punten mee naar Veenendaal.
VC Veenendaal II (heren) kreeg er
op een onbevredigende manier twee
punten bij doordat het bezoekende Val-
bovol II ruim een uur te laat arriveer
de. De bondsscheidsrechter was inmid
dels vertrokken met de formulieren
zodat een sportief gebaar van de VCV-
ers onmogelijk was geworden.
Het tweede damesteam verloor ten
slotte de uitwedstrijd tegen 't Utrechtse
Gevu I louter en alleen door een ge
brek aan wedstrijdervaring: tot twee
maal toe stonden zij nl. met 10-1 voor,
om toch nog te verliezen. Uitslag: 15-10,
15-10 en 15-8 voor Gevu I.
Vrijdagavond (6 nov.) staan er weer
drie thuiswedstrijden op het program
ma: VCV I (heren) speelt tegen USS II.
Het tweede team krijgt het roemruchte
Edo I op bezoek, terwijl het tweede
damesteam speelt tegen Athlon IV.
de leiding, terwijl ook B. Diepenveen
en A. van Dolder zich in de kopgroep
nestelden. Laatstgenoemde moest ech
ter al spoedig lossen, doch W. ter Haar
en B. Diepenveen handhaafden zich
uitstekend in deze voor hen toch wel
wat te korte afstand. Niettegenstaande
dat zag W. ter Haar toch kans als eer
ste A-klasser en B. Diepenveen als
derde bij de B-klassers te finishen, ter
wijl A. van Dolder als negende werd
genoteerd.
Een prachtig resultaat voor deze Vee
nendalers, als men bedenkt, dat aan
deze wedstrijd ook de Nederlandse
kampioen bij de B-junioren deelnam,
nl. A. Kuyper van AV 23 uit Amster
dam.
Aan deze wedstrijd namen ook een
vijftig militairen van verschillende on
derdelen deel en wel van het Garde
Bataljon Jagers uit Schaarsbergen, de
A-Cie uit Ermelo en de Lichte Luwa
uit Arnhem.
Deze hadden een afstand van ca. 2500
meter af te leggen, waarin van start af
direct de grote rivaliteit tussen de ver
schillende onderdelen merkbaar was.
Hier zag soldaat Krekels uit Ermelo
kans de eerste prijs in de wacht te
slepen, doch de eerste plaats voor het
best geplaatste onderdeel ging evenwel
naar het G.R.J. te Schaarsbergen.
Bij do scniorcnklasse A, B, C cn D,
die elkaar over een afstand van ca.
4800 meter moesten bekampen, ontspon
zich al weldra een aantrekkelijke strijd,
welke zich hoofdzakelijk afspeelde
tussen de beide koplopers KI. de Rui
ter uit Apeldoorn en J. Keesom uit
Amsterdam. Deze strijd werd dan ook
pas op de laatste 500 meter in het
voordeel van eerstgenoemde beslist.
De einduitslagen waren als volgt:
A-juniorcn 1250 meter:
1. W. ter Haar, Veenendaal 3.32.8 sec.
2. J. Lokman, Deventer, 3.34.2 sec.
B-juniorcn 1250 meter:
1. A. Kuiper, Amsterdam 3.31.7 sec.
(Ned. kampioen.)
2. N. van Mechelen, A'foort 3.33.8 sec.
3. B. Diepenveen, V'daal 3.38.2 sec.
9. A. v. Dolder, Veenendaal.
ONZE JARIGEN
5 nov. Jan Kranenburg
5 Wim Limbeek
5 Johan v. Koten
5 Hansje v. Dijk
5 Bertie Geerenstein
6 Ina ten Donkelaar
0 Lcendert Sjoer
10 Helmert Henken
Hartelijk gefeliciteerd!
Jongens en meisjes tot 16 jaar: Even
een briefkaartje naar het redactiebureau
van „de Vallei", Parallelweg 10 cn jullie
verjaardag komt cok in onze jeugdru
briek. Je kunt je cok mondeling opgeven
aan hetzelfde adres.
ZILVERPAPIERACTIE
Zilverpapier ontvangen van: Rudie Met
horst, Kees v. Capelle, Tonny en Bettie
v. d. Haar.
Hartelijk dank!
RAADSELS
Voor ouderen
I. Hersengymnastiek.
1. Aan welke rivier ligt Breda?
2. In welke plaats spreng Jan van
Schaffelaar van de toren?
3. Hoe noemt men de diepe inham
men in de Noorse kust?
4. Neem 3 diersoorten die 100 jaar
kunnen werden of ouder.
5. Met welk instrument meet men de
luchtdruk in de natuur?
G. Wat is de noordelijkste stad der
aarde?
II. Zeg nu eens, je weet zoveel,
Welke bakker kneedt nooit meel?
III. J - - g - e - e e - - i- o-d g - - a a -.
Welk spreekwoord staat hier? Elk
streepje is een letter.
Voor jongeren
I.
1
2
3
4
2
3
4
Vul deze 16 vakjes in van links naar
rechts cn van boven naar beneden:
le rij: behaarde huid van een beer;
2c rij: viervoetig dier; 3c rij: spel
met bouwsteentjes; 4e rij: wordt aan
de voet gedragen. De woorden wor
den gevormd door de volgende let
ters: 4 x e; 1 x f; 1 x g; 4 x 1; 2 x o;
1 x p; 2 x s; 1 x z.
II. Wie kan geen woordje horen,
Al heeft ze toch twee oren?
III. Welke bloemennamen kun je hier
van maken?
ROKSTOOS - ELILE - TRIEGRAM.
Enkele jaren geleden had vader Van
Dieren tegen de schutting van zijn tuintje
een perzikboompje geplant. Het jonge
boompje deed het goed cn verleden jaar
waren er zelfs al een paar vruchten aan
gekomen. Maar het weer was niet zo erg
mooi, nat en koud en de vruchten wer
den niet rijp. In het najaar lagen ze ver
schrompeld op de grond. Ook dit jaar had
het boompje weinig geluk. Op een nacht
in het voorjaar, het boompje stond prach
tig in bloei, kwam er nachtvorst en al de
bloesem bevroor. Alleen twee bloempjes
hielden het uit cn daaraan groeiden lang
zaam maar zeker twee mooie perziken.
De beide perziken zaten vlak bij elkaar.
Heerlijk warm scheen deze zomer de zon
cp de vruchten. Vader gooide elke avond
een emmer water bij de stam, omdat het
zo drccg was, maar teen ken je ze ook
haast zien groeien. Ze begonnen al een
kleurtje te krijgen.
Vader van Dieren was er vreselijk wijs
mee. Iedere avond stond hij even naar
zijn perziken te kijken. Piet cn Clara,
zijn beide kinderen, werd de vrucht aan
gezegd. „Denk erom hoor, niet in de
buuurt van de perzikboom komen cn er
zeker met de vingers afblijven. Als ze
rijp zijn hebben we precies allemaal een
halve perzik. Een perzik uit eigen tuin."
Piet cn Clara vonden het ook wel leuk
dat de vnxchten zo mooi groeiden. Soms
kwam er visite en vader sleepte iedereen
mee naar de tuin cm de beide perziken
te bekijken. Buurman Schipper keek ook
al eens over de schutting. „Het zal me
benieuwen of ze rijp worden," zei de
buui-man. „Waarom niet?" zei vader, „als
iedereen er maar afblijft dan gaat het
LUISTERVERGUNNING VOORTAAN
IN DE VORM VAN EEN PONSKAART
In verband met de overgang op een
gewijzigd systeem van administratie
met gebruikmaking van ponskaarten,
zal aan de luisteraars in het bezit van
een luistervergunning met de serielet-
ter F in de periode van 5 t.m. 22 no
vember a.s. bij inlevering daarvan op
het postkantoor niet, zoals tot dusver,
een nieuwe luistervergunning maar een
ontvangbewijs worden uitgereikt.
Na verloop van tijd ontvangen zij
rechtstreeks van de Dienst Luister- en
Kijkgelden een nieuwe luistervergun
ning in de vorm van een driedelige
ponskaart, waarmee verder op de ge
bruikelijke wijze moet worden gehan
deld (zegels plakken,inlevering op het
postkantoor, c.d.).
j best goed." „Dat weet ik wel," zei buur-
man, „maar een ongelukje zit in een
klein hoekje, een klein ongelukje en
de perziken liggen onrijp op de grond."
„Dat zal mij niet gebeuren," zei vader,
„en wee degene die er aankomt, die is
nog niet gelukkig."
Ilct ongeluk
Het was op een zaterdagmiddag. Vader
van Dieren was vroeg thuis gekomen,
want hij wilde eens flink in de tuin
werken. Hij trek een oud pak aan en
harkte cn schoffelde in de tuin dat het
een lieve lust was. De wingerd tegen de
schuur moest ook nog opgebonden wor
den. Vader was erg druk. Tegen half vier
ging moeder met een kopje thee naar de
tuin, want vader had geen tijd om bin
nen thee te drinken. „Ha moeder," zei
pa, „kom eens even mee naar de perziken
kijken."
„Och," zei moeder, „die dingen heb ik
al zo vaak gezien, die zitten daar best,
nog een dag of veertien dan zullen ze wel
rijp zijn, dan eten we ze lekker op." Maar
moeder meest mee. Het gaf niets cf ze al
zei dat ze nog vlees meest braden voor de
zondag cn nog moest stofzuigen, ze moest
mee naar de perziken.
Met de hark in de hand liep vader naar
de perziken en teen zette hij de hark
tegen het kolenhok. „Wat een prachtig ge
zicht moeder," zei vader, „ik hoop dat er
het volgend jaar wel vijfentwintig aan
zitten," cn met breed gebaar sloeg vader
zijn handen uit, om moeder te laten zien
hoe graag hij vijfentwintig perziken aan
de boom wilde hebben. Och lieve help,
toen sloeg vader per ongeluk tegen de
hark. De hark viel cm, vader gaf nog een
ijselijke schreeuw, maar het was al te
laat, pats, de steel van de hark viel net
boven op de twee perziken. En daar lagen
ze cp de grond.
Och, och wat keek die arme vader te
leurgesteld. Moeder had echt medelijden
met hem. „Och vader, wat jammer," zei
ze, „en ze zijn nog helemaal niet rijp."
Vader zei niets. Hij bukte zich en pakte
de beide perziken van de grond op. Daar
lagen ze in zijn hand. Vader kneep er eens
in. Ze begonnen een beetje zacht te wor
den.
Perziken met suiker
Toen er 's avonds brood gegeten werd,
lagen de beide perziken in een schaaltje
op tafel. Vader had gezegd dat ze al best
te eten waren, maar moeder vond het
helemaal niet goed die nog groene dingen
op te eten. Ze sneed een stukje van een
perzik af en stak het in haar mond.
„Bah," zei moeder, „wat is die nog hard,
ik moet hem niet." „Och wat," zei vader,
„ze zijn bijna rijp, nou als jullie ze dan
niet lusten, ik wel." Moedig haalde vader
de perziken van de pit. Dat was een heel
karwei, want ze waren nog hard. Vader
proefde eens even. „Het gaat, het gaat,"
zei vader, „wacht ik neem er een schepje
suiker bij."
„Gooi die groene dingen toch weg,"
vermaande moeder, „die zijn niet te
eten." „Weg gooien," zei vader, „ik denk
er niet aan, ik heb ze met zoveel zorg
opgekweekt, als die akelige stomme hark
er niet geweest wasVader schepte
flink suiker op de beide perzikhelften en
toen at hij ze op. „Heerlijk," zei pa,
„wat een smaak en wat een geur, dat
proef je nu echt dat ze uit eigen tuin
zijn, die smaken anders dan uit de groen
tewinkel." Moeder zei maar niets, maar
ze dacht wel even aan de heerlijke perzi
ken die ze bij haar groenteboer had zien
liggen.
Arme vader
Het werd zaterdagavond. Vader lag lui
in een stoel de krant te lezen. Heerlijk
was dat, zo'n lange zaterdagavond voor
je. Ineens legde vader de krant neer en
hij streek met de hand over zijn maag.
„Is er wat?" vroeg moeder. „Och nee, ik
heb een beetje pijn in mijn buik." „Daar
heb je 't al, dat komt van de perziken,"
zei moeder. „Welnee," zei vader, „dat be
staat niet, die perziken waren best, ik
zal wel een beetje kou gevat hebben."
Maar het waren de perziken wel. Om 9
uur lag vader Van Dieren al in bed, maar
's nachts cm twaalf uur sliep hij nog niet
en hij was wel zes keer naar beneden ge
weest, naar een plekje in de gang. Arme
vader, door zijn eigen schuld waren de
beide perziken van de boom gevallen en
dan neg buikpijn bovendien.
Maar gelukkig, de volgende morgen was
vader weer helemaal klaar. Een hele week
heeft vader Van Dieren niet naar de per
zikboom gekeken en als hij in de schuur
kwam, dankreeg de hark een schop.
Die oude dame van zaal acht vraagt of ik
voor haar naar 't postkantoor wil gaan
om geld van d'r spaarbankboekje te halen
GEVRAAGD
VOOR KANTOOR
Diploma's niet vereist.
Levensmiddelengroothandel
Aanmelden op Pr. Bcrnhardlaan 168 tot 6 uur
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
48 persoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerke wijk 91, Tclef. 2845
VEENENDAAL
168 cent per fles nu met
geld-
zegels
30 cent per tumbler nu met
geld-
zegels
32 cent per pak, 4 smaken nu met
geld-
zegels
47 cent, 4 smaken nu met
geld-
zegels
31 cent per 100 gram nu met
geld-
zegels
Vlaggenverzamelaars haast u!
Nog 6 weken landenvlaggen gratis bij VéGé-Koffie
Terwijl hij de envelop opende, wer
den zijn haatgevoelens voor de schrijf
ster weer sterker. Zo hij ooit de af
zendster in handen kreeg zou hij haar
vermorzelen. Het leed geen twijfel of
haar stokerijen en insinuaties hadden
de doorslag gegeven tot de steeds koe
lere briefwisseling tussen hem cn Jane.
Door de minderwaardige brieven wa
ren zijn gedachten in slechte zin be-
invloed, zodat hij de juiste toon niet
had kunnen vinden. Dit hele gedoe had
met een sprankje humor behandeld
moeten worden. Jane was daar erg ge
voelig voor. Het was het meest vrede
lievende, maar ook effectiefste wapen.
Hoe konden Jane's ogen fonkelen van
pret, als hij een geestig plagende op
merking maakte. Nooit werd ze boos,
als hij haar zo op een fout wees. Rustig
wachtte ze haar kans af, om hem op
dezelfde manier een afstraffing te ge
ven. Zo'n lichte woordenwisseling
dreef hem vanzelf weer in eikaars ar
men en hoe zoet waren dan de uren
van verzoening.
Een machteloos verlangen, dat hem
bijna tot razernij bracht, vulde zijn
hart. Woest rukte hij aan het raampje
van zijn hut, met het plan om de lila
brief in het water te slingeren. Ruw
maakte hij er een prop van, om dan
weer besluiteloos te blijven staan.
Vernietigen, gromde het door zijn
hoofd. Niet het gif nog verder laten
doorvreten. Het heeft je al hartzeer
genoeg bezorgd. Het zal toch al veel
moeite kosten cn smart voordat je deze
zaak weer in het reine hebt gebracht.
De brief schroeide in zijn vingers.
Hij maakte zichzelf wijs, dat hij het
papier weer gedachteloos gladstreek.
In werkelijkheid sneed ieder geluid
van het gekreukte papier hem door de
ziel. Ieder stukje dat hij vorderde ver
oorzaakte een brandende pijn in zijn
binnenste. Weer verloochende hij im
mers zijn liefde voor Jane. Weer gaf
hij haar vijandin gelegenheid om haar
in zijn ogen zwart te maken. Opnieuw
stelde hij zijn gemoed open voor nieu
we aanvallen, terwijl hij wist dat ieder
woord als een gloeiende naald in zijn
lichaam zou dringen.
Het was maar een korte brief.
„Jane heeft haar intrek genomen in
de woning van Bennickhoff. Deze heeft
dezelfde voorzorgen genomen, beti-ef-
fende de toekomst van het kind, als
iemand zou doen, die zich de vader
voelde van de baby, die Jane ver
wacht."
De laatste zin las Rudy drie keer
overDaarna zei hij hem nog enige
malen overluid met een steeds scherper
intonatie, als om de betekenis van de
zin machtig te wordenDan, met
een woeste schreeuw, die niets mense
lijks meer had, wierp hij zich languit
cp het bed cn zonder dat de verlossen
de snikken kwamen rolde hij zich
waanzinnig van smart heen cn weer,
terwijl zijn vuisten tegen wand en kus
sen beukten.
Opeens was hij doodstil. Zijn naam
werd geroepenMen klopte op zijn
hut. Loodzwaar kwam hij overeind.
Duizelig liep hij op de deur toe. Een
telegram werd hem in handen gelegd.
Hij gaf met schorre stem een kort ant
woord. Met koortsachtige haast scheur
de hij het formulier open.
„Een welgeschapen zoon geboren.
Moeder cn kind maken het goed. We
noemen hem Walter." De onderteke
ning was van Bennickhoff.
„We noemen hem Walter", herhaalde
Rudy hees. Ze noemen hem Walter. Het
bewijs is dus ondertekend. En ik, grote
stommeling, heb van dat alles niets ge
merkt. Ik gaf niet alleen heel mijn
hart, al mijn liefde, maar ook mijn
naam, om die smerige boevenstreek te
dekken.." Wanhopige gedachten mar
telden zijn toch al gepijnigd hoofd.
Moet ik in deze wereld, waar ik van
gruw, eigenlijk nog verder leven? Kan
ik nog ooit iemand vertrouwen nu ik
iets, wat ik hoog cn heilig achtte, als
waardeloos door de modder heb zien
sleuren?Verwacht ik voortaan nu
niet van ieder mens vuile huichelach
tige gevoelens en een leugenachtig op
treden? Waarvoor moet ik feitelijk nog
werken? Wat geef ik om vooruitgang,
wat om achting of om geld, nu er nooit
meer iemand is, die ik daarmee blij kan
makenWie ben ikAlleen een
naam, een nuttige naam voor duistere
praktijken van een ander. Vreugdeloos
cn uitzichtloos wordt het leven. Voor
mijn part vaart de boot tot het einde
van de wereld
Met een grauw viel hij terug op zijn
kooi en gaf zich over aan zijn verteren
de gedachten.
Rudy's omgeving zag met verbijste
ring welk een ommekeer zich aan hem
had voltrokken. Wijselijk en vol mee
gevoel werden geen toespelingen ge
maakt. De enkeling, die het toch niet
ken laten, klemde weer vlug de lippen
op elkaar, als hij de zee van ellende in
Rudy's ogen gewaar werd. De marco
nist hoefde geen juichend gelukstele
gram te seinen. Op het water dreven
tientallen lila papiersnippers.
Rudy keek ze na en het was alsof ze
honend de letter W vormden. De W
van Walter. Daarna had hij het gevoel,
alsof er iets in hem was gestorven.
Slechts werktuigelijk vervulde hij zijn
dagelijkse taak. Zijn hart was afgeslo
ten, geen straal van licht drong er in
door. Het was, als het afbreken van
een schallend levenslied, dat nog maar
zo kort was ingezet.
JANE MOET VERTREKKEN
Jane's halfgeloken ogen vingen nog
iets op van de schemering van licht, dat
zich spaarzaam een weg wist te banen
door de bijna gesloten gordijnen. Het
was juist genoeg om de tere pasteltin
ten van het slaapkamerinterieur te doen
uitkomen. Door de grote spiegels van
de toilettafel kon ze net even in dé kin
derkamer ernaast kijken. Ze hoorde
lichte voetstappen en zag de verpleeg
ster zich behoedzaam door de kamer
bewegen. Opeens hoorde ze een zacht
kirrend kindergeluidje en haar hart
begon te bonzen.
(Wordt vervolgd).
