DE VALLEI
ROOKWORST
SPLITERWTEN
HAM\I»65 ZUURKOOL 25
Maizena
SLAOLIE 95
ZIJ KOCHTEN
MIJN KIND
wÈÊttËSÊÊ^ m A
ERWTEN [uj*-
Bak eens pannekoeken!
CHOCOLADELETTERS
MOLTON DWEIL
0*
KOFFIEFILTERS
maakt u het leven goedkoper
Voor de Jeugd
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 25 NOVEMBER 1959
Nr. 93
SCH ER PEN ZE EL
Personenwagen slipte
In Leersum staat
een liuis
RIJMEN, RIJMEN, RIJMEN...
De verdwenen mijter
V
PERSTUK
250
GRAM
500
GRAM
GELDER.SE M 500 GRAM 0^ p
500 GRAM
Boterhamkorrels
Gekookte worst stuk GRAM 69
SPECULAAS
SPINAZIE
KOFFIE pak 250 gram 89
RIJST droogkokend 1% kilo 89
Prima witte bloem 23
Zelfrijzend bakmeel 32
ROZIJNEN 250 gram 49
KRENTEN 250 gram 45
LUCIFERS 3 V TOILETPAPIER
KWALITEITSGARANTIE
Woensdagmorgen om 8 uur wilde de
van Woudenberg komende vrachtrijder
Druyf met zijn vrachtauto, radende
over de Stationsweg alhier, ter hoogte
van de banketbakkerij Snippenberg een
erf oprijden.
Na zijn richtingaanwijzers te hebben
uitgestoken bleef hij ongeveer midden
op de weg staan om een hem achter
op komende auto te laten passeren. De
bestuurder van deze achterop komende
auto, de heer Alma, arts uit Utrecht,
vermoedelijk niet zeker van zijn zaak,
begon te remmen en over de weg te
slingeren en slipte vervolgens. Over
het rijwielpad en door een heg be
landde hij met enige materiële schade
in een voortuintje. Persoonlijke onge
lukken kwamen niet voor.
BROMFIETS CONTRA AUTO
Toen de bestuurder, de heer J. M. K.
uit Voorburg, met zijn voor de slagerij
van Inkenhaag geparkeerde auto don
derdagmorgen pl.m. 11 uur weg wilde
rijden, werd zijn auto door de brom
fiets, waarop een grote slagersmand
was bevestigd en bestuurd door de heer
H. v. E. uit Scherpenzeel, die een steeg
uit kwam rijden, aangereden, ten ge
volge waarvan beide voertuigen wer
den beschadigd. Persoonlijke ongeluk
ken kwamen niet voor.
WIE HEEFT DE MOOISTE TUIN?
Evenals voorgaande jaren is er ook
dit jaar weer tuintjesschouw gehouden
in het voorjaar en de maand augustus.
De commissie volbracht haar taak door
alle tuinen te bezien, zonder dat de
eigenaars zich aangemeld hadden. Veel
moeite werd weer besteed om het dorp
een aantrekkelijk aanzien te geven.
V.V.V. staat op de bres om dit streven
aan te moedigen. De uitslag van de
tuintjesschouw wordt woensdag 25 no
vember a.s. om 8 uur 's avonds in café
Marktzicht bekend gemaakt en de
prijsuitreiking heeft alleen plaats aan
hen, die tegenwoordig zijn. In het te
genovergestelde geval ontvangt diege
ne de prijs die hierop volgt. Medewer
king wordt verleend door de muziek
vereniging Caecilia.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
BESTE NEVEN EN NICHTEN
Dat huis is het Revalidatie
centrum „D e Hoogstraa t".
In dat huis wonen veel kinderen.
Sommigen verblijven er een aantal
weken, de meeste kinderen wonen
er maanden lang en soms nog wel
langer.
Deze kinderen zijn erg ziek ge
weest en hebben door die ziekte de
macht verloren over één of meer
van hun ledematen.
Dat is erg. Maar nu zijn er dok
ters in het Revalidatiecentrum „De
Hoogstraat" die proberen deze kin
deren te helpen door te trachten
verbetering te brengen in hun toe
stand en hen het gebruik van hun
ledematen zoveel mogelijk terug te
geven. Dit wordt gedaan door het
laten doen van verschillende oefe
ningen, massage, zwemmen.
De kinderen leren ook zoveel mo
gelijk zichzelf te helpen. Er zijn
b.v. liften die op een aparte manier
open gaan, enz.
Eén van de kinderen die in „De
Hoogstraat" verpleegd worden is
Jaap Lodder. Jaap is op 25 decem
ber jarig en hij zou het reusachtig
fijn vinden als hij op die dag een
heleboel brieven en kaarten kreeg.
Dat kan ik me indenken. Het is
zo enig om op je verjaardag veel
post te krijgen. Toe jongens en
meisjes, laat Jaap niet tevergeefs
naar de post uitzien, maar zorg er
voor dat de postbode scheef loopt
onder het gewicht van al jullie
brieven en kaarten. We kopen
meteen een mooie kaart of schrij
ven een brief en zetten die op de
schoorsteenmantel, dan vergeten
we niet om hem 23 december in de
bus te gooien. Ik zal jullie er ook
nog eens aan herinneren in ons
hoekje. Het adres is dus:
Jaap Lodder
Revalidatiecentrum
Leersum.
Alle neven en nichten en in 't
bijzonder Jaap Lodder (als hij mis
schien ook deze krant leest) de
hartelijke groeten van
Tante Jos
ONZE JARIGEN
28 nov. Neli van Burken
28 Corry van Holland
30 Jelis Roodbeen
2 dec. Bas je van Leeuwen
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Geertruidenberg
II. Bres, tres
III. Een muzikant
I. Zout, kam, p. Zoutkamp.
II. Pil, Urk, rijk, mus, erf, rib, Eem,
N.O.P., dof. Purmerend.
III. Hobbelpaarden.
Voor onze zilverpapieractie ontvingen
we zilverpapier van: Gert en Leo van
Manen. Bedankt jongens!
Voor ouderen:
I. Welk antwoord is juist?
1. judaspenning is: A een paddestoel;
B buitenlandse munteenheid; C een
klein plat en rond visje; D een bloem
2. een kolbak is: A een tropische
plant; B een huzarenberenmuts; C
een schuit voor steenkolen; D een
oude toverheks.
3. een rattestaart is: A de staart van
een rat; B kleine, ronde vijl van een
timmerman; C een moerasplant; D
schede voor een smalle degen.
4. astrakan is: A ruig, krullend bont;
B kunsthars; C een soort vruchten
gebak; D brutaalheid, vrijpostigheid.
II. X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
- grondsoort
- plaats in Groningen
- besluit van een gebed
- broer van Kaïn
- deel van een huis
- boom
- rivier in Duitsland
- plaats in Overijssel
- vervoermiddel
- Friese meisjesnaam
- uitheemse vogel
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een vogel die hier vrij veel voor
komt.
III. Ik draag je en ik word
meteen door jou gedragen
Welk ding ik toch wel ben
Dat kom ik nu eens vragen.
Voor jongeren:
I. Zoek, zoek, zoek!
Je vindt ons niet in 't boek,
Niet bij drukkers, niet bij zetters,
En toch zijn wij echte letters.
Zoek, zoek, zoek!
II. Vul in deze 16 vakjes in van rechts
naar links en van boven naar be
neden:
le rij een ouderwets zeilschip;
2e rij een meisjesnaam;
3e rij verleden tijd van roep;
4e rij soldatenpet.
1
2
3
4
2
3
4
III. Met O als derde letter neem je mij
uit een kopje of beker; met I als
derde letter beteken ik modder; met
A als derde leter kruip ik over de
grond.
Geraas rijmt op Klaas en verdriet
[op Piet,
Maar daarmee ben je er heus nog niet!
Je zit maar verwoed op je potlood te
[bijten,
Je hersens beginnen van 't peinzen
[te slijten,
'k Geef m'n zuster Margriet een
[broche present,
Maar wat rijmt er op broche? 't Is
mij niet bekend.
M'n moeder krijgt nylons, ja niet
[van die dure,
Maar da's ook al zo'n woord waar je
[op zit te turen.
En vader, die geef ik een doosje sigaren,
Daarvoor moet je ook él je dichtkunst
[vergaren.
Broer Jan krijgt een spel, nou dat zal
[nog wel gaan,
Maar die andere dingen, dat is niets
[gedaan.
'k Geloof dat ik 't hele zaakje ga ruilen,
Want cadeaus zonder rijmpje, dat is
[om te huilen.
En vóór ik me dan wéér wat aan laat
[smeren,
Zal ik eerst alle rijmwoorden er op
[gaan proberen.
Sinterklaasje wat vergt u toch veel
[van m'n tijd,
Maarik mis voor geen geld die
[gezelligheid!
In de grote speelgoedwinkel van Torre
in de Langstraat stond alles in het teken
van het Sinterklaasfeest, dat over enkele
dagen weer gevierd zou worden.
Mijnheer Torre had het vreselijk druk,
want hij verwachtte over enkele uren de
goede bisschop met zijn zwarte knecht
om, net zoals andere jaren, een grote
hoeveelheid speelgoed en andere mooie
dingen aan hem te laten zien. En Sint
Nicolaas zou zeker weer een flinke vracht
kopen, daarvan was mijnheer Torre zeker.
„Zet vast die gemakkelijke leunstoel
uit de achterkamer hier in de winkel
Fanny," zei hij tegen één der winkel
meisjes, „dan kan Sint rustig zitten, ter
wijl hij zijn inkopen doet." Fanny deed
wat haar gezegd werd en mijnheer Torre
wreef vergenoegd zijn handen. Het zou
een goede dag voor hem worden, want
Sinterklaas was nog altijd zijn beste af
nemer.
Een uur later stapte Sint, gevolgd door
zijn zwarte knecht, de winkel binnen.
Buiten, op de stoep, stond een grote
groep kinderen die de goede Sint al joe
lend tot voor de winkel begeleid had. Nu
begonnen ze uit alle macht te zingen:
„Dag Sinterklaasje, déég, déég
Sinterklaas gaf Piet een wenk en die
opende de deur en strooide handenvol
pepernoten over de hoofden van de kin
deren, die gillend op en over elkaar sto
ven om de pepernoten te kunnen be
machtigen. „Maar nou verrdwijn hoorr"
riep Piet dreigend en rollend met
zijn ogen. Mijnheer Torre had wijselijk de
zonneschermen neergelaten voor de eta
lageruiten, zodat de joelende schare niet
kon zien wat Sinterklaas allemaal kocht.
Toch bleven ze trouw wachten tot de
Sint naar buiten zou komen.
Sinterklaas legde zijn mijter op de lage
bank, waar de klanten op gingen zitten
als ze lang wachten moesten op hun
beurt. Mijnheer Torre schoof gauw de
leunstoel bij en Sinterklaas zette zich
met een diepe zucht van welgevallen
neer. „Hé, hé, daar zitten we weer, Piet
het boek met aantekeningen, dan zullen
we eens kijken wat we al zo nodig heb
ben." Piet pakte een boek uit de zak, die
hij bij zich droeg en legde het open voor
Sinterklaas neer. De goede bisschop zette
zijn bril op en tuurde op de gegevens die
Piet al dagenlang trouw verzameld had.
„Juist," zei hij toen, „een piaspop voor
Anneke Kolenberg, een tol met orgelmu
ziek voor Jantje Wachtman, een india-
nenpak voor Gerrit van Veurne."
Fanny en Maartje, de beide winkel
meisjes, waren al bezig armen vol pop
pen, tollen, bouwdozen en treinen op de
toonbank te plaatsen, terwijl mijnheer
Torre Sinterklaas de prijzen van verschil
lende dingen noemde. Piet zette het
speelgoed dat Sint gekocht had, op een
open plek midden in de winkel. Iedereen
(Zie verder andere zijde)
--'yy'
gelderse
••«••••«•••••to
.•••••••••••••••«•••••••••••••••■•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••«•••••••••••••••••••••••••■••••••••••••••a
MET WORTELEN
PER
PAK
ZAK
250 GRAM
pondspak 79
literblik 59
gebroken
pak 500 gram
pak 500 gram
grote fles prima m
100 GRAM 75 50 GRAM 45
R00MB0TERSTAVEN
MET ECHTE AMANDELSPIJS PER STUK 125
ƒ4 TAAIPOPIN Z*K 25 /P
50 x 60 CM
PER STUK
2 pak a handige zak 4 rol
Fijne snijworst 100 jr»m 39
Koffiemelk 3 uikj» 89
Prima cacao »k 2so »r»m 89
Tafelbeschuit rol 14 stuks 27
Doperwten literblik vansf 69
Kapucijners 500 <«m 49
Bloedworst 150 tnm 29
Mayonaise per tube 49
Haring in tomatensaus
3 blikjes ÏOO
t/m zaterdag 28 november
Bij een pak AH-Koffle
DOOS VAN 100 STUKS
VAN 45 VOOR
Snellere aftrek van de koffie.
Geen bezinksel Geen verstopt filter.
Albert Heijn
Wanneer u enig bij ons
gekocht artikel niet élke
cent waard acht die u
ervoor betaalde, wordt
het u prompt voor het
volle bedrag vergoed.
FEUILLETON DOOR HANOL SPOOR
(22.)
„Aha", juichte de zware stem. „Ver
dienstelijk maken, dat betekent koffie
drinken met mij."
„Nee, werken beneden", lachte Jane,
met moeite haar ergernis in bedwang
houdend. Het volgende ogenblik daver
de de deur met een klap dicht, Jane
wat verbouwereerd achterlatend. Ver
volgens haalde ze de schouders op, keek
of ze verder niemand op de gang zag
en kon het dan niet nalaten om veel
betekenend tegen haar voorhoofd te
tikken.
Volgende bedrijf, dacht ze flegmatisch
en nam zich voor de zoveelste maal
voor, om zich niet van de wijs te laten
brengen. Met het onplezierige gevoel,
dat haar eerste optreden bij het hoogste
gezag geen onverdeeld succes was ge
weest, daalde Jane de trappen af.
Toen ze de grote salon betrad, lachte
Berkel haar bemoedigend toe en dit
deed haar de onaangename scène al
weer vergeten. Geïnteresseerd luisterde
ze naar zijn toelichting. Ze moest door
lopend controle uitoefenen en de goede
gang van zaken trachten te handha
ven. Haar optreden hing af van de om
standigheden, die zich op de meest
onverwachte momenten konden wijzi
gen en waarbij dan veel tact en inzicht
nodig waren. Zonder dat ze zich met
het werk in de cabines hoefde te be
moeien, zou ze zich op vele plaatsen
nuttig kunnen maken.
Behalve het verzorgen van dames
kapsels werden er ook verschillende
schoonheidsmiddelen verkocht. Er was
een lijst waarop elk preparaat stond
vermeld. Daarbij kon ze altijd de hulp
van de assistente inroepen. Door bij
zondere omstandigheden kon bijvoor
beeld ook de telefoon wel eens onbe
mand zijn. Klachten van zenuwachtige
dames diende ze bijtijds op te vangen,
zodat de rustige sfeer niet bedorven
werd. Een gezellig en belangstellend
gesprek kon soms wonderen doen.
Kortom, Berkel voorspelde Jane, dat
ze vanzelf de situatie zou begrijpen,
waar haar bemoeienissen een heilzame
invloed konden uitoefenen.
Tijdens het gesprek liet Jane haar
blikken al ijverig ronddwalen, als wil
de ze nu reeds zien waar de zaken ha
perden. Maar alles had een ordelijk en
rustig verloop. Ze zag hoe langzaam,
maar zeker de cabines werden bezet.
Toch bleef de zaak, door de grote ruim
te en het rustige optreden van het per
soneel een beschaafde en gezellige sfeer
houden.
Jane popelde om te beginnen. Met de
laatste instructies van Berkel nog in
haar oren, stapte ze haar werkkring
binnen en trachtte zoveel mogelijk een
normale houding aan te nemen. Hier
en daar werden verstolen blikken op
haar geworpen, maar niemand nam op
vallend veel notitie van haar. Ze was
nu één met de anderen, die in dienst
stonden van Vorens. Ook Jane moest
gekleed gaan als de overige kapsters.
De japonschorten waren evenwel een
genot om te dragen. Het gaf je geen
dienstbaar gevoel, maar veel meer het
idee van een mannequin, die een ge
slaagd model mag tonen.
Langzaam liep ze de zaak in de hele
lengte door en begon zich daarna wan
hopig af te vragen, hoe ze zich hier een
plaatsje moest veroveren. Er heerste
een discipline, die niet te verstoren
was. Links in de afgeschermde gedeel
ten was iedereen druk bezig, waarbij
ze af en toe flarden van geanimeerde
gesprekken opving. Rechts stonden heel
verleidelijk de diverse schoonheids
middelen en apparaten opgesteld. Alles
in de grootste orde en netheid. Overal
leek ze overbodig.
Op dat moment kwam een geagiteer
de dame op haar af. Ze zwaaide met
een bankbiljet en zei hijgend, dat ze
onmiddellijk wenste af te rekenen. Ze
had geen seconde tijd meer te verliezen.
Ze moest dadelijk vertrekken. Het kap-
stertje, dat haar hielp, had een klein
ongelukje met een of ander bijtend
goedje, vertelde ze ongedurig en de
cassière was te hulp gesneld.
In een ondeelbaar ogenblik nam Jane
de dame goed in zich op. Ze vertrouw
de, hoewel niet zonder angst, op haar
mensenkennis en intuïtie. Zonder ver
der oponthoud stelde ze de klant te
vreden. De dame liet met een bemin
nelijke lach een belangrijk bedrag voor
het meisje achter, als schadeloosstel
ling voor haar eventueel bedorven kle
ding. Jane stond er nog mee in haar
hand, toen de meisjes kwamen aan
lopen. Een der gezichtjes betrok erg,
toen ze zag, dat haar klant vertrokken
was. Jane overhandigde het geld. De
blik van wantrouwen, die ze even in
haar ogen had gezien, veranderde op
slag, toen ze zag, hoe spontaan Jane
haar het geld overreikte. Haar gezicht
klaarde helemaal op. Jane nam het
eerst getoonde wantrouwen niet kwa
lijk. Dit is een meisje, dat het niet ge
makkelijk heeft, wist ze en ze was te
vreden dat het naar ieders zin was op
gelost.
„Fijn dat u heeft kunnen helpen",
lachte het meisje. Mevrouw is anders
niet gemakkelijk."
Jane knikte haar vriendelijk toe. Het
volgende ogenblik greep ze vlug naar
een dwergpinchertje, dat tegelijk met
een dame, die de zaak verliet, weg wil
de glippen. „Hier komen, jij klein ding"
zei ze lachend. „Buiten in het drukke
verkeer is het vast niet gezond voor
zulke kleine hondjes."
Zenuwachtige kreten klonken op uit
een der boxen. Jane ging vlug die rich
ting uit, het hondje aan zijn riem mee
voerend. Ze kon juist verhinderen dat
een dame zich al het materiaal, dat
zorgvuldig voor een permanent was
aangebracht, van het hoofd rukte. Ze
was de eigenares van het hondje en
voelde dat haar lieveling in gevaar was.
Ze sloeg haar handen ineen van vreug
de, toen ze zag dat het diertje in goede
handen was. Nog maar net had Jane
het hondje afgegeven, toen ze al weer
werd aangesproken door een klant, die
inlichtingen wenste over een bepaald
schoonheidsmiddel. Toevallig was Jane
met de uitwerking daarvan zeer goed
op de hoogte, zodat ook dit voorval
geen noembare stoornis bracht. Tussen
al die bedrijven door was ze zich be
wust dat de ogen van Berkel nu en dan
op haar gevestigd waren. Toch werd
ook hij telkens geraadpleegd en moest
Jane zijn beschaafd en vakkundig op
treden bewonderen.
De dagen vlogen om en regen zich
aaneen tot weken en maanden. Jane
begon zich al helemaal thuis te voelen.
Ze hoefde ook niet meer naar een taak
te zoeken, want het werk kwam als
vanzelfsprekend op haar af. Nog steeds
moest ze de nieuwe indrukken verwer
ken en kwam ze telkens weer voor
vreemde situaties te staan. Langzaam
maar zeker werd ze in de kameraad
schappelijke sfeer getrokken, die het
merendeel van het personeel onderling
verbond. Evenals vroeger in haar kan
toorloopbaan, sloot ze ook nu weer ge
makkelijk vriendschap. Haar parelende
lach werd nu wel enigszins gedempt
door het grote verlangen naar haar
zoontje. Ook de houding van Rudy gaf
haar nog vele uren van verdriet. Er
waren ogenblikken, dat ze geloofde,
dat de scheiding met Rudy slechts een
droombeeld was en dat ze na zijn
terugkeer weer voorgoed vereend zou
zijn. Het leek haar dan zo absurd, dat
er tussen Rudy en haar een onover
brugbare kloof gaapte, dat ze zich bijna
kon verheugen over zijn terugkomst
(Wordt vervolgd)
