DE VALLEI
SCHOOLTELEVISIE IN ENGELAND
Voetbal in vroeger
tijd<
ien
Geluk gehad
ARAM
Voor de Jeugd
TWEEDE BLAD „DE VALLEI'
WOENSDAG 9 MAART 1960
Nr. 19
SCHERPENZEEL
RUIMTELIJKE ORDENING
IN DE LANDBOUW
Gevonden en verloren
Nieuwe verkeervoorschriften
ooooooooooooooo
Het geheim
van de
stalknecht
De snelle ontwikkeling van de Britse televisie, waar 29 miljoen gezinnen een tele
visietoestel bezitten, heeft de belangstelling voor de mogelijkheden om televisie in
dienst van het onderwijs te stellen doen toenemen. In september 1957 werd een begin
gemaakt met televisieuitzendingcn voor scholen en de resultaten waren dusdanig dat
werd besloten om het produkticprogramma voor 1961 te verdubbelen en zo mogelijk
al in september 1960 een begin te maken met de programma-uitbreiding.
De „School Broadcasting Council for
the United Kingdom" omvat vertegen
woordigers van onderwijsinstellingen,
plaatselijke en regeringsautoriteiten op
het gebied van het onderwijs, leraren,
universitaire verenigingen, van het minis
terie van onderwijs en de B.B.C. De
„Council" stelt de te volgen politiek vast;
de B.B.C. stelt haar ervaring, apparatuur
en personeel beschikbaar voor de ver
wezenlijking van dit programma.
Voor 1957 zond de B.B.C. experimen
tele programma's uit voor zes scholen in
het graafschap Middlesex; later werden
deze programma's op verzoek van de
Council verder uitgebreid. In september
1957 werd een begin gemaakt met de ge
regelde uitzendingen voor de scholen, in
samenwerking met de plaatselijke onder-
wijsautoriteiten en met de steun van het
Ministerie van Onderwijs.
Aanvankelijk werden er per week vier
programma's en een herhaling uitgezon
den; later werd dit aantal uitgebreid tot
vijf programma's en twee herhalingen.
De meeste programma's duren twintig a
vijfentwintig minuten. Meestal zijn het
series over bepaalde onderwerpen, zodat
de leraren ze in hun les-programma kun
nen opnemen en tijdig materiaal kunnen
verzamelen die betrekking hebben op
de uit te zenden programma's. Toen
de schooltelevisie-uitzendingen begonnen
hadden ongeveer 300 scholen televisie
toestellen; in februari 1959 hadden meer
dan 850 scholen al televisie.
Noch de programma-ontwerpers, noch
de leraren of leerlingen weten hoe de
televisie het best voor onderwijsdoelein
den kan worden gebruikt. Maar het nut
van de televisie voor het onderwijs is
boven alle twijfel verheven. Tot dusverre
werden serie-programma's gewijd aan de
natuurkunde, wiskunde, aardrijkskunde,
Engels, schone kunsten, actualiteiten en
beroepskeuze. In de reeks „Science and
Life" werd belangstelling gewekt voor de
wetenschap; een andere serie „How Your
Body Works" werd door een hoofdambte
naar van het Ministerie van Onderwijs
de beste reeks uitzendingen op weten
schappelijk gebied genoemd, die hij ooit
had gezien.
Voor het samenstellen van dergelijke
programma's wordt een beroep gedaan op
de beste producenten, tekstschrijvers,
commentatoren en cameralieden. De „ac
tualiteitenprogramma's" behandelen het
voornaamste nieuws en bevatten even
eens onderwerpen als de verhoudingen
tussen de rassen, jeugdcriminaliteit e.d.
Ervaren radio- en televisiecommenta
toren, zoals Christopher Chataway en
Richard Dimbleby werken vaak aan deze
programma's mede, evenals beroemde
beeldhouwers, schilders, componisten en
deskundigen op velerlei gebieden.
Na de bestudering van een rapport van
de School Broadcasting Council werd in
juni 1959 besloten de „Schools Television
Broadcasting Service" tot een permanen
te instelling te maken - de eerste ter we
reld in haar soort. Dit rapport was ge
baseerd op honderden verslagen van lera
ren, schoolhoofden en leden van de
„Schools Broadcasting Council" werden
ingezonden en ook op werk en opstellen
van leerlingen.
Zestien leden van de Schooltelevisie be
zoeken de scholen regelmatig en over
leggen met leraren en directeuren en
leerlingen en brengen verslag uit over de
programma's. Er wordt zodoende een in
tensief contact met de scholen onder
houden.
Daar de televisie een zo wijd gebied be
strijkt, kost zij ook veel geld. De B.B.C.
zendt per jaar 40 series programma's voor
de schoolradio uit, die ongeveer 200,000
Pond Sterling per jaar kosten. De vijf
televisieseries voor de scholen kosten bij
na evenveel, en wanneer zij verdubbeld
zullen worden, zullen de kosten een
400,000 Pond Sterling per jaar bedragen.
Het heeft weinig zin om beide te verge
lijken, want voor het maken van tele
visieprogramma's zijn vrijwel alle midde
len nodig die bij de journalistiek, de
radio, de film en het toneel nodig zijn;
decors, costuums, make-up, geluidsopna
men, studio's, documentatie en nog vele
andere dingen
NA DE RAMP IN AGADIR. Boven: Op
de Franse marineluchtbasis bij Agadir
worden drie kindertjes vertroeteld door
een Franse matroos, alvorens zij naar
Casablanca worden overgevlogen. On
der: Een hangar op de Franse marine-
basis is ingericht als noodhospitaal.
Vermoedelijk weet zelfs de grootste
voetbalenthousiast niet dat de oor
sprong van het spel waarschijnlijk te
vinden is bij vroegere overwinnings
feesten, tijdens welke uitspattingen de
soldaten gewoonlijk de hoofden van
hun dode vijanden door de straten
schopten. Hiervan stamt, naar men
veronderstelt, het middeleeuwse Ita
liaanse spel Calcio af, waaruit later het
moderne voetbalspel is ontstaan.
Verschillende soorten voetbal werden
echter al vroeger gespeeld in het Italië
van de middeleeuwen. Oude prenten
tonen aan dat 2200 jaar geleden in
China een balspel bestond, Tsu Chu
genaamd, waarbij goals werden ge
bruikt welke 10 meter hoog waren en
voorzien van een zijden netwerk. De
Romeinen speelden Harpastum en 1400
jaar geleden brachten de Japanners het
spel Kemari - een ceremonieel spel -
gespeeld door acht personen.
Het vroegste, te boek staande voet
balspel in Engeland werd gespeeld in
de veertiende eeuw, op een veld met
een lengte van 73 tot 90 meter, met een
blaas overtrokken met leer en met als
goals twee stokken op 60 tot 90 cm van
elkaar.
De laatste eeuw werd het spel zeer
populair in Groot-Brittannië. Het werd
op verschillende manieren gespeeld.
Eén manier kwam sterk naar voren,
nadat in 1823 een leerling van de Rug
by School, een zekere William Webb
Ellis, de bal in zijn handen nam en er
mee wegrende. Toen dan ook in 1871
de Rugby Union tot stand kwam, on
derscheidden zich twee soorten voet
bal - welke naar voren waren gekomen
uit een mengeling van spelen - n.l.
Rugby en „Association" voetbal of
„Soccer". Het woord „Soccer" in plaats
van „Association" is reeds zestig jaar
in gebruik. Het is waarschijnlijk af
komstig van een jonge eerstejaars stu-
ent - volgens sommigen de beroemde
Lord Kinnaird, bekend als een van de
eerste spelers en grondlegger van het
spel. Deze verliet zijn college in shorts
om, wat hij noemde „Association" te
gaan spelen, toen iemand hem toe
riep: „Hockey, cocky?" Waarop hij ant
woordde: „No soccer, cocker."
Op uitnodiging van de landbouworgani
saties, de afdeling Scherpenzeel en Wou
denberg van de C.B.B.T., de afdeling
Woudenberg van het U.L.G. en de afde
ling Scherpenzeel van de G.M.v.L., sprak
woensdagavond in zaal Marktzicht de se
cretaris van de Gewestelijke Raad van
het Landbouwschap voor Gelderland, de
heer H. L. H. Raben uit Arnhem, over
Onteigening, schadevergoedingen en ver
der de ruimtelijke ordening in het alge
meen.
Aan het begin van de bijeenkomst sprak
de voorzitter van de G.M.v.L., de heer
Houterman een welkomstwoord, in het
bijzonder tot spreker, de burgemeesters
van Scherpenzeel, Woudenberg en Maar-
sen, hun secretarissen, wethouders en de
Raden van Scherpenzeel en Woudenberg.
Na een inleidend woord door de heer
Ilouterman werd het woord gegeven aan
de spreker van die avond.
Het onderwerp „De ruimtelijke orde
ning in de landbouw" achtte spreker van
groot belang, zowel voor de afdelings
besturen als voor de leden individueel.
Het is duidelijk, dat de sterke bevolkings
toename een ruimtelijke ordening nood
zakelijk maakt. Uitvoerig ging de inleider
in op wetgeving, waarop de ruimtelijke
ordening is gebaseerd. Vervolgens ging
spreker in op "de totstandkoming van een
gemeentelijk uitbreidingsplan. Hij advi
seerde iedere boer of tuinder van het
ontwerp-plan kennis te nemen en zonodig
tijdig een bezwaarschrift in te dienen bij
de gemeenteraad. Spreker wees erop, dat
een stedebouwkundige, alvorens hij een
plan ontwerpt, zich dient te oriënteren
over de te verwachten bevolkingstoe
name, industriële ontwikkeling, aanleg
rijks- en provinciale wegen, kwaliteit van
de cultuurgrond in de gemeente, enz.
In het kort schetste hij eveneens op
welke wijze de streekplannen tot stand
komen. Ook in dit geval adviseerde spre
ker iedere boer of tuinder van het ont
werp-plan kennis te nemen en zonodig
tijdig een bezwaarschrift bij Gedeputeerde
Staten in te dienen.
Tot slot hoopte hij te hebben aange
toond, dat op het gebied van de ruimte
lijke ordening grote belangen voor de ge
hele agrarische sector op het spel staan.
NOG VEERTIG MILLE VOOR
VERENIGINGSGEBOUW
Afgelopen week hebben de kerkvoogdij,
de notabelen en de kerkeraad, zich ern
stig bezonnen op de mogelijkheid, zo
spoedig mogelijk met het verenigings
gebouw te beginnen. Het resultaat van
die bespreking is geweest, dat er op
dracht is gegeven voor het maken van
een tekening, aan de hand waarvan zal
worden nagegaan, wat het kosten moet,
om het oude gebouw grondig van binnen
en van buiten te restaureren en uit te
breiden, of, om een totaal nieuw gebouw
te zetten. Zodra daarvan de berekeningen
binnen zullen zijn, zal er verder worden
beslist en de gemeente zo spoedig moge
lijk een overzicht gegeven worden van
de tekening en de definitieve plannen.
Een moderne lokaliteit met vergader
ruimten, groot genoeg voor de gemeente
en aangepast aan de eisen des tijds wordt
geraamd op 80.000,Op het moment
is aanwezig zo ongeveer de helft van dit
bedrag. Rente en aflossing zou te veel
opslokken wanneer het ontbrekende ge
leend zou worden, dus wordt naar andere
manieren omgezien om met het ontbre
kende geld op tafel te komen, zoals pa
pieracties, verjaringsbijdragen enz.
EVANGELIES ATIESAMENKOMST
Maandagavond 14 maart a.s. zal er in
het verenigingsgebouw aan de Molenweg
een evangeliesamenkomst worden gehou
den, uitgaande van de Binnenlandse Zen
ding der Vrije Evangelische Gemeenten
in Nederland.
In deze samenkomst hopen te spreken
de evangeliesatiepredikant van de Bond
van Vrije Evangelische Gemeenten ds. J.
A. Hamers en ds. W. E. van Petegem,
Vrij Evangelisch predikant te Bussum.
De onderwerpen waarover gesproken
zal worden zullen zijn: „Jezus Christus
klopt bij U aan" en „Wilt U Hem bin
nenlaten."
VEENENDAAL
In het tijdvak van 24 febr. tot 3 maart
1960 werden aan het bur. van gemeente
politie te Veenendaal de volgende voor
werpen aangegeven.
Gevonden: witte hengselmand; foxhond;
rode boodschappentas; witte gebreide kin
derhandschoen; groene herenhandschoen;
ziekenfondskaarten en tandartskaart; paar
zwarte damesglacés; rode kinderwant; bl.
gebreide handschoen; bril in étui; dop
van benzinetank; grijze herenglacé; huis
sleutel; kinderbril; boek; groene hoofd
doek; zwarte dameshandschoen; blauwe
vulpen.
Verloren: groene gebreide dameshand
schoen; bruine alpinopet; passer; 3 ball
points in étui; gr oen-gele kinderwant;
zwarte kinderschoen; beige portemonnee
inh. 1,08; Marokkaans leren portemon
nee inh. ƒ2,en foto; Succes agenda en
150,herenhorloge merk „Pontiac";
rode ex-kater; donker jasje; zwart-bonte
foxterrier; bruine aktetas inh. 15 horloges
en gereedschap; hark; dasspeld; heren-
bril; ketting van rode kralen.
RHENEN
Gevonden: 1 lade, waarin 6 lepels, 2
vorken, 6 messen, 1 mesje, 1 vork en 1
zuurvorkje, 1 zuurlepel, 1 lepeltje en 1
botermesje; bruin lederen actetas met
schoolbehoeften; paar bruine lederen he
renhandschoenen, wol gevoerd; dasspeld
met plaatje Canada; vulpen, anthraciet-
kleurig; jonge Duitse herder, 3 mnd.
oud, zwart dek; vulpotlood, 4 kleurig; wit
te ballpoint; pop gekleed in blauw vest
je, met groene jurk; bijl; sjaal; kinder
mesje, vis-model; glacé lichtbruin heren
handschoen; kort grip jongensjasje, ge
voerd met teddy.
Verloren: diamond duif; rode plastic
boodschappentas; portemonnaie, inh. 3,50
gld.; handschoen, glacé, heren; langhari
ge bruin en zwart gekleurde jonge hond,
half jaar oud, witte vlek op borst; paar
zwarte lederen, gevoerde dameshand
schoenen; bril met bruin montuur; bruin
lederen actetas, inh. horloges en andere
onderdelen, alsmede portefeuille met
adres; rode autoped op lucht; plaat hard
board. maat 1.83x 1.22; verchroomd da
mespolshorloge, vierkant met schakelarm
band, merk Prisma; bruine portemonnaie
met 10,en sleutel.
SLACHTING ONDER DE VINKEN
In Zuid-Rhodesia werden vorig jaar
tussen de twintig tot dertig miljoen
vinken vernietigd door het spuiten van
paratron met vliegtuigen in het broed-
seizoen. In Zuid-Afrika werden met
folidol miljoenen vogels gedood. In
bepaalde gevallen werden zelfs vlam
menwerpers gebruikt. Deze vinken
kunnen door hun massaal optreden
grote schade doen aan de graangewas
sen op het veld. Niet alleen omdat het
echte zaadeters zijn, doch elke vink
vernietigt per dag zijn eigen gewicht
aan graan, dat op de grond valt en
verloren is. Dit heeft de Afrikaners er
toe aangezet om de vinken die broeden
in kolonies, in het groot te gaan ver
nietigen.
MAGNESIUM EN KOPZIEKTE
Kopziekte is een veeziekte waaraan
jaarlijks voor miljoenen guldens aan
melkkoeien (meestal de beste) ten gronde
gaan. Over het hoe en waarom staat de
wetenschap in feite nog voor een raadsel,
ofschoon de dierenartsen reeds over een
probaat geneesmiddel beschikken. Het
verloop van de ziekte is echter soms zo
kortstondig en hevig dat men onvoldoen
de tijd heeft om de dierenarts te laten
komen. Dieren die aan kopziekte lijden
hebben veelal een laag magnesiumgehalte
in het bloed. Het bijvoeren van extra
magnesium in de vorm van zogenaamde
magnesiumkoekjes kan volgens proeven
in meer dan 80 van de gevallen leiden
tot voorkoming van kopziekte.
Bovendien moet de minerale samen
stelling van het gras zo evenwichtig mo
gelijk zijn, dit is te verwezenlijken door
een harmonische bemestingstoestand, die
men verkrijgen kan na grondonderzoek.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
WIE ZIJN ER JARIG?
12 maart Annie Verdoorn, Resteren
13
1»
Annie Lodder
13
Matty Budding
14
tt
Jopie Lefers
15
ft
Willy Vermeulen
16
Jan Lanaé
16
tf
Tinie Verhoef
17
tt
Jan v. Wijk
17
ft
Jaap Budding
17
tt
André Onderstal
OPLOSSING RAADSELS
I. iets, fiets.
II. 1234567890
III. zeehonden.
I. haantje de voorste.
II. hol, sol, dol.
III. in volle glazen.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen
I. Zet de cijfers 1 tot en met 34 op een
rij. Hieronder moet een bekend
spreekwoord komen.
22 31
12
13
8
24
2
3
28
5
33
6
21
34
4
29
15
16
26
19
19
5
18
1
23
25
9
32
8
27
11
20
14
10
30
9
7
17
le rij naaldboom
2e schoensluiting
3e plaats in de Achterhoek
4e oorzaak van brand
5e geurige rode vrucht
6e cijfer onder de tien
7e deel van een kippehok
8e plaats in Drente
II. Van papier met K vooraan,
Van wat zoets met T vooraan,
Meisje met een S vooraan,
Wat ben ik met J vooraan?
Nu kun je aan 't raden gaan.
III.
Vul in deze 16 vakjes in van links
naar rechts en van boven naar be
neden:
le rij zeilschip
2e uitheemse plant
3e hoofdstad van Italië
4e jongensnaam
Voor jongeren
I. X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
le rij het tegenovergestelde van arm
2e
3e
4e
5e
6e
7e
8e
9e
10e
neer
dik
oneven
warm
vroeg
onaardig
achter
onecht
vierkant
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een plantje dat je van het voorjaar in
de berm vindt.
II. Welke meisjes zouden 't weten,
Die de grootste kat niet vrezen,
En die, al komt ze er ook aan,
Toch niet hard aan 't lopen gaan?
III. Met B ben ik een drank; met D ben
ik geen mens; met M ben ik een ijve
rig insekt en met V ben ik een cijfer.
ZILVERPAPIERACTIE
We kregen weer heel wat capsules en
zilverpapier en wel van: Marian van
Manen, Edith de Kievid en Reini
Breekveld.
BESTE RIET v. d. WEE
De raadsels die je instuurde waren
goed opgelost. Heb je het zelf alle
maal gedaan? Dat zou ik erg knap
vinden. Schrijf je me ook nog eens
een briefje, je mag zelfs ook een ver
haaltje of een versje insturen, dat je
zelf gemaakt hebt. Probeer het eens
zeg! Daaag!
Hartelijke groeten, Tante Jos
Vorige week was Lex Helpman jarig.
Dat was een heel feest! Een dikke zoen
van zijn moeder en een hand van zijn
vader en een klap op z'n schouder van
z'n grote broer en een heleboel geschen
ken. Bij de cadeaux was ook een mooie
zeilboot en daar was Lex heel blij mee,
want dat had bovenaan zijn verlanglijstje
gestaan. De volgende dag was het zater
dag en toen had hij prachtig de gelegen
heid om de nieuwe boot te proberen.
Lex hoefde daarvoor niet ver te lopen,
want hij woonde vlak bij een rivier. Hij
had zijn vriendje Nanne mee willen ne
men, maar die moest van zijn moeder
naar de kapper om zijn haar te laten
knippen en daarom ging Lex maar al
len naar het water. Straks zou Nanne
wel komen kijken hoe de mooie boot over
het water zeilde. Lex nam een lang dun
touw mee omdat aan de boot te binden,
want hij kon zijn schip zo maar niet los
laten. Dan kreeg hij het nooit meer terug.
Bij het water gekomen, bond Lex het
touw aan het bootje, zette het zeil op en
voorzichtig liet hij het schip te water.
Het ging prachtig. De wind was niet te
sterk en sierlijk gleed het bootje over
het water van de rivier. Maar ineens
was het stop. Het bootje kon niet verder
vanwege het touw. Dat was jammer want
het ging zo mooi. Maar Lex wilde zijn
schip niet graag kwijtraken. Voorzichtig
trok hij de boot naar de wal terug, maar
dat was lang niet zo'n leuk gezicht als het
zeilen .Zo speelde Lex een half uurtje
met zijn nieuwe boot. Telkens zeilen en
dan terughalen.
WIND IN DE ZEILEN
Voor de tiende keer liet Lex met volle
zeilen het bootje gaan, toen het ongeluk
gebeurde. Of hij de knoop niet stevig
genoeg gelegd had, of die knoop door het
telkens terugsiepen van de boot was los
geraakt weten we niet, maar toen Lex
het bootje weer terug wilde halen, schoot
het touw los en daar ging het verjaar
dagsgeschenk Lex gaf een schreeuw van
schrik. Met bolle zeilen zeilde het bootje
weg. Het was een prachtig gezicht, maar
daar had Lex nu geen oog voor want hij
bedacht hoe kort hij maar plezier had
gehad van zijn mooie boot.
Midden op de rivier kreeg de wind het
bootje goed te pakken en het werd al
kleiner en kleiner en na enige ogenblik
ken was het helemaal uit het gezicht
verdwenen. Lex kon haast wel huilen
van narigheid en heel zielig stond hij
daar met het eind touw in de hand.
Toen kwam Nanne van de kapper te
rug en Lex vertelde wat er gebeurd was.
„Wat een ezel ben jij," mopperde Nan
ne, „zo'n prachtige boot, waarom heb je
het touw dan niet steviger vastgeknoopt".
Ja, dat wist Lex ook niet, hij dacht dat
hij het goed gedaan had. „Dat schip zie
je nooit terug", zei zijn vriend. Daar was
Lex ook wel bang voor. „Maar je kunt
nooit weten", zei Lex, „want ik heb mijn
naam met potlood op de romp van het
schip geschreven."
„Poeh," zei Nanne, „dat zal wat geven,
ze zullen zo'n mooi schip terugbrengen
als ze het vinden, nee jong, daar kun je
naar fluiten." Teneergeslagen ging Lex
naar huis om daar te vertellen dat hij
de eerste keer dat hij met zijn schip
speelde, het al kwijt was. Die avond kwa
men de vrienden op visite. Ze aten ge
bakjes en dronken limonade en ze deden
spelletjes, maar Lex moest telkens aan
zijn schip denken.
OP HET MEER
Het scheepje van Lex was dwars over
de rivier gevaren en aan de overkant
tegen het riet terecht gekomen.
Daar bleef het de hele middag dobberen.
Toen het avond werd en donker, ver
anderde de wind iets van richting en
weer kreeg die het zeil te pakken en het
scheepje voer naar de mond van de ri
vier. Niemand zag dat heel kleine scheep
je gaan, want het was donker. Heel die
lange nacht ging het voort met wind en
stroom mee en toen het morgen werd
dreef het bootje op een heel groot meer.
Zo te zien zou Lex zijn scheepje wel
nooit meer terug krijgen, want het was
ook nog omgeslagen door de wind en het
dreef met de kiel naar boven steeds ver
der het meer op. Heel de zaterdag en de
zondag dreef het verder op de golven.
Een visser voer 's maandags met zijn
bootje over het meer. Hij had op paling
gevist en keerde nu weer naar huis terug.
Flink trok hij aan de riemen en zijn
blik gleed over het water.
En toen zagen zijn scherpe ogen ineens
wat drijven. Hij liet zijn bootje wat bij
draaien, pakte een stok met een haak er
aan en met een sierlijke zwaai pikte hij
het scheepje van Lex aan de haak en
haalde het binnen de boot. „Een speel
goedbootje" mompelde hij, „en nog splin
ternieuw. Dat heeft zeker een jongen
hier of daar verspeeld." Kijk er stond
een naam op en ook een adres. Een lachje
speelde om de mond van de visser. „Nou"
dacht hij, „dat knaapje heeft geluk.
Zaterdagmiddag moet ik toch in die
stad zijn om mijn broer te bezoeken in
het ziekenhuis, dan zal ik dat bootje
maar even gaan brengen aan die Lex
Helpman.
ZATERDAGMIDDAG
Bij de Helpmans was het rustig. Lex
zat zijn huiswerk te maken. Hij dacht
bijna niet meer aan zijn bootje want het
was nu al een week geleden dat hij die
kwijt was geraakt. Het zou wel nooit te
rug komen.
Toen werd er gebeld en moeder ging
open doen. Daar stond een visser met een
plat petje op. „Ben ik hier bij Lex Help
man?" vroeg de visser. „Jawel," zei moe
der, „dat is mijn zoontje." Dan heb ik
wat voor hem", zei de visser en hij pakte
het verloren schip uit een grote tas. „Dat
is ook wat," zei moeder. „Lex kom eens
gauw". Lex kwam uit de kamer en hij
kreeg een kleur van plezier toen hij zijn
schip weer terug zag: „Ja jong," zei de
visser, „opgepikt op het meer, dat kost
je bergloon." „Wat kost het meneer?"
zei Lex. „Niks," zei de visser, speel er
maar weer mooi mee, maar pas er beter
op, want je hebt nu geluk gehad."
De visser moest binnen komen en hij
kreeg een kopje thee met een dikke kra
keling en een grote sigaar uit het kistje
van vader. Na dit avontuur was Lex dub
bel blij met zijn fijne boot en hij zorgde
er wel voor dat hij voortaan zijn schip
steviger verankerde!
WENST U EEN PAK?
Het chique May Fair Hotel in Londen
biedt thans een extra service aan zijn
manlijke gasten, namelijk exclusieve
maatkleding van de firma. Fairbrother
and Lord.
Vanaf vijfenveertig guineas kunt u
reeds een maatpak bestellen en zo no
dig kan dit binnen tweeënzeventig uur
worden gemaakt.
Naar de E.V.O. meldt, zgn er enkele
nieuwe normen vastgesteld die van groot
belang zijn voor het verkeer. In de eerste
plaats betreft dit een waarschuwings
teken op motorvoertuigen voor fietsers.
Het doel hiervan is om wielrijders of
bromfietsers, die worden ingehaald door
een motrorrijtuig met aanhangwagen, er
op attent te maken dat na het motor
rijtuig nog een aanhangwagen volgt. Dit
waarschuwingsteken bestaat uit een op
klapbaar bord van 30x50 cm in gele kleur,
waarop in zwart een symbool van een
motorrijtuig en in rood een symbool van
de aanhangwagen. Bij avond moet dit
bord worden verlicht. Het waarschu
wingsteken moet zijn aangebracht aan de
rechterzijkant van het motorrijtuig. Een
veel toegepaste plaats zal wel worden:
de cabinedeur.
Verder zijn er speciale voorschriften
voor koppeling van trekkers met aan
hangwagens en een klasse-indeling.
(4) Hoog en recht zit de vreemdeling te paard en
Aram heeft al heel gauw gezien, dat hij een voortref
felijk ruiter is. Hij laat de man vooruitrijden en wendt
zich dan tot Presto. „Zo, schelm, en vertel me nu eens
wat meer over je zonderlinge vriend!" beveelt hij.
„Uu vindt hem toch aardig!" hakkelt Presto en
dan gaat hij verder: „Hij kwam op een goede dag op
de burcht, half ziek en uitgeput, om een stuk brood
te vragen en onderdak voor de nacht. Dorco heeft hem
in de stal laten slapen en de volgende ochtend had hij
alle dieren geborsteld. Toen is hij gebleven." En heeft
Dorco dan niet gevraagd, waar hij vandaan kwam?"
vraagt Aram. Uresto knikt bedremmeld. „We proberen
steeds iets meer van hem te weten te komen", bekent
hij, „maar hij weet niets meer!" „Of hij wil niets zeg
gen!" onderbreekt Aram hem grimmig, terwijl hij zijn
paard de sporen geeft en naast de vreemdeling gaat
rijden. (Wordt vervolgd)
