N.V. DRV CLEARING EXPRESS
1.60
1.90
2.50
0.65
0.90
1.00
1.50
2.75
Installatie Gelderse Molencommissie
MEUBELEN
VEBOTEX
jongste bediende
Wèl heel
erg sterk..
maar zéker niet duur!
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
MACHINES EN
MENSEN
vrachtautochauffeur
N.V. v/h Fa. Wed. A. W. de Haas
de grootste meubeltoonzaal
Ga met ons mee
Kies voor voeten die gezond groeien moeten
op de Rijn, geheel per
varend hotel, goed verzorgd,
comfortabel, goedkoop en
gezellig.
Reeds vanaf 120,per
persoon
CAROLAN HOLLAND N.V. Veenendaal
A. Mnl. fabriekspersoneel
B. Onderhoudsmonteurs
SYSTEEM „SOLVENT BAD"
DE BETERE REINIGING
VEENENDAAL
PRINS BERNHARDLAAN 156
FEUILLETON
Onrustige Zenuwen?
Op 1 maart j.l. heeft de Commissaris der Koningin in de provincie Gelderland
de Gelderse molencommissie geïnstalleerd, met een rede, waarin de functie van
de molen in het verleden en het heden werd belicht.
De commissaris schetste de grote invloed die de molen in Nederland heeft ge
had. Deze invloed is uiteraard minder geworden, maar nog steeds draaien de
molens in ons land ten nutte van de gemeenschap en zij dragen in niet geringe
mate bij tot de schoonheid en de karakteristiek van ons land.
Belangrijke uitvindingen in de 19e en 20e
eeuw brachten stroom en lektriciteit (en
naar verwacht kan worden binnen afzien
bare tijd atoomenergie) als concurrenten
van de windkracht en de wind- en water
molens zijn daardoor op een veel lager
plan gekomen. Veel molens zijn in de loop
der tijden gesloopt of verkeren in een toe
stand van verval. De Commissaris vestigde
er de aandacht op dat de Provinciale Sta
ten in 1959 een subsidieregeling in het
leven hebben geroepen, waardoor het mo
gelijk is geworden om op ruimere schaal
financiële hulp te bieden bij het behoud
der molens.
De molencommissie zal tot taak hebben
Gedeputeerde Staten van advies te dienen
desgevraagd of eigener beweging
over alle vragen, betrekking hebbende op
de wenselijkheid en mogelijkheid van het
behoud van de molens in Gelderland.
De Commissaris sprak tot slot de wens
uit dat de werkzaamheden van de commis
sie er toe mogen leiden, dat de nog be
staande molens in Gelderland, welke als
een onmisbaar element in het landschap
moeten worden beschouwd, behouden
blijven.
De voorzitter van de commissie Drs. W.
F. P. Boshouwers, lid van het college van
Gedeputeerde Staten, dankte de Commis
saris der Koningin voor zijn woorden.
Hij memoreerde dat gedurende de laat
ste decennia een belangrijke verbetering
in het molenklimaat is in getreden.
Door de provinciale molenverordeningen
ia een halt toegeroepen aan het ondoor
dacht slopen van molens. Dit is een be-
BEZOEK VAN BUITENLANDERS
AAN DE NEDERLANDSE HOTELS
IN HET JAAR 1959
Volgens gegevens van het Centraal
Bureau voor de Statistiek werden in
het jaar 1959 in de Nederlandse hotels
ruim 3 miljoen overnachtingen van
buitenlandse gasten geregistreerd. Ver
geleken met het jaar 1958 betekent dit
een toeneming van het aantal over
nachtingen met bijna 140.000 of 5
Het aantal overnachtinen is toegenomen
voor bezoekers uit Duitsland (stijging
154.000 of 19°/o), België en Luxemburg
(15.000 of 10%), Engeland en Schotland
(30.000 of 8%) en de Verenigde Staten van
Amerika (22.000 of 6%).
Het aantal overnachtingen nam sterk af
voor bezoekers uit Zwitserland (19.000 of
16*/.) en Zweden (13.000 of 13*/.).
Het bezoek van geallieerde militairen
liep in 1959 terug met 25.000 overnach
tingen of 17%.
langrijk punt in de molenbescherming
maar het ligt in het negatieve vlak.
De arbeid van de molencommissie zal er
op gericht moeten zijn in positieve zin
dienstbaar te zijn aan de molenbescher
ming. De commissie is er zich voorts wel
van bewust dat niet elke molen tot elke
prijs behouden moet blijven. Afweging van
belangen en financiële mogelijkheden is
noodzakelijk.
Geruggesteund door de nieuwe subsidie
regeling, zo besluit de voorzitter zijn ant
woord, hoopt de commissie haar bijdrage
te kunnen leveren in de strijd tot behoud
van molens.
Na de installatie heeft de commissie,
waarvan het secretariaat gevestigd is in
het Huis der Provincie, te Arnhem, haar
eerste werkvergadering gehouden.
WEGENWACHT VING EEN LEEUW
Toen de 24-jarige ANWB-Wegenwacht
M J Venrooy uit Rhenen, die dienst doet
op het traject Oosterbeek-Remmerden,
onderdeel van de verbinding Arnhem-
Elst-Driebergen, dezer dagen tijdens het
middaguur een restaurant in Leersum pas
seerde, zag hij tot zijn verbazing, dat een
jonge leeuw zich via het verlaten terras
een weg naar de vrijheid baande.
Hoewel hij vertegenwoordigers van de
ze imponerende diersoort tot dusverre
slechts had aanschouwd in de veilige af
zondering van de dierentuin, bedacht de
„ridder van de weg" zich geen ogenblik,
sprong van zijn motor en toog ter jacht.
Het gelukte hem, het 140 pond wegende
dier, dat zich overigens gelukkig zeer mak
betoonde, in de manen te grijpen en te
overmeesteren.
Op dit ogenblik arriveerde buiten adem
de geschrokken restauranteur, de eigenaar
van de jonge leeuw. Zonder dat zich nog
moeilijkheden voordeden kon deze zijn
merkwaardige huisdier en weer in be
waring stellen.
Gevraagd:
Zij die met trailer kunnen rijden en vak
kundig zijn met verhuizingen, genieten de
voorkeur.
Rijbewijs B.C.D. vereist.
Kerkewijk 87-93, Veenendaal
MINDER VERKEERSONGEVALLEN
IN BELGIE
In België is het aantal verkeersonge
vallen teruggelopen. In 1959 bedroeg dit
aantal namelijk 46.586, tegen 48.663 in 1958.
Dit verheugende verschijnsel wordt onder
meer toegeschreven aan de snelheidsbe
perking van 80 km/uur, welke in 1959 ge
durende de weekends van kracht is ge
worden op de grote wegen voor doorgaand
verkeer. Het aantal ongevallen tijdens de
weekends daalde namelijk van 8591 in 1958
tot 7997 in 1959.
Eén maal in de veertien
dagen op zaterdag voor
of na de middag,
bezoeken wij
in Amsterdam, van
fabriek die het goede
meubel fabriceert.
ook het genre dat u zoekt staat er te kust
en te keur te kijk.
Het kost u niets en verplicht u tot niets.
Overleg ook dit eerst met
Kerkewijk 37, Veenendaal, Telefoon 2730
N.V. NEDERLANDSCHE MAATSCHAPPIJ
VAN KOGELLAGERS
TE VEENENDAAL
zoekt voor spoedige indiensttreding een
Hiervoor wordt gezocht een jongen van
16 a 17 jaar met Mulo of Handelsavond
school, c.q. hiermee bezig
Bij gebleken geschiktheid goede pro
motiekansen. Met reeds gemaakte va
kantie-afspraken wordt rekening ge
houden.
Sollicitaties met inlichtingen over leeftijd, op
leiding, enz. te richten tot de afdeling Perso
neelszaken.
j::.:::.:
Sportieve stevige
kinderschoen met een
mocassin voorblad van
geprent leder. Een
sportieve schoen voor
jongens en meisjes.
Model 58
Iets aparts! Italiaans
meisjos-model met
wrecfbandje. Eenvou
dig, elegant en sterk!
Model 39
M.: 27-30 12.95
M.: 31-35 13.95
M.: 36-38 14.95
Sportieve jongens
schoen van soepel
rundleder. Riem met
gespsluiting. Sterke
profielzolen en -hak
ken. Model 84
M.: 23-26 7.95
M.: 27-30 8.95
M.31-35 9.95
M.36 38 10.95
Kindersokken-aanbieding
Ronald, stretch nylon sokken.
In moderne dessins voor
jongens en meisjes: 1.95
Derby nylon sokken speciaal:
2 paar v.a. 2.25
is een. Bata-filiaal vla.lEt)ij
(ALLES inbegrepen)
MOLENSTRAAT 61
TELEFOON 117113
DEN HAAG
vraagt in verband met haar aan te vangen produktieproces
(ongeschoold)
Enige ervaring gewenst.
Gegadigden moeten bereid zijn in continue-dienst te werken.
Zij, die hun militaire dienstplicht hebben vervuld genieten
de voorkeur.
Voor beide categorieën zijn hier goede kansen te benutten.
Aanmelden: schriftelijk: PRINS BERNHARDLAAN 52E, VEENENDAAL
SHIRT SERVICE
OVERHEMDEN
ROKKEN, TRUIEN
VESTEN, BLOUSES
PANTALONS
KOLBERTS
JAPONNEN vanaf
MANTELS
KOSTUUMS
REGENJASSEN
(incl. waterdicht)
DOOR WESSEL SMITTER
13
„We hebben werk", zei één van de
zwervers. „Jullie kunt ons niet mee
nemen. We moeten al die bomen hier
nog verkopen." Ze hadden een primi
tief bord neergezet, waarop stond:
Koopjes in kerstbomen.
Grote uitverkop.
„Wat denken jullie ons wijs te ma
ken", zei één van de agenten, „Kerst
mis is al twee weken geleden. Je kunt
die bomen hier niet verkopen."
„Zou je denken? We houden er uit
verkoop in. Snappen jullie? De prijs is
zó laag, dat ze zeker worden verkocht.
Je kunt het geloven, mijnheer, je ver
liest geld, als je er geen mee naar huis
neemt voor de kinderen."
„Ach, wat 'n onzin. Jullie zijn hier
maar gaan zitten. Je liegt maar wat en
dat weet je best."
„Agent, we doen zaken. Kijk eens wat
'n prachtige boom? Is het geen juweel
tje? Kostte een dollar, maar jou geven
we hem-voor tien cents - contante be
taling en zelf meenemen. Ik breng het
nog wel in je auto."
Ze waren nog niet uitgepraat, toen
ik weg ging. Ik kon onmogelijk de hele
nacht blijven om te zien, hoe het zou
aflopen. Doodmoe dook ik in bed en had
het koud. Toen ik 's ochtends wakker
werd, was Russ er nog niet. Zijn bed
was nog net als z'n hospita het zater
dags had opgemaakt. Hij had er de
hele nacht niet in geslapen.
Russ gaat om opslag vragen
Zondagochtend kwam Russ pas laat
op de kamer terug en omdat ik een
grapje, dat hem niet aanstond, over
het meisje maakte, werd hij woest en
een maand lang gingen we als vreem
den met elkaar om. Wij waren niet be
paald kwaad op elkaar, maar toch was
de stemming ook niet vriendschappe
lijk. We werkten samen en spraken
tegen elkaar als het nodig was, maar
we gingen ieder onze eigen weg en
geen van beiden noemden ooit de naam
van het meisje. Na het werk nam hij
een bad, verkleedde zich en ging uit
zonder te zeggen waarheen; ik vroeg
niets en dat was ook maar beter. Maar
als hij weg was, leek de kamer leeg
en verlaten en dan wist ik niet, hoe ik
de tijd zou doorkomen. Meestal ging ik
dan maar uit en liep een beetje in
Hastingsstreet op en neer en praatte
wat met de negers; ook speelde ik wel
eens pot in Jims café of ging naar een
film. Met z'n tweeën zou dat allemaal
heel leuk geweest zijn, maar alleen
vond ik het meestal stomvervelend.
Telkens als ik weer aan het meisje
dacht en hoe ze hem gelijmd had, werd
ik nijdig.
De volgende ochtend, toen ik mijn
hemd aantrok, keek Russ mij vriende
lijker dan gewoonlijk aan. Ik meende,
dat de stemming wat beter was gewor
den en ik kreeg gelijk. Nadat we die
Mijnhardt's Zenuwtabletten
ochtend ontbeten hadden, wandelden
we samen op.
„Bennie", zei hij, „ik moet het meis
je trouwen."
„Nou al?" vroeg ik.
„Nou al."
„Wel", zei ik, „er is een mouw aan
dat soort dingen te passen
„Het is niet, wat je denkt", zei hij.
„Dat is 't niet."
„Wat is 't dan?" vroeg ik. „Zit de
ouwe heer achter jullie aan?"
„Nee. Ik had alleen een heel verkeerd
idee van haar. Ik had haar voor een
gevoelloos taxi-meisje aangezien, die
het met alle mogelijke mannen hield.
Door die avondjurk van haar zag ze er
volwassen uit en alsof ze in staat was,
op zichzelf te passen. Maar zo is het
niet. Ze is pas zeventien, nog een kind."
„Nou, graaf jij je eigen graf", zei ik.
,,'t Gaat mij niet aan. Werkt ze nog in
dat taxi-danslokaal?"
„Ik heb haar gevraagd, er weg te
gaan."
„En heeft ze het gedaan?"
„Natuurlijk."
„En je hebt de clam-visserij eraan
gegeven? Blijft je^oor goed hier?"
„Nee, ze gaat met me mee", zei hij.
„We hebben het erover gehad. Ze vindt
het een reuze idee, maar zegt, dat we
een aanhangwagen moeten nemen om
in te wonen."
„Wacht maar", zei ik. „Na de huwe
lijksreis vergeet ze de vogels en de
bloemen en wil terug naar de lichtjes
van Woodward Avenue. Ze is net als
ik, van jongs af aan gewend aan wat je
ruikt en ziet in de achterbuurten van
Detroit."
„Dan heb je 't mis, Bennie", zei hij.
„Ze is een echte zigeunerin. En nog
wat, Bennie, het voorstel, dat ik je eens
heb gedaan om sam-sam te doen, blijft
gelden. Ik wil graag, dat je meegaat."
„Niks hoor."
„Maar ik wil het, zij ook."
„Reken maar niet op mij", zei ik. ..Ik
ben niet in de stemming, zelfs niet om
erover te praten."
We liepen een paar straten verder en
geen van ons zei nog wat. Toen begon
hij weer.
„Het zou me niet verwonderen", zei
hij, „als ik vanochtend ruzie kreeg met
Johnson."
„Bedoel je, dat je opslag gaat vra
gen?"
„Juist, precies."
„Wanneer?"
„Als we binnen zijn."
„Maar, hoor es", zei ik, „er hangt
een vol rooster."
„Des te beter."
„Je maakt ze nog nijdig."
„Laat ze nijdig worden, als ik maar
opslag krijg. We hebben vanochtend
heel veel te doen. Als ik geen opslag
krijg, smeer ik 'em. En nog wat anders,
ik zal het zo aanleggen, dat jij het ook
krijgt."
„Laat mij er buiten", zei ik. „Ik ben
tevreden, als ik m'n baantje hou. We
zijn midden in de winter. Baantjes lig
gen niet opgeschept en er staat een hele
troep bij die nauwe ingang op het mij
ne te wachten."
„Maak je niet ongerust", zei hij. „Het
is het goeie ogenblik, veel werk voor de
boeg; niemand anders in de fabriek
kan op die wagen glimmen en er mee
omgaan. Als Johnson het probeert, zou
het nergens op lijken. Ik heb het zó
voor elkaar, dat hij er last mee zou
krijgen. Als ik er uitgegooid word,
moet jij het niet proberen. De elektri
sche stroom, die uit die hefbomen
komt, zou je nog raar doen kijken."
We gingen samen de fabriek binnen,
lieten onze kaarten knippen, Toen de
bel ging, kwam Johnson er met een
handvol spoedorders aan.
„Het allereerst", zei hij, „zullen we
laden. Maak nummer één klaar."
„Voor ik begin", zei Russ kalm en
op zijn gemak, „wilde ik graag opslag
vragen."
„Ik heb nu geen tijd om over opslag
te praten", zei Johnson. „We hebben
geen tijd om adem te halen."
„Ik heb de tijd", zei Russ. „Een hele
massa. Ik ben hier nu al langer dan
zes maandenen nóg krijg ik maar
vijf dollar. Ik wil zes dollar en tachtig
cents hebben. Ik ben hier gekomen,
omdat ik hoorde, dat mr. Holt geweldig
hoge lonen betaalde. Nu wil ik weten,
of dat waar is."
„Wat scheelt je?" zei Johnson, „ga
je staken? Probeer je het werk op te
houden?"
„Ik probeer niet, om het werk op te
houden", zei Russ. „Ik wil alleen maar
duidelijk zeggen, dat ik opslag moet
hebben. Dat ik zes dollar tachtig moet
hebben in plaats van vijf dollar."
„Nu moest je maar op je wagen stap
pen. Als het zover is, zal ik wel met
Riley spreken en kijken, wat hij zegt.
In een paar weken laat ik je het we
ten."
„Je begrijpt me niet, Johnson. Ik wil
die opslag nu, niet over een paar we
ken. De bedoeling is, dat ik die opslag
krijg, of ik ga niet
„Hoor es", zei Johnson, „zeg maar
niets meer! Opslag is op het ogenblik
niet aan de orde. Ik kan het voor je
vragen, maar ik zeg d'r dadelijk bij, dat
Altijd gaaf huidje
POEDER *ZALF«OLIE «ZEEP
het niets geeft. Op het ogenblik ont
slaan we alleen maar. Iedere dag laten
we mensen gaan, in plaats van opslag
te geven. De tijden zijn moeilijk en de
mensen bij de fabrikage werken maar
drie of vier dagen per week, jij werkt
er vijf. Waar zeur je eigenlijk over?"
„Dat weet ik allemaal", zei Russ.
Krijg ik opslag of niet? Als je nee zegt,
geef ik mijn insigne terug."
Johnson werd purper. „Ik kan je
geen opslag bezorgen als je het op zo'n
manier moet hebben. Je kunt de Holt
(Wordt vervolgd)
