SCHOONMAAKTE
GELEGENHEID OM
méér koffiemelk voor uw geld
N.V. DRV CLEANING EXPRESS
1.60
1.90
2.50
VEILING
De Fijne
Engelse Melange
LUX O R
0.65
0.90
1.00
1.50
2.75
Sarco-
globine
E H A t I
fa. J. Hogendoorn Zn.
MEUBELEN
VEBOTEX
tU\
RALSTON
j
DE VALLEI UW BLAD!
SYSTEEM „SOLVENT BAD"
MACHINES EN
MENSEN
WITTE
KRUltS
HET HUIS IN DE VERF TE ZETTEN
voor KEUS, SERVICE
en KLEURADVIES
A. W. de H a a s
Elektrisch koken is zo prettig!
VEENENDAAL
Inlichtingen en demonstratie bij
KERKEWIJK 19, Veenendaal
de grootste meubeltoonzaal
Ga met ons mee
Douwc Egberts Pickwick thee
voor ieder, die een kernachtige
Engelse smaak prefereert. Let
ook op de goudkleurige, rijke
afschenk
Douwe Egberts
lt
RALSTON-
CLEAN-UP
De Kleine Bijenkorf
Theater
Veentndaal
Brigitte Bardot - Curd Jürgens - Jean
Tissier in
En schiep de vrouw
Stan Laurel en Oliver Hardy in
Laurel en Hardy by de
luchtbescherming
Eddie Constantine - Bella Darvi in
Moord op de voorpagina
Michel Anclair - Anna Maria Ferrero
Michel Simon
zii was 17 jaar
...zulk heerlijk koken
DE BETERE REINIGING 'v
PRINS BERNHARDLAAN 156
DE £Ckle PIJNSTILLER
Rugpijn maar ook andere
plagende pijnen vaagt u
prompt Weg met
WITTE K.RUIS
Tablettan, poeders, achats l
K»M MIMUtl
Benzineverbruik 1 17
Nieuweweg 155 - Tel. 2454
naar:
Gediplomeerd kleuradviseur
Eén maal in de veertien
dagen op zaterdag voor
of na de middag,
bezoeken wij
in Amsterdam, van
fabriek die het goede
meubel fabriceert.
ook het genre dat u zoekt staat er te kust
en te keur te kijk.
Het kost u niets en verplicht u tot niets.
Overleg ook dit eerst met
Kerkewijk 37, Veenendaal, Telefoon 2730
Notaris P. W. Maris te Veenendaal is voornemens op
woensdagen 6 en 13 april 1960 resp. bij inzet en toeslag,
telkens des avonds om 7 uur in hotel „De Korenbeurs"
aan de Markt te Veenendaal, publiek te verkopen ten
verzoeke van zijn opdrachtgevers:
1. HET HUIS MET SCHUUR, staande en gelegen te
Veenendaal aan de Nieuweweg 90, kadaster: Vee
nendaal, sectie H, nr. 956, groot 82 c.a.
Verhuurd voor f5,— p.w. vóór 1 april 1960.
2. DE ONBEWOONBAAR VERKLAARDE WONING.
met erf en tuin, staande en gelegen te Veenendaal
aan het Panhuis 95, kadaster: Veenendaal, sectie D,
nr. 1954 ged., groot ong. 3.58 are.
Dit perceel is vrij van huur en er mag op gebouwd
worden.
Betalen en aanvaarden 16 mei 1960. Eerder te aanvaar
den bij vroegere betaling.
Bezichtiging perceel 1: dinsdag voor inzet en toeslag,
van 24 uur.
Vraag uw winkelier ook eens
naar de handige Pickwick Theezakjes
Doosje van 20 stuks 98 ct.
T 59
VOOR UW
o^Y
-
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91, Telef. 2845
VEENENDAAL
Volop
verf
en
voor zèlfschilderen
zonder schuren altijd
in voorraad bijt
D. SLOK EN ZN.
Rijksstr.w. 107, Eist (U.)tel. 207
Neem de handleiding Ralston
Clean-up methode gratis mee
NOORD STER
Vrijdag 1 april 7.30 uur, zaterdag 2 april
9 uur, zondag 3 april 7.30 uur
B.B. op haar best, een film die u niet
mag missen.
Toegang 18 jaar.
Zaterdag 2 april 7 uur en zondag 3
april 3 uur
Nimmer had de lucht zulke vreemde
beschermers.
Toegang elke leeftijd.
Van maandag 4 t.m. woensdag 6 april,
elke avond 7.30 uur
Veel opwinding, veel sensatie en veel
humor.
Toegang 18 jaar.
Donderdag 7 april 7.30 uur
Een film vol temperament.
Toegang 18 jaar.
Rijwielstalling naast het theater
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, 10 cent, ook telefonisch: 2376
VENDELSEWEG, VEENENDAAL, TELEF. 2376
SE m jil
- 1
i
Een huisvrouw die elek
trisch kookt, heeft plezier
in haar frisse en gezellige
keuken, waar bloemen en
planten niet ontbreken.
Dat kan, want de atmos
feer is er zuiver. Geen
wonder dat in haar ge
zin vaak iets bijzonders
op tafel komt. Wilt u ook
zo'n keuken, vraagt dan
eens inlichtingen bij uw
elektriciteitsbedrijf of in
stallateur.
SHIRT SERVICE
OVERHEMDEN
ROKKEN. TRUIEN
VESTEN. BLOUSES
PANTALONS
KOLBERTS N
- JAPONNEN .vanaf
MANTELS
KOSTUUMS
REGENJASSEN
(incl. Waterdicht)
FEUILLETON
DOOR WESSEL SMITTER
15
Nou, ik weet alleen maar, dat als ik
ooit trouw, en dat zou me helemaal
niet verwonderen, nu ik zes dollar per
dag verdien, het raar zou moeten lopen,
als ik een stinkende benzinemotor on
der mijn bed nam, voordat de witte
broodsweken tot het verleden behoor
den. In onze kamer verspreidde het
ding een onprettige lucht.
THEORIE EN PRAKTIJK
We konden het best samen vinden in
het kleine ouwe huisje. Soms gingen
we met z'n drieën naar de bioskoop of
speelden Russ en ik een paar spelletjes
pot, maar meestal werkten we hard,
bleven thuis en zaten bij de kachel over
de fabriek te praten.
Een paar weken later bracht Russ
zichzelf door zijn opvliegendheid in
moeilijkheden. Herman, de man, die
op de kraan boven ons hoofd werkte,
pruimde tabak.
Je kon hem daarboven bij het pla
fond zien heen en weer gaan in zijn
ijzeren kooi met zijn hoofd vrij en een
pruim in zijn wang zo groot als het
ei van een eend; zo nu en dan vloog er
een lange dunne straal over de grond.
Hij raakte bijna nooit iemand, ook de
bak van Russ niet, maar toch maakte
Russ zich zorgen, 's Avonds na het
werk ging hij langs de machine en in-
spekteerde haar.
„Wat is dat?", zei hij dan. „Dat ziet
er heel verdacht uit."
„Och, schei uit", zei ik, „het is een
beetje ijzerroest of wat water."
Iedere dag opnieuw wond hij er zich
ontzettend over op en ik kon hem niet
kalmeren. Op een goeie dag stuurde
hij een uitgebreide klacht naar de vei
ligheidsafdeling en de volgende dag
kwamen twe eingenieurs naar ons toe.
Ze haalden Johnson en riepen Russ uit
zijn bak naar beneden.
„Wat betekent het", zeiden ze, „dat
je wel iemand zoudt kunnen doden,
omdat de man boven je hoofd tabak
pruimt?" Zij hadd ende brief van Russ
bij zich.
„Nou", zei Russ. „Ik werk op deze
machine. De man zit daar boven mijn
hoofd. U ziet hoe de situatie is."
Daar had je Herman met zijn hoofd
wel een dertig centimeter buiten de
kooi, een pruim taan één kant van zijn
gezicht. Hij keek naar beneden en
vroeg zich verwonderd af, waar het
over ging. Een ogenblik later spuwde
hij op enigszins bedachtzame wijze, en
een brede stroom tabaksap vloog door
de lucht, kwam ergens neer en ver
deelde zich in een dozijn lange vegen.
„Het is een geluk", zei Russ, „dat ik
daar niet net stond. Stel, dat ik er wel
geweest was en zo'n prop had me in
m'n ogen geraakt. En stel, dat Johnson
daar onder mijn bak had gestaan en ik
met een groot brok staal werkte; even
zie ik dan niets, raak de kluts kwijt,
haal de verkeerde handle over. De
vracht valt en Johnson is dood. Dat zou
de maatschappij aardig wat kosten,
hè?"
Johnson lachte op een eigenaardige
manier. „Hij heeft je nog nooit geraakt,
wel?"
„Nee", zei Russ, „en ik heb jou ook
nog nooit gedood, wel?"
„Nee."
„Nou, énmaal is de eerste keer."
De lui van de veiligheid keken ern
stig.
„Er moet iets aan worden gedaan",
zei de een. „Wat vind jij ervan?" vroeg
hij Johnson.
„Zeg hem, dat hij een beetje voor
zichtiger moet zijn", zei Johnson. Ik
zal wel opletten, dat deze man mij niet
afmaakt."
Johnson pruimde zelf. Het kwam
feitelijk zelden voor, dat hij geen pruim
in zijn mond had en zelfs als hij sprak,
draaide hij zijn hoofd af en toe stiekum
Ml» KE SNOETJES*
ook voor kinderen
Uw kindaren krijgen
weer kleur en zijn spoe
dig weer levenslustig als
voordien. Heerlijk van
In vloeibare vorm
r»nT»H N.v. - oKiSTcrrsT
om en spuugde opzij. Maar aangezien
hij geen vijftien meter boven de grond
was, viel het bij hem niet zo op als bij
Herman.
„Dat kan zeker aanleiding geven tot
e enongeluk", zei een van de mannen.
Het is onze taak, dergelijke dingen te
voorkomen, vóórdat iemand een onge
luk krijgt.
„Eén loopt de kans een ongeluk te
krijgen", zei Russ, „en als het gebeurt,
zul je moeten toegeven, dat ik gewaar
schuwd heb."
„Wat zou je voorstellen?" zei de an
der.
„Voorstellen? Niks voorstellen. Ik
zou hem zeggen, dat hij met pruimen
moet ophouden."
„We kunnen 't hem niet verbieden."
„Waarom niet? Je zou 't mij ook kun
nen verbieden als ik rookte. Als ik
rookte, zou mijn kaart onmiddellijk
worden ingehouden. Roken is niet er
ger dan pruimen.'
„Dat hangt er van af, hoe je het be
kijkt."
„Wel', zei Russ, „als ik een baantje
in de afdeling voor de veiligheid had,
zou ik het bekijken zoals meneer Holt
het doet. Meneer Holt heeft het land
aan tabak. Hij zou er een eind aan
maken, terwijl wij hier staan te rede
neren.
De lui van de veiligheid gingen Riley
opzoeken. Ze deden tamelijk gewichtig
over iets, dat nauwelijks de moeite
waard was.
„Je maakte je natuurlijk niet over
jezelf ongerust', zei ik tegen Russ.
„Nee, eigenlijk niet", zei hij. Ik zou
een regenjas kunnen aantrekken en
een stofbril opzetten, maar dat zou
Betsy niet beschermen."
„Wat dan nog? Ik ben je helper. Je
blaast de dingen geweldig op."
„Ik vind van niet", zei hij. „Misschien
ben ik een beetje sentimenteel, maar ik
kan absoluut niet hebben, dat iemand
Betsy met tabakssap bespuugt, nu niet
en nooit niet."
Een paar dagen later kwam er een
algemeen voorschrift van de veilig
heidsafdeling. Degenen, die op de kra
nen werkten, mochten onder het werk
niet pruimen. Herman was zo nijdig als
een spin. Hij wist aan wie hij dat te
danken had. En vijfenveertig andere
kraanmensen wisten het ook, nadat
Herman rondgegaan was.
Een kleinigheid als tabak pruimen
betekent niet veel voor u en voor mij,
maar voor een man op een kraan, die
de hele dag in zijn kooi zit en niets
anders te do enheeft dan aan dezelfde
handle te trekken en erover te denken,
wat hij zou doen als hij eens een dag
weg kon blijven, waartoe hij toch nooit
in de gelegenheid komt, is het wat
anders.
Voor hem is het een afwisseling en
een kleine vergoeding voor het feit,
dat hij niemand heeft om mee te pra
ten en het hem verboden is zijn hart te
luchten, door eens tegen de mensen on
der hem te schelden. Het helpt je over
de kleine onaangenaamheden van de
dag heen te komen. Bovendien stelt het
hem in de gelegenheid uiting te geven
aan zijn gevoel, als hij nijdig wordt op
de man met de haak en inwendig zo vol
stoom zit als een reservoir. Als je de
man op de kraan maar een pruim van
enige omvang geeft, kan hij zich hon
derd procent uitleven op de vent met
de haak of op de zwijgzame kerel, die
aan het laden is op de grond.
Zoals ik al zei, Herman was hels. En
hij zette het Russ betaald door met zijn
vrachten te dicht bij hem te komen.
Die hele middag kwam hij steeds meer
in de buurt en toen Johnson er even
niet was, trok hij een lading vlak bo
ven de kabine. Russ wond zich op en
's avonds, toen Herman van zijn kraan
was afgeklommen, waarschuwde Russ
hem opnieuw. „Ik zeg je het nog een
maal", zei hij. „Zorg, dat je vrachten
vrij blijven. Als je nog eens een lading
vlak boven mijn hoofd laat zwaaien,
kom ik naar boven en trek jou en je
kooi met zo'n vaart naar beneden, dat
je niet weet, wat je overkomt."
„Puh, puh', zei Herman. „Waarom ga
je niet naar de veiligheidscommissie?"
Bij de gereedschapskist kon ik even
alleen met Herman spreken.
„Je kunt het beter ernstig opnemen",
zei ik. „Als hij zijn handen op de hand
les krijgt, is hij tot alles in staat, dan
heeft hij niets menselijks meer."
„Best", zei hij. „Ik ben ook driftig.
Als hij wat beginnen wil, ben ik van
de partij."
De volgende dag was het zo ver. Het
was ongeveer drie uur 's middags.
Johnson was bij zijn bux-eau met Riley
aan het praten. Russ had een stuk koud
materiaal en bracht het in de juiste
positie om nummer drie te laden. Ik
had de lucht afgesloten en haalde de
deur omhoog, toen Herman er aan
kwam met een hoop metaal voor voor
assen, wel drie of vier ton. De vracht
ging recht op Russ af. Ik dacht zo'n
beetje, dat Herman Russ bang wilde
maken, dacht dat hij dicht bij zou ko
men en zijn vracht dan naar de andere
kant zou zwenken. Maar dat was niet
het geval. Hij ging recht door, de la
ding zwaaide een beetje aan het uit
einde van de lange kabels. Hij was
dichtbij, kwam steeds dichter, zonder
zijn snelheid te verminderen. Nog tien
meter, nog zeven - hij kwam recht op
hem af. Maar nee, Russ liet zijn vracht
op de grond vallen en schoot achter
uit. Hij stond stil, liet de boom in de
hoogte gaan als een slang, die gereed
is om aan te vallen en wachtte af Her
man reed recht erop in. Russ liet zijn
boom los schieten, de ijzeren klauw,
op alles voorbereid, botste tegen Her
man's lading en de voorassen kletter
den en regenden op de grond. Het la
waai was iets verschrikkelijks. IJzer-
schilvers vlogen naar alle richtingen,
stofwolken waaiden op, afkrabbers en
de mannen aan de hamer stoven weg.
Ik zocht dekking.
De slag was begonnen. Herman reed
terug en haalde zijn haken op: kwam
in de goede stand. Nu waren ze leeg,
gereed voor de strijd. Russ trok zijn
boom in als een ratelslang, die gaat
aanvallen. De grote klauw sprong open,
mikte op de kooi; hij kwam op Her
man af. Maai1 Herman sloeg eerst en
liet zijn haken in een grote boog zak
ken als een wapperende veer. Het was
goed gemikt.
(Wordt vervolgd)
