AH Cake-Mix
rozijnen
Zware repen
TONG FESTIVAL
Grote aanbieding
vruchten op sap
Zoete Spaanse
Sherry Pale
Advocaat
Beaujolais
Bordeaux rood of wit
Rijnwijn
T0MIJN 75
TOOSTJES
Zoute pinda's
Gepelde pinda's 4 9 j
SPERZIEBONEN
maakt u het leven goedkoper!
Fel S.O.S. gaf V.C. Veenendaal geen kans
in goede wedstrijd: 3-1
GELDERSE
100 GRAM
BLIK
NAAR
KEUZE
MACHINES EN
MENSEN
't Is geen nieuws, dat er ook in
de weide bijgevoerd wordt -
maar het gaat er om hóe en wat!
HENDRIX WEIDEKOEK
wordt wetenschappelijk samenge
steld, en
in voor - en najaar met een
extra hoeveelheid magnesium
tegen kopziekte.
twee blikjes voor één lage prijs
KANT EN KLAAR
WIJNEN
250
GRAM
voor
iiiiiiiiiiiiiuiiiiiiniiii
2 pak 59
Port Fidalgo
Vermouth Lamatl
375
395
Asperges gesneden, met punten blik 78
Sardines Portugese, in olijfolie blik 57
Aardbeien op sap... per blik 55
Perziken Dewkistper blik 110
Ananas handige blokjes groot blik 69
Madeira voor de Tijne keuken flesje 95
Paté de foie100 gram 49
Appelmoes (goudreinecten) literblik 68
Zandringen pak - 250 gram 59
Coronasprits pak - 250 gram 59
Gemengde toffees zak 200 gram 45
Wie goed voert,
die goed boert!
ONDER WETENSCHAPPELIJKE LEIDING IN EIGEN
LABORATORIA EN OP DE PROEFBEDRIJVEN TE BOXMEER
HOFLEVERANCIER VAN Z.K.H.
DE PRINS DER NEDERLANDEN
V.C. Veenendaal heren kraken
tweemaal S.V.V. III
Het eerste herenteam van VCV heeft
ook haar laatste twee wedstrijden tot een
goed einde gebracht. Zowel in Veenen
daal als de dag daarop (zaterdag) in
Utrecht bleek VCV geen enkele moeite te
hebben met SVV III: in de zes gespeelde
sets kwamen de Utrechters niet eenmaal
boven de tien punten, terwijl scores be
neden de vijf regel waren.
Vooral de uitwedstrijd was desondanks
voor de VCV'ers moeilijk - althans voor
de aanvang - omdat behalve Ad Slik,
plotseling ook Piet van de Bosch verhin
derd bleek. De reserves Oene Dijkstra,
Evert Rebergen en Kees Oojik voldeden
echter, zodat de zege geen enkele maal
in gevaar is geweest.
Voor een uiterst welkome zege zorgden
voorts de reserve-heren, die in een uit
stekende wedstrijd Philos II klopten. Dat
de talentvolle Goslinga ditmaal weer van
de partij was, droeg daar zeker toe bij.
De overwinning kwam nog even in ge
vaar, toen in de laatste set de 14-7 voor
sprong van VCV nog werd ingelopen tot
14-13. Een smash van Goslinga bracht
echter juist op tijd de service bij VCV
terug, dat fel spelend toch nog het laatste
woord had: 15-13 en 3-1.
De degradatie-zorgen zijn nu wel vol
ledig verdwenen, terwijl ook de thuiswed
strijd a.s. donderdagavond (20.30 uur) te
gen SSVU goede perspectieven heeft.
Twee wedstrijden stonden op het roos
ter van 't reserve-damestaem. Met 2 in
vallers moest worden gespeeld tegen het
onderstaande USS IV, dat haar kans
greep en met 3-0 de VCV'sters klopte.
Door dit slechte resultaat en de teleur
stellende draw tegen DSO III vrijdag is
de tweede plaats verloren gegaan en
hiermede de kleine kans op promotie naar
de tweede klasse.
De uitslagen van deze week zijn ten
slotte:
Heren tweede klasse: SVV III-VCV I
0-3. Setst. 3-15, 3-15, 5-15. VCV I-SVV III
3-0. Setst. 15-6, 15-0, 15-10. Philos II-VCV
II 1-3. Setst. 15-8, 12-15, 9-15, 13-15.
Dames derde klasse: USS IV-VCV II
3-0. Setst. 15-6, 15-8, 15-12. VCV II-DSO
III: 2-2. Setst. 15-9, 4-15, 15-12, 7-15.
In een aantrekkelijke wedstrijd heeft
het Utrechtse SOS revanche genomen op
VC Veenendaal, waarvan het destijds in
Veenendaal verloor. Fel en enthousiast
spelend, geen punt cadeau gevend heeft
SOS haar wil aan VCV kunnen opleggen.
Basis voor de overwinning was de keihar
de service, waardoor de VCV'ers geen
kans kregen hun aanvallen op te zetten.
Ondanks deze nederlaag speelden ook de
VCV'ers een behoorlijke wedstrijd. Minc-
ke Dijkstra was uitstekend, vooral verde
digend, terwijl ook Wil Vink op goede
wijze de geblesseerde To Wouda verving.
Wil Versteeg viel wat tegen, terwijl Cor
Kruidenier te vaak te langzaam reageer
de. De leiding van de wedstrijd was in de
zeer bekwame handen van de heer Mo
lenkamp.
Sterk aanvalsspel van S.O.S.
Hoewel de setstand iets anders doet
vermoeden - 15-5 - was de eerste set toch
de beste van de vier gespeelde. Uitsteken
de aanvallen, die vaak even goed werden
afgeweerd boeiden de vele toeschouwers
van meet af aan. Het harde serveren van
SOS gaf echter ook in deze set de door
slag.
In de tweede set eenzelfde beeld. Bij
een 9-3 stand voor SOS kwam VCV nog
even terug door goed serveren van Minc-
ke Dijkstra: 9-7. Daarna stonden de SOS-
dames echtei geen punt meer af. Pas in
de derde set lieten de Utrechtsen zich
verrassen: een 4-3 SOS-voorsprong werd
door Mincke Dijkstra weggeserveerd naar
4-9. De SOS-coach verving op dat moment
zelfs de internationaal Beb van de Krol,
die inderdaad een zwakker partij speelde,
doch het mocht niet baten.
Smashes van Cor Kruidenier en Wil
Versteeg brachten deze set met 15-17 bij
VCV.
Ook in de vierde set nam VCV snel een
6-2 voorsprong, doch daarna brachten
keiharde services SOS snel op 10-6. Hans
Wouda serveerde nog tweemaal door de
SOS-defensie: 10-8, maar de set ging uit
eindelijk toch naar SOS toen VCV geen
antwoord wist te geven op enkele keihar
de smashes: 15-9.
Dit was de laatste wedstrijd van dit
seizoen voor VCV. De plaats op de rang
lijst is nog niet bepaald, daar het gehele
programma nog niet is afgewerkt. Het is
echter zeer verheugend, dat VCV na de
zeer slechte start zich in de tweede helft
der competitie zo heeft naar boven ge
werkt. Wonnen de VCV'sters in de eerste
helft slechts van SOS, in de tweede helft
verloren zij slechts vier wedstrijden,
waartegen zij zeven overwinningen plaat
sten.
Uitslag van deze wedstrijd:
SOS-VCV: 3-1. Setst. 15-5, 15-7, 7-15,
15-9.
HAM
35
ANANAS Gold Reef
6 dikke schijven
FRUITCOCKTAIL
ABRIKOZEN
PERZIKEN
KERSEN OP SAP
zonder pit
2
Alleen melk
en eieren
toevoegen
APÉRITIEF
MEDIUM DRY
ROODMERK
melk, puur, mokka, extra bitter
flinke moot, StarKist p. blik
VIERKANTE
rood of wit
Réserve du Palais Gal lien
Pfülzer
Winzerschoppen
zak 225 gram
vanille, hazelnoot, chocolade
Het economische
3/4 literblik
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u enig bij AH
gekocht artikel niet élke
cent waard acht die u
ervoor betaalde, dan
geeft AH u het volledige
bedrag prompt terug.
Albert Heijn
FEUILLETON
DOOR WESSEL SMITTER
18
Bij het weggaan vervoerde iedere
wagen een cylinderblok - een stuk
gietijzer en meer niet - en onderweg
deed iedere man zijn werk eraan, voeg
de er een of ander aan toe, tot het ten
slotte aan het eind een afgewerkte
motor was, klaar om te gaan lopen.
Rechthoekig op de montageband be
vonden zich de luchttransportbanden,
die materiaal en onderdelen aanbrach
ten, waar en wanneer dit werd ver
eist. Dit waren transportbanden met
één rail, meestal aan de zoldering be
vestigd, stromen starters, overbrengers,
apparaten, cylinderkoppen, stromen, die
in de hoofdmontageband uitliepen, in
de grote rivier.
Ongeveer in het midden van de band
zagen we Norman. Ik kende Norman,
hij was mijn vroegere voorman.
,Hier heb ik een paar mensen voor
je", zei de controleur, „de ene heeft
hier vroeger al gewerkt.''
Norman keek me aan, zag wie ik
was.
„Zo, zo", zei hij, „als dat Bennie niet
is: „Laat es kijken, je was toen helper.
Ik zal je maar weer hetzelfde laten
doen. Gaan jullie allebei maar mee."
Norman had het altijd drukker dan
een klein baasje. Ik liep vlak achter
hem.
„Die andere man',, zei hij, „is dat een
vrind van je?"
„Niet speciaal", zeiik. „We hebben
alleen maar samen gewerkt."
„Ik zal hem maar naast Jerry zet
ten", zei hij. Moeren op naaldlager
draaien. Zuigerstangen. Je kent het
werk, hè?"
„Ja."
„In een paar weken zal hij het wel
kennen. Jij blijft tot hij er achter is."
„Reken maar."
„Hoe is het met die Jerry?" vroeg ik.
„Hij had vroeger van die rare ideeën.
Dacht, dat hij de zoon van meneer
Holt was. Is hij nog een beetje gek op
dat punt?"
„Erger dan ooit", zei Norman. „Nu
heeft hij het in zijn hoofd gezet, om
zelfmoord te gaan plegen. Je kunt be
ter tegen die nieuwe vent zeggen, dat
hij zich niets van hem moet aantrek
ken."
We kwamen waar we wezen moes
ten. Een paar helpers deden het werk
en wij namen hun plaatsen in, ik aan
één kant en Russ aan de andere, naast
Jerry.
„Ga je gang maar", zei Norman, „je
weet wat je doen moet." Hij ging met
de andere helper weg. Hij had zijn
hielen nog niet gelicht, of de mensen
begonnen mij uit te jouwen, te miau
wen en te brullen:: „Kijk es, wie daar
is!"...
En toen huilden ze allemaal tege
lijk als hongerige prairiewolven, die op
hun hruken zitten. Ik trok me er niets
van aan. Je hebt geen tijd voor die
onzin, als je een nieuw karweitje on
der handen hebt. En de band liep, niet
snel, maar toch aardig, misschien drie
honderd motoren per uur.
Het was één van die karweitjes, die
er gemakkelijk uitzien, als je er bij
staat en het iemand anders ziet doen.
Russ kon zien wat er moest worden
gedaan. Ik hoefde hem niets te zeggen.
De motoren lagen ondersteboven. Jer-
I ry zette de dopjes op de bouten, wij be
gonnen met de moeren, acht voor iede
re motor. Draaiden ze niet aan, begon
nen er alleen mee. De moeren lagen
recht voor ons op stalen bakken. We
hoefden niet te bukken en niet te rei
ken, als we op onze plaats bleven.
„Jij zet er vier", zei ik tegen Russ,
„en ik zet er vier op iedere motor."
„Wat denken ze, dat ik de rest van
die tijd doe?" zei hij.
„Dat zal je wel merken", zei ik. „Dat
hoef ik je niet te zeggen. De band gaat
nog niet erg vlug. Over een half uur
wordt-ie vlugger."
Het was één van die bedrieglijke
karweitjes, die alleen moeilijk zijn door
de snelheid. Als je tweemaal zoveel tijd
had of de helft van het aantal motoren,
zou er niets aan zijn. Als je zo'n werk
je gaat leren, zet je niet je tanden op
elkaar om het met alle geweld onder de
knie te krijgen. Maar ik heb mensen
gezien, die helemaal van hun stuk
raakten, omdat ze zich in het begin te
hard op het werk wierpen. Maar dat
zei ik niet tegen Russ. Ik vond het be
ter, dat hij zelf merkte, hoe het was om
met een baantje aan de band klaar te
komen.
Links van Russ stond Jerry, die vent
met de dwaze iedeën, die de deksels
op de kogellagers zette. Hij en ik had
den nooit zo bijzonder goed met elkaar
kunnen opschieten. Rechts stond Tho
mas Jefferson, of Jeff, die de moeren,
waarmee wij begonnen waren, met een
hoogfrekwente elektrische schroefsleu-
tel vastzette. Jeff was een neger. Als
een mekanicien in een garage zou zien
hoe Jeff die moeren aandraaide, zou
hij een minderwaardigheidscomplex
krijgen en zijn gereedschap vol wal
ging wegsmijten. Jeff had acht jaar
hetzelfde werk gedaan. Met zijn grote
knuisten op de handles haalde hij over.
Acht prikken met de priem, acht ro
kende moeren zaten stevig en op hun
plaats. Bezoekers die over de stalen
brug boven onze hoofden liepen, ble
ven nooit naar hem kijken, zo bespotte
lijk eenvoudig en gemakkelijk zag het
er uit, wat hij deed. Maar de mannen,
die zelf doorkneed in hun werk waren,
keken vaak naar hem en wij, helpers
dia- voor hem moesten invallen, kre
gen telkens de bibberatie, als hij wat
lang wegbleef.
De band kwam op gang, De mensen
hielden op met grapjes maken.
Er werd niet meer gefloten, gezon
gen of ruw gedaan, er werd alleen maar
gewerkt. Het deed je goed, terug te ziin
in het lawaai en de herrie, het was
precies alsof je na lang buiten geweest
te zijn weer terug in de straten van de
stad kwam. Je voelde je plezierig, je
voelde je, alsof je een deel van de fa
briek was. Aan de band klonk het ge-
ret-tet-tet van de pneumatische hamers
het scherpe pft-pft-pft en het gesis van
luchtslangen, het gekerm van elek
trische boren het gezoem van elelctr.
schroefsleutels en schroevendraaiers.
Maar boven alles uit klonk het typisch
vibrerende geluid van automatische
machines, die op grote snelheid werken.
Die trillingen vulden de gehele ruimte
en gingen over in je bloed en in je
zenuwen. Ze deden je vlugger adem
halen, vlugger werken; langzamer wer
ken ging niet en als je eens een ogen
blik niets te doen had, draaide je van
de ene voet op de andere, of maakte
een paar onnodige bewegingen met je
handen of met je armen om maar maat
te houden met het geluid. Alleen maar
om er te zijn, om je aandeel aan de ge
luiden bij te dragen, gaf je al een pret
tig gevoel. Het maakte je als het ware
tot een deel van iets geweldigs en be
langrijks. Voor Russ was het niet ge
noeg, als hij probeerde vier of vijf moe
ren op iedere motor te zetten.