Cnsseler rib Aardbeien op sap Macaroni gesneden, 250 gramspak, van 22 voor 19 Tomatenpuree Plantenmargarine Slaolie Echte chocoladekorrels ballon-fluit GRATIS Pnladino vruchtenveimouth Chocolade tabletten Pudding diverse smaken, 2 zakjes, van 28 voor 25 SIMON DE WIT TIPS VOOR DE ZOMERVAKANTIE Parijs BIJ SIMON DE WIT Vanille FROU-FROU ..„47 V,; begrafenis ADVERTEREN DOET VERKOPEN mannelijk personeel Postdienst Amsterdam MACHINES EN MENSEN weekvoordelen die u zeker niet wilt missen! blijft uw voordeligste kruidenier elektriciens en elektromonteurs (in.) NAAR FRANKRIJK EN SPANJE Aapje per ijlbode naar röntgenkamer NATUURBAD „DE ZANDING" vraagt MANNELIJK EN VROUWELIJK PERSONEEL gelegenheid tot dansen Koninginnedag en 5 mei BELEGEN VOLVETTE 500 gram, van 155 voor Voor een A. W. de H a a s Met adverteren werden de grootste zaken gebouwd, met niet adverteren de beste vergeten. HOOGOVENS IJ MUIDEN woning beschikbaar Postdistrict Amsterdam vraagt: voor bestel werkzaam heden FEUILLETON Frankrijk, met name Parijs - en voor velen is dat Frankrijk compleet - en de Rivièra, zijn al tientallen jaren reisdoel geweest van velen. Met recht, want in Parijs ging voor menigeen de wereld open en aan de azuren kust, de Cöte d'Azur, vond men de zon en het klimaat, waarmee de Nederlander zo schriel bedeeld wordt. Wat lange tijd voor de upperten gereserveerd was, kan nu door iedereen - genoten worden, want afstanden tellen niet meer en de kosten zijn niet onover komelijk. Per trein en per autocar brengt men er U snel naar toe en beide mogelijk heden hebben arrangementen die ver bluffend veel geven voor verbazend weinig geld. Betrekkelijk dan. Aan het handje van goede leiding krijgt men een globale indruk van de wereldstad, neen, deze wereld op zich en men kan er van goede verzorging en onderdak verzkerd zijn. Wie het avontuur niet schroomt en wie liever op eigen gele genheid ronddwaalt, behoeft heus niet verloren te lopen of erg duur uit te zijn. Natuurlijk, men moet een beetje van wanten weten, liefst toch wel wat Frans kennen en uit zijn ogen kijken. Inlichtingen kan men hier in Neder land inwinnen bij de Franse Toeristen Service (F.T.S.), Rokin 128, Amsterdam tel. 020-35252, die algemene gegevens verschaft of bijzondere als u daarnaar vraagt. Weet men niet een beetje de weg in Parijs, dan doet men goed van tevoren een hotel te reserveren, des noods voor één nacht, dan kan men, als men er eenmaal is, wel verder zien. In ieder geval is men dan de eerste nacht onderdak. Ook kan men het er op aan laten komen en zich in het Gare du Nord wenden tot de Höstesse de Paris, die gaarne voor u een hotel op spoort, als u haar de klasse en het ar rondissement opgeeft. Pensions zijn goedkoper dan hotels, zoals overal, maar begin met een hotel, als u ten minste geen pensionadres door vrien den of kennissen is doorgegeven. Reis per bus en goedkope métro (koop een carnet van 10 ritten; dat bespaart u 30%) en eet in de kleine restaurantjes. Het menu hangt buiten, zodat u kunt zien wat het eten u zal kosten, even als de wijn. Bent u geen held in Frans, houdt het dan op „prix fixe", dan weet u precies waar u er mee af bent. Gun u de luxe om eens bij Café de la Pax, Les Deux Magots of andere beroemde café's te gaan zitten, maar onthoudt, dat op de kleine terrasjes van een ar- tisten- of studentencafé de wijn en de koffie even lekker en veel goedkoper zijn. Ook in de cafetaria's kunt u goed koop, maar niet zo gezellig, eten. Ga niet naar de grote Opéra als U geen frontplaats wilt betalen, want dan er gert u zich maar. Overigens hebt u de uit tientallen theaters, honderden bios- BOERDERIJBRANDEN FEBRUARI 1960 In de maand februari 1960 zijn in ons land 12 boerderijbranden voorgekomen, waarbij een boerderij vernield of zwaar beschadigd werd. Een van deze branden kwam voor in Friesland; drie in Overijssel; één in Gel derland; drie in Zuid-Holland en vier in Noord-Brabant. De directe schade, door deze branden aangericht, wordt geraamd op 314.150, Eén van deze branden werd veroorzaakt door kunstmoeder bij brandbaar materiaal; één door hitte-uitstraling van petroleum kachel; drie door kortsluiting; één door spelen met vuur; één door foutieve schoor steenconstructie; één door uitstromen brandbare vloeistof uit tankwagen na aan rijding; één na vonken uit schoorsteen; één door gebruik van zgn. Engelse kabel; terwijl in twee gevallen de oorzaak onbe kend bleef. Bij deze branden kwamen 35 koeien, 29 varkens en 300 stuks pluimvee om. Dank zij zijn grote liefde voor de dieren heeft hoofdoppasser Radema van Ouwe hands Dierenpark snel kunnen ingrijpen, toen hem op een ochtend bleek, dat een lief klein aapje op tot nog toe onverklaar bare wijze een pootje had gebroken. De dierenarts van het park achtte het raad zaam, dat het beestje onmiddellijk naar de veeartsenijschool in Utrecht zou wor den vervoerd voor een nader onderzoek, daar de achterpoot aanvankelijk niet kon worden gespalkt. Het aapje nam plaats in de directie-auto en in de röntgenkamer te Utrecht aangekomen bleek al spoedig dat zich een breuk bevond in het bovenbeen. Vanwege de moeilijke plaats kon het apen- beentje niet worden gezet, maar een snel aangebracht rekverband bracht uitkomst. Op de terugreis naar de Grebbeberg was de pijn al vrijwel geweken en keek het diertje zijn oogjes uit op die vreemde om geving, die hij helemaal niet gewend was. Hij werd extra verwend met lekkere 6noepjes en wordt nu liefderijk verpleegd in het park, waar hij ongetwijfeld spoedig weer geheel hersteld zal kunnen ronddar telen op het apenterras. TAPTOE OP KONINGINNEDAG Het bestuur van de vereniging „Oranje dag" te Rhenen deelt mede, dat het pro gramma op Koninginnedag is uitgebreid met een taptoe, te verzorgen door de mu ziekvereniging „Oefening Baart Kunst" op het Fred. v. d. Paltshof. copen en allerlei gelegenheden om uw avonden en nachten door te brengen. BUITEN PARIJS Maar ook buiten Parijs vindt men Frankrijk, zelfs verder dan Versailles en Fontainebleau! De kunstliefhebbers, die in Parijs kunnen zwelgen in oude en nieuwe kunst, vinden elders de ka thedralen, de 50 kastelen langs de Loire, de plaatsen-als-monumenten (Avignon, Rocamadour, Carcasonne e.d.) het schone, landelijke Bretagne en Normandië (zo zwaar getekend door de invasie) en de onvolprezen Rivièra. De Zon-expres brengt u daar naar toe, maar ook weer talloze reisbureaux en natuurlijk het vliegtuig. Klassieke namen zoals Nice, Menton, Juan les Pins, Beaulieu, Saint Raphael, schieten u te binnen, met nog zo veel andere. U kunt daar terecht in hotels pen sions, bungalows, campings, al naar ge lang uw beurs of ambities. Voor vele duizenden gaat hier jaar lijks een droomvakantie in vervulling. Toeristenkaart en pas (mits niet lan ger dan vijf jaren verlopen) volstaan als grensdocument. Automobilisten doen goed inlichtin gen in te winnen bij KNAC of ANWB. Wie op eigen gelegenheid naar Zuid- Frankrijk gaat, moet er wel op reke nen, dat logies en eten daar duur zijn. SPANJE De laatste jaren is het bezoek van toeristen aan Spanje met sprongen om hoog gegaan. Standplaatsreizen wor den steeds meer gearrangeerd en ook de mogelijkheden voor „zwerfreizen", waarbij de comfortabele autocars de reizigers van dag tot dag honderden kilometers in dit grote land verplaat sen, nemen elk jaar toe. Het land ligt ver weg. Reist men per bus, dan is men drie dagen kwijt voor men de Spaanse grens gepasseerd is. Geen nood, het vliegtuig brengt ook hier redding en de drie dagen worden tot een halve dag gereduceerd. Vijf dagen bijna kan men nu langer profiteren van de kostelijke zon aan de Costa Brava, de Costa del Sol of op Mallorca, en sinds enkele jaren ook al op Ibiza. De zwervers op eigen gele genheid vindt men ook op de wegen van Spanje, maar in het algemeen reist men toch liever per autocar of per vliegtuig. Diep geniet men van de mooie steden haar kunstwerken en ge bouwen, van de Spaanse folklore, de dans, de fiere mannen en zwartogige vrouwen, van de woeste natuur in de bergketens, van de blauwe zee langs de kust; men wordt geïmponeerd door rotsige hoogvlakten en sombere ravij nen en geniet of walgt van de stieren gevechten; men vraagt zich af hoe zo veel rijkdom naast zoveel armoede kan bestaan. Men geniet van de goede wij nen en mijdt de olijfolie (de rode wijn is een goed tegengif evenals ruim broodgebruik); geniet van de vele goe de visschotels en schotels van geheim zinnige samenstelling; men experimen teert lachtend met de tuitkannetjes wijn en laat zich verrassen door de kracht van de Aniz del Mono. Kortom, men geniet overvloedig en krijgt overal zon toe. Die in het bin nenland, in de hete zomermaanden, wel eens kan tegenstaan, maar die aan de kust steeds welkom is. Treinreizen in Spanje zijn niet voor iedereen aantrekkelijk. Vooralsnog is men dus het best af met reizen vol gens arrangementen, hetzij per trein naar Spanje en dan verder met de au tocar, hetzij per vliegtuig heen of terug, of vice versa. Er zijn allerlei moge lijkheden. BADPLAATSEN Langs de Cost Brava rijzen de hotels als paddestoelen, maar dan van het reuzesoort, uit de grond. De gemoede lijke vissersplaatsjes, met hun eigen sfeer, raken er door in de verdrukking, maar ze zijn er nog, gelukkig! Sitges, Calella e.d. komt men in elk prospec tus tegen. (En ginds natuurlijk de buur lui!) Wie iets van de oude sfeer wil proeven, kan het misschien beter iets zuidelijker zoeken, aan de Costa d'Oro (de Gouden Kust) en het bijvoorbeeld houden op Calafell, een typisch oeroud stadje, 60 kilometer van Barcelona en Tarragona, waar ook modern ingerich te hotels te vinden zijn. En zo zijn er wel meer nog niet al te zeer „vertoe- ristiseerde" kustplaatsjes. Men vergelijke de prospectussen van diverse reisbureaux en bepale dan zijn keuze. Die keuze is groot genoeg. Vele „zwerfreizen" maken een ruime omweg door Portugal en andere gun nen hun deelnemers een tweedaags verblijf in Tanger, waar men het Oos ten, toch weer geheel anders van sfeer dan Zuid-Spanje, kan leren kennen. Maar niet iedereen heeft voldoende dagen vakantie tot zijn beschikking om het alleméal mee te maken, ofschoon de combinaties met vliegreizen, zoals we al zeiden, de mogelijkheden ver groot hebben. Voor Spanje heeft men een pas no dig, maar geen visum. Wie naar Tanger (Marokko) wil, dient een pas te hebben „voor de gehele wereld", voor het ver krijgen waarvan de belastinginspecteur zijn toestemming moet geven! Nadruk verboden) in- of extern voor seizoen-arbeid Persoonlijke aanmeldingen kantoor te Otterlo. Eventueel telefoon 0 8383-244 HOTEL CAFE RESTAURANT „La Campagne" Nieuweweg, Veenendaal Aanvang 8 uur. Y 4 - V. V 125 100 gram, van 69 voor 2 blikjes, van 130 voor extra geconcentreerd, 3 blikjes, van 57 Yoor A 2 pakken, van 78 voor grote fles, van 99 voor bij aankoop van een pak a 200 gram de beste, 150 gramszakje voor slechts Aw Voor uw kinderen een feestelijke literfles, van 190 voor Jl§ V melk, naturel of hazelnoot, per stuk Geldig van donderdag 28 april t/m woensdag 4 mei Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen: Tel. 201 5 HOOFDSTRAAT 39 - VEENENDAAL met auto's zijn wij speciaal ingericht 4-8 persoons auto's disponibel N.V. v/h Fa. Wed. Kerkewijk 91, Telef. 2845 De Koninklijke Nederlandsche Hoogovens en Saai fabrieken N.V. en aangesloten bedrijven N.V. Mekog, Cemij N.V. en Breedband N.V. te IJmuiden vragen in verband met verdergaande uitbreidingen voor haar reparatie- en onderhoudsdiensten. Ervaring op het gebied van sterkstroominstallaties benevens het bezit van het diploma VEV sterk stroommonteur strekken tot aanbeveling. Voor hen, die slechts een gedeeltelijke opleiding genoten of beperkte ervaring op sterkstroom- gebied hebben opgedaan bestaat de mogelijkheid door middel van een bedrijfscursus zich verder in het vak te bekwamen. Min. leeftijd 25 jaar, max. 45 jaar. Het aanvangsloon is afhankelijk van de functie en de mate van vakbekwaamheid. De lonen zijn ge baseerd op werkclassificatie overeenkomstig de CAO in de Metaalindustrie. Sollicitaties (schriftelijk) te richten aanHoogovens- IJmuiden, Personeelszaken, Aanneming Arbeiders, kamer 1-3, Hoofdkantoor, met ver melding van naam, voornaam, iieb.datum, geb.plaats, vol- edig adres en de werkzaam heden die werden verricht Voor gehuwden komt een x Geboden wordt: een verzekerde toekomst goede sociale voorzieningen een loon, dat op 25-jarige leeftijd f 89,92 bruto per week kan bedragen een toeslag voor onregelmatige diensten van gemiddeld f 4,- tot f7,- per week (afhankelijk van de leeftijd en de plaats van tewerk stelling) een vakantie van 15 werkdagen - met 4% vakantietoeslag per jaar. voor gehuwden met eigen huishouding een volledige vergoeding van de reiskosten voor gezinsbezoek eenmaal per week en een vergoeding van 90% van de pensionkosten, totdat te Amsterdam een woning is toegewezen voor jeugdige ongehuwde krachten een gedeeltelijke, doch zeer gunstige vergoeding van reis en/of pensionkosten. Sollicitaties te zenden aan de directeur van het Postdistrict Amsterdam. Indien u eerst nog nadere inlichtingen wilt ontvangen kunt u onderstaand formulier, na invulling en ondertekening in een ongefrankeerde enveloppe zenden aan de chef van de afdeling Personeelsadministratie, Postdistrict Amsterdam, N. Z. Voorburgwal 182 Amsterdam-C. Ondergetekende ..(adres) (naam) ...(geboortedatum) zal gaarne nadere inlichtingen ontvangen omtrent de funktle van besteller te Amsterdam Postdistrict. (plaats) (datum) (handtekening) PTT DOOR WESSEL SMITTER 22 Het lag voor de hand, dat ik met Normans plan niets kon beginnen. Het was te laat. De praatjes over sluiting waren meer dan geruchten. De ge sprekken gingen nu over de wijze, waarop je het goedkoopst er doorheen kon komen, dat je de huur maar niet moest betalen en zolang mogelijk met je geld moest doen. De jonge kerels maakten hun plannen hardop en vloek ten er lustig bij, maar de ouderen, die getrouwd waren, keken ernstig, luis terden en hielden hun mond. Zij waren nog bang voor de opzichters. In de middag werd het nog erger. Om half drie ongeveer kwamen de gene rators niet meer door en we hoorden, dat de mensen niet meer behoefden te werken en naar huis waren gestuurd. De helft van de wagentjes op de band waren leeg en de mannen begonnen weg te lopen, naar de toiletten te gaan zonder toestemming. De anderen de den dan het werk van hun buurman erbij. Als de eerste weer terugkwam, wisselden ze. Hierdoor werd de band op halve snelheid gehouden en toch hadden wij, helpers, meer te doen dan we konden. De opzichters schreeuwden en renden heen en weer op lege wagen tjes, maar zij hadden niets meer in te brengen. De kwaliteit van het werk was onbeschrijfelijk. Eén derde van de mo toren, zei men, werd teruggestuurd en bij de uit-elkaar-neem-band, waar de afgekeurde motoren, die de laatste test niet konden doorstaan, uit elkaar ge nomen werden en de stukken op de transportbanden, waar al het elektri sche gereedschap in omgekeerde rich ting ging, werden teruggezet, lagen de motoren hoog opgestapeld op de grond en alles was er in de war. Ik ging nu eens hier, dan daar naar toe. Bij de toiletten tegenover onze afdeling was het propvol en de wildste verhalen gingen rond. Amos, die altijd een meester in het verspreiden van ge ruchten was, vertelde iedereen, dat me neer Holt alle mensen in de fabriek zou ontslaan en alleen maar lui uit Arkansas en negers weer zou aanne men. Bill, de Rus ten einde raad, om dat iemand hem verteld had, dat de hele fabriek naar Grand Rapids zou worden verplaatst, omdat meneer Holt van de opruiers wilde afkomen, die het hem in Detroit lastig maakten. Eén man, die een oom op het grote kantoor had en die van alles op de hoogte was, zei, dat meneer Holt met een Diesel auto kwam en dat de hele fabriek een jaar dicht zou blijven. Jerry stond op het randje van een kist en keek uit het raam. „Ze hebben ze gesloten", brulde hij. „Er komen geen cylinderblokken meer door." „Wat gesloten?" schreeuwde iemand anders. „De hoogovens", zei Jerry. „Ze halen de slakken weg. Een paar Holtpolities staan erbij te kijken." Norman stad zijn hoofd door de deur. Hij zag me. „Hee, eraf", zei ik tegen Jerry. „Waarom ga je niet aan 't werk? Wij, helpers, kunnen het niet meer af." Jer ry kwam eraf, een paar lui gingen weg en Norman drong naar binnen. Hij keek tamelijk kwaad en ik dacht, dat hij wat zou zeggen, maar hij hield zijn mond, wat heel verstandig was, want een paar kerels zouden maar al te graag aan het bekvechten zijn gegaan; het kon hun nu toch niet meer sche len, of ze er uit gingen. De Rus, die een vrouw en vier kin deren had, baande zich een weg naar Norman. „Hoe is het? Gaan we eruit, of niet?" zei hij. „Hoe weet ik 't?" zei Norman. „Mij hebben ze niets verteld." „Ja en óls je d'r iets van wist", zei de Rus, „zou je niet het lef hebben het ons te vertellen. Ik wed, dat je de ontslagbriefjes al in je zak hebt." „Ik heb geen tijd om er met je over te bekvechten", zei Norman en weg was-ie. De Rus lachte. Tegen het einde van de werktijd werd het nog een groter chaos. Tweederde van de wagentjes was leeg en de man nen gingen naar elkaar toe om een praatje te maken of probeerden hun uitgeleende gereedschap terug te krij gen. Dit moest worden ingeleverd. Toen de bel ging, hingen de ontslag briefjes bij de klokken. Niemand was ook maar in het minst verbaasd. Er was geen bepaalde tijd om terug te komen aangegeven en we hoorden, dat we vrijdags ons geld kregen. Russ en ik lieten onze kaarten pon sen en vertrokken. Hij leek in 't geheel niet terneergeslagen. „Wel," zei hij, terwijl we het hek uitliepen, „dat was dat, ik ga niet meer terug, behalve om het geld te halen, dat meneer Holt men schuldig is. We hadden eerder moeten gaan, maar we hadden het lef niet. Morgen gaan we op stap en nemen een paar goeie baantjes aan." „Een heleboel anderen zullen er net zo over denken", zei ik. „Wij die het al eerder meegemaakt hebben, zijn niet zo optimistisch als jij." „Als ik lust heb om te werken", zei hij, „dan werk ik. Ik heb altijd nog wel een baantje kunnen krijgen, als ik het nodig had. Al die praatjes, die je overal hoort over mensen, die werk willen hebben en het niet kunnen krij gen, da's grotendeels pure nonsens." „Heb je ooit geprobeerd een baantje te krijgen", vroeg ik, „in een plaats, waar dertig of veertigduizend man te gelijk naar huis gestuurd zijn?" „Nee." „Nou, morgen", zei ik, kun je zien hoe dat is. Holt is alleen maar het be gin. Andere zaken, winkels, fabrieken, kappers en transportmaatschappijen zullen morgen hun mensen links en rechts gedaan geven. Zij doen van al les om op hun lopende onkosten te be zuinigen en ze houden zich koest, tot dat Holt weer opent. Ik heb wel eens gelezen, dat de tram alleen al twee en twintig duizend dollar per dag ver liest als Holt sluit. Andere zaken verlie zen ook geld. Dus trekken ze allemaal hun buikriem aan en wachten af. Dat doen wij ook als we handig zijn." „Da's helemaal verkeerd, Bennie", zei hij. „Wij zullen onze hersens ge bruiken. De anderen zullen een paar dagen rusten voor ze erop uitgaan. Wij gaan morgen vroeg de fabrieken langs." „Het klinkt goed, Russ, maar ik heb het meer meegemaakt. We zijn een paar maanden zonder werk en als we weer beginnen, komen we terug aan de band om motoren in elkaar te zetten." „Mij niet gezien. Ik heb genoeg ge had van dat werk, een beetje te veel zelfs. Vrijdag ga ik voor het laatst te rug om mijn loon te halen." „Als je het haalt", zei ik, „moet je die vijf dollar maar bij Holt laten en je insigne zo lang mogelijk bewaren. Zolang je je insigne hebt, sta je op de loonlijst." „Zolang ik het insigne nog heb", zei hij, „heeft meneer Holt mijn vijf dol lar nog. Als ik terug ga om mijn cen ten te halen, dan wil ik meteen alles hebben." Zo dacht hij erover. Maar in de vol gende paar weken gebeurde zoveel, dat hij mijn raad opvolgde. DONKERE WOLKEN Een week nadat we naar huis waren gezonden, zochten Russ en ik nog werk. Niet dat we er iets van verwachtten, maar we hadden toch niets anders te doen. Bovendien toonde mevrouw Ret- tinelli, de moeder van Rita, plotseling belangstelling in de komst van de klei ne en 's ochtens tegen een uur of negen stormde ze als een wervelwind het huis in. Dan moesten wij onze biezen pakken. Met een nadenkend gezicht liep Russ met me mee. „Bennie," zei hij, ik heb er over gedacht, hoe ik dat kind zal noemen als 't komt. Ik noem hem „Bennie", naar jou. Wat vind je daar van?" „Da's geweldig", zei ik. „Da's ge weldig Russ". Meer kon ik niet zeggen en dat was ook niet nodig; zo had hij het 't liefste, voelde ik. Russ wist lang niet alles over het krijgen van kinderen. Hij dacht nu wel niet, dat ze door de ooievaar werden gebracht, maar toch was hij niet erg op de hoogte. Je kon wel zeggen, dat zijn opvoeding in die richting verwaar loosd was. Rita was al lang van plan naar het Holt-ziekenhuis te gaan. Ze had ge hoord, dat alles daar op rolletjes liep, omdat meneer Holt veel nieuwigheden, die in de fabriek uitgewerkt en gepro beerd waren, daar toegepast had. De doktoren ponsten aan de klokken en droegen insignes net als wij. Ieder een betaalde hetzelfde, iedereen kreeg dezelfde behandeling. Rita had zich daar laten onderzoeken om te zien of alles in orde was. Ze was van de ene naar de andere dokter ge gaan. Ze had ons ervan verteld. Iedere dokter had zijn eigen instrumenten, waarvoor hij verantwoordelijk was, kleine priemen en lichtjes. Iedere dok ter deed zijn eigen speciale werk en anders niets. Ze werden experts net zoals wij. De een had een hamer en gaf een slag op de knieën, een ander stak een lampje in je keel en liet je „A a ah" zeggen, weer een ander onderzocht je hart met een soort instument als op de slotinspektie voor het testen van de motoren werd gebruikt. Rita en ik vonden het systeem alle bei geweldig, maar Russ lachte erom. „Zoals ik het begrijp", zei hij, „heeft meneer Holt het zó uitgewerkt, dat bijna alles automatisch gaat. Als de kinderen tenslotte komen, gaan de vrouwen er zeker aan de ene kant in en komen er aan de andere kant weer uit, net als bij de montage. Iedere dok ter heeft zijn eigen werkje aan de band en als de vrouwen aan het eind komen, is alles klaar. Er is waarschijnlijk een machinale borstel o mde kinderen te bewerken en iemand om de nummers er op te stempelen." Er waren er meer, die het Holt-zie kenhuis niet je-dat vonden. In de fa briek was eens het verhaal rondgegaan over een vrouw, die per ongeluk op de kraamband terecht was gekomen. Ze was zelfs niet in positie, maar toen ze aan het eind van de band kwam, had ze net zo goed een kind als al de ande ren. Maar het was een mechanisch kind - het was in twee kleuren geverfd en met pluche bekleed, het had van alles behalve een reservewiel en bumpers en die horen niet bij het standaardmodel. (Wordt vervolgd)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1960 | | pagina 6