KUNSTMELK-KALUOfflEST
„KALVOMEST"
KALVOmEST
cyth'
^C"YCV
De Fijne
Engelse Melange!
KOOPMANS MEELFABRIEKEN
J
aan de top!
Horlogerie Van Manen
L UX O B 1
Op het spoor der ver
dwenen vrouwen
Het licht aan de over
kant
Morgen is te laat
terreinchef,
BIO RHENEN
Orfen Negro
Douwe Egberts
Onroerend goed te Elst-Rhenen
Openbare aanbesteding
S. J. VAN WIJK
MACHINES EN
MENSEN
resultaten
LEEUWARDEN
EEN MEISJE IN
DUIZEND GEVAREN
y-
u
Theater
Erfhuis te Elst-Rhenen
W. DE GOOYER
Douwe Egberts Pickwick thee!
Een verfijnde thee voor ieder, die
een kernachtige Engelse smaak
prefereert. Let ook op de afschenk,
zo goudkleurig en rijk!
m
Vauxliall Automobielen
Edese Motorenhandel
SOLEX DE LUXE 375,—
Voor eerste en tweede hypotheken
en vaste goederen
FBMMIIF-M
FEUILLETON
Op de voorjaars-veetentoonstelling in Sneek waren
de titel kampioens-mestkalf en
■fa de ere-prijs voor de beste groep mestkalveren,
voor dieren gemest met
KUNSTMELK - KALVOMEST
met KALVOMEST WORDT EEN HOGE WINST BEHAALD.
door het lage voederverbruik door de
prima vleeskwaliteit door de snelle groei
door de zeer concurrerende prijs.
VRAAGT UW WEDERVERKOPER
Zaterdag 11 juni 7.30 uur, zondag 12
juni 3 uur, Eddie Constantine weer
op zijn sterkst in
met Dawn Addams. Groot alarm!
Eddie is weer op het oorlogspad.
Toegang 14 jaar.
Een gloeiend avontuur dat niemand
koud laat.
Zondag 12 juni 7.30 uur, vertoning
van de meesterlijke film
in kleuren, met Marpessa Dawn,
Breno Mello.
Toegang 14 jaar.
Een machtige en ontroerende film
van een grote liefde.
PRONTO
Hoogstraat 28 Telefoon 2521 Veenendaal
Veenendaal
i
Van vrijdag 10 t.e.m. zondag 12 juni.
Vrijdag 7.30 uur, zaterdag 7 en 9 uur,
zondag 3 en 7.30 uur
Eddie Constantine - Folco Lulli in:
Eddie Constantine gaat weer grijnzend
het boevenpak te lijf en overwint.
Toegang 14 jaar.
Van maandag 13 t./m. woensdag 15 juni,
elke avond 7.30 uur
Briggitte Bardot - Raymond Pelle-
grin in:
Veel charme en romantiek zullen u
twee uur doen genieten.
Toegang 18 jaar.
Donderdag 16 juni 7.30 uur
Vittorio de Sica - Anne M. Pieran-
geli in:
Een actueel probleemde sexuele
opvoeding van de jeugd.
Toegang 14 jaar.
Rijwielstalling naast het theater
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, a 10 cent, ook telefonisch: 2376
VENDELSEWEG, VEENENDAAL, TELEF. 2376
Notaris J. G. van Rhijn te Rhenen zal op donderdag
23 juni 1960, n.m. 1.30 uur, in het huis Rijksstraatweg
U-A 117 te Eist (U.), voor de erven C. J. en J. van den
Brink,
a CONTANT PUBLIEK VERKOPEN:
Inboedel, hoofdzakelijk bestaande uit mahoniehouten
kabinet, canapé, crapauds, stoelen, damesfauteuil, ma
honiehouten secretaire, glazenkast, muziekkastje, sa
lontafeltje, platen en prenten in lijst, aardewerk en
porcelein, gemberpotten, kachels, ledikanten, bedden,
spiegels, fornuis, kortmachine, landbouwgereedschap.
Te zien 's morgens voor de verkoping van 912 uur.
Maak het gezellig bij u thuis
met MEUBELEN uit'tVeense
Verkoophuis!
Wel 2e hands prijs maar niet
van nieuw te onderscheiden.
Tevens INRUIL van uw oude
MEUBELEN
Verlaat 1 Telefoon 2209 Veenendaal
\VoId°end?ï!*Ihei<i
n 4 a 5 i °0r
CrSeVlPPC'1-
J VanJ0«.98ct.
Ceylon Mefange (Ceel etiket108 cc.
Engelse Melange
etiket) 90 et.
T«t
Comfortabel en Stabiel op de weg
VAUXHALL VICTOR 4 cylinder vanaf 7.450,—
VAUXHALL VELOX, 6 cylinder 9990,—
VAUXHALL CRESTA, 6 cylinder 10.750,—
GROTESTRAAT 75 EDE TELEF. (08380) 8600
Notaris J. G. van Rhijn te Rhenen zal op vrijdag 17
juni 1960, v.m. 11 uur, in hotel Stuyvenberg te Eist (U.)
bij inzet en dadelijke toeslag, voor de erven C. J. en
J. van den Brink
PUBLIEK VERKOPEN:
een ruim woonhuis met bijgebouwen, bouwterrein en
bouwgrond aan de Rijksstraatweg 117 en de Woud
weg, als volgt:
Perc. 1. huis met bouwterrein Rijksstraatweg 117 en
Woudweg, groot plm. 22 aren. Van het huis zijn twee
kamers en deel verhuurd de rest is onverhuurd.
Perc. 2. bouwterrein met schuur, Rijksstraatweg; breed
langs de weg plm. 22 meter, groot plm. 10 aren.
Onverhuurd te aanvaarden: de schuur 1 nov. a.s.; het
bouwterrein bij de betaling.
Perc. 3. bouwterrein aldaar, breed langs de weg plm.
24 meter, groot plm. 10.40 aren. Onverhuurd.
Perc. 4. bouwterrein aan de Woudweg, groot plm. 6
aren. Onverhuurd.
Perc. 5. bouwgrond achter voorgaande percelen, groot
plm. 1.20.40 hectare. Onverhuurd te aanvaarden 1 no
vember a.s.
Bij de toeslag komen in massa: perc. 2 en 3; 1, 2 en 3;
4 en 5; 1 tot en met 5. Betaaldag 29 juli 1960.
Namens zijn opdrachtgeefster, het bestuur der Ver
eniging voor Christelijk Kleuteronderwijs te Veenen
daal, zal ondergetekende in het openbaar aanbesteden,
overeenkomstig het
AANBESTEDINGSREGLEMENT W.B.:
het bouwen van een school voor kleuteronderwijs met
3 leslokalen en alle daarbij behorende werken op een
terrein gelegen nabij de Mr. Heemskerkstraat en de
Dr. Colijnstraat te Veenendaal, kadastraal bekend:
gemeente Veenendaal, sectie „B", nr. 4235 (ged.)
Bestek, aanvullend bestek en voorwaarden met 3 te
keningen zijn van vrijdag 10 juni 1960 af verkrijgbaar
bij Schik's Lichtdrukkerij en Foto-copieerbedrijf Dr.
Niemeijerstraat 61 te Wageningen, tegen betaling van
20,per stel, of na ontvangst van een postwissel
groot 21,—.
De aanbesteding zal plaats vinden in 4 percelen, t.w.:
Perceel I alle werken niet genoemd onder II, III
en IV.
Perceel II loodgieterswerk, sanitair enz.
Perceel III elektriciteistwerken.
perceel IV glas-, schilder- en behangwerk.
De aanbesteding zal plaats vinden op donderdag 7 juli
1960, des n.m. om 4 uur in hotel „De Korenbeurs" te
Veenendaal.
Inschrijvers moeten bestekhouders zijn.
Restitutie van uitsluitend onbeschadigde bestekken en
tekeningen onmiddellijk na de besteding, ten bedrage
van 10,per stel.
Architectenbureau H. BROUWER B.N.A.
Acacialaan 1, Veenendaal, tel. 08385-2266.
Nu nèg
VEILIGER en nóg
COMFORTABELER
Komt u eens kijken bij
PRINS BERNHARDLAAN 158 - VEENENDAAL
Veenendaal - Ingang tijdelijk achterom
in de Groen van Prinstererstraat
Kerkewijk 110 - Tel. 0 8385-2252
Wij vragen een flinke kracht voor
de functie van
(speciaal toezicht op steenverladingen),
tevens belast met portierswerkzaam
heden.
Goed met mensen kunnende omgaan.
Diploma EHBO strekt tot aanbeveling.
Aanmeldingen persoonlijk aan de fabriek:
C.V. Kalkzandsteenfabriek
„VOGELENZANG" RHENEN
DOOR WESSEL SMITTER
35
„Hij heeft me pijn gedaan", zei ze,
„kijk dat eens.." Er was een rood krin
getje op haar arm waar hij haar had
beetgepakt
„Jij kleine feeks", zei ik, „hij had je
moeten breken. Hij had je over de knie
moeten nemen en je er flink van langs
geven."
Ze keek naar me op met grote ogen
en de tranen nog op de wangen.
„Eruit," zei ze en stond op en stamp
te met haar voet „Er uit!"
„Ik ga al," zei ik en trok mijn jas
aan. „Ik ga zo vlug als ik kan je man
achterna - verhinderen dat hij zich van
kant maakt. Hij is zenuwachtig vana
vond - heeft de kippekoorts. Je hoorde
wat hij over Jerry zei, die nu overal
van af was. Hij zou wel net zo iets
kunnen doen als ik "hem er niet van
terughoud. Iets heb ik je al verteld,
van wat er vandaag op de fabriek ge
beurd is. Maar niet alles. Ik heb je niet
verteld hoe ze te kee r gingen - hoe ze
keken - wat een w«:rk het was, Gus
op de wagen te binden. Ik vertelde het
zo rustig, dat Russ zou denken dat het
niet zo erg was - om niet alles weer
bij hem op te rakelen. En jij moest de
boel bederven."
Ik ging weg. Russ was al een heel
eind de straat uit en liep hard. Ik hol
de hem achterna en probeerde hem in
te halen. Toen besloot ik hem te vol
gen, maar zonder dat hij me zag. Ner
gens voor nodig, dacht ik, me zo druk
te maken als hij alleen maar naar de
kroeg gaat, alleen maar dronken wordt.
Waar winkels waren, liep ik dicht
langs de huizenkant. Waar lantarens
waren bleef ik in het donker. Toen
kwam ik dicht bij een hoek, waar hij
links of rechts af moest slaan. Rechts
was de kroeg, de andere kant op stond
de fabriek. Hij ging naar links. Ik liep
vlug door. Bij de hoek begon ik te ren
nen, wilde hem niet uit het oog verlie
zen. Van de hoek af keek ik de straat
uit. Eerst zag ik hem niet. Er liepen
andere kerels die naar de fabriek gin
gen, die bij de doodgraversploeg werk
ten. Hij had geen hoed op. Ik volgde
hem.
Een troepje mannen nam de tram,
maar hij liep door. Het zou zonde ge
weest zijn, dacht ik, je goeie geld voor
de tram uitgeven, als je geen haast
hebt, als je toch alleen maar in een
hoogoven gaat springen, misschien. Ik
herinnerde mij weer, wat hij gezegd
had. „Een beetje hete lucht en alles is
voorbij." Zo eenvoudig was het voor
hem, zo voelde hij het aan. En wat een
vrouw moet het zijn die met een man
in die gemoedstoestand wil vrijen.
Een stukje, dat ik eens in een zon
dagochtendblad over geliefkoosde zelf-
moordenaarsplekken gelezen had,
schoot mij te binnen. Eén ervan was
een vulkaan in Japan. Men moest een
hoge berg beklimmen om er te komen.
Dan was er nog een hoge brug bij Los
Angeles, de „Zelfmoordenaarsbrug", en
daar stond een plaatje bij. Meer dan
honderd mensen hadden zich in het ra
vijn gestort. Daarna was er een hoge
schutting over de reling gemaakt. Mis
schien moesten ze aan die hoogoven
ook wel zoiets doen, dacht ik.
Het werd drukker op straat. Ik ging
harder lopen. Bij de ingang zou ik tus
sen de anderen direct achter hem aan
kunnen lopen. Nu was er geen gevaar
meer, hem kwijt te raken, geen gevaar,
dat hij mij tussen al die mensen zou
zien. Geblinddoekt zou ik hier de weg
nog vinden.
Ik besloot om de H.P.'s niet te halen,
als het niet noodzakelijk was. Ik wilde
wachten, tot hij bij de oven kwam. Dan
zou ik met hem praten, uit het donker
te voorschijn komen en mijn hand op
zijn schouder leggen.
„Jij hebt een baantje, Russ", zou ik
zeggen. „Denk eens aan al de andere
arme sukkels in de straten van Detroit,
die werk zoeken. Je hebt een vrouw en
een kind en ze hebben je nodig."
Hij ging door het hek nummer twee
naar binnen. Behalve de portier ston
den er nog een paar H.P.'s. Ze keken
naar onze insignes, maar het meest
letten ze op de uitgaande stroom werk
lui, letten op zakken, op jassen, die te
veel op verkeerde plaatsen uitpuilden.
Het was een klein kunstje om een Ben-
dixkoppeling onder je hoed te verstop
pen, of een rol soldeerdraad in je hemd.
In Detroit zijn die dingen net ze goed
als geld. Ik volgde hem door de brede
doorgang tussen de hoge gebouwen.
Langs de centrale, de glasfabriek, de
fontein en het kartelhuis.
Toen ging hij linksaf - onverwachts.
Ik snapte er niets van. Hij ging juist de
andere kant van de hoogoven op, de
rails over, langs de montagehal, weg
van al het lawaai en de lichten.
Vóór ons was niets anders te beken
nen dan enige hectaren bedekt met ge
ribd staal; het autokerkhof; een stuk
land vol oude wagens die hun beurt
afwachtten om onder de plethamer te
komen. Weer verder stond een oude
schutting. Ik moest er een stapje op
leggen om hem niet te laten ontsnap
pen. We hadden het geraas van de fa
briek nu achter ons; voor ons uit het
kerkhof onder een paar lampen, die
vreemd heen en weer zwaaiden in de
stormwind. Hij liep tussen de oude
machines door. Daar lag de manipula
tor nog in de modder. Hij ging er op af,
stak de roestige gereedschapskist open,
nam er een lap uit en begon te wrijven.
Enigszins vermoeid leunde ik tegen
de donkere kant van een oude las-
machine. Vermoeid zei ik steeds weer
tegen mezelf: „Nou, nou, hoe bestaat
het!"
Ik bleef naar hem kijken, alleen om
te zien, wat hij ging doen. Zijn grote
handen bolden over het koper; zijn
vingers tastten en voelden; zijn vin
gertoppen namen het gevoel van het
metaal, dat nu koud en dood was, in
zich op. Zijn handen gleden over de
gladde assen, zacht, maar toch krachtig
in hun bewegingen, stevig en voorzich
tig gingen zij over het koude staal, be
halve wanneer zij een ogenblik bleven
rusten over een koperen aslager. Voort
durend in beweging langs de zachte
welvingen van versnellingskasten, over
bloot ijzer, langs het naakte staalaftas
tend alsof hij kracht uit het koude me
taal in zich wou opnemen. Hij klom
naar de handless op en liet zijn handen
over de levenloze hefbomen glijden,
waarmee zijn handen zo goed bekend
geweest waren, hij raakte ze één voor
één aan, liet zijn handen over het glad
de metaal glijden, bevoelde ze, probeer
de door de toppen van zijn blote vin
gers contact met hen te krijgen. Dan
weer naar beneden, een beetje roest
wegvegend, legde hij zijn hand in een
nest koude versnellingen en leunde on
derwijl tegen het onderstuk van de
machine, met de ene hand aftastend
en voelend, de andere tegen het naakte
ongeverfde staal. Plotseling drong het
tot me door, dat hij een soort afscheid
van de machine aan het nemen was,
dat hij zijn moed verzamelde om een
wanhoopsdaad te ondernemen.
Ik stapte in het licht en hij zag me.
Toen kwam hij tot zichzelf als iemand
die uit een droom ontwaakt.
„Jij hier?" zei hij.
„Wat wil je eigenlijk?" vroeg ik.
„Wat wil je hier eigenlijk doen?"
Daar stond hij, tot aan zijn enkels in
de modder en frommelde met het lapje.
„Waarom laat je me niet met rust?"
zei hij. „Waarom moest je me achterna
lopen? Ik wilde alleen zijn. Ouwe Bet
sy - ik dacht, dat het me goed zou doen
haar weer te zien. Ik was in de war -
voelde me down."
„Voel je je nu beter - sinds je aan
dat ding geveegd hebt?"
„Ik weet het niet."
„Russ", zei ik „wat scheelt je? Ik heb
je nog nooit zo gezien. Als ik denk aan
de man, die je in de smederij was en
dan nu naar je kijk, zoals je daar staat
te grienen in de modder
„Daarom ben ik juist hier gekomen",
zei hij. „Naar ouwe Betsy. Ik hoopte wat
van mijn oude kracht terug te krijgen.
Maar het helpt niet, Benny, het helpt
niet."
(Wordt vervolgd)
