DE VALLEI
SIMON
DE WIT
Avond-ULO
2.44 H.A. ROGGE
ARAM
MACHINES EN
MENSEN
Voor de Jeugd /\7fcs
VRAAG EN
AANBOD
Het geheim
van de
stalknecht
xxxxxxxxx
De pruimeboom
Overdracht
de keer M. van Kooten
Overname en heropening
a. ULO dlpl. A met Wiskunde
b. ULO A Mlddenst. dlpl.
c. ULO B
a. ADM. KRACHT
b. JONGSTE BEDIENDE (vrl.)
Bekendmaking aan het wegverkeer
maakt bekend,
Leerling-Verpleegsters
ooooooooooooooo
voor margarine-prijs
Boerenkaas extra belegen 500 gr 175
Goudse kruidkaas jonge v.v. 100 gr 26
Zwitserse kaas grote strooier
Gebraden gehakt blik 200 gr. 4 baiien
Varkensvlees blik 200 gr
Kinnebakspek 200 gr van 54 voor
Grote rol beschuit s.d.w. per rol
Tonic 3 flesjes samen voor
Goudse Oublies
55
89
67
49
27
49
65
28
89
Complete maaltijden literblik 200
1/2 blik 125
Bami Goreng of Nasi Goreng
TELEFOON 2015 - HOOFDSTRAAT 93 VEENENDAAL
FEUILLETON
„O."
KIESPIJN
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
1 juli Tineke van Dam.
1 Nico Burgstede.
1 Anton Kappers.
1 Ina van Viegen
2 Bertie v. d. Horst.
2 Joop Spies.
2 Jan v. d. Scheur, Achterberg.
2 Jaap Lokhorst
3 Gerrit Jan Voerman.
5 Dik Overeem, Renswoude.
5 Beppie Ondersta!.
6 Piet Willemsen.
7 Wout van Manen.
7 Frea van Ommeren.
7 Anton v. d. Heuvel.
7 Rietje Reinshagen, Rhenen.
Allemaal gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Berlijn, Bern.
II. Vloed, Ermelo, neef, even, zilver,
Utrecht, eten, Lyon, Ararat. Vene
zuela.
III. Koekoek.
I. Kers.
II. Eist, Edam en Rolde, Staverden,
Overberg, Bergen en Dalen. Alk
maar.
III. Molen, kolen.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen.
I. Welke putters hebben geen vleu
gels?
II. Van deze lettergrepen kunnen 10
Nederlandse plaatsen worden ge
maakt. Probeer eens of jullie ze
alle tien kunt vinden.
Til, nenn, zen, gel, hui, ber, den,
fre, burg, li, der, ren, veen, riks,
gro, zen, oord, kum, zaal, enk,
dom, vrie, kum, ol, mal, burg, gen,
de, sen.
III. X
- X -
- - X - -
X - - -
- - - X - - -
- - X - -
- X -
X
le rij medeklinker
2e kleine, ronde vrucht
3e mannetjeskat
4e achternaam voetballer
5e 't gevraagde woord
6e deel van Overijsel
7e deel van jas of jurk
8e dunne houten stok
9e medeklinker
Op de beide kruisjeslijnen komt een
broep.
Voor jongeren:
I. Wie hoort alles maar zal nooit iets
verklappen?
II. Van deze 13 lettergrepen kunnen
6 dieren gemaakt worden. Wie
vindt ze? tij dier li jak
paard ren fant beer
nijl ger ijs o hals.
III.
X - - een trek je aan je voet
- X - een ketel kan zijn
- X 'n man uit Lapland is 'n
- X - 'n pentekening heet een
X - - na tien komt
- X - moeders moeder is
- - X een zeehond of een
- X - een lijkt op een hert
X - - zwarte Piet draagt een
Op de kruisjeslijn komt de naam van
een der maanden.
Bij buurman in de grote tuin,
Daar staat een pruimeboom.
Zwaar hangen alle takken neer,
Het lijkt wel haast een droom.
Ons Jaapje ziet die pruimen wel,
Zo dik en zo vol sap
Hij denkt als ik die pruimen had,
Dan deed ik gauw haphap.
Een middag is die kleine Jaap
Alleen in huis gebleven.
Hij denkt: Mijn pa en ma zijn weg
Nu zul je wat beleven.
Hij pakt dan vlug een keukenstoel
En gaat er mee naar buiten
Hij ziet de pruimen dik en geel
Dat doet hem snel besluiten.
De stoel gauw bij de schutting nu
Dan klimt die Jaap er op.
Nu kan hij bij de pruimeboom,
Hij staat haast op z'n kop
Hij plukt een hele dikke pruim,
Nog één, dan nummer drie,
Dat is, denkt onze kleine man
De dikste die ik zie.
Dan stapt hij vlug de stoel weer af
En staat weer op de grond
En pruim na pruim verdwijnt er dan
In Jaapj es grage mond.
Dan plukt hij nog een handje vol
Het is een heel karwei.
Hij denkt, de buurman ziet toch niets
Die pruimen zijn voor mij.
Maar als Jaap in z'n bedje ligt,
Dan kreunt hij, keer op keer.
De jongen heeft het zo benauwd,
Zijn buik doet toch zo zeer.
Als moeder bij zijn bedje komt,
Zegt Jaapje met een snik:
„Die pruimen moe, uit buurmans
[tuin,
Die waren veel te dik."
Ondergetekende deelt hierdoor mede met ingang van
1 juli zijn zaak in Papier- Kantoorboekhandel annex
Tabak, te hebben overgedragen aan
Hij dankt al zijn cliënten voor het in hem gestelde ver
trouwen, dat hij door de jaren heen van hen mocht
genieten.
Hoogachtend,
B. VAN HUNNIK, Zandstraat 143, Veenendaal
Ondergetekende M. van Kooten deelt hierdoor mede,
dat hij de zaak in Papier- Kantoorboekhandel annex
Tabak van de heer B. van Hunnik heeft overgenomen
en deze zal heropenen op vrijdag 1 juli 1960 's middags
om 2 uur.
Hij hoopt door een goede en vlotte bediening het ver
trouwen van de klanten te winnen.
Hoogachtend,
M. VAN KOOTEN, Zandstraat 143, Veenendaal
Bezit U het ULO-diploma reeds?
Maak Uw promotiekansen groter
door dit diploma!
In de lokalen van de Herv. ULO te Veenen
daal, zal bij voldoende deelname, in sept. a.s.
de opleiding beginnen voor:
Leeftijd: min. 18 jaar
Afgewezen kandidaten ook beneden 18 jaar.
Aanmelden bij:
T. v. d. KAMP, Westersingel 157, Veenendaal,
Telefoon 08385-3425
OP ONS KANTOOR IS PLAATS VOOR EEN
voor de loonadministratie.
MULO-diploma gewenst. Ook zij die dit jaar
examen afleggen kunnen solliciteren.
voor eenvoudige werkzaamheden,
leeftijd 15-17 jaar.
Met eventuele vakantie-afspraken
kan rekening worden gehouden.
Schriftelijke sollicitaties aan N.V. TRICOTFABRIEK
„PEHAVEE", Vijgendam 13.
TE KOOP (bij inschrijving)
staande aan de Eindseweg te Overberg (tegenover R.
Henken).
De inschrijvingen zullen worden geopend op donder
dag 7 juli a.s. des morgens te 11 uur in „KAMP OVER
BERG" te Overberg, en kunnen tot dat moment wor
den ingeleverd.
DE HOOFDINGENIEUR-DIRECTEUR VAN
DE RIJKSWATERSTAAT IN DE DIRECTIE
GELDERLAND TE ARNHEM
dat in verband met de aanleg van de nieuwe traverse
te Wageningen de volgende verkeersmaatregelen wor
den getroffen.
1.
Van 27 juni 1960 tot 1 september 1960 zal op
de bestaande Rijksweg Wageningen-Renkum
(weg nr 25 van het Rijkswegenplan 1958)
tussen km 5,940 en km 6,340 te Wageningen
een doorgaanverbod voor het verkeer gaan
de in de richting Wageningen en een inhaal-
en stopverbod voor het verkeer in beide
richtingen van kracht zijn.
2.
Van 19 juli 1960 tot 1 september 1960 zal de
onder 1 genoemde Rijksweg tussen km 5,540
en km 5,940 voor alle verkeer, uitgezonderd
voetgangers, gesloten zijn.
De te volgen route zal met borden worden aangegeven.
Indien mogelijk zullen de maatregelen eerder worden
opgeheven, indien nodig zullen zij langer worden ge
handhaafd.
Arnhem, 23 juni 1960
De Hoofdingenieur-Directeur voornoemd,
namens deze
de Hoofdingenieur A wnd. de dienst,
ir. W. W. VAN HAERSMA BUMA.
In de RIJKS PSYCHIATRISCHE INRICHTING te
GRAVE N.Br. (inrichting voor vrouwelijke patiënten,
annex gezinsverpleging) kunnen worden geplaatst
enige
ter opleiding voor het Staatsdiploma Ziekenverpleeg
ster B. De opleiding geschiedt gratis en duurt 3 jaren.
Minimum leeftijd 18 jaar.
Reiskosten voor bezoek aan het ouderlijk huis
worden 1 maal per 14 dagen vergoed.
Vakantie 18 dagen per jaar en elke week 1 vrije
dag.
Schriftelijke sollicitaties en nadere inlichtingen bij de
Geneesheer-Directeur.
1,per advertentie
t.m. 10 woorden, elk
woord meer 10 cent
Te koop aangeb. z.g.a.n. kin
derwagen zwart met witte
bies. Buurtlaan-west 55, Vee
nendaal.
Te koop gevr. een tweedelig
konijnenhok. Aanb. Stations
straat 134, Veenendaal.
Te koop „Ka-vé-co" WL
hennen. J. van Ravenhorst,
Polderweg 6, Veenendaal.
Te koop eiken dressoir en
uitschuiftafel. A. v. Ostade-
laan 6, Veenendaal.
Te koop 250 roeden rogge. R.
v. Appeldoorn, Utr. straat
weg 102, Rhenen.
(35) Een ogenblik blijft Lorca nadenkend voor zich
uit zitten staren, „dat moet in ieder geval voor
komen worden!" mompelt hij dan. „Deze man weet
teveel! Het is niet meer voldoende, hem onder een
of ander voorwendsel naar Barranca terug te
sturen. Hij moetgrijnzend valt de ander hem
in de rede: „Ik weet het al, heer! Er komt weer
werk voor Brocco!" Maar Lorca schudt het hoofd.
„Neen, Brocco, gij hebt reeds teveel verknoeid!
Ditmaal zal ik het zelf wel opknappen! Heeft die
schildknaap gemerkt, dat ge hem herkende? Zo ja,
dan moet hij verdwijnen, voor hij zijn heer op de
hoogte kan brengen. Nog vermoedt Aram niets!
Neem de jongen mee en laat hem ergens in het bos
lopen! Hij zal toch niet in staat zijn, de weg terug
te vinden en wij hebben slechts enkele dagen no
dig!" Onbewust van het gevaar, dat hen beiden
boven het hoofd hangt, staan Presto en Aram nog
op de binnenplaats. „Ik begrijp het niet", zucht
Aram. „Als Lorca en de stalknecht dezelfde zijn,
dan had hij mij toch moeten herkennen! En toch
het kan bijna niet anders! Maar goed, ga nu slapen,
Presto! Wij kunnen weinig anders doen dan af
wachten en ogen en oren openhouden."
(Wordt vervolgd)
Te koop 4 jonge boxers 7
weken oud en visaquarium
70 cm lang 40 cm breed, 40
cm diep. T. Hensen, A. de
Gelderstraat 58, Veenendaal.
Te koop gebruikte radiotoe
stellen in prijzen vanaf f30,-
tot 125,partij pieuwe
gramofoonplaten 45 toeren,
1 salon kachel, 1 zwaar ei
kenhouten hangkast 1 zwaar
eikenhouten waskast. J. de
Kroon, Kon. Wilhelminaweg
70, Amerongen. Tel 03434-236
Te koop nieuwe aardappelen
a 0,20 per kg. E. v. Eden,
Benedeneind 39, Veenendaal.
Te koop prima 2e hand9
hand- en trapnaaimachines,
ook zig-zag. Fa. Koomen
Kerkewijk 17, Veenendaal.
Verloren: een zilveren arm
band (Zeeuwse knoop) gaan
de Veenendaal-Overberg-
Amerongen tegen beloning
terug te bezorgen. Pr. Bern-
hardlaan 86, Veenendaal.
Gevraagd een nette huis
houdster N.H. leeftijd 60
70 jaar. Bij bejaarde man.
Brieven Postkantoor Omme
ren.
Te koop 11 beste biggen. H.
van de Brandhof, Pr. Bern-
hardlaan 244, Veenendaal.
Te koop tabaksspijlen, kachel
kunstmoeder, wit geëmail
leerd fornuis, geëmailleerde
kippenvoederbakken. Alles
z.g.a.n. Vissersweg 40, Eist
(U).
Te koop aangeb. badgeyser
z.g.a.n. en Erres stofzuiger
i.pr.st. H. Zunbrink, Kon.
Wilhelminaw. 84, Amerongen.
Te koop prima Duits radio
toestel. Klaas Katerstraat 48,
Veenendaal.
Te huur butagaskampeertoe-
stellen. Benedeneind 1 a. Tel.
2202, Veenendaal.
Voor hout, boord- en triplex
naar Joh. Bos, Middellaan
89, Tel. 3196. Veenendaal.
Knap uw woning op met ma
terialen van Joh. Bos, Mid
dellaan 89. Veenendaal.
roomboter
bij aankoop van elk
pak S. d.W. koffie
of busje S. d. W.
poederkoffie.
voor
38
Er Is momenteel een overvloedige aanvoer van
verse roomboter. Daarom heeft Simon de Wit de
„verse roomboter"-prijs gehalveerd en gebracht
op 38 cent bij elke aankoop van Simon de Wit
koffie* of poederkoffie. (Uiterlijk t/m 6 juli).
*Het heerlijke Simon de Wit koffieassortiment
Palmar dessert 176 Brasil 142
Santos roodmerk 152 Medina 120
Poederkoffie busje 175
Lekkernijen voor iedereen, voor lage
prijzen
heerlijk koekje zak 250 gr
Zomerdrups zak 150 gr
Diverse soorten heerlijke vruchten-
conserven zoals b.v. ananas „Kenya"
mandarijntjes e.a. uitzoeken voor
Simon de Wit heeft een grote collectie
maaltijden van diverse samenstel
lingen. Komt u maar eens uitzoeken.
literblik 149
Margarine In 500 grams blik met
plastic deksel 129
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen
DOOR WESSEL SMITTER
40
„Wat scheelt er aan?" vroeg ik. Ze
maakte een vreemd geluid en zei iets,
maar ik kon het niet verstaan en we
liepen door.
Ze was opgewonden en dat kon je
haar niet kwalijk nemen. Zij zag alleen
maar een man zonder benen.
Maar ze zag niet, dat de man knap in
zijn werk was, dat hij tweemaal zo goed
werkte als de man aan de andere kant
van de auto, die alleen maar last van
zijn benen had bij het werk. Ze wist
niet, dat de ingenieurs een speciaal ver
chroomd wagentje voor hem hadden ge
bouwd met kogellagers en dat de voor
man hem niet mocht ontslaan zonder
een fiat van de veiligheidsafdeling. Ze
stond er niet bij stil, dat de man het
zelfde verdiende als de andere, dat hij
zich, alsof zijn leven ermee gemoeid
was, aan het baantje vastklampte en
wist, dat, als hij wegens verzuim zonder
geldige reden ontslagen werd, hij nooit
meer terug zou komen.
Die man zal wel gespaard hebben, hij
kocht geen buitenboordmotors of oude
auto's, rende niet naar bierkroegen
's avonds. Ze had gezegd: „Voor hem
bestaan geen goede baantjes meer."
Ze wist niet, dat, toen de man zonder
benen bij de dagploeg had gewerkt, de
stroom bezoekers, die door de fabriek
ging, hem met open mond hadden aan
gestaard.
Ergens in zijn boek zegt meneer Holt:
„Als de Amerikaanse arbeider ergens
gebrek aan heeft, is het aan discipline.
„Russ had die nooit gehad.
Toen ik al die dingen zo door mijn
gedachten liet gaan, begon ik mij af te
vragen, wat ik tegen de man in het
overplaatsingsbureau zou zeggen, als
het zo ver was.
We kwamen aan het ziekenhuis. Het
was een vierkantig gebouw van twee
verdiepingen midden op het terrein.
De parterre was voor de eerste-hulp
doktoren, die de kleinere ongevallen
verzorgden.
Boven was de operatiezaal en twee
rijen kleine kamers met hoge bedden.
In een lange hal met gedempt licht
kwam een dokter in een mouwloos wit
gewaad op ons af en de H.P. ging naar
de trap terug. De dokter sprak eerst
tegen mij.
„Ben jij Bennie?" zei hij en duwde
zijn vinger in de richting van mijn
maag.
„Ja", zei ik, „en dat is zijn vrouw.
Vertelt u ons alsjeblieft alles."
Hij keek Rita vriendelijk en zacht
aan. Hij was ongeveer zo oud als haar
vader.
„Ik geloof, dat u al weet, dat we
moesten amputeren", zei hij.
„Allebei de benen?" vroeg ze.
Hij knikte.
„Boven de knie", zei hij. Ze draaide
haar hoofd om, alsof ze niet naar zijn
blote armen en handen wilde kijken.
„We doen dat soort dingen niet zo
graag", zei hij. „Maar soms moeten we
wel. En als het toch gebeuren moet, dan
maar zo gauw mogelijk. We hebben
ons best gedaan u te bereiken."
Tegenover ons ging een deur open en
een verpleegster kwam de gang op.
Toen de deur weer dicht ging, had ik
het gevoel, dat hij daar achter lag, in
die kamer.
„Is er gevaar bij?" vroeg ik.
„Niet veel", zei hij. „Wat bloedverlies
natuurlijk. Maar ze brachten hem in
minder dan geen tijd hier en hij heeft
de constitutie van een olifant."
„Laat me naar hem toegaan", zei
Rita, „nu direct, alsjeblieft. Laat me
naar binnen gaan."
„Direct", zei hij en legde zijn hand op
haar arm. „Maar u moet me beloven,
dat u zich kalm houdt."
„Ik beloof het u, al zou ik mijn tong
moeten afbijten."
En wat het amputeren betreft, hij
weet het nog niet."
„Hij weet het niet?"
„Nog niet. Hij heeft genoeg doorge
maakt voor één avond."
„Hoe kon u dat voor hem verbergen?"
„Hij is onder narcose geweest en
heeft een paar spuitjes gehad."
De verpleegster kwam de gang door.
Hij sprak tegen haar.
„Deze mensen mogen de patiënt zien",
zei hij.
En tegen ons: „Ga nu maar naar bin
nen, maak het kort."
De zuster deed de deur open - dezelfde
deur - en we zagen Russ. Zijn gezicht
was wit en zijn oude strijdlust was ver
dwenen. Wij, die hem kenden, schrok
ken toen we hem daar zo plat en hul
peloos op een ziekenhuisbed zagen lig
gen. Ik dacht, dat het onderste deel
glad en leeg zou zijn, maar ze hadden
de lakens opgevuld op de plaats van
de benen, die er niet meer waren.
Rita wierp zich voorover en bedekte
zijn gezicht en zijn haar. Ze hield zijn
hoofd in haar handen en kuste hem
steeds weer. Korte ingehouden snikken
kwamen uit haar keel en er zullen wel
tranen gevallen zijn, maar er was geen
geklaag of gejammer.
„Ik ben zo blij, ik ben zo blij", her
haalde ze.
„Je ging weg", zei hij en keek haar
met onrustige ogen aan, alsof hij zich
iets wilde herinneren, maar het niet
goed kon. Ze veegde langs haar ogen.
„Maar nu ben ik weer terug, Russ",
zei ze en probeerde te lachen.
„Waarom ging je weg?" zei hij. „Het
was zo lang
„Het komt er niet op aan nu", zei ze
en kuste hem op de mond en op de
beide wangen. „Alles wat er nu op aan
komt, is dat ik terug ben, dat ik je
nooit meer alleen laat, dat ik voor je
zal zorgen, altijd voor je zal zorgen."
„Waar ben je blij over, je zei dat je
blij was."
Dat ik hier ben, Russ, dat ik je nog
heb om van te houden en voor te zor
gen."
Toen was hij even stil en zij streek
over zijn haar en fluisterde iets, wat
ik niet verstaan kon. De verpleegster
bleef bij de deur en ik stond bij het
voeteneind van het bed en moest steeds
weer naar de grote bult onder de la
kens kijken, die zijn twee benen moes
ten voorstellen. Het werkte op mijn
ogen als een magneet. Russ stak zijn
hand uit en raakte Rita's japon aan.
„Je was aan het dansen", zei hij.
„Ik hoopte, dat je zou komen", zei ze
zacht, „ik hoopte dat je zou komen en
met me dansen en me thuisbrengen,
zoals vroeger."
„En ik kwam niet."
„Je was bij de nachtploeg", zei ze,
„en dat wist ik niet."
„Ik was bij de nachtploeg", herhaal
de hij. „In de pletterij." En toen, voor
het eerst naar het scheen, zag hij mij.
Hij probeerde op zijn ellebogen omhoog
te komen en zijn ogen gingen wijd open,
alsof hij net wakker werd.
„Bennie", zei hij, „waar was je toen
ik riep? Waarom kwam je niet? Ik
was in de fabriek - nu ben ik hier."
Ik legde mijn hand op zijn arm. De
verpleegster kwam naar voren.
..Je maakt het goed, Russ", zei ik.
Kalm aan maar, ouwe jongen."
„Ik maak het niet goed", schreeuwde
hij. „Er is iets gebeurd. Er is een on
geluk gebeurd, mijn benen zijn hele
maal verlamd. Ik was op de fabriek,
Bennie, met lange stukken staal in de
weer, probeerde ze er in te krijgen.
Het waren net slangen. Ze kwamen
steeds op me af. Het was net als bij de
motoren, er kwam geen eind aan en ik
kon ze niet tegenhouden. En toen ge
beurde er iets. Ik heb je geroepen, Ben
nie, ik gilde. Waarom kwam je niet?"
Rita en de zuster probeerden hem te
kalmeren, maar hij duwde hen met zijn
armen weg.
„Ze kwamen op me af", gilde hij, „uit
het donker, hun koppen gingen op en
neer. Ze hielden niet op, gaven me geen
kans
„Kalmpjes aan", zei ik.
Hij ontspande. Zijn hoofd viel op zijn
kussen.
„Russ", zei Rita met een stem, hees
van verdriet, „ga nu niet zo te keer,
alsjeblieft niet
De dokter kwam aangesneld. Hij be
duidde ons vlug de kamer uit te gaan.
Ik nam mijn hoed van het bed. Russ
zag me omdraaien om weg te gaan en
begon te spreken.
„Wacht even!" zei hij. „Niet weg
gaan!" Het klonk alsof hij weer de oude
Russ was, die geen angst had gehad om
Johnson te zeggen waar het op stond;
wat het was in zijn stem of in de ma
nier waarop hij keek, ik weet het niet.
Ik weet alleen maar, dat, terwijl hij
sprak, geen van ons een spier vertrok
of een woord zei.
„Bennie", zei hij, „het is nu voorjaar.
Ik voel de lucht die over het meer
komt. In een paar dagen gaan de wilde
ganzen vliegen. Het is tijd om weg te
gaan. Ik weet een plek, waar de rivier
een bocht maakt, waar oude bomen, es
doorns en olmen, over het water han
gen. Daar bouwen we een hutje met
ramen, die zo wijd als deuren opengaan
en maken een pad, dat naar een bron
kronkelt. Zodra de eerste paardebloe
men er zijn, kunnen we er heen gaan.
Dan halen we haar en het kind, kleine
Bennie. Ze komen wel. We moeten nu
gaan en niet op een volgende crisis
wachten. Ik heb de buitenboordmotor
goed verpakt. Ze kunnen me in dit hol
hier niet vasthouden, op mijn rug. Ik
ga hier weg."
Plotseling hield hij op en keek naar
onze gezichten.
„Wat is er", zei hij. „Jullie kijken
allebei zo idioot."
Rita ging haastig de kamer uit, luid
snikkend. De dokter volgde en de zus- 1
ter gaf mij een teken, dat ik weg moest
gaan. Russ probeerde zijn hoofd van
zijn kussen op te tillen.
„Bennie", zei hij, „ga je met me mee? i
Dat wil ik graag weten, nu!"
„Natuurlijk, Russ," zei ik. „Je kent
me toch. Ik ben immers altijd bij je
gebleven?"
Toen ging ik ook weg en de zuster
sloot de deur.
EINDE.
Och, och, wat heb ik toch 'n pijn
Wat zou er aan het handje zijn
Dacht Jumbo, de olifant
In 't dierenpark van Ouwehand
Voor 't overige was hij kerngezond
Doch 't was misère in z'n mond
Hij hield de pijn welhaast niet uit
Wat baat hier nou m'n dikke huid?
De oppassers, levend onder druk
Verzorgden Jumbo stuk voor stuk
Zoveel in hun vermogen lag
Jumbo stond echt in 't beklag
Hij versmaadde lekkere hapjes
Was niet te porren ook voor grapjes
Want Jumbo's kies bleef steeds maar
[knagen
Hij was ook werkelijk te beklagen
Hoe 't met die kiespijn zal verlopen?
Laat ons allen maar het beste hopen
Mogelijk dat dierenarts Gouda Quint
De juiste behandeling wel vindt
Hoe het ook zij, dat Jumbo lijdt
Is wel 'n oweerlegbaar feit
Wij wensen hem gauw beterschap
Want kiespijn is 'n handicap
Zowel voor mens als olifant
Geen tandarts helpt zo'n logge klant
Al zal Jumbo reuze dankbaar zijn
Degeen, die hem verlost van pijn
Hopelijk horen we ter zijner tijd
Onze Jumbo is z'n kiespijn kwijt.
J. M.
BANANENPASTA
Er zijn mensen die gesneden bananen-
schijfjes op hun brood eten. Om hieraan
tegemoet te komen is men in Engeland
op de markt verschenen met bananen-
pasta, gewoon in jampotje verpakt. Voor
broodbesmering zou het zich uitstekend
lenen.
ZON. Picasso bezit reeds een behuizing
aan de Rivièra en heeft zelfs geen zin
om die te verlaten om de opening van
de tentoonstelling te Londen - waar
vijftig van zijn doeken uit zijn „blau
we periode" komen te hangen - bij te
wonen. Want, zegt hij, in Londen is te
weinig zon.
