loketambtenaar
O KLAAR... OVER VOOR WITTEVEEN'S KINDERMODE
^on^licten om aria
DE VALLEI UW BLAD!
Internationale wedstrijden
ANALISTENCURSUS
JONGENS en MEISJES
MANNEN
2.44 RA. R 0 G G E
BALL ER UNA'S
N.V. HOLLANDIA
Tricotfabriek „PEHAVEE"
verrassend jurkjes bloesjes jacks
prijzen I 4.95 I 1.50 I 6.90 I 1.90 I 1.50
50 6.90
JEUGD EN CHARME VRAGEN
EN NATUURLIJK... BATA BRENGT ZE U
IN TALRIJKE VARIATIES MET
VAKANTIE-VOORDEEL-PRIJZEN!
een (linke Jongeman
modinette"
MANTELATELIER „SPECIAAL"
WAGENINGSE WIELERBAAN
GEEN GENEESKUNDIGE HULP MEER
BIJ VAKANTIE IN HET BUITENLAND
voor Ziekenfondsverzekerden.
Sluit daarom een
REISVERZEKERING
bij
FBMFIHFW
VOOR VERZEKERINGEN
OP ELK GEBIED
flMFIII EN
AVOND-ULO
drs. U. ROMMERTS
Coöp. Raiffeisen-Bank
„VEENENDAAL"
Wol- en kousenfabrieken v/h Gebr. van Leeuwen
meisjes plaatsen
rokjes I jumpertjes I blazers
FEUILLETON
Licht-lopende ballerina in Zwart-fluwelen ballerina met
rood, wit of blanw linnen, heel grappige garnering in wit. De
zomers afgebiesd met wit. rubber zool is aangevulcani-j
Maten 35-42 3.95 secrd. Maten 35-42 4.51
VOOR ELK SEIZOEN
Wij vragen voor onze afdeling snijzaal
leeftijd 15-18 jaar.
Ook voor meisjes hebben wij nog plaats els
een echt vrouwelijk en leerzaam
beroep.
In ons bedrijf verdien je goed, je
bent goed verzorgt en je hebt
werk dat geheel bij je past.
Kom eens bij ons praten, wij verstrekken ge
heel vrijblijvend alle inlichtingen.
Tuinstraat 10 Veenendaal
ZONDAG 3 JULI A.S. AANVANG 2.30 UUR:
achter grote motoren, met: Martin Wierstra, kampioen
van Nederland '60; Noppie Koch, idem '59; Eddy Gie-
seler (Duitsland); Ronald Webb (Australië). B-stayers
achter motoren, benevens de keurploeg van de K.N.
W.U. van de Olympische Spelen, met alle kampioenen
op diverse nummers. Een programma van topklasse!
».„iDUiMTQQR
Veenendaal - Ingang tijdelijk achterom
in de Groen van Prinstererstraat
Kerke wijk 110 - Tel. 0 8385-2252
BEUKENLAAN
EDE
Vorige week behaalden al drie van de vier kan
didaten het Mulo-diploma A, o.a. Mej. J. N. C.
van Manen te Veenendaal.
Na twee jaar hard werken kunt u ook het Mulo
diploma bezitten. Geef u vlug op, opdat we u
niet - als vorig jaar - weigeren moeten wegens
plaatsgebrek.
Inl. en aanm. bij J. Schuur, Amsterdamseweg 31,
Ede (tel. 8407).
(chemische en botanische richting)
Buitenzorglaan 6
EDE - Telef. 9640
EXAMENOPLEIDING in 8 mnd. (HBS-B, Gymn. B,
afgewezenen an.ex.)
EENJARIGE voorbereidende cursus (MULO A en B,
MMS, 3j. HBS)
Aanvang in sept. - Prospectus en inl. verkrijgbaar.
Telefoon 2354 - Postrekening 380265
SPAARGELDEN
(jeugdspaarwet 10% Rijkspremie)
HYPOTHEKEN
VOORSCHOTTEN
9 KREDIETEN in rek. crt.
AAN- EN VERKOOP EFFECTEN
(via. Cettp. Centr. Raiffeisen-Bank)
REISDEVIEZEN
Nadere inlichtingen worden gaarne verstrekt op kan
toor Hoogstraat 13-15
vraagt
Prins Bernhardlaan 186, Veenendaal
voor de conerij, haspelkamer en het kousenatelier.
voor diverse produktie-afdelingen.
JONGENS EN MEISJES die binnenkort van school komen en
een prettige en goed betaalde werkkring zoeken, kunnen nu
reeds solliciteren.
Inlichtingen en aanmeldingen bij de afdeling personeelszaken, Pr. Bern
hardlaan 186, Veenendaal.
TE KOOP (bij inschrijving)
staande aan de Eindseweg te Overberg (tegenover R.
Henken).
De inschrijvingen zullen worden geopend op donder
dag 7 juli a.s. dea morgens te 11 uur in „KAMP OVER
BERG" te Overberg, en kunnen tot dat moment wor
den ingeleverd.
VIJGENDAM 13. VEENENDAAL
In onze Confectie-afdelingen kunnen wij enkele
ook LEERLINGEN voor diverse werkzaamheden
Ruime in werktijd - Gunstige loonregeling
Nette prettige omgeving
AANMELDEN TIJDENS KANTOORUREN
bij de Post- en Telegraafdienst in het District Utrecht.
De cursus voor opleiding tot dit verantwoordelijke en afwisselende
werk begint omstreeks 1 september a.s.
Vereistediploma MULO (met Frans, Duits en Engels) of
daarmede gelijkgesteld diploma of bewijs
Leeftijd: 16 tot ca 25 jaar
Gedurende de opleiding, waarin theorie wordt afgewisseld
met praktijk, ontvangt men het normale salaris
Eventuele vergoeding van reiskosten
Ook zij, die dit jaar het MULO-diploma hopen te behalen,
kunnen nu reeds solliciteren
Indiensttreding vóór 1 september a.s. is mogelijk.
Schriftelijke sollicitatieste richten aan de directeur van het Postdistrict
Utrecht te Utrecht.
Mondelinge aanmelding t dagelijks tussen 9 en 12 uur en - behalve
zaterdags - tussen 14 en 17 uur bij de
Personeelschef van het Postdistrict Utrecht,
Laan van Puntenburg 5 te Utrecht.
poplin, met
V J' capuchon v.a.
HAARLEM OTRFCH1 AMt RS( OOR I
in divc-rsc
kwaliteiten v.a.
alles met 'n kleine prijsstijging per maat
Dromerig zat Carla op de stenen rand
van het zwembad. Als ze haar been
strekte stak haar grote teen juist in het
water. Dat water was groen, de nagels
van haar tenen waren felrood. De zon
toverde allerlei tinten in de rustige rim
pelingen van het water; alleen die na
gels bleven rood. Daaraan veranderde
de zon niets.
Carla Brandenburg zag het en zij
glimlachte. Het was een ietwat meewa
rig glimlachje. „Heb ik nu werkelijk
niets beters om aan te denken?" over
woog ze bij zichzelf. Nee, waaraan zou
ze wél moeten denken? Aan haar stu
die? Ze had haar gymnasiumdiploma
een week tevoren behaald. Thuis was
er een heleboel drukte van gemaakt; zij
had het niets bijzonders gevonden. Het
gym was voor haar niet zo moeilijk ge
weest. Ze waren lief thuis, dat wel.
Toch voelde ze zich als enig kind een
zaam. Met vriendinnen kon je alleen
maar praten over kleren, over een film,
over een uitje. En verder had ze eigen
lijk niets om over na te denken.
Plotseling voelde zij een stevige duw
in haar rug. Ze verloor haar evenwicht
en buitelde levensgroot in het water.
Toen ze proestend haar blonde krullen
van haar voorhoofd veegde hoorde zij
lachend roepen:
„Eindelijk heb ik revanche genomen!"
Op de kant stond een jongeman. Carla
kende hem niet. Revanche? Ze snapte
er niets van. Met langzame slagen
crawlde zij naar de overkant, waar zij
zich uit het water hees.
Wie was die kerel? Ze nam hem nog
eens goed op, maar ze kon zich zijn ge
zicht niet herinneren. Hij leek wel aar
dig. Hij glom van plezier toen hij op
haar afkwam. Hij stak haar een ge
spierde hand toe.
„Carla! Of ik moet me al heel erg
vergissen. Je hebt me drie jaar geleden
op een feest van het gym met dat ijsje
te pakken gehad, weet je nog?"
Opeens wist Carla het weer. Dit was
dus Herman. Wat een vent was hij ge
worden! Hij zat toen in de hoogste klas,
zou gauw examen doen en dan rechten
studeren.
„Hoe is het al examen gedaan? Hoe
gaat het op school? Ik heb nooit meer
iemand ontmoet Is de slome er nog? En
zeurt de rector nog zo over Virgillius en
zo? Toch wel een leuke tijd! Zeg, jij
bent niets veranderd. Toen zag je er
ook al zo leuk uitl"
Erg schuchter was Herman nooit ge
weest wist Carla weer. Langzaam voel
de zij het kil worden van binnen. Haar
verrassing van zoëven maakte plaats
voor de gereserveerdheid, die zij altijd
koesterde jegens al te voortvarende be
langstelling van andere mensen. Heel
koel zei ze:
„Dag! Sorry, ik herkende je niet met
een. Jij bent wèl veranderd."
„Ten goede of ten kwade?" wilde
Herman weten. En zonder antwoord af
te wachten.
„Kom je hier vaak zwemmen. Ik ben
van plan een maand lang elke morgen
te komen. Ik heb vakantie en de ouwe
lui willen dat ik meega naar Zwitser
land. Ach, wat doe je dan, hè? Zeg, zul
len we samen een baantje? En dan een
beetje zonnen en kletsen I Wat leuk dat
je hier ook bent. Je moet me een hele
boel vertellen."
En voordat Carla de kans kreeg zelf te
beslissen wat zij zou doen, greep Her
man haar hand en sprongen ze samen
het water in.
„Vind ik het leuk of vind ik het niet
leuk?" vroeg Carla zich af terwijl zij
probeerde, de fors zwemmende Herman
bij te houden. Ze wist het nog niet toen
ze naast hem lag in het gras en zijn
woordenvloed over zich heen liet gaan.
Lichtelijk afwezig luisterde zij naar
zijn verhalen en zijn toekomstplannen.
Hij had geluk met zijn studie. Het kan
didaats was al achter de rug en na zijn
doctoraal zou hij naar Amerika. Zijn
vader was procuratiehouder van een
exportfirma, die een jong jurist in New
York wilde aanstellen om de antece
denten van de toekomstige afnemers
na te gaan.
„Net iets voor mij, vind ik. Dat vin
den de directeuren trouwens ook. Ik
begin met $6000, vrij wonen en een
auto. Aardig, hè?"
Toen ze opstonden om zich te gaan
aankleden, had Carla niets over zich
zelf verteld, alleen maar geluisterd. Ze
namen buiten afscheid. Herman reed
wuivend weg in de wagen van pa. Toen
Carla naar huis fietste, dacht ze:
„Nu heb ik dus iets om over na te
denken: vind ik het leuk of vind ik het
niet leuk om Herman morgen weer te
ontmoeten?"
Het wérd leuk. Hermans vrolijke
herinneringen aan zijn gymnasiumtijd
en zijn dolle avonturen als student in
het wat deftige Utrecht amuseerden
Carla zeer. Zijn humeur, dat wel onver
woestbaar scheen, werkte aanstekelijk
en toen Herman voorstelde, 's avonds
samen naar Scheveningen te gaan,
stemde zij bijna gretig toe. Hij zou haar
wel komen halen, met de wagen.
Ze keken er thuis nogal van op, Car
la uit, met een vreemde jongeman? Het
was nog niet eerder gebeurd. Wie dat
dan wel was, wilde pa Brandenburg
weten.
Zo was pa Brandenburg wel: trots
maar ook erg zuinig op zijn enige doch
ter. Hij had een druk advokatenkan-
toor en zag in gedachten zijn dochter
al als zijn naaste medewerkster. Ook
zij moest rechten studeren. Zij zou later
de goede naam, die hij in de stad had,
stellig alle eer aandoen.
Ze leek hem geschikt voor advokate
en een vrouw in „het ambt", zoals hij
zijn beroep graag noemde, zou zijn toch
al gerenommeerd kantoor stellig in
aanzien doen stijgen.
Nu, pa mocht het weten: Herman
Grootenhuis, kandidaad rechten, enige
zoon van de algemene procuratiehouder
van de firma Leeflang.
Grootenhuis? Dan was het wel in orde
vond pa. De vader was een cliënt van
Brandenburg. En pa wenste zijn grote
dochter veel plezier. Ma bleef niet ach
ter. Toen Herman zich, voor het vertrek
nog even de Brandenburgs gedag kwam
zeggen, scheen hij trouwens een uit
stekende indruk te maken.
Dat was geen wonder, begreep Carla,
toen zij zwijgend naast hem in de auto
zat. Ze luisterde geamuseerd naar zijn
monter gebabbel.
„Leuke lui, zeg, je vader en moeder.
Vonden ze het zomaar goed dat je met
me uit zou gaan? Nou ja, ik breng je
beslist weer netjes thuis, hoor. Mag het
een beetje laat worden? Ik hou niet van
vroeg naar bed gaan. Doe ik in Utrecht
ook nooit. En in Scheveningen kun je
zo lekker laat nog overal terecht. Je
kunt er ontzettend veel pret hebben.
Ken je de Oase?"
Zo vroeg hij honderd uit, maar nooit
wachtte hij op een antwoord.
„Waar zullen we het eerst heengaan?
Naar dat leuke tentje op het Deynoot-
plein? Nee, daar is het nog te vroeg
voor. We gaan eerst iets lekkers drin
ken bij Koos. Ken je Koos. Dat is een
ober, die precies weet van welke cock
tail ik het meeste hou
En voor Carla iets had kunnen zeg
gen, zaten ze er al.
Een aardige, smaakvol ingerichte
zaak. Een beschaafd strijkje produceer
de romantische melodieën. Ze kregen
hun cocktails. Ze klonken en nipten
aan hun glas. Plotseling zei Herman:
„Wat ben jij eigenlijk stil! Ben je al
tijd zo, of praat ik misschien te veel?
Ach ja, dat zal het wel zijn. Weet je
wat? Ik hou een kwartier m'n mond.
Vertel jij me eens wat van jezelf".
Carla glimlachte. Hermans openhar
tigheid ontwapende haar volkomen.
Maar wat zeg je als een jongen je
vraagt, iets over jezelf te vertellen?
„Weet je wat ik dacht, toen ik daar
net naast je in de auto zat?"
Herman keek geïnteresseerd.
„Nee, natuurlijk niet".
„Ik dacht, dat je vanavond geen al
cohol zou mogen gebruiken. We moeten
straks toch nog terug?"
„O, die ene cocktail maakt niets uit.
zeg, Ik zou je van Utrecht wel andere
dingen kunnen vertellen. Maar maak je
geen zorgen: dit is de eerste en de laat
ste!"
Het was even stil. Toen zei Carla:
„Wat zou ik van mezelf moeten vertel
len? Ik heb net mijn eindexamen ge
daan, maar dat weet je. Ik vond het
erg prettig op het gym. We hebben
steeds een leuke klas gehad. Toch heb
ik er niet veel vriendinnen van overge
houden".
Wordt vervolgd)
