DE VALLEI
Halve kilo
zomerdrups '7
Gold fruit
ananas
Üi
Leverpastei
Gebraden gehakt
samen van f 1.24 voor 98
(^on^Licten om (^arLa
UMiMWÊRAM
issSssi*
mannelijk personeel
Postdienst Amsterdam
Voor de Jeugd
J
FEUILLETON
FLINKE BEDIENDE
MEDEDELING
li
Adverteren doet verkopen
Postdistrict Amsterdam vraagt
voor bestelwerkzaamheden
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
22 juli Piet v. Dijk.
W^—*S— r—
23
99
Bert v. d. Heuvel.
23
99
Sjouke v. d. Bovenkamp.
23
99
Gerrit Goedhart.
24
99
Beppie Knot.
25
99
Hennie Waayenberg.
26
99
Lenie v. Remmerden.
26
99
Bertie v. Dijk.
27
99
Ria Roodbeen.
28
99
Gert Heikamp.
Allen gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. Het verschil was 6, de kleine school
telde slechts 66 leerlingen. Want, daar
Vo der leerlingen ziek was, moest de
rest, dat is: 11 die hooi binnen haalden,
7 die kersen plukten en 37 die op
school zaten, tesamen 55, dus 5/e van
het totale aantal leerlingen geweest
zijn. Eén zesde was dus 55 5 11 en
het totale aantal leerlingen 11 X 6
66.
II. Loire - Isar - Vaals - Oslo - Rusland -
Neurenberg - Ontario - Livorno.
III. Beer - bier - boer.
I. Dicht - jicht - licht - wicht.
II. Utrecht - Friesland - Limburg.
III. Wesp - Ella - slak - pake.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Zet de cijfers 1 tot en met 24 op een
rij. Hieronder komt 'n bekend spreek
woord.
12
17
16
21
13
23
24
4
5
20
6
19
10
18
8
7
1
2
3
22
11
14
9
Ie rij Het meest gelezen boek.
2e Dient om op te zitten.
3e Ontkenning.
4e Broodbelegging "van vruchten
gemaakt.
5e Stuk van gebroken aardewerk.
6e Keur of merk op gewichten.
II. „Jongen, houd er toch eens over op.
Je doet niets anders meer dan praten
over dat kamperen in de vakantie",
roept vader.
„Hij is er ook zó vol van", zegt moe
der, „ik kan het best begrijpen, 't
Spreekwoord zegt:
III. Zoek uit elk der onderstaande woor
den één letter en zet ze achter elkaar,
zo dat ze samen de naam van een be
roep vormen.
Bal - tak - net - tik - bel - ton - bas -
vla - kop - hek - mes - ark.
Voor jongeren:
I. Welke plaatsnamen kun je krijgen als
je de goede letters invult?
E en
- ols rd
D ren
M - dd - lb - rg
B - d - m
- rie - erge -
II. „Kijk 's aan; eerst kon ik geen enkele
jongen of meisje vinden die zwemmen
wilde leren", zei meester Korporaal,
„maar nu Jaap de Waal dapper z'n
vinger opgestoken heeft, willen jullie
allemaal. Ja, ja, als
III. Waarop loopt een schaap het vlugst?
JAN'S NIEUWE FIETS
Jan had een fiets gekregen,
omdat hij „over" was.
Natuurlijk was de jongen
geweldig in zijn sas.
Hij reed er mee naar oma,
't was aardig donker al,
maar 't was wel te begrijpen,
die fiets moest nu „van stal".
Bij oma's huis gekomen,
zet Jan zijn rijwiel neer.
Hij dacht: „Daar staat hij rustig,
ik b^n er toch zo weer."
„Jan", zei die lieve oma,
je bent nu vast heel blij,
maar voor je mooie cijfers,
krijg jij ook wat van mij.
Wat zou je willen hebben?
Ik geef je heel graag iets."
Jan ging aan 't prakkizeren,
maar ach, hij wist maar niets.
Hij tuurde door de ruiten,
hij tuurde nog eens weer.
Toen sprong hij in de benen,
De fiets was er niet meer!
Hij ging naar de politie,
daar hielp men d'arme vent.
De fiets was meegenomen,
zei men, door een agent.
Toen riep de commissaris:
„Jan, denk er altijd aan,
Dat elke fiets in 't donker,
op slot behoort te staan!"
Jan reed toen gauw naar oma,
Hij zei: „Ik weet al iets,
't zal mij niet weer gebeuren,
een slot graag, voor mijn fiets!"
EEN SPELLETJE
Zet op twee stoelen 2 borden neer. Op
elk bord ligen een aantal naalden en een
klosje garen. Op een teken lopen twee
kinderen naar de stoelen, breken een
draad af en proberen hieraan zoveel mo
gelijk naalden te krijgen. Op een gegeven
fluitsignaal moeten de spelers, met hun
draad met naalden weer naar het begin
punt lopen. Wie de meeste naalden aan de
draad heeft, heeft gewonnen.
Je zult zien dat veel kinderen vergeten
een knoop in de draad te maken, zodat
de naalden er aan de achterkant weer af
glijden. Ga door tot alle spelers een beurt
hebben gehad en laat de winnaars weer
tegen elkaar spelen.
ROBBEN IN DE „ZOO"
Twee grijze robben in de Londense
dierentuin maken op het ogenblik een
gedwongen vermageringskuur door me|
behulp van een elektrisch apparaat. De
lobben. Syd en Milly, zijn dik gewor
den door hun luie leventje in de vijver
waar zij regelmatig worden gevoederd
en weinig beweging nemen. Hun groei
ende omvang baarde de oppassers zor
gen en dezen besloten dat er iets moest
worden gedaan om hen gewicht te doen
verliezen en hun gezondheidstoestand
te verbeteren. Inplaats van de vis zo
maar in de vijver te gooien werd er een
„elektrische vis-uitdeler" uitgevonden.
De vissen worden in een houder gevat
die op rails rond de buitenkant van de
robbenvijver loopt. De robben moeten
hun maaltijd rond de vijver achtervol
gen; op die manier krijgen zij de be
weging die zij zo hard nodig hebben.
Als de oppasser van mening is dat ze
genoeg beweging hebben gehad, drukt
hij op een knop waardoor de vis vrij
komt en snel door Syd en Milly wordt
verorberd.
TEL MEE!
Italië is een mooi land om vakantie
houdend in rond te zwerven. Maar niet
om te wonen. Tenminste als men mee
wil tellen tussen de lieden die meetel
len in Milaan. Daarvoor is een inkomen
nodig dat u in staat stelt om voor uw
gezin 2000,per dag uit te geven.
Dat zijn dan alleen de „vaste" uitgaven,
niet de onvoorziene. Tot die vaste uit
gaven van meetellers behoort een huis
dat 3 miljoen gulden kost, een jacht in
de haven aan de Italiaanse Rivièra van
een paar ton, dat 20.000,per jaar
aan onderhoud en 15.000,aan per
soneel kost.-Per dag dient men per per
soon per maaltijd 7,uit te geven en
u moet uw vrouw in staat kunnen stel
len om voor 100.000 per jaar aan ja
ponnen uit te geven.
Als u dat alles kunt, dan telt u mee,
tenminste als u kunt doordringen in de
kringen van groot-industriëlen en van
groot-grondbezitters, wat u als vreem
deling niet zal lukken. Jammer!
6
In die stemming landden ze in Athene,
onwennig, maar kinderlijk opgetogen
om al het vreemde om zich heen. Ma
probeerde te redderen, zoals moeders
graag doen, maar het lukte niet hele
maal in dat vreemde land, en gelukkig
waren de mensen van de KLM zeer
behulpzaam, en stonden lieden van het
hotel gereed; een fraai hotel - pa Bran
denburg had zeer zijn best gedaan.
Pas toen ze, verfrist en onwennig
luchtigjes gekleed, op het terras van
het hotel zaten uit te kijken over het
water, diepblauw als fluweel, met fon
kelende zeilen hier en daar, en kleurige
bedisselende mensen aan de kant, brui
ner en opgewondener dan zij, toen Car-
la, rustig haar sigaret rokend, het de
cor in zich opnam, waartegen haar le
ventje zich een paar weken lang zou
afspelen, toen kwam ze weer een beetje
tot zichzelf. Hoe zou dat leventje zijn,
hier in dit zonnige Griekenland? Zon
nig! nam ze zich voor.
„Ma", zei ze, „ik wil zoveel zien, hier!
Zullen we een programma maken, voor
elke dag?" En daar waren de kaarten
en de folders, de reisgidsen en de aan
tekeningen al. Ma probeerde zich te in
teresseren, maar had vooralsnog meer
belangstelling voor de ezeltjes, die de
straat stoffeerden en vooral had ze het
warm, erg warm. Het was zo'n wonder
niet; de thermometer wees 35° aan in
de schaduw en de minste inspanning
veroorzaakte parelende zweetdroppels
op neuzen en voorhoofden. Carla zag
het, maar verdrong onmiddellijk de be
wolkte gedachten die zich opdrongen.
Tenslotte moest ze blij zijn, in Grieken
land te zijn!
Herman en Wim - even dacht ze aan
hen, in een flits, toen een galante, jonge
Griek op het terras haar vóór was met
vuur voor haar sigaret. Vreemd, ze wa
ren toch wel erg ver weg. De proble
men, waar ze zich tot over de oren in
had gewaand, leken op die afstand aan
merkelijk minder van proportie. Her
man óf Wim? Ach, ze zou nog wel
eens zienVrij en ongeremd kon ze
zich nu overgeven aan de charmes van
dit zonnige land. Ze zou aan niets en
niemand denken, alleen genieten met
volle teugen. En de problemen konden
wachten tot later.
Ze lachte naar de Griek, keek ter
sluiks naar mama, die te druk bezig
was met eau de cologne en zakdoek om
op te merken wat zich om haar heen
afspeelde. Ze lachte, Carla, en ze had
het gevoel, in maanden niet zo vrij en
zorgeloos gelachen te hebben.
„Zijn we er nou nog niet?" Het was
ma die het vroeg, telkens weer, wan
neer zij achter de onvermoeibare Carla
aan door Athene's straten slofte. De
hoofdwegen van de Griekse hoofdstad
zijn geasfalteerd en dus week, als tegen
het middaguur de temperatuur tot 40°
is opgelopen. De hitte staat er dan als
een grote dikke walm tussen de huizen,
waarvan de vensters gesloten zijn. De
zijstraten zijn krom en vol kuilen en
bieden de ene verrassing na de andere.
Nu eens staat men voor belangwekken
de overblijfselen uit de oudheid, zoals
het gedenkteken van Lysicrates, dan
weer voor kerken die de moeite waard
II
SIMON DE WIT N.V. heeft in haar filiaal te
Veenendaal plaats voor een
(16-22 jaar)
Goede loonregeling - degelijke opleiding tot
winkelverkoper en bij gebleken geschiktheid tot
filiaalchef.
Schriftelijke sollicitaties te richten aan Simon
de Wit N.V., Personeelsafdeling, Postbus 2 te
Zaandam.
lil
BSB
De N.V. Waterleidingmaatschappij „Rhenen" deelt aan
haar aangeslotenen mede, dat nog tot 23 juli a.s. ge
legenheid bestaat om de nog niet ingeleverde accoord-
verklaringen volgens het nieuwe tarief in te zenden
aan het kantoor V.V.V. of per postbus 22.
Van die woningen, waarvan de accoordverklaring op
die datum nog niet is ontvangen, zal het waterverbruik
in rekening worden gebracht volgens tarief A-l van
de nieuwe voorwaarden.
De normale prijs voor deze heerlijk frisse
zomerdrups is f 1.13. Tot en met 27 juli
hoeft u 34 cent minder te betalen; daarna
geldt weer de oude prijs.
blikken
van f 1.18 voor
J
twee blikken echte „Gold
fruit" ananas voor f 0.89;
dat komt niet gauw terug.
Koop gerust een paar blik
ken voor later.
blik 100 gram
blik 4 ballen
Profiteer bovendien nog van:
Goudse kaas volvet jong 500 gr 119
Smeerkaas volvet cup 100 gr 42
Snijworst tartaar 100 gr 46
Aardbeienjam nieuwe oogst, pot 64, 85
Dikke hazelnootrepen per stuk 25
Nobo sprits per pak 50
Soepasperges heerlijk zacht, per blik 65
Witte bonen in tomatensaus per blik 55
Wasknijpers pak a 24 stuks 40
Alle bovenstaande aanbiedingen zijn
slechts geldig tot en met 27 juli.
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen
TELEFOON 2015 HOOFDSTRAAT 93 - VEENENDAAL
Geboden wordt:
een verzekerde toekomst
goede sociale voorzieningen
een loon, dat op 25-jaripe leeftijd f 391,01 bruto per maand
kan bedragen
een toeslag vooi onregelmatige diensten van gemiddeld f 12.- tot
f 30,- per 4 weken (afhankelijk van de leeftijd en de plaats van
tewerkstelling)
een vakantie van 15 werkdagen - met 4% vakantietoeslag - per jaar
in afwachting van de invoering van de verdienste-beloning wordt
aan het bestellend personeel een tijdelijke toeslag van 3
toegekend.
voor gehuwden met eigen huishouding een volledige vergoeding
van de reiskosten voor gezinsbezoek eenmaal per week en een
vergoeding van 90% van de pensionkosten, totdat te Amsterdam
een woning is toegewezen
voor jeugdige ongehuwde krachten een gedeeltelijke, doch gun
stige vergoeding van reis- en/of pensionkosten.
Sollicitaties te richten aan de directeur van het Postdistrict Amsterdam.
Indien u eerst nog nadere inlichtingen wilt ontvangen kunt u onderstaand formu
lier, na invulling en ondertekening in een ongefrankeerde omslag zenden
aan de chef van de afdeling Personeelsadministratie,
Postdistrict Amsterdam, N. Z. Voorburgwal 182
Amsterdam-C.
Ondergetekende
(naam)
„..(adres)
(geboortedatum)
gehuwd ongehuwd zal gaarne nadere inlichtingen ontvangen omtrent de func
tie van besteller te Amsterdam, Postdistrict.
(plaats)
(datum)
Doorhalen hetgeen niet van toepassing is.
(handtekening)
PTT
zijn. En de gang naar de beroemde
Acropolis, voor Carla een evenement,
èn het rond-slenteren in de stad, waar
bij Carla van de ene verrukking in de
andere viel, bleken al na een paar da
gen teveel te zijn voor mevrouw Bran
denburg.
Een wonder was dat niet. Ook Carla
werd er doodmoe van en was blij, des
avonds na het vallen van het donker,
ijs te kunnen eten op een van de vele
terrassen en de weldadige koelte van
de komende nacht werd dan niet alleen
door mama, maar ook door Carla met
een gevoel van opluchting begroet.
Toen ze op een avond, na een dag van
drukkende hitte, limonade zaten te
drinken voor de wijd open ramen van
hun hotel, zag Carla opeens die Griek
se jongeman voor zich staan. Hij glim
lachte en maakte een charmante bui
ging in de richting van mevrouw Bran
denburg, die hoogst verwonderd toe
keek. Er speelde zacht een strijkje. Ze
waren juist wat bekomen van de ver
moeienissen van de dag. De charme,
waarmee de jongeman haar uitnodigde,
een dansje te maken, was zo ontwape
nend, dat Carla meteen haar vermoeid
heid was vergeten. Vluchtig keek ze
haar moeder aan, maar voor die goed
besefte wat er gebeurde, zweefde ze al
in de armen van de Griek over de
dansvloer. Het was nog warm, vooral
binnen, en ze had moeite, de goede
maat er in te houden. Carla lette er
nauwelijks op; het had voor haar iets
avontuurlijks, met deze haar volkomen
onbekende jongeman, wiens taal ze niet
eens verstond, te dansen op de klanken
van het exotisch uitgedoste orkestje.
Donkergetint, met ravenzwarte haren
en een keurig gecultiveerd snorretje,
met twinkelende ogen en een overrom
pelende charme, leidde haar partner
Carla over de glanzende vloer, tot de
muziek zweeg.
Teruggekomen aan het tafeltje waar
aan ma Brandenburg met enige verba
zing de gang van zaken had zitten vol
gen, stelde de jongeman zich voor, eerst
aan ma, daarna ook aan Carla. Ze be
grepen dat hij Nico Papadimas heette.
Het mocht wat opdringering lijken, dat
hij zomaar ongevraagd aan hun tafel
tje had plaats genomen, maar, dacht
mama, was dat misschien de onge
dwongenheid van de zuidelijke landen?
En ze vergaf het hem. Hij probeerde
een gesprek, in nieuw-Grieks, maar dat
mislukte. Hij wist kennelijk maar een
paar woorden Engels te stamelen, maar
Frans ging hem beter af.
Hij vertelde dat hij de dames had ge
zien op de eerste dag dat zij in Athene
waren en dat hij nu, toen hij langs het
hotel kwam, vond, dat hij best eens kon
kennismaken. Ze waren voor het eerst
in Griekenland? Dat dacht hij wel! Hij
kon hen misschien van dienst zijn? Hij
had een auto. Voelden de dames iets
voor een ritje naar Delphi? Dat moes
ten ze immers gezien hebben? En heus,
dames, met de., bus is dat echt geen
doen.
Wie hij was? O ja, dat moest hij na
tuurlijk vertellen. Hij was de zoon van
de Griekse reder Papadimas, had ge
studeerd aan de Sorbonne te Parijs,
werkte nu op het kantoor van zijn va
der. Natuurlijk moesten de dames thee
komen drinken. Zijn vader zou dat ze
ker appreciëren; zijn schepen deden
Rotterdam wel aan en hij zou stellig
meer van Holland willen weten. Namen
de dames zijn uitnodiging aan, voor
morgenmiddag vijf uur?
In Holland zouden ze het nooit heb
ben gedaan. Maar nu zei mama, in haar
beste Frans, dat ze zouden komen. Nico
scheen in de wolken en hij beloofde, de
volgende dag met de auto om half vijf
bij het hotel te zullen zijn. Want om te
lopen zou het immers veel te warm
zijn? En met een galant gebaar nam hij
afscheid.
Ietwat beteuterd zaten ze elkaar aan
te kijken, toen Nico door de enorme
draaideuren was verdwenen. In het
donker zagen ze hem naar de overkant
van de straat lopen, in een droom van
een auto stappen en wegrijden, de stad
in.
Ze spraken pas tegen elkaar toen ze
boven op haar slaapkamer waren ge
komen.
„Ik vind het toch een bijzonder b.e*>
schaafde jongen!" zei ma. Carla begon
opeens te lachen. „Waarom zegt u dat
zo, ma?" vi-oeg ze. „Om uzelf te recht
vaardigen? We hebben ons, geloof ik, al
lebei in een avontuurtje laten meesle
pen, u net zo goed als ik. En u zou nog
wel goed op me passen! Pa moest het
eens weten!" En Carla lachte zo sma
delijk dat ma een beetje geprikkeld zei:
„Avontuurtje? Hoe kom je erbij! Mo
gen we niet op visite bij een Griekse
reder? Daar steekt toch niets in?"
„Stel je voor" zei Carla, „dat hij he
lemaal niet de zoon van een reder is.
Wie weet wat hij met ons wil uitvoe
ren."
„Onzin!" stelde mevrouw Branden
burg vast! „En die auto dan? En die
manieren, zeg! Is het je niet opgevallen
hoe beschaafd hij zich gedroeg? 't Is
waar, in Holland is zoiets ongebruike
lijk. Ik laat me in het Amsterdamse
Americain niet aanspreken door een
wildvreemde jongeman. Maar hier in
Griekenland is dat blijkbaar heel ge
woon. Nee, Carla, wees maar niet on
gerust. We zullen morgen verder zien."
In bed bedacht Carla, dat ze natuur
lijk helemaal niet ongerust was. De
ontmoeting met Nico beschouwde zij
wel degelijk als een avontuurtje. En
helemaal naar Griekenland gaan mocht
toch wel een avontuurlijk tintje heb
ben? Daarvoor had Nico gezorgd. En
ze verlangde naar de volgende dag.
Ze stonden pas laat op. Lange wan
delingen maakten ze niet. En zonder
dat ze het voor elkaar wilde weten,
keken ze telkens met een beetje onge
duld naar dg klok. In de nuchtere och
tenduren was toch bij ma Brandenburg
wel de gedachte opgekomen, of ze wel
goed had gedaan. En ze probeerde,
zichzelf ervan te overtuigen, dat het
allemaal heel gewoon was, in Grieken
land tenminste. Maar een redelijk ar
gument ervoor wist ze toch eigenijlk
niet. Er zat wenig anders op dan maar
af te wachten.
Tegen de middag kwam een brief van
vader. Hij schreef dat hij het druk had,
dat hij in de stad niet zo lekker at als
thuis, dat Herman na het vertrek van
Schiphol niets meer van zich had laten
horen.
Herman Vreemd, ma had zich
vast voorgenomen, tijdens de reis uit
voerig met Carla over Herman te spre
ken. Nu was er een goede aanleiding,
maar nu kon ze er niet toe komen.
Waarom niet? Ze betrapte zich erop
dat het was omdat ze straks naar
Maar nee, dat kon toch niet waar zijn!
En toch
Carla schreef brieven die dag. Naar
pa, naar een vriendin, naar Herman. Ze
schreef opgetogen over de reis, het
land, Athene. Ze vertelde wat ze had
gezien, dat het eten erg moest wennen,
en de hitte vooral. Het werden opge
wekte prettige brieven. Ook die voor
Herman. Maar toen ze die nog eens
overlas bemerkte zei dat er helemaal
niets liefs in stond. Het was echt geen
brief zoals die in de regel geschreven
worden naar iemand op wie je ver
liefd bent. Hoe kwam dat? Misschien
omdat ze straks. Nee, natuurlijk
niet, zei ze bij zichzelf. En toch.
Ze plakte met een zucht de brieven
dicht. Weer keek ze naar de klok. Ma
merkte het, maar zei alleen:
(Wordt vervolgd).
