VOLKSWAGEN OPNIEUW VERBETERD
oplieten om aria
DRUKWERK
GOUDSTREEP-of
BL0EMENZEEP
GRATIS
CUSTARD of
CH0C. VLAPOEDER
GRATIS
Frankforterworstjes
voor 100 cent
FRILI
voor 29 cent
1
Altijd een kassabon voor 10°/o korting.
GROOT en KLEIN
N.V. v.h. Fa. Wed. A. W. DE HAAS Veenendaal
VOOR BETER
DRUKWERK
begrafenis
A. W. de H a a s
Officiële
bekendmaking
SCHERPENZEEL
Elizabeth Johanna Schoolland
Gerritje Cornelia Takken- van Harde veld
Elbert Jan Cornells van der Klift
JULIE ACHTERBERG
KRUKJES vanaf f
Drukkerij „De Gelderse Vallei"
De meest verkochte wagen
Laagste km-prijs
Hoogste inruilwaarde
Overal service
Vraagt inlichtingen en
prospectus bij de dealers
Import: Pon9s Automobielhandel N.V. - Amersfoort
Kerkewijk 89 Telefoon (08385) 28.45
Elk 3e stuk
Elk 3e pak
Elke 2e fles
COLUMBUS
AUTO-DROP
„De Gelderse Vallei"
Voor een
Uit de raad van Amerongen
FEUILLETON
FAMILIEBERICHT*!*
Zacht en kalm overleed in haar Heer en Heiland,
onze innig geliefde moeder, behuwd-, groot- en
overgrootmoeder
Sedert 1952 weduwe van P. L. Kremer
op de leeftijd van 90 jaar.
Apeldoorn, H. E. Kremer
A. Kremer-van Maren
Schiedam, M. M. Nieuwland-Kremer
P. Nieuwland
Veenendaal, H. P. L. van Enk-Kremer
D. van Enk
Klein- en achterklein
kinderen.
Zuid-Laren, 31 juli 1960
De teraardebestelling heeft heden plaats gehad
op de Algemene begraafplaats „Heidehof"
te Apeldoorn.
Algemene kennisgeving
Hiermede geven wij U kennis van het overlijden van
mijn lieve vrouw en onze moeder
In de ouderdom ven 53 jaar.
R. Takken
H. J. Takken
C. Takken
Veenendaal, 31 juli 1960
Bergweg 36
De teraardebestelling zal plaats hebben donderdag 4
augustus 1960 te 3 uur op de nieuwe begraafplaats
Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in de aula
Heden overleed tot onze diepe droefheid na een
geduldig gedragen lijden, zacht en kalm, in de
Hope des Eeuwigen Levens, onze zorgzame man,
vader, behuwd- en grootvader
oud 71 jaar.
Rhenen, E. v. d. Klift-Evertsen
Leersum, A. J. v. d. Klift
G. v. d. Klift-de Gooyer
Zeist, E. H. Boelhouwer-v. d. Klift
G. J. Boelhouwer
De Bilt, G. G. v. d. Klift
J. A. v. d. Klift-Tijl
en kleinkinderen.
Rhenen (Achterberg), 1 augustus 1960
De begrafenis zal D.V. 5 aug. a.s. plaats vinden
op de Alg. Begraafplaats te Rhenen.
Vertrek van het sterfhuis Oude Veense Grint
weg 41 om 11.00 uur voorm.
Voor uw zeer gewaardeerde medeleven en deelneming
ons betoond gedurende de ziekte en bij het overlijden
van onze innig geliefde zorgzame moeder, behuwd- en
grootmoeder
Wed. van WESSEL VAN HOEFLAKEN
betuigen wij u langs deze weg onze oprechte dank.
Uit aller naam:
Familie HOEFLAKEN
Veenendaal, 3 augustus 1960
Koninginnelaan 137
Met dank aan God en
grote blijdschap geven wij
u kennis van de geboorte
van onze zoon
J. Hoedeman
J. J. Hoedeman-
van Barneveld
Veenendaal, 27 juli 1960
Nieuweweg 45
Tijdelijk:
Juliana Ziekenhuis.
#M0K HOUT at WERK1NO
BST/MMtMNGEN
PflTBIhONIUMLPAN 55 - TEL 3520
VEENENDAAL
ZIE ONZE GROTE
KOLLEKTIE
Meer vermogen t
nu 34 pk
Volledig gesynchroniseerd:
4 versnellingen
Meer comfort:
bagageruimte voorin met
2/3 vergroot
handgreep aan dashboard
zonneklep voor bijrijder
ruitensproeier
knipperlichten.
Automatische choke met voor-
verwarming op carburateur,
waardoor bevriezing van
carburateur onmogelijk wordt.
Ontluchting benzinetank
Benzinegassen worden direct
afgevoerd naar buiten.
Beveiliging tegen herhaald
starten bij draaiende motor.
Asymmetrisch dimlicht
Uiterst rechter gedeelte van de
weg blijft bij dimmen verlicht.
Nieuwe kleuren:
zwart - pastelblauw - robijnrood
lichtgroen - turquoise - parelwit -
azuurblauw.
Zittingen, portier- en zijbekledingen,
hemelbekleding, treeplanken, voetmatten
en stuurwiel zijn qua tint geheel
aangepast.
In de bloemenzeep keuze uit rozen,
seringen of fougère.
Frisse zomertoetjes. Nu extra
voordelig. Profiteer I
het Snoepje van de Week voor
slechts 15 cent bij aankoop
van f. 4,- De Gruyter-artikelen.
van 1 06 cent
Zes worstjes in een blikje. Warm
of koud even lekker.
van 57 cent
Vruchtengozeuse van sinaasappels.
28 cent voordeel op de grote
„familie - fles.
Oók bij de
weekreclames.
Deze aanbiedingen zijn 9^'9 van
3 t/m 9 augustus
600803
werd niet oud. Hij overleed ni
1 506 op 40-jarige leeftijd.
Wist U overigens dat hij pas
28 jaar oud was, toen hij Ame
rika ontdekte? Vele beroemde
figuren houden van drop In
AUTODROP, met het nieuwe
smaakprofiel, vindt U op elke
tabletverpakking een interes
sant verhaal.
Vraag naar
van V.S. Leeuwarden.
Per rol 25 cent
naar drukkerij
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 persoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91. Telef. 2845
Gemeente Rhenen
DRANKWET
Burgemeester en wethouders van
Rhenen brengen ter openbare kennis,
dat op 27 juli 1960 bij hen is binnen
gekomen een verzoekschrift van
Dirk Dirkse,
van beroep stoffeerder, wonende te
Rhenen, Emmalaan 9, om een verlof A
voor de volgende lokaliteiten: de foyer
en het vergaderlokaal van het vereni
gingsgebouw aan de Eikenlaan hoek
Esdoornlaan te Rhenen.
Binnen twee weken na de dagteke
ning van deze bekendmaking kan ieder
tegen het verlenen van dit verlof
schriftelijk bezwaren bij ons inbrengen.
Rhenen, 1 augustus 1960
Burgemeester en wethouders
voornoemd,
De burgemeester,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
TH. v. d. WILLIK, secretaris.
Gemeente Rhenen
DRANKWET
Burgemeester en wethouders van
Rhenen brengen ter openbare kennis,
dat op 27 juli 1960 bij hen is binnen
gekomen een verzoekschrift van
Dirk Dirkse,
van beroep stoffeerder, wonende te
Rhenen, Emmalaan 9, om een verlof B
voor de volgende lokaliteiten: de foyer
en het vergaderlokaal van het vereni
gingsgebouw aan de Eikenlaan hoek
Esdoornlaan te Rhenen.
Binnen twee weken na de dagteke
ning van deze bekendmaking kan ieder
tegen het verlenen van dit verlof
schriftelijk bezwaren bij ons inbrengen.
Rhenen, 1 augustus 1960
Burgemeester en wethouders
voornoemd,
De burgemeester,
L. BOSCH VAN ROSENTHAL.
TH. v. d. WILLIK, secretaris.
(Vervolg van pagina 1)
meentepersoneel, werden zonder hoofdelij
ke stemming goedgekeurd.
BLAFFENDE HONDEN...
De wijziging hondenbelasting gaf meer
stof tot spreken. In Amerongen bedraagt
deze belasting thans 10,voor een ge
wone hond en 2,50 voor een waakhond
per jaar, maar omdat dit verschil in de
praktijk nogal eens tot moeilijkheden leid
de, stelden b. en w. voor de belasting voor
alle honden op 7,50 per jaar te stellen.
Twee raadsleden waren hiertegen. In de
eerste plaats de heer Wildeman, die meer
voelde voor bestendiging van de oude re
geling en de heer v. d. Dikkenberg, die
het bezwaarlijk vond dat nu „de goeden
met de kwaden moesten lijden". Hij vond
dit onbillijk en bovendien spaarden, naar
hij zei, de waakhonden een politieman uit.
Bij stemming werd het voorstel toch aan
genomen met 7 stemmen voor en 2 tegen,
zodat de viervoeters in Amerongen in de
toekomst geen klasseverdeling meer heb
ben.
GROND-PERIKELEN
Van de honden ging de raad over tot de
grondaankoop. Het voorstel van b. en w.
luidde als volgt: Aankoop van een perceel
hakhout met grond, aansluitend aan het
nieuwe kerkhof, een gedeelte van de Kie-
vltssteeg en bouw- en grasland tussen de
Kievit en de Bergjessteeg. Deze gronden
behoren aan de fam. Bentinck en de kos
ten zullen 45.000,bedragen. Voorts aan
koop van grond van een aantal eigenaars
om het uitbreidingsplan te kunnen ver-
wezelijken. Deze gronden liggen zowel ten
oosten als ten1 westen van de Koenestraat.
Aankoopkosten en schadevergoedingen be
lopen ruim 61.000,
Dit voorstel vond enkel tegenwerking
bij de heer Wildeman. Deze wilde nl. graag
de oorzaak weten van de, zoals hij het
noemde, geforceerde aankoop. Zijn mening
was dat sommige inwoners er door gedu
peerd kunn enworden en daarom achtte
hij een beslissing moeilijk.
Ook omdat de schattingen op onteige
ningsbasis zijn verricht, zou spreker het
op prijs stellen, wanneer de raadsleden de
onteigeningswet ter inzage kregen en daar
na hun stem konden bepalen. „Er zijn
reeds teveel teelgronden aan particuliere
woningbouw geofferd", aldus de heer Wil
deman, „en wat mij betreft geen voet
meer!"
In zijn repliek wees de voorzitter erop,
dat het rijk het tempo bepaalt wat betreft
de bouw van woningwetwoningen. „Ik
vraag mij af", zo zei burgemeester Mar
tens, „of de heer Wildeman elke uitbrei
ding van Amerongen uit den boze vindt".
Waarop de heer Wildeman antwoordde,
dat z.i. de grootgrondbezitters minder
zwaar getroffen worden dan de kleine be
zitters en „wat moeten de landbouwers
zonder grond beginnen?"
Er is nu eenmaal grond nodig voor wo
ningbouw, meende de voorzitter, en enkele
zullen er inderdaad door getroffen worden.
Deskundige schatters houden echter reke
ning met voorgekomen gevallen in andere
gemeenten en de schatting wordt meestal
aan de hoge kant gehouden om eventuele
onteigening te voorkomen. Bovendien gaan
de in het voorstel genoemde eigenaars
akkoord. De heer Wildeman besloot de
discussie met de opmerking dat hij wil op
komen voor hen die hun belangen niet
voldoende kunnen verdedigen.
Nadat de heer Blankestijn had gevraagd
of alle bewoners van de Koenestraat bij
deze aankoop betrokken waren (volgens de
voorz. velen maar met enkele is men nog
in onderhandeling) ging het voorstel in
stemming en werd het met 8 stemmen voor
en de heer Wildeman tegen, aangenomen.
RONDVRAAG
Bij de rondvraag werd door de heer Van
Mourik geklaagd over de onhoudbare toe
stand bij de pas gereedgekomen woningen.
De mensen kunnen er nauwelijks in of uit
komen wegens het opbreken van de weg.
De heer Wildeman wil de gemeente
arbeiders evenals het secretariepersoneel
de zaterdagmorgen vrij geven.
Een klacht over vernielingen aan koren
velden enz. door kampeerders werd inge
bracht door de heer v. d. Dikkenberg. De
heer Blankestijn informeert of de winke
liersvereniging een bezwaarschrift heeft
ingediend tegen de oprichting van een
dorpshuis. De laatste vraag was afkomstig
van de heer Dagnelie, die naar de vorde
ringen inzake het 2e lokaal van de open
bare kleuterschool informeerde.
GESPAARD
Gedurende de maand juli werd bij
de R.P.S. alhier ingelegd 38.475,12 en
terugbetaald 20.097,52.
Bij de Nutsspaarbank werd over de
zelfde periode ingelegd 29.924,45 en
terugbetaald 13.880,46, terwijl 15
nieuwe rekeningen werden geopend.
Het tegoed aan inleggers van de Nuts
spaarbank te Scherpenzeel bedraagt
thans 698.994,86.
WEDVLUCHT
De Scherpenzeelse postduivenvereniging
„De Luchtpost" hield op zondag 24 juli een
wedvlucht met oude duiven vanaf Bor
deaux met 34 duiven. Afstand 921 km. De
duiven werden gelost om 12 uur en de
eerste duif werd geklokt op maandag om
14.44.05 uur. Uitslag: P. van Schaik 1; C.
v. d. Wetering 2, 5, 6; W. van Ede 3; B. ter
Denge 4 en A. J. Gersen 7.
10
„Hij knapt langzaam op," vertelde pa.
„Ik hoop dat hij over een paar dagen
naar de post kan komen kijken. Ik heb
hem instructies gegeven en moest daar
voor naar zijn kamer. Wat leeft die
jongen armoedig zeg! Een kale zolder
kamer, schamele meubeltjes, die nog
niet eens van hem zelf zijn, bar onge
zellig!"
„Ook niet leuk om zo ziek te zijn,"
zei ma.
„Nee, en die hospita van hem vindt
het geloof ik nogal lastig, zo'n zieke
kostganger in huis. Ze maakte een erg
onvriendelijke indruk op me," zei pa
en Carla deed dan wel haar best, niets
laten merken, maar ze voelde het klop
pen in haar borst. En toen Herman
plotseling over een mieters eethuisje
begon waar je zo goedkoop krab kon
eten, had ze wel naar haar kamer wil
len gaan om even tot zichzelf te komen.
Maar nee, niemand mocht iets merken
Herman zeker niet, want hij zou er
wie weet over praten met pa en dat zou
maar ongewenste complicaties geven.
Nee, gewoon doen en zeggen:
„He, ja, pa, zullen we daar eens krab
eten?". En mee naar het strand gaan
en lui zonnen en al maar denken aan
Wim, naar wie niemand omkeek en
maar kwasi opgewekt doen tegen Her
man, die onvermoeibaar de charmeur
uithing, kennelijk nog steeds hopend op
een gunstig antwoord vóór de reis te
rug en maar kalm blijven als ma er
weer eens op zinspeelde.
Nog geen vier dagen later kwam het
telegram: „Mag niet naar kantoor
dokter verbood het Geertsema."
,Dan is het erger geworden," flitste
het Carla door het hoofd. En pa zei:
„Heel vervelend, mensen, maar ik ga
morgen naar huis. Ik kan de zaken niet
twee weken lang in de steek laten zon
der dat iemand er naar kijkt. Blijven
jullie genoeglijk hier en amuseer je!"
Ma zuchtte, maar stribbelde niet
tegen. Carla waagde de opmerking, dat
ze dan nu maar allemaal terug moes
ten, wat Herman kennelijk teleurstelde.
Maar natuurlijk moest hij zich wel
neerleggen bij het besluit, dat men de
volgende dag terug zou vliegen naar
Holland!
Het afscheidsdiner was geforceerd
vrolijk. Pa moest zijn vakantie afbre
ken, ma had op een verloving gehoopt,
Herman ook en Carla wist dat alle
maal, voelde zich een beetje de schuld
van alles en maakte zich bovendien
zorgen om Wim, die misschien heel
ziek, vrijwel onverzorgd op zijn kamer
tje lag. Maar geen van vieren wilden
zij voor elkaar weten, wat er aan
schortte en dus deed men heel opge
wekt. Ze hadden zich allemaal het af
scheid van de Rivièra plezieriger voor
gesteld.
Thuisgekomen stortte pa zich in zijn
werk, ma had het druk met haar ken
nissen, die allemaal uitgebreid moesten
horen hoe prachtig Griekenland wel
was en hoe vriendelijk de mensen.
nou ja, een zakenrelatie van mijn
man".
Herman scheen huize Brandenburg
te mijden en Carla werd met de dag
rustelozer. Ze kon nu moeilijk iets
over Wim te weten komen. Pa was er
wel heen geweest, kort na hun terug
keer, maar veel had hij niet gezegd.
Het was niet zo best met die Geertse
ma, had hij gezegd. Carla durfde niets
te vragen, bang om iets van haar ge
voelens te verraden, maar elke dag
werd de spanning groter.
„Ik moet iets doen," dacht ze bij
zichzelf. „Ik moet naar hem toe, hij
mag daar niet zo alleen ziek zijn. Ik
moet helpen." Maar hoe kon dat?
Ze zou het zonder medeweten van haar
ouders moeten doen en daar deinsde zij
toch wel voor terug. Tot zij de knoop
doorhakte.
Toen er niemand op het kantoor was,
zocht ze in pa's papieren naar Wims
adres. Het was gauw gevonden. Onder
een of ander voorwendsel ging ze uit
regelrecht naar het huis waar
Wim moest wonen.
Het was in een buurt waar zij nog
nooit was geweest. Een stille, smoeze
lige straat met hoge ietwat melancho
lieke huizen. Een smalle, sombere trap
en een hospita die onmiddellijk, toen
Carla bovenkwam en vertelde voor wie
zij kwam, een muur van wantrouwen
tussen hen oprichtte. Dat „damesbe
zoek", zoals het mens het noemde, mis
schien niet erg gewenst zou zijn, was
niet bij Carla opgekomen. Volkomen
verrast door deze ontvangst reageerde
zij zo argeloos, dat fiet de hospita vrij
wel ontwapende.
„U ken wel even naar hem gaan kij
ken, maar u wilt er wel aan denken
dat ik hier een onbesproken pension
houdt en dat meneer geen lang bezoek
ken velen!
Ziezo, daar mocht Carla het dan mee
doen. Maar nu ze eenmaal het besluit
genomen had, liet ze zich niet meer
weerhouden. Achter de juffrouw aan
beklom ze nog een trap, nog krommer
en donkerder dan de vorige. Op het
gangetje boven stootte ze zich aan was
goed, dat te drogen hing. De juffrouw
deed een van de deuren open en zei,
nadat ze eerst binnen had gekeken:
„Dit is de kamer van meneer Geert
sema."
Aarzelend ging Carla naar binnen en
bleef toen bij de deur staan. Het enige
wat ze zag, want rondkijken durfde ze
niet, was een rommelig divanbed met
een bleke Wim er in, die zich moei
zaam naar haar toedraaide, haar toen
herkennende, met een schok overeind
vloog en toen, helemaal verward, te
rugviel in het kussen. Hij wilde een
begroeting stamelen, maar Carla, die
zich plotseling herinnerde hoe hij rea
geerde toen zij elkaar voor het eerst
zagen in de kamer thuis, redde de situ
atie jnet behulp van een welkome dosis
vrouwelijke intuïtie.
„Vader wou graag weten hoe je het
maakt," loog ze en dat scheen Wim een
heel stuk gerust te stellen. Hij deed nog
heel verwonderd toen ze een zak fruit
op zijn tafeltje zette, niet gewend als
hij was aan wat hartelijkheid, maar hij
glimlachte toch toen hij vertelde dat
hij longontsteking had.
„Je wordt zo slap van de koorts", zei
hij. Hij glimlachte verlegen. Zijn smalle
lippen waren ongewoon vurig en op
zijn voorhoofd parelden zweetdruppel
tjes.
„Heb je een goede verzorging?" wilde
Carla weten.
„Mijn hospita doet haar best."
„Heb je geen familie die je eens
komt opzoeken?"
„Ach nee".
Carla was allesbehalve gerustgesteld.
De hospita had bepaald niet op haar de
indruk gemaakt van de goedhartige,
zeer bereidwillige en hulpvaardige be
schermengel. Natuurlijk wilde Wim
voor haar verbergen dat de situatie
niet erg rooskleurig was, dacht ze.
Maar ze begreep dat ze hem zou kwet
sen als ze die gedachte meteen zou op
peren. Ze vroeg:
„Heb je geen familie hier in de
stad?"
Wim keek haar nu open aan. Het was
of hij zeggen wilde: Wou je vader nu
heus weten hoe het met me gaat? Of
stel je zelf misschien een beetje belang
is me? Ja? Dan moet ik dat vreemde
antwoord eigenlijk wel verklaren. Daar
heb je dan recht op. Goed, ik zal het
vertellen. En hij vertelde Carla, lang
zaam en in grote trekken, zijn levens
geschiedenis.
„Nee, ik heb geen familie in de stad",
begon Wim. En Carla luisterde gespan
nen, zich bijna generend omdat zij ken
nelijk in vertrouwen werd genomen en
ingewijd in de intimiteiten van deze
jongen, maar toch met meer dan nor
male belangstelling omdat zijn persoon
lijkheid zo'n indruk op haar had ge
maakt.
„Mijn moeder is gestorven toen ik
werd geboren. Een tante heeft me op
gevoed. Ze heeft erg haar best gedaan,
heb ik later begrepen, maar toen ik
klein was, begreep ik dat niet. Ze was
niet getrouwd, die tante. Ze woonde op
het platteland, naaide voor allerlei
mensen en kreeg van mijn vader maan
delijks een bedragje voor mij.
Ik kan me van mijn vader niet veel
meer herinneren. Hij was taxichauffeur
In het jaar dat ik voor het eerst naar
school ging, is hij verongelukt. Ik weet
nog vaag dat hij werd begraven. Het
was een lange, zwarte stoet, die in mijn
verbeelding als een traag, langwerpig
monster door de straten trok. Dat mon
ster had mijn vader, en daarmede mijn
kans op toch nog een beetje jongens-
geluk verzwolgen.
(Wordt vervolgd.)
i
