De Fijne
Engelse Melange
HAVEN
WERKERS
VAKANTIE PLANNEN?
Service Station „RENSWOUDE
LUXORI
JONGE MENSEN
voor de loketdienst
tt'n
NIEUWSTE TYPE
Studiecentrum „Magnolia"
a) O.B.A.O./U.L.N.O.-cursus
b) 3-jarige cursus voor
opleiding tot amanuensis
DE VALLEI UW BLAD!
Douwe Egberts
nm
DIENSTMEISJES
HULPEN IN DE HUISHOUDING
THEATER j
FBMFHIf N
onliicten om (^aria
POSTDISTRICT ROTTERDAM
A. W. de H a a s
Stichting Samenwerkende
Havenbedrijven
VOLKSWAGEN of
VOLKSWAGENBUSJE
tt
Dorpsstraat 112, Renswoude
TECHNISCHE SCHOOL - WAGENINGEN
de thee met de rijke afschenk
Sanatorium ,0ranjc Nassau's Oord'
Robert Taylor - Cyd Charisse -
Lee J. Cobb in
Animeermeisjes
Gordon Scott als Tarzan in
Tarzan en de verloren
safari
Boris Karloff - Anthony Daw
son - Jean Kent in
Het beest in
mensengedaante
Jean Simmons - Joan Fontaine
in
Vroutven zonder
mannen
FEUILLETON
STAATSBEDRIJF
DER PTT
Fa. J. HERTOG
lï
Amsterdam
Voor vaste dienst kunnen
geplaatst worden.
Goede loon- en arbeidsvoor
waarden.
„C.A.O. voor de haven- en
aanverwante bedrijven."
Voorlichtingen:
BESPREEK NOG HEDEN UW
voorzien van radio en schuifdak. De wagens
zijn all risk verzekerd en voorzien van bui
tenlandse papieren
Telefoon «8387-254
Depot Veenendaal:
J. LOURENS,
J. P. C. Leinweberstraat 39,
Telefoon 3529
„MAGNOLIA"
EN EERSTE EBESE AVOND-MULO
behaalden weer prachtige
successen bij de laatste
examens in alle afdelingen
Kies daarom voor het komende seizoen de school
waar u prettig studeert en met succes!
STATIONSWEG 45 - EDE - TELEFOON 8293
zendt u op aanvraag gratis
een uitgebreid prospectus
Uitsluitend mondelinge lessen, dus beter!
De inschrijving tot deelneming aan bovengenoemde
cursussen is nog mogelijk op dinsdag 30 augustus a.s.,
des avonds te 7 uur, in het schoolgebouw, Grind
weg lila.
Inlichtingen worden op de inschrijvingsavond ver
strekt. Het bestuur.
Heerlijk! Zo oordeelt men al-,
gemeen over de pittige smaak
van Douwe Egberts Pickwick
Thee, 'n fiine en geurige Engel
se melange. En ook de royale,
goudkleurige afschenk is een
bijzonder prettige verrassing!
Ceylon Melange Geel etiket) 108 ct.
Engelse Melange Groen etiket) 90 ct.
WW/////////®
'////////////S/SSSSSS''''''''"
Vraagt uw winkelier ook eens naar de handige
groot formaat PICKWICK THEEZAKJES.
De afgepaste hoeveelheid is voldoende voor 4 a 5
koppen heerlijke thee. Per doosje van 20 st. 98 ct.
HET
tc RENKUM
vraagt voor de huishoudelijke dienst
enkele
Salarisgrenzen van 136,50 p.m.
(op 15-jarige leeftijd) tot 231,p.m. (op
24-jarige leeftijd).
TEVENS KUNNEN WORDEN GEPLAATST
niet jonger dan 17 jaar. Salarisgrenzen van
169,50 p.m. (op 17-jarige leeftijd) tot
ƒ260,40 p.m. (op 24-jarige leeftijd).
Voor beide functies is plaatsing mogelijk
zowel in- als extern (eventueel met ge
bruik van maaltijden in de inrichting).
Sollicitaties bij de Adjunct-Directrice, Korten -
burg 4 te Renkum.
Veenendaal
Van vrijdag 26 t.e.m. zondag 28 aug.
Vrijdag 7.30 uur, zaterdag 9 uur, zondag
7.30 uur
Zij waren op alle wilde fuiven met kei
harde zware jongens!
Toegang 18 jaar.
Zaterdag 27 augustus 7 uur en zondag
28 augustus 3 uur
Toegang 14 jaar.
Van maandag 29 t.e.m. woensdag 31 aug.
elke avond 7.30 uur
De koning der griezels in zijn nieuwste
film met 1000 rillingen.
Toegang 18 jaar.
Donderdag 1 september 7.30 uur
De geschiedenis van eenzame vrouwen
en meisjes, hongerend naar liefde.
Toegang 18 jaar.
Rijwielstalling naast het theater
Plaatsbespreken dagelijks van 1 tot 2 uur aan
de kassa, a 10 cent, ook telefonisch: 2376
VENDELSEWEG, VEENENDAAL, TELEF. 2376
VOOR FINANCIERING VAN MOTOR
VOERTUIGEN, LANDBOUWMACHINES,
DRAGLINES, BULLDOZERS, ENZ.
i».ilPUANTQQB
Veenendaal - Ingang tijdelijk achterom
in de Groen van Prinstererstraat
Kerkewijk 110 - Tel. 0 8385-2252
17
Hij vraagt zich af of u van uw toch
niet zo heel erg grote toelage wel rond
kunt komen."
Het ontging Herman niet dat in Wims
stem een licht-sarcastisch toontje te
bespeuren viel. Hij zat met de volle
fles in zijn hand. Er stonden nog wat
flessen om hen heen. Zoëven had hij
met een honderdgulden-biljet gesme
ten en dat had Wim gezien. Dat was
allemaal moeilijk te maskeren. Die
meneer Geertsema zou dat allemaal
best wel rapporteren aan zijn pa. Dat
er van een verhoging van een toelage
niets zou komen, was minder erg dan
de beroerde indruk die alles maakte.
Hij nam nog een glaasje, lachte iet
wat verontschuldigend. Wim zag dat
hij wéér een beetje over de schreef
ging. Eén stootje en hij zou door de
knieën gaan, wist Wim. Hij had erva
ring: tijdens zijn pianospelen in kroe
gen had hij dergelijke situaties nogal
eens van een afstand moeten waarne
men.
„Nu krijg ik zo de indruk, meneer
Grootenhuis, dat u er héél best van
kunt rondkomen!"
Dat was een aanval. Rustig wachtte
Wim op de uitwerking. Herman lachte
nog wat, deed toen plotseling heel ar
geloos en vroeg:
„Hoe bedoelt u?"
Nu tastte Wim door.
„Ik bedoel dat uw manier van leven
hier op mij de indruk maakt, nogal wat
geld te kosten. U kunt blijkbaar over
meer geld beschikken dan uw vader
weet. Anders zou hij zich geen zorgen
over u maken, denkt u wel?"
Wim wist dat hij iets dergelijks nooit
tegen een nuchtere Herman Grooten
huis had kunnen zeggen. Maar déze
Herman verwerkte het precies zoals
Wim het had bedoeld.
Herman probeerde nog, zijn figuur
te redden.
„Wat heb jij daar mee te maken, jij
indringer, jij bemoeial! Wat gaat het
jou aan? Ik heb geld, ja, ik heb nog
een heleboel geld en daar kan ik nog
heel wat flessen jenever van kopen.
En wat dan nog? Dat is helemaal mijn
zaak, begrepen? Mijn zaak is het, en
niet die van jouw advokatenkantoor.
Niet van mijn vader ook.
„Ik zou zeggen, in de eerste plaats
een zaak van uw vader!"
Wim zei het recht op de man af. Het
was voor tweeërlei uitleg vatbaar, en
Herman voelde dat onmiddellijk aan.
Hij capituleerde.
Hij zakte achteruit in zijn stoel, smeet
de bijna lege fles in een hoek, staarde
een ogenblik zwijgend naar het pla
fond, ging toen voorover zitten met zijn
hoofd in zijn handen, stond op en liep
rusteloos door de kamer. Toen kwam
hij naar Wim toe.
„Goed, jij hebt gezien hoe ik hier
leef. Jij hebt gezien dat ik met geld
smijt. En dat ga jij tegen mijn vader
vertellen, niet? Daar zie je wel naar
uit. En dan gaat mijn vader zich af
vragen, hoe ik aan dat geld kom, hè?
Het antwoord is voor hem niet moeilijk
te vinden. Nee, daar hoef je echt geen
detective voor te zijn! Hij zal het we
ten zodra jij hem hebt verteld van je
bezoek hier. Hij zal het onmiddellijk
weten. Het is zijn geld. Zijn geld, hoor
je dat? Ik heb het weggenomen uit zijn
portefeuille. Vijfduizend gulden heb ik
weggenomen. Nou weet je het. En nou
mag je me aangeven bij de politie. En
je mag een sneltrein nemen en het aan
pa gaan vertellen. Brave burger, ben
je niet vreselijk geschokt?"
Wim reageerde onmiddellijk.
„We zullen een kop koffie gaan drin
ken", zei hij besluitvaardig. Hij hielp
Herman in diens jas.
„Een beetje buitenlucht zal u goed
doen."
Ze stommelden de trap af en weer
liepen ze buiten, allebei een heleboel
wijzer.
Ze dronken koffie en zeiden niet
veel. Ze aten wat en Herman knapte
zichtbaar op.
Wim zei:
„En als we nu eens samen naar uw
vader gingen?"
Ook op de terugweg werd weinig ge
zegd. Wim ging met Herman mee naar
huis, nadat hij op het station de heer
Grootenhuis had opgebeld om hem op
hun komst voor te bereiden.
Hermans vader deed open. En toen
Wim wist dat Herman goed was thuis
gekomen, trok hij zich terug. Hij groet
te en verdween.
Zijn werk was gedaan. Hij wist hoe
het verder zou gaan: vader en zoon
zouden een ernstig gesprek hebben. De
zoon zou beterschap beloven, en hij zou
dat menen ook. En vader zou er ge
noegen mee nemen, de zaak in de doof
pot stoppen, en Wim erg dankbaar zijn.
Wim moest een beetje lachten in
zichzelf. Wat had hij bereikt? Niemand
zou ooit weten wat Herman had ge
daan. Hij zou een serieuze kandidaat
voor Carla blijven; waarom niet. Wim
zou er naast grijpen. Tenzij hij
Weken verstreken zonder dat er eni
ge verandering in de situatie kwam.
Carla was nu vaak van huis, doordat
zo langzamerhand de studie eisen ging
stellen. Wim werkte als steeds op het
kantoor van Mr. Brandenburg, die na
zijn terugkeer uit Hamburg luchtigjes
geïnformeerd had naar de zaak waar
over de heer Grootenhuis had opgebeld,
maar die zozeer door affaires in beslag
was genomen dat hij er weinig aan
dacht aan wijdde. De heer Grootenhuis
had Wim nog eens opgebeld en hem
uitgenodigd, bij hem langs te komen.
Wim had gevraagd of hij de zaak ook
zo mocht laten; hij wilde er liever niet
meer over spreken. Zijn aanvraag tot
emigratie was ingediend; vandaag of
morgen zou hij er wel meer van horen.
Misschien kon hij binnenkort weg, dan
was alles voorbij en kon hij in Zuid-
Afrika een nieuw bestaan gaan schep
pen. Carla zou gewoon met Herman
trouwen en iedereen zou gelukkig zijn.
Gelukkig? Wim kon het zich nog niet
best voorstellen. Hij was heel veel van
Carla gaan houden, begreep hij nu pas
goed. Het zou hem veel moeite kosten,
vrijwillig aan boord van dat schip te
gaan in de wetenschap dat hij Carla
daarmee voor altijd opgaf.
Maar hoe moest het anders? Carla
was onbereikbaar voor hem. Hij had ze
vraagt
Vereisten:
Leeftijd 16 tot circa 25 jaar.
Diploma MULO of daarmee gelijkgesteld bewijs.
(Vrouwelijke krachten met diploma 5 j. HBS of een gelijk
waardig diploma kunnen eveneens solliciteren).
Arbeidsvoorwaarden
aanvangsloon afhankelijk van leeftijd (op 21-jarige leef
tijd bruto f 272,45 per maand)
bij gebleken geschiktheid doorloop tot een bruto sala
ris van f 542,23 per maand, met uitzicht op verdere
promotie
in bepaalde gevallen pensiontoelage en/of reiskosten
vergoeding.
Voor jongens van 16 en 17 jaar Is plaatsing mogelijk
in het PTT-internaat.
Na de opleiding, welke te Rotterdam zal plaatsvinden,
volgt tewerkstelling op een der volgende kantoren:
Rotterdam, Brielle, Dordrecht, Middelharnis, Oud-Beijer-
land, Schiedam, Vlaardingen. Bij de plaatsing wordt met
eventuele voorkeur zoveel mogelijk rekening gehouden.
Inlichtingen en aanmeldingen;
schriftelijk bij de chef Personeelszaken van het Postdistrict
Rotterdam, Delftseplein 31.
PftN K0NUNENV0ER
Nieuweweg 69
VOOR UW
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91, Telef. 2845
VEENENDAAL
dinsdag 30 augustus, des avonds 8
uur in het café-restaurant „De Mor
genster", Rijksstr.weg 5 te Eist (U.)
nu al in weken niet gezien. Goed, ze
was druk met haar studiebesognes. En,
trouwen, ze had het toch altijd over
„vrienden zonder meer"?
Wel had Wim de laatste dagen op
kantoor telkens toespelingen gehoord
op het aanstaande huwelijk* Herman
zou nu gauw doctoraal doen en onmid
dellijk daarna zouden Herman en Carla
wel verloven, verwachtte de heer Bran
denburg. Die vertelde het nogal opge
togen tegen Wim. En Wim, die natuur
lijk niets kon laten blijken, moest op
getogen terug doen.
Mr. Brandenburg vertelde bovendien
dat het in de bedoeling lag dat Herman
gauw naar Amerika zou vertrekken
waar een goede baan voor hem was
gereserveerd en als hij zou zijn inge
werkt, zouden ze wel trouwen, ver
wachtte Mr. Brandenburg. Ach ja, hij
vond het aan een kant wel jammer;
hij had er zo op gehoopt dat Carla bij
hem op kantoor zou komen nadat zij
haar studie zou hebben afgemaakt. Het
ging anders dan hij zich had voorge
steld, maar hij wou toch ook „het geluk
van de kinderen niet in de weg staan",
zoals hij het noemde.
Hoe meer de heer Brandenburg er
over sprak, hoe meer het voor Wim vast
stond dat hij Carla helemaal uit zijn
hoofd moest zetten. Het was voorbij. Of
liever, het was misschien nooit iets ge
weest, dan alleen in zijn verbeelding.
's Avonds speelde Wim in zijn café
de zielloze amusementsmuziek waar
mee hij ooit was begonnen om een
goede vleugel te kunnen kopen. Hij zou
die vleugel niet meer kopen; over een
maand misschien zou hij naar het zui
den vertrekken. Maar hij zat vast aan
zijn contract, en bovendien moest hij
een deel van de reis zelf betalen. Dus
speelde hij walsjes, met er tussendoor
een wals van Chopin, waarbij hij heel
sterk aan Carla moest denken, want ze
hield immers ook zo van muziek? Daar
mee was ooit hun contact begonnen.
En Wim herinnerde zich weer dat eerste
gesprek in de salon van de Branden-
burgs, toen Carla onverwachts was bin
nengekomen om hem te horen spelen.
Hij dacht aan Carta's bezoeken tijdens
zijn ziekte. En nóg was hij met zich
zelf niet in het reine over Carla's mo
tief om hem in zijn kamer te bezoeken.
Waarom had ze dat toch gedaan?
Ze had nooit over „liefde" willen
praten. Ze sprak van „vriendschap".
Maar ze had dan toch maar lief voor
hem gezorgd. Ze had boeken voor hem
meegebracht en fruit en leuke dingen.
Ze had haar dokter laten komen en elke
dag verse bloemen laten bezorgen. Was
dat dan heus alleen maar vriendschap
geweest?
In het week-end was Herman weer
geweest, had Wim begrepen. Sinds Wim
de vertrouweling van Mr. Brandenburg
was geworden, hoorde hij veel van wat
zich in de privé-vertrekken van het
grote huis afspeelde.
Herman was geweest. Dat zei hij op
de manier van: Natuurlijk is Herman
geweest. Want ze gaan straks toch ver
loven?
Wim meed Carla. Hij wilde haar lie
ver niet meer zien. Als hij straks ge
ruisloos het land zou verlaten, zou het
vertrek niet zo erg moeilijk zijn, mis
schien.
De volgende morgen lag de medede
ling in de bus: alles was in orde. Hij
werd in Zuid-Afrika verwacht. Over
zes weken zou de boot vertrekken.
(Wordt vervolgd).
