overmorgen, vrijdagmiddag 30 sept, half 3
van de nieuwe HEHA VEENENDAAL
Amerikaanse
charme
V
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
cjQlle perken te buiten
Schimmelpeooiock sigarenfabrieken
N.V. te Wapeningen
1e assistent voor de Export
en Inkoopafdeling
Werkers
worden goed gevoed
DE ERVEN
Direct na de opening om hal! 3 kunt u van deze speciale openings-attracties ...en van èlle andere Hema-vocrdeien profiteren.
FEUILLETON
150 gram ontbijtspek
100 gram corned beef
1 blikje haring in tomatensaus
500 gram verse worst
300 gram verse lever
Rookworst Populair 250 gram
150 gram hoofdkaas
258
199
69
39
74
178
98
98
37
Woensdag natuurlijk GEHAKTDAG
Let op onze grote najaarscampagne en win
één van de elf Frigidaire KOELKASTEN
W. Oosterbeek en Zonen
J. v. d. Berg
Voor de kantonrechter
Wolmars
«MIEPIHE
VRAAGT:
WIJ VRAGEN: een goede algemene ontwikkeling:
beheersing van de Engelse en Duitse taal in woord
en geschrift (Frans strekt tot aanbeveling);
een representatieve persoonlijkheid, die zich vlot en
beschaafd kan bewegen in het contact met onze
relaties;
iemand met veel verantwoordelijkheidsgevoel en een
commerciële inslag;
leeftijd ca 24-30 jaar.
WIJ BIEDEN: een zeer interessante en afwisselende werkkring.
Voor de juiste man goede toekomstmogelijkheden
met overeenkomstige salariëring.
Schriftelijke sollicitaties worden ingewacht bij de directie.
In Amerika ontwierp
men de duster: een
praktisch, behagelijk en
gezellig kledingstuk voor
de vrouw,in haar huis.
Maar deze comfortabele
duster is speciaal voor de
Nederlandse vrouw.
Uitgevoerd in een
gemakkelijk wat-
bare en luchtig
wit-gevoerde
nylon. Geheel
gecapitonneerd
met een genoege-
lijk kanten biesje
langskraagenzak.
Diverse
kleuren
combinaties.
Amerikaanse
mode weelde voor de
Nederlandse prijs van
Kinder- en Damesconfectie
HOOGSTRAAT 14-16 - TELEF. 2032 - VEENENDAAL
WEEK-END AANBIEDING:
500 gram magere runderlappen
500 gram fijne malse runderlappen
VOLGENDE WEEK:
500 gram GEHAKT (met kruiden en zout) 178
250 gram KOOK WORST58
KEURSLAGER
Nieuweweg 89-91, telefoon 2430, Veenendaal
Boslaan 87, telefoon 2235, Veenendaal
m
Ls
(4)
Bob waagde een voorzichtige blik om
de hoek van het gemeentehuis. In het
licht van een lantaarn zag hij een don
kere figuur haastig wegrennen, uist
overlegde hij, of zij maar niet beter hun
schuilplaats konden verlaten, toen van
uit het raadhuis opgewonden stemmen
tot hen doordrongen. Weer werd de
buitendeur met ruw geweld openge
trokken en een wat zwaardere voet
stap, maar niet minder snel dan de
vorige kwam de trap af bonzen. Bob
had een voorgevoel dat deze persoon
hun richting uit zou komen.
Marrigje scheen er net zo over te
denken, want vreesachtig dook ze weer
in elkaar. Samen wachtten ze gespan
nen af. Beneden aan de trap bleef het
enige seconden stil en jawel, daar kwa
men de stappen, knerpend over het
grind, al naderbij. Bob hing quasie on-
verschillig tegen de muur. De stappen
klonken iets behoedzamer en naderden
de hoek. Bob zag een zwarte schaduw
en voelde tegelijk een stevige greep in
zijn borst.
„Sta ofgrauwde Polten. „Ik
schietvulde Bob met schijnbaar
achteloze stem aan.
„Zo, Bob Wevels" bromde Polten en
er klonk grote verbazing in zijn stem.
Dan hervatte hij streng „het is hier
geen plaats en geen tijd om gekheid te
maken, ga maar eens mee naar boven,
dan kunnen we de zaken nader onder
zoeken, jij hoort hier niet."
Bob schrok. Zijn brein had al koorts
achtig naar een aanvaardbaar klinken
de verontschuldiging gezocht voor zijn
verblijf achter het raadhuis, maar hij
kon geen enkele reden vinden, waarom
een gewoon burger 's avonds achter
i het gemeentehuis, waar overigens geen
openbare weg was, iets te maken zou
hebben.
De hele houding van Polten wees
trouwens uit dat hij geen enkel praatje
accepteren zou. De toestand was niet
bijster aangenaam, maar hij moest on
der alle omstandigheden zien te voor
komen dat Marrigje ook ontdekt werd.
Het kind zou toch al doodsangsten
uitstaan. Het best zou zijn, om zonder
veel tegenstand dadelijk mee te gaan,
dan was het gevaar voor Marrigje voor
lopig geweken. Ze zou toch wel zo ver
standig zijn om naar huis te gaan, ter
wijl hij met Polten meeging. Bob zag
geen kans, om Marrigje nog enig teken
of woord te doen toekomen en volgde
met een gemaakt onverschillig air Pol
ten de trap op naar boven, waar hij
Marrigjes vader zou ontmoeten.
Burgemeester Zwiersma legde juist
met een moedeloos gebaar de telefoon
neer. „Ze hebben momenteel niemand
beschikbaar en vertrouwen geheel op
onze activiteit'. Met een nerveus ge
baar streek hij zich over het hoofd.
„Zouwie hebben we daar nu?" viel
hij zichzelf in de rede. Even verscheen
er een vijandige flits in zijn ogen, toen
hij ontdekte dat Polten Bob Wevels
als arrestant meevoerde.
Doch direct daarop kreeg zijn blik
een hooghartige koelte en met ambte
lijke ernst verzocht hij Polten en zijn
arrestant binnen te komen. Daarna
deed hij bedachtzaam en zorgvuldig de
deur dicht.
HOOFDSTUK III
De fatale vrouw
Hilko Voorhout draaide met rukken
de bewegingen het glas in zijn handen
om en om. Hij hield in uiterste boos
heid zijn tanden zo stevig op elkaar
dat hevige kramppijnen door zijn ka
ken trokken. Al zijn zelfbeheersing
moest hij te hulp roepen om het drink
glas niet tot splinters te knijpen.
Zijn binnensmonds gemompelde ver
wensingen aap, zijn eigen adres gaven
hem geen enkele verlichting. Wat een
idioot, wat een stmomeling was hij
toch. Daar had hij zich toch als een
pasgeboren baby in de luiers laten leg
gen.
Met duistere blik keek hij het grote
vertrek rond. Jawel, uitgenodigd bij
Linda Wevels voor een cocktail-fuif.
Hoe trots was hij geweest op deze over
winning en wat was daar van over?
In een hoek zat hij nu, helemaal al
leen. O, dat was niet nodig, gezelschap
genoeg. Met minachtend omlaaggetrok
ken mondhoeken, keek hij naar de an
dere jongelui. Je zou toch op het eerste
gezicht menen dat ze zich kostelijk ver
maakten. Aanstelleritus, anders niet.
Linda net zo goed. Moet je haar daar
zien zitten flirten met die knul, die
meer op een zigeuner lijkt dan op een
kunstenaar, waar hij voor door wil
gaan. Trouwens het hele gezelschap
had zo iets gewilds artistieks.
Allemensen, wat had hij zich veel van
die fuif voorgesteld. Linda had hem
verzekerd dat er een leuk groepje uit
de stad zou komen, allemaal oude
vrienden en kennissen van haar. Hij,
Hilko, was de enige uit het dorp die
tot de uitverkorenen behoorde. Wat was
hij verguld geweest.
Weer krulden zijn lippen tot een
spottende grijns. Groot toilet had hij
gemaakt. Hij wilde eens laten zien dat
de jongens op zo'n boerendorp ook wel
wisten hoe het hoorde. De grijns werd
breder als hij naar het verdere gezel
schap keek.
De meeste leden van de groep behoor
den tot de „rock and roll" en dergelijk
soort. Misschien deden ze ook graag
alsof, want de gehele avond droeg hun
optreden dat overdreven gekunstelde.
Er was niets echt bij, noch in hun ge
sprekken, noch in hun lach. Vooral de
meisjes lachten alsof je de brandsirene
van het dorp hoorde. Maar zijn grootste
nijd trof hemzelf. Oerstom was hij ge
weest, dat hij niet dadelijk het gehalte
van deze groep op de juiste waarde had
geschat. Niet dat hij zo'n brave Hendrik
wilde zijn. Nee, juist de lust naar avon
tuur en het verlangen naar iets anders
en niet in mindere mate het zich gevleid
voelen dat Linde juist hem had uitge
kozen, had hem met vleugels aan de
voeten hier gebracht. Ziedaar het resul
taat.
Een kamer waar de meubelen ver
ward opzij en door elkaar waren ge
schoven om plaats te maken voor de
ruwe en stoere dansen van het gezel
schap. Half leeggedronken glazen met
een inhoud waarvan hij met zijn op
geschroefde verbeelding te laat besefte
dat het alcoholgehalte te hoog was. Ze-
(Vervolg van pagina 1)
orde, want zowel de bromfietser als de
eigenaar van een geparkeerd staande
auto, die nu als getuigen gehoord wer
den, verklaarden, dat de bromfiets wel
degelijk op het pad was geweest.
Ik kwam van de Molenstraat, ver
telde de bromfietser, en pas een drie
honderd meter verder sloeg de auto
naar rechts een steegje in. Hij reed
daar langzamer dan ik want ik haalde
hem in. Als hij beter uitgekeken had,
had hij me moeten zien.
Verdachte was echter niet van zijn
fout te overtuigen.
C. schijnt nog steeds niet te be
grijpen, dat het rechtdoor gaande ver
keer voorrang op hem heeft, wanneer
hij afslaat, zo zei de officier, mr. Leu-
sink in zijn requisitoir. Eis 60,of
12 dagen.
Het vonnis luidde conform.
Tijdens een controle door de Edese
verkeerspolitie bleek, dat de remmen
van de vrachtauto van expediteur v. G.
te Rhenen niet of in ieder geval niet
voldoende werkten.
Voor het Wageningse kantongerecht
verklaarde verdachte vrijdag, dat de
remmen het steeds goed hadden gedaan,
maar dat ze uitgerekend op het moment
van de controle de dienst weigerden.
De remtrommel was destijds ge
demonteerd en deze vormde nu in de
rechtszaal een bewijsstuk, waarop door
agent Hijnekamp van de Edese ver
keerspolitie een nadere toelichting werd
gegeven. Hij wees aan dat een deel van
de remmanchet versleten was en dat
het dus in feite een kwestie van slecht
onderhoud was geweest.
De officier eiste daarop 50,of 10
dagen. Rechter v. d. Brand vonniste
met 25,of 5 dagen.
P., vertegenwoordiger te Ede, zou bij
de verkeerslichten op de hoek van de
Hoogstraat en Hoofdstraat te Veenen
daal met zijn personenauto een fiet
sende jongen gesneden hebben. Er was
een botsing ontstaan, maar veel had die
niet te betekenen gehad, want de jon
gen was meteen weer doorgereden.
Twee agenten hadden de overtreding
geconstateerd, waarna tegen P. proces
verbaal was opgemaakt.
Verdachte ontkende, dat hij de jon
gen gesneden had. De knaap had niet
naast de auto gefietst, doch op het laat
ste moment, toen de wagen reeds af
zwenkte, had hij nog geprobeerd voor
de auto langs te komen.
De twee politiemannen, agent Van
Doorn en hoofdagent Gossen, werden
als getuige gehoord en zij verklaarden
dat het wel degelijk een snijmanoeuvre
was geweest. De jongen wilde recht
door, de Nieuweweg in, doch hij werd
gehinderd door de wagen van verdach
te, waarna de botsing ontstond.
De officier eiste 20,of 4 dagen.
Rechter v. d. Brand maakte er 15,
of 3 dagen van.
De boete viel verdachte blijkbaar erg
mee, want hij zei tenminste: Als ik dat
meteen geweten had zou ik de heren
zeker niet zo lang opgehouden hebben.
(Vervolg van pagina 1)
TERUGKEER
De intocht vanaf La Montagne in
Veenendaal werd opgefleurd door een
drietal muziekkorpsen die zich langs de
route hadden opgesteld. De eerste
stond langs de Kerkewijk bij de Petra-
kerk, de D.S.-Harmonie blies er lustig
op los bij garage De Haas, terwijl het
laatste muzikale duwtje gegeven werd
door een korps dat op de hoek Kerke-
wijk-Stationssingel stond aangetreden.
Zo te zien wogen de laatste loodjes
helemaal niet zwaar want de meeste
deelnemers waren nog zo fris als een
hoentje toen zij het eindpunt hadden
bereikt.
PRIJZEN
De jury had geen gemakkelijke taak.
Zij kreeg bijvoorbeeld 28 groepen op de
10 km te beoordelen, 24 op de 15 km
en 14 op de 20 km. Groepsgewijs waren
er 1304 deelnemers, terwijl er 404 in-
dividuelen ingeschreven hadden.
In totaal waren er dus een kleine
200 deelnemers minder dan vorig jaar,
hetgeen o.m. toegeschreven moet wor
den aan het afzeggen door enkele ver
enigingen die wel hadden ingeschreven.
In de tijd dat de jury zich aan het
beraden was, werd aan iedere deelne
mer die de mars volbracht had, een
medaille uitgereikt met een folder
welke beide betrekking hebben op het
Lampegietersavondfeest.
Op een verhoging op het achterterrein
stonden groepsprijzen - fraaie lauwer
takken en bekers - op de jury-uitslag
te wachten. De wachttijd werd gekort
met een gezellig stukje muziek en een
babbeltje van de onvermoeibare heer
Spanjerberg die voor dit soort werk
geboren schijnt te zijn.
Na de uitreiking van de 10 km-prij-
zen, volgde die van de 15 km welke
door de voorzitter van de NCWB, de
heer Smaling, werd verricht. De prijs
uitreiking van de 20 km vormde het
slot van een tot in alle onderdelen pri
ma georganiseerde Wolmars, die het
het zelfs presteerde dat niet minder
dan 163 nieuwe leden zich opgaven.
UITSLAG
10 km:
1. Semper-Avanti (Wageningen) 457 p.
2. LOL (Bennekom 445 p.
3. Jeugdgroep Bennekom439 p.
15 km:
1. VGLO (Veenendaal) 680 p.
2. SSS-I (Veenendaal) 617 p.
3. CJV (Waddenoyen) 613 p.
(Hollandia-Trico liep buiten mede
dinging en behaalde 655 punten.)
20 km:
1. Olympia (Soest) 702 p.
2. Spencer Hey (Culemborg) 678 p.
3. Speeltuinver. Ede-west (Ede) 674 p.
(Peehaveë buiten mededinging met
706 punten.)
Mil. groepen:
1. B.B. (Veenendaal) 655 p.
ker voor hem, omdat hij zelden iets
sterks dronk.
En toen was de kermis begonnen.
Linda scheen vrij mandaat te hebben.
Haar ouders waren niet thuis en uit de
gesprekken hoorde hij al vlug dat Bob,
haar broer, aan dergelijke orgiën niet
meedeed. Men hoopte ook, dat hij niet
onverwacht thuis zou komen, want het
zou de eerste keer niet zijn, dat hij roet
in het eten zou gooien en het fuifje on
tijdig zou laten eindigen.
Die uitspraak over Bob had hem al
moeten waarschuwen, maar hij was
verblind geweest door het wonder dat
de hooghartige Linda hem waardig
keurde om, zij het met een zekere neer
buigendheid, aandacht aan hem te be
steden.
Maandenlang waren zijn gedachten al
van Linda vervuld geweest. Zo zelfs
dat het bijna zijn vriendschap met
Ineke verdrongen had. Hier stokten zijn
overwegingen. Ineke uit zijn gedachten
bannen, dat bestond niet. Ineke was
zijn jeugdvriendin en later zelfs meer.
(Wordt vervolgd)
