m s-c-.
verkeerstest
u
kunst met een
1 miljoen
K 'mj paK
HEIN VAN SCHUPPEN Hoofdstraat Veenendaal
DUETZ Voorheuvel Zeist
A. F. JANSEN Vredenburg Utrecht
c-Alle perken te buiten
\heezMe^
Smoor de kiemen in de kiem
met...NE0-C0NSER VIET
NE0-C0NSERV1ET
Drogisterij Rein Kok
3
3
Chef voor de afdeling
deksorteerderü
jeóerVtoWe
bttWe luw
200 9rarn
\o\\eUeeP
JAN BOELHOUDER
J. BOELHOUDER
JAN BOELHOUDER
J. BOELHOUDER
JAN BOELHOUDER
JAN SLAGMAN
VEILIG VERKEER AFD. RHENEN
houdt zaterdag 22 oktober
van 15.00 tot 20.00 uur
Diverse geldprijzen en .waardebonnen
DOE MEE!!! WIN EEN PRIJS!!!
TELEFOON 2015 - HOOFDSTRAAT 93 - VEENENDAAL
Nederland N.V.
Tot aan de nieuwe oogst smakelijke aardappelen
dank zij
ZARAH LEANDER
AUTO-DROP
MAJONI-PLASTICS vraagt
jeugdig mannelijk personeel
Let erop:
de grote B van Brixon.
Voor u meneer,
om altijd in de puntjes
gekleed te gaan.
Modieus op
internationaal niveau.
En meer.
De stof, de coupe,
de afwerking:
Brixon kleedt u
in de perfectie.
Dat is vakmanschap,
uitgegroeid tot kunst:
kunst met een grote B...
van Brixon.
Voor mannen.
Voor u.
FEUILLETON
cadeau
cadeau
Heden overleed tot onze diepe droefheid, na een
geduldig gedragen lijden, zacht en kalm, onze
geliefde man, broeder, behuwdbroeder en oom,
echtgenoot van Elisabeth Meurs,
in leven wethouder van Rhenen,
in de ouderdom van 66 jaar.
Uit aller naam,
E. BOELHOUDER-MEURS
Rhenen, 15 oktober 1960.
Vree wijkstraat 3.
De teraardebestelling zal plaats hebben op
donderdag 20 oktober a.s.;
vertrek van het sterfhuis n.m. 2 uur.
Met diepe droefheid geven wij kennis van het
overlijdenvan de edelachtbare heer
in leven wethouder van sociale zaken en onder
wijs der gemeente Rhenen.
Zijn nagedachtenis zal bij ons steeds in hoge ere
worden gehouden.
Namens het college van burgemeester
en wethouders van Rhenen,
De waarnemend-burgemeester,
W. KLAASSEN.
Rhenen, 15 oktober 1960.
Het bestuur en de leden van de Arbeiderszang
vereniging „Kunst na Arbeid" geven met leed
wezen kennis van het overlijden van hun lid en
oud-voorzitter, de heer
Zijn werkkracht en strijdlust zullen ons steeds
tot voorbeeld zijn.
Rhenen, 15 oktober 1960.
Hiermede vervullen wij de droeve plicht u ken
nis te geven van het overlijden van onze vriend
en voorzitter, de heer
Zijn steun en raad zullen wij node missen.
Toneelvereniging Thalia.
Rhenen, 15 oktober 1960.
Met diep leedwezen geven wij kennis van het
overlijden van onze partijgenoot
De trouw en toewijding, waarmee hij onze be
weging op vele posten heeft gediend, zullen bij
ons in dankbare herinnering blijven.
Partij van de Arbeid
Afd. Rhenen
Rhenen, 15 oktober 1960.
FAMILIEBERICHTEN
Simon de Wit wil iedereen
laten proeven, hoe lekker z'n
nieuwe chocoladerepen zijn
Daarom geven wij tot en met
woensdag 26 oktober
Bij elk van onderstaande
artikelen 1 reep cadeau
•naar keuze:
melk, naturel,
melk-mocca,
hazelnoot,
butterscotch
literblik
grote
doperwten^ c
middelt ,^0
500 qtanv
S-0, - reep°a
„Q,upuxe
naa
iiiii.iif.IISl
Tot onze diepe droefheid behaagde het de Heere
heden geheel onverwachts van onze zijde weg
te nemen, in de hope des Eeuwigen levens, onze
lieve, zorgzame man, vader, zoon, behuwdzoon,
broer, behuwdbroer en oom
in de ouderdom van 43 jaar.
Psalm 77 8 (berijmd)
A. Slagman-Bergsma
Jan
H. J. Slagman
H. Bergsma
A. Bergsma-de Jonge
Veenendaal, 17 oktober 1960
Eenvoudlaan 18
De teraardebestelling zal D.V. plaats hebben
vrijdag 21 oktober 1960 te 3 uur op de algemene
begraafplaats aan de Munnikenweg.
Vertrek 2.30 uur van de Geref. kerk (Vaartbrug)
waar om 2 uur een korte dienst zal worden
gehouden.
Rouwbezoek woensdag na 7 uur.
in de o.l. school aan de Nieuwe Veenendaalseweg
een schriftelijke en mondelinge
ZIE RAAMBILJETTEN
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen
vraagt voor haar bedrijf te MEERVELDHOVEN een
Voor deze functie is vereist:
gedegen vakkennis
enige administratieve ervaring
behoorlijke Tekenvaardigheid
organisatievermogen
De salariëring van deze functie is overeenkomstig de
gestelde eisen.
Schriftelijke sollicitatiesvergezeld van recente pasfoto, te richten
aan onze afdeling Personeelszaken,
Provincialeweg 65, Meerveldhoven.
II.II. landbouwers by grotere hoeveelheden reductie.
Verkrijgbaar bij:
Gelderland 10, hoek Hoogstraat, Veenendaal, Telefoon 2656
Na vijftien Jaar afwezigheid
weer op het witte doek te
rug, maakt deze come-back
op 55-jarige leeftijd. Vele
filmsterren houden van drop.
In AUTO-DROP, met het
nieuwe smaakprofiel, vindt U
op elke tabletverpakking een
interessant verhaal.
Vraag naar
van V.S. Leeuworden.
Per rol 25 cent.
HOOG LOON
REISKOSTENVERGOEDING
PRESTATIEPREMIE
Aanmelden:
dagelijks aan de fabriek, Trambaanweg 23, telef. 566
Brixon herenkleding
is in
de provincie
Utrecht
verkrijgbaar bij
Brixon overjassen 118.- 16 8
Brixon costuums 134.- 184.
(10)
Opgewonden deelde ze dat dan ook
aan Bob mee. Doch die wenste daar
geen woord meer over te horen. Hij
nam alle gevolgen van het gebeurde
op zich. Marrigje moest zich overal bui
ten houden.
Marrigje kon zich daar niet bij neer
leggen. Beter dan Bob wist ze, dat een
gerucht in het dorp op een onnoemelijk
groot drama kon uitlopen. De naam
Wevels zou besmeurd worden. Juist
omdat de Wevels niet tot de dorpelin
gen behoorden, maar aangeduid wer
den als „import", zouden ze niet wor
den gespaard. Integendeel, men zou
gnuiven en smullen van dit pikante
nieuwtje. Ach, natuurlijk waren alle
mensen niet zo, maar zij, die daar wel
behagen in schepten, konden genoeg
kwaad stichten.
Bliksemsnel werkten haar gedachten.
Alleen het ontdekken van de ware dief
kon hier uitkomst brengen. Vooral nu
Bob zo halsstarrig volhield dat haar
naam niet genoemd mocht worden. Wie
moest ze nu voor de misdaad aanzien,
zonder het gevaar te lopen, dat ook zij
iemand ten onrechte verdacht?
Hoe papa toch zo kortzichtig kon zijn!
Met tedere blik keek ze naar Bob om
hoog. Hij en stelen, dat was zoiets ab
surds, dat moest iedereen toch dadelijk
begrijpen. Zij zou haar hand voor hem
in het vuur durven steken.
„We moeten zelf naar een oplossing
gaan zoeken", drong zij aan. „Hebben
we geen aanknopingspunt, van waar
uit we verder kunnen werken?"
Bob deelde haar mee, hoe boos Polten
werd, toen haar vader een andere op
lossing zocht en de Vrenkens in het ge
ding bracht.
„Hij stond in vuur en vlam", zei Bob,
nog na-grinnekent om de heetgebaker
de Polten. „Hij zal hen op leven en
dood verdedigen."
„Ook als er een kansje is, dat ze er
werkelijk iets mee te maken hebben?"
vroeg Marrigje peinzend.
„Naar welke kant gaan nu je gedach
ten?" vroeg Bob in de grootste ver
bazing. „Vrenken en zijn zuster ver
dienen met hun banketbakkerij op een
fatsoenlijke manier hun brood. In de
tijd dat ze hier wonen, heb ik niets bij
zonders aan hen gemerkt."
„Maar ik wel" zei Marrigje met plot
selinge beslistheid.
Bob hield met een ruk zijn passen in.
..Marrigje, je komt op gevaarlijk ter
rein", waarschuwde hij. „In je ijver om
mij schoon te wassen zou je in staat
zijn, om weer een ander, onschuldig in
opspraak te brengen."
„Ik had er veel eerder iets van moe
ten zeggen, maar het klinkt te onwaar
schijnlijk. Ik aarzel nog om er mee voor
de dag te komen. Wat ik heb opgemerkt
klinkt zo vreemd dat jij en iedereen
mij als een grote fantaste zullen zien.
Doch nu er zulke vreemde dingen op
het dorp gebeuren, zal ik wel moeten
spreken."
Bob zweeg, een weinig verontrust
over Marrigjes heftigheid.
Geruime tijd bleef het stil tussen
hen. Ieder was in zijn eigen gedachten
verdiept. Marrigje loosde een diepe
zucht en Bob haalde haar met een be
schermend gebaar naar zich toe.
„Nu zeg het dan maar, laat mijn
kleine heldin spreken."
„Je neemt me niet serieus Bob, maar
ik zeg je, dat ik dan alléén op onder
zoek uitga. In dit stadium kun je op
Polten ook niet voldoende rekenen,
maar je kunt de opperwachtmeester
ook weer niet passeren. Voor ik echter
spreek zou ik honderd procent zeker
heid willen hebben en dan kan geen
macht ter wereld het recht keren, zelfs
Polten zou zijn ongelijk moeten erken
nen."
Marrigje haalde diep adem en dan
zei ze met een stem die donker was van
emotie:
„Juffrouw Vrenken en haar broer
zijn één en dezelfde persoon."
Bob deed zijn mond al open om
krachtig zijn ongeloof over deze be
wering te uitten, toen hij bedacht dat
Marrigje hem dit al had voorspeld.
Maar dit was toch te gek om zelfs maar
één ogenblik aan te nemen.
Juffrouw Vrenken en haar broer wa
ren een tweeling en dan kon de gelijke
nis immers frappant zijn. Marrigje
moest zich daardoor hebben vergist.
Maar deze overtuiging zou dan toch
wel op een rijke fantasie wijzen en daar
had hij haar nog nooit eerder op kun
nen betrappen.
Goeie genade, dit zou een sensatie
van de eerste rang geven. Van die kant
bekeken toonde Marrigje toch wel een
koele bezinning, dat zij zich eerst van
de hele waarheid wilde overtuigen
Maar hoe
Hij haalde zich juffrouw Vrenken
voor de geest, haar keurige verschijning
en haar donkere, wat diepe stem. Haar
korte krulhaar kon werkelijk zowel
een man als een vrouw toebehoren.
Haar broer had hij ook wel een enke
le keer in de winkel aangetroffen en
hij wist nog dat het hem was opgeval
len, dat de banketbakker een tamelijk
blanke huid had. Doch iemand, die veel
binnenshuis moest blijven, kon moeilijk
een gebruind en verweerd uiterlijk
krijgen. Verder kreeg je de indruk, dat
de winkel drukbeklant was en dat
Vrenken achter in de bakkerij de han
den vol had.
Plotseling schoot hem de weigering
te binnen, om aan het huisgezin Dintel
een plaatsje in te ruimen. Niemand
begreep dit. Het was voor tijdelijk en
er was in het dubbele huis ruimte ge
noeg. Ze zouden zelfs makkelijk een
heel huis vrij kunnen geven.
Als Marrigje nu eens gelijk had, wat
kon dan het doel van deze vreemde
opzet zijn? Hoe langer Bob nadacht,
hoe meer hij tot de overtuiging kwam
dat Marrigje niet zo ver mis was. Maar
dan was de zaak niet eenvoudig. Dan
was hier beslist misdaad in het spel.
Een grap hield men niet zo lang en
met zoveel moeite vol.
Even stokte zijn adem. Misschien
had juffrouw Vrenken haar broer wel
vermoord en wilde op deze manier
haar misdaad verbergen. Als zij voor
beiden doorging, dan kon er geen ach
terdocht rijzen. Dan had ze de handen
vrij. Het kon wel zijn dat er een erfenis
te delen was en dat ze de gehele som
wenste. Ja, duizend redenen kon deze
vermomming hebben. Hoewel, ze wis
ten nog steeds niet zeker of deze toe
stand werkelijk bestond. Als dit onge
looflijke idee werkelijk waar was, dan
kon dit veel meer verbergen. Zij zou
I wel aan een bende onderdak kunnen
verlenen en wie weet of die dan niet de
hand hadden in de verdwijning van het
gezin Dintel. Zij vormden immers een
bedreiging voor de ontdekking van het
geheim.
Wie weet of dan de diefstal van de
schilderijen ook niet vlug werd opge
helderd. Als men hier niet ingreep,
stond ener vast nog meer verschrikke
lijke dingen te wachten. Hier mocht
niet geaarzeld worden.
Ongemerkt, alsof hun gedachten hen
leidden, waren ze het huis en de win
kel van de Vrenkens genaderd. Lang
bekeken ze de woningen. Zowel de
winkel, als het huis waren nu goed
afgesloten. Zelfs geen lichtstraaltje
schemerde door de gordijnen.
Toch moesten de bewoners, of was
het één bewoonster, zich nog niet te
bed hebben begeven, want er klonk
nog muziek uit een der kamers.
Hoe nu aan bewijzen te komen van
hun onwaarschijnlijk klinkende ver
onderstelling? Even kwam Bobs oude
spotlust boven.
„Naar wie moeten we nu zoeken,
naar juffrouw Vrenken of naar haar
broer? Wie van die twee is nu die ene?"
Marrigje bleef ernstig en dacht diep
na.
„Het zal juffrouw Vrenken wel zijn.
Haar broer verscheen nooit zo vaak in
de winkel en als je dus moet verande
ren van persoon, dan kies je de gemak
kelijkste weg..."
„O, Bob", Marrigje begon ineens weer
opgewonden te spreken, „heb je hen
wel eens ooit alletwee tegelijk in de
winkel gezien en zo niet, vind je dat
dan niet vreemd? Zelfs bij de grootste
drukte bleef juffrouw Vrenken alléén
de klanten helpen."
Bob moest dit beamen en meer en
meer helde hij over naar de bijna vol
ledige zekerheid die Marrigje bezielde.
„We zullen eens proberen, of we aan
de achterkant van het huis iets gewaar
kunnen worden", stelde hij voor.
„Dat zullen we doen", antwoordde
Marrigje ferm en Bob had ondanks
alles plezier in haar zo plotseling op
deze avond te voorschijn gekomen,
strij dvaardigheid.
„Mijn kleine poesje laat haar nagels
zien", hervatte Bob zijn oude plaag-
toontje. Dit keer werd zijn plagerijtje
niet, zoals gewoonlijk, met een kus af
gestraft. Marrigje bleef plotseling stok
stijf staan. Zelfs in de bijna geheel
donkere straat kon Bob zien, hoe haar
ogen oplichtten en hoe een nieuwe in
geving haar bijna de adem benam.
„Als ons onderzoek vanavond niets
oplevert", fluisterde Marrigje, terwijl
haar stem oversloeg van spanning, „dan
weet ik voor morgen een list om toch
deze persoonsverwisseling aan de kaak
te stellen. Ik geef het niet op, alvorens
ik weet wat hier achter zit"
(Wordt vervolgd)
1
