DE VALLEI
Gelderse HAM^39
SPLIT-
ERWTEN
79
B0TERSTAAF
l.*5
ROOKWORST
PAK
3 PAK <j
zware re
0 VOOR
pen
maakt u het teven goedkoper!
czM-lle perken te buiten
Voor de Jeugd
VRAAG EN
AANBOD j
De pop van Marianne
Zware dweil
Wie van verse koffie houdt, moetproberen!
A. M. de Jong: journalist en criticus
DIVERSEN Q
DE OMNIBUS VAN DIT NAJAAR (Slot)
Houd uw banden in de gaten!
FEUILLETON
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
5 nov. Wim Limbeek
5 Jan Kranenburg
5 Hansje v. Dijk
5 Johan van Koten
5 Bertie Geerenstein
6 Ina ten Donkelaar
8 Leendert Sjoer
10 Hennie Hol
10 Ina Hofland, Rhenen
Gefeliciteerd door Tante Jos!
OPLOSSING RAADSELS
I. Venlo Muiden Kampen
Zeist Lobith Hoorn Slo
ten Groenlo Dieren Em-
meloord.
II. De luchtpijp.
III. Roermond.
I. Water
II. Kruis kaas kies kroos
kans.
III. Wouter, Ad Nettie, Ko Arend
Olga Harm.
ZILVERPAPIER EN CAPSULES VAN:
Gijpy van Holland, Jantje Limbeek,
Coby Ariesen, Keesje Stuivenberg.
Wel bedankt Tante Jos!
CORRESPONDENTIE
Beste Riet,
Wat kun jij mooi schrijven, zeg?
Daar heb je vast een mooi cijfer voor
op je rapport.
De raadsels waren goed en ik wist
niet dat jij zoveel broertjes en zusjes
had. Zal best gezellig zijn hè met zo
velen?
Ga je capsules sparen? Mooi zo en
ik hoop dat je er gauw een heleboel bij
elkaar hebt.
Schrijf je nog gauw eens?
Daaaag beste Riet.
De groeten van Tante Jos!
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen:
I. Voor elk der onderstaande woord
delen moeten twee letters worden ge
zet, waardoor goede woorden worden
verkregen. De twee letters zijn bij elk
woord hetzelfde.
- - men
- - bel
- - Ion
- - ter
- - ldo
- - luut
II. Voor een pot met dcskel moet moe
der als staangeld betalen 60 cent. De
pot kost 38 cent meer dan het deksel.
Als de pot leeg is, brengt moeder deze
terug naar de winkel, maar omdat ze
een beetje slordig is, is ze het deksel
kwijt geraakt. De winkelier geeft haar
natuurlijk nu geen 60 cent Hij wil haar
38 cent geven. Maar moeder heeft een
helder ogenblik en reclameert: „Nee
kruidenier, ik krijg
Ja, \yat heeft ze in dat heldere ogen
blik gezegd?
III. Een landbouwwerktuig en een deel
van je gezicht vormen samen een bad
plaats aan de Nd.-Hollandse kust.
Voor jongeren:
I. Wie kan zingen maar niet dansen?
Welke appels kun je in geen enkele
winkel kopen?
Wie kan zonder handen slaan?
Met welke moed bereik je niets moois?
II. Zet de cijfers 1 tot en met 21 op
een rij. Hieronder moet een bekend
spreekwoord komen, dat je kunt vin
den met de volgende gegevens.
16-17- 4- 9- 3 is een ander woord voor
kabouter.
6- 1- 2-21- 4 bloeit in augustus
(prachtig paars)
16-15-11- 5 een beschermt de
kust tegen de zee.
13-20- 7- 8- 5 de molenaar maalt
tot meel.
10- 9-18-19-21 moeder steekt de
in de naald.
14-12-12 een plaats in Nd-Bra-
bant.
1,per advertentie
t.m. 10 woorden, elk 4
woord meer 10 cent
III. Mijn eerste deel is een stuk van je
fiets. Dan volgt de letter E en daar
achter komt de naam van een rivier
die door de Betuwe stroomt. Mijn ge
heel is een mooie vogel.
Vorige week is Marianne jarig ge
weest. Ze werd 5 jaar en ze kreeg van
vader een moeder een mooie pop.
Marianne is een echt poppemoeder-
tje en ze was erg blij met de nieuwe
pop. De pop werd Annelies genoemd
en Annelies zag er leuk uit. Zwart haar
een rode jurk, echte slaapogen en
mooie witteschocnen. De dag van Ma
riannes verjaardag was het prachtig
weer en toen werd de nieuwe pop in
de poppewagen gelegd en Marianne
ging er een eindje mee wandelen.
Dat was goed voor Annelies zei moe
der, want de winter was nog lang.
Eerst ging alles goed, maar toen kwam
Marianne op de wandeling langs een
groot huis, een prachtige villa. Achter
de villa was een tuin en toen Marianne
langs die tuin liep, schrok ze ineens
verschrikkelijk. Ineens kwam een gro
te bruine hond door de tuin rennen
en met een grote sprong wipte die hond
over het hek de straat op.
Toen hij vlak langs de poppewagen
holde, schrok Marianne zo, dat de pop
pewagen ondersteboven tuimelde en
Annelies zo maar op straat viel.
Maar dat was niet eens het ergste,
Marianne gilde ineens van angst, want
die grote hond nam de arme Annelies
in zijn grote bek en hij holde met de
pop de weilanden in, die achter de
villa gelegen waren. „Kom hier akelig
beest," gilde Marianne, „kom hier met
mijn pop." Maar de hond luisterde he
lemaal niet naar het geschrokken pop-
pemoedertje.
DE BAAS VAN DE HOND
En daar stond Marianne nu met een
lege poppewagen en grote tranen lie
pen over haar wangen, die nog bleek
zagen van de schrik.
En toen kwam een meneer uit het
grote huis. Die meneer liep naar Ma
rianne en zei „Wat is hier gebeurd?"
„O meneer," snikte Marianne, „die hond
die grote hondkwam uit de
tuin en mijn poppewagen viel om en..
en toen greep hij mijn popen hij
rende er mee weg. En nu heb ik geen
pop meer. „Dat is heel erg," zei de me
neer, „die hond is van mij. Hij doet
niemand kwaad, maar hij is nog erg
jong en speelt graag, maar we zullen
zien dat we je pop terug krijgen
Marianne moest meekomen naar de
villa en van 'n aardige mevrouw kreeg
ze een glas limonade voor de schrik.
De meneer ging met de tuinman de
weilanden in om de hond en Anne
lies te zoeken, maar na een half uur
tje kwamen ze teleurgesteld terug. Ze
hadden Bob, de hond, wel gevonden,
maar de pop was weg. De hond had de
pop naturlijk laten vallen en het was
moeilijk de pop in die grote weilanden
terug te vinden. „Die arme Annelies,"
zei Marianne en haar lip begon al weer
te trillen. Maar de meneer reed zijn
auto uit de garage en toen moest Ma
rianne met hem mee. Ze gingen naar
een speelgoedwinkel en Marianne
mocht een pop uitzoeken die op Anne
lies leek. In de winkel was gelukkig
nog een pop die precies Annelies was.
Ook zwart haar en ook een rode jurk.
Die pop kocht de meneer. Maianne
vond het wel jammer dat haar Annelies
maar met de nieuwe pop was ze ook
wel tevreden. De meneer bracht Ma
rianne met de poppewagen ook nog
thuis en dat was maar goed ook want
moeder stond heel ongerust aan de
deur te kijken, waar Marianne toch
bleef. De meneer vertelde wat er ge
beurt was en moeder bedankte hem
omdat hij de narigheid met de hond zo
prachtig opgelost had. Dat was keurig,
vond moeder. De nieuwe Annelies werd
in het bedje van de oude Annelies ge
legd en toen ging Marianne eten, want
het was 12 uur geworden.
IN DE WEILANDEN
Om 12 uur was ook Dick, de grote
broer van Marianne thuis gekomen en
toen ze met elkaar aan de bloemkool
met verse worst zaten, vertelde Ma
rianne aan vader en Dick, twat er die
morgen allemaal gebeurd was. „Dat
kan die baas centen kosten," zei vader,
„als die hond er met allerlei dingen
vandoor gaat."
„Ik vind het wel naar," zei Marianne
„dat die arme Annelies nu maar zo
in het weiland ligt. Wat zal ze koud
zijn en wat zal ze bang zijn als het
vanavond donker wordt. „Ik heb van
middag vrij," zei Dick, „en dan ga ik
eens kijken of ik die pop terug kan
vinden." „Dat zal wel niet lukken,"
meende vader, „wie weet waar die hond
heengesjouwd is met die pop".
Maar Dick had geluk. Om 3 uur was
hij al terug en toen had hij de eerste
Annelies in de fietstas zitten.
De pop had aan de kant van een sloot
gelegen. Ze was wel een beetje nat ge
worden in het gras. Marianne was heel
blij dat ze Annelies terug had, maar
ze zei tegen moeder: „Moet ik nu die
andere pop naar die meneer terug
brengen?" „Ja" vond moeder, „dat moet
eigenlijk wel, want de pop is terug ge
vonden."
Toen zette Dick Marianne achter op
zijn fiets en samen reden ze naar de
meneer. Dick belde en even later ver
telde Marianne aan de meneer dat de
pop terug gevonden was en nu had ze
de pop van de meneer meegebracht.
„Meisje", zei de meneer, „ik speel
niet meer met poppen en ik heb ook
geen kleine meisjes meer, je mag de
pop houden hoor; we zullen maar zeg
gen dat het voor de schrik is." Marian
ne kreeg een kleur van blijdschap en
ze bedankte de meneer hartelijk.
Opgetogen kwam ze thuis. „Moeder",
zei ze, „ik mag de pop houden," „Dat is
eventjes fijn", zei moeder, „en nu heb
je een tweeling, want ze lijken precies
op elkaar. „Ja", zei Marianne, „nu heb
ik een tweeling en ik noem de tweede
pop Annemarie, maar ik ga niet meer
langs de tuin wandelen, want dan
neemt de grote hond ze misschien al
lebei mee."
En Dick kreeg een dikke pakkerd van
zijn zusje omdat hij zo netjes de zoek
geraakte pop opgespoord had.
Te koop een pracht oliehaard
merk Tornax. Koomen, Dr.
Visserstraat 2, Veenendaal.
Te koop appels. M. Boon-
zaayer. Griftweg 7, Veenen
daal.
Gevr. werkster voor 1 mor-
i gen in de week. Mevr. M. de
Meer-Kraayerveld, Hoogstr-
8, Veenendaal.
Te koop kleine haard. Te be-
vragen Fluitersstr. 16, Vee
nendaal.
Te koop 2 prachtige Goud-
bi. coekcrsp. pups. Wagenin-
gen. Tel. 2807.
Juffr., 64 jaar, p.g. b.z.a. als
huishoudster bij bejaarde
heer of dame. Brieven onder
no. 5598 aan het bur. van dit
blad.
Te koop gevr. slachtkonynen.
P. Heykamp, Pr. Bernhard-
laan 271, Veenendaal.
Te koop gevr. divankleed,
smyrna of pluche. I. pr, st.
Grote maat. Brieven onder
no. 5600 aan het bur. van dit
blad.
Te koop appels en peren te
vens knollen. E. Jansen.
Klompersteeg 2, Ederveen.
Te koop een i.pr.st.z. sport-
bronifiets. Bouwjaar 1958. Pr.
Bernhardlaan 203, Veenen
daal.
Te koop aangeboden Blau-
punkt t.v. ontvanger. Type
Sevilla, 53 cm voor 400,
Geheel gereviseerd. T. v. Ma
nen, Boslaan 34, Veenendaal.
Te koop goudreinetten, zoete
appels, stoofperen en winter
wortels tegen zeer lage prij
zen. G. Legemaat, Dijk 65,
Achterberg.
Aangeboden eengezinswoning
in Rhenen bev. 3 sl.kamers.
Gevr. woning te Veenendaal.
(Flat geen bezwaar). Aanbie
dingen Nieuwsblad De Val
lei. Parallelweg 10. Veenen
daal. Tel. 08385-2022.
Nog slechts enkele dagen t bij
een pak goudmerkkoffie
1,69 een pak roomboter voor
19 cent, 1 liter bl. perziken
1,35. Bij een Gelderse rook
worst 79 cent 500 gr. zuur
kool voor 5 ceht, 1 grote pot
abrikozen op sap 68 cent. B.
W. Smudde. Zelfbediening.
Dr. Slot. de Bruïneplein 1,
Veenendaal.
Motoroveralls 49,50; lederen
vesten 69,50; lederen jassen
125,—; parka's met bont
62,50; imitatie lederen jassen
32,50. Gazenbeek's U.S.A. Hal
Holleweg 3, Veenendaal.
Verven en repareren van uw
lederen kleding. Gazenbeek's
U.S.A. Hal. Holleweg 3, Vee
nendaal.
U.S.A. zijtassen, koppels, pet
jes, broeken' jacks enz. is de
U.S.A. Hal het juiste adfes.
Holleweg 3, Veenendaal.
Regenbroeken 7,75; regen
pakken 16.50; regenjassen
7,50; regencapen of poncho's
4.65. Gazenbeek's U.S.A. Hal.
Holleweg 3, Veenendaal. 1
Voor al uw lederen kleding
is de U.S.A. Hal het juiste
adres. Alles uit eigen atelier.
Volledige garantie en grote
service. Gazenbeek's U.S.A.
Hal, Holleweg 3, Veenendaal.
Te koop prima 2e hands
hand- en trapnaaimachines,
ook zig-zag. Fa. Koomen
Kerkewijk 17. Veenendaal.
Huisslachters voor varkens
darmen naar Jan van Ilhee,
Slagerij, Valleistraat 23, Tel.
3373.
LITERBLIK
HELE RIJST 3
VA KILO
UTER-
BUK
1'A kilo
SAPPIGE GELDERSE
PERL STUK
4S0
GRAM
Do Nederlandso huisvrouw heeft AH's nieuwe gemalen
koffio in luchtledig blik met grote geestdrift begroet.
Geon wondor. Wio zo'n blik (pfffftopenmaakt, ruikt
do plltlgo geur van koffle dlo zó uit de brandori] komt I
Hoo is dat mogolijk? Omdat de kofflo een half uur
na het branden luchtledig verpakt is -Vijand Lucht
kan het aroma niet aantasten. Boven
dien: zo is precisie-gemalen, niet te grof
en niet te lijn, daardoor voordelig in het
gebruik. AH-Vacuum-Koflle Is een open
baring I Morgen meteen proberen I
ft&r lnóffii
AH-vacuum-koffie In de vier smaken
YACUUMBUK i 250 GRAM
VOL-AROMATISCH (goudmerk) 17 8
MILD-GEURIG (groenmerk) 150
MILD-KRACHTIG (roodmerk) 150
PITTIG (paarsmerk) 130
Voordelig in het gebruik, laag. in prijs, altijd
voordeliger dan elk ander kwaliteitsmerk.
ALBERT HEIJN'S BEFAAMDE
met roomboter en
amandelen bereid
IN KEURIGE DOOS
BUTTERSCOTCH
KWALITEITSGARANTIE
Wanneer u een bij AH gekocht
artikel niet élke cent waard acht
die u er voor betaalde wordt u door
AH het volle bedrag vergoed.
Albert Heijn
y
In oktober 1919 kwam de oud-landstormman (hij had inmiddels al de romans „On
dergang" en „De zware weg" op zijn naam staan) als redacteur-binnenland op de
redactie van Het Volk. Met zijn joyeuze flambard, zijn wapperende das, de blikkén-
de lorgnet boven een koolzwarte baard, zag hij eruit als een Russische anarchist.
„Seher metten Baerde" was dan ook een van de vele schuilnamen waaronder hij
..De nieuwe stem" hielp vol schrijven. Dat maandblad had A. M. opgericht met Koos
Vorrink en. Piet Schuhmacher. Het was een fris blad, maar door gebrek aan con
tanten bleef de medewerking uit, zodat de redactie het onder allerlei vernuftig be
dachte pseudoniemen zelf moest vullen.
De Jong schreef er kritische artikelen,
aforismen, dialogen en schetsen in. Ook
zijn schuilnaam Frank van Waes heeft
bekendheid gekregen. Overigens heeft
het blad het met moeite een jaar uitge
houden - en nog jaren daarna moesten
de voormalige redacteuren van hun ka
rige tractementjes de schulden aflossen.
Tot 1925 is De Jong als chef van de
kunstredactie en feuilleton-redacteur aan
de krant verbonden geweest. In dat jaar
verscheen de eerste Merijntje-roman,
„Het verraad", die hem beroemd zou ma
ken - „walgelijk beroemd" - zoals hij
zelf eens zei. Hij kon het journalistenvak
vaarwel zeggen, naar zijn geliefde Bra
bant terugkeren en zich verder geheel
aan zijn letterkundige werk wijden.
DE SCHRIJVER
Het lijkt niet nodig over de laatste pe
riode van De Jongs leven nog veel te
vertellen. Het zijn achttien werkzame ja
ren geweest, die hem tot de meestgelezen
schrijver van Nederland hebben gemaakt.
Een enquête, in 1954 door het Centraal
Bureau voor de Statistiek gehouden naar
de leesgewoonten van het Nederlandse
volk, bracht aan het licht dat hij elf jaar
na zijn dood nog onbetwist de meest ge
liefde auteur van Nederland was, in vrij
wel alle kringen van onze samenleving.
Vooral zijn Merijntje werd een bijna na
tionale figuur, ook al door de Merijntje
film, waarin de schrijver zelf de rol van
de oude pastoor heeft gespeeld en die be
slist een van de beste Nederlandse speel
films van voor de oorlog is geworden.
Men heeft ook Frank van Wezel willen
verfilmen.
Ook aan verguizing heeft het De Jong
overigens niet ontbroken. Wat een ru
moer is er niet geweest om de roman
„Een verdoolde", die aanvankelijk als
feuilleton in een Radiogids heeft gestaan!
En wat voor rel heeft men in 1938 niet
ontketend toen een comité De Jong op
zijn vijftigste verjaardag als cadeau een
huis in Brabant wilde aanbieden
Enfin, de tijd heeft een sluier gelegd
over al de opwinding. De lezer - 1960
verkeert in de gelukkige omstandigheid
dat hij zich niet behoeft te laten afleiden
door het rumoer. Hij kan lezen wat hij
nog het lezen waard vindt, louter voor
zijn plezier. En door de nieuwe Omnibus
zal hij opnieuw begrijpen waarom De
Jong - verguisd en opgehemeld - altijd
gelezen is. Hier vindt men immers een
aantal onomstreden hoogtepunten bijeen
van zijn vertelkunst. Een menselijke,
geestdriftige en manlijk gevoelige ver
telkunst, vol rijke afwisseling, doorleefd
en meeslepend, niet in de laatste plaats
in de natuurbeschrijvingen van het Bra
bantse land met zijn grijze ochtenden,
zijn zomerse driften, zijn nachten dicht
van donkerte of hoog van sterrenwijdte.
Hier is De Jong op zijn best - een schrij
ver uit duizenden.
Het Verbond voor Veilig Verkeer w(jst
op de gevaren, welke gladde, versleten
en beschadigde banden kunnen opleve
ren. Vooral in de herfst- en wintermaan
den is het van groot belang zorgvuldig
na tc gaan in welke conditie de banden
van uw auto, motor, scooter (maar ook
van brommer of fiets!) verkeren.
Wanneer het loopvlakprofiel minder dan
1 mm. bedraagt, kunt u de desbetreffen
de autoband het best meteen weggooien,
want een dergelijk versleten band ver
lengt de remweg van uw wagen en ver
hoogt het slipgevaar.
Laat om de 5000 km de banden van uw
auto verwisselen, raadt het Verbond voor
Veilig Verkeer u dringend aan. Bij deze
verwisseling speelt ook de reserveband
een rol. In het algemeen kan men deze
werkzaamheden het best in de garage
door deskundig personeel laten uitvoe
ren.
Zorg er voor dat uw banden goed op
spanning zijn. Het instructieboekje van
uw auto, motor of scooter vertelt u, hoe
groot deze spanning voor uw vier- of
tweewieler precies moet zijn. Als de
spanning in de band te laag is, buigen
de zijwanden door en kan de band warm
lopen. Te hoge spanning doet het loop-
vlak in het midden teveel slijten en le
vert slipgevaar op.
Het Verbond adviseert u speciaal in het
winterhalfjaar uw banden goed in de ga
ten te houden. Let ook op versleten wiel-
lagers, te ruime fuseepennen, fouten in
de schokbrekers of remmen en op slecht
sporende wielen, want die verkorten de
levensduur van uw banden. En zoiets kan
vooral in deze tijd van het jaar gevaar
lijk zijn.
MUZIKALE ZEELEEUWEN
Een draagbare radio kan een uitkomst
zijn, maar kan ook een obsessie worden.
De Belgische spoorwegen hebben niet
voor niets het besluit genomen om op de
stations en in de treinen het gebruik van
deze handige apparaten te verbieden.
Ook op Ouwehands Dierenpark dragen
talrijke bezoekers hun „muziekkastje"
met zich mee, wanneer zij wandelend
over de prachtige lanen genieten van
flora en fauna.
Het is hier niet zo hinderlijk, dat de
directie het voorbeeld van de Belgische
spoorwegen zou moeten volgen. Integen
deel, er valt zelfs een leuk voorval te
melden, waarbij de muzikaliteit van de
zeeleeuwen duidelijk aan het licht ge
komen is.
Toen namelijk afgelopen zondag enke
le jongelui bij deze snelle zwemmers
stonden te kijken en hun transistor-radio
een vrolijk wijsje voortbracht, dat in de
stilte van deze herfstdag op nogal be
hoorlijke afstand hoorbaar was, namen
twee zeeleeuwen plotseling bij het zwem
men de cadans van de muziek over. De
weinige toeschouwers stonden begrijpe
lijk zeer verbaasd naar dit rythmisch
zwemmen op de maat van de muziek te
kijken.
En toch zijn de zeeleeuwen van de heer
Ouwehand, naar hij ons met de hand op
het hart verzekerde, heus niet afkomstig
uit een circus.
(14)
Bij deze conclusie, die hem ondanks
alle bezwaren toch opluchtte, was hij
tot voor het gemeentehuis gekomen. De
regen was opgehouden en nu Polten
zijn gedachten weer in enigszins nor
male banen trachtte te leiden, merkte
hij hoe koud en rillerig hij was gewor
den. Thuis zou er waarschijnlijk warme
koffie zijn. Zijn pensionhoudster was
als een moeder voor hem en zorgde
steeds, ook bij nachtdienst, dat hij zich
ten alle tijden van warme koffie kon
voorzien. Hij zou alle zaken maar even
op zijn beloop laten en zich wat gaan
opknappen.
De ramen van het gemeentehuis wa
ren nog verlicht. Behalve boven in de
burgemeesterkamer, brandde nu ook
nog licht in de raadszaal.
Zou het onderzoek nog in volle gang
zijn? Polten kon zich dat moeilijk voor
stellen. Zijn collega was wel heel se
rieus, maar de eventueel nagelaten spo
ren, zouden toch niet zoveel tijd vergen.
Polten ging naar de overzijde van de
kamer en de zaal te kijken. De lege
straat en poogde zover mogelijk in de
schilderijlijsten en het mishandelde
derde schilderij waren net even zicht
baar en hingen nog precies eender te
gen de wand. Nergens was een teken
van leven te bespeuren. De burgemees
ter zat ook niet aan zijn bureau, want
dat zou hij van hier uit gemakkelijk
kunnen constateren.
Had hij misschien vergeten de lichten
uit te doen? Dat was anders niets voor
burgemeester Zwiersma, die juist altijd
zo punctueel was.
Polten keek een tijdje naar de ver
lichte ramen. Niets bewoog en geen ge
luid drong naar buiten door. Het maak
te hem toch wantrouwend. Het beste
was om de zaak maar even te onder
zoeken.
Het besef dat hij, bij het aantreffen
van de burgemeester, al dadelijk zijn
ontdekking van deze avond zou moeten
vertellen, deed hem zijn pas een weinig
inhouden. Aarzelend besteeg hij de trap,
wikkend en wegend, of hij nu al rap
port moest uitbrengen, of dat hij dat
pas morgen zou doen.
Tegen beter weten in hoopte Polten
nog steeds dat de tijd uitkomst zou
brengen. Met een strak gezicht deed
Polten de buitendeur open en sloot hem
met langzame gebaren weer achter
zich. Hij klopte op de deur van de
burgemeesterskamer. Geen gehoor.
Voorzichtig draaide hij aan de deur
knop. Misschien was de burgemeester
wel in slaap gevallen? De deur zwaaide
open. Nietseen lege kamer.
Nog steeds met gedwongen bewe
gingen sloot Polten weer de deur en
liep met afgemeten passen naar de
raadszaal.
„Beslist zo verstrooid naar huis ge
gaan, dat hij de lichten heeft laten
branden," mompelde hij en haalde on
danks zichzelf verlicht adem.
Polten deed een stap in de zaal en
keek oudergewoonte even rond. Dan
voelde hij zich op slag verstijven. Was
hij nu gek geworden en zag hij deze
nacht doorlopend visioenen, of lag daar
werkelijk een lichaam op de gx-ond uit
gestrekt?
Nee maar, het was burgemeester
Zwiersma. Polten kwam haastig nader
bij. Met een oogopslag zag hij dat de
burgemeester was neergeslagen.
Het achterhoofd toonde een wond, ge
ronnen bloed kleefde aan de haren.
Polten bukte zich over de burgemees
ter heen en betastte zijn lichaam.
Gelukkig, hij leefde nog.
Hij snelde naar de telefoon en belde
de dokter. Daarna draaide hij met
koortsachtige haast een ander nummer.
Op opgewonden toon vroeg hij aan
de verbaasde rechercheur, waarmee
hij verbinding kreeg, om assistentie.
„Ons dorp is één gangsterhol ge
worden", brulde hij met onherkenbare
stem.
MARRIGJES LIST
De ochtendschemering bond de strijd
aan met het nachtelijk duister, toen
het in de woning van burgemeester
Zwiersma eindelijk een beetje rustig
werd. Vanaf het ogenblik, dat opper
wachtmeester Polten het lichaam van
de burgemeester ontdekte en naar de
telefoon was gerend, was het een ge
loop en gedraaf zonder einde geweest.
De dokter had een lichte hersenschud
ding geconstateerd, de wond was ver
bonden en een verpleegster had assi
stentie verleend bij het vervoer naar
huis.
Mevrouw Zwiersma en Marrigje, die
juist na het opwindend avontuur met
Bob was thuisgekomen, waren danig
geschrokken. Gelukkig bleek de ver
wonding erg mee te vallen en de bur
gemeester zou na enkele dagen bedrust
waarschijnlijk al weer aardig opge
knapt zijn. De oorzaak van het onge
val hield de gemoederen echter danig
in opschudding. Hier was duidelijk mis
daad in het spel. De dokter verklaarde,
dat de burgemeester een stomp voor
werp op zijn achterhoofd moest heb
ben gekregen, waardoor hij voorover-
geslagen was. Allerlei veronderstellin
gen waren geuit. Lang en breed was
beraadslaagd in welke richting een on
derzoek moest worden ingesteld.
Men was het er over eens, dat de
aanslag in verband gebracht kon wor
den met de schilderijendiefstal, al had
men daarover geen volstrekte zeker
heid.
De burgemeester was vlak voor de
schilderijen aangetroffen. In de toe
stand van de schilderstukken was even
wel geen verandering gekomen. Het
derde schilderij hing nog in dezelfde
desolate toestand, als men het na de
diefstal van de andere twee schilderijen
had gevonden. De vraag was, of men
voor het derde schilderij was terug
gekomen, of dat men dit als een regel
rechte aanslag op de persoon van de
burgemeester moest beschouwen. Aan
dit laatste geloofde eigenlijk niemand.
Er waren altijd wel ergens menings
verschillen, maar de grieven waren
niet zo groot dat daarvoor een aanslag
gerechtvaardigd moest worden geacht.-
Er moest echter met alles rekening
worden gehouden en opperwachtmees
ter Polten legde de nadruk op het feit
dat men niet altijd zonder meer de
eigen inwoners buiten beschouwing kon
houden. Met zijn vieren had men uren
lang ernstig gedebatteerd. Mevrouw
Zwierma, Polten, Marrigje en Bob.
Want ook Bob was er bij gekomen.
Juist voor het naar huis gaan had hij
de verwarring bij het burgemeesters
huis gezien en was toen even blijven
wachten. In die tussentijd werd burge
meester Zwiersma- thuisgebracht.
Bij al die onrust had hij zijn diensten
aangeboden en zo ineens liep Bob mee
in huis rond, of dat hij al jaren als
huisgenoot was opgenomen. Zijn rus
tige houding en wijze besluiten had
den moeder en dochter heel erg op hun
gemak gesteld.
Later had hij als vanzelfsprekend aan
het gesprek deelgenomen. Niemand
scheen daar enige aanstoot aan te ne
men.
Burgemeester Zwiersma was betrek
kelijk vlug bij kennis gekomen. Alleen
zijn echtgenote werd toegestaan in de
slaapkamer te komen. De dokter schreef
voor de eerste uren volstrekte rust
voor.
Burgemeester Zwiersma kon zich
niets herinneren. Hij wist dat hij nog
even, na het gesprek met de wacht
meester, die met het onderzoek in de
zaal was belast, naar het mishandelde
schilderij had staan kijken, waarna hij
zich had omgekeerd om de zaal te ver
laten en naar huis te gaan. Daarna
wist hij niets meer, geen geluid, geen
klap of slag kon hij nader uitleggen.
Het was voor alle betrokkenen even
angstig, om te bedenken dat er ergens
iemand rondliep, die het op het leven
van de burgemeester had voorzien. In
het gemeentehuis was nu een wacht
geplaatst. Wanneer men tot een moord
aanslag overging om aan een schilderij
te komen, dan moest men ook met
nieuwe pogingen rekening houden. Te
gen de morgen, toen de allerergste
schrik wat begon te luwen, had Bob
het nodig gevonden om naar huis te
gaan.
Zodra Bob vertrokken was gingen
Marrigjes gedachten weer naar haar
voorgenomen poging om te trachten
juffrouw Vrenken te ontmaskeren. Te
genover Bob had ze er met geen woord
meer over gerept. Na de angstige be
levenissen van deze nacht, zou hij vast
geen toestemming gegeven hebben om
zich in verdere avonturen te storten.
Marrigje dacht er echter anders over.
(Wordt vervolgd)
