DE VALLEI
Franse arcliitekt moet zich verantwoorden
Ede bouwt sport
centrum
Voor de Jeugd
Hoe Piet
weer knikkers kreeg
Lekkernijen voor de decembermaand
ARAM
VOOR DE KERST
DAGEN
Terug tot de
„ouwe sok"
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 14 DECEMBER 1960
Nr. 99
HONDERD FRANSE SCHOLEN STAAN OP INVALLEN
7 miljoen
Zal blinde poema weer kunnen
zien?
SARCO GLOBINE
De rode
burcht
van
Iphanca
PARIJS „Wilt u bij het minste gekraak uw leerlingen bevelen zo snel moge
lijk onder hun banken te kruipen." Zo luidde de officiële nota van een in
spect eur van het lager onderwijs, in een brief aan Monsieur Leduc, onder
wijzer van het Frans dorpje Formentin. En om zeker te zijn, dat het snel zou
gebeuren laat de onderwijzer nu zijn leerlingen de oefeningen één- of twee
maal per dag doen, want de plafonds van de nieuwe school dreigen in elkaar
te storten; men hoopt, dat de schoolbanken, de zestig leerlingen die in het
gebouw hun wijsheid komen opdoen enige bescherming zullen bieden.
Toen Formentin, klein dorpje van
Normandië, in de buurt van Lisieux
vijf jaar geleden een eigen onderwijzer
kreeg, besloot men ook een nieuwe
school te bouwen. De drie kamers in
het gemeentehuis, die men voor dat
doel had gebruikt waren niet meer
voldoende om de jeugd te herbergen.
De architect was een zekere Monsieur
Serpuy uit Alengon, die reeds talrijke
scholen bouwde volgens hetzelfde plan.
De eeuwenoude eiken van het dorps-
pleintje werden omver gehaald. Toen
begon de ondernemer tot grote ver
wondering van de inwoners een gat te
graven.
„Hierboven worden de klassen ge
bouwd, die zodoende van de vochtig
heid geïsoleerd zullen zijn door de lucht
in het gat. Men kan er tegelijkertijd de'
beerput in maken", zeiden de arbei
ders.
De inwoners van Formentin, die we
ten dat hun grond vol water zit, schud
den sceptisch het hoofd en zeiden:
„Men zou evengoed boven een onder
grondse vijver kunnen bouwen."
De architect werd er bij geroepen
maar vertelde, dat de ondernemers vol
gens zijn instructies handelden en zo
door moesten gaan.
Een paar dagen later ontdekte de bur
gemeester, dat het cement van de fun
deringen van slechte kwaliteit was en
afbrokkelde.
Weer werd de architect geroepen.
„Het is niet erg", zei hij tegen de
burgemeester. „Maar als u het liever
hebt kunnen we wel wat minder zand
bij het cement doen."
Na twintig maanden was de school
klaar. Het gebouw, twee klaslokalen, een
afdak en een appartement voor de on
derwijzer kostte 7 miljoen frs. Madame
Leduc betrok dolgelukkig haar nieuwe
woning. Maar de vreugde was van korte
duur. Ze zat er nog geen week in toen
de verf begon af te blaren. Ze ontdekte,
dat er in de badkamer geen raam zat en
geen enkel ander ventilatiemiddel. Daar
na verschenen de eerste scheuren, in bin
nen- en buitenmuren, waar het vocht
met dikke druppels afliep.
In maart 1956 had de officiële receptie
plaats. De dag ervoor was de onderne
mer nog even de scheuren komen stop
pen. Toen de architect aankwam vond
hij tegenover zich een woedende gemeen
teraad.
„Wij tekenen de rekening niet", zei de
burgemeester. „Het gebouw deugt niet".
De architect antwoordde: „Die scheu
ren hebben niets te betekenen. De school
is te snel gebouwd."
En zijn vrouw voegde er aan toe: „U
hebt niet te klagen, Monsieur le Maire,
in andere scholen, die wij bouwden is
het nog veel erger".
Doch de schade werd steeds groter. In
sommige barsten kon men gemakkelijk
de vuist steken. Muren en plafonds be
gonnen af te brokkelen. Een onderzoek
„Karei Doorman" drukte in de haven
van Rio de Janeiro kraan omver. Het
Ned. vliegdekschip „Karei Doorman"
heeft zaterdag bij het verlaten van de
haven van Rio de Janeiro een kraan
omvergedrukt, welke op een pakhuis
is gevallen.
De foto toont de „Doorman" in de
haven van Rio.
Zal de blinde Surinaamse poema in
Ouwehands Dierenpark straks weer kun
nen zien? Die vraag overheerst momen
teel in de dierentuin op de Grebbeberg,
waar de heer Blonk, arts en hygiënist
uit Geldermalsen, uit pure liefhebberij
groot bewonderaar van alle katachtigen,
bezig is aan een proefschrift over deze
dierenfamilie, op welk proefschrift hij
nog eens denkt te promoveren.
De heer Blonk, die er thuis serval-
katten, moeraskatten, angora's en siame
zen op nahoudt en zelfs een klein soort
poema, had al jaren gezocht naar een
levensgezellin voor de laatste. In Ouwe
hands Dierenpark vond hij onverwachts
de kleine Surinaamse poema, die boven
dien zo mak bleek te zijn als een lam
metje.
Toen de poema werd geïmporteerd uit
Suriname, bleek bij aankomst op het
park van de heer Ouwehand, dat zij
blind was. Zij werd echter aangehouden
en het piepjonge diertje groeide volko
men tussen de mens op, waardoor alle
schuwheid verdween.
De heer Blonk vroeg de heer Ouwe
hand hem deze poema ten geschenke te
geven, deels voor studie-doeleinden, maar
ook om haar in contact te brengen met
zijn eigen exemplaar, waarin werd toe
gestemd.
Maar eerst zal dokter Blonk, samen
met Dr. Verwer van de Diergeneeskun
dige Faculteit te Utrecht, trachten het
dier te genezen van haar staar.
Gelukt dit, waarop volgens deskundi
gen wel enige kans bestaat, dan zal dok
ter Blonk de beide poema's bij elkaar
brengen, in de hoop dat er een huwelijk
uit voortkomt en dat er poema-kinder-
tjes uit zullen worden geboren.
Dokter Blonk heeft beloofd, dat het
eerste poema-jong dan voor Ouwehands-
Dierenpark zal zijn.
Maar dit alles neemt niet weg, dat er
grote spanning heerst rond die ene vraag:
wordt de Surinaamse poema weer zien
de.
van regeringsexperts bracht aan het licht
dat het gat onder de school vol water
was gelopen. Door de funderingen kon
men zonder veel moeite een ijzeren staaf
steken
Ongeveer een maand geleden gebeurde
het eerste ernstige incident. Een stuk
plafond kwam op de lessenaar van de
onderwijzer terecht. De leerlingen vlucht
ten naar buiten. Een kwartier later werd
de les voortgezet.
Sinds vier jaar had architect Serpuy
het monopolie voor het bouwen van scho
len in de departementen Calvados en Or-
ne. Volgens het zeggen van andere ar
chitecten waren zijn prijzen buiten iede
re concurrentie. In totaal bouwde hij
bijna allemaal in dezelfde toestand ver
keren als die van Formentin.
De prefecture van Caen heeft Serpuy
zijn toelating tot bouwen ontnomen. De
betreffende gemeenten hebben besloten
hem voor het administratief gerecht te
dagen. Zij denken aan hun kinderen, op
wiens hoofden ieder ogenblik een pla
fond kan vallen In een dorpje naast
Formentin heeft het afdak het reeds be
geven. Maar Serpuy staat niet zonder
wapens: zijn plannen werden officieel
goedgekeurd door het ministerie van on
derwijs!
In Ede worden ernstige pogingen in
het werk gesteld om te komen tot de
stichting van een sportcentrum op een
terrein, gelegen achter het gebouw van
het N.I.Z.O. aan de Kernhemscweg.
Volgens een bericht in het plaatselijke
blad zal dit centrum bestaan uit een
overdekt en open zwembad, alsmede
een üsbaan.
Een comité dat de plannen heeft ont
worpen, heeft aan de gemeente ver
zocht een beginkapitaal te mogen ont
vangen. B. en w. hebben op dit ver
zoek een gunstig antwoord gegeven en
menen dat, gezien de grote behoefte
die er aan een dergelijk centrum be
staat, het comité alle mogelijke mede
werking moet worden verleend.
KLEUR OP DE WANGEN MET
het bloedvormend
krachttonicum. Uw kind
weer levensblij en ge
zond omdat Sarco Glo-
bine alle stoffen bevat
die voor een goede op
bouw van het bloed
noodzakelijk zijn.
Voor kinderen tot 12 jaar
alleen In vloeibare vorm
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
16 dec. Woutje v. d. Bijl, Rhenen.
16 Tonnie Hootsen, Achterberg.
18 Ali v. d. Klift, Scherpenzeel
19 Wobke ter Hoeven.
19 Joke van Laar.
19 Peter Drost, Eist.
19 Gerrie Vendeloo, Rhenen.
20 Anneke Hazenboom.
20 Cobi v. d. Klift.
20 Peter de Ruiter.
21 Chris Septer.
Hartelijk gefeliciteerd!
OPLOSSING RAADSELS
I. slak, lak.
II. Frans, Ermelo, banaan, ruiter, Ui-
rum, Amram, rijst, in, februari.
III. hals, Aden, lego, snor.
I. Gouda, Sneek, Leiden, IJlst,
Veendam, Ommen.
II. kuit, ruit, tuit, guit, luit.
III. pit, ons, sla, til, bos, oog, dak,
elf. Postbode.
NIEUWE RAADSELS
Voor ouderen.
I. Wat is goed?
1.Een novelle is: a. een pas ingetreden
kloosterling; b. een zuurtje; c. een
register van een secretaris; d. een
kort prozaverhaal.
2. Een herik is: a. een kruisbloemige
plant; b. een soort mestvork; c. een
kastanjebolster; d. een zeevis.
3. Een certificaat is: a. een sneldroger
(voor de was); b. een getuigschrift,
schriftelijke verklaring; c. een fijn ge
kruide, gekookte worst; d. een gevan
geniscel.
4. Een minstreel is: a. een ouderwetse
ganzeveren pen; b. middeleeuws mu
zikant; c. een strijkstok voor cello; d.
een voorhistorisch dier.
II. Welke tong zit in geen mond?
Welke tong hoort men nooit praten?
Welke tong moet sterven, als
ze het water moet verlaten?
III. Ik ben een verscheurend dier;
zet een klinker achter mijn naam, dan
word ik een plaats in Groningen.
Voor jongeren.
I. Kettingwoorden.
Voorbeeld:
regen - put - emmer
koren ----- deur
water - - - - vat
brood - - - - dier
voet - - - dier
vis - - - - garen
II. Schol, haring, zalm, paling.
Kies uit elk der bovenstaande vissen-
namen één letter. Als je de juiste let
ter kiest vormen deze samen de naam
van een andere vis, die je wel een arm
of been af zou kunnen bijten.
III. RAN ROO
ER AN
IE ARWAT
OU AA
Voor deze woorddelen moet telkens
dezelfde letter gezet worden evenals
achter de woorddelen, om goede woor
den te krijgen, 't Is heus niet zo moei
lijk. Probeer het maar eens met ver
schillende letters.
OOK KAASMERKEN IN BELGIE?
België overweegt het invoeren van
kwaliteits- en controlemerken voor de
harde kaassoorten. De voorbereidingen
daartoe zijn reeds vrij ver gevorderd. De
kwaliteit van de in België bereide kaas
maakt goede vorderingen. Duitsland be
trekt de laatste tijd belangrijke hoeveel
heden kaas uit België. Wanneer de mer
ken voor de Belgische kaas zijn inge
voerd, zal dit de toetreding van België
tot de kaasconventie van Stresa kunnen
vergemakkelijken.
Toen de knikkertijd begon had Piet
van zijn zakcenten 30 mooie knikkers
gekocht. Moeder maakte voor hem een
knikkerzak van blauw linnen en vol
verwachting ging Pietje naar buiten.
Hij zou eens een lekker potje gaan
knikkeren met de jongens en proberen
er een heleboel bij te winnen. Als hij
een beetje handig was, zou dat best
lukken en dan had hij vanavond een
hele knikkerzak vol.
Maar het ging anders dan ons Pietje
gedacht had. Hij won helemaal niet.
Integendeel, de andere jongens won
nen en toen Piet een uurtje geknik
kerd had, was zijn hele bezit verdwe
nen. Hij had geen enkele knikker meer.
En daar stond hij nu, met zijn lege
knikkerzak. Nu zou hij weer een week
moeten wachten voor hij weer zak
geld kreeg om nieuwe knikkers te ko
pen. Even dacht hij eraan een lening
bij moeder te sluiten, maar dan zou
hij moeder moeten vertellen dat hij
alles verloren had en dan zou moeder
hem misschien wel uitlachen omdat hij
zo dom was geweest zijn hele bezit te
verliezen.
Mistroostig wandelde Piet naar huis.
Wat moest hij nu doen? Alle jongens
waren aan het knikkeren en hij voel
de er niets voor er met de handen in
de zakken bij te staan. Piet klom de
trap op naar de zolder. Op die zolder
was ook wel niets te beleven, maar
onlangs had hij in een kist een stapel
oude tijdschriften ontdekt. Die zou hij
maar eens gaan bekijken. Knikkeren
was natuurlijk veel leuker, maar als je
zo dom bent alles te verspelen, kun
je niets beter doen dan oude tijdschrif
ten gaan bekijken.
OP DE ZOLDER
En zo zat ons Pietje op die mooie za
terdagmiddag op de zolder. Het was
stil in huis. Moeder was boodschappen
doen en zijn zusje was naar de ver
jaarsvisite van een vriendinnetje. Wat
is zo'n middag lang als je niets te doen
hebt. Steeds moest Piet maar aan zijn
knikkers denken. Hij had toch zo goed
zijn best gedaan om te winnen, maar
hij had helemaal geen geluk gehad.
Knikker na knikker was uit het zakje
verdwenen. En de jongens hadden hem
alles afgewonnen.
Piet liep naar de kist - om de oude
tijdschriften te voorschijn te halen. In
die kist werd allerlei oude rommel be
waard. Het was best leuk om eens in
al dat oude spul te snuffelen. Kijk,
daar was zelfs nog een oude hoed met
een geweldige veer, die zijn moeder
vroeger gedragen had. Wat zou ze een
bekijks hebben als ze nu eens weer met
die hoed op het hoofd ging wandelen.
De tijdschriften in de kist waren ook
heel oud. Het papier was helemaal geel
geworden. Toch was het misschien wel
eens aardig al die oude platen uit de
tijdschriften te bekijken.
Piet bukte zich om de stapel uit de
kist te halen. En toen zag hij ineens
in een hoek van de kist een zakje lig
gen. Het was een grauw en verkleurd
zakje, maar het leek wel een knikker
zak. Hoe kwam zo'n knikkerzak nu in
deze kist terecht? Zou er nog wat in
zitten? Piet pakte de knikkerzak beet
en meteen voelde hij dat er knikkers
in zaten. Hij kreeg een kleur van ver
rassing. Stel je eens voor, dat hij zo
maar weer een voorraad knikkers
kreeg, maar dat zou haast al te mooi
zijn.
Maar het wéren knikkers! Piet voel
de het duidelijk. Gauw eens even kij
ken. Zenuwachtig peuterde hij het
touwtje los en toen liet hij van pure
schrik de hele zak uit de handen val
len. En ziedaar, een stroom van knik
kers kletterde over de zolder. Dat was
compleet een wonder. Het waren vast
en zeker wel honderd knikkers. Piet
liet zich op de knieën vallen en als
een echte vrek begon hij de knikkers
bij elkaar te graaien. Wat een weelde!
PIET KON WEER KNIKKEREN
Piet wierp al de knikkers in de oude
hoed van zijn moeder. Nu eens even
tellen. Eén, twee, drie, vier Hij
telde maar door en toen hij uitgeteld
was, lagen er precies 106 knikkers in
de oude hoed. Van pure vreugde sprong
hij een keer de zolder rond.Maar toen
klonk er een stem van beneden: „Héla,
wat is dat voor een spektakel op zol
der?" Dat was de stem van vader, die
intussen was thuisgekomen.
„Ik ben het maar", zei Piet. „Wat doe
je daar toch op de zolder", riep vader,
„Indiaantje spelen?" Piet greep de oude
hoed met knikkers en holde de trap af.
„Vader", zei hij, „ik was op zolder en
ik heb in de oude kist een hele zak met
knikkers gevonden". Vader dacht eens
even na. „Kerel, Piet", zei hij, „dat zijn
nog knikkers van mij, daar heb ik vroe
ger mee gespeeld. Nou, je mag ze alle
maal hebben, want ik knikker toch niet
meer". „Hoera", juichtte Piet, „ik had
al mijn knikkers verloren en nu heb ik
ineens een hele zak vol terug en nu zal
ik beter oppassen".
„Doe je best maar", zei vader lachend,
„het zijn beste knikkers". En dat was
waar, want toen Piet met een vrolijk
gezicht weer de kameraden opzocht en
hij weer mee kon doen, ging het alle
maal van een leien dakje. De knikkers
van vader rolden over de straat en Piet
won telkens weer. Toen het etenstijd
was en Pietje naar huis ging had hij 25
knikkers er bij gewonnen. Vader had
wel gelijk gehad, het waren beste knik
kers.
PLASTIC GELD IN ENGELAND?
De plaatsvervangend directeur van
de Britse Koninklijke Munt heeft in
het jaarrapport van deze instelling, dat
dezer dagen is verschenen, voorgesteld
om de suggestie om plastic muntstuk
ken in te voeren ernstig in overweging
te nemen. Hij zegt dat deze munten
licht van gewicht zouden zijn, goed
koop om te vervaardigen en dat ze in
verschillende kleuren zouden kunnen
worden gemaakt.
Uit het rapport blijkt dat de Konin
klijke Munt in 1959 een recordproduktie
heeft gehad toen er 709.650.207 munten
werden geslagen. Slechts ongeveer een
puiajsaq sbm aij^npoad ap uba apjap
voor gebruik in het Verenigd Konin
krijk; 465.548.367 muntstukken werden
voor buitenlandse regeringen, zowel
binnen als buiten het Gemenebest, ge
slagen.
EGYPTE GAAT POPULIEREN
PLANTEN
Teneinde het grote tekort aan hout in
Egypte wat aan te vullen en de import
van hout in de toekomst wat te vermin
deren hebben de Egyptische autoriteiten
een zeer grote hoeveelheid populieren
langs de kanalen laten planten.
In 1941 is reeds een wet tot stand ge
komen die het mogelijk maakt dat de
land-eigenaren gratis plantmateriaal van
de staat verkrijgen.
Wanneer de bomen later verkocht wor
den heeft de staat echter recht op 25 pro
cent van de verkoopprijs.
(8) „In elk geval is het hier beter dan buiten", zei
Aram tot Iklas, toen Presto er op uit was getrokken
om hout te zoeken. „Maar ik moet U bekennen, dat
ik blij zal zijn, als wij morgenvroeg kunnen weggaan
uit deze vreemde omgeving! En toch, aan de andere
kant zou ik wel eens willen weten, wat dit allemaal
te betekenen heeft! Ook deze burchtzaal is nog niet
zo lang geleden regelmatig gebruikt. Dat kunt ge aan
alles zien! Ik zou wel eens wat meer willen weten
van de oude zonderling, die hier als gastheer op
treedt!" Ongeveer hetzelfde dacht Presto op dat ogen
blik. Inderdaad had hij in de werkplaats een stapel
hout gevonden en juist toen hij met een arm vol de
terugweg wilde aanvaarden, zag hij in de schemering
iemand haastig het binnenplein oversteken. Onmid
dellijk herkende hijn hun gastheer. De grijsaard keek
een paar maal schichtig achterom en verdween toen
met bekwame spoed door een zijpoortje. „Waar moet
die nu naar toe in dit noodweer?" vroeg Presto zich
nieuwsgierig af.
KERSTKRANS ƒ2,20 met boter,
1,90 met margarine) De vulling bij
voorkeur enkele weken tevoren ma
ken.
Voor de vulling: 200 gr. amandelen, 200
gr. V/s kopje) suiker, geraspte schil
van 1 citroen, 1 ei; voor het deeg: 125
gr. (I'/j kopje) bloem, 125 gr. pakje)
boter of margarine, zout, 4 eetlepels
water, 50 gr. geconfijte vruchtjes, los
geklopt ei, abrikozenjam.
Voor de vulling de amandelen tot aan
de kook brengen in ruim water, afgie
ten en pellen. De amandelen drogen of
laten uitdampen. De amandelen een
paar keer malen en vermengen met
suiker, geraspte citroenschil en zout.
Het mengsel nogmaals malen en tot aan
het gebruik afgedekt op een koele
plaats laten staan.
Voor het deeg uitgaan van zeer harde
boter of margarine, koud water en wer
ken in een koude omgeving.
De bloem met het zout in een kom
zeven. (Een gedeelte ervan achterhou
den.) Hierop de boter of margarine leg
gen en deze met 2 messen in stukjes
snijden. Het water erbij doen en luchtig
door de massa scheppen. Het aanrecht
en de deegrol met bloem bestuiven en
het deeg uitrollen tot een lap van V»
cm dikte. De lap deeg in de lengte en
in de breedte in drieën vouwen, in de
andere richting leggen, weer uitrollen
en opvouwen en deze bewerking nog
eens herhalen. Het deeg t/s uur af
gedekt op een koele plaats laten op
stijven. Dan nogmaals 3 X uitrollen en
opvouwen en weer laten rusten. Dit nog
eens herhalen. Het deeg wordt 3X3
keer uitgerold en gevouwen en moet 2
keer rusten.
Voor de verdere bereiding de deeglap
uitrollen tot een lange reep van 8 cm
breedte. Van de amandelspijs rolletjes
maken. Deze rolletjes midden op de
deeglap leggen; aan de ene zijde tot aan
de rand, aan de andere kant een stukje
van de rand af. In de rolletjes spijs
overlangs een inkeping geven met een
mes en in de gleuf de geconfijte vruch
tjes leggen. De rolletjes spijs weer aan
duwen. De lange kanten van de deeglap
natmaken en op elkaar plakken. De
twee uiteinden van de rol in elkaar
schuiven, zodat een krans gevormd
wordt. Daarbij gaat het lege „huisje"
aan de ene kant over het andere uit
einde. De krans op een koele plaats
laten opstijven. De bakplaat natmaken.
De kerstkrans op de plaat leggen met
de naad naar beneden, met losgeklopt
ei bestrijken en midden in de oven
schuiven. De krans in een hete oven
(200°220° C) in 30 minuten gaar-
bakken.
De krans, als hij uit de oven komt,
bestrijken met een beetje warme abri
kozenjam (zonodig met wat water ver
dund) en laten afkoelen. Bij het opdoen
kan men de schaal versieren met wat
hulst en rood lint.
MENU 1
8,voor 4 personen)
gebonden groentesoep
kalfslapje met rozijnen
kropsla, doperwten
aardappelen
aardbeienvla
GEBONDEN GROENTESOEP: V/t liter
bouillon van een tablet of van soep
beenderen met peper, zout, prei, wortel,
ui, 30 gr. (3 eetlepels) boter of marga
rine, 30 gr. (5 eetlepels) bloem, desge
wenst citroensap, melk; voor de vulling:
100 gr. gehakt, nootmuskaat, peper, zout
wat ei of melk, V» beschuit, 75 gr.
wortel, 75 gr. bloemkool, peterselie.
Het gehakt aanmaken met peper, zout
nootmuskaat, wat ei of melk, een halve
beschuit en hiervan zeer kleine balletjes
draaien. De soepgroente schoonmaken.
De wortel in blokjes snijden en van de
bloemkool roosjes afbreken.
De bouillon zeven. De boter of mar
garine in de pan smelten en onder roe
ren de bloem toevoegen. De bouillon in
scheutjes erbij gieten en roeren tot een
glad mengsel is verkregen. De soep aan
de kook brengen. De gehaktballetjes, de
wortel en de bloemkool bij de soep doen
en het geheel 10 minuten zachtjes la
ten doorkoken. Desgewenst de soep op
smaak afmaken met wat citroensap
en/of melk. Vlak voor het opdienen de
fijngehakte peterselie erdoor roeren.
KALFSLAPJES MET ROZIJNEN: vier
kalfslapjes 100 gr., 100 gr. 1 kopje)
rozijnen, zout, 100 gr. (ruim V» pakje)
boter of margarine.
De rozijnen wassen en in heet water
laten wellen. De lapjes zouten en het
zout laten intrekken. De boter of mar
garine in de pan lichtbruin laten wor
den. De lapjes aan beide kanten dicht
schroeien en bruinbakken in 15 min.
De rozijnen met het vocht toevoegen en
het geheel nog 10 minuten laten sto
ven.
AARDBEIENVLA: 1 blik aardbeien van
ongeveer 400 gr., 2 gr. (1 blaadje) rode
gelatine, 3 gr. (l'/t blaadje) witte gela
tine, liter slagroom, 15 gr. (IV* eet
lepel) poedersuiker, driehoekige wafels.
De vruchten op een zeef gieten. Het
sap meten en zonodig met water aan
vullen tot 2V* dl. De gelatine weken in
ruim water tot hij zacht is. De gelatine
uitknijpen. De helft van het sap aan de
kook brengen en van het vuur afnemen.
De gelatine erin oplossen. De rest van
het sap met de aardbeien toevoegen. De
massa drillig laten worden. De slag
room met de poedersuiker stijfkloppen.
Een deel van de room achterhouden en
de rest luchtig vermengen met de pud
dingmassa, zodat men een gemarmerd
effect verkrijgt.
De aarbeienvla opdoen in glazen en
garneren met de wafels en de slagroom.
MENU 2
10,zonder hors d'oeuvre en
16,50 met hors d'oeuvre voor
4 personen)
(vis hors d'oeuvre)
Jenny Lindsoep
eend met sinaasappelsaus
compote van cranberries
aardappelen
noisettepudding
VIS HORS D'OEUVRE: 300 gr. aard
appelen, zout, ui, 1 blikje tonijn, 1 blikje
sardines, 1 blikje sardellenringen, uitjes
en augurken uit het zuur, peterselie,
mayonaise, 1 ei, ui, 1 krop sla;
voor de saus: 2 eetlepels azijn, 4 eet
lepels olie, V* theelepel suiker, V* teen
tje knoflook, peper, zout.
De aardappelen schillen, wassen en gaar
koken in weinig water en zout. De aard
appelen laten afkoelen en in plakjes
snijden. De knoflook fijn snipperen. Een
saus maken van azijn, olie, suiker, knof
look, peper en zout en hierin de plakjes
aardappelen gedurende V* uur laten
liggen. Enkele augurkjes overlangs
doorsnijden, uithollen en vullen met
mayonaise.
De tonijn vermengen met fijngesne
den uitjes en augurken, fijngehakte pe
terselie en een weinig mayonaise. De
kropsla schoonmaken, wassen en laten
uitlekken. De aardappelen uit de saus
halen en laten uitdruipen. Het ei hard-
koken, pellen en na afkoeling in plak
jes snijden. Van de ui enkele ringen
snijden. De bodem van een platte schaal
beleggen met slablaadjes en er een wei
nig olie en azijn op druppelen. In het
midden de plakjes aardappel dakpans
gewijze in twee rijtjes naast elkaar
rangschikken en op elk plakje een sar-
dellenring legen. Aan weerszijden van
de aardappelen het slaatje van tonijn
leggen. De schaal aan de uiteinden gar
neren met de gevulde augurken en met
een „bergje" sardines. Over de sardines
een paar uienringen leggen. Voor de af
werking hier en daar een paar plakjes
ei leggen.
JENNY LINDSOEP. l»/4 liter water,
250 gr. poelet, foelie, tijm, peperkorrels,
zout, 30 gr. (4 eetlepels) rijstebloem,
1 eierdooier, 1 eetlepel slagroom, fijn
gehakte peterselie.
Het water opzetten met poelet, zout
en de kruiden en van deze ingrediënten
in 2 uur een geurige bouillon trek
ken. De bouillon zeven en weer aan de
kook brengen. De rijstebloem met koud
water aanmengen en onder roeren in
de kokende bouillon gieten. (Tot zover
is de soep van tevoren te maken. Als
de soep de volgende dag afgemaakt
wordt, ze eerst weer aan de kook bren
gen.)
De eierdooier los roeren. Onder goed
roeren enkele scheutjes soep erbij gie
ten. De massa terugschenken in de pan
en al roerende nog even verwarmen.
De pan van het vuur nemen en de soep
vlug op smaak afmaken met room en
peterselie.
EEND MET SINAASAPPELSAUS. 1
schoongemaakte, wilde eend van 1
kg, zout, peper, 100 a 150 gr. pak
je) boter of margarine, sap van 2 grote
sinaasappelen, sap van 1 citroen, aard
appelmeel.
De eend wassen, drogen, inwrijven
met zout en peper en dit enige tijd la
ten intrekken. De boter of margarine
op een stukje na in een pan lichtbruin
laten worden. De eend aan alle kanten
dichtschroeien en met het deksel op de
pan in V/s uur bruin- en gaarbraden.
Af en toe een klontje van de achter
gehouden boter of margarine toevoegen.
De eend is gaar wanneer het vlees bij
de poten gemakkelijk weg te duwen is.
De eend uit de pan nemen en nazouten
met een weinig zout. De jus afmaken
met sinaasappel- en citroensap en wat
water. De jus dun bijbinden met aard
appelmeel en de eend hierin nog even
nastoven. De eend opdoen op een platte
schaal, overgoten met een weinig saus;
de poten versieren met geknipte pa
pieren manchetjes. De schaal garneren
met getande schijven sinaasappel.
NOISETTEPUDDING. Voor de noten
paté: 100 gr. (10 eetlepels) suiker, 1 pak
je vanillesuiker (of wat vanillemerg),
100 gr. hazelnoten; voor de pudding: 45
gr. (41/* eetlepel) suiker, V* pakje va
nillesuiker (of wat vanillemerg) 21/* dl.
melk, zout, 2 eieren, V/s eetlepel poe
derkoffie, 8 gr. bladgelatine, 21/* dl.
slagroom, 15 gr. (I1/* eetlepel) poeder
suiker, enkele chocoladeflikken.
Voor de notenpaté de noten in de
oven of in de koekepan licht roosteren
en door wrijven van de zaadhuidjes
ontdoen.
Een stukje aanrecht of vetvrij pa
pier invetten. De suiker met de va
nillesuiker (of het merg) zachtjes laten
smelten en lichtbruin branden. Daarna
de noten erdoor mengen en de massa
op het ingevette aanrecht storten om
te laten afkoelen.
De hardgeworden massa zoveel mo
gelijk in zeer kleine stukken rollen met
een deegrol. De helft van deze massa
achterhouden voor de garnering en de
rest 3 4 keer fijnmalen.
Voor de pudding de gelatine een kwar
tiertje in ruim koud water weken. In
een pan met dikke bodem de suiker
met de vanillesuiker (of het merg)
lichtbruin branden. De pan van het
vuur nemen en de suikermassa voor
zichtig iets afkoelen met een scheutje
water. Daarna de melk (met het zout)
erbij gieten en de massa aan de kook
brengen om de karamel te doen op
lossen. De eieren in een kom losroeren
en hierbij langzaam en onder goed roe
ren de karnemelk gieten. Het mengsel
terugdoen in de pan en al roerende nog
even verwarmen om de eieren te laten
binden. Een eetlepel poederkoffie er
door mengen.
De gelatine uitknijpen en van het
vuur af in de hete puddingmassa op
lossen.
Als de massa wat afgekoeld is, de
notenpaté erdoor roeren. De helft van
de slagroom stijfkloppen met poeder
suiker en door het puddingmengsel
scheppen als dit drillig begint te wor
den. De massa overdoen in een met
water omgespoelde rijstrand of een
cakevorm met een „schoorsteen" en
stijf laten worden.
De pudding storten op een platte,
ronde schaal. De overgebleven slag
room stijfkloppen met poedersuiker.
De helft van de room vermengen met
een halve eetlepel poederkoffie. De ge
hele pudding met deze iets gekleurde
room bestrijken en de ruimte in het
midden ermee vullen.
De pudding bedekken met de ach
tergehouden, gestampte noten. Op de
slagroom in het midden wat chocolade
raspen en de pudding verder garneren
met de overgebleven witte slagroom en
chocoladeflikken.
OPBLAASBARE MELKTANK
Op het ogenblik worden door twea
Amerikaanse fabrieken opblaasbare rub
ber- en plastic tanks op de markt ge
bracht die geschikt zijn voor het ver
voer van vloeistoffen op normale land-
bouwwagens. Voor melkvervoer is het
nodig, zo meldt „Landbouwdocumenta-
tie" dat een stevige voering van plastic
wordt aangebracht. Twee man kunnen in
een kwartier een opvouwbare tank te
voorschijn halen, in de vrachtauto uit
leggen, opblazen, voorzien van de voering
en laden. Het lossen van de melk uit een
dergelijke tank, gebeurt door de melk
er uit te pompen en de gehele tank op
te rollen als een tube tandpasta. De voe
ring wordt er uitgehaald en weggegooid.
De kosten daarvan bedragen ongeveer
evenveel als die van het schoonmaken
van een metalen tank, aldus „American
Milk Review".
NIEUWE APPEL
Een kweker in Queensland (Australië)
heeft een nieuw appelras gekweekt en
dit verkocht aan een Amerikaanse kwe
kerij die er patent op heeft aangevraagd.
Men zegt dat deze appel de grootste ont
dekking is sinds die van Granny Smith.
Hij behoort tot de vroege rode rassen,
die, als hij rijp is, een zacht rode kleur
heeft.
De vrucht is stevig en goed houdbaar,
evenals dit met Granny Smith het geval
Lagere temperaturen dan van
daag, wisselend bewolkt, met hier en
daar een regenbuiDat is een van
de steeds weer terugkerende regels uit
het weerbericht van deze weken; en
men is al blij wanneer het K.N.M.I.
daarbij niet op een nat-koude winter
zinspeelt.
De overgang van herfst naar winter
is eigenlijk de vervelendste periode die
ons zeeklimaat kenmerkt. Een zondoor-
stoomde zomer is heerlijk, een droge
koude winter is ook nog wel te genie
ten, maar die plenzige bedoening van
kou en nattigheid, in de tijd dat de
herfst op één oor gaat liggen, nee
Vooral onze voeten hebben het dan
hard te verduren.
Tegenwoordig zorgt iedereen er wel
voor, dat hij bij nat en koud weer ste
vige, soldie schoenen draagt. Maar dat
goede schoeisel voorkomt toch niet, dat
tegenwoordig weer heel veel mensen
zowel over koude als over natte voeten
klagen.
De koude en vochtigheid die wij hier
bedoelen, ontstaan namelijk binnen in
de schoen zelf. De oorzaak is een slech
te huidademing van de voet en een ter
plaatse gestoorde bloedcirculatie. Zelfs
de beste schoen kan deze verschijnselen
- bij het op het ogenblik heersende kli
maat - niet voorkomen. Van groot be
lang is echter wat men dirèct op de
voethuid draagt: de sok.
Medici zijn er de laatste tijd achter
gekomen dat het allerminst onver
schillig is uit welk textielmateriaal
een sok is geweven. De zaak is name
lijk deze: iedere voet scheidt meer of
minder lichaamsvocht af; bij mensen
met „zweetvoeten" is die afscheiding
heel sterk. Wordt dit transpiratievocht
nu niet door de sok geabsorbeerd,
d.w.z. door de vezels zelf, dan vormt
zich door de hele sok heen een (zweet)
vochtlaag (nat), die alle door de voet
ontwikkelde warmte veel te snel naar
buiten afvoert. Koude voeten dus.
Wol echter, het natuurlijke haardek
van een warmbloedig dier, heeft de
eigenschap aanzienlijke hoeveelheden
vocht te absorberen, zónder daarbij
vochtig te worden. Men noemt dit
hygroscopie. Bijzonder interessant is,
dat de wol bij het absorberen van dit
vocht zélf warmte ontwikkelt. Door
dit heel merkwaardige absorberende
vermogen van wol ontstaat - indien
het weefsel na verscheidene uren tóch
met zweetvocht verzadigd zou raken -
bovendien nog een zeer langzame af
koeling. Langzaam genoeg om de voet
op temperatuur te houden.
Door de kroezige structuur van een
wolweefsel, waardoor het tot meer
dan 90°/o van zijn eigen volume aan
lucht kan bevatten, wordt de voet
omhult door een warme, donzige laag,
die de „gezondheid van de voet" op
een voortreffelijke wijze en men
wijze beschermt.
Wollen sokken zijn een tijdlang
moeilijk verkrijgbaar geweest Sokken
uit synthetisch materiaal hebben lan
ge tijd de markt beheerst. Op het
ogenblik zien wij echter dat de fabri
kanten toch weer wol zijn gaan bij
mengen. Een sok is dermate „functio
neel", en de wol in dit opzicht zo pas
klaar", dat wol eenvoudig niet uit de
sok geweerd kón worden. Zeker, de
nylon in „mengweefselsokken" ver
hoogde de slijtage weerstand. Maar in
het dagelijks gebruik voldeed (en vol
doet) deze sok veel minder dan de
wollen.
En zo zien wij dan dat de wollen
sok alom terrein herwint De rage
van sokken uit synthetische vezels in
de Verenigde Staten is al weer een
hele tijd op zijn retour, en ook in West
Duitsland zien wij de wollen sok weer
in opmars.
En om dit sokkerige verhaal te be
sluiten: ook de Nederlander keert
weer tot zijn „ouwe sok", de wollen,
terug.
Het predikaat „ouwe sok" stempelt
hem in dit geval tot een verstandig
mens
