De Gruyter wil iedereen dit nieuwe jaar
een geurig welkom bereiden:
de trouwe klanten als bewijs van waardering,
elke nieuwe klant als een prettige
kennismaking met De Gruyter's koffie.
cMile perlzen te buiten
HET HOTEL WAAR KONINGEN ELKAAR
VERDRINGEN
De Gruyter, de koffie- en theezaak, zet het
nieuwe jaar in met een klinkende koffiereclame:
Vandaag is de dag om een goed besluit te nemen.....
en betere waar en 10°/o korting te verkiezen.
Voor f 10,— aan kassabons betaalt De Gruyter U een gulden contant uit.
Iedere week een guldendat zijn er 52 nog dit jaar!
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 4 JANUARI 1961
Nr. 1
De Engelse koningin logeerde er in de particuliere suite
van de hertogin van Windsor
zonder het te weten
Vers uit de Middellandse Zee
Werktijdverkorting
bij Streekwerkplaats
VERGUNNINGEN VOOR
GROENTETELERS
Verzekeringsplicht voor
huispersoneel
U krijgt bij elke aankoop van f. 4,- De Gruyter-artikelen
Kies de koffie die U wilt
De reclame geldt ook voor Oploskoffie
De lekkerste koffie is zelfgemalen koffie
DE KOFFIE- EN THEEZAAK
FEUILLETON
1
Hoog boven Newyorks gestroomlijnde „skyline" verheffen zich de tweeling
torens van het vermaarde Waldorf Astoria Hotel. Binnen de kalkstenen
muren drommen de groten dezer aarde samen: koningen, koninginnen, presi
denten en premiers, dictators, filmsterren en alledaagse banale miljonairs.
Dit zijn ook de mensen, die jaarlijks voor een waarde van meer dan 300.000,-
aan bezittingen van het hotel ontvreemden. Want sommigen van deze hoog-
geplaatsten zijn verwoede „souvenirjagers". Als zij vertrekken, gaan er
asbakken, badhanddoeken en stukken zeep mee. Gloeilampen met de naam
van het hotel erop worden uit de fittingen gedraaid. Porselein en zilveren
theelepels verdwijnen. Ook zijn zij gretige eters. Dagelijks werken zij 13.000
broodjes naar binnen, 6.500 pond vlees, 2.500 pond vis en 12.000 eieren.
HET WALDORF-ASTORIA HOTEL MET DE HOOFDINGANG
AAN DE PARK AVENUE IN NEW YORK.
Het vorig jaar werden er in dit hotel
door de gasten 2.800.000 cocktails ge
dronken, 170.000 flessen whisky, 200.000
flessen wijn en 40.000 grote flessen
champagne.
Het gebouw van 47 verdiepingen
biedt plaats aan 3.000 gasten. En er is
een staf van 2.100 personeelsleden,
waaronder 110 telefonisten om hen te
bedienen.
De hoogste verdiepingen van het
hotel worden gereserveerd voor - uiter
aard - de hoogste gasten.
Boven de 27e verdieping liggen in een
van eerbied verstarde omgeving, die
hermetisch van het overig hotel is af
gesloten, appartementen met uiterst
kostbare antieke meubelen, Weko ta
pijten, kostbare schilderijen boven mar
meren haarden en met zijden bespan
nen wanden. Zelfs de badkamers heb
ben diverse gouden monturen. Een
apartement van 9 kamers hier in de
„Waldorf Towers" kost 150.000,per
jaar en dat is niet teveel.
De manager van deze Towers is een
allerbeminnelijkste en tactvol man, Fio-
ravanti Dell'Agnese. Het is een man
met buitengewoon veel zelfvertrouwen
en toch wist hij zich nauwelijks raad
toen de Engelse koningin en de hertog
van Edinburg bij hun bezoek aan Ame
rika plotseling besloten in de Towers
van de vermoeienissen te bekomen, al
vorens naar Engeland terug te vliegen.
De weelderige presidentiële suite op
de 34e verdieping werd toen juist be
woond door prins Feisal van Saoedie
Arabië. Dell'Agnese wendde zich tot
een van de leden van zijn gevolg en
stelde de vraag of de prins mogelijk
bereid zou zijn het apartement voor
een dag te verlaten.
„Hoe durft u iets dergelijks voor te
stellen?" schreeuwde de man uit het
gevolg. „Dit is een belediging. Ik wei
ger Zijne Koninklijke Hoogheid voor
In Ouwehands Dierenpark wordt naars
tig gewerkt aan de vernieuwing van het
aquarium. Sommige nieuwe bewoners
zwommen afgelopen vrijdag nog in de
Middellandse Zee en waren zondag reeds
op de Grebbeberg. Naast de bak met
anemonen, zeesterren en verschillende
soorten Middellandse Zee-vissen is ook
de Kongo-afdeling al gereed.
Veel vissen worden in het buitenland
gevangen en op transport gesteld door
eigen mensen. Door deze werkwijze gaat
er praktisch niets van de nieuwe levende
have verloren.
te stellen 9 kamers vol particuliere be
zittingen te laten ontruimen voor een
dame, die maar enkele uren zal blijven."
Maar toen de koningin en haar gemaal
aankwamen, werden zij begeleid naar
een prachtig apartement.
De koningin merkte met genoegen
op, dat men haar slaapkamer met haar
lievelingsbloemen een feestelijke noot
had gegeven. „Een heel aantrekkelijke
kamer", verzekerde zij Dell'Agnese. Wat
de koningin niet wist, was, dat het
apartement gedurende 20 jaren het te
huis van de hertog en hertogin van
Windsor was geweest en als „The
Windsor Suite" bekend stond. De slaap
kamer van de koningin was niets min
der dan het boudoir van de hertogin
van Windsor - die door de koninklijke
familie nooit is erkend. De koningin en
de hertog van Edinburg verlieten de
Towers zonder te beseffen welke ka
mers zij hadden gebruikt. Mogelijk we
ten zij het nog niet.
Het Waldorf Hotel laat zich nooit
door een ongebruikelijk verzoek uit het
veld slaan, mits er voor kan worden
betaald.
Koning Ibn Saoed van Saoedi Arabië
at eens in het restaurant van de To
wers en bestelde een schaal lamsogen.
De eerste kok, die vroeger in het Buck-
inham Palace heeft gewerkt, bereidde
deze nationale lekkernij zo uitstekend,
dat de koning hem een fooi van $100.
gaf, met een medaille.
Maar de meeste van deze voorname
gasten zijn karig met fooien. Een van
de 25 rijkste mannen in de Verenigde
Staten gaf een kamermeisje na een
verblijf van een maand maar enkele
guldens.
Geld is overigens geen beletsel, wan
neer er een indrukwekkende „party"
zal worden gegeven. De miljonnair
Randolph Guggenheim gaf een diner
voor 40 personen, dat per couvert
800,kostte. In echte rozenstruiken
zongen echte nachtegaals en in een
vijver midden in de zaal dreven or
chideeën. Er werd een wijn geschon
ken, die al vóór de Franse revolutie
was gebotteld en elke gast vond
een kostbaarheid ter waarde van
3000,op zijn bord.
Ja, het is een sprookjesachtige ge
legenheid.
Toen de koning van Marokko er lo
geerde, belde er een krantenman op,
die aan de klerk van de receptie ver
zocht hem met de koning te verbin
den. „Met welke koning?" vroeg een
verveelde stem, „er logeren er hier op
het ogenblik verscheidene
De Staatssecretaris van Sociale Za
ken en Volksgezondheid heeft besloten
een begin te maken met de werktyd-
verkorting voor degenen, die onder de
voorwaarden van de Gemeentelijke So
ciale Werkvoorzieningsregcling voor
Handarbeiders werkzaam zyn.
In een circulaire aan de gemeente
besturen bepaalt de Staatssecretaris
dat met ingang van 1 januari 1961 één
vrije zaterdag per maand aan de G.S.
W.-werknemers moet worden toege
kend met behoud van loon. Deze rege
ling geldt dus ook voor de in Veenen-
daal gevestigde Streekwerkplaats Z.-
O.-Utrecht.
De Prov. Voedselcommissaris voor
Utrecht maakt bekend, dat voor het teelt
jaar 1961 aan erkende groentetelers en aan
niet-erkende telers bijzondere tuinbouw
teeltvergunningen zullen worden uitgege
ven voor de produkten, als hieronder bij
elk van deze telers is aangegeven:
Erkende groentetelers
Voor de teelt van spruitkool wordt per
bedrijfsgenoot A. zonder enige beperking
bijzondere vergunning verstrekt. Voor de
teelt van augurken, welke worden geteeld
op contrakt ten behoeve van de conser-
venindustrie, een exporteur of erkende
groothandelaar in groenten en fruit, wordt
bijzondere vergunning verstrekt tot ten
hoogste een oppervlakte van 1 ha. per be
drijfsgenoot A.;
Bij de aanvrage voor het telen ten be
hoeve van de handelaar en exporteur
dient een getekend en gedagtekend teelt-
contrakt te worden overgelegd.
Contrakten ten behoeve van de conser-
venindustrie kunnen door de afnemer bij
het Produktschap worden gemeld.
Voor het ten behoeve van de conserven-
nidustrie op contrakt telen van andere
produkten dan augurken, grove peen,
sperziebonen, spinazie, spruitkool en witte
kool wordt per bedrijfsgenoot A. bijzon
dere vergunning verstrekt ten belope van
het te zijnen naam staande blijvend teelt-
recht (punten 4 en 5) met een absoluut
maximum van 2 ha en desgewenst een
minimum van 1 ha.
Erkende groentetelers met een bed rots
oppervlakte van ten hoogste 5 ha.
Vroege aardappelen met een nacultuur
Voor vroege aardappelen met een na-
cultuur van spruitkool, sperziebonen,
bloemkool, boerenkool of groenekool,
wordt op aanvrage bijzondere teeltver
gunning verleend.
Erkende groenctelers en
niet-erkende telers:
Aan iedere aanvrager wordt voor het op
contrakt ten behoeve van de conserven-
industrie telen van sperziebonen en spina
zie zonder enige beperking bijzondere
teeltvergunning verstrekt.
Voor spinazie, welke voor een exporteur
in groenten en fruit ten behoeve van de
buitenlandse verwerkende industrie op
contrakt wordt geteeld, wordt eveneens
zonder enige beperking bijzondere teelt
vergunning verstrekt.
Bij de desbetreffende aanvrage dient
een gedagtekend en getekend teeltcon-
trakt te worden overgelegd. I
Voor de teelt van vroege aardappelen
zonder nacultuur kunnen bijzondere ver
gunningen worden aangevraagd door er
kende groentetelers en door niet-erkende
telers.
Afzet van ojr bijzondere tuinbon>v-
teeltvergunning geteelde produkten
Aan erkende groentetelers, die sperzie
bonen en spinazie op contrakt telen ten
behoeve van de conservenindustrie of spi
nazie op contrakt telen ten behoeve van
een exporteur, wordt ontheffing verleend
van de publiekrechtelijke veilplicht.
Aan niet-erkende telers is het verboden
de ten behoeve van de conservenindustrie
en de op contrakt geteelde sperziebonen
en spinazie op enigerlei wijze te doen
veilen.
Met betrekking tot tuinbonen en witte
kool volgt nog een aanvullende publikatie
betreffende de regelingen, welke voor de
desbetreffende contraktteelt ten behoeve
van de industrie zullen gelden.
Aanvragen tot toewijzing van bijzondere
vergunning voor de teelt van vroege aard
appelen, met of zonder nacultuur, spruit
kool (alsmede spinazie en augurken, waar
van de teelt op contrakt zal plaatsvinden
ten behoeve van de handel), kunnen tot
1 maart 1961 worden ingediend bij de af
deling Tuinbouw van het Bureau v. d.
Prov. Voedselcommissaris voor Utrecht,
Maliesingel 12, Utrecht.
Bij dit Bureau kunnen tevens tot 1 febr.
1961 aanvragen worden ingediend ter ver
krijging van nieuw tuinbouwteeltrecht en
tot 1 maart 1961 tot overschrijving van
tuinbouwteeltrecht.
De voorzitter van de Ziekenfondsraad
heeft aan de algemene ziekenfondsen
mededeling gedaan van de totstandko
ming van een Koninklijk besluit tot
uitbreiding van de groep huispersoneel,
die verzekeringsplichtig is ingevolge de
Ziektewet en het Ziekenfondsenbesluit.
Met ingang van 1 januari 1961 is de
verplichte ziekengeld - en ziekenfonds
Goudmerk 500 gram van 376 voor 276
Roodmerk 500 gram van 312 voor 212
Blauwmerk 500 gram van 300 voor 200
Oranjemerk 500 gram van 268 voor 1 68
Superkoffie 2 blikken van 456 voor 356
Èn betere waar èn 10% korting
juist op koffie zo belangrijk.
Oploskoffie 2 blikjes of potjes van 390 voor 290'
Coffeinevrije Oploskoffie
2 blikjes of potjes van 450 voor 350
Gemalen koffie verliest snel aan geur en versheid.
Daarom is het goed elk zetsel vers te malen.
GRUYTER
Geldig van 2 t/m 10 januari 1961.
verzekering van toepassing op degenen,
die in loondienst van een en dezelfde
natuurlijke persoon uitsluitend of na
genoeg uitsluitend huiselijke arbeid
verrichten in diens private huishouding,
mits zij hun dienstbetrekking doorgaans
op tenminste drie dagen per week ver
vullen (tot dusverre moest de arbeid in
de regel op tenminste vijf dagen wor
den verricht).
Uiteraard moet ook aan de overige
voorwaarden, bijvoorbeeld betreffende
de loongrens, zijn voldaan.
Zij, die tengevolge van deze maat
regel op 1 januari 1961 verplicht ver
zekerd worden, dienen zich - indien zij
reeds vrijwillig verzekerd zijn - vóór 12
maart 1961 bij hun algemeen zieken
fonds aan te melden. Degenen, die niet
reeds vrijwillig verzekerd zijn, behoren
zich aan te melden vóór 22 januari 1961.
GROTE BUITENLANDSE BELANG
STELLING VOOR MACROPAK
Reeds thans ondervindt de van 2-9
mei a.s. in het nieuwe RAI-gebouw te
houden internationale vakbeurs voor
verpakking en intern transport, MA-
CROPAK-1961, grote belangstelling van
bezoekers uit het buitenland die ter
gelegenheid van deze expositie naar
ons land willen komen.
Zo zullen bijvoorbeeld 120 leden van
de West Coast Food Processors Asso
ciation uit Californië met een charter
vliegtuig de reis naar Nederland ma
ken, om zich op deze internationale
manifestatie op de hoogte te stellen
van de ontwikkeling die zich op het
terrein van de verpakking en het intern,
transport in zo'n ongekend snel tempo
voordoen. Zij zullen de gelegenheid be
nutten tevens een aantal vooraanstaan
de ondernemingen hier te lande te be
zoeken. o.a. op het gebied van de ver
werking van levensmiddelen.
In samenwerking met de consul-
generaal van Nederland in San Fran
cisco en de Nederlandse Kamer van
Koophandel voor Amerika te 's-Gra-
venhage, wordt door de organisatrice
van de Macropak-1961 - N.V. 't Raedt-
huys te Amsterdam - een programma
voor deze Amerikaanse fabrikanten uit
gewerkt.
(31)
Bij die woorden grijnsde hij onbe
schaamd naar het meisje. Zo er nog
een greintje liefde voor Eric bij Linda
aanwezig was, dan werd dit door die
dodelijke opmerking voorgoed uit haar
hart gebannen. Die woorden waren als
even zoveel zweepslagen aan haar toch
al zo gekwetste trots.
Inplaats dat ze echter nog meer in
elkaar kromp onder die striemende
spot, was het alsof ze nieuwe verster
king gaven aan haar aangeboren fier
heid. Haar liefde was een korte en ge
welddadige dood gestorven en koud en
gevoelloos kon ze opeens Eric in het
gezicht kijken.
Even keek Eric verwonderd naar de
verandering die zich aan haar voltrok.
Dat raakte zijn ijdelheid van erkende
veroveraar en hij werd nijdig.
„Kijk voor je verwaand nest" bulder
de hij en schieten jullie een beetje op,
ik zou anders eens spijt kunnen krij
gen van mijn lankmoedigheid. Rijk,
verwaand en verwend, het is wel eens
goed dat jullie in aanraking komen met
de andere kant van het leven. Ze wilde
met me langs de wegen trekken, naïef
wurm, zeker op water en brood, om
nog niet te spreken van de narigheid
als haar schoonheidsmiddelen zouden
opraken. Nee, geld is er nodig, altijd
weer geld. Als je van het leven ge
nieten wilt en geld wilt hebben, moet
je naar stommelingen zoeken die teveel
hebben. Een huwelijk met dat mooie
kind had nog zo gek niet geweest, maar
dan mét de centen van papa er bij
hoor. Nu krijg ik dat geld toch wel en
bovendien geen blok aan mijn been."
Al sprekend hield hij strak het oog
op de handelingen van Hilko. Deze liet
zich nu juist niet van de handigste zijde
kennen. Hij berekende dat hij zelf, als
hij straks door Eric gebonden zou wor
den, weinig kans zou maken om los te
komen. Daarom moest hij proberen om
in de lussen welke hij om Linda heen
moest slaan, wat ruimte te krijgen.
Linda lag weer volkomen apathisch
in de stoel. Plotseling merkte Hilko dat
haar lichaam omhoog veerde. Hij keek
verwonderd op en zag hoe haar ogen
straalden. Op hetzelfde ogenblik klonk
een schorre kreet van Eric en beschreef
zijn revolver een sierlijke boog door de
wagen.
Terwijl Hilko met een vrij onnozel
gezicht nog met de touwen in zijn han
den stond, had Polten Eric al in be
dwang en lag Linda wenend in de ar
men van haar vader. Achter dat groep
je trachtte ook Voorhout zich nog een
weg naar binnen te banen, wat hem
slechts gedeeltelijk gelukte.
Eric kreeg de boeien om en de heer
Wevels vroeg of hij dezelfde voorzorgs
maatregel niet met Hilko moest nemen.
„Maar meneer Wevels" kreet Voor
hout diep verontwaardigd, „Hilko is
mijn zoon." „Het is mogelijk", zei We
vels met een verstoord gezicht, „of dit
nu uw zoon is, of niet en of hij nu in
dit dorp thuis hoort maak niets uit,
maar ik zag toch duidelijk dat hij mijn
dochter aan het knevelen was. Ik krijg
soms de indruk dat jirilie denken dat
hier in het dorp alleen maar engelen
geboren worden en al wat van daar
buiten komt deugt niet."
Linda had intussen al enkele pogin
gen gedaan om haar vader in de rede
te vallen. Tussen huilen en lachen
door, verklaarde ze dat Hilko juist haar
leven had gered. Ze dacht waarlijk daar
onder de vloer te sterven van benauwd
heid. Toen ze uit haar flauwte bijkwam,
lag ze daar al, gebonden en met een
prop in haar mond. Het was daar don
ker, muf en vies en zo kreeg het gevoel
levend begraven te zijn. Eric had zich
niets aan haar gelegen laten liggen.
Langzaam kwamen ook honger en dorst
haar kwellen o, alsjeblieft, geef me
een glaasje water", onderbrak ze zelf
haar relaas.
In de grote auto van de heer Wevels
werd even later voor ieder een plaatsje
gevonden. Zelfs voor Eric, die met een
verbeten gezicht alles langs zich heen
liet gaan en wiens rusteloze ogen ver
raadde dat hij nog op een ontsnapping
broedde. Voor hem werd een zitplaats
naast Polten ingeruimd en deze ontging
geen enkel gebaar van zijn arrestant.
Terwijl Eric beneden in de cel werd
ondergebracht, verzamelden zich boven
in het gemeentehuis de verdere leden
van het gezelschap. Het was nodig dat
verschillende gegevens even op schrift
werden gesteld.
Linda voelde zich door de onverwach
te goede gang van zaken zo opgemon
terd, dat ze alle medewerking kon
geven. Ze was in de ene nacht vol bit
tere tegenslagen, van een mooi, maar
ij del meisje tot een gevoelige vrouw
gegroeid.
Haar gezicht, nu helemaal ontspannen
bleef diep ernstig bij al de onderzoe
kende vragen van Polten. Haar liefde
was in rook vervlogen, maar nu reeds
voelde ze medelijden met Eric. Ondanks
de harde les die hij haar had toege
bracht, had ze al weer moed om het
leven aan te kijken, maar hij zou een
tijdlang uit de maatschappij verwijderd
worden. Dat betekende voor iemand
die het vrije leven zo gewend was, een
dubbele straf. Ze spaarde bij het ver
strekken van gegevens zichzelf niet en
meende dat ze door haar gedrag wel
enige aanleiding tot zijn optreden had
gegeven.
Haar nuchtere woorden maakten wel
duidelijk dat hier geen liefde meer in
het spel was, maar rijpe gedachten
waaraan de benauwde uren onder in de
wagen niet geheel vreemd waren.
Tijdens de ernstige gesprekken zorgde
rechercheur Hermans voor enige vro
lijke momenten. De telefoon rinkelde en
Polten pakte de hoorn.
Opgewonden vertelde Hermans dat
de grenzen hermetisch gesloten waren,
maar dat was de hoofdzaak niet. Bij het
nagaan van de aantekeningen was het
hem opgevallen dat Eric, die zij ver
dachten van de ontvoering van Linda,
ook best die schilderijendiefstal ge
pleegd kon hebben. Hij had immers dat
zwarte krulhaar waar telkens sprake
van was.
„Houd u in ieder geval de grenzen
secuur dicht", zei Polten op een gemoe
delijke toon, „je kunt nooit weten of hij
soms nog hier uit de cel zal ontsnappen.
Ja, wat de diefstal van de schilder
stukken aangaat, dat is ook opgelost en
wanneer je nog afscheid wilt nemen
van meneer Wevels en zijn dochter, ze
zijn momenteel hier op het gemeente
huis."
Een harde klik bewees dat Hermans
nijdig de verbinding verbrak.
HOOFDSTUK XII
Besluit.
Drommen mensen verdrongen zich
om het gemeentehuis. Een allerliefst
bruidje en een aan alle meisjes-idealen
beantwoordende bruidegom stapten uit
een leuk ouderwets koetsje. Meerdere
koetsjes waren voorgereden en het was
een groot gezelschap dat het tegelpad
van het gemeentehuis betrad. Toch
fluisterde de bruidegom ondeugend
tegen het bruidje, of ze niet liever ach
ter het gemeentehuis wilde schuilen
voor de regen?
„Maar het regent helemaal niet", zei
Marrigje, terwijl ze Bob met stralende
ogen van achter haar bruidsluier aan
keek. Natuurlijk begreep ze zijn toe
speling wel, op de avond die nu zo lang
geleden en zo ver weg leek, maar die
hem bijna noodlottig werd.
Wat was er in die tussentijd veel ten
goede gekeerd. Terwijl nu de ene fees
telijke gebeurtenis na de andere stond
te wachten, was het toen een tijd van
misverstanden, misdadigheid en tranen.
Na alle emotionele zaken had Bob
zijn veroverde plaats in het huis van
burgemeester Zwiersma kunnen behou
den. Haar vader had zich helemaal met
de familie Wevels en hun industrie
kunnen verzoenen.
Het gezin Dintel had hun nieuwe huis
betrokken.# Hilde Vrenken had zich
blozend verontschuldigd dat ze nu weer
haar huis nodig had, daar ze zelf een
huisgezin ging vormen. Wie opper
wachtmeester Polten met een stralend
humeur en een overgelukkig gezicht
door de gemeente zag paraderen hoefde
niet te twijfelen wie de uitverkoren
bruidegom van Hilde was.
Op het ogenblik was echter alle aan
dacht voor Marrigje en Bob. Zij, die
geen plaatsje meer vonden in de trouw
zaal, bleven geduldig buiten wachten.
Na een blik op zo'n gelukkig paartje
viel het dagelijks werk weer lichter.
Het deed de wachtende vrouwen weer
beseffen, dat de vreugde van deze dag
meegedragen moest worden om later
te mengen met de dagelijkse plichten
van sokken stoppen, bedden opmaken
en vaten wassen.
Tussen de bruiloftgasten stapte met
opgewekt gezicht ook burgemeester
Zwiersma naar binnen.
„Had je dat ooit kunnen denken
buurvrouw?" vroeg de een aan de ander.
„Nee mijn lieve mens, hij behandelde
die Wevels vroeger of ze lucht voor
hem waren.'
„En zoals het aangepapt is met die
Voorhout."
„Geen wonder zeg. Die Hilko heeft
maar wat een dappere rol in die zaak
gespeeld. Hij ontdekte de vermiste
Linda en vond gelijk de schilderijen."
„Dat was me anders een schrik, zo'n
boef in ons midden."
„Laat ik je nou vertellen buurvrouw,
dat ik daar helemaal niet vreemd van
stond te kijken. Dat overdreven lange
haar, die bakkebaardjes en dat tanden
borstel t je onder zijn neus. Ik zeg maar
zo, als er werkelijk waarde in een mens
zit, dan hoeft de buitenkant niet zo
overdadig opgesmukt te worden."
„Dat is een waarheid als een koe. Die
Eric heeft nu een geduchte straf uit te
zitten. Het is te hopen dat hij intussen
zijn leven betert en daar in de gevan
genis een fatsoenlijk vak leert."
„Ja, alles is op zijn pootjes terecht
gekomen. Als je ziet hoe die Linda ver
anderd is. Heb je het laatste nieuws al
gehoord?"
„Nee, zeg het me vlug mens, wat is er
aan de hand? Als je de verloving van
Hilko en Ineke bedoeld, dat weet nu
iedereen hoor."
„Moet je denken. Nee, het gaat over
Linda Wevels. Ze bezoekt immers ook
de zieken in de ziekenhuizen. Daarom
ging ze ook steeds naar Theo Vrenken,
je weet wel, die plotseling wegens
brandwonden naar het ziekenhuis
moest. Ik heb dat, tussen haakjes, nooit
helemaal goed begrepen, want ik heb
van brand nooit iets gemerkt. Maar
nuja, je gaat niet voor je lol in het
ziekenhuis liggen. Hij moet nu enorm
vooruitgaan, maar Linda gaat steeds
meer naar hem toe. Ze zit uren aan zijn
bed. Een mens snapt niet wat er alle
maal zo te smocsen kan zijn. Enfin, het
schijnt beiden zo te bevallen dat er na
zijn terugkomst een verloving van
komt."
„Toe maar, och mens, dan komt er
voorlopig geen einde aan de pret hier
in het dorp. Maar ik mag het wel, je
blijft er jong bij. Beter zo, dan al die
akelige akkevietjes die we destijds da
gelijks meemaakten. Een beetje sensatie
mag ik wel, maar het moet niet alle
perken te buiten gaan, o zo, buur
vrouw."
Boven in de trouwzaal klonk het
schuchtere „ja" van Marrigje en de
sfeer van geluk die er van Bob en Mar
rigje uitging, deelde zich mede aan alle
aanwezigen in de zaal.
EINDE