Vijftig jaar geleden voltrok een drama
rond de Zuidpool
FLORYN
DE
TWIST
RIJ LES?
Seller Set
Öy
MARINO!
VEEL DEINING OVER
Een goed kostuum: zuiver wol,
perfecte zit, comfortabel
KRUISWOORDPUZZEL
Sanapirin qqq
ARAM
De Heer
der
slangen
SCHERPENZEEL
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 9 FEBRUARI 1962
Nr. 12
NATUURLIJK IETS VAN
een
dans
NR. 82
DRUK VERENIGINGSJAAR VAN FOK- EN
CONTROLEVERENIGING TE EDERVEEN
blust snel opkomende griep
DE JONGEREN EN DE
POLITIEK
nylons
nu reeds vanaf f 2.50 bij
^5??^ in de nieuwe notenkleuren
Wedloop tussen de Engelsman Scott
en de
Noor Amundsen
..De Oostelijke hemel werd in wiegend dageraad
-licht gehuld. Plooi na plooi ontvouwden de
bogen en sluiers van trillend licht zich hoog aan de
hemel. Het helderste licht scheen te drijven om zich
op een bepaalde plaats in grillige plooien te verza
melen. waaruit stralenbundels omhoog schoten, om
zich vervolgens in golven te verspreiden. Het spreekt
tot de verbeelding, doordat het iets volmaakt, gees
telijks suggereert. Iets dat bezield is met zwevend
etherisch leven. Men vraagt zich af, waarom de his
torie geen melding maakt van aurora-aanbidders..."
Deze regels uit het dagboek van kapitein Scott
doen ons afvragen: Is Scott zelf niet zo'n aurora-
aanbidder En hij niet alleen, maar al die
waaghateen"Cook Palmer Bellinghausen
Wilkes RossShackleton Gerlache
Amundsen..., ByrdZijn het eigenlijk niet alle
maal aurora-aanbidders Want wat dreef hen
naar het onherbergzame land rond de Zuidpool?
Wat voerde hen er toe om tot een gebied door te
dringen, omringd door woelige zeeën, zeer hoge
bergketens en waar de temperatuur verre van aan
genaam is? Waarom trachtten deze mensen door te
dringen tot het hart van het witte continent, tot
de Zuidpool? Het begeerde punt op antarctica
„Het is de taal der mystieke tekens en wonderen",
schreef Scott, toen hij poëtisch de aurora-australis,
het Zuiderlicht, uitbeeldde in een overigens zeei^,
prozaïsche omgeving.
Het avontuur: Het overschrijden van de grenzen
der wereld, zal de mens die van nature alles wil
onderzoeken altijd blijven aantrekken. En daar
om al die bovenmenselijke inspanningal die
durf die moed dat doorzettingsvermogen
maar ook, die teleurstelling dat leed Als er
iemand is geweest, die dit heeft ondervonden, dan
is het wel de Britse marine-officier Sir Robert Fal
con Scott
WEDLOOP TUSSEN TWEE
ONTDEKKINGSREIZIGERS
Voordat Scott zijn Zuidpoolexpeditie ondernam in
de „Zomer van 1911-1912, had hij al enige ervaring
opgedaan omtrent dat gebied en het daar omheen
liggende vasteland antarctica. Als 35-jarige kapi
tein van de marine, had hij in 1901 al een tocht
naar dat deel van de wereld ondernomen. Veel
succes had hij toen niet. Maar sindsdien had hij
maar één wens: Het planten van de Engelse vlag
op het onderste puntje van de aarde. Deze Engels
man bezat heel wat eigenschappen, juist nét niet
geschikt voor een ontdekkingsreiziger. De bekende
schrijver Sir James Berrie zei van hem: „Hij was
verstrooid, humeurig, slecht mensenkenner, senti
menteel, lichamelijk zwak, een dagdromer en lui
Of was deze Engelsman juist wel geschikt voor
het ondernemen van waagstukken? Want dezelfde
Berrie en wie kende Scott beter dan hij
schreef ook: „Hij legde zichzelf een strenge discipli
ne op een beschouwde zijn sentimentaliteit en dag
dromen als doodzonden. Hij dwong zichzelf zich
ervan te weerhouden toe te geven aan zijn luiheid."
In ieder geval bleef Scott in zijn vaderland er
op hameren, dat het een Engelsman moest zijn, die
het eerst de Zuidpool zou bereiken. Hij slaagde er
in om een fonds te stichten en om zelfs de Engelse
regering te bewegen hem subsidies te verlenen.
Scott kreeg dus zijn zin en op 12 oktober 1910 lag
de walvisvaarder „Terra Nova", bemand met goede
zeelieden en ervaren geleerden, in de Australische
haven Melbourne. Deze haven zou het uitgangspunt
worden vap de expeditie. Daar hoorde Scott voor
het eerst, dat hij een concurrent had. Niemand min
der dan de Noorse onderzoeker Roald Amundsen
was tezelfdertijd van plan om de Zuidpool te bezoe
ken. Amundsen was een ervaren poolreiziger, een
avonturier, een doorzetter. Zijn eigenlijke doel was:
het bereiken van de Noordpool. Het plaatsen van de
Noorse vlag op de Zuidpool was voor hem slechts
een middel tot het bereiken van zijn werkelijke
levensdoel. Hij was dan ook van plan om met het
schip van Nansen. de „Fram" de Ross-zee binnen
te varen en verder met sleden tot het gestelde doel
te komen.
En zo begon de wedloop tussen „Terra Nova" en
„Fram", tussen Scott en Amundsen, tussen Enge
land en Noorwegen.
Scott zette koers naar de Mc. Murdo zeeëngte,
waar hij het basiskamp „Evans" inrichtte. Vandaar
voer de Terra Nova naar de Walvisbaai.
Amundsen was toen reeds gearriveerd in de buurt
van Klein-Amerika, alwaar hij zijn uitgangskamp
„Framheim" opbouwde. De Noren waren ruim 160
kilometer dichter bij de Pool dan de Britten. De
Wedloop was nu in volle gang. Amundsen vertrok
op 19 oktober 1911. Scott ging elf dagen later op
pad. De Engelsman volgde ongeveer het pad, dat
Ernest Shacleton had betreden. Een toch van maar
liefst 1475 kilometer. Om de 100 km. werd ten
voorraaddepót aangelegd, voorzien van brandstof en
voedsel. Met motorsleden, Mantsjoerijse ponny's en
hondenspannen werd het materiaal vervoerd. Hulp
groepen begeleiden Scott en zijn vier helpers, die
tenslotte als vij fling de laatste etappe zouden afleg
gen. Het zat Scott van het begin af al niet mee. Drie
ponny's verdronken, een orkaan overviel de pool
reizigers, daarna was het buitengewoon „warm"
weer, waardoor de mannen dagenlang door de ge
smolten ijspap moesten waden. Eindelijk werd hard
blauw ijs bereikt. Het ging nu wat sneller. De
groep bereikte het plateau, 2.000 meter boven de
Ross-ijsbank verheven. Op 4 januari 1912 keerden
de laatste begeleiders terug. Scott en zijn vier met
gezellen maakten zich op voor de laatste tocht.
Nog „slechts" 240 km scheidden hen van de Zuid
pool. Het weer was goed, de reizigers verkeerden in
prima condidtie, de stemming was uitgelaten. Spoe
dig zou het doel van de onderneming zijn bereikt.
Dan zou de marine-officier Robert Falcon Scott de
Engelse vlag planten op de Zuidelijkste plek van
de aarde. En met Scott zouden zijn reisgenoten be
roemd worden. De sergeant Edgar Evans, een boom
van een kerel, speciaal aangetrokken om het zware
werk te doen, kapitein L. E. C. Oates, een officier-
met veel eergevoel, dr. E. W. Wilson, een bekwaam
en moedig arts en luitenant H. R. S. Bowers, een
marinier van het goede soortEen klein, maar
taai groepje. Nadat de mannen de 88ste breedte
graad hadden gepasseerd en nog maar 100 km van
het zo begeerde eindpunt verwijderd waren, deden
ze een voor hen zeer ontstellende ontdekking. Op
eens zagen zij verse sledesporen in de sneeuw. De
mannen keken elkaar aan, niemand zei een woord,
maar ze dachten hetzelfde. Ze wisten het nu met
trieste zekerheid: Amundsen was hen voor... Alle
moeite, alle ontberinghet was tevergeefs ge
weest. Toch zetten de Engelsen de tocht voort. Op
17 januari kregen ze een tent in 't zicht. Ze be
hoefden niet te raden op welke plaats die tent
stond. Boven op de top van de tent woei fier een
vlag. Rood met blauw kruisDe Noorse kleuren
DE GROTE OVERWINNING
HET DROEVIG EINDE
Op 18 januari 1912 betreedt Scott de tent van zijn
voorganger. Daar vindt hij het schriftelijk bewijs
van zijn nederlaag. In de tent ligt een brief van
zijn rivaal: „Polheim, 15 december 1911. Waarde
kapitein Scott. Daar u vermoedeliik de eerste zult
zijn, die deze plek na ons bereikt, wil ik u vriende
lijk verzoeken deze brief aan koning Hakon VII te
doen toekomen. Wanneer u iets van de artikelen,
welke wij in deze tent hebben achtergelaten, kunt
gebruiken, aarzel dan niet dit te doen. De slede, die
wij buiten hebben achtergelaten, zou u misschien
van nut kunnen 2ijn. Met beste groeten wens ik u
een behouden terugkeer.
Hoogachtend, Roald Amundsen."
Hoe was het de Noren vergaan? Na een mislukte
start waren ze, zoals reeds is gezegd, op 19 oktober
1911 weer vertrokken van basiskamp „Framheim".
De Noor ondernam de tocht met vier anderen en
vier sleden, licht geladen en getrokken door hon
den. Ook zij hadden met moeilijkheden te kampen.
Mist en ander slecht weer was ook hun deel. Geest
driftig zetten ze echter door. Eenmaal op het ijs-
plateau gearriveerd ging het stukken beter. Het
weer werd goed, de bodemgesteldheid was prima.
Op iedere vijf kilometer werd een sneeuwbaken ge
maakt om terugkeer te vergemakkelijken. Per 100
km. werd een voedselopslagplaats ingericht. Ge
middeld werd 24 km per dag afgelegd. Voort ging
het van de Axel Heiberg-gletscher af landinwaarts.
Op 8 december werd het punt bereikt tot waar
Shackleton was gekomen. Op 14 december kwamen
de mannen op het punt waar de zon „stilstaat". De
Noren bivakkeerden vier dagen op de Zuidpool.
Zij plantten de vlag op de preciese plaats. De te
rugtocht verliep letterlijk van een leien dakje. In
1913 nam de Noor Amundsen de hulde van zijn
land in ontvangst. Hij was de overwinnaar van de
Zuidpool
Hoe anders is de terugtocht van Scott en zijn
mannen. De sergeant Evans, waarvan Scott zoveel
verwachtte, blijkt het minst bestand tegen de ont
beringen, die de ontgoochelde poolreizigers onder
gaan. Het weer is zeer slecht. De lange sergeant
krijgt te weinig voedsel voor zijn grote lichaam.
Op zekere dag valt hij, een hersenschudding is het
gevolg. Hij kan niet verder. De anderen besluiten
bij hem te blijven. Kort daarop sterft Evans. Het
volgende slachtoffer is kapitein Gates. Met zijn be
vroren ledematen kan hij moeilijk vooruitkomen.
Hij is de andexen tot last. Dat wil hij niet. In zijn
zak zit een opium-tabletje. Hij heeft het witte pil
letje maar door te slikken om in te slapen
voorgoed. Op een nacht, wanneer de mannen weer
eens in de tent moeten schuilen voor een orkaan,
verlaat Oates heimelijk de schuilplaats Niemand
heeft hem ooit weer teruggezien.
De overige drie strompelen nog enige dagen ver
der in de hoop het eerstvolgende voedseldepöt te
bereiken. Een nieuwe orkaan steekt op. De mannen
ki-uipen voor het laatst in hun tent en gaan in hun
slaapzakken liggen. Het is eind maart 1912. Hoe
lang zij hebben geleefd weet niemand. Scott ge
draagt zich voorbeeldig. Hij schrijft brieven aan de
vrouw van dr. Wilson en aan de moeder van luite
nant Bowers. Niemand denkt aan zelfmoord. Scott
schrijft met zijn bevroren vingers nog een laatste
verantwoording. Hij tracht het falen van zijn missie
te verklaren, maar hij weet er zelf geen weg mee.
Dan sterven, het moet omstreeks 29 maart 1912
zijn geweest, de drie Engelsen. Zij hadden alles
tegen. Zij vinden de dood op 240 km afstand van de
Mc Murdozeeëngte op 169° 15' O.L. en 79° 38' Z.B.
op 21 km. afstand van één der voedselplaatsen
Acht maanden later vindt een opsporingsploeg
de stoffelijke restenRobert Falcon Scott had
zijn leven opgeofferd voor een ideaal. In zijn ver
antwoording schreef hij: „Doch daar wij bereid zijn
geweest ons leven in te zetten bij deze onderneming
voor de eer van ons land, doe ik een beroep op onze
landgenoten ervoor te zox-gen, d»>t or voor hen, die
van ons afhankelijk zijn, behoorlijk wordt gezoi-gd.
Wij buigen het hoofd voor de voorzienigheid, vast
besloten ons best te blijven doen tot het einde
De „Union Jack" ging halfstok, want de Engels
man Scott was een man, die de vlag van zijn land
tot het laatst hooghield.
(Nadruk verboden).
JONGE EN OUDE GENEVER
HULDEBLIJK
VOOR 23 NEDERLANDERS OP
VALEXTIJNDAG 1962
Op 14 februari is het weer Valentijndag,
de „Dag van de Vriendschap". Een in de
Angel-Saksische landen reeds druk ge
vierde dag, in Nederland een snel aan be
kendheid winnend gebeuren. Dit is voor
al gekomen door de traditionele, jaarlijk
se aanbieding van een nationaal Valen-
tijnhuldeblijk aan een aantal Nederlan
ders, die zich op bijzondere wijze ver
dienstelijk maakten voor hun medemen
sen. Dit jaar koos het Valentijn Comité
23 Nederlanders, verdeeld over het gehe
le land, uit om op 14 februari a.s. gehul
digd te worden. De namen van de be
trokkenen blijven echter tot die dag ge
heim.
Er is de laatste tijd veel deining ontstaan over de uit Amerika komende
dans: de twist, één van de jongste onder de grillen van de dansvloer.
Slechts weinigen in ons land kunnen de twist dansen, al hoeft men er
niet meer voor te doen dan wiegen en draaien op een eindeloos ritme
van allerlei soort.
Voor zover thans bekend, wordt de twist op geen enkele dansschool in
ons land onderricht en zelfs op een dansvloer zelden gesignaleerd. De
stand van zaken in ons land is thans zo, dat wie het waagt te twisten of
ernstig wordt vermaand of met een geringschattende grijns wordt aange
gaapt, omdat men in ons land nog niet rijp is voor de twist en dat mis
schien wel nooit wordt ook.
Anders is dit in het buitenland, waar
vooral in Amerika, Frankrijk, België en
Duitsland de rage hand over hand toe
neemt. De film en de verschillende gram
mofoonplaten werken dit nog aanzienlijk
in de hand.
BEWEGINGEN
De twist is als het ware een probleem
geworden, waarmee - hoe kan het ook
anders - vooral de dansleraren zich in
tensief bezighouden. Onlangs werd dan
ook in Den Haag een studiedag over de
twist gehouden welke uitsluitend toegan
kelijk was voor dansleraren.
Juist hier is een duidelijk verschil van
opvatting naar voren gekomen. Er is een
groep ontstaan die de twist vulgair noemt
en die er niet voor terugdeinst te bewe
ren, dat de nieuwe dans de mensheid naar
de „morele ondergang" voert, terwijl een
tweede groep van mening is, dat er niets
vulgairse aan de twist zit.
De grondslagen van de twist zijn: a.
Wordt het ons mannen op het stuk van kleding eigenlijk niet te moeilijk gemaakt?
Is de variatie in stoffen, dessins, kleuren en ook wel modellen tegenwoordig niet
zodanig groot, dat wij onze zekerheid beginnen te verliezen als het op het kopen
van een kostuum aankomt? Het is ontegenzeggelijk waar dat herenmode werkelijk
j herenmode is geworden. Dat betekent dat ieder jaar, en soms wel vaker, nieuwe
kleuren verschijnen, nieuwe dessins, andere modellen. Maar al maakt dat het kiezen
niet gemakkelijker, een grcot voordeel is toch dat tegenwoordig praktisch iedex-e
man iets van zyn strikte privé-smaak in al die collecties kan vinden.
SCHAAKNIEUWS
Maandag 5 februari j.l. speelde het
2e tiental van de Veenendaalse Schaak
vereniging een competitiewedstrijd te
gen OSV I uit Oosterbeek.
Deze wedstrijd was voor beide teams
van groot belang, daar OSV in degra
datiegevaar verkeerde, terwijl Veenen-
daal de kampioenskansen niet mocht
verspelen. De Veenendalers hebben
zich echter niet laten verrassen en hun
tegenstanders met een 6-4 nederlaag
naar huis gestuurd. De individuele uit
slagen waren:
VSV II OSV I
C. v. Genderen R. v. d. Zee 10
L. Ebskamp J. Janse 10
C. Beijer H. Bergman
W. v. Dam J. Roza 01
E. v. Ravenswaay H. Mentink 10
M. de Kleuver L. Wagenvoort 10
Chr. ter Hogt C. Huls '/»-'/»
A. Blankespoor C. v. Rijn01
Dr. M. v. Dam J. v. Doorne 10
H. v. Aller Dr. J. Noorlander 01
De uitslagen voor de 19e ronde van
de onderlinge competitie waren:
J. N. Elenbaas J. W. Boelens 01
H. Heikamp G. A. Blankestijn Vt-Vt
J. Griffioen v. d. Bovenkamp
G. Heikamp G. R. Kets»/»->/«
C. J. Vink C. Wijnberger 1—0
R. Sukkel F. Luchsinger01
Maandag 12 febr. speelt het 3e tien
tal tegen ESV II uit Ede.
HORIZONTAAL: 1 kalm, 6 ri
vier in Engeland, 9 godin v. d.
twist, 10 bergplaats, 11 lans, 13
voorwerp om te malen, 14 gem.
in N.-Brabant, 15 platte gebak
ken steen, 16 ontkenning (Eng),
17 roodachtig, 18 voorzetsel, 20
atmosfeer (afk.), 21 wilde haver,
23 voorzetesel, 24 dorp in Gel
derland, 26 bekende afkorting,
28 vruchtje, 29 muzieknoot, 30
geestrijke drank, 32 mandje, 33
pret, 34 houten klepper, 36 slaapt
men op, 37 langwerpig rond, 38
spijker, 40 Nederlands dichter
uit de 19de eeuw, 41 tijding, 42
voorvoegsel, 43 gem. in Gelder
land.
VERTICAAL: 1 woud, 2 dorp
in Gelderland, 3 oorlogsgod, 4
schijn, voorkomen, 5 rijschool
(afk.), 6 dorp in Gelderland on
der Vuren, 7 lieden van adel,
8 telwoord, 10 plomp, 12 Neder
lands dichter, 13 voorwerp om
te snijden, 15 kruisnet, 16 kor
ter, 17 vis, 19 hijswerktuig, 21
gewicht, 22 onderricht, 25 kippenloop. 27 zich verstouten. 29 ontgonnen land. 31
maand van het jaar, 32 schel, 33 schrijfkosten, 35 deel van een boom, 36 nors, 37
familielid, 38 zot. 39 deel van het oor, 41 soort onderwijs (afk.).
Maandagavond hield de Fok- en Melkcontrolevercniging Ederveen en Omstreken
haar jaarvergadering in Hotel Hupkes aan de Klomp. De leden werden weer voor
gelicht over de gang van zaken in het afgelopen verenigingsjaar, dat weer tal van
aktiviteiten telde. De voornaamste feiten waren wel het schetsen van het 1000ste
kalf en de gehouden fokdag, waar -'e leden met hun beste dieren verschenen.
Voorzitter W. den Hartog memoreerde
deze gebeurtenissen in zijn openingswoord
en wees op het grote belang van oordeel
kundig fokken en het doen van controle.
In cijfers gaat de Ederveense vereniging
steeds meer de weg van de kwaliteit op!
In Gelderland zijn 214 controleverenigin
gen. Daarvan staat Ederveen op de der
tiende plaats, na van de 23ste plaats te
zijn opgeklommen. Dit geldt het werk
van de fokvereniging.
De melkcontrole bezette de 62ste plaats.
Waren er vorig jaar zes bedrijven, die
een vetgehalte bereikten van 4 nu zijn
het er 20. Deze cijfers wijzen op een ver
betering van het gehalte, een resultaat
van een gedegen fok- en controle arbeid.
Het aantal leden daalde met drie tot
een getal van 101. Het aantal geregis
treerde koeien steeg echter met 34 tot een
getal van 1030.
Aan de orde kwam voorts de contribu
tieregeling 1962. In verband met grotere
uitgaven (o.a. voormonsternemen) werd de
contributie voor hen, die alleen lid zijn
van de Melkcontrolevereniging verhoogd
met 1,per koe. Voor leden van de
fokvereniging met 0,50.
Bij de bestuursverkiezing werden de af
tredende heren M. Hupkes, G. Lagerwey
en A. Boers herkozen. De penningmeester
G. Lagerwey bracht een goed verslag uit
van de financiële basis der vereniging.
Na de pauze werden aan de kampioenen
van de gehouden fokdag op 23 aug. 1961
de prijzen uitgereikt, meest bestaande uit
fraaie bekers en medailles.
OPLOSSING PUZZEL Nr. 12
HORIZONTAAL: 1 Eijgelshoven, 8 An.
9 na, 10 To, 12 teems, 15 n.d., 16 Ems,
18 sla, 19 toe, 20 Let, 22 ter, 24 odol, 25
doch, 26 oir, 28 Dee, 29 ijlt, 31 aar, 33
Pim, 35 N.S., 36 stram, 38 Ne, 39 pt, 40
es. 42 Nederasselt.
VERTICAAL: 1 Est-en-Opijnen, 2 ga,
3 ent, 4 spel, 5 ons, 6 v.a., 7 Nederhemert.
11 om, 13 Est, 14 mat, 15 no, 17 sloot, 19
troep, 21 Eli, 23 Ede, 27 rat. 28 dra. 30
L.S., 32 aria, 34 in, 36 sté, 37 mes, 39 pd,
41 Se.
VOETSPOREN GEVONDEN
100 MILJOEN JAAR OUD
In een steengi-oeve in de buurt van
Swanage, in het Engelse graafschap Dor
set, zijn voetafdrukken van een Dinosau
rus ontdekt die meer dan honderd mil
joen jaar oud zijn. De voetstappen, die
zich over een afstand van 26 voet op de
bodem van de steengroeve uitstrekken
alvorens onder een rotsmassa te verdwij
nen, zijn, volgens de deskundigen, het
langste Dinosaurus-spoor dat ooit in Gr.
Brittannië is blootgelegd.
Dr. Alan Charig, de conservator van de
afdeling fossiele reptielen van het British
Museum heeft verklaard dat het opmer
kelijk is dat dit enorme schepsel, een
tweevoeter die wellicht van neus tot
staart twaalf meter mat en zes meter
hoog was, zulke verbazingwekkend klei
ne stappen deed: De afstand tussen de af
drukken is slechts een vijf en veertig cen
timeter.
EXTRA LANDBOUWSUBSIDIE IN
ENGELAND
De Britse minister van Landbouw
heeft onlangs in antwoord op een in
het Lagerhuis gestelde vraag verklaard
dat de totale landbouwsubsidie, die
voor het lopende begrotingsjaar oor
spronkelijk was geraamd op ongeveer
2.660 miljoen gulden, waarschijnlijk
met een bedrag van 780 miljoen gulden
zal moeten worden aangevuld. Dit is
voornamelijk te wijten aan de geringe
re financiële opbrengsten in de vee
teeltsector. Volgens een bericht in „The
Financial Times" zullen deze extra
uitgaven mogelijk veel stof deen op
waaien doordat de lage marktprijzen
voor vlees (speciaal rundvlees), die als
de voornaamste oorzaak worden be
schouwd. niet tot uiting zijn gekomen
in lager winkelprijzen, aldus „Land-
bouwwereldnieuws".
Er is een ding, dat - althans in de z.g.
„betere confectie" - niet veranderde:
Stijl! En stijl is sterk gebonden aan voor
treffelijke stofkwaliteit, zorgvuldige mo
dellering en de beste wijze van confec
tionering. Een goed gesneden en goed ge
fabriceerd kostuum, van een voortreffe
lijke stof, zal de drager er èltijd chiquer
doen uitzien dan het weliswaar goede,
maar toch altijd mindere (en dan ook
goedkopere) massa-produkt. Een goed „ge
sneden' zuiver wollen kostuum, zorgvul
dig geconfectioneerd, hééft dat stijlkarak
ter. Voor het komende voorjaar zullen
we die „stijlkostuums" overal in de eta
lages weer tegenkomen. De kostuums van
de Groningse confectie-industrie en meer
in het bijzonder van een deel van deze
industrie, die zich georganiseerd heeft in
de z.g. „Stijlgroep Groningen," zullen
daarbij zeker weer een belangrijke plaats
innemen.
Wat men aan zo'n beter kostuum over
het algemeen niet ziet, is het feit, dat het
veel langer meegaat en - wat men eigen
lijk nog beter in het oog diende te hou
den - dat het ook veel langer móói blijft.
Of in een herenkostuum het best denk
bare vakmanschap is geïnvesteerd, kan de
leek bij zijn aankopen meestal niet be
oordelen. De detaillist kan dat al veel
beter. Pas na enkele jaren dragen wordt
dat vakmanschap „zichtbaar", doordat zo'n
kostuum zich voortreffelijk blijkt te hou
den.
De tendens naar lichtere stoffen voor
herenkostuums handhaaft zich en tal van
kostuums, die wij dit voorjaar kunnen
kopen, zijn dan ook gemaakt van „light-
Op dc foto ziet U een kostuum,
waaruit men, aangaande dc stof
kwaliteit, de kleur en het dessin
niets kan aflezen. Toch „zit" dit
kostuum en het zit zelfs voortref
felijk. Het heeft st(jl. Wanneer de
fabrikant van goede stoffen ge
bruik maakt, een uitstekende cou
peur heeft en een goed confec-
lionerings-apparaat, zal zo'n kos
tuum nog na jaren dragen die stijl
behouden hebben.
(9) Voordat zij die avond de poort uitrijden, roept
Aram de kermisklanten bij zich. Hoog gezeten op
zijn paard spreekt hij het bonte groepje mannen,
acrobaten en dierentemmers toe: „Ik nodig u allen
uit morgenavond uw kunsten te komen vertonen
op het kasteel. Spijs en drank zijn vrij en ge zult
ruim beloond worden voor uw prestaties." Het ge
juich, dat op deze woorden volgt, klinkt nog na, als
Aram en Presto de poort al uit zijn en huiswaai'ts
rijden.
Dicht bij de burcht, tussen de dennen, die daar
op een rotsplateau groeien, hurkt een gestalte, pijl
en boog in de hand. Gespannen kijkt hij omlaag
naar de landweg. In de verte klinkt het getrappel
van paardenhoeven „Daar komen ze", mompelt
de man, en als even later Aram en Presto in galop
om de bocht van de weg verschijnen, legt hij blik
semsnel de pijl op de pees en mikt
(Wordt vervolgd)
weight" en „mediumweight" stoffen. De
zuiver wollen stoffen geven hierbij de
toon aan, hoewel de wol-mohair weefsels
zeker niet vergeten mogen worden. Zij
zorgen vaak voor een bijzonder verfijnd
cachet.
„Lichtgewichtkostuums" voor de zomer,
vervaardigd van de mooiste materialen,
en dan denken wij in de eerste plaats
aan wol, verdienen ook om reden van
behagelijke dracht een zekere voorkeur.
Wollen kleding, al is zij dan ook nog zo
licht en verfijnd, bepaalt als geen ander
materiaal zozeer ons huidklimaat, dat -
en wie onzere realiseert zich dat eigen
lijk nog - in zo grote mate verantwoorde
lijk is voor ons humeur en onze stem
ming. Die functie is pas een vanzelfspre
kendheid, als men bedenkt dat wol -
vóór we over de andere eigenschappen
van dit materiaal spreken - in allereerste
instantie" tot taak heeft om de huid van
een ander levend wezen - het schaap -
tegen invloeden van buitenaf te bescher
men. In wol voelt een schaap zich pret
tig de mens dus ook!
Dit zijn dan de drie „eenvoudige" eisen,
de voornaamste, die men aan zijn pak
moet stellen: een prima wollen stof, voor
een zomerpak wat lichter dan voor een
winterkostuum, een goede „zit" door een
betere wijze van confectioneren en een
behagelijk „klimaat". Deze eisen zult U
vrijwel altijd in zuiver wol gerealiseerd
kunnen zien. Met de enorme keuze uit
dessins, kleuren en ook wel modellen van
de tegenwoordige herenconfectie zult U
het moeilijker hebben. Maar dat dient
pas op de tweede plaats te komen. Dat U
ook daarbij slagen zult is overigens ze
ker!
een pedaalbeweging met vast op de grond
blijvende benen, de armen gespreid voor
zich uit en de houding losjes doch recht
op; b. tijdens deze pedaalslagen een voort
durende draaibeweging met de heupen;
c. een golvende beweging van het boven
lichaam, van voren naar achteren en te
rug genaamd „de golf."
Op deze grondbeginselen zijn vele va
riaties mogelijk, zodat men spreekt van
een heuptwist, een knietwist en een voe-
tentwist. Technisch gezien wordt de dans
gedragen door een verjazzt mambo-ritme,
in 4. 8 of 16 maten.
LEVENSUITING
Ook in het land van herkomst. Amerika,
wordt er over de twist zeer verschillend
gedacht. Sommige deskundigen beweren,
dat de twist de grootste dans is sinds de
charleston, hetgeen sommige andere des
kundigen betwisten. Leidende figuren in
de show-wereld verheffen de twist tot iets
groots, deels gedreven door zakelijke be
langen. Zij beweren zelfs, dat men zich
door het dansen van de twist kan ont
spannen en zich op deze manier tijdelijk
kan ontdoen van de dagelijkse zorgen.
Artsen in Amerika hebben personen bo
ven de veertig echter ontradende twisten,
omdat de twist evenals de verdwenen hoe
lahoep ontwrichtingen, hernia, verrekte
spieren en beschadiging van het heilig
been tot gevolg kan hebben.
Boven alles staat echter vast, dat de
twist een dans is en een dans is een vol
komen natuurlijke levensuiting van de
mens. Ieder mens is geneigd elke ge
beurtenis in zijn leven, zowel uiterlijk
als innerlijk tot uiting te brengen in be
weging, dus een vorm van dans, al is
deze nog zo primitief.
Dit moet gezien worden als een po
ging invloed uit te oefenen op de om
geving, waarbij onbewust een magische
kracht aan deze beweging wordt toege
schreven. Ook de twist is een uitings
vorm, vooral van de hedendaagse jeugd.
Mogelijk wordt er onbewust de levens
blijheid en zorgeloosheid van deze tijd
mee uitgebeeld.
De ARJOS van Scherpenzeel- Wou-
denberg-Renswoude hield maandag
avond in het verenigingsgebouw aan
de Molenweg haar jaarvex-gadering.
Nadat deze bijeenkomst op de ge
bruikelijke wijze door de afdelings
voorzitter, de heer C. Bakker, was ge
opend en hij hun had gewezen op de
plicht zich voor te bereiden als zij
straks stemplichtig worden, werd het
het woord gegeven aan de spreker van
die avond, de heer G. A. Kieft, lid van
de tweede kamer, met als onderwerp:
„De hedendaagse politiek". Veelal zit
ten de jongeren vol met idealen en heb
ben zij veel kritiek op de voorgaande
en huidige generatie. Voor de jongeren
is het ook moeilijk om de weg te vin
den. De situatie wordt er niet gemak
kelijker op in de wereld, aldus spre
ker. Voor de jongeren is het moeilijker
om de weg te vinden. Door de be
schikking over meer geld vinden zij dat
net leven er plezieriger op wordt.
Vergeleken met vroeger is het dage
lijks leven ook niet zo beroerd. Wij be
schikken thans hoe langer hoe meer
over technische middelen om het leven
zo prettig mogelijk te maken. Er be
staat niet veel meer dat volkomen on
bereikbaar is. Vroeger schaamden wij
ons niet om met een gelapte broek te
lopen. Nu schamen wij ons omdat wij
nog geen auto hebben. Het lijkt er
soms op dat wij honger lijden, ondanks
de volle schalen die voor ons staan.
Ondanks al deze materiële voorde
len is er toch een bepaald gevoel van
onbehagen, aldus spreker. Waar wij
vroeger geboren werden bleef men wo
nen, doch onze horizon is een stuk bre
der geworden. De laatste jaren zijn in
snel tempo veranderd. De gebeurtenis
sen komen nu direct bij ons. Het over
spoelt ons nu.
Wij hebben nauwelijks meer tijd om
al deze prikkels te verwerken. De
slachtoffei's van de beschaving zijn le
gio. Hoe moeilijk en hoe fout het soms
kan gaan wij weten in welke richting
wij moeten koersen. Laat ons altijd sa
men naar een concrete oplossing zoe
ken. Met de aansporing om in de Chris
telijke politiek eerlijk te blijven en
eendrachtig samen te werken, besloot
spreker zijn inleiding.
DAMUITSLAGEN
Voor de onderlinge competitie van
SDV werden maandagavond de vol
gende partijen gespeeld:
W. v. Schaik D. J. Iprenburg 20
H. G. Valkenburg A. ter Burg 20
B. Valkenburg A. Dusschoten 11
J. Brandt M. Inkenhaag 02
N. Wallet D. Valkenburg 20
J. Visser J. Jansen 20
FA. L. HEY
Hoofdstraat 45, Telefoon 2165
Frans Halslaan 26, Telefoon 3044
