I BEZOEKT UIAAVENBERQ'S lYIOTOREHSHOUl I
lil'
I
VOLKSUNIVERSITEIT
I
I
i
I
i
i
I
I
DE VALLEI
Haal uw kienkaart, 2e serie gestart!
"«ga
'00EJEJ
„Wat doen we met
MOEDER
E.V.L.I.
Lassers
Bankwerkers
75 jaar... en aktiever dan ooit!
Voor de Jeugd
DIT ZIT ER NOG IN:
KIENSPEL
FANTASTISCHE
PRIJZEN
VEENEN DAAL
„Mexico, gezien door een bioloog"
Eerste Veenendaalse Liften Industrie
UW BLAD
„DE VALLEI"
op 15 - 16 - 17 maart a.s. in
gebouw Elthetov Fluitersstraat,
Veenendaal
Show geopend op 15 en 16 maart van
2-10 uur en 17 maart van 10-10 uur
Wij tonen u het nieuwste op het gebied
van
SCOOTERS
MOTOREN
BROMFIETSEN
RIJWIELEN en
SCOOTMOBILS
c
Wist je
dit over
voetbal
2e serie
No. I
daasaaSS
Vanavond in het ver. geb. ,,'t Trefpunt" de lezing
met toelichting van een film,
door dr. J. M. Lodewijks.
Dit is tevens de laatste lezing van het seizoen
1961-1962. Toegangsprijs: leden 1,(op ver
toon van contributiekaart); niet-leden 1,50.
Voorverkoop van kaarten bij boekhandel
Davelaar - Hoofdstraat 41.
In verband met Bidstond voor het gewas is
het aanvangsuur bepaald op 8.30 uur.
Zuivelstraat 7 - Telefoon 08365-2958
te Veenendaal
vraagt tecbnisch personeel o.a.:
en tevens aankomende Lassers en
Bankwerkers.
Eventuele mondelinge aanmeldingen iedere dag
op het kantoor.
Elektro-Techniscb
installatie- en
wikkelbedr\)f
T. Hasselaar
voor al uw aanleg van
STERKSTROOM
KRACHTSTROOM en
LICHTINSTALLATIES
Wikkel werk van
Wisselstroom-
Gelykstroom-
Draaistroommotoren
P. H. van Rijnstraat 6
Tel. 08385-3216
herschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
DIT ZIJN ONZE JARIGE NEVEN
EN NICHTEN
14 maart
Jopie Lefers
14
ft
Jennie Aberson
15
tl
Ares v. Viegen
16
ft
Jan Lancé
16
Jaap Karsten
17
ff
Jaap Budding
17
tl
André Onderstal
18
ft
Truus de Ruiter
18
ft
Ad v. Barneveld
19
ft
Jan v. Engelenburg
20
ft
Herman Ariesen
20
ft
Gerard Lodder
20
ft
Jan v. Wijk
20 Truus v. d. Meent
Van harte gefeliciteerd, hoor!
ZILVERPAPIER
Er is deze week weer heel wat zil
verpapier binnengekomen. Van de Ju
liana v. Stolberg School kregen we
maar liefst 2 grote zakken vol. Dat
schiet lekker op hoor. Verder kregen
we nog capsules en zilverpapier van:
Willy Herikhuizen. Jan Muller en Ja
cob Henzen, Willy de Gooyer en Dick
van Ginkel. Allemaal heel hartelijk be
dankt hoor en dan maar tot de volgen
de keer.
Tante Jos
EEN MOBILE MET SLUIERSTAART-
GOUDVISSEN
Figuur a.
Jc kunt een mooi mobile maken met be
hulp van de doppen van acht okkernoten
en vier rietjes, alsmede wat dun papier,
draad en lijm. Maak de okkernoten met
een mes op zo'n manier open dat de dop-
zorg ervoor, dat de eindjes draad alle
even lang zijn, zodat de rietjes horizon
taal komen te hangen.
Leg dan een halve dop van een okker
noot op het papier en trek er een lijn om
heen, waarna de aan de buitenkant van
de lijn vinnen en een staart tekent. Je
hebt acht van die papieren visjes nodig.
pen niet beschadigd worden. Leg dan de
rietjes op elkaar zoals je dat ziet in figuur
dat 1. Maak een knoopje aan elk van vier
eindjes draad en breng die draadjes met
behulp van een dunne naald door de riet
jes, op dè vier plaatsen waar zij elkander
kruisen, zodat zij dus een vierkant vor
men. Maak de vier eindjes vervolgens met
een flinke knoop aan elkaar vast, maar
Strijk celluloselijm langs de randen van
een halve dop en leg die dop dan voor
zichtig op het papieren visje. Het einde
van ene lange draad leg je in de okker
noot, zodanig dat deze draad bij de top
van het papieren visje eruit komt. Dan
die je lijm op de andere helft van de ok
kernoot en drukt de twee helften tegen
elkaar, zodat de randen goed sluiten op
het papieren visje, dat tussen de twee
helften van de notedop ligt. Als de lijm
helemaal droog is, teken Je de ogen en
de mond op de vis.
Het andere einde van de lange draad,
waarvan het ene eind dus in de vis zit,
haal je door het rietje heen op de plaats
waar je de vis wilt ophangen. Dat zie je
in figuur 4. Je legt in dc draad bovenop
het rietje een knoop, nadat je voor je
zelf hebt uitgemaakt hoe hoog of hoe laag
de vis moet komen te hangen. Het is het
leukste als je de vissen op verschillende
hoogten door elkaar heen laat „zwemmen"
Tenslotte bevestig je een draad aan de
vier kortere draadjes, waaraan de rietjes
zijn bevestigd en dan is je mobile klaar
om te worden opgehangen.
DE UITVINDER VAN DE VEILIGHEIDS
SPELD
Figuur b.
Meer dan 100 jaren geleden ontdekte
een arme man in New York, dat hij door
een stukje ijzerdraad op een bepaalde
manier te buigen, iets kon maken, dat wij
tegenwoordig de veiligheidsspeld noemen.
Deze man heette Hunt en hij ging met zijn
uitvinding naar een fabrikant, die Ri
chardson heette. Deze laatste zag direct,
dat het een uitvinding was, waarmee hij
geld kon verdienen. Hij kocht haar van
Hunt voor 100 dollar nam er patent op en
verdiende een fortuin. De eigenlijke uit
vinder stierf onbekend en zonder een cent.
De veiligheidsspeld werd eigenlijk ver
scheidene malen uitgevonden op verschil
lende plaatsen. Zij werd namelijk ook ge
vonden bij het uitgraven van bedolven
steden uit oude tijden, hetgeen misschien
de heer Hunt zou hebben getroost als hij
dat had geweten.
HOEVEEL VIERKANTJES KUN JE
ZIEN?
Figuur c.
Hoeveel kubussen zie je in deze teke
ning? Als het er zes zijn.
ning dan eens om en tel
asn
draai de teken-
opnieuw.
D-o-o-o-o-o-o-o-o-
0-0-0-0-0-0-0-0-0-
1. In de goede oude tijd was voetbal een ruw en vaak
gevaarlijk spel. Er was geen afgebakend terrein en het
doel was niet meer dan een kleine kuil, een bosje of een
hek in de buurt van de plaats, waar het spel werd ge
speeld. De regels van het spel waren erg eenvoudig. De
spelers renden naar elkaar toe als het spel begon. Het
was verboden wapens te gebruiken, maar voor het overige
was alles toegestaan. Men mocht elkander omgooien,
duwen of tegen de schenen schoppen en daardoor werden
vele spelers voor hun leven lang verlamd en verloor
zelfs soms een speler het leven.
2. In die tijd meenden „fatsoenlijke" mensen, dat voetbal
bij de wet moest worden verboden. Verscheidene Engelse
koningen dienden wetten in tot dat doel, omdat zij er
de voorkeur aan gaven, dat de jonge mannen belang stel
den in het spel met pijl en boog, want dat was het be
langrijkste onderdeel van de oefening voor het leger. Men
ging echter door met het spel te spelen en langzamerhand
werd het een sport, die waard was te worden aangezien
en gespeeld. Kostscholen door geheel Engeland stelden
regels op, aan de hand waarvan het spel door de leer
lingen kon worden gespeeld. In het begin had dus iedere
school haar eigen spelregelement, maar in het midden
van de vorige eeuw kwamen zij overeen toe te stemmen
in het aanhouden van twee regelementen voor het gehele
land, namelijk één voor het spel dat voetbal werd ge
noemd en het andere voor „rugby"-voetbal. Dit laatste
spel wordt ook zeer veel gespeeld in de Verenigde Staten,
maar daar zijn de regels geheel verschillend van die in
Engeland en het spel is er in ieder geval veel forser.
10 Grootbeeld T.V.'s
15 Edy wascombinaties
17 Edy afwasmachines
83 Sunbeam mixmasters
l 86 Sunbeam kooktoestellen
98 Ronson haardrogers
enz. enz. 1
wiium!
(MIS!
ÖMt'rode 7pdnk)kT'en
£"-Want of
kienspel.
TV-TOESTEL. Voor mevr. P. C. Brans,
Koninginneweg 195, Rotterdam, de onver
wachte beloning voor een paar uurtjes
gezellig kienen en puzzelen.
AFWASMACHINE. Wie zou opgetoge-
ner zijn? De heer of mevrouw Koning?
Want vaatwassen is ln do Jan Stcenstr. 4
te Zandvoort verleden tijd geworden 1
TV-TOESTEL. Na kienen nu kijken!
Mevr. K. Kramer, James Rosskade 314,
A'dam-W.. kan het met recht zeggen: zij
won deze Telefunken grootbeeld-tv!
lier of
la is ln
Irleden
zijn?
AFWASMACHINE Bij de fam. Gehlen,
Vier Grenzenweg 31, Vaals, kwam de
topprüs als geroepen: extra gratis hulp
in de hulshouding.
toen bü do fam. v. Velzen, Bakkerstr.
te Hilvorsum, het glanzend-nieuwe tv-
toestel uit de doos werd gepakt.
TV-TOESTEL Bij de fam. D. Koops,
Prinsengr. 1003, A'dam, ging dank
zij het AH-Kienspel een gekoes
terde gezinswens in vervulling.
AFWASMACHINE. Mevr. Jagers. Ane-
monenstr. 46. Spekholzerheide, kan glim
lachen: do machine doet voortaan de vaat
voor haar. Dank zij het AH-Kienspel.
I.EVEN
KWALITEITSGARANTIE Wanneer u
enig bU AH gokocht artikel niet
élke cent waard acht die u ervoor
betaalde, dan wordt u door Albert
Heijn het volle bedrag vergoed.
Albert Heijn
door MAARTJE ZELDENRIJK.
(i)
De zon rees langzaam en het leek
alsof de stralenbundels zochten naar
een doel, waar ze uiteindelijk hun koes
terende gloed op konden richten. Op
eens waren ze hoog genoeg om door
een open raam naar binnen te dringen.
Ze gleden over het kozijn door naar
het ledikant in het kleine vertrek,
dansten over de hobbelige deken en
vestigden zich uiteindelijk op het ge
zicht van de slapende in het bed.
Aaltje Dinkla knipperde een paar
keer met haar oogleden en na een paar
minuten werden ze definitief geopend.
„Zo, zon", prevelde ze, en er kwam
een vage glimlach op haar gezicht, „ben
jij daar ook weer? En zet je ons huisje
in feestverlichting. Dank je wel, hoor,
dat jo me vandaag niet in de steek
laat. Nou, je weet het hé? Ik heb het
je de afgelopen ochtenden al vaker
verteld: nog tien dagen, nog zeven, en
gisteren nog één. Nu is het dan zover:
vandaag ben ik éénentwintig jaar. Juist
op de dag, dat jij het langst schijnt, hé?
Vader zei altijd, dat ik een zonnekind
was, omdat ik op de éénentwintigste
juni geboren ben. En omdat het toen,
op mijn geboortedag, ook zulk mooi
weer, zo zonnig was. Dank je wel, zon,
voor je felicitatie, en dank je wel voor
je geschenk vandaag. Blijf je de hele
dag bij me?"
Ze rekte zich behaaglijk uit en ging
op haar rug liggen. Ze keek naar haar
kalendertje, dat aan het voetetneind
aan de muur hing. Gisteravond, vóór ze
in bed gestapt was, had ze het blaadje
er al afgescheurd. En nu prijkte het
grote cijfer 21 erop en het leek alsof
het een triomfantelijk cijfer was. Nu
was ze jarige Aal. Gerard, haar zwager,
zou dat vandaag wel weer tegen haar
zeggen. Dat was zo z'n gewoonte.
Ja, de hele familie zou vanmiddag
of vanavond wel komen. Het was im
mers beloofd? Had Ploon van het voor
jaar. op moeders verjaardag niet ge
zegd: „Meid, Aaltje, als je 21 wordt,
komen we, hoor? Dat is vast."
Ja, dat zou dan wel een hele drukte
worden vandaag. Alleen al de broers
en zussen. Misschien tante Gré, maar
dat was niet zeker, want van tante
Gré kon je nooit ergens opaan. Die
kwam zo te hooi en te gras binnen
vallen. net zoals het haar uitkwam.
Laten we eens even optellen, dan
weten we straks waar we aan toe zijn.
Even keek ze op het wekkertje naast
zich op het nachtkastje: kwart over
zeven. Nog vroeg, gelukkig.
Ze rekte zich nog eens uit en kwam
met haar handen onder het dek van
daan. Ze pakte haar duim en begon:
Natuurlijk Dirk en Catrein, en mis
schien een paar van de neefjes en
nichtjes. Fien zou wel thuis moeten
oppassen. En dan natuurlijk Ploon en
Piet. „Hier is de firma P en P", zei hij
altijd. Eigenlijk heette Ploon anders:
Appolonia, maar zelf vond ze het een
vreselijke naam en daarom werd het
afgekort tot Ploon. Alleen als Piet
haar plagen wilde, noemde hij haar
voluit bij de voornaam. Dan fronste
Ploon haar wenkbrauwen en keek hem
veelbetekenend aan en ging Piet maar
gauw over wat anders praten. Ploon
was een schat, maar thuis niet gemak
kelijk.
Toch was het een best span, die twee.
Piet was stapel op zijn vrouw en dat
kon Aaltje zich best indenken, want
Ploon had een figuurtje als een manne
quin, zoals Piet wel eens zei. Dan bloos
de Ploon, want ze vond het wel prettig,
als haar Piet dat zei. Dertig was ze,
maar je zoudt het haar heel niet geven.
Vast niet.
Dus Ploon en Piet. En dan natuurlijk
zus Bep met haar man. Gek eigenlijk
Ze noemde haar zwager zelden bij zijn
naam. Het was altijd: Bep en haarman.
Van de anderen zei je: Ploon en Piet,
en Dirk en Catrien, maar met Bep was
dat anders. Wel een beetje vreemd
eigenlijk. Ze hield van al haar broers
en zussen, zwagers en schoonzusters,
maar Gerard, de man van BepHij
had iets in zijn ogen, waar ze bang voor
was. En ze zou vast niet alleen met
hem willen zijn. Indertijd al, toen hij
pas overhuis kwam en met Bep ver-
ue se/w uatiueSeu sed aip 'dag apaeasj
Gerard al over de dertig. Daar was
toen heel wat over te doen geweest.
Dirk had als gewoonlijk z'n bezwaren
gehad, maar Bep had een kopje en of
moeder nu al zei, dat ze nog veel te
jong was en Dirk het geen pas vond,
dat moeder toestond, dat hij hier over
huis kwam, Bep zette ondanks alles
haar zin door en trouwde op negen
tienjarige leeftijd met Gerard Knaap,
om meteen te verhuizen naar Alkmaar,
want daar had Gerard een garage
bedrijf.
Ja, van de broers en zussen had Bep
het ontegenzeggelijk het 't best ge
troffen. Financieel bezien dan altijd. Ze
had een mooi groot huis naast de ga
rage, een dienstmeisje voor de hele
dag en een vrouw voor het ruwe werk.
Gerard had de auto's voor het uitzoe
ken, want hij verkocht ze immers en
een half jaar na haar huwelijk kon
ook Bep rijden als de beste.
Dirk had het niet erg op Gerard be
keken. Trouwens, de liefde was in dit
opzicht wederzijds. Gerard had het zijn
zwager nooit vergeven, dat hij indertijd
tegen hun huwelijk gekant was. Alleen
omdat Bep toen nog zo jong was. Wat
deed dat er feitelijk toe? Als je van
elkaar hield en je aanstaande man had
een goeie baan, waarop zou je dan nog
wachten? Ze hoorde het Bep nog zeg
gen: „Ik ben gek op Gerard en hij op
mij. Als we trouwen, komt hij naast de
garage te wonen en z'n vader gaat er
gens anders heen. Waarom zou ik dan
niet met hem trouwen? En hoe oud was
Dirk zelf, toen hij met Catrien naar
het gemeentehuis ging? Nog jonger
dan ik Nou dan
Ach ja, dat huwelijk van Dirk en
Catrien had toen ook heel wat voeten
in de aarde gehad. Vader leefde nog.
Ze was zelf nog maar een peuter van
een jaar of vijf geweest, maar vaag
herinnerde ze zich nog wel, dat er
thuis ruzie over was. Maar Catrien
had een paar centen en ze hadden toen
die kruidenierswinkel van De Vries
gekocht op het hoekje. Een ouderwets
zaakje, waar de tijd had stilgestaan,
maar goed beklant. Met de centen van
Catrien hadden ze de zaak verbouwd
en gemoderniseerd en nu zaten ze er al
bijna zestien jaar in. Het liep best,
maar jatien kinderen in nog geen
zestien jaar. Daar komt wat voor
kijken.
Toen Dirk eenmaal getrouwd was -
op zijn achttiende jaar; hij moest nog
in dienst, maar werd afgekeurd - volg
den de andere broers en zussen met
tussenpozen van twee tot vier jaar. Piet
trouwde ook al nog vóór hij negentien
was. Hij had Ploon leren kennen in het
begin van zijn diensttijd en Pa van der
Laan, die in hout deed, had zijn schoon
zoon in het bedrijf opgenomen, omdat
hij zelf maar één kind had: een doch
ter. Maar de zaken waren niet ze best
gegaan en Pa van der Laan had er een
n.v. van moeten maken. Zelf had hij
zich kort daarna uit de zaken terug
getrokken en nu waren er andere ba
zen. Van een opvolging in het bedrijf
was niets terecht gekomen. Piet was
nu vertegenwoordiger voor de zaak. Nu
ja, hij had goed zijn brood, want ver
kopen kon hij. En Ploon vond het alle
maal opperbest, als zij maar op tijd
haar huishoudgeld kreeg en daar zorg
de Piet wel voor.
Maar Gerard was een eigenaardige
vent. Nee, goed beschouwd mocht ze
hem niet erg. Dirk had wel eens ge
zegd - natuurlijk als ze onder alkaar
waren - dat Gerard een vrouwendief
was.
(Wordt vervolgd)
i I,
