BOEREHAM
ABRIKOZEN
JAM
„Wat doen we met
MOEDER
DE VALLEI
isr ziet u zwart op wit hoeveel minder u voor AH-kwcliteitsariikelen betaalt!
nrrT»Tirrjrfe^
I&CTrr Zrsar,;
DRUKWERK
Voor de Jeugd f*
VEENENDAAL
Anti-
Atoombom
misdadig
begrafenis
A. W. de Haas
U kunt het toch
niet
afschreeuwen
II.Vsga«ahT,e
mm
75 jaar... en aktiever dan ooit!
GROOT en KLEIN
Voor chemisch reinigen
VAN HOFWEGEN
JONGSTE BEDIENDE
SCIIOOLVOETBAL:
De Kangoeroe
AUTO-DROP
Voor een
De
struisvogel
is een merk
waardige
vogel
Kerkboeken
4
a PAK
NU
RAUWE
op"ui>
Hele Rijst DROOGKOKEND 500 gram 3133
Kokosbanket pak van 59 voor 41
•Jus dl'Orange van i.« voort.75
STENO-TYPISTE
JONGENS EN MEISJES
RECTER'S Fabrieken N.V.
Drukkerij „De Gelderse Vallei"
van uw garderobe
vraagt een
(mnl.) 14 a 15 jaar.
herschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN ZIJN:
4 april Bertie Viegen
7 Hillie v. d. Pol
7 Jopie Aberson
8 Riek Veldhuizen
8 Hennie Mulder
8 Ansje Rebergen
8 Appie Kranenburg
Dit zijn ze dan. Van harte gefelici
teerd allemaal en een prettige dag toe
gewenst door alle neven en nichten en
Tante Jos
ZILVERPAPIER
Het gaat weer goed met de zilverpa
pieractie. Er komen nu geregeld weer
grote en kleine zakken met capsules
en zilverpapier binnen. Goed zo jon
gens, zo gaan we door, hè?
De trouwe spaarders van deze week
zijn: Ansje van Benthcm, Truusje Hen
ken en Yvonne Heikamp, Tom Jansen,
Aart v. d. Weerd, Bert Smaling, Hen
nie en Guusje .Mulder en natuurlijk
weer De Blokkendoos. Allemaal heel
hartelijk bedankt!
Figuur a.
ZIE IIIER EEN AANTAL LEUKE
BOEKELEGGERS
Van stukjes vilt of leer kun je in een
ommezien deze leuke boekeleggers ma
ken. Knip een strookje van vijftien cen
timeter lang en maak aan het einde daar
van franje. Aan het andere lijm je een
hondje of een katje of wat je dan ook
maar kunt bedenken om je boekelegger
fleurig te maken. Dat kun je doen met
papieren of kartonnen figuurtjes, maar je
kunt er ook andere lichte dingetjes voor
gebruiken, als je die maar op een stevige
manier aan het vilten strookje kunt vast
lijmen om -naaien.
Figuur b
EEN SPELLETJE VOOR HET IIELE
GEZIN
Zaag uit een vierkant stuk hout een
kruis, zoals je dat in de tekening ziet af
gebeeld. Vijf stelen van oude borstels, die
ongeveer tien centimeter lang moeten zijn,
worden door middel van schroeven, die
aan de onderkant van het kruishout wor
den aangebracht, op dat kruis geschroefd,
op de in de tekening aangegeven plaat
sen. Teken dan in het midden van het
kruis vier lijnen, waardoor je een vier
kant krijgt, dat is afgescheiden van de
vier andere stukken, zodat je dus in to
taal vijf vierkanten hebt. Bij ieder op
staand houtje zet je nu een cijfer en wel
achtereenvolgens de cijfers 10, 25, 50, 75
en 100. Eén ring is genoeg om mee te
spelen. Iedere speler mag drie keer gooi
en en wie het hoogste aantal gooit, wint
het spelletje. Buitenshuis kun je elke
soort houten ring gebruiken, maar in de
kamer kun je er het beste een gebrui
ken van gevlochten touw. Het gaat er
om, de ringen om de stokjes te werpen.
Figuur c
OVER EEN ZEER OUDE
REUZESCHILPAD EN ANDERE
BEJAARDE DIEREN
Een van de oudste dieren, die de men
sen kenden, was beslist de reuzeschilpad,
die in de Londense dierentuin leefde. Hij
werd gevangen op een eiland in West-
Indië in 1737 en de geleerden stelden
vast, dat hij toen al ongeveer 100 jaren
oud was. Hij stierf in 1920.
Ook krokodillen kunnen een hoge leef
tijd bereiken. Ze groeien erg langzaam,
maar ze gaan lange jaren met dat groeien
door. De zeer oude krokodillen kunnen
wel tot 9 meter lang zijn. Grote dieren,
zoals de walvis en de olifant, hebben een
naar verhouding kort leven.
Zoölogen zijn van mening, dat een wal
vis op zijn hoogst 50 jaren oud wordt en
een olifant 70.
Het is bekend, dat geiten, karpers en
katvissen zeer oud kunnen worden en dat
valken en papegaaien söms de 100-jarige
leeftijd bereiken, maar nog merkwaardi
ger is, dat de aardworm tien jaar oud
kan worden en padden wel 40.
Figuur d
Zoudt U het ook niet leuk vinden om een
tuigje om te hebben?
JULIANA v. STOLBERGSCIIOOL
KON. JULIANASCIIOOL
Door slechte weersomstandigheden
konden enige tijd geen wedstrijden om
de beschikbaar gestelde beker worden
gespeeld. Vorige week dinsdag echter
vond dé tweede wedstrijd plaats. De
ploegen verschenen geladen in het
veld. De eerste wedstrijd eindigde im
mers in een gelijkspel en de beide elf
tallen hadden zich daarom voorgeno
men hun kans op de fraaie beker te
vergroten.
Het bleek al gauw, dat de blanco
stand van de eerste wedstrijd niet her
haald zou worden. Reeds direct na de
aftrap scoorde Rob Albers voor de
K.J.S. (0-1). De J.y.S.-ploeg herstelde
zich zeer snel. De verwoede pogingen
om de stand te wijzigen, hadden tot
gevolg dat bij de rust de stand 1-1
was geworden door briljant spel van
Dick de Fluiter. Hoewel iedereen
dacht, dat de opmars van de J.v.S.-
ploeg na de pauze wel gestuit zou wor
den en de K.J.S.-vedediging alles in
't werk stelde, de flitsende aanvallen
te weerstaan, werd in vrij korte tijd
keeper Job Borg, die overigens prach
tig werk verrichtte, door G. v. d. Haar,
Wout v. d. Bijl en Kees v. Ginkel ge
passeerd (4-1).
De laatste minuten van de wedstrijd
deed de vermoeidheid bij beide ploe
gen zich sterk gelden en bleef de stand
ongewijzigd. De kans op het uiteinde
lijke bezit van de zozeer begeerde be
ker is dus nu voor de J.v.S.-School iets
groter geworden.
Grote demonstratie tegen
gebruik van ATOOM,
2e Paasdag te A'dam,
daarna openbare
bijeenkomst R.A.I.-hal.
Vraag zo spoedig mogelijk
inlichtingen over goedkoop
vervoer per bus vice versa:
L. KRIJGSMAN, Wester
singel 69, Veenendaal.
De kangoeroe knoopt zo
weinig betrekkingen met
de buitenwereld aan, dat
zij in gevangenschap
niet eens haar oppasser
leert kennen. Als er gevaar
dreigt, smijt de kangoeroe
haar jongen uit de buidel,
om gemakkelijker te kun
nen vluchten.
In een rol AUTO-DROP,
vindt u op elke tabletver
pakking een interessant
verhaal. Vraag naar:
VS-dropfabriek,
Leeuwarden.
Per rol 25 ct.
NIEUWE FOLDER UTRECHTSE
HEUVELRUG
De Provinciale Utrechtse Bond voor
Vreemdelingenverkeer heeft een aan
trekkelijke folder van de Utrechtse
Heuvelrug doen verschijnen in het Ne
derlands, Frans, Duits en Engels. Zoals
bekend wordt met de Utrechtse Heu
velrug dat gedeelte van de provincie
bedoeld, dat zich uitstrekt van Rhenen
tot Baarn, met inbegrip van Veenen
daal, Scherpenzeel en Renswoude.
De binnenzijde van de folder bestaat
voornamelijk uit 18 foto's van steden
en dorpen. Zo wordt Amerongen uitge
beeld met het kasteel, Rhenen (Dieren
park) met een nijlpaard en Scherpen
zeel met de 15e eeuwse kerk. In de
aanbeveling staat o.m. „De Utrechtse
Heuvelrug" is bij uitstek het vakantie
land voor jong en oud, ook in voor- en
najaar!"
Wanneer de folder „Utrechts Polder
land" die thans in bewerking is, ver
schijnt, zal de provincie Utrecht door
vier streekfolders gedekt zijn en zullen
deze zoveel mogelijk in de plaats ko
men van de VVV-folders der kleinere
gemeenten. Daar echter de toerist, va
kantieganger, toch gegevens wenst van
de plaats van verblijf, zullen de VW's
ieder voor zich een informatieblad in de
streekfolder voegen.
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 pcrsoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Ferkewyk S7, Veenendaal
Telefoon 2845
Voor
D-O-O-O-O-O-O-O-O-
D-O-O-O-O-O-O-O-O-
(1) Een struisvogel kan wel 135 kg wegen, vijftig jaren
oud worden en 2'/e meter hoog worden. Zij kan niet
vliegen, maar ze kan zo snel lopen als een renpaard. Haar
eieren -wegen elk bijna 1V« kilo en zij legt deze in een
kuil in de grond. De struisvogel legt om de andere dag
een ei, tot er in haar kuil veertien of vijftien zijn. Het is
niet waar, dat het vrouwtje van de struisvogel haar
eieren door de zon laat uitbroeden. Zij doet dat zelf en
blijft zelf voor haar eieren zorgen. De struisvogel kan
wel vijftig jongen per jaar krijgen en opvoeden.
(2) Het is gevaarlijk om te dicht bij het vrouwtje te
komen als zij eieren heeft. Zij steekt waarlijk haar kop
niet in het zand of ergens anders in als zij een menselijk
wezen ziet naderen. Integendeel, zij valt hem aan en
doet haar best hem omver te gooien en te slaan In Zuid-
Frankrijk, in het zuiden van de Verenigde Staten van
Amerika en in Egypte en Noord-Afrika zijn struisvogel
fokkerijen, waar men de vogels fokt terwille van hun
staartveren. De wilde struisvogel behoort thuis in Afrika
en Arabië. Als je de veren van een struisvogel wilt heb
ben, zo zeggen de inwoners van die landen, is alles wat je
te doen hebt een wollen kous over de kop van de vogel
te trekken en die stevig vast te houden. De rest gaat dan
vanzelf! Maar hoe krijg je het gedaan om een kous te
krijgen over de kop van een vogel, die je kan neerslaan
en die zo hard kan lopen als een renpaard?
H00FDSTRAI VEENENDRRL
Wanneer u de goede hoe
danigheden van uw artike
len onder de aandacht van
het kopend publiek wilt
brengen.
Daarvoor staat „De Vallei"
te uwer beschikking. Dit
nieuwsblad wordt, doordat
het plaatselijk en regionaal
nieuws brengt, niet ge
lezen, maar „gespeld"
van A tot Z. In die sfeer
genieten ook uw adver
tenties een bijzondere be
langstelling. De resultaten
bewijzen dat. Adverteert
dus in De Vallei. Het blad
met verreweg de grootste
N l
Eet to t«te/t
to miink vrn!
d I ïedrag ogenW*
£k
tas £98
v
elleboogjes
Albert
literblik 13
literblik 4
d blikjes li
doosje 200 gram 41
fflUSt
«aar
Sï!LNo. 4 (Je
serie)
100 GRAM VAN 79 VOOR
PER POT
VAN 83 VOOR
na! L».*"enka*rten met
2
-7T^£L"o. 3
(2e
serie)
erot» .fles (0.75 Itr.) RIXONA
BETER
LEVEN
188 7Q'nfïrrf^t 6
Albert Heijn
Prijzen geldig tjm zaterdag 7 april
Het Instituut voor de
Veredeling van Tuinbouw-
gewassen, Dr. S. L. Mans-
holtlaan 15, Wageningen,
heeft plaatsingsmogelijkheid
voor een
Opleiding op Mulo-niveau
gewenst. Werkomstandigheden
prettig: ruim en licht vertrek,
nieuw gebouw, goede sfeer.
Met vakantie-afspraken zal
rekening worden gehouden.
Salaris van 251,33 tot
461,47 bruto per maand,
afhankelijk van leeftijd en
ervaring (excl. 4% vakantie
gratificatie, huurcompensatie
e.d.) Vijfdaagse werkweek.
Eigenhandig geschreven sollicitatiebrieven te
richten aan bovenstaand adres.
Voor het verpakken van geneesmiddelen kunnen
wij nog enkele nette en actieve
plaatsen.
■fr Gunstige arbeidsvoorwaarden.
Prettige en rustige werkzaamheden,
■fr Zaterdags vrij.
Aanmelden bij de portier van
Parallelweg 50 - Veenendaal.
Dr. Slot. de Bruïneplein 29 - Veenendaal
Telefoon 3404
DONDERDAG MEEGEGEVEN, ZATERDAGS TERUG
Nu ook reinigen van suède jasjes!
door MAARTJE ZELDENRIJK.
(7)
Ze mogen hem allemaal. Tja, wat wil
je? Wim vindt, dat we met dit flatje
een lot uit de loterij hebben en in ze
kere zin is dat natuurlijk zo. Hoewel,
ik voor mij zou best in de Beemster
willen wonen, maar dat kan niet door
Wim z'n baan.
Tegen half tien vertrok Aaltje. Het
was gaan regenen en daarom was het
al nagenoeg donker. Gelukkig had ze
haar plastic regenjas bij zich, die ze
verleden jaar van Bep gekregen had.
Deed toch maar lekker dienst, als het
nodig was.
Op de Purmersteenweg, waar de rio
leringssleuven waren, reed ze onver
wacht door een kuil en meteen verloor
ze de kop van haar bel. Ze remde en
stapte vlug af. Hoe kon dat nou? Zeker
los geraakt, toen ze haar fiets in de
box bij Tonnie had neergezet.
Ze liep enkele meters terug en bij het
rode licht van bij de sleuven geplaatste
lantaarn zag ze de bel schitteren. Ze
raapte het ding cp en keek nog even
in de sleuf. Meteen zag ze een donker
voorwerp liggen, vlak aan de rand.
Automatisch draaide ze de belschaal
weer vast en bukte zich nog eens om te
zien, wat dat donkere voorwerp was.
Toen ze het opraapte, bemerkte ze tot
haar verbazing, dat het een portefeuille
was. En nog wel een dikke. Natuurlijk
door iemand verloren. Misschien wel
door diezelfde kuil gereden en door de
schok uit de zak gegleden.
Bij het licht van de waarschuwings
lamp keek ze even in de portefeuille.
En tot haar stomme verwondering be
merkte ze, dat het ding vol zat met
bankpapier. Maar bankpapier, dat ze
niet kende.
Het leek wel een groot bedrag te zijn.
Zeker verloren door een veekoper van
morgen na de markt. Dat moest haast
wel, want wie liep er anders met zoveel
geld in zijn zak? Enfin, nu maar even
langs het politiebureau rijden.
De dienstdoende wachtcommandant
nam de portefeuille van haar over.
„Waar hebt u die gevonden?"
„Op de Pui mersteenweg, waar ze met
de riolering bezig zijn. Dicht bij het
ziekenhuis."
De man opende de sluiting en floot
even. „Daar zit meer in als u en ik in
een week verdienen, juffrouw. Laten
we maar eens kijken, of we wat kun
nen ontdekken omtrent de eigenaar."
Hij haalde de inhoud tevoorschijn en
legde alles voor zich op zijn bureau
tafel. Er bleek ook een pas in te zitten.
„Dat zal de vermoedelijke eigenaar
wel zijn. Laat eens zien: ene meneer
Hendrik Huurdeman uit Hillegom.
Huurdeman Huurdeman wacht
eens, dat is die aannemer van de riole
ringswerken. Natuurlijk, dat is de baas
zelf. Nou, dan mag hij van geluk spre
ken, dat het geld gevonden is. We zul
len het even tellen."
Met stijgende verbazing zag Aaltje,
dat het allemaal briefjes van duizend
en honderd gulden waren. En het was
derhalve gauw geteld: Zestienduizend
en vierhonderd gulden.
„Dat is meer als mijn jaarsalaris",
lachte do agent. „Nou, daar zal wel een
fooitje voor de eerlijke vindster over
schieten, reken maar. Wie bent u?"
„Ik? Ik ben Aaltje Dinkla uit de
Beemster."
„Aaltje Dinkla uit de Beemster", her
haalde hij schrijvend op een vel papier.
„Dinkla bent u familie van meneer
Dinkla, die hier op' t stadhuis werkt?"
Ze knikte. „Dat is een broer van me."
„Zo? Ja, die ken ik wel. Leuke snui
ter. Nou, Aaltje Zuiderpad, zei je?
Ik heb het genoteerd, hoor. Als de ver
liezer zich meldt, zullen we hem ver
tellen, dat jij het geld gevonden hebt
en hier gebracht. Dat .zal je geen wind
eieren leggen."
Ze haalde haar schouders op. „O,
daarom heb ik het niet gebracht, hoor.
Het is toch niet van mij?
Hij lachte. „Je bent een reusWil
je de portefeuille meenemen, of moet
ik hem hier opbergen?"
Ze schrok. „O nee, ik durf al dat geld
niet mee naar huis te nemen. Stel je
voor, dat ik het verlies
„Dan houden we het hier. Ik zal je
even 'n bewijsje van ontvangst geven."
Met een rood hoofd kwam Aaltje
over tienen thuis. Dirk zat in zijn hoek
je, was even overgewipt om een praatje
te maken.
„Wat ben je laat, me kind."
Met haar jas nog aan zakte ze op een
stoel. „Moet u horen: ik heb een porte
feuille met geld gevonden. Op de Pur-
mersteenweg. Meer als zestienduizend
gulden zat er in. En het is van de man
van dat rioleringswerk in de stad. Z'n
naam stond erin."
Dirk keek belangstellend naar zijn
zusje. „Laat eens zien", vroeg zijn hand
uitstekend.
„Ga nou? Ik heb het niet meegeno
men, hoor. Ik heb het in de stad op het
politiebureau gebracht natuurlijk."
„Stom. Gaan die lui met de beloning
strijken en jij krijgt alleen dankjewel."
„Ik heb een papiertje gekregen. Een
bewijs van ontvangst", zei ze, hem het
hriefje overreikend. „En ze hebben
mijn naam en adres opgeschreven."
Dirk keek even het briefje door en
legde het toen op het raamkozijn. „Daar
geef ik ook geen cent voor. Je had de
portefeuille eerst thuis moeten brengen
en daarna naar de politie gaan."
„Het is toch zeker mijn geld niet?
En als je wat vind, dat niet van jezelf
is, dan breng je het bij de politie. Zo
hoort dat."
„Ja,# daar heeft Aal toch wel gelijk
in, Dirk", meende de oude vrouw.
„Kan wel zijn, maar ik zou het an
ders ingepikt hebben. Kom, ik stap
maar weer eens op. Welterusten saam."
Die nacht droomde Aaltje van porte
feuilles, die door de lucht vlogen en
waaruit de bankbiljetten van duizend
gulden fladderden. Dirk en zij stonden
te kijken en iedere keer, als ze bijna
één van de briefjes had, pakte Dirk het
net voor haar hand weg.
De volgende morgen zaten moeder en
dochter 's middags aan de thee, toen er
plotseling een auto voor het hekje
stopte. Er stapte een lange man uit,
keek op een stukje papier en toen naar
het huis, waarna hij voldaan knikte.
Hij liep naar de voordeur en belde aan.
„Wat zou die man motte, me kind?"
opperde mevrouw Dinkla. Aaltje stond
op en liep naar de deur. „Weet ik niet.
Hij zal wel verkeerd zijn." Ze trok de
knippen los en draaide de sleutel in het
slot om. Piepend ging de voordeur
open en ze keek, de man vragend aan.
„Ben ik hier bij Dinkla?" begon hij,
maar gelijktijdig begon hij verrast te
lachen. „Kijk, kijk, we hebben elkaar
al eens eerder ontmoet, denk ik. Giste
ren of eergisteren, nietwaar?"
Meteen herkende ze hem. Hij was de
man, die haar bij de schoenwinkel over
dat diepe gat had getild, toen ze niet
meer over de smalle plank durfde te
lopen. (Wordt vervolgd)
