STENEN
SPREKEN
DE VALLEI
[3BQO0Q
en zijn radio
D.
lllllll
Circus Boltini brengt wervelend programma
van topnummers
IETS OVER JEUK
Voor de Jeugd
VOOR DE JEUGD
NOODAKTIE KERKBOUW
TANGANYIKA
herschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
tan tante Jos, per adres:
Parallelweg 10 Veenendaal
Figuur a.
WELK PAKJE IS HET ZWAARST?
Hier zie je een weegschaal en zes pak-
CL
jes alle precies even groot zijn en er het
zelfde uit zien. Vijf ervan hebben het
zelfde gewicht, maar het zesde is zwaar
der dan de andere vijf. Hoe kun je nu
het zwaarste pakje vinden, als je de
weegschaal maar twee keer mag gebrui
ken en als je ook niets anders mag be
nutten?
De oplossing: Leg eerst drie pakjes op
elke schaal. Het zwaarste pakje zal er
de oorzaak van zijn, dat de weegschaal
aan een kant doorslaat. De drie pakjes
op de andere schaal moeten dus gelijk
van gewicht zijn en kunnen terzijde
worden gelegd. Leg nu één van de ande
re pakjes in elke schaal van de weeg
schaal. Als zij hetzelfde gewicht hebben,
moet het derde dus het zwaarste pakje
zijn. Maar als je het zwaarste pakje op
een van de schalen hebt gelegd, dan slaat
de schaal aan die kant door en heb je
de oplossing dus ook gevonden.
Figuur b.
HET MAKEN VAN EEN GROOT NET
Het is wel handig om een groot net te
hebben, waarin je, als je met vakantie
gaat, zowel grote als kleine ballen of
pakjes kunt vervoeren. Dat net kun je
dan over je schouder hangen omdat het
te zwaar zal zijn om het in de hand te
dragen. Voor het vervaardigen gebruik
je ongebleekte katoen en een bijpassende
haaknaald. Je behoeft alleen maar ket
tingsteken en gewone dubbele vaste ste
ken te maken.
Begin met tien kettingsteken, waarvan
je een cirkeltje maakt. Haak dan nog
eens tien kettingsteken en maak een
dubbele steek rond de cirkel,haak weer
tien kettingsteken en weer een dubbele
steek rond de cirkel en ga zo voort tot
dat je tien lussen hebt gemaakt van elk
WIE ZIJN ER DEZE WEEK JARIG?
29 juni Corrie v. Eden
Coot je Pater
Rijk v. d. Kuyt
Hans v. d. Weerd
2 juli Bert v. d. Horst
3 juli Eefk Henzen
Van harte gefeliciteerd jarigen, en een
prettige dag toegewenst door alle neven
en nichten en
Tante Jos.
ZILVERPAPIER
We hebben de laatste dagen weer
heel wat capsules en zilverpapier ge
kregen. Dat was van: Maud Visser,
Margriet v. d. Heuvel, Hans en Willie
v. d. Weerd, Wim, Beppie en Gerda
v. d. Heerdt, en van mevr. Van Baaren
uit het Kostverloren, die samen met
haar buren en kennissen met ons mee-
spaart.
Allemaal heel hartelijk bedankt.
Tante Jos.
tien steken, in elk van de tiensteken,
waaruit de cirkel bestaat. Voor de vol
gende ronde en alle daarop volgende
maak je steeds weer tien kettingsteken.
De eerste haak je in de eerste lus van
re voorgaande" ronde, dan haak je er
twee in de volgende lus, een in de derde
lus, twee in de vierde, enzovoort, hele-
L eter kijkt met nieuwsgierige ogen rond of
hij iets leuks ziet liggen tussen de massa goede
ren in het kraampje op de markt. De man, die
de goederen verkoopt, laat hem rustig zijn gang
gaan. Plotseling ziet Peter een radio'tje staan.
„Werkt die radio nog?"
„Jawel, jongeman, hij kost maar twee knaken."
„Hoeveel is dat, meneer?"
„Vijf harde gulden
Dat is nu precies wat Peter op zak heeft en
een radio heeft hij altijd al willen hebben. Hij
reikt de man het geld toe.
„Zo, zo, je bent rijk zeg."
„Heb ik zelf verdiend met kranten rondbren
gen."
De koopman knikt hem goedkeurend toe en
overhandigt hem het radio'tje, waarmee de jon
gen dan vol trots huiswaarts keert.
Ongeduldig springt hij bij de voordeur van het
ene been op het andere, want hij wil dolgraag
weten of de radio inderdaad nog werkt. Als de
deur open springt, doet hij zijn moeder gelijk
het gehele verhaal. Lachend zegt zij tegen haar
druk snaterend zoontje: „Geweldig, Peter, dan
heb je een eigen radio."
Zodra hij in de kamer is, sluit hij de radio aan
en kijkt vol spanning naar het lichtje, dat steeds
feller gaat branden, een zacht gezoem en ja, hij
hoort muziek. „Mam, hij doet het!", roept hij
juichend.
Voorzichtig probeert hij nog andere zenders
en ook daarop hoort hij muziek en gepraat. Tot
etenstijd is hij bezig me zijn nieuwe aanwinst
en natuurlijk moet iedereen, die thuiskomt, zijn
eigen radio bewonderen, vader, Bert en Anne
ke
„Breng hem nu maar boven op je kamer en
ga je handen wassen Peet, want we gaan eten",
zegt zijn moeder.
Met een zucht neemt hij zijn radio'tje op en
brengt het naar boven. Hij zet het op het nacht
kastje naast zijn bed en draait het nog even
aan.
„Peter", zegt opeens een stemmetje. Verwon
dert draait de jongen zich om.
„Neen, hier in het radio'tje. Hoor je mij? Ik
ben een wonderradio".
„Kun je dan echt met mij praten?"
Het radio'tje lacht zachtjes. „Dat hoor je toch,
en ik kan nog toveren ook. Maar ga nu eerst
eten, vanavond om half acht, als jij naar bed
moet, zullen we wel verder praten. En, eh, ver
geet niet je handen te wassen."
Daarna hoort Peter niets meer. Hij wast zijn
handen en gaat naar beneden. Terwijl hij de
trap af loopt, denkt hij, als ik het de anderen
vertel, geloven ze mij toch niet. Dus vertelt hij
het niet, maar hij is wel erg stil aan tafel, want
hij moet er steeds aan denken. Wat en hoe zou
een radio nu kunnen toveren?
„Je bent toch niet ziek", vraagt moeder be
zorgd. Hij schudt zijn hoofd en neemt een paar
flinke happen van zijn eten.
Als zij hebben gegeten kijkt hij ongeduldig
naar de klok. Het is pas half zeven. Hij moet
nog huiswerk maken en vraagt of Bert hem
helpt met zijn sommen. Terwijl zij samen bezig
zijn, vraagt hij zijn grote broer: „Heb jij wel
eens gehoord, dat een radio praat, Bert?" Bert
lacht en zegt: „Natuurlijk! Je hoort toch het
nieuws en ook nog andere mensen, die iets
vertellen."
„Jawel, maar dat hij speciaal tegen jou
spreekt?"
Zijn broer kijkt hem vriendelijk lachend aan
en vraagt: „Deed jouw radio dat?" Peter krijgt
een kleur en knikt.
Hij begrijpt wel, dat Bert hem niet gelooft
en zwijgt er ver de maar over. Anders zouden
ze hem allemaal nog gaan uitlachen ook.
JL-/indelijk is het half acht. Nog nooit is Peter
zo vlug naar bed gegaan.
„Niet te lang met je radio spelen, hoor", zegt
moeder, „een half uurtje mag wel."
Hij wenst iedereen welterusten en rent de
trap op. Direct zet hij het toestel aan en hij
hoort een zacht gegichel.
„Zo, ben je daar al?"
Peter knikt en trekt snel zijn pyama aan. Als
dat is gebeurd stelt de radio hem de vraag:
„Zou je iets willen zien, bijvoorbeeld uit ver
halen, die je kent?"
„Nou", zegt Peter nadenkend, „ik zou wel
eens een echt kaperschip willen zieri."
„Goed, kijk dan maar eens naar buiten."
Peter loopt naar het raam en kijk, daar drijft
tussen de wolken een prachtig fregat. Het komt
steeds dichter bij. Hij kan de mensen aan boord
al onderscheiden. Het is een trots schip en aan
boord lopen matrozen met kleurige kleren aan
en naast de roerganger staat de trotse kapitein.
Hij heeft een grote steek op zijn rode hoofddoek
en gouden oorringen aan.
„Dag", wuift de jongen. Langzaam steekt de
kapitein zijn hand op en groet terug. Stralend
zeg Peter in de richting van de radio: „Ze zien
mij, ze zien mij echt!"
Het radio'tje lacht zachtjes.
Eeven later is het schip weer verdwenen ach
ter de wolken. Peter zucht ervan. „Machtig was
dat".
„Wil je nog wat zien?" vraagt de radio.
„Ja", zegt Peter, „ik zou graag willen weten
of de sproókjesmensen echt bestaan."
Nauwelijks heeft hij de woorden uitgespro
ken of de kamer is vol van geluiden en gerit
sel. Hij hoort zachtjes praten en lachen. Het
lijkt wel of er honderd mensen in de kamen
zijn. Als hij goed kijkt, ziet hij voor zich een
paar mooie prinsessen, die zich keurig aan hem
voorstellen: „Ik ben Sneeuwwitje" - „Ik ben
Assepoester" - „En ik ben Doornroosje." Ook
ziet hij nog een heel mooi meisje met droevige
ogen, die hem vriendelijk aankijken. Hij vraagt
haar: „Ben jij de kleine zeemeermin?" Ze knikt
en glimlacht.
Dan springt er een kat tevoorschijn met mooie
glimmende laarzen, die een diepe buiging maakt.
Peter hurkt bij de kat en aait hem even. Door
dat hij in die houding dichter bij de grond is
dan wanneer hij staat, ziet hij opeens overal in
de kamer het kleinere sprookjes volk. De dwer
gen, elfen, gedrochtjes, waarover in bijna alle
sprookjes wordt verteld. Plotseling trekt iemand
hem aan zijn haar. Hij kijkt om en ziet een
klein mannetje, dat hem begroet. „Hallo, Peter!
Zullen wij samen spelen? Ik ben Steep of wel
Stepel-reeltje, de broer van Repel-steeltje."
Iedereen deinst achteruit en Peter hoort een
gemompel. Moet die lastpost hier nu ook bij
zijn?
Het mannetje grijnst en trekt aan de lange
lokken van Doornroosje. „Laat dat, vervelen-
derd", zegt zij, terwijl ze hem een tik met haar
waaier geeft. Het mannetje grijnst weer. Dan
bukt hij zich, pakt de trotse haan van de Bre
mer Stadsmuzikanten en duwt hem op de rug
van de Gelaarsde Kat, die nijdig blaast. De
haan kraait verschrikt en binnen enkele secon
den is het een heidens kabaal. Steep trekt zich
nergens iets van aan en springt van de een
naar de ander terwijl hij rare gezichten trekt
en het uitschatert. Peter is te verbouwereerd
om iets te zeggen of om ook maar iets te doen.
Plotseling hoort hij boven het lawaai uit de
zware stem van zijn vader. „Peter, draai de
radio uit en ga slapen! Anders kom ik hem weg
halen, hoor!" Peter schrikt ervan en probeert
zo snel mogelijk bij zijn radio te komen. Dat
wordt me een gedrang van jewelste. Hij wordt
geduwd en gestoten en iedereen loopt hem in
de weg. Eindelijk heeft hij dan de knop te pak
ken en draait hem om. Onmiddellijk is het dood
stil en de kamer is weer leeg. Nog verbaasd
over al wat hij heeft gezien kruipt hij in bed.
Hij kan niet nalaten nog even het toestel zacht
jes aan te zetten. Weer hoort hij, maar nu heel
zachtes, het stemmetje van de radio.
„Heb je het leuk gevonden, Peter?"
Ja, hoor!", knikt Peter.
„Mijn toverkracht is nu afgelopen", zegt de
radio, „maar je zult nog lang naar me kunnen
luisteren, maar dan gewoon. Dag, Peter."
Het geluid sterft weg en een andere stem
komt er doorheen. „Hier is de radio-nieuws
dienst met de belangrijkste punten van het
nieuws. De toestand in Algerije Peter draait
de knop weer om. Hij zucht nog eens diep en
denkt aan al het wonderlijke, dat hij heeft be
leefd. Als ik morgen met moeder alleen ben
zal ik het haar vertellen, denkt hij nog. Hij
draait zich om en valt bijna terstond in slaap.
"e volgende dag, als hij wakker wordt, luis
tert hij naar de schetterende ochtendmuziek.
Meezingend kleedt hij zich aan en gaat naar
beneden, waar hij zijn moeder alleen aan de
ontbijttafel aantreft. Hij vertelt haar alles. Glim
lachend luistert zijn moeder toe, terwijl zij hem
over zijn bol streelt. „Het is allemaal wel erg
wonderlijk, hè, Peter? Maar nu moet je weer
gaan leven zoals iedere dag. Zorg maar, dat
je niet te laat op school komt."
Verrukt omdat zijn moeder hem niet heeft
uitgelachen, haast hij zich naar school.
Moeder wuift hem na.
Onderweg denkt hij erover na hoe hij de
jongens op school zal vertellen, dat hij
échte radio heeft!
een
maal in het rond. In de tekening zie je
de bodem van het net vlak neergelegd. De
derde toer wordt op dezelfde manier ge
maakt en voor het vervolg, net zo lang
tot het net lang genoeg is, haak je steeds
weer één lus in elke lus van de voor
gaande toer.
Het koord wordt gemaakt van enkele
kettingsteken en zo lang als je denkt dat
nodig is. Dan haak je terug met een dub
bele steek in elke kettingsteek. Tenslotte
vlecht je het koord vast tussen de eer
ste tien lussen, die je hebt gehaakt. Trek
het koord aan, zodat beide einden van
gelijke lengte worden. Breng dan die bei
de einden door dezelfde lus van de bo
venste toer van het net, vlecht hen door
de lussen aan één kant, dat wil zeggen,
een van de einden van het koord, en
vlecht het andere eind door een gelijk
aantal lussen aan de andere kant, waar
na je tenslotte de twee eindjes aan el
kaar naait. Dit is een fantastisch net om
voor allerlei doeleinden te gebruiken.
Figuur c.
WEET JE DAT:
Kikkers behoren tot de oudste dieren
die er bestaan, bezien van het standpunt,
dat hun familie reeds miljoenen jaren
over de aarde heeft rondgesprongen?
HET
POST
VLIEGTUIG
3 Het was bijna donker toen John de weg naar huis insloeg.
In een zijstraat werd hij door een vreemdeling ingehaald.
„Hé, John," riep deze, „dat was een mooi staaltje vlieg
kunst, dat je ons vandaag gaf. Ga met me mee en laten we
daar eens gezellig over babbelen onder een borrel!" Toen
John beleefd weigerde, zei de vreemdeling, die klaarblijke
lijk gehoord had over het onderhoud in het kantoor van de
chef: „kunnen wij samen niet een zaakje opzetten? Zou je
morgen op weg hierheen niet een vliegtuigongeluk kunnen
laten plaatshebben; voor de schijn dan natuurlijk? Men re
kent er niet erg op, dat jouw oude toestelletje in staat zal
zijn een vracht goud te vervoeren, zodat dus niemand arg
waan zal hebben. Als je met mij wilt samenwerken, zul de
drieduizend dollar rijker worden." Johns antwoord was een
goedgeplaatste vuistslag in het gezicht van de spreker.
Er zijn ongeveer tweeduizend verschil
lende soorten kikkers in de wereld, die
verspreid leven van de tropen tot in de
koudste landen en van de woestijnen tot
in het hooggebergte. De grootste kikker,
die wij kennen, is de dertig centimeter
hoge Afrikaanse reuzenkikker. De klein
ste is de Cubaanse boomkikker, die onge
veer zo groot is als een koffieboon.
Stichting noodaktie
kerkbouw Tanganyika
Van 1 tot en met 14 juli 1962 wordt
landelijk een originele en attractieve
steentjesaktie gehouden. De opbrengst
is bestemd voor de bouw van een kerk
in Tanganyika, van welke kerk pro
testanten en rooms-katholieken ge
bruik zullen maken.
De aktie wordt gevoerd door de
Stichting Noodaktie Kerkbouw Tan
ganyika onder het motto: „Stenen
Spreken". Ook de zendingsraad heeft
instemming betuigd met deze aktie.
Steentjes a ƒ1,per stuk zullen wor
den verkocht door middel van verkoop
adressen, die kenbaar zijn aan het Tan-
ganyika-affiche.
Aan sommige steentjes zijn afwijkin
gen aangebracht welke afwijkingen be
kend zullen worden gemaakt tijdens
speciale t.v.- efi radiouitzendingen door
NCRV en KRO op zaterdag 14 juli.
De steentjes dient men koel en droog
te bewaren en ze mogen niet worden
blootgesteld aan overmatig zon- of
kunstlicht. Bij afname van tenminste
10 steentjes kan men deze ook bestel
len bij het kantoor van de aktie door
middel van rembours, postwissel, aan
getekende brief of giro. Het gironum
mer luidt: 51-51-51 ten name van Tan
ganyika Rotterdam, Heemraadsingel
303. Blijkt men op zaterdag 14 juli geen
steentjes met een afwijking te bezitten,
dan kan men op gemakkelijke wijze
zelf een herinneringskruis van de
steentjes vervaardigen. Een tekening
wordt bij de 10 steentjes gevoegd.
AUSTRALISCHE ONDERWIJZER WON
HET-WEEKEND-VAN-ZIJN-LEVEN
Egbert Schreuder een Australische
onderwijzer van Nederlandse afkomst
zal volgende week het-weekend-van-zijn-
leven gaan beleven, als hij voor enkele
dagen naar Amsterdam komt. De heer
Schreuder is winnaar van een door Het
Nederlands Zuivelbureau in Engeland uit
geschreven wedstrijd met als inzet „Win
a millionaire's week-end in Holland for
two".
Het echtpaar Schreuder arriveert vrij
dagavond om tien uur op Schiphol en zal
na aankomst zijn intrek nemen in het
Amstel Hotel. Op het programma staan
onder meer een boottocht door de grach
ten van Amsterdam, lunch in de Vijff
Vlieghen, bezoeken aan typisch Hollandse
steden, zoals Gouda, Alkmaar en Volen-
dam en bijwoning van een concert.
Maandagochtend 2 juli vertrekken de
heer en mevrouw Schreuder weer naar
Engeland, waar zij momenteel in het
kader van een uitwisselingsprogramma
voor leraren vertoeven; mevrouw Schreu
der is óók lerares.
■ft Russische chemici zijn er in geslaagd
rubber rechtstreeks uit gas te ma
ken.
KERMISDAG
VOOR SCHOOLKINDEREN
De kinderen van de R.K. Salvator-
school hebben woensdag een leuke
„kermisdag" gehad op het speelveld
van de school. Er stonden een aantal
kraampjes opgesteld waar ze naar har
telust konden ballen gooien, flessen
hengelen en tal van andere spelen. De
inwendige mens werd eveneens niet
vergeten want naast de limonade, lieten
de oliebollen zich ook heerlijk smaken.
Het hoogtepunt van de dag was on
getwijfeld de film die 's middags in
een der lokalen vertoond werd Een
en ander was op touw gezet als een
soort compensatie voor de klassen die
dit jaar niet met schoolreisje gingen.
4 Op dat ogenblik viel er een schot en voelde John een
stekende pijn in zijn arm. Hij ging er onmiddellijk van door,
van dichtbij gevolgd door drie mannen, en hij slaagde er in
hen kwijt te raken voordat hij het politiebureau bereikte,
waar hij binnenging om verslag van het ongeval uit te
brengen. De sherrif twijfelde er niet aan of het ging hier
om rode Bill en zijn troep, maar hij kon er niets aan doen
want hij was er ook wel zeker van, dat deze lieden op dat
ogenblik te paard al een heel eind weg waren gereden. Ge
lukkig had de kogel Johns arm slechts geschampt en nadat
de wond was verbonden kon hij, onder geleide van een po
litieagent, naar het vliegveld vertrekken om er zeker van
te zijn, dat er een gewapende post bij zijn vliegtuig was,
zodat de bandieten geen kans zouden hebben het gedurende
de nacht te beschadigen. (Wordt vervolgd)
Het Nederlandse circus Toni Boltini, dat volgende week woensdag en donder
dag naar Veenendaal komt, brengt in de grootste achtmastentent van Europa een
wervelend programma van topnummers. Vele befaamde Italiaanse artiesten zor
gen voor het nodige zuidelijke temperament, doch dacCmaast heeft men ook
beslag weten te leggen op diverse nummers uit Amerika, Duitsland, Spanje en
België.
Het programma wordt geopend door
Miranda, een meisje uit Den Haag, die
een baan in de lederbranche verruilde
voor het afwisselender bestaan van
dompteuse met een tiental woeste ber
berleeuwen.
Onder de felle schijnwerpers ver-
Dressuurwedstrijden op „SCHAAPSKOOI" in Rhenen
Op een terrein bij de „Schaapskooi"
werden zondag dressuurwedstrijden ge
houden voor Duitse herders, georgani
seerd door de groep van „De Gelderse
Vallei". Er waren talrijke deelnemers
voor naar Rhenen gekomen, zodat ge
sproken kan worden van een landelijk
evenement. Twee keurmeesters hadden de
handen vol bij de beoordeling van de
prachtige honden, die zeer intelligent
bleken te zijn en een goede opleiding
hadden gekregen.
De uitslag was tenslotte: 1 De Haar
lemmermeer (A'dam) 509 pnt. 2. Rotter
dam 474 pnt; 3 De Veluwezoom (Arnhem)
394 pnt; 4 De Gelderse Vallei (Rhenen)
350 pnt.
De heer de Waard uit Amsterdam bracht
de beste hond naar voren van de dag,
waarmee hij 181 punten verzamelde.
De heer van Heusden uit Wageningen
haalde met zijn hond „Lido" het hoogst
aantal punten met het manschapwerk,
namelijk 97 van de 100. Onder de tal
rijke prijzen bevond zich een lauwertak
van de burgemeester.
Op doktersadvies:
Vandaag zullen we eens praten over de jeuk, een verschijnsel, dat, zoals
we zullen zien, bij heel wat verschillende ziekten en toestanden voor
komt. Jeuk is vaak heel moeilijk te verdragen, vooral als ze niet van
korte duur is; jeuk leidt dan tot slaapgebrek en dit tot grote vermoeid
heid, waardoor een grote nervositeit zich van de patiënt meester kan
maken. Van de jeuk kunnen mensen „buiten zichzelf" geraken. De jeuk
is dan ook zeker niet iets, waaraan we lachend voorbijgaan als die ande
ren treft; we lachen vast niet als we zelf ervaren wat een aanhoudende
jeuk betekent.
Er wordt wel eens gezegd, dat jeuk moeilijker is te verdragen dan pijn.
Nu is het nooit doenlijk om dit soort vergelijkingen te maken. De ene
mens is gevoeliger dan de andere mens en maar al te vaak zijn we ge
neigd het eigen lijden als het ergste te beschouwen. Dat echter de irri
tatie van de jeuk niet te onderschatten kan zijn, zal elke deskundige toe
geven.
Een zeer uiteenlopend aantal ziekten kan jeuk veroorzaken. Om met
een in ons land veel voorkomende aandoening te beginnen, bespreken we
eerst de oxyuriasis - een worminfectie. De wormen leven in een deel van
de dunne darm, het coecum, de blinde darm en de appendix, het worm
vormig aanhangsel. De wormen leven in het slijmvlies van de darm,
maar de vrouwtjeswormen met eieren begeven zich naar de holte van
de darm en komen met de darminhoud naar de buitenwereld toe. Dit ge
beurt als de patiënt slaapt. De kleine witte wormpjes komen zo rond de
anusopening te zitten en de patiënt krijgt hierdoor een flinke jeuk. Hij
gaat krabben, vaak nog in zijn halfslaap en krijgt het infestieuze mate
riaal onder zijn nagels: van de nagels naar de mond en naar andere
mensen is maar één stap verder. De irritatie, die jeuk in de anogenitale
streek geeft, is groot. Deze infectie komt nogal eens voor in grote ge
zinnen en in kindertehuizen. De behandeling bestaat uit een aantal hy-
gënische maatregelen: nagels kort knippen, slapen met een nauwsluitend
broekje aan (bijv. een zwembroek) en handschoenen aan. De worm
infectie proberen we 'zo te beperken door het verspreiden naar de mond
tegen te gaan en zo dus geen nieuwe besmetting in het darmkanaal te
laten ontstaan. Verder worden ze aanwezige wormen bestreden door ge
neesmiddelen, zoals bijv. gentiaanvioletpillen. Als de infectie verschei
dene leden van één gezin heeft getroffen, worden allen tegelijk behan
deld, dat geeft de grootste kans om de infectie ineens uit te roeien.
Jeuk in de anogenitale streek kan nog door andere aandoeningen
worden veroorzaakt, aandoeningen, die we hier verder niet zullen behan
delen. Alleen hierover dit nog: indien iemand last heeft van jeuk in de
anogenitale streek, laat hij of zij dan vooral naar de huisarts gaan. Vaak
heel eenvoudige middelen kunnen u hiervan af helpen.
Een heel andere ziekte, die algemene jeuk kan geven, maar vaker nog
jeuk in de anogenitale streek, is de suikerziekte. Het staat nog niet vast
of de algemene jeuk, de jeuk, welke dus over de gehele huid voorkomt,
haar oorzaak heeft in het hogere suikergehalte van de huid. Het zou een
aardige speculatie zijn, maar vast staat dit geenszins.
Anders is dit met de „jeuk van onderen". Daar komt bij deze ziekte
urine langs met een verhoogd suikergehalte en daardoor kan weer een
infectie optreden, namelijk met monilla albicanis. Als de suikerzieke pa
tiënt gereguleerd wordt met insuline, dan daalt het bloedsuikergehalte
en daardoor verdwijnt de suiker uit de urine en komt aan de jexik ook
een einde. U ziet, jeuk kan meer consequenties hebben dan dat u zo op
het eerste gezicht dacht.
Contactdermatitis is een jeukende, eczemateuze aandoening. Het woord
zegt het al: het is een ontsteking van de huid, doordat zij in aanraking
komt met een voor haar prikkelende stof. Stoffen, welke deze aandoening
ten gevolge hebben, zijn vaak plantenoliën. Deze oliën lossen op in de
huid. De huid zelve is namelijk uit o.a. olie-achtige stoffen opgebouwd en
oliën lossen daarin op.
Het langdurige, herhaalde contact maakt de huid dan overgevoelig.
Hoe dit precies gebeurt, staat niet vast, maar wel dat het gebeurt. Men
sen, die werken in schoonheidssalons, tuinlui, apothekers, schilders,
drukkers, verpleegsters, lopen de kans op deze aandoening. De gehele
huid wordt hierbij branderig en rood, wat later treden bulten op, die
blaasjes worden. Als men dan gaat krabben krijgt de secudaire infectie
weer haar kans. De patiënt geneest als de stof, waarvoor hij of zij over
gevoelig is, uit de omgeving van de patiënt verdwijnt.
Er zijn nog vele aandoeningen, waarbij jeuk voorkomt, zoals galstenen
(deze jeuk is moeilijk te bestrijden), serumziekten en verschillende
kwaadaardige aandoeningen. Een andere keer komen we hierop mis
schien nog eens terug.
ARTS.
schijnen voorts voortreffelijke dres-
suurnummers, acrobaten, slangenmen
sen, rijwielartiesten en Italiaanse jong
leurs.
Exotische dieren, natuurlijk clowns
en luchtsensaties beheersen het tweede
gedeelte van het programma.
Wat het laatste betreft: het trapeze
nummer dat door de Italiaanse Troup
Ferdinando Jartz wordt gepresenteerd,
is werkelijk adembenemend. Hoog in de
nok van de tent worden de dubbele
salto's en zelfs een drievoudige pirouet
te feilloos uitgevoerd.
Deze artiesten zijn slechts één seizoen
bij Boltini, doch ze hebben al contrac
ten voor buitenlandse circussen in hun
zak tot 1965.
Cursus handmelken met
examen afgesloten
Gisterenmorgen in alle vroegte zyn op
de bedrijven van J. A. Henken te Rhe
nen en A. v. Veldhuizen in Renswoude
examens in de cursus handmelken ge
houden. Deze cursus waaraan door een
negental jonge boeren en boerinnen werd
deelgenomen, werd georganiseerd door
de Commissie Streekbelangen „Zuid-
Oost-Utrecht".
De jury bestond uit de heren H. v. d.
Kamp (Bunnik), C. A. Roeleveld (Ben
schop) en arbiter dhr. Idzerda uit Utrecht.
De in het district Rhenen gehouden cur
sus stond onder leiding van dhr Henken,
terwijl mej. R. v. Dijk, eveneens uit Rhe
nen, de candidaten in Renswoude de no
dige vakbekwaamheid bijbracht. In to
taal waren er 200 punten te behalen.
De einduitslag was: 1 T. v. Deelen,
Overberg 189 pnt; 2 J. v. Beijnum, Ach
terberg 1841/® pnt; 3 mej. G. v. Laar, Ach
terberg 184Vï pnt; 4 mej. G. v. Beijnum.
Achterberg 184 pnt; 5 A. v. Veldhuisen,
Renswoude 181pnt; 6 G. v. Deelen,
Overberg 1791/® pnt; 7 J. v. Lienden, Ach
terberg 162'/2 pnt..
Twee candidaten moesten worden afge
wezen.
CEFA HIELD FILMSHOW
In gebouw Eltheto is woensdag en
donderdag een filmshow gehouden die
werd bijgewoond door ruim twintig
Cefa-bestuurders uit het district Mid
den-Nederland. Na afloop konden zij
dan een keus maken uit het nieuwe
programma.
De show werd geopend door de heer
Griffioen uit Veenendaal, die verklaar
de dat de Cefa in deze niet alleen een
taak heeft voor het prot. chr. deel van
ons land, doch in al zijn geledingen.
„Wij moeten slagen om al die films te
vinden, die aan alle eisen kunnen vol
doen", aldus de heer Griffioen.
Hij bracht ook nog even naar voren
dat de Cefa helaas nog maar een mini
male eigen produktie heeft. „We heb
ben pas één film gemaakt, maar alle
begin is moeilijk."
Tot slot zei hij ervan overtuigd te
zijn dat er, wat de Cefa betreft, een
zeer goede toekomst in kan zitten.
„Nina", een spannend liefdesverhaal
tussen een jonge Amerikaanse journa
list en een Russisch meisje in Wenen,
was de eerste film die vertoond werd.
Dank zij een uitstekende verbetering
aan de Cefa-apparatuur in gebouw
Eltheto, hetgeen eigendom is van de
afdeling Veenendaal, waren de beelden
bijzonder duidelijk.
Vlot en toch gekleed voor jonge dames
is dit, door Bessie Becker ontworpen,
driedelige bikini-ensemble met Bermuda
shirt en los, luchtig hangend jasje Het
praktische, gemakkelijk te onderhouden
materiaal is blauw-witte-dralon-cuprama.
