De tijdelijke bijstandsregeling voor mindervaliden vakantieherinnerigen vastgelegd ^Baard weef, peelt wecjf akantie met Ooi KLEINE VAKANTIEGIDS 1962 (IV) Opleidingscursus in het „ORANJE NASSAU'S OORD" SCHERPËNZEEL TWEEDE BLAD „DE VALLEI'' VRIJDAG 6 JULI 1962 Nr. 54 1922 1962 Zien en niet zien Praktische gegevens voor bezoeken aan België Zoals via dagbladen, radio en televisie bekend werd, heeft de Minister van Maat schappelijk Werk, mej. dr. M. A. M. Klompé, een Tijdelijke Bijstandsregeling voor Mindervaliden vastgesteld. Het is de bedoeling deze regeling hier nader toe te lich ten. Vooraf is het van belang te weten, dat het een rijksgroepsregeling betreft, voor de uitvoering waarvan de Minister de medewerking van de gemeentebesturen heeft gevraagd. De gemeenten ontvangen in de verstrekte uitkeringen een rijkssubsidie van 60De uitgaven, aan deze tijdelijke bijstandsregeling verbonden, worden op rond 17 miljoen gulden per jaar geraamd, waarvan globaal 10 miljoen gulden voor rekening van het rijk komt en 7 miljoen gulden van de gemeenten. Zoals uit de ministeriële beschikking blijkt, geldt de nieuwe regeling voor een beperkte groep van mindervaliden. De beperking houdt geen verband met de aard van de invaliditeit, want de rege ling geldt zowel voor lichamelijk en gees telijk als zintuiglijk mindervaliden. Voor wat de laatste groep betreft, met uitzon dering van de blinden, waarvoor immers al een afzonderlijke groepsregeling, de Voorziening voor Blinden bestaat. Indien een blinde dubbel-gehandicapt is, dan valt hij uiteraard voor de andere handi cap wel onder de nieuwe regeling. Waar in de beperking dan wèl is gelegen? Wel, in het feit dat de per 1 juli 1962 in wer king tredende regeling alleen zal gelden voor de mindervalide die meerderjarig, ongehuwd en beneden de 65 jaar is EN in gezinsverband van een onderhouds plichtige verwant leeft; met andere woor den bij de ouders of grootouders of één van hen inwonend is. Zoals de meer ingewijden op het ter rein van de mindervaliden-zorg bekend zal zijn, bestaan er bij de regering plan nen om door wijziging in de sociale wetsgeving onder meer door het tot stand brengen van een arbeidsongeschikt heidswet de materiële verzorging van een grote groep van mindervaliden in ons land op een meer op tegenwoordige tijdsomstandigheden afgestemd niveau te brengen. Daarnaast heeft de regering het voornemen tot een algemene bijstands wet te komen, waardoor eveneens een andere meer moderne basis voor het ver lenen van bijstand aan de gehandicap ten wordt geboden. Omdat het niet juist zou zijn de hulpverlening aan de minder validen los te zien van de ontwikkeling welke op het terrein van de sociale wet geving in ons land plaats hebben, heeft Minister Klompé in een schrijven aan de gemeentebesturen met nadruk medege deeld, dat de regeling niet méér bedoelt dan de periode tot aan de tostandkoming van vermelde nieuwe sociale wetgeving te overbruggen. Voorts, dat de regeling slechts toepassing kan vinden, indien in gevolge bestaande wettelijke en andere voorzieningen niet of op onvoldoende wijze aan de behoeften van de gehan dicapten tegemoet wordt gekomen. URGENTIE Dat de Minister van Maatschappelijk Werk voor de genoemde groep van thuis zittende meerderjarigen de vorenge- schetste ontwikkelingen niet heeft willen afwachten wijst erop, dat de Minister van mening is, dat het treffen van voorzie ningen voor deze groep wel bijzondere urgentie heeft. De ouders van gehandi capte kinderen zijn in het algemeen al met extra financiële zorgen belast, om dat de opvoeding van deze kinderen nu eenmaal meer uitgaven vraagt, dan die van gezonde kinderen. Daarnaast was het echter zo, dat deze ouders ook voor de verdere toekomst geen enkele financiële verlichting in uitzicht hadden, omdat zij ook na de meerderjarigheid van hun in wonend invalide kind de lasten, verbon den aan hun verzorging, in principe blij vend moesten dragen. Hier bestaat een schrille tegenstelling met de ouders van gezonde kinderen, die na hun opleiding veelal juist het gezinsinkomen meehel pen vergroten. Daarom leek de noodzaak om voor de meerderjarige bij de ouders inwonende kinderen tijdelijke voorzie ningen te treffen groter dan die voor de minderjarigen. AANTASTING Weliswaar hebben een aantal gemeen ten in ons land de laatste jaren ten be hoeve van invalide oudere kinderen in gevolge de Armenwet in meer of mindere mate financiële bijstand verlend, maar deze bleek toch meestentijds afgestemd op de financiële positie van het gezin, waartoe het invalide gezinslid behoorde. De realiteit was dan ook in de meeste gevallen zo, dat de uitgaven een voort durende aantasting van het gezinsinko men bleven uitmaken, zelfs in die mate, dat ook de ontplooiingsmogelijkheden voor de gezonde kinderen hierdoor vaak werden belemmerd. Het spreekt vanzelf dat een dergelijke situatie de verhouding in het gezin ongunstig beïnvloedt. Veel erger was het echter nog voor de min dervalide zelf die, dag in dag uit, voor ogen stond, dat hij kon leven dank zij de financiële offers die de ouders, maar ook de inwonende broers en zusters, voor hem brachten. Is het dan onbegrijpelijk, dat vele van déze gehandicapten zich hierdoor als een last van het gezin be schouwden en dat de levensvreugde, waarover zij eventueel nog beschikten, hun hierdoor volledig dreigde te worden ontnomen? Minister Klompé heeft bij de wet „be perking verhaalsrecht" reeds een mate riële verbetering tot stand gebracht voor de ouders van meerderjarige mindervali de kinderen, die in inrichtingen worden verpleegd. De kosten van verzorging van meerderjarige gezinsleden in inrichtingen, welke op grond van de Armenwet worden betaald, zijn daardoor, behalve bij hoge finanaciële welstand, niet langer ver haalbaar op de ouders. De ouders, die hun meerderjarige invalide kinderen thuis verzorgen, vonden in deze wet geen verlichting voor hun materiële zorgen. Door nu voor deze groep een tijdelijke rijksregeling te treffen, zoals in het ver leden ook is gedaan voor de oorlogs slachtoffers, de gerepatrieerden, de blin den en andere groepen, is tevens een einde gemaakt aan de ongelijke behande ling ten opzichte van meerderjarige kin deren die in inrichtingen worden ver pleegd en degenen die thuis worden ver zorgd. Dit houdt dus in dat de meerderjarige bij de ouders of grootouders inwonende invalide met ingang van 1 juli j.l. aan spraak op financiële bijstand heeft en dat deze bijstand zal worden verleend zonder rekening te houden met de financiële omstandigheden van de ouders en van het gezin waartoie de invalide behoort. Bij hulpverlening ingevolge de Armenwet werd hiermede wel rekening gehouden. Hoewel dus de Tijdelijke Bijstandsre geling voor Mindervaliden nog geen re geling voor alle mindervaliden is, wordt met deze beperkte regeling toch een eer ste stap gezet in de richting van afron ding van de zorg voor de mindervaliden in ons land. Zoals meh zal hebben begre pen, geldt de regeling niet voor minder validen, die bij broesr of zusters of an deren inwonen. Deze gehandicapten kun nen op grond van de Armenwet finan ciële bijstand ontvangen los van de fi nanciële omstandigheden van het gezin waarin zij wonen. Om deze redenen geldt voor hen niet dezelfde urgentie als voor degenen, die van alimentatieplichtigen afhankelijk zijn, gezien ook het tijdelijke en overbruggende karakter van de re geling, in afwachting van de uitbouw van de sociale wetgeving op dit terrein. ARBEID Omdat de ervaring heeft uitgewezen dat velen uit deze groep nog tot enige vorm van arbeid in staat zijn, heeft de Minister de gemeentebesturen gewezen op het bijzondere belang van de bevor dering of het verrichten van aan de om standigheden van de mindervalide aan gepaste arbeid, voorzover deze arbeid naar het oordeel van deskundigen ge schikt wordt geacht. Onder deskundige zijn in deze te verstaan de reeds op het terrein van de invalidenzorg werkzame organen, waaronder ook begrepen de re- validatie-teams, de instellingen voor maatschappelijk werk en de bijzondere arbeidsbemiddeling. Indien zich bij de uitvoering van de regeling meningsver schillen zouden voordoen tussen de min dervalide en het gemeentebestuur dan zal de Minister de adviezen van deze deskundigen ongetwijfeld in het overleg met het betreffende gemeentebestuur be trekken. Aangezien het voor de mindervalide van het grootste belang is om zo moge lijk op den duur een eigen bestaansmo gelijkheid op te bouwen en op deze wijze mede te werken aan zijn eigen zelfstan digheid, is in de regeling bepaald, dat uit kering wordt verleend, indien de min dervalide blijk geeft van een in zijn om standigheden genoegzaam besef van ver antwoordelijkheid. Bedoeld wordt, dat naar redelijkheid mag worden verwacht dat de mindervalide, zo hij daartoe in staat wordt geacht, medewerkt om zich zelf te ontplooien. UITKERING Uit de verschillende bepalingen van de regeling vloeit voort, dat de mindervalide voor twee soorten van uitkering in aan merking kan komen, namelijk een perio dieke uitkering van 20,per week en bijzondere uitkeringen, welke ten doel hebben de mindervalide te laten deelne men aan het maatschappelijk verkeer. Deze ruime definitie zal het derhalve on der meer mogelijk maken de thuiszitten de mindervalide evenals dit al enkele jaren geleden voor de blinden geschied de te ontkluisteren van zijn stoel en het raam en hem het gevoel te ontne men, dat hij van onze mensengemeen schap zou zijn uitgesloten. Het feit, dat de mindervalide onder de regeling valt zo lang geen 30,per week kan worden verdiend, sluit hierop volledig aan, om dat het hierdoor mogelijk wordt gemaakt langs geleidelijke weg een eigen bron van inkomsten te verwerven. Zolang de min dervalide dus geen 30,per week kan verdienen, blijft hij op grond van de re geling aanvullende hulp ontvangen. Daar lang niet in alle gevallen bekend is welke mindervalide onder de nieuwe regeling zullen vallen, doen de ouders van bij hen inwonende mindervalide meerderjarige kinderen er goed aan bij hun gemeentebestuur een verzoek in te dienen om hun kind voor een uitkering ingevolge deze regeling in aanmerking te laten komen. Verenigingen en instellin gen op het terrein van het maatschappe lijk werk en de gezondheidszorg, alsme de de belangenorganisaties van de min dervaliden kunnen bij de registratie ook een belangrijke taak vervullen, door na men en adressen van de hun bekende mindervaliden aan de betreffende ge meentebesturen op te geven. Het is te hopen dat de 17 miljoen gul den per jaar, die de Nederlandse over heid voor de nieuwe bijstandsregeling beschikbaar gaat stellen, voor vele thuis zittende gehandicapten en hun ouders wat meer zon in hun vaak zo schaduw rijk leven zal kunnen brengen. 40 JAAR IN GOUD, ZILVER EN UURWERKEN Naast enkele attractieve jubile um-aanbiedingen ontvangt iedere koper, die minstens voor 10 gul den besteedt, een originele en blijvende attentie. Goud - Zilver - Uurwerken Ongetwijfeld zult u uw vakantieplannen al hebben gemaakt of u bent er druk mee bezig. Eens komt dan het moment, dat u u gaat bezinnen op wat er allemaal moet worden meegenomen. Wellicht kunnen wij u wat bepaalde artikelen betreft een beetje de helpende hand bieden en dan willen wij ons vooral richten tot degenen, die op de een of andere wijze kamperen, of dat nu op eenvoudige of op luxe wijze geschiedt. EEN NIEUW SCHEER BATTERIJ APPARAAT VAN NEDERLANDS FABRIKAAT Een onvolkomenheid van vele cam pings is een tekort aan stopcontacten. Een gevolg hiervan is: rondhangen bij de wasgelegenheid tot eindelijk de beurt van elektrisch scheren is aangebroken. LANDDAG IN RESTEREN De Gelderse plattelandsjongerenorgani satie B.O.G. - B.O.L.H. houdt dit jaar haar traditionele landdag op 18 juli te Kesteren. Het doel van de landdag is een demonstratie te geven van saamho righeid en aktiviteit, ook in deze tijd, die voor de landbouw zeer moeilijk is. In het programma brengt men 's morgens o.m. het probleem van de minder ontwikkelde gebieden aan de orde, een groots opgezet openluchtspel volgt na de middag, terwijl de dag wordt besloten met een cabaret programma waaraan meegewerkt wordt door bekende radio- en t.v. artisten. BE-NE-LUX-E NNP Welvaart, gemakkelijke verbindingen en de gedachte, dat iedere natie nog maar een provincie in de staat Europa is, hebben de stroom reislustigen, die in de vakantietijd over de grenzen trekt, doen aanzwellen. Op het ogenblik lijkt een labiel evenwicht bereikt. Van de vier miljoen Nederlanders, die er in hun vakantie echt uit trekken, gaat de helft over de grens en de andere twee miljoen zoekt het in eigen land. Keurig verdeeld dus. De grote aantallen buitenlanders, die in het seizoen naar Nederland komen, staan als knikkende getuigen op de achtergrond als de „thuisblijvers" verkondigen, dat zij het zo goed hebben getroffen. Ons vaderland heeft de vakantiegangers veel goeds te bieden. De Amerikaan mag over Nederland denken als over een ietwat buiten de oorspronkelijke proporties gegroeide miniatuur stad, zoals Madurodam, binnen zijn beknoptheid biedt Nederland toch alles wat het hartje van de toerist begeert. Men zou op een kaart kunnen uit zetten, waar de toeristisch aantrekke lijke plekjes te vinden zijn. Het zou bijzonder weinig nut hebben, want ze zijn zo talrijk, dat men door de bomen het bos, of door de spelden de kaart niet meer zal zien. Het begint al direct bij de grenzen. In het Noorden de drie eenheid: Friesland, Groningen en Dren the, met elk zijn specifieke karakter. Friesland de meren, Drenthe de bossen en heidevelden - het ruige open land - en Groningen de polders, waarin men zich verloren kan gevoelen en steden met een historie, die eeuwen terug gaat. In het Oosten, Gelderland en Overijssel, waar de natuur één groot loflied is, in het Zuiden, Brabant en Limburg met hun warme aantrekkingskracht en in het Westen, de Noordzeekust - de ri- vièra van Noord-West-Europa. In het centrum pronkt Utrecht, waar de In januari van dit jaar zijn we de ruwe winter ontvlucht door ons alvast te ver meien in hemelsblauwe vakantie illusies en hebben wij in het buitenland een pen sion besproken. Daarna zijn we heerlijk op ons gemak begonnen onze vakan tiegarderobe uit te zoeken en aan te vullen. Het vooruitzicht van een helkleurige en -zonnige vakantieperiode, maakte dat tot een aangename bezigheid. In mei nog steeds aan de warme kachel gezeten, liepen we ons lijstje nog eens door en in juni bij een „laatste" doorneuzen kwamen we tot de verbijsterende ontdekking, dat we aan zes koffers kledingbagage nóg niet voldoende hadden LICHT EN DUN Zodat het na 21 juni, de langste dag van het jaar, toch wel hoog tijd werd de hele vakantiegarderobe, plus die van BIJ DE SCHETSJES: Links boven: tennispakje, uit een lichte witte wollen jersey. Het heeft een soepele „zit", is luchtdoorlatend en kreukt niet. Midden: wollen badpakjes zie je niet zo veel, maar degenen die ze dragen, waarderen ze om hun zachtheid en warmte (ook in het waterRechts: een luchtig-warme pantalon (wol tricot - er zijn ook zuiver wollen stretch-pantalons in de handel) met daar boven een armloos wollen vestje. Links onder: een klassiek pullovertje met V-hals en een moderne tweed-rok. Voldoende bewegingsvrijheid voor de benen bij het golfen. Rechts onder: Een wollen sporthemd van stof met een diep- kleurig dessin, vrij gemakkelijk zelf te maken. manlief en kinderen, drastisch uit te dunnen. Maar hoe? We hebben toen zó gedacht: luchtige, dunne kleding én licht van gewicht is het beste. Licht en dun, omdat we dan een maximum kunnen meenemen in een minimum aan koffers. Luchtig, omdat er in iedere vakantie altijd wel een péér zonnige dagen voorkomen. Maar we hebben er ook rekening mee gehouden, dat we veel koele vakantieda gen zouden moeten doorstaan. En toen hebben we meteen gezegd: wol. Wij zijn naar boven gegaan en zagen daar, met een heel ander oog, ons vederlichte wol- chiffonjurkje hangen, dat lichtgebreide jerseypakje, die zachte merinowolpullover en ons luchtige, grofgebreide wolvest. Licht, luchtig, behagelijk warm en kreukherstellend: ideaal om in te pak ken en glad te laten uithangen. BIJ WARM En al zou het een héél warme vakan tie worden. Wat dan nog? Wordt er in het zondoorstoofde Italië niet veel meer wol gedragen dan in ons kille klimaat? 't Is waar! Wij Nederlanders hebben praktisch geen ervaring in het dragen van wol bij warm weer. Maar de zon nige Italianen wel. Niet alleen omdat de zomeravonden in Italië koel en zelfs koud zijn, maar omdat wol - en we heb ben dat goed onthouden - bij grote hitte veel en veel betere diensten bewijst dan wij „kikkerlanders" ooit hebben kunnen ervaren. EN KOEL WEER We houden thuis allemaal erg van kamperen. We hoeven er niet veel woor den over vuil te maken dat wol onder deze omstandigheden eenvoudig onmis baar is. Vooral wanneer je boven de 35 bent en je - zoals Hans, m'n man - langzamerhand vatbaar wordt voor rheu- matiek. Wol garandeerd een droge warm te. En wat mezelf betreft? Voor kampe ren staat in de eerste plaats m'n lange jersey-pantalon op het lijstje. Behagelijk warm enkreukecht. En verder na tuurlijk m'n merinowol-pullovertje, waar ik het zoëven al over had. TENNISSEN Zelf houdt ik erg van tennissen en ik hoop me daar ook in de vakantie af en toe aan te buiten te gaan. Ik heb een getricotteerd tennispakje. Daarin is het verrukkelijk spelen. Door z'n breistruc- tuur is het heerlijk luchtdoorlatend en dus koel, terwijl de stof bij iedere „smash" en „back-hand" elasctisch mee geeft. En in wol ben je nooit „drijf" na het spelen! Nee, het is heus niet zo, dat alles van onze vakantiegarderobe van wol is. De fleurige katoentjes en sommige der syn thetische materialen voldoen ook uitste kend. Natuurlijk. Maar wol is - vind ik - in een vakantiegarderobe onmisbaar, en zo geschikt, omdat het zich uitstekend leent om in te pakken en - wat ik al zei - onberispelijk glad te laten uithangen. VVV's een gemakkelijke atak hebben, doordat al de denkbare attracties, waarmee men maar reclame zou willen maken, ook inderdaad aanwezig zijn. Vacantie in eigen land heeft voor delen. Geen taalmoeilijkheden, prijzen, zoals men die gewend is, en toch moge lijkheden genoeg om eens in een ge heel andere omgeving te zijn. Men kan Ome Piet en buurvrouw Sjaan wel geen dure buitenlandse prentbriefkaart met zo'n indrukwekkende postzegel sturen, maar tenslotte gaat men niet vcor het genoegen van de buren en familieleden op vacantie. Er zijn nog teveel Nederlanders, die onder de druk van de buren, de mode en het eigen wantrouwen de kostbare vacantiedagen doorbrengen vér over de grenzen om thuisgekomen, te pronken met enorme fotoseries, die maar één ding laten zien - dat de maker vrijwel niets heeft gezien. Een verstandig man heeft nooit een hekel aan zijn eigen land. Een heel verstandig achttiende-eeuws woord. Helaas is er niet genoeg plaats om de rustieke details van Nederlands schoonheid hier te omschrijven. Daar voor zou men de ruimte van een boek nodig hebben. Het is trouwens voor U niet nodig. Als U beslist in eigen land te blijven en U wilt inlichtingen heb ben over een eenmaal gekozen reis doel, kunt U zich altijd wenden tot de toeristische vraagbaak bij uitstek, de ANVV (Algemene Nederlandse Vereni ging voor Vreemdelingenverkeer) - Parkstraat 38, Den Haag, Tel. (070) 18 33 00, of direct informeren bij de plaatselijke VW. Iedere rechtgeaarde Nederlandse gemeenschap heeft ten slotte een eigen VVV. Even veelzijdig als Nederland is het eveneens kleine België, dat op een op pervlakte van nauwelijks 31.000 vierkan te kilometer zowel de rotshoogten van de Ardennen "als de pikante schoonheid van de kustplaatsen herbergt. De Bel gische Noordzeekust is wat beter uitge rust dan de Nederlandse, ook al meet ze alles bij elkaar nog geen zeventig kilo meter. Met de bedreven voortvarendheid hebben de Belgen er grote aantallen eer- ste-klasse hotels, pensions en vakantie huizen neergezet in voldoende mate om de invasie in juli en augustus afdoend te kunnen verwerken. Ster onder de bad plaatsen is Oostende, een flinke stad, in de zomer geheel op het toerisme inge steld, waar de gotische gloed van Vlaan deren overal is te herkennen. Knokke is een badplaats, waarop Scheveningen jaloers is, al was het alleen maar omdat men in Knokke een casino heeft. Luxemburg zorgt er voor, dat men in plaats van over de Benelux beter over de Bene-luxe kan praten. Er is inderdaad een overdadige luxe aan natuurschoon in de drie landen van het verbond van Spaak en Luns. Het Groot Hertogdom Luxemburg schijnt louter voor het toe risme te zijn geschapen. Het landschap lijkt soms veel op dat van de Ardennen, is misschien nog wat veelzijdiger en ru wer. Luxemburg is verdeeld in drie par ten. Het Noorden, de Ardennenstreek, wordt „Oesling" genoemd. De gemiddelde hoogten van de toppen is er 450 meter. Men stuit er onverwachts op de meest schilderachtige plekjes, compleet met een zilverkleurig beekje. Zuidelijk van de „Oesling" ligt „Klein Zwitserland". Aan deze naam valt niets meer toe te voegen. Hij spreekt voor zich. Tegen de Franse grens ligt het 3e gedeelte, een streek met langgerekte heuvels en dalen, een rus tig golvend land, dat echter even impo sant is als een door de storm overvallen zee. Munteenheid: Belgische Frank (=100 centimes). 100 frank=/7,24 voor 1 gulden ontvangt menl3,81 frank. Reisdocumenten: paspoort (ev 5 jaren verlopen) of toeristenkaart. Voor auto groene kaart. Verblijfkosten: kamer zonder pen sion 100 - 180 frank per persoon per nacht. Maaltijden 70 - 125 frank. Sigaretten (20) 8- 12 fr. LUXEMBURG. De Luxemburgse frank is even veel waard als de Belgische. Men kan in Luxemburg overal ook met Belgische franken betalen. In de stad Luxemburg wordt een logeer- belasting van vijf procent geheven. Verdere prijzen zijn als in België. Benzine kost per liter 6,25 frank. Wanneer de tent niet op een camping wordt opgeslagen of bij watersport, is van een stopcontact in het geheel geen sprake en waar blijft dan het goed ver zorgd uiterlijk waaraan uw omgeving zo gewend is geraakt? Hiervoor nu is een oplossing gevonden in een scheerapparaat, dat op twee batterijtjes van l'/i volt loopt, die in de bijbehorende cassette zijn opgeborgen. Deze cassette bevat boven dien een spiegeltje, een schoonmaak- borsteltje en een „druk-op-de-knop-sy- steem" om het snoer op te rollen. Dit Philishave batterij-apparaat heeft dezelfde capaciteit als het elektrische ap paraat. Het kost u, zonder batterijtjes, maar die zullen u financieel de das niet om doen, 42,compleet met cassette. BIJ PECH OP 'N DONKERE WEG Het pechduiveltje kan ook 's avonds zijn slag slaan en u dwingen in het donker een wiel te verwisselen of een defect onder de motorkap te verhelpen. Ook daaraan heeft deze Nederlandse indus trie gedacht en de „Troublelite" gecon strueerd. De buitenlandse naam moet u maar vergeven, die staat in verband met onze export. Het is een lichtbron die u bijstaat wanneer u moeilijkheden heeft. Hij heeft twee vér stralende lenzen: wit en rood licht ook te gebruiken bij het uitvallen van een achterlicht waar u maar wilt. De sterke magneet kleeft muurvast op alle metalen delen van de auto en wijkt zelfs onder het rijden niet van zijn plaats. De gestrande auto staat nu niet als een onverlicht obstakel langs de weg en reparaties kunnen zonder gevaar worden verricht. Deze „Trouble lite" kan ook als tentverlichting worden gebruikt, want hij kleeft of hangt waar u maar wilt en er staat u 8 meter snoer ter beschikking. Een uitkomst ook voor degenen, die gewend zijn in het donker pas op een camping aan te komen. Vol ledigheidshalve de prijs van dit nuttige Nederlandse produkt: 14,50. EEN BATTERIJ-RECORDER LAAT U UW VAKANTIE LATER NOG EENS HOREN Hebt u, wanneer u de kleurrijke dia's van uw vakantie vertoonde nooit eens gedacht: kon ik de bijpassende geluiden ook maar reproduceren, dan zat ik weer midden in die vakantie? Die typische zuidelijke muziek, of het geluid van de zee tegen de fjorden of een gesprek met inwoners van dat pittoreske Spaanse plaatsje. Maar dat kan, wanneer u zich een batterij-recorder aanschaft van de zelfde Nederlandse fabrikant die het bat- terij-scheerapparaat heeft ontwikkeld. Deze recorder is gemakkelijk mee te ne men, want de afmetingen zijn maar 200x 270x85 millimeter en het gewicht is licht. Het kan met een draagriem over de schouder worden gedragen en dan tijdens de wandeling worden bediend. Zo kun nen er bijvoorbeeld vogelgeluiden mee worden opgenomen. Maar daarmee be hoeft u niet tot de vakantie te wachten, dat kan in elk vrij ogenblik gebeuren. En natuurlijk is deze recorder ook voor vele andere doeleinden geschikt. Om er en kele te noemen: het ongemerkt opnemen van de stemmen van kinderen bij hun spel, het vastleggen van interviews en lessen. Er kan ook muziek op worden opgeno men, die later kan worden afgedraaid. Hieraan willen wij dan wel de waar schuwing verbinden: laat de muziek die u zo mooi vindt, niet op volle sterkte schallen. Anderen, die genieten van de rust en de stilte van de natuur, zullen dat minder waarderen. Hetzelfde geldt voor de portable radio. Velen stellen er prijs op in de vrije natuur nu eens van nieuwsberichten verstoken te blijven. Laat het klankvolume dus nooit ster ker zijn dan dat van de stem van u en uw tochtgenoot in een normaal gesprek. Volledigheidshalve willen wij ook nog noemen de transistor batterij-grammo foon voor vakantie, uitstapjes en andere evenementen, waarop behoefte aan mu ziek bestaat en waar geen stopcontacten zijn. Deze speelt dus op elke plaats, dank zij batterijen. De knappe koppen van onze Nederland se industrie denken toch aan alles en hebben het mogelijk gemaakt dat allen op eigen wijze van de vrije tijd kunnen genieten. GEMOTORISEERDE ZIEKENHUISBEDDEN Een van de ultra-moderne hulp middelen die de ziekenzalen, zowel voor de patiënten als het verplegend per soneel, een nieuwe aanblik kunnen ge ven zijn bedden die met kleine moto ren zijn uitgerust. Kleine elektrische motoren en bedieningsapparatuur stel len de verpleegster of de patiënt in staat het bed aan het hoofd- of voe teneinde te verstellen, of het hele bed zonder schokken op en neer te laten rijden. Een Britse fabrikant is al met de produktie begonnen en er zijn reeds orders ontvangen. De bedden zijn on langs tentoongesteld door de Northern (England) Group Hospital Management Committee. Het alom bekende Nederlandse Sa natorium „Oranje Nassau's Oord" te Renkum, zal binnenkort een afdeling openen voor langdurige zieken. Toen wijlen Koningin Emma in 1901 haar paleis beschikbaar stelde voor het op te richten eerste Sanatorium voor Tuberculose in Nederland, stelde zij daarmede een uitermate belangrijke daad aan het Nederlandse volk. Vanaf dit moment hebben doktoren en ver pleegsters hun krachten ingezet om volksvijand no. 1 te helpen onder drukken. Thans na ruim 61 jaren is de T.B.C. in zeer belangrijke mate terug gelopen. Ook het Sanatorium „Oranje Nassau's Oord" heeft zich hieraan aangepast en zo werd de Koningin Emma-kliniek (K.E.K.) in 1958 in het leven geroepen voor Asthma-patiënten. De Stichting wil echter meer doen en zo zijn er onder leiding van de nieuw benoemde Geneesheer-Directeur Dr. P. J. van Oostrum plannen in voor bereiding om te komen tot een afde ling voor langdurige zieken. Een dergelijke reorganisatie eist niet alleen een goede voorbereiding, maar vraagt ook meer verplegend personeel. Per 1 september van dit jaar wordt een aanvang gemaakt met een cursus voor Ziekenverzorgster. Voor leerling verpleegsters is de leeftijd 18 jaar om in een ziekenhuis te mogen werken, bij zieken verzorgsters moeten de meisjes per 1 november van dit jaar 17 zijn. De opleidingscursus duurt 2 jaar en hierin maken de meisjes een leertijd door voor hun aanstaand beroep en ontvangen daarnaast een algemeen vormend onderwijs. Voor de meisjes is geen Mulo-op leiding vereist, reeds Lagere School is voldoende, doch de meisjes met V.G. L.O. of Lagere Huishoudschool genie ten de voorkeur. Wanneer de cursus met goed gevolg is doorlopen ontvangt de leerlinge een diploma dat wordt uit gereikt door de Federatie van Ver pleeginrichtingen. Ieder meisje, dat zich tot dit prach tige mensenlievende werk voelt aan getrokken kan zich bij de direktie op geven voor deze cursus. SCHIETEN Op de maandagavond door de leden van de schietvereniging Scherpenzeel ge schoten onderlinge competitie werden de volgende resultaten behaald: Geweer: A. van Dusschoten 46; B. Valkenburg 43, Hoytema van Konijnenburg en G. van Eist 42; A. Valkenburg, M. Berendse en H. Berendse 41; A. Wittenberg en C. Val kenburg jr. 40. Petite carabine: A. Valkenburg 47, M. Berendse en C. Valkenburg 46, H. Veld huizen en J. van Elst 45, R. van Elst 44, J. Koudijs en G. van Elst 43, P. Engelen burg en H. Berendse 42, A. van Dusscho ten, v. d. Werk en M. Pater 41 en A. Wittenberg 40. DERDE PRIJS Onder leiding van wachtmeester Brum- mel en diens dochter Ada namen 41 le den van de Scherpenzeelse wandelclub „De Holevoeters" zaterdag deel aan de te Amerongen gehouden wandelmarsen. Zij behaalden een derde prijs.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1962 | | pagina 3