onze ouclere iezeró
bcflAtyfit
BROM SPORTIEF
Medewerking van varkenshouders
nog onvoldoende
ZIJ BEHAALDEN HET DIPLOMA
De
OUDEREN"
op de brommer...
ARAM
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 1 AUGUSTUS 1962
Nr. 60
Aardappelhandelaars en masse
veroordeeld
Mond- en Klauwzeer loopt verder terug
KUNST IN UTRECHT
ALWEER
ZO'N MOOIE BRIL VAN
OPTICIEN
Ookvo&2ieketf&nds&d&if!
BROOD EN SPELEN
Vissen zonder akte
RHENEN
Geslaagden ,Wilhelminaschool'
„Japie" nam een snipperdag
De Heer
der
slangen
„Bergschool" leverde veel
geslaagden af
Het recht van de sterkste
Meisje gedroeg zich niet
als dame
DE LEZER
Dichter bij trottoir
De prinsessen Irene en Margriet, ge
fotografeerd tijdens hun bezoek aan 't
historische fort „Oranje" op St. Eusta-
tius.
DE VLIEGTUIGEN VAN DE
INDONESISCHE LUCHTMACHT
De Ankatan Udara Republik Indone
sia, de Indonesische luchtmacht, telt een
respectabel aantal vliegtuigen van Ame
rikaanse, Canadese, Britse en Russische
makelij. Het julinummer van het
maandblad A VIA voor lucht- en ruimte
vaart publiceert een grote plaat waarop
alle 27 typen van de AURI voorkomen,
variërend van de kleine eenmotorige
tweezitter Piper Cub tot de grote Rus
sische straalbommenwerper Toepolef
Tu-16. Dezelfde plaat wordt thans uit
gereikt aan onze strijdkrachten in Ne
derlands Nieuw-Guinea, opdat zij in de
lucht vriend van vijand zullen kunnen
onderscheiden.
AVIA's militair redacteur schrijft in
een begeleidend artikel dat de Indone
sische republiek in de laatste jaren be
langrijke aantallen moderne vliegtuigen
uit de Sovjet Unie ontving. Vele tien
tallen MiG-17's en MiG-15 UTI's, een
of meer squadrons Iljoesjin IL-28
straalbommenwerpers, een dertigtal Il
joesjin IL-14 transportvliegtuigen en
een aantal strategische bommenwerpers
van het type Toepolef T-16 Badger,
naar schatting ongeveer 20. Onlangs ar
riveerden ook de eerste supersone
MiG-19 jagers, waarvan er al vijf aan
de luchtparade boven Bandoeng deel
namen, terwijl ook Russische MI-1 en
MI-4 helikopters - zeker 30 in getal -
naar Djakarta werden verscheept.
De vlieggereedheid der moderne toe
stellen schijnt echter - zoals al eerder
werd verondersteld - bijzonder gering
te zijn. Volgens buitenlandse waar
nemers is bijv. van de MiG-17 jagers
slechts een kwart gedeelte „serviceable",
terwijl van de helikopters, mede door
het ontbreken van reserve-onderdelen,
slechts 3 van de 33 vliegklaar zijn.
Boetes variëren van 3,tot 10,
Wegens het overschrijden van de ma
ximumprijs voor aardappelen moesten
dinsdagmorgen een vijfendertig gedag-
vaarden voor de Utrechtse Economi
sche Politierechter verschijnen. Deze
groep, die voor het grootste gedeelte
bestond uit groentehandelaren en en
kele groothandelaren in aardappelen,
was voor een gedeelte aanwezig, name
lijk hoofdzakelijk diegenen, die in
Utrecht of de direkte omgeving van
Utrecht woonachtig waren. De andere
helft, afkomstig uit diverse plaatsen
in de provincie, vond het kennelijk de
moeite niet waard om acte de précen-
ce te geven.
In het vroege voorjaar werd i v.m. de
schaarse aanvoer van aardappelen door
de regering een prijzenstop voor aard
appelen ingevoerd. D.w.z. dat de maxi
mum prijs per Kg. niet meer dan 40
cent mocht bedragen.
Een aantal groentehandelaren, wien
het geval erg hoog zat, kregen de kans
hun gal terzitting van de Politierechter
"it de spuwen. „Het is een schande", zo
zei één van hen, onder instemmend
knikken van zijn collega's op de tri
bune, „dat wij door een dergelijke
maatregel de dupe worden".
U had de aardappelen, die u wel
goedkoop had ingekocht extra duur
kunnen verkopen, zodat u op die ma
nier de zaak in evenwicht hield, opper
de de Politierechter. „Dat zou bedrog
zijn", vond de groentehandelaar.
„Ik ga er voor zitten", zei een ander,
die 10.- of twee dagen hechtenis
kreeg. „Het is voor een eerlijke zaak.
Als je voor 42 cent inkoopt, ga je toch
niet voor 40 cent verkopen".
Nadat hij het vonnis had aangehoord
verliet hij de zaal onder het mompelen
van enige opwekkende woorden tot ;zijn
wachtende collega's.
De verscherpte controle cp de naleving van de bepalingen ter bestrijding van
het mond- en klauwzeer onder varkens in het zuidelijk deel van de Gelderse
Vallei, welke onlangs is ingezet, heeft reeds goede resultaten opgeleverd. In één
week tijds werden door zestien controleurs'ruim 900 bedrijven bezocht. Daarbij
troffen zij 19 bedrijven aan, die besmet bleken te zijn. Van deze 19 gevallen
waren er 5, die door de controleurs werden ontdekt, terwijl de overige 14 geval
len reeds door de varkenshouders zelf waren aangegeven. Opvallend was wel,
dat deze vrijwillige aangiften in sommige gevallen eerst plaats vonden als de
controleurs reeds vlak in de buurt gesignaleerd waren
Uit dit laatste kan men afleiden hoe
noodzakelijk deze controle is, want het
schijnt nog steeds niet tot alle varkens
houders te zijn doorgedrongen, dat het
weinig minder dan misdadig is om
deze ziekte te verzwijgen. Men bena
deelt daarmee niet alleen zichzelf, maar
ook de buren tot in de verre omtrek.
Een sprekend voorbeeld van deze
verregaande zorgeloosheid en onver
schilligheid troffen ambtenaren van de
vee-artsenijkundige dienst maandag
middag in Barneveld aan. Daar ont
dekten zij bij een berenhouder drie
beren, die al verscheidene dagen door
mond- en klauwzeer waren aangetast.
De man had geen aangifte gedaan en
rustig toegestaan, dat zijn besmette
dieren contact hadden met allerlei zeu
gen uit de omgeving.
Het controleren van alle bedrijven
in de omgeving van de besmettings
haarden blijkt in de practijk een moei
lijke bezigheid te zijn. Sommige var
kenshouders weigerden aanvankelijk
alle medewerking en in 6 gevallen
hebben de controleurs zelfs de assi
stentie van de politie moeten inroepen,
welke natuurlijk vlot werd verleend.
In elk geval is met deze verscherpte
controle thans wel bereikt, dat de
meeste aangiften van nieuwe gevallen
sneller binnen komen. Dat is een be
langrijk winstpunt, want hoe vlugger
de varkens van besmette bedrijven
worden afgevoerd, hoe geringer de
kans is op besmetting van andere be
drijven.
Ook de wegcontrole is in deze streek
verscherpt, teneinde het clandestiene
vervoer van varkens te verminderen.
In enkele gevallen zijn deze clande
stiene vervoerders er nog in geslaagd
in het nachtelijk duister met gedoofde
lichten in de bossen te verdwijnen,
maar het is wel opmerkelijk, dat de
aanvragen om vervoervergunningen
bij de plaatselijke bureauhouder te
Lunteren plotseling sterk in aantal zijn
toegenomen
Bij deze grootscheepse controle is
ook gebleken, dat de meeste varkens
houders hun bedrijven nog steeds te
weinig isoleren. De kans op besmetting
zou al veel geringer worden indien
de varkenshouders hun meelleveran-
cier niet toestonden op het bedrijf te
komen, doch het voer aan de weg op
hun eigen vervoermiddel overlaadden.
Ook zouden bij elk bedrijf een aantal
in 'n 2% natronloogoplossing gedrenk
te zakken moeten liggen waarop de
gaande en komende man zijn schoeisel
ontsmet.
Eigenlijk zou het zo moeten zijn, dat
de meelhandelaren hun producten uit
sluitend in papieren of plastic zakken
afleveren in plaats van in jute zakken,
die worden teruggenomen om later
weer gevuld naar een ander bedrijf
te verhuizen.
Landelijk bezien neemt het aantal
nieuwe gevallen van mond- en klauw
zeer gelukkig nog steeds af. Van don
derdag 5 tot donderdag 12 juli werden
in Nederland 28 nieuwe gevallen aan
gegeven tegen 43 in de daaraan voor
afgaande week. Van deze 28 gevallen
kwamen er 13 uit de omgeving van
Lunteren en Ederveen.
De verscherpte controle in deze
streek blijft van kracht totdat men de
epidemie heeft bedwongen. Als alle
belanghebbenden hieraan medewerken
kan dit tijdstip spoedig aanbreken.
Doet men dit niet, dan is het einde
voorlopig, nog niet in zicht.
Naar wij vernemen is binnenkort -
hoogstwaarschijnlijk per 1 oktober a.s.
- de verschijning te verwachten van
een nieuw periodiek, dat niet alleen
voor de ingezetenen van Utrecht, maar
ook voor de inwoners van gemeenten
in deze provincie, die artistiek of cul
tureel bij het kunstleven in de Domstad
geïnteresseerd zijn, van belang moet
worden geacht.
Het tweemaal per maand verschij
nend orgaan, dat de titel „Kunst in
Utrecht" gaat voeren, zal een algemeen
oriënterend karakter dragen Het zal
derhalve niet uitsluitend beschouwin
gen bevatten over kunst, die in Utrecht
„gemaakt" wordt, maar ook over kunst,
die van buiten naar Utrecht komt in
schouwburg en concertzaal, op tentoon
stellingen of in de boekhandel, in mu
sea of langs de openbare weg. De in
houd krijgt eensdeels een vaste struc
tuur door rubrieken, gewijd aan mu
ziek, toneel, film, architectuur, lite
ratuur, ballet en opera, anderdeels
zullen er schetsen in worden opgeno
men van figuren uit het Utrechtse
kunstleven, die met bovengenoemde
gebieden in relatie staan.
Voorts biedt het gelegenheid tot
plaatsing van korte verhalen en poëzie
van Utrechtse literatoren uit stad en
provincie. Het blad, dat tweemaal ver
schijnt, beurtelings in grote en kleiner
omvang, en dat ook de agenda's van
alle artistieke evenementen in de Dom
stad zal bevatten, staat onder de redac
tionele leiding van de bekende Utrecht
se journalist-kunstcriticus H. Schaafs-
ma. Het wordt uitgegeven door de
Stichting voor Culturele Publiciteit
onder voorzitterschap van mr. J. H. des
Tombes, secretaris van de Utrechtse
Universiteit.
De abonnementsprijs bedraagt 10.-
's jaars.
KERKEWIJK17
VEENENDAAL TEL.3313
Bovenstaande uit de Romeinse tijd
Schijnt hier soms ook nog werkelijk
heid
Twee uitersten, moeilijk te begrijpen
Juist, nu het koren weer gaat rijpen
Vergelijk ik korenvelden, ruw ver
treden
Met dat gezegde uit 't verleden
Dan blijven mijn gedachten staan
Bij brood, en spelen in het graan
Want wat brood moet worden, ligt
terneer
Zo is het telkenjare weer
Stel nu daartegenover 't leed
(Wat men maar al te vaak vergeet)
Van millioenen, die nog hongeren
Denk daar meer aan, gij jongeren
Denk nooit, 't is'heel ver van m'n deur
Of 't zijn kinders van 'n andere kleur
't Is beschamend, dat vernielde graan
Waar haalt men de euvele moed van
daan
Wat eetbaar is, maar te vertrappen
't Is voor heel velen niet te snappen
Slaat de rogge soms door regen neer
Dan heeft men daarvoor geen tegen
weer
Maar de vernieling is te erg
In Rhenen, zowel als Achterberg
Wie e.v. korenbloemen wil plukken
Hoeft echter 't graan niet te ver
drukken
Genoeg staan er overal in 't land
Korenbloemen langs de kant
Daarom, verniel nooit aanstaand brood
Waar zovelen nog leven in grote nood.
J.M.
Boven Ouwehands Dierenpark cirke
len steeds in het wild levende reigers,
belust op een lekker hapje. Eén dezer
dagen haalden zij een wel héél sterk
staaltje uit. Toen in de nieuwe vijver
ongeveer honderd goudvissen werden
„gepoot", stonden de volgende ochtend
in alle vroegte drie reigers op de rand
van het bassin te vissen. Toen één van
de dierenverzorgers de vogels zag
staan, stelde hij zich verdekt op om
eens te zien wat er eigenlijk gebeurde.
Al gauw zag hij hoe een pijlsnelle sna
vel in het water verdween en er even
later een blinkende goudvis naar bin
nen werd gewerkt. Men piekert zich op
het park nu suf hoe men de reigers aan
het verstand moet brengen dat zij niet
mogen vissen zonder in het bezit te zijn
van een akte!
HET NEERLEGGEN VAN HET
WERK
Of men het neerleggen van het werk
op 65-jarige of andere leeftijd, het „met
pensioen gaan", al of niet waardeert,
hangt gewoonlijk nauw samen met de
geestelijke en, lichamelijke toestand.
Iemand, die zich al jaren lang buiten
gewoon vermoeid gevoelt, voor wie het
gaan naar en het verrichten van het
werk iedere dag weer opnieuw een
zware opgave is, zal zich gewoonlijk op
de dag van zijn pensioen verheugen en
er tevoren met verlangen naar uitzien.
Anders staat het met degene, die zich
nog volkomen fit gevoelt, met iemand,
die van zijn werk houdt, er volkomen
in opgaat, voor wie er naast dat werk
eigenlijk maar weinig bestaat. Voor
hem is het met pensioen gaan een zware
opgave. Hij zal zich tegenover een
„niets" geplaatst zien, zich met lege
handen voelen staan en van hem zal
heel veel aanpassing gevergd worden
om met de nieuwe situatie vrede te
krijgen.
Iets is er, dat alle gepensioneerden
gemeen hebben: zij zullen hun leven
moeten inrichten naar een andere le
vensstandaard. Het pensioen bedraagt
altijd maar een gedeelte van het loon
of salaris en het gehele leven moet
daardoor anders worden ingesteld. Maar
het gaat om meer dan het zich moeten
instellen op een lager inkomen. Onze
maatschappij is steeds meer ingesteld
geraakt op de prestatie van de mens en
het geld, dat hij verdient. De vraag „wat
doet hij?" is in onze maatschappij een
zeer belangrijke, ook al wordt ze niet
altijd hardop uitgesproken. Iemand, die
niet meer werkt, ondergaat in zekere
zin een devaluatie.
Niet meer werken betekent ook de
geregelde dagindeling kwijt zijn. Door
die dagindeling kregen inspanning en
ontspanning elk haar beurt. Iemand,
die pas met pensioen is, kan het ge
voel hebben, dat de innerlijke klok niet
meer regelmatig tikt; het leven is min
of meer in de war*
Maar bovenal betekent werk: deel
uitmaken van de samenleving, ergens
bij behoren. De mens heeft meer nodig
dan alleen het voedsel en het dak boven
zijn hoofd, dat hij door zijn werk ver
dient. Ieder mens heeft behoefte aan
contact met de mede-mens en bovenal
aan een erkenning als mede-mens. De
omgang met collega's, met relaties heeft
naast het werk inhoud aan het leven
gegeven. Ook dit alles is bij de pen
sionering weggevallen.
Maar bovenal is er het gemis van het
werk zelf als men daarvan gehouden
heeft, het gemis van alle vertrouwde
dingen, die tot onze eigen sfeer hebben
behoord. In de moderne psychologie ge
bruikt men het woord „landschap".
Ieder mens schept zich door zijn leven,
zijn werk een eigen „landschap".
Wie van zijn werk houdt, vindt ook
in alles, wat daarmee samenhangt, een
gesprekspartner. De huisvrouw vindt
die in het huis, dat zij te onderhouden
heeft, in de keuken, waar zij kookt en
waar alles haar vertrouwd is, de man
vindt als het ware een gesprekspartner
in zijn schrijfmachine, in de boeken, die
hij voor zijn boekhouding nodig heeft,
in de machines, waarmee hij te maken
heeft. Dat alles behoort tot hun „land
schap", zoals zij het hebben opgebouwd.
Bij het neerleggen van het werk gaat
veel hiervan verloren en wee degene,
die niet in staat is zich een nieuw
„landschap" op te bouwen. In de voor
gaande artikelen hebben we gezien hoe
dr. Lillien Martin daarbij hielp. Ook
om iets te vinden, dat bij de persoon in
kwestie past. Daarom, als u met pen
sioen gaat en u weet met uw vele vrije
tijd geen raad, ga eens bij uzelf na, wat
u vroeger altijd graag hebt willen doen,
maar waartoe u nooit gekomen bent.
Pak dat dan nu aan! Op die manier
kunt u zich een nieuw „landschap"
vormen, op die manier kunt u de leegte
ontgaan, die zonder zo'n nieuw „land
schap" onherroepelijk uw deel wordt.
Tot uw eigen nadeel, geestelijk en licha
melijk, tot nadeel van uw vrouw en uw
verdere huisgenoten. Want mensen, die
zich vervelen, mensen, die geen nieuw
„landschap" kunnen opbouwen, zijn ge
woonlijk lastig voor zichzelf en voor
anderen. Bespaar dat anderen en uzelf.
Ook omdat het lichaam en geest zijn,
die er het nadeel van ondervinden.
E. Rubbens-Franken.
LICHAAMSOEFENINGEN
De televisie gaat aan één kant lijn
recht in tegen onze lichamelijke op
voeding, doordat zij ons urenlang stil
laat zitten. Aan de andere kant laat de
televisie ons herhaaldelijk zien tot wel
ke bekoorlijke, gevaarlijke en voor ons
onmogelijke prestaties het menselijk
lichaam in staat is.
Voor ons blijft het daarbij, bij het
kijken naar al dat schoons, want we
zitten, uren en dagen lang.
AU!
Als we opstaan, dan is het, wat word
ik oud, ik ben zo stijf, wat doet dat
zeer allemaal. Hè bah, is daar nou niks
aan te doen? Kan ik nu niks meer, wat
mankeert mij toch!
Nu, eigenlijk niets. Alleen heeft de
voorkant van de stoel, samen met het
lichaamsgewicht de grote bloedtoevoer
in de bovenbenen gestremd en als dan
door het staan de circulatie weer een
kans krijgt, gaat dit gepaard met moeite
en pijn. Die t.v. toch!
Sta af en toe eens even op en schudt
een been vanaf het heupgewricht. Dit
is heel gemakkelijk gezegd, maar bij
de eerste poging is het alsof alles vast
zit. Gemakkelijker is om even om de
stoel heen te lopen en dan weer te gaan
zitten. Oefenen is beter.
Oefening 1
Staande: zet één been zijwaarts en
sluit dan de andere voet aan. Zet nu
het aangesloten been weer terug en
sluit de andere voet aan. Om het moei
lijker te maken kan men tegelijkertijd
de armen zijwaarts doen en daarna op
de heup zetten.
Oefening 2
Beide knieën een eindje van de grond
heffen, als men goed achter in de stoel
zit. Zacht neerzetten en opnieuw heffen.
Albertine Vellenga.
Van bovengenoemde school, hoofd de
heer J. J. Altena, slaagden voor het
mulo-diploma:
Uit Leersum: Jan de Vries, Bertus
van Maanen; uit Ochten: Stef Buis,
Jaap van de Berg, Yvonne Mosab; uit
Kesteren: Henk van de Berg, Gert Jan
van Kleef, Marinus v. d. Scheur, Teu-
nis van Ingen, Teunis van Kleef, Dirk
van Neerbos, Jan van Blijderveen; uit
Rhenen: Wouter Klootwijk, Janke Run-
ge, Jannie Kuipers, Dientje van Daa-
len, Willie Hartman, Jannine Stam,
Hennie Engelaar, Ank Landman, Jan
nie Rijkse, Joke van Kerkwijk, Lia
Baars, Tjamkje van Doorn, Gerda Key-
man, Ans Dirkse; uit Eist: Joke Pitlo,
Dinie Kouwijzer, Gert Jan Struycken,
Jan van Ommeren, Tjeerd Westerhof
en Johanna van Blitterswijk; uit Ingen:
Cornelis Vonk, Jan v Verseveld, Henk
van Heteren; uit Veenendaal: Jos Ver-
durmen, Ronald Janse; uit Lienden:
Riet de Koek.
Van de 42 kandidaten werden er 4
afgewezen, terwijl er 38 slaagden.
Voor het Middenstandsdipl. slaag
den bovendien: Willie Hartman, Jos
Verdurmen, Jan van Verseveld, Henk
van Heteren, Jannine Stam, Ank Land
man, Jannie Rijkse, Joke van Kerkwijk,
Teunis van Ingen, Ronald Janse, Teu
nis van Kleef, Dirk van Neerbos, Jan
„Japie", de nog jonge Laponder -
een intelligent apenras - heeft een
snipperdag genomen. Zo betitelen zijn
oppassers in Ouwehands Dierenpark
althans het verblijf van „Japie" gedu
rende een dag en een nacht in de vrije
natuur. Want de kleine aap had kans
gezien tijdens het schoonmaken van
zijn ren langs zijn oppassers heen de
benen te nemen. Zijn eerste toevluchts
oord waren de hoge bomen in het die
renpark. De talrijke bezoekers dachten
dat het zo hoorde en maakten de op
merking: „wat een leuk dierenpark,
de apen leven hier zo maar vrij en blij
in de bomen!" Let wel „apen", maar de
bezoekers zagen steeds de één en de
zelfde „Japie". Doordat hij telkens weer
op een andere plaats in een andere
boom opdook - de Laponder is snel en
beweeglijk - dacht men dat er méér a-
pen in de bomen woonden. Sommige
dierenparkbezoekers vertelden er wel
vijftig te hebben gezien.
De oppassers wisten dus wel beter en
hun enige en grootste zorg was: hoe
krijgen we „Japie" weer zo gauw mo
gelijk te pakken. Er werd van alles ge
probeerd. Zelfs de lekkerste hapjes
werden verlokkelijk bij zijn ren ge
legd, maar hij liet zich niet verschal
ken. Tenslotte was de aap nergens
meer te zien. Alle hoop was toen ge
richt op de volgende ochtend. Maar ook
toen was „Japie" niet komen opdagen.
In het middaguur echter kwam er
een telefoontje op het park binnen, dat
op een boerderij in de buurt van de
Grebbeberg een aap was gevonden. Het
dier had bewusteloos in een weiland
gelegen, nadat het in aanraking was
geweest met een bovengrondse elek
triciteitskabel en geheel buiten westen
naar beneden in het zachte gras ge
vallen. De boer, die alles had zien ge
beuren, was er heen gegaan, had de
aap meegenomen en bij wijze van voor
zorg in een kist gestopt. Toen de op
passers bij de vluchteling waren aan
gekomen, bleek het inderdaad „Japie"
te zijn, die echter op dat moment al
weer volledig bij zijn positieven was.
Maar zijn vrijheid was hij kwijt en dat
was maar goed ook, want hij geniet nu
weer een prima verzorging en heeft
's nachts weer een lekker warm nestje
bij zijn soortgenoten. Van de schok
heeft hij geen nadelige gevolgen over
gehouden.
V*rb.Vti!igVpfkMr -
Wie van de fiets op de bromfiets overgaat, doet méér dan alleen maar
een „overstapje" met de bedoeling om het voortaan wat gemakkelijker
te hebben. Helaas zijn er nog altijd weggebruikers, die de consequenties
van een dergelijk „overstapje" niet ten volle doorgronden. Zij realiseren
zich niet voldoende dat om meer dan één reden de overgang van fiets
op brommer - en zelfs de overgang van het oeroude voetganger-zijn
naar het rijwiel met hulpmotor - een belangrijke gebeurtenis is.
(53) „Crimo en Mario vertrokken?" valt Aram drif
tig uit. „Maar begrijpen jullie dan niet, dat ook zij
onder verdenking staan van de moord op Miguello,
de schildwacht? Niemand had dit kasteel mogen
verlaten!" „Maar heer", verontschuldigt Presto zich,
„zij zeiden te moeten vertrekken om de bruiloft van
Mario en de zuster van Crimo voor te bereiden. Wij,
knechten, kpnden deze edelen toch niet dwingen
hier te blijven?" Met een wrevelig schouderophalen
verlaat Aram de zaal. In gedachten verzonken slen
tert hij langs de muren van het slot. Talloze vragen
dwarrelen door zijn brein. Waar zou Samson Sulei-
kah hebben heengevoerd? Waarom waagde de wor
stelaar alles, om te voorkomen dat hij, Aram, het
meisje zou spreken? Het was duidelijk, dat Samson
in opdracht van iemand anders handelde. Maar wie?
Mario, Crimo? En waar was Agua, de hagedis, plot
seling gebleven? Het antwoord op deze laatste vraag
liet niet lang op zich wachten, want plotseling hoort
Aram achter zich een stem, die vrolijk roept: „Ge
groet, dolende ridder." En tot zijn stomme verbazing
ziet Aram zijn oude vriend Agua met het ontvoerde
meisje tussen de bomen naderen. „Heer Aram",
roept Suleikah opgewonden: „indien het in uw ver
mogen ligt, geef deze man dan de ridderslag! Hij
heeft me gered uit de handen van die schurk Sam
son!" „Poeh, ridder Agua", snuift de hagedis, die
met zoveel lof geen weg weet. „Dan ga ik nog liever
beurzen snijden en zakken rollen zoals vroeger!"
Nadat Suleikah het verhaal van haar redding in
geuren en kleuren verteld heeft, stelt Aram de
vraag, die hem al die tijd al op de lippen brandde:
„Maar wie is de aanstichter van al deze wandaden?"
Het gezicht van het meisje betrekt. „De naam van
die man, die mij tot een kwelgeest geworden is",
zegt zij, „luidt Crimo". (wordt vervolgd)
In de eerste plaats is duidelijk dat
iemand, die sneller is, ook sneller zal
moeten reageren. En vooral ouderen, die
om der wille van het gemak willen
gaan „brommen", zullen hier ernstig
rekening mee moeten houden.
Voor die ouderen geldt dan nog het
volgende. Met het voortschrijden van
de leeftijd worden tal van bewegingen
wat moeilijker. De gewrichten willen
in het algemeen niet zo goed meer mee
als een twintig jaar geleden. Hetzelfde
geldt eveneens voor de zintuigelij ke
waarnemingen; de bromfietser-in-spé,
die Abraham heeft mogen aanschouwen
en die op een bromfiets wil klimmen,
zal moeten bedenken dat het motortje
van een brommer lawaai maakt en dat
hij dientengevolge een achteropkomende
weggebruiker minder goed hoort aan
komen dan wanneer hij op een gewone
fiets zit.
Samenvattend geeft het Verbond voor
Veilig Verkeer tot slot van zijn kern
thema „de bromfietser" aan oudere
weggebruikers, die willen gaan brom
men, in hun eigen belang dan ook het
advies: praat even met uw huisarts en
vraag hem om advies. „Kan ik nog vol
doende scherp zien en afstanden schat
ten? Kan ik genoeg horen om boven
het lawaai van mijn brommer een auto
te horen naderen? Is mijn nek niet te
stijf om bij het inhalen van een andere
weggebruiker éven achterom te kijken
of de weg achter mij veilig is? Kan ik
met de verminderde soepelheid van
mijn gewrichten in geval van nood snel
van de brommer afspringen zonder te
vallen? Zijn mijn armen niet te stijf
om tijdig en duidelijk verandering van
richting aan te geven? Zal ik in een ge
vaarlijke situatie niet zodanig beven
dat ik de macht over mijn stuur ver
lies? Is mijn reactiesnelheid wel vol
doende?" Uw huisdokter zal u het ant
woord geven.
De kennis van de verkeersregels is
gemakkelijk op te frissen. Tal van af
delingen van het Verbond voor Veilig
Verkeer organiseren veilig-verkeers-
cursussen voor bromfietsers. Die kosten
haast niets, en die geringe kosten zijn
uw veiligheid wel waard.
Ook de keuze van uw brommer is be
langrijk. Het spreekt vanzelf dat u niet
op zo'n felgekleurde snelbrommer moet
gaan zitten; er zijn voldoende wat lang
zamer bromfietsen in de handel. Laat
de snelheid aan de jeugd, en kies een
vervoermiddel dat meer past bij uw
waardige status
van Ommeren, Tjeerd Westerhof, Lia
Baars, Johanna van Blitterswijk, Jan
van Blijderveen.
Van de nog jonge christelijke ulo,
„De Bergschool" te Rhenen, hoofd de
heer H. Moret, namen talrijke leerlin
gen deel aan de eindexamens, waarvan
de uitslagen als volgt zijn:
A-diploma met middenstandsdiplo
ma: A. J. Achterberg, H. v. d. Berg,
C. A H. B. Berendsen, D.'J. de Jong en
B. de Vries, allen uit Rhenen; M. Lind
ner uit Lienden; J. P. v. Leerden en
J. A. de Weijer uit Ochent; P. van Har-
tigh uit Amerongen.
A-diploma met wiskunde: A. C. Baars,
W. H. G. Bovenschen, C. van Ingen,
H. M. Klaassen allen uit Rhenen; N. J.
Spaan uit Kesteren; J. H. A. M. Steke
lenburg uit Eist; W. H. Verwoert en
J. C. Roelof sen uit Opheusden; J. den
Hartigh en W. C. Schouten uit Ame
rongen.
A-diploma zonder middenstandsdi-
ma: D .C. Simon uit Rhenen; L. J. de
Haas uit Lienden.
Afgewezen werden 5 kandidaten voor
het A-diploma.
Voor het B-diploma slaagden. A. Ha-
gedoorn. R. Moret en R. H. Wildekamp
allen uit Rhenen.
Voor het B-diploma werden geen
kandidaten afgewezen.
In Ouwehands Dierenpark heeft een
kangoeroe een rat doodgebeten. De op
passers vonden het dode beest bij de
kangoeroe in de voederbak. Beide die
ren zijn knaagdieren, maar hier geld
dus het recht van de sterkste. Onge
wild hielp de kangoeroe hier een
handje bij de rattenverdelging.
HET 40-JARIG JUBILEUM SCHOOL
ACHTERB.STRAATVVEG
De voorbereidingen voor het te vie
ren jubileumfeest vorderen gestaag. De
feestcommissie, bestaande uit enkele
ouders van schoolgaande kinderen,
hebben één en ander uitgewerkt en dit
aan het bestuur van de school voorge
legd.
Het is de bedoeling dat er dinsdag
middag 4 september een receptie zal
worden gehouden in het gebouw van
de V.G.L O.-school aan de Prins Bern-
hardstraat. Deze receptie zal een wat
besloten karakter dragen en meer be
doeld zijn voor autoriteiten en geno
digden.
Daarnaast zal op dezelfde datum,
dus 4 september, 's avonds een feeste
lijke bijeenkomst gehouden worden in
het gebouw Irene.
Het programma van deze avond zal
o.m. vermelden: Geschiedenis van de
school, voordracht, muziek en zang.
Hieraan wordt medegewerkt door: de-
clamatrice, leerkrachten, ouders, kin
deren.
Deze avond is toegankelijk voor:
ouders van leerlingen, oud-leerlingen
en oud-leerkrachten.
Wel moeten deze zich van te voren
opgeven aan het adres: Koningshof 8.
Men krijgt dan een programma toe
gezonden, dat tevens dient als toe
gangsbewijs. Dit moet zo wel, daar de
commissie anders niet kan bekijken,
wat er die avond verwacht kan worden.
Giften voor het jubileum-geschenk
kunnen ook aan dit adres worden af
gedragen, of overgemaakt worden op
giro 625113 t.n.v. G. A. Verbaas, Ko
ningshof 8.
Voor de schooljeugd zal er woensdag
middag een feestmiddag gehouden wor
den eveneens in het gebouw Irene.
„U heeft zich niet bepaald als een
dame gedragen. Doodschamen moest u
zich", zo drukte de Politierechter zijn
verontwaardiging uit over de diefach
tige en gemene gedragingen van de
22-jarige inpakster M.C. D. uit Putten
In een café had zij op 3 juni kennis
gemaakt met een zekere v.d.H., die zij
zo aardig vond dat deze haar met de
brommer naar huis mocht brengen.
Zij vond hem echter toch ook weer
niet zó aardig dat zij hem helemaal
vertrouwde en daarom vroeg ze hem
om een 'onderpand, waarop de door
liefde verblinde metgezel haar zijn
welgevulde portefeuille in beheer gaf.
Zij had al een blik in de portefeuille
geslagen toen haar chauffeur onderweg
even naar toilet moest en had daarbij
tevens opgemerkt dat hij wel wat zou
kunnen missen.
Als u het gezelschap waarmee u zich
iinlaat niet vertrouwt, waarom laat u
zich dan door zo'n iemand naar huis
brengen?, wilde de Politierechter we
ten. De stukken doornemend vond hij
ook nog zoiets, dat duidde op vertoe
ven in het struikgewas, hetgeen de in
pakster ten stelligste ontkende. Al met
al kon zij geen motivering aanvoeren
waarom zij twee biljetten van 100.-
uit de portefeuille van haar reisgezel
had weggenomen. „Misschien was het
een wraakneming of was het om hem
te plagen?", veronderstelde de Politie
rechter. Volgens haar was dit echter
niet het geval. „Ik vond het rot toen
het eenmaal gebeurd was", bekende
zij.
De officier van Justitie achtte de
diefstal niet bewezen. Hij eiste op
grond van de gepleegde verduistering
tegen verdachte twee weken voorwaar
delijke gevangenisstraf met twee jaar
proeftijd en een boete van 75.- of
vijftien dagen hechtenis.
Geachte redakteur,
Naar aanleiding van 't artikel „Voor
de oudere lezers", waarin voorkomt,
dat de opstap bij treinen, bussen enz.
dikwijls te hoog zijn voor ons ouderen,
wilde ik opmerken dat het, voor het
in- en uitstappen der bussen, zeer veel
zou schelen, indien de bussen zoveel
mogelijkdicht bij de trottoir-band stop
ten. Dit zou het in- en uitstappen der
ouderen zeer veel vergemakkelijken.
Hoogachtend,
M. v. Schuppen
Pr. Bernhardlaan 7, V'daal
