VAN STEMPVOORT
40 SLOPEN
DE AANGEWEZEN WEG
DE VAKSPECIALIST
MONUTA STICHTING
Afgestemd
op de
nieuwe
najaarsmode
VAKKLEDING
*<se
ve
Jac. van Ginkel
Horlogerie Van Manen
1
NEDERLANDSE VERENIGING VAN RADIO DETAILHANDELAREN
OPA
(PFAFF
DE VALLEI UW BLAD!
heeft verkering
Zijn Uw
polissen aangepast?
A. H. VAN WAGENSVELD
NAAIMACHINEHUIS
Kerkewijk 9 - Telefoon 3043
Voor een vlot vervoer naar
Exp. bedr.
Zandstraat 9, Veenendaal
Fa. Jac. van Schuppen
Textielhandel Turkesteen
Nellestijn's Textielhandel
Fa. G. J. van de Brink
BEGRAFENISFONDS EN
BEGRAFENISONDERNEMING
VAN DE
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
a v,
o:
z
o:
z
z
2
2
z
z
z
2
o:
x
z
2
INDESIT
wasautomaat
NAAR
De polisvoorwaarden en verzekerde
bedragen van de meeste
verzekeringsvormen zijn de
laatste tijd sterk veranderd en
uitgebreid.
Onze assurantie-deskundige
dient U gaarne van advies.
MAKELAARSKANTOOR
KerkewQk 71 - Telefoon 3838
Veenendaal
jSSS-*
Wij onderhouden dagelijkse
autodiensten van en naar:
VEENENDAAL, EDE, WAGENINGEN,
RHENEN, AMERONGEN, LEERSUM,
DOORN, DRIEBERGEN, ZEIST,
UTRECHT, 's-HERTOGENBOSCH,
TILBURG, BREDA, EINDHOVEN
EN HELMOND.
Ook verzending door geheel Nederland
en België.
PRONTO
Gortstraat 39 Veenendaal
Hoogstraat 26 Veenendaal
Nieuwe Veenendaalseweg 33 - Rhenen
Franseweg 80 Eist (U.)
met vestigingen o.a. te Ede en Bennekom.
Bij het Fonds hebben zich tot op heden
meer dan 40.000 deelnemers aangesloten.
De ONDERNEMING, met eigen personeel verzorgt be
grafenissen, óók voor niet-deelnemers, op piëteitsvolle
wijze en, daar de stichting geen commercieel doel
heeft (Wet op de Stichtingen 1956), hebt u zekerheid
niet teveel te betalen.
Nader inlichtingen worden u gaarne ver
strekt door:
EDE: Kantoor Maanderweg 17, telefoon
08380-8360. b.g.g. 3508.
EDERVEEN: door de heer W. G. Lager-
weij, Hoofdweg 47.
SCHERPENZEEL: door de heer G. van
Essen, Marktstraat 1.
4
Vertrouwen moet uit het verleden gerechtvaardigd
zijn! Dit vertrouwen heeft de Monuta Stichting niet
alleen bij de vele duizenden deelnemers maar ook bij
hen die buiten het fonds opdrachten gaven.
Correcte behandeling. Wcttclyke verant
woorde instelling met ruime reserve.
HOEK ZWAAIPLEIN
LU
H
LU
m
D
H
CO
CL
Z
LU
x
LU
H
ui
m
D
2
UI
ir
x
o:
Ui
h-
LU
m
i—
UJ
ft:
x
o:
uj
h-
UJ
m
D
Z
UJ
ft:
x
QT
UJ
h-
UJ
£D
D
f—
0
Z
UJ
HAREN PAS
3EN PAST U BETER VAN HAREN PAST U BETER
Sprankelend nieuw en buitengewoon geslaagd
is de kollektie damesschoenen.
Prettige, soepele mocas
sin met lederen zool. In
juchtleder. g 75
Filialen in het gehele
land, w.o.:
VEENENDAAL,
Hoofdstraat 71-74;
EDE, Grotestraat 17.
ARNHEM, Roggestr. 1;
=1 HAD-07M
VAN HAREN PAST U BETER VAN HAREN PAST U BETER VAN HAREN PAST U BETER 3
Overalls
Manchester kleding
Witte vakkleding
Stofjassen
Kinderoveralls
D. v. d. Meijden
Bedrijfskleding-Hoofdstraat 46-Veenendaal
4 kilograni
worden
vuilvrij gewassen
zeepvrij gespoeld (5 x)
vochtvrij gecentrifugeerd
door de INDESIT wasautomaat voor minder
dan één kwartje
Volledige service, be
trouwbaarheidsgaran
tie en geen hoge in-
stallatiekosten. Boven
dien met „sopspaar-
der" om uw hete sop
voor de volgende was
te bewaren! Uniek en
extra zuinig!
Patrimoniumlaan 39 Telefoon 2196
Indien u hoge eisen stelt en dat doet u aan kwaliteit en service bij de aankoop
van uw televisie, radio, bandrecorder of grammofoon, dan is de N.V.R.D.-
vakspecialist voor u de aangewezen weg. Zijn gedegen vakkennis en grote
ervaring betekenen veilige zekerheid voor u. Alleen de N.V.R.D.-organisatie van
ruim 4000 leden in het gehele land geeft een waarborg-certificaat als extra
exclusieve service. Voor TV bovendien een gratis verzekering voor het eerste
jaar. De N.V.R.D.-handelaar u herkent hem aan het embleem verstrekt u
graag alle inlichtingen.
PUBLIKATIE VAN DE
Gowest UTRECHT
DOOR
GRÉ DE BOER
(19)
Daarna gaat u weer over tot de orde
van de dag en als u gezond blijft, haalt
u ook uw veertigjarig ambtsjubileum
nog wel en zal er misschien ook een
burgemeester zijn, die van mening is
dat zo'n plichtsgetrouwe vrouw een
lintje verdiend. Dan zit u over een
jaar of dertig ook in uw eentje naar
dat lintje te kijken. Dat is je toekomst,
Cobie. Met af en toe een vakantie op
de Rijn. Of ergens anders. Nou? Lokt
dat je niet aan? Is dat niet prettig?
Een zorgeloze toekomst tot je dood?
Helemaal alleen in je eentje? Dank
zij het feit, dat een zekere Theo je de
grootste desillusie in je leven heeft
gegeven."
Ze keek met een vlammende blik
naar hem op. „U hebt een vreselijke
manier om bepaalde dingen te zeggen.
Qp zulke momenten heb ik een hekel
aan u."
Hij haalde zijn schouders op. „U zegt
het maar. „Hij wees naar het donker
buiten. Daarginds zijn bergen. Een be
tere vergelijking kan ik niet geven.
U hebt één keer geprobeerd zo'n berg
te beklimmen. U dacht, dat u een goede
steun had, maar halverwege liet men
u schieten en u rolde met een vaart
weer naar beneden. Sindsdien ont
breekt u de moed en de lust om het
opnieuw te proberen. Ongetwijfeld
bent u een bekwame onderwijzeres ge
weest op de lagere school en zult u
zeker een van de beste leerkrachten
zijn op uw huishoudschool in Utrecht.
Maar voor de rest bent u een klein
kind. U zit nu al jaren in een hoekje
van het leven te mokken om het eens
u aangedane onrecht.
De flinke Cobie Verleun, die haar
meisjes in de klas onder haar duim
heeft en die uitstekend aangeschreven
staat bij haar directrice en ongetwij
feld een prettige collega is voor de an
deren. Maar die zich pantserde tegen
iedere toenadering van de andere sexe.
Van negen tot vier bekwame lerares.
En wat bent u daarna? De juffrouw
Pietersen met als mogelijk toekomst
beeld het befaamde lintje. En een een
zame zit-slaapkamer met oude herin
neringen, tastbare en abstracte."
Met een ruk kwam ze overeind. Ze
leunde met haar gebalde vuisten op
de tafel en ze beet hem toe: „U bent
een monster, weet u dat? U denkt me
alles te mogen zeggen, omdat u zoveel
jaren ouder bent en denkt dat u wij
zer bent Maar u bent een vlerk
een hark een
Hij knikte rustig zonder ook maar
een spier van zijn gezicht te vertrek
ken. „U mag me gerust uitschelden,
als u dat oplucht. Ik heb u al eerder
gezegd, dat u bijzonder aantrekkelijk
bent, wanneer u zich nijdig maakt.
Maar eens moest iemand dit alles zeg
gen. Toevallig bepaalde het lot, dat ik
dit moest zijn.
Goed, juffrouw Verleun, denkt u
maar eens over mijn woorden na. Hebt
u maar geen zorg, dat ik indiscreet zal
zijn. Geen mens zal hierover ooit iets
van mij horen. Ik vind u bijzonder
sympathiek. Daarom heb ik misschien
wat harde woorden gesproken. Maar
u moest ééns wakker geschud worden.
Zo, nu zal ik even afrekenen en dan
wandelen we rustig terug naar de boot.
Buiten, in de frisse lucht, zullen we
allebei wel weer terugkeren tot de
nuchterheid van alle dag."
Na een paar minuten liepen ze bui
ten in de stille avond. In de verte za
gen ze de schepen liggen. De toren
klok op het plein sloeg elf uur. De le
rares huiverde even en trok haar jasje
steviger om zich heen. Ze liepen zwij
gend langs het water, maar op een
gegeven ogenblik legde De Haan zijn
hand op haar arm en zei zacht: „Sorry,
Cobie, ik wilde je niet beledigen. Ik
wil je alleen maar helpen. Beoordeel
me alsjeblieft niet verkeerd. Je bent
nog zo heerlijk jong je hebt nog
zo'n lief, fris gezicht. Verdoe je beste
jaren niet op een school. Denk er eens
over na en beoordeel me niet te lelijk.
Ik vind het zo jammer voor je
Ze draaide zich even naar hem toe
en bij het licht van een kadelamp zag
hij haar glimlachen. „Neem me niet
kwalijk, Theo, dat ik je uitgescholden
heb. Soms wordt ik zo driftig, zie je,
dan flap ik er van alles uit
Hij drukte even haar arm en liet
haar toen los. „Dan is de vrede ge
lukkig weer getekend. Er is al narig
heid genoeg in de wereld. En hier
hebben we ons drijvende hotel weer.
Goede nacht, meisje. Morgen is er weer
een zonnige dag en we hebben
vakantie."
De volgende morgen zat de lerares
met een strak gezicht aan het ontbijt.
Ze beantwoordde zijn groet kort en
vormelijk en bepaalde zich toen bij
haar boterhammen. Slecht geslapen,
was zijn oordeel, dus bleef de conver
satie beperkt tot enkele woorden over
het schitterende weer en het uitgebrei
de zondagsontbijt.
In de loop van de morgen ging De
Haan met enkele andere passagiers
naar de kerk, verstond slechts een
klein deel van de preek in de slecht
geaccousteerde oude kerk en maakte
daarna nog een wandeling door het
stadje. Na het middageten installeerde
hij zich met een boek op het zonnedek
en was vast van plan zich niet druk
te maken. Cobie Verleun was na het
eten naar haar hut gegaan en was nu
waarschijnlijk met de andere passa
giers meegetrokken op de lange wan
deling naar de Buchholzhöhe. Hij be
stelde een fris glas limonade en genoot
van zijn boek. Af en toe keek hij eens
naar de overkant, als er een trein pas
seerde, of zag enkele schepen na, die
ondanks dat het zondag was, toch voe
ren. Op de boulevard was het ook
rustig en er waren slechts enkele wan
delaars, die de hitte van de middag
trotseerden. Voor de rest heerste er
een echte zondagsstemming.
Om drie uur dronk hij zijn thee en
toen hij in de salon kwam, zag hij tot
zijn verbazing, dat de lerares ook aan
tafel zat. De familie Jansen schitterde
door afwezigheid.
„Ik had gedacht, dat u wel mee zoudt
gaan met de wandeltocht", zei hij.
Ze glimlachte flauwtjes. „Ik had een
ellendige hoofdpijn en heb een paar
tabletjes ingenomen. Daarna ben ik
een uurtje gaan liggen in mijn hut en
nu is het gelukkig over."
Hij keek haar nadenkend aan. „Slecht
geslapen vannacht, hè?"
Ze zuchtte en knikte.
„En dat was mijn schuld. Mijn ex
cuses, Cobie. Dat was natuurlijk niet
mijn bedoeling."
Ze haalde haar schouders op. „Och,
het geeft niet. Zat u aan dek?"
„Ja, ik ben te oud en te lui om me
met die hitte druk te maken. Boven
dien ben ik ,voor m'n gezondheid op
reis."
Ze keek hem aan en lachte. „U ziet
er anders helemaal niet ziek uit. In
tegendeel."
„De reis doet me goed," antwoordde
hij rustig. „En af en toe uw gezel
schap."
Ze schamperde. „U zult wel veel aan
me hebben. Als ik nog aan gisteravond
denk
Hij keek verwonderd. „En waarom?
We hebben heel gezellig met elkaar ge
babbeld op dat terras. Bepaalde din
gen en uitlatingen ben ik evenwel ver
geten, maar dat brengt m'n leeftijd
mee, moet je maar denken. Bij mij
blijven altijd alleen prettige herinne
ringen hangen."
Er kwam een zachte trek op haar
gezicht. „Moet u nog thee?"
„Nee, ik denk, dat ik maar weer eens
aan dek ga. Daar is het heerlijk."
„Ik kom bij u zitten, goed?"
„Dat hoef je niet te vragen. Je ge
zelschap is me veel waard, dat weet
je."
Even later zaten ze onder het zonne
dek in een paar gemakkelijke stoelen.
Ze stak een sigaret op en rookte na
denkend, terwijl ze eens om zich heen
keek. Maar buiten hen was er nie
mand op het dek.
„Theo", begon ze zacht, „gisteravond
kon ik je een ogenblik ./el vermoor
den, zo kwaad was ik iqj je. Nu
nu is dat voorbij. Misschien heb je wel
gelijk gehad. Maar mijn jeugd is voor
bij. Ik heb de kansen, die er waren,
laten schieten. Bekommer Je maar niet
meer om me. Verstoor m'n rust alsje
blieft niet meer. Ik kan er niet tegen.
Laten we goede vrienden blijven ge
durende deze reis. En laat me verder
mijn eigen leven leiden. Andere mo
gelijkheden zijn er niet meer."
„Er is altijd een andere mogelijk
heid, Cobie. Bepaalde momenten in
het leven moet je soms snel beslissin
gen nemen. Misschien is er op dit ogen
blik wel zo'n beslissende periode ge
komen. Wees realist. Je bent toch geen
struisvogel!"
Ze draaide zich naar hem toe. „Daas
je of meen je het?"
Hij keek haar niet aan, maar vouw
de zijn handen achter het hoofd. „Ik
ben te ernstig op dit moment om er
gekheid mee te maken. Ik weet niet,
of je naar de kerk bent geweest. Ik
geloof aan voorbeschikking. Er is geen
zogenaamd toeval. Alles heeft een be
paalde bestemming. Mijn dokter ad
viseerde me mijn werk een poosje in
de steek te laten. Ik had er in de
eerste aanvang niet veel zin in. Mijn
werk is me alles.
(wordt vervolgd)
L
