G*V»V*V* liep vergeefs storm
bolwerk van VW*0*G* (0-1)
op
Dovo bracht druiven en 1 winstpunt mee
uit 't Westland
Strafschop bracht Veenendaal kleine
nederlaag tegen H.M.S.
SCHERPENZEEL
Canada van Atlantische tot Grote
(of stille) Oceaan
VRC miste overtuiging en verloor
van Sparta
ARAM
De Heer
fier
si an
gen
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 24 OKTOBER 1962
Nr. 84
Ook tegen VVOG leed GVVV zaterdag weer een kleine nederlaag van 1-0, pre
cies als vorige week tegen Zuidvogels. Nu tegen VVOG heeft GVVV zeker drie
kwart van de speeltijd op de Warderwijkse veste gedrukt. Het bolwerk daar
heette echter weer Dirk Klaassen, de veteraanspil van VVOG, die praktisch on-
passeerbaar is. Taktisch speelde GVVV niet intelligent omdat men nog teveel
het gebied rond Klaassen als aanvalsterrein koos. Achter de eminente spil stond
dan doelman Hoeven, die ook schitterde en meermalen applaus oogstte. Neen,
met dit individuele aanvalsspel, hoe talrijk de aanvallen ook waren, was er voor
GVVV geen doorkomen aan.
Reeds direct bleek de speelwijze van
VVOG sterk defensief met massieve
blokken als keeper en spil en dan een
voorhoede die lang spel toonde. Aan
vankelijk probeerde GVVV om de jeug
dige rechtsbuiten Kloot in de ruimte te
laten sprinten, maar ook deze jonge
man kwam in -de afweertrechter te
recht en kon maar 1 vliegend schot
lanceren.
Jan v. d. Bovenkamp de linksbinnen
probeerde het eens met een afstands
schot, maar prachtig wierp doelman
Hoeven zich op het gras, waarop hij
welverdiend applaus kreeg. Hennie van
Essen, ditmaal weer van stal gehaald,
kon het in de verste verte niet klaren
tegen de steeds groeiende spil Klaas
sen, die technisch boven alles uitstak.
De enkele aanvallen van de gasten
werden besloten met schoten, die hoog
over het doel van Pavert vlogen. In de
35ste minuut echter kreeg rechtsbinnen
Roelofsen, die naar links was gelopen
de bal keurig van zijn midvoor, een
strak schot waarop doelman Pavert
iets te langzaam reageerde en VVOG
leidde met 1-0.
Na rust heeft GVVV een ware storm
loop ondernomen op het Harderwijkse
doel. In die doelmond deden zich hache
lijke situaties voor, maar doelman Hoe-
Kraats, zodat Kroesbergen weer in de
aanval verscheen. Dit alles zette geen
zoden aan de dijk.
Het bleef een wel ijverig, maar
vruchteloos volharden van de GVVV
ploeg om de bal tussen de palen te
brengen. Zelfs spil v. d. Haar trok
naar voren, niets hielp. Doelman Pavert
kon de alleen doorstormende Pfrommer
het scoren beletten en dan kwamen er
weer een dozijn aanvallen van GVVV.
Moedeloos zocht GVVV na afloop de
kleedkamer op. Al het gezwoeg had
geen bekroning gevonden, enerzijds
door de schitterende vorm van de
VVOG defensie, maar ook wel door te
veel individualistisch spel en te weinig
vleugelwerk van de blauwe aanval.
Stand in de tweede klasse B.:
Spakenburg 6 9
Heerjansdam 7 9
Zwart Wit '28 6 7
WHC 6 7
Apeldoorn 6 7
SSS 7 6
Zuidvogels7 6
GVVV 6 5
VVOG 6 5
SDCP 6 5
Hoogvliet 7 4
De flinke tros druiven die spelers en resez-ves van DOVO na afloop van de wed
strijd tegen 's Gravenzandse S.V. van het bestuur cadeau kregen was een aardige
geste van deze Westlanders. Eveneens aardig was het resultaat dat DOVO daar be
haalde in een spannende wedstrijd tegen deze sterke tegenstander een 1-1 gelijk spel,
waarmee de roodwitten zich handhaafden aan de kop.
Het was een boeiende wedstrijd waarin
DOVO iets sterker bleek en technisch ook
een tikje beter dan de thuisclub. Reeds in
de eerste vijf minuten echter kreeg de
thuisclub de kansen. Linksbinnen Dijk
huizen verscheen alleen voor keeper Har-
TAFELTENNIS
Panter speelt gelijk
develd en even later midvoor Vos. Beiden
ven en spil Klaassen bleven de grote benutten de uniéke scoringskans niet. De
overwinnaars. Rechtsbinnen A. Leppers theren bezaten een VOOrhoede. die was
was na rust vervangen door A. v. d. gebaseerd en werd gevoed door langt>
j trappen uit de defensie en dan vijf be
weeglijke voorwaartsen, die het v. d.
Kraats c.s. behoorlijk lastig maakten. Na
acht minuten nam Klaas van Hal een
hoekschop op links, Slotboom kopte de
In de le klas blijft Panter het uit- bal in de richting van Roel Schoeman en
stekend doen. Nu werd in Arnhem te
gen één der grootste concurrenten, nl.
Tios 2 een gelijk spel behaald. De Vee-
nendalers die het zonder J. Stuivenberg
moesten doen zijn wel erg dicht be de
volle winst geweest. Bij een stand van
5-4 in het voordeel van Panter stond
H. Stuivenberg in de derde game tegen
Muller nog met 20-13 voor. Maar dit
bleek tegen een oude rat als Muller
niet voldoende, want deze stond Stui
venberg niet toe om de laatste punt te
scoren en bezorgde Tios nog een halve
winst.
In de 2e klas kreeg VSW ex forse
nederlaag te slikken van Kr. en Vr. uit
Renkum. De einduitslag van 9-1 valt
nogal tegen van de VSW-mensen. Dan
deed ^oploper Climax 2 het heel wat
beter Hoor Tios 5 met een 10-0 neder
laag naar Arnhem terug te sturen.
In de Overg. KI. zijn dit weekeind in
verband met de open Ned. kampioenset
geen wedstrijden gespeeld. Deze week
komen RTTV en Swift tegen elkaar uit
en zal een van deze teams dus in elk
geval van de hatelijke nul afkomen.
Naar onze mening heeft Swift hier de
meeste kans op. Of het Ritac zal luk
ken om één of twee punten te behalen
in de thuiswedstrijd tegen Victoria '51
uit Haarsteeg betwijfelen we ten sterk
ste. En ook Climax tenslotte wacht een
zware opgave tegen OTTC 2 uit Oss.
Als dit team echter in dezelfde vorm
speelt als tot nu toe dan behoort een
gelijk spel zeker tot de mogelijkheden.
Deze wedstrijd wordt reeds morgen
avond gespeeld.
NSVS verslaat Woudenberg
en blijft kopploeg (5-1)
NSVS schijnt dit seizoen met de vaste
wil bezield een kampioenschap te be
halen. Tegen Woudenberg werd de zes
de overwinning in successie een feit.
Plet werd een duidelijke 5-1 zege voor
de Neveda-ploeg.
Overigens heeft NSVS zich over een
morele tegenslag moeten heenwerken
want reeds na 2 minuten wist rechts
binnen Wildschut van Woudenberg na
een corner door te drukken en zijn
club een 0-1 voorsprong te verschaffen.
Het bleek evenwel dat NSVS met
meer overleg speelde dan de robuuste
Woudenbergers. Na 20 minuten kwam
dan ook door middel van P. Bleyen-
berg de verdiende gelijkmaker tot
stand, 1-1.
Na rust heeft NSVS de Woudenber
gers op eigen hleft teruggedrongen. In
uiterste nood scoorde de linksback van
de gasten na vijf minuten in eigen
doel en het stond 2-1. Na goed aan
valsspel slaagde linksbuiten B. van
Mane nerin na een kwartier de stand
op 3-1 te brengen.
De Woudenbergse ploeg hanteerde nu
het wapen van de forsheid. Bij een
aanval van NSVS werd A. v. d. Waal
gehaakt en dat leidde tot een straf
schop, die door H. van Kesteren nuch
ter en beheerst werd ingeschoten, 4-1.
Na 35 minuten spelen wist v. d. Waal
de thuisclub naar een ruime 5-1 over
winning te schieten. Intussen leidt
NSVS nog ongeslagen de ranglijst, met
DVSA en Sportclub Rhenen als naaste
concurrenten.
deze liet een ogenschijnlijk ongevaarlijk
schot van zijn voet vertrekken, waar kee
per Meyer geen hand naar uitstak. Tot
zijn grote ontsteltenis zeilde de bal pre
cies in de linkerbovenhoek. 0-1.
DOELMAN HARDEVELD
GEBLESSEERD
Even later een gevaarlijke actie van de
thuisclub op
rechts. maar
door goed uit
lopen bezweer-
de Hardeveld
het gevaar.
Hierbij raak
te hij gebles
seerd en werd
het spel on
derbroken.
De goed spe
lende doelman
van DOVO
heeft de wed
strijd wel nit-
Hardeveld gespeeld, maar
gewond. is na afloop
direct per au
to naar Veenendaal gegaan en stelde zich
onder doktersbehandeling. Hij bleek een
voetwond te hebben opgelGpcn.
De thuisclub kwam weer met aanvallen,
maar ook Dovo weerde zich geducht. Een
combinatie Schoeman-Slotboom-Diepe-
veen besloot laastgenoemde met een vlie
gend schot dat naast ging. Even later
scoorde back van Beek bijna in eigen doel
toen hij op de keeper wilde terugspelen
en de keiharde bal tegen .de paal stuitte.
Na 25 minuten juichte de grote aanhang
van 's Gravenzande al maar de bal kets
te kegen de paal en drie minuten later
miste rechtbinnen v. d. Weyde een prach
tige kans op de gelijkmaker. Dank zij goed
werk van de halfspelers van Laar en v.
d. Pol hield DOVO zich staande tot de
rust.
NA RUST TOCH GELIJK
Na de hervatting trok de thuisclub weer
op het DOVO doel af. Men lanceerde een
aanval op links waaruit de vrijstaande v.
d. Weyden ongehinderd kon inschieten.
1-1. Daarna is het een soort „heel van het
Westland" geworden met aan beide zijden
adembenemende situaties voor de doelen.
DOVO liet zich door het loeiende en
heftig aanmoedigende legioen van 's Gra
venzande niet imponeren en liet zich ook
niet beinvloeden door het nogal forse,
maar in 't geheel niet unfaire spel van de
thiusclub. Achterhoede en middellinie
vertoonden een blakende vorm en vooral
van Laar wist van geen wijken. De bui
tenspelers van DOVO zaaiden soms pa
niek in de doelmond en Slotboom knalde
eens rakelings naast.
's Gravenzande zat echter niet stil en zo
moest A. van Manen op dedoellijn red
ding brengen en van Hardeveld een ge
vaarlijke inzet keren. Ook zijn collega
aan de andere zijde Meyer knapte behoor
lijk werk op door schoten van Schoeman
en K van Hal te stoppen. Ook eij felle
schuiver van Mol stopte Meyer kordaat.
Na een half uur staakte de thuisclub door
gebrek aan tempo het geweld en nu kon
DOVO weer even loskomen. Hoewel DO
VO sterker bleef konden geen verdere
doelpunten worden genoteerd en stond het
nog steeds 1-1 toen arbiter de Boer af
floot.
Intussen leidt DOVO nog steeds de
ranglijst in 2 A met als voornaamste con
current het Amsterdamse NDSM, dat ech
ter zaterdagmiddag aan het Panhuis haar
opwachting zal moeten maken. Daar ligt
DOVO's grote kans tegen NDSM a.s. za
terdag.
De stand:
DOVO 7 12
NDSM 7 11
Noordwijk 7 10
CSCA 7 9
's Gravenzandse S.V7 8
Kozakken Boys 7 7
Ysselmeervogels 7 7
Huizen 7 7
Quick Boys 7 6
ZCFC 7 3
Rijnsb. Boys 7 2
Ter Leede 7 2
Eerste zege voor Sportver.
Panter
De Sportver. Panter boekte zaterdag
middag haar eerste overwinning en liet
daarme meteen de laatste plaats over aan
de bezoekers, de spoorwegploeg Sova uit
Amersfoort dat met 3-2 klop kreeg.
Vooral voor rust heeft Panter de gasten
haar wil opgelegd. Na een kwartier spe
len kogelde Wim Sas met een afstand
schot de bal in de touwen van Sova. 1-0.
De goed spelende rechtsbinnen A. van
Riessen passeerde na een half uur drie
tegenstanders en lepelde de bal in het
doel. 2-0.
Hoewel Panter veelvuldig aanviel en
meer tempo bezat dan de wat oudere
Sova-spelers kwamen er voor rust geen
verdere doelpunten. Na rust kwam Sova
echter opzetten. Na zeven minuten ont
stond een misverstand bij Panter dat re
soluut door Sova werd afgestraft. 1-2. Na
een kwartier zelfs gelijk toen Middelhoven
ongelukkigerwijze in eigen doel plaatste.
2-2. Panter hield echter goed vol en zo
smaakte Wim Sas het genoegen om zijn
club in de allerlaatste seconde in veilige
haven te schieten. 3-2. Er werd niet meer
afgetrapt en Panter had door deze over-
wkinning de rode lantaarn aan de gasten
overgedragen.
Kulan stukken sterker dan
EFC won met 6-1
Het krachtsverschil bü de wedstrijd
EFC '58 ert Kulan gespeeld in Ermelo was
te groot. Het veld was hobbelig en effect
vol, hetgeen afbreuk deed aan de kwali
teit van het spel. Kulan scoorde acht maal
maar een treffer werd afgekeurd en een
kwam in eigen doel terecht.
EFC begon met een incompleet team,
met negen man, maar na vijf minuten
was de ploeg compleet. Na 7 minuten de
poneerde Jan Hensen een slecht uitge
schoten bal in het doel 0-1 en meteen
daarna kreeg Vlaanderen ditmaal in de
aanval opgesteld een kans, maar hij
schoot wat slordig. Van Hall scoorde na
een kwartier, maar op advies van de
grensrechter werd de goal geannuleerd
wegens hands. Na een half uur scoorde de
doorgebroken Vlaanderen toch 2-0 toen hij
de uitgelopen keeper passeerde.
Drie minuten later weer succes voor
Kulan toen Hensen doorstormde en men
verzuimde hem te stuiten. 0-3. Ook na
Weer heeft Veenendaal zondagmiddag twee kostbare punten moeten afstaan in
Utrecht tegen IIMS. Het wilde ook nu maar niet vlotten met de geel-blauwen. Ver
dedigend ging het vrij aardig, maar als er een schietkans moest worden benut was
alle kalmte verdwenen. Het bleek dat ook HMS aan hetzelfde euvel leed, want ook
de thuisclub bracht ettelijke kansen om zeep. Een wel wat zware strafschop in de
tweede helft werd Veenendaal noodlottig. Hierdoor kreeg de thuisclub de winstpun
ten nog vrij gemakkelijk in handen en won met 1-0.
Bij Veenendaal was Konings uit het
team gelaten en werd vervangen door
G. Ileykamp als rechtsbinnen. Deze
jeugdige speler kreeg ook eens een
scoringsgelegenheid, maar evenals de
anderen was zijn schot onzuiver en
recht op de keeper gericht.
Het was een wedstrijd, die voor drie
kwart ging om de hegemonie op het
middenveld, een strijd die per persé
door HMS werd gewonnen. Beide aan-
valslinies presteerden weinig verras
sends, al schiepen zij zich wel kansen,
die dan hopeloos werden verknoeid.
HMS deed dat in de eerste fase twee
maal. Bij een volgende HMS aanval
stortte v. d. Weyden zich onvervaard
op de bal.
Een erg aardige aanval .op links die
Veenendaal lanceerde bracht de bal via
Gerritsen bij C. Hensen, maar weer
ging het schot regelrecht op de Utrecht
se keeper af. Linksbinnen S. Rebergen,
die aardig werkte probeerde het met
enkele verre schoten, maar daar had
doelman de Bree wel kijk op.
Neen, het was en bleef een voort
durend gepingel bij de middencirkel
met als afsluiting een verwaaide aan
val met onzuiver gerichte schoten.
Geen wonder dat de 0-0 nog steeds
prijkte bij de rust.
NAAST
Direct na rust greep Looyeh even
mis en stond rechtsbuiten Willemse in
schietpositie. Hoog zeilde het schot over
het doel van Veenendaal de bomen in.
Toen A. Muller aan de andere zijde
was doorgebroken knalde hij ook naast.
Zo golfde het onevenwichtige spel op
en neer en dan plotseling na 25 minu
ten die strafschop. Rechtsbinnen Piet
Delsink van HMS was doorgebroken en
in een onoverzichtelijke situatie blok
keerde een verdediger van Veenendaal
hem de weg. De heer Burgers, die naar
voren rende zag er een strafschop in
en wees gedecideerd naar de elfmeter-
stip. Delsink zelf voltrok daarna het
vonnis over Veenendaal, 1-0.
Veenendaal probeerde het nog even
om door de HMS defensie te breken.
Piet Muller knalde na een vrije trap
juist naast. Twee wanhoopspogingen
van Veenendaal waarbij ook halfspeler
Jan Overeem naar voren trok oogstten
geen succes, want uit moeilijke positie
toucheerde S. Rebergen zijn kopbal ver
keerd.
Vlak voor doel kreeg HMS nog twee
opgelegde kansen, maar ook hier was
het devies, schutters gevraagd. In de
allerlaatste minuut moest linksback
Steenbrink van HMS na een botsing
met Muller met een oogwond - deze
speler droeg namelijk een bril - het
veld verlaten.
Het bleef bij die ongelukkige straf
schop en weer verlies voor Veenendaal,
dat nu wel somber onderaan de rang
lijst staat, zoals blijkt.
Stand Veenendaal:
Vriendenschaar 6 10
BVC 6 8
HMS 6 8
Saestum 6 8
Hercules 6 7
JSV 5 6
Zeist 6 5
CDN 6 5
Ultra jectum 6 4
Woerden 6 4
Holland 6 4
Veenendaal 5 1
rust was Kulan heer en meester. Men
deed het kampjes aan omdat men besefte
in gewonnen positie te liggen.
Na tien minuten trok van Hall de ver
dediging uiteen waarop Hensen mooi in
schoot. 0-4. Na 20 minuten trapte van
Leeuwen ongelukkigerwijs in eigen doei
waarop EFC op 1-4 kwam.
Keihard joeg Vlaanderen echter num
mer vijf in de touwen en de zeer actieve
Vlaanderen brak na een half uur alleen
door om het halve dozijn vol te maken.
Een klein kansje voor de thuisclub ont
staat maar de linksbinnen kopt over het
doel van Slotboom. Vijf minuten te vroeg
floot scheidsrechte Okken deze vrij een
zijdige ontmoeting af. Door deze overwin
ning en het gelijke spel van Valleivogels
is Kulan de leiders nu op twee punten
genaderd.
Zie voor verder sportnieuws
pag. 2 van dit blad.
EERSTE VAN MILJOEN
Bij de opening van de tentoonstel
ling in het Bouwcentrum te Rotterdam
op 18 oktober over de woningbouw nafamilie.
de oorlog gehouden onder de naam
„Een miljoen woningen" en samenge
steld door het Bouwcentrum in sa
menwerking met het ministerie van
Volkshuisvesting en Bouwnijverheid,
waren uit Scherpenzeel uitgenodigd de
heer en mevrouw Engelenhoven.
In zijn openingswoord richtte dr. ir.
J. A. Ringers, oud-minister van Open
bare Werken en Wederopbouw, een
speciaal welkomstwoord tot de familie
Engelenhoven, aangezien het door hun
bewoonde pand het eerste van de mil
joen was. De gemeentesecretaris, de
heer B. van den Brink, vergezelde de
EEN BRIEF UIT CANADA:
Wanneer men als immigrant per boot in Ilallifax aankomt is het vaak
nog een lange treinreis die men wacht, tot de plaats van bestemming
bereikt is. Onze plaats was het mooie Toronto, deze 36-urige lange
treinreis voert door een mooi en groot gedeelte van Canada, men is
nog onder de bekoring van de schoonheid die een wereldhaven als
Hallifax geeft, wanneer men door het raampje van de trein het land
schap van Nova Scotia en daarna New Brunswick gevolgd door het
onderste gedeelte van Quebec en zo doorraast naar zuid Ontario. Het
genieten van die reis doen er niet zo veel, men is wat vermoeid van de
bootreis en alles is nieuw, de gedachten zijn vol van wat er te wachten
staat, men gaat ergens heen waar men totaal niemand kent, ja dat
haalt de energie weg om met veel aandacht dit nieuwe land te be
wonderen.
„Geachte redaktie,
Als geëmigreerde Veenendalers
zou ik u gaarne wat vertellen
over het nieuwe vaderland.
My'n vrouw, Magda v. d. Horst-
Bruis en ikzelf Piet v. d. Horst,
zijn in 1953 naar Canada ver
trokken. Onze dochter is in Co-
ronto-Ont. geboren."
Vanzelfsprekend dat wij dit
kontakt bijzonder op prijs stellen
en nevenstaand de volledige brief
van de fam. v. d. Horst weer
geven.
Dat doet men meer wat jaren later,
als er over vakantie gedacht wordt,
als men dan van Toronto via Hamilton
door het Ontai'io-fruitland naar de be
roemde Niagara watervallen en dan
langs het meer „Erie" naar Windsor en
dan zo naar het meer „Huron" rijdt, dan
ziet men al zoveel schoonheid in de na
tuur, of op één van onze trips die van
Toronto langs het meer „Ontario" naar
Kingston, de oude stad met de mili
taire opleidingsschool, het grote oude
fort (Old fort Heary) en de gevangenis
voor zware gevallen.
Dit is het punt waar het meer On
tario overgaat in de St. Lawrence rivier,
waar men de z.g. 1000 eilanden pas
seert, dit is wel één van Canada's
drukste toeristen plaatsen, zowel voor
Canadees als Amerikaan, daar het pre
cies op de grens ligt.
De reis voerde verder naar Cornwall
waar men het enorme plan, tezamen
met de USA tot uitvoering heeft ge
bracht, het „St. Lawrence seaway pro
ject", daar zijn sluizen gebouwd, men
heeft er een meer gemaakt waar eerst
land was, met een enorme dam voor
het verwekken van 'elektriciteit.
En vandaar naar Ottawa onze hoofd
stad, met zoals dat in haast ieder land
is, zijn gouvernementsgebouwen en
prachtige parken.
Wanneer men vanuit Ottawa naar
Huil zo door de provincie Quebec naar
Pembroke rijdt, dan ziet men een klein
stukje van het geweldig grote Quebec,
aan de ene kant die hoge heuvelrug en
aan de andere kant de Ottawa-rievier
en dan weer Ontaria binnen dwars door
het Algozquin National park, dit is een
uitgekozen stuk natuurschoon met bos
rijke heuvels die de vele meren om
zomen, z'n veelsoortig gedierte maakt
het een prachtig geheel, de stad Hunts-
ville is aan het andere eind van het
park en is 's zomers zowel als 's win
ters een drukke toeristenplaats, 's win
ters met de wintersport, hier wordt
veel gedaan aan skiën, sleeën en jagen
op groot wild.
En zo voert onze weg langs het meer
„Sincol" naar Toronto, dit is een onge
veer 1500 km trip.
Toen we 2V2 jaar geleden voor een
reis naar Nederland gingen zijn we met
de boot van Montreal vertrokken, dan
kan men volop genieten van die wijde
oevers die Quebec biedt, hier voert de
Het lijkt er wel op dat de kracht van VRC niet schuilt in haar uitwedstrijden.
Uit de verre reis naar Enschede hield VRC een 2-1 nederlaag over tegen een
zwak Sparta. De Racingclub speelde ditmaal zonder overtuiging. Ook werden er
een aantal scoringskansen gemist. Het grootste deel van de strijd speelde zich op
de speelhelft van Sparta af, maar de aanvallers van VRC liepen in de buiten-
spelval of wisten een eenmaal geschapen kans niet te grijpen.
Na de aftrap trok VRC direct ten
aanval, maar alles werd door het mid
den geleid en de toch vrij snelle buiten
spelers werden niet in het spel betrok
ken. Sparta probeerde het met uitval
len maar deze leverden voorlopig niets
op.
Na de rust was men er nog niet van
overtuigd dat men met dit spel door
het centrum geen winstpunten zou ha
len. Het was een imitatie van het spel
voor rust. Na tien minuten spelen
maakte Sparta via middenvoor Kok de
openingsgoal. 1-0. Toen het na een
kwartier 2-0 werd toen Schoonbeek
doorzette en profiteerde van een dek-
kingsfout begreep VRC pas dat er wat
anders moest gebeuren.
Men verhoogde het tempo en betrok
nu ook de vleugels in het spel. Er kwa
men nu goede kansen, maar voorlopig
ontstonden er maar een paar hoek
schoppen. Pas na 25 minuten slaagde
M. van Kooten erin om met een af-
standschot de stand op 2-1 te brengen
en hoewel VRC nog kansen kreeg voor
een alleszins verdiend gelijk spel, kwam
dat er niet meer uit.
Sparta speelde deze middug zonder
de bekende rechtsbinnen Gerrit Kerk
dijk (ex Sportclub Enschede). De stand
in de oostelijke derde klas:
Be Quick '28 6 11
Go Ahead 6 10
Voorwaarts 7 9
Owios 6 7
Bennekom 7 7
Nunspeet 6 6
Elburgse S.C7 5
VRC 7 4
DOS 7 4
Sparta 7 3
(76) „Welaan, Aram, zwaard tegen zwaard!"
snauwt Crimo, zijn paard zwenkend. Met een luide
slag ketsen de opgeheven wapens op elkaar. Op
nieuw slaat de Hertog toe, maar snel pareert Aram
de uitval. Minutenlang is het briesen en hoefge-
stamp der paarden en het gerinkel der ketsende
zwaarden het enige geluid, dat de stilte van het
berglandschap verstoort. De behendigheid, waarmee
beide ridders de wapens hanteren is even groot,
maar Crimo, beseffend, dat elk ogenblik hulp voor
Aram kan opdagen, is roekelozer. Telkenmale drijft
hij zijn paard gevaarlijk dicht langs de rotsrand en
plotseling, als hij voor een felle uitval van Aram
moet terugwijken, glijden de achterbenen van zijn
paard over de rand. Hinnekend zakt het dier met
het achterlijf over de afgrond, de voorbenen zoeken
machteloos trappend een steunpunt. Dan slaakt
Crimo een luide angstkreet en man en paard ver
dwijnen over de rand van de steile klip.
(Wordt vervolgd)
Merino's leed nederlaag tegen
VVOP (2-5)
Merino's heeft het zaterdag niet kun
nen bolwerken tegen het mede hoogge
plaatste VVOP en leed een 2-5 neder
laag tegen deze fel aanvallende ploeg
uit Voorthuizen.
Reeds na tien minuten leidden de
gasten met 1-0 door een misverstand
bij de Merino's. In dezelfde minuut
echter nivelleerde Cees Sukkel de ach
terstand echter en de stand was gelijk,
1-1.
Nog voor de rust wist VVOP de stand
naar 3-1 te trekken door goede combi
naties en fris, open spel. Na rust werd
het het een harde wedstrijd waarin de
Merino's wel iets sterker waren, maar
de voorhoede kon het tegen de stugge
defensie van de gasten niet verder
brengen dan slechts een doelpunt. Eerst
werd het nog 4-1 door een prachtig
schot van de Voorthuizense midden
voor.
Cees Sukkel wist de stand tot 4-2 te
reduceren, maar ondanks verwoede po
gingen van Merino's slaagden zij er
niet in tot meerdere successen te ko
men. En in de allerlaatste minuut werd
het door een schot van de linksbinnen
zelfs 2-5, waarmee WOP zich steviger
op de tweede plaats heeft genesteld.
St. Lawrence rivier naar de Golf van
St. Lawrence en zo langs de zuidelijkste
punt van Newfoundland de Atlantische
Oceaan op.
Na weer een jaar in Toronto en toen
een jaar in Hamilton (Ontario) ge
woond te hebben, kwam het oude plan
weer boven om een reis van 1500
km met de auto te maken en wel naar
de Westkust.
En zo zijn we dan op zekere morgen
vertrokken, gewapend met tent, kamp
kacheltje en een box met ijs om de
boel goed te houden.
Vanuit Hamilton via Toronto en dan
sterk noord verder afdwalend van het
dichter bevolkte zuid Ontario en zo
gaat het dan langs de Georgian Bay,
wat een stuk van het meer „Huron" is,
hier wordt naar hartelust gekampeerd
en natuurlijk vissen, zwemmen, varen
enz.
Sudbury wat al een heel eind noord
ligt is de stad waar de International
Nickel Co. een heel grote plaats in
neemt, en zo gaan we verder, passeren
Elliot Lake waar de uranium zijn hoog
tij had, en dan Sault Ste Marie, van
hieruit zo om de kop van het meer
„Superior" tot aan Fort William is wel
één van de mooiste stukken van On
tario, die grote rotsachtige bergen met
de vele meren, die ongerepte eindeloze
bossen, dit is een adembenemend stuk
natuurschoon.
Wij rijden nog steeds in Ontario, al
maar verder noord bij het plaatsje Dry
den zien we een bord staan met het
opschrift dat van hieruit al het water
naar de Artic stroomt. Zo gaan we dan
eindelijk het grote Ontario uit, het was
vanaf Hamilton 1600 km voor we
onze provincie uit waren. Manitoba rij
den we in en men zou haast denken
Nederland in te rijden, dit gedeelte
van deze provincie is vlatf met mooie
landerijen, echt een landbouwstreek.
Winnipeg de hoofdstad is een mooie
onderbreking, 's winters zijn dit de bar
re koude streken met veel sneeuw en
temperaturen van soms 30 a 40° C.
onder nul.
Verder deze provincie in zijn de rijke
olievelden bij Virden, zo volgt onze
route de nog betrekkelijk nieuwe „Frans
Canada-Highway", van het ene tot het
andere eind van Manitoba is maar een
kleine 500 km, voor Canada niet zo
ver, te bedenken dat men dwars door
een provincie heenrijdt.
De prairy-provincie Saskatschewan,
hier krijgt men een beetje het idee in
het wilde westen aangeland te zijn, dat
wilde valt wel een beetje mee, toch op
het platteland doet de kleding en het
paardrijden de gedachten aan het vrije
leven vasthouden. Regina, de provin
ciale hoofdstad (wij passeerden het
juist toen de dokters aan het staken
waren) en Moose Jaw zijn erg mooie
plaatsen, men verwacht dat vaak niet,
dit is typisch Canadees, uit die wijde
ruwe natuur of oneindige prairies komt
men plotseling in een moderne stad te-
x-echt, dit is voor de toerist natuurlijk
een mooie afwisseling en tevens even
boodschappen doen.
Iets voorbij Moose Jaw, bij het plaats
je Chaplin ziet men niets dan een soort
zout aan beide kanten van de hoofd
weg, hier is ook een groot bedrijf die
dat z.g. sodium sulphate verwerkt, men
heeft er een heel meer voor aangelegd,
dit word in hoofdzaak gebruikt voor
papier, glas, textiel, verfbad, mineraal
voeder enz.
Van hieruit tot een heel eind Alberta
in rijdt men in een pracht land van
eindeloze glooiende prairies, soms uren
achtereen zonder een huis of iets te
zien alleen de hoofdweg met meestal er
naast de treinrails, wij hebben een ge
deelte hiervan bij avond gereden, de
ondergaande zon is een van de mooiste
dingen die we ooit gezien hebben, de
lucht helemaal rood zover men zien kan
en de groene heuvelachtige prairies er
ondei-, de heuvels aan de ene kant don
ker door de schaduw en de andere
kant heel licht groen, fantastisch.
En zo zijn we dan in Alberta aange
land en Calgary is onze stop, dit is één
van de meest vooruitstrevende plaatsen
in Canada, het is een mooie stad wat
„Hier ziet u ons aan de Horseshoe-Bay
iets buiten Vancouver."
ligging en opzet betreft, toen wij er
waren was men juist klaar voor de
jaarlijkse „Stampede", dan komen de
oude huifkarren en postkoetsen voor
de dag en de Indianen trekken hun
traditionele kleding aan en de cowboy
kan zijn vaardigheid op zijn paard aan
het publiek tonen, dit is een echt hoog
tepunt ieder jaar in Calgary.
Iets voor Banff aan de voet van de
wereldberoemde Rocky Mountains heb
ben we ons tentje opgezet, een India-
nenkamp aan de andere kant van de
weg en beren en ander wild als vrij
regelmatige bezoekers in deze streken,
wel een beetje een eng gevoel, maar
alles went, Indianenstammen kan men
door vrijwel heel Canada heen vinden,
en worden in ere gehouden en gezien
als de eerste bewoners van dit enorme
land.
Wij rijden het Banff National park
binnen, dit is het begin van de zg.
Rocky's, het is iets fantastisch, die on
noemelijk hoge rotsachtige bergen met
besneeuwde top, die kletterende rivier
tjes omi'ingt door een stuk ongerept na
tuurschoon waar alleen de weg waarop
men rijdt met mensenhanden gemaakt
is, over dit stuk van Banff tot Von-
couver zou alleen al een artikel ge
schreven kunnen worden.
Wij hebben drie dagen kunnen ge
nieten van dit gedeelte van de reis. Wij
moesten een omweg maken van 300
km daar de Frans-Canada Highway
hier nog niet klaar was (nu zojuist ge
opend) dit noemt men de „Rodger past"
dit is een stuk van de Selkirk Moun
tains waar zelfs beroemde ingenieurs
hun hoofd voor schudden toen eraan
begonnen werd. Men schiet de sneeuw-
lawines stuk als ze met donderend ge
raas naar beneden komen van de ber
gen af, zodat de hoofdweg niet geblok
keerd wordt en tevens heeft men een
soort dak gemaakt boven de hoofdweg
op de ergste plaatsen. Dit was de laat
ste schakel van de hoofdweg, die voert
van de ene naar de andere Oceaan,
dwars door Canada 4860miles 8000
km). Maar zoals ik al zei moesten wij
dus nog de 300 km omweg maken, dit
noemt men de „Big Bend" dit is een
gewone zandweg door een stuk nie
mandsland waar men denkt van de
wereld afgesloten te zijn, er huppelde
een zwarte beer voor de auto uit of
het de gewoonste zaak van de wereld
was, het is een pi-acht stuk natuur
schoon, men rijdt vaak met aan de ene
kant geweldig hoge bergen en aan de
andere kant van de weg zonder rand
of railing een verschrikkelijke diepte
en een snelstromende rivier, deze weg
kx-onkelt zich in alle mogelijke bochten
om deze bergen heen, over houten brug
gen enz. 's Winters is deze weg afge
sloten, wat mij niets verwonderd.
Als verademing rijden we de leuke
plaats Revelstoke binnen en voort gaat
de reis steeds maar berglandschap daar
de stad Kamloops en dan wat verder
de Fraser Canyon, tot aan het plaatsje
Hope, dit is één van de heetste streken
in Canada, die canyon ligt tussen twee
rotsachtige bex-gruggen met in het mid
den de Fraserrivier.
Men staat verbaasd van wat men
vooral hier in British Columbia moet
doen om wegen, spoorlijnen, bruggen
enz. te bouwen, alles moet uit de harde
rotsen gehakt worden of soms dwars
er doorheen.
Het einde komt in zicht wij volgen
de Fraserrivier nog wat verder en daar
ligt de prachtige stad Vancouver aan
de wijde Stille (of Grote) Oceaan.
Onze mooie reis is ten einde.
PIET VAN DER HORST,
4232 May wood St. Ste. 10
Sounth Burnaby
Vancouver B.C.
Canada.
