Volksverhalen te Renswoude en Veenendaal Niet praten over de feestdagen! Cassière Nette verkoopster HAAGSMAN Minister Marijnen vraagt 25 miljoen voor de voorschotten aan de gemengde zandbedrijven DERDE BLAD „DE VALLEI" VRIJDAG 30 NOVEMBER 1962 Nr. 95 Waardevol werk van wijlen T. Pluim J GEEF VOORKEUR AAN VAKLUI V. A. B. KIRPESTEIN CITY-MOTORS-EDE VOOR DE BOER Suppletoire begroting 1962 bij Tweede Kamer ingediend Puntenregeling Aflossing voorschot Consolidatie kortlopende schulden VOORZITTER CAECILIA NAM AFSCHEID SCHERPENZEEL Sinterklaas verschijnt in vliegende huiskamer de m SKODA Combi staat altijd voor u klaar een veilige keuze Wie onzer kent niet de sprookjes vol diep gevoel, rijke fantasie en fijna humor als Jorinde en Joringel,. Tafeltje dek je, De wolf en de zeven geitjes, De vijvernimf om er maar enige te noemen? Wij dan ken ze aan de gebroeders Grimm, die in het begin van de vorige eeuw door de gewesten van Duitsland zwierven om sprookjes en sagen uit de mond van de landlieden op te tekenen. Vooral die uit de landschappen Hessen en Wal deck trokken hun belangstelling. Hoewel hun werk in ons land opgemerkt werd, was de belangstelling hier gering. Eerst omstreeks 1850 ontwaakte er enige interesse. In Friesland, Overijsel en Gelderland werden toen voor het eerst sagen en sprookjes verzameld en verschenen verschillende gewestelijke ver halenbundels. Een mooie opname van een ven in onze omgeving. Echter, zoals veel natuurschoon te loorging, zo is het ook gegaan met de oude volksverhalen: zij raakten in ver getelheid en verdwenen. Toen dr. Jan de Vries in 1929 zijn opstellen over het sprookje liet verschijnen, schreef hij al op de eerste bladzijde: „Nederland kan er zich op beroemen, naast Engeland, de zin voor het sprookje het grondigst verloren te hebben." (Engelse sprookjes ontlenen veel aan teksten uit Wales, Schotland en zelfs Ierland). De oorzaak hiervan zocht hij in het nuchtere, alle daagse, materialistische in ons volks karakter. O.i. heeft prof. Maartje Drdak in 1960 een betere verklaring gegeven, betogend dat wij, Nederlanders, ons ge neren om voor kinderlijk en sentimen teel door te gaan en als individualisten liever zelf ons romantisch sentiment botvieren onder twee ogen, zo gauw mogelijk romans lezend dus en afkerig van het luisteren naar vertellers, die de oude verhalen overleveren. Vertellers Zulk een sprookjes- en sagenverteller was de Drents-Eemslandse Egbert Ger- rits, in 1942 op 89-jarige leeftijd over leden, over wie in 1951 een Duits boek verscheen, dat zelfs zijn gehele reper toire bevat: 100 vertellingen en 44 ge dichten en liederen. Waarom schreef een Nederlander niet over hem? Een nog levende verteller is de mol- lenvanger en wonderdokter Anders T3ijma, een Fries die nu 70 jaar is. Ondanks het \;erloop van het Neder landse sprookje is de bron nog niet ge heel verdroogd. Er worden zelfs nu nog in ons land sprookjes opgetekend en gepubliceerd, zoals, maar daar in meer dere mate, in Duitsland, waar Char lotte Oberfeld juist een prachtig boek met 70 sprookjes uit de mond van ver tellers en vertelsters, woonachtig in Hessen, publiceerde. Ook sagen worden nog genoteerd, volksverhalen die betrekking hebben op een bepaalde plaats, persoon of ge woonte en die een historische of ver meend historische kern bevatten. De echte sagen echter sterven uit of ze worden anecdotes waarin men niet meer gelooft. Dit valt te betreuren, omdat met de sagen een wereld van gedachten en fantasieën die soms tot een ver verleden teruggrijpen, verloren gaat. 1912 schreef hij een heldere studie over de geschiedenis van de buurt Ede- Veldhuizen. In 1930 publiceerde hij twee artikelen over Volksgeloof in de Gelderse Vallei in het voormalige tijd schrift Eigen Volk. Een spookgeschiedenis Hij vertelt daarin een spookgeschie denis die zich afspeelde nabij het mooie vennetje in de omgeving van de hoeve Groot Wolfswinkel. Gaan wij van Renswoude in de rich ting Scherpenzeel, dan verrassen ons voorbij de zuivelfabriek de frisse groen- gronden langs de Lunterse Beek. Even vóór De Dennen voert een kade langs het bos, waarin wij het vennetje vin den dat in een afvoerloze laagte - door aanwezigheid van een leem- of oer- bank - in het dekzandlandschap ligt. Het wordt door grondwater gevoed en door toestromend oppervlaktewater ge- inundeerd. Vandaar dat het in regen loze tijden als dit najaar droogvalt. Pluim vertelde de spookgeschiedenis onopgesmukt als volgt: „Aan den grooten Rijksstraatweg, die van Utrecht, via Zeist en Woudenberg, door Renswoude naar Arnhem loopt, stonden halverwege ons dorp (Rens woude nl.) en Scherpenzeel twee witte palen, met den naam: „Groot-Wolfs winkel". Bij deze palen nu spookte het. Daar doolde een schim rond, meestal in 't wit gekleed, die van tijd tot tijd een groot misbaar aanhief. Het volk vertelt, dat zekere boer in den Franschen tijd zijn geld had begraven, onder belofte, dat, zoo het niet in 's vijands handen viel, hij het derde part ervan aan de armen zou schenken. De man is met Napoleon tegen Rusland opgetrokken, maar nimmer teruggekeerd. Thans komt hij van tijd tot tijd spoken, maar kan de juiste plek niet meer vinden." In Panorama van 20 januari j.l. heeft Hans Hoffmann de geschiedenis op nieuw verteld, maar o.i. in weinig-een voudige taal, waaraan de soberheid die een volksverhaal vraagt, ontbreekt. Wat te denken van dit spookverhaal? Het gaat over een dode, die terugkeert. Hij kan in zijn graf geen rust vinden, omdat hij zijn gelofte niet nagekomen is, maar zal vergoening „verlossing" vinden, als hij zijn schat teruggevonden heeft. Zo lang moet hij zoekend tussen hemel en aarde zweven. De spookverhalen over boerenhofsteden leven nog altijd voort. Sagenboeken De laatste tientallen jaren is het vooral J. R. W. Sinnenghe, die als ver zamelaar optreedt. Hij publiceerde sa genboeken van de provincies, uitgezon derd van Groningen, waar mevr. Hui- zinga-Onnekes en K. ter Laan, en van Friesland, waar S. J. van der Molen verhalen optekenden. Wijlen T. Pluim Slaan wij in Sinninghe's „Utrechtsch Sagenboek" uit 1938 de verhalen op die in Renswoude spelen, dan blijkt dat hij ze geheel ontleend heeft aan publicaties van wijlen T. Pluim, schoolhoofd te Renswoude, een groot minnaar van ge schiedenis en volksverhalen. Reeds in RADIO EN TELEVISIE MOLENSTRAAT 16 - TELEFOON 579 - RHENEN ook een rol. Zij willen de mensen in het water lokken. Om ons, jongens, aldus Pluim, van de sloten of beken af te houden, waarschuwde ons een buur vrouw er niet bij te komen, want een hand kwam uit het water omhoog ste ken en trok dan de kinderen naar de diepte. De dode vermaant Zeker alleenwonend weduwnaar werd 's morgens dood in zijn kamer ge vonden: door een noodlottig toeval was hij met het vuur in aanraking gekomen en verbrand. Op de avond van het erf huis wilde zijn buurvrouw aan de ge meenschappelijke pomp achter de wo ning water gaan halen. Maar doods bleek en bevend aan al haar leden kwam zij onverrichterzake terug en was eerst na een half uur in staat haar wedervaren te vertellen. Zij had namelijk de verbrande duide lijk aan de achterdeur zien staan, zelfs met opgeheven hand als ter bestraffing, en nu verhaalde zij aan de ter hulp ge roepen buren, hoe zij van de overledene een ledikant in bruikleen had, dat zij bij zijn onverwachte dood niet had af geleverd. Zij stelde het nu ter beschik king der erfgenamen, die het haar ech ter schonken. Spookhuis In zeker huis buiten het dorp had jaren geleden de bewoner zichzelf om het leven gebracht. Iedere avond kwam hij evenwel terug en dan was het huis helder verlicht. Deze woning was zó ge vreesd, dat zij lange tijd geen huurder kon vinden. Volgens het volksgeloof kan echter zulk een spookhuis weer van de vloek, die er op rust, bevrijd worden. Daartoe moet een vroom man er een nacht in doorbrengen, en wel onder het lezen uit de bijbel en het zeggen van gebeden voor de gestorvene. Voorgezichten Een grote rol in het volksgeloof spe len de voortekenen en met name die, welke een naderende dood aankondi gen. Sommige mensen, vooral vrouwen, bezitten de bijzondere gave die voor tekenen te zien en worden dan ook met een geheime vrees vereerd. Omstreeks 1900 leefde te Renswoude een vrouw, die alle uiterlijke kentekenen bezat om voor de heks van het dorp door te gaan. Met haar grote, wilde ogen, haar spitse neus, scherpe kin en ingevallen mond, was zij wel gezien, maar werd zij het liefst vermeden. Geen wonder! 's Nachts, zo vertelden de buren, werd zij door een onzichtbare hand gewekt en naar het kerkhof gedreven, om daar de hekken te openen voor de lijkstoet, die als voorteken elke begrafenis voor afgaat. Zulk een lijkstoet kan ook door anderen gezien worden, hoewel slechts enkelen in staat zijn de personen te herkennen en dus te weten wiens dood ophanden is. De stoet volgt de gewone dodenweg en eist, dat ieder voor hem uitwijkt. Wie hem echter niet ziet, wordt op zijde gezet, maar zonder let sel te bekomen. Iemand wilde 's avonds naar de toe stand van zijn zieke buurman gaan ho ren. Even voor de deur werd hij door een onzichtbare macht over de haag ge zet, zodat hij doodsbleek van schrik onverrichterzake bij de zijnen terug kwam. Een week later wer de buurman begraven. Als sommige mensen des avonds de dodenweg passeren, lopen zij altijd aan de kant. Een ander voorteken is het maken van de doodkist. De timmerman en ook zijn buren horen reeds enige tijd te voren 's nachts geklop en gehamer in zijn werkplaats. Een vrouw, die naast de timmerman woonde, hoorde gere geld te voren het zagen van de planken van de doodkist. Ook kon zij 's zondags uit de klank van kerkklokken afleiden, of er een begrafenis ophanden was, zeggend: O, wat luiden ze weer doods! Weer een ander voorteken is het nachtelijke kloppen op de deur als teken dat er spoedig een dode in de buurt of in de familie zal zijn. Ook zijn er voortekenen die een on geluk of een bijzondere gebeurtenis aankondigen. Van de molenaar te Rens woude zakten destijds in het voorjaar twee kinderen door het ijs en verdron ken. Hun hulpgeroep en het geklaag der machteloze toeschouwers was reeds weken te voren door enkele personen op de plaats des onheils gehoord. Een paar vrouwen vertelden eens, dat zij op de Emmikhuizerberg een vreemd geluid, een gerammel en gesnuif had den gehoord, dat zich met grote snel heid langs haar heen had bewogen. Een paar jaar later werd het raadsel van het voorteken opgelost: de eerste loco motief van de Rijnspoor stormde op de zelfde plaats voorbij. Hond met ketting Twee boerejongens die op een win teravond van het dorp naar hun af gelegen huis terugkeerden, hoorden ge rammel van een ketting. Meer dood dan levend kwamen zij bij hun oom in het dorp terug en verwekten grote ontstel tenis. Twee kerels, „die veur den duu- vel nog niet bang waren", brachten hen thuis, zonder iets te zien van een zwarte hond - de satan - of te horen, maar nog De oude Nixen, watergeesten, spelen lang stond die plek in een kwaad ge rucht en werd door menigeen ten koste van een omweg vermeden. Hekserij Een vrouw werd kort na haar beval ling ongesteld en ging aan een slepende ziekte lijden, die haar krachten uitputte. Gebrek aan eetlust, een algemeen gevoel van onwelzijn en toenemende vermagering waren de eerste kenteke nen, dat zij door een heks betoverd was. Weldra voelde zij iets in haar lichaam bewegen, dat tot aan haar keel om hoog steeg en dan weer neerzonk. Het moet een pad zijn geweest, het zekere symptoom van hekserij. Bovendien hoorde zij 's nachts aanhoudend het ge schreeuw van katten, die aan haar doodkist werkten. Weldra nam haar man het besluit naar de duivelbanner te gaan, want de zieke was zelf bedlegerig. Op een zon dagmorgen trok hij naar de banner die aan het Planken Wambuis woonde. Tijdens het consult werd er in de wo ning van de betoverde vrouw door on zichtbare machten een leven gemaakt, dat horen en zien verging. Dat hield eerst op, toen de onderhandeling was afgelopen. God zegen je De duivelbanner zou de volgende dag tegen twaalf uur de schuldige, een vrouw, in het huis van haar slachtoffer zenden; men moest haar dan vast grijpen en haar dwingen de woorden „God zegen je!" uit te spreken, waar door de betovering zou wijken. Men diende echter nauwkeurig toe te horen, want de heksen zeggen gewoonlijk iets anders, b.v.: „Ot zegen je" of „God ze- gewas verdwijnt, terwijl het geritsel van haar kleed duidelijk hoorbaar is. Ook ziet men op die plaats ronddwa lende lichten, vooral in de paardestal. Met vereenzelvigt deze dame met de maagd Cunera. Het is echter vreemd dat in de oudste verhalen over Cunera nooit gesproken wordt van Prattenburg. Eerst in de vorige eeuw wordt in de le gende Prattenburg genoemd als ver blijfplaats van Cunera. Witte vrouwen te Veenendaal In tegenstelling tot de witte juffer van Prattenburg, die iets liefelijks en fee-achtigs heeft, zijn „de witte wiven" te Veenendaal kwaadaardig. Zij jagen nachtelijke wandelaars schrik aan, zet ten hen over een heg in een tuin of zelfs pardoes in een sloot. Heksen Volgens E. Gervin, Nederlandsch volksgeloof spelen heksen in Veenen daal een grote rol. Zij beheksen koeien, zodat deze melk geven, waaruit geen boter gekarnd kan worden. Ook beto veren zij kinderen. Jan Prent Destijds leefde hier een duivelbanner, Jan Prent, een oud-koloniaal. De ban waarin mensen en dieren verkeerden kon hij opheffen. Een door hem als heks herkende vrouw werd gedwongen te verhuizen: de buren hadden hem ver klaard, dat zij twee kinderen betoverd had. Heksen bestreed hij door de haan- proef. Een zwarte haan zette hij le vend in een ketel op het vuur. De heks leed dan dezelfde pijnen als de haan en moest voorgoed afzien van haar slachtoffer of zij werd geprest binnen te komen ter herkenning. Ook legde men onder de stoel van een van hekse rij verdachte vrouw een kruisje van vlierhout. Was zij een heks, dan kon zij niet meer opstaan. Maren Maren of alven waren boze geesten in de lucht. Om hen af te weren legde men te Veenendaal beide kousen krui selings onder het bed. Dan bleef men gevrijwaard van nachtmaren, nacht merries. De oude volksverhalen raken verge ten. Daarom herhalen we ze. Een ver klaring van de para-normale verschijn selen vermogen wij niet te geven. D. PHILIPS We willen het niet. We zetten ons schrap. We bezwijken niet. Alle sin terklazen en kerstmannen ten spijt. Want feestdagen, van welke aard ook, zijn er voor ons persoonlijk en dat U bij EIKENDAL een keur van artikelen aantreft, die als geschenk dank in de ogen brengen, dat wist U reeds. Tot die artikelen behoren brillen, prismakükers, microskopen, toneelkü- kers, loepen, leesglazen, enz. Enfin, daar praten we niet over. Te velen al hebben hun advertenties en drukwerken volgepropt met wenken voor de feestdagen. U weet nu (met een zucht van verlichting constateert U dat), dat EIKENDAL zich daar verre van houdt. In ieder geval is er bij ons een feestelijk assortiment van bijzonder aardige en vooral praktische geschenken. OPTICIEN-SPECIALIST Prins Bernhardlaan 4 Tel. 08385-3784 Veenendaal Het verhaal is vermoedelijk veel ouder dan de Napoleontische tijd: de verteller zal het aan de historische ge beurtenissen van het begin der vorige eeuw hebben aangepast, zoals thans vertellers van volksverhalen hun stof een eigentijds aspect verlenen door hy permoderne elementen als vliegende schotels e.d. Grenssteen verzetter Bij een Renswoudse boerehofstede - Pluim verzwijgt wijselijk de naam - werd ook een spoqk gezien. De over leden boer had eenmaal, jaren geleden, zijn akkers vergroot door de grens stenen te verleggen, 's Nachts deed hij nu onder zuchten en klagen alle moeite om ze weer op hun oude plaats terug te brengen, hoewel tevergeefs. De kerngedachte van deze spokerij die ook op andere plaatsen voorvalt is: het onrecht moet hersteld worden, opdat de dode rust zal vinden. Kabouters Een vader ging met zijn zoon des avonds naar een boer buiten Renswou de en ontmoette vijf aardmannetjes, die langs hem heenliepen zonder iets te zeggen. Uit deze verschijning begreep de vader direct, dat er gevaar dreigde en hij dus op zijn hoede moest zijn. Vijf minuten na deze ontmoeting moesten vader en zoon een beekje oversteken en wel door middel van een zeer pri mitieve brug: een boomstam. De vader, onder de indruk van het geziene, be proefde vooraf de veiligheid van de brug, en nu bleek hem, dat de boom stam door het sterk gewassen water aan de overzijde half los was geraakt. Nu was het hem duidelijk waarvoor de aardmannetjes hem hadden gewaar schuwd, en dankbaar maakten vader en zoon de nodig geworden omweg. Watergeesten Wij vragen per 1 januari: die tevens enigszins admini stratief onderlegd is, en liefst met winkelervaring min. leeftijd 18 jaar. Wij bieden U hoog loon, prettige werkkring en gunstige arbeids voorwaarden. Schoenen en Sport. Hoogstraat 43, Wageningen Grotestraat 93, Ede. Sollicitaties na afspraak (wegens St. Nicolaasdrukte) te richten aan Hoogstraat 43, Wageningen, tel. 2858. SCHAAKNIEUWS Maandag j.l. werd de onderlinge com petitie van de Veenendaalse schaakver eniging voortgezet met het spelen van de 12e ronde. De uitslagen van deze ronde waren: H. J. v. Aller Chr. Baars10 H. v.d. Meent Tj. Schuurmans 10 C. ter Hogt H. G. Kruidhof */«-V« H. Heikamp G. R. Ketsafg. A. Reymers G. Achterberg 0—1 A. van Beek P. Keuning0—1 D. J. Kruidhof J. Diepeveen E. v. Ravenswaay De Kleuver 1—0 A. Blankespoor L. Ebskamp Vï-V« M. v. Dijk H. v. Asselt01 H. v. Doorn F. Luchsinger 01 v.d. Bovenkamp C. Wijnberger 0—1 H. G. Kruidhof J. W. Boelens 0—1 Uitgespeelde hangpartij E. v. Ravenswaay W. v. Dam Vi-Vi VEENENDAAL gen me", en dan is alle moeite vergeefs. Werkelijk verscheen tegen de middag tot aller verbazingde naaste buur vrouw, die de zieke reeds in haar be valling had bijgestaan. Terstond viel de verdenking op haar: al haar hulp was dus slechts huichelarij geweest, de valse vrouw had de kraamvrouw iets laten eten en daardoor betoverd. „Het eten al op?" vroeg de binnentredende, maar als antwoord greep men haar beet en dwong haar de woorden God zegen je! te zeggen. Onder heftig verweer vol deed zij er aan. De zieke was nu van haar invloed bevrijd en voelde zich ter stond verlicht. Na een week of wat was zij weer genezen. De buurvrouw werd het huis ontzegd en had voor altijd haar goede naam verloren. Weerwolven op pad Op een stormachtige herfstavond ging een vrouw van Renswoude naar huis buiten het dorp. Na een kwartier lopen hoorde zij iets in de struiken en zette het op een lopen. Maar vergeefs: eens klaps sprong er iets zo zwaar als lood op haar schouder: de duivelEerst dicht bij haar woning verliet hij haar. Badende in haar zweet en hijgend naar adem kwam zij thuis. Slechts met moei te kon zij haar wedervaren vertellen. Zij werd ernstig ziek en bezweek. VOLKSVERHALEN TE VEENENDAAL De witte juffer van Prattenburg Sinninghe noemt als bron hiervoor een gids voor Rhenen. Wij vonden ech ter een betrouwbaarder bron: het Kerk historisch Archief II blz. 41. In de tuin van Prattenburg ziet men nu en dan een dame verschijnen, in wit satijn ge kleed, die zich van de ene hoek naar de andere begeeft en dan in het hout- Zoals uit de inmiddels b(j de Tweede Kamer der Staten-Generaal ingediende sup pletoire begroting-1962 van het ministerie van landbouw en visserfj blijkt, wacht minister Marijnen niet op de formele totstandkoming van het „Ontwikkelings- en Saneringsfonds voor de Landbouw" om over gelden te kunnen beschikken voor de uitkering van de voorschotten, die aan de gemengde agrarische bedrijven in uit zicht zyn gesteld. Vooralsnog is 25 miljoen gulden op de normale wjjze ondergebracht in het departementale budget voor het lopende jaar. de post- en telegraafverbindingen met Nederland heeft hersteld. De Centrale Directie van PTT heeft hieruit geconcludeerd, dat van Indone sische zijde geen bezwaar meer bestaat tegen hervatting van het post- en tele- graafverkeer. Daarom zal met ingang van heden het post- en telegraafverkeer met Indonesië worden heropend. Brieven, pakketten en telegrammen met bestemming Indonesië worden vanaf heden door PTT weer aan genomen en verzonden. Teneinde geen tijd te verliezen heeft minister Marijnen - zo deelt hij mede in de memorie van toelichting bij het wets ontwerp - het administratieve apparaat reeds aanstonds in werking gesteld. Zo spoedig mogelijk nadat de machtiging van de Staten-Generaal is verkregen, kan dan tot uitbetaling van de voorschotten worden overgegaan. Het aangevraagde bedrag van 25 mil joen gulden dient niet als een absoluut gegeven te worden beschouwd. Indien op grond van de gestelde normen een aantal aanvragen zou binnenkomen, gro ter dan met het bedrag zou kunnen wor den gehonoreerd, zal niettemin aan al deze aanvragen worden voldaan. Een van de normen voor het verkrijgen van een voorschot is, zoals reeds werd bekend gemaakt, dat de aanvrager zijn hoofdberoep in de landbouw moet heb ben, waarbij het bedrijf een zodanige in tensiteit moet bezitten, dat de exploi tant hierop voor tenminste de helft van een normaal aantal arbeidsuren, produk- tieve arbeid verricht. Dit is het geval in dien de aanvrager op grond van de vol gende puntenschaal tenminste 75 punten behaalt: 1 ha bouwland 20 pnt. 1 ha tuinbouw (open grond, in clusief boomgaard) 50 pnt. 1 ha tuinbouw onder glas 300 pnt. 1 melk- en kalfkoe (incl. gras land verzorging) 1 pnt. 100 kippen 5 pnt. Hoewel tuinders en fruitkwekers in be ginsel bulten de voorschotregeling vallen, worden kleine gemengde bedrijven, waar op enige groente- en/of fruitteelt plaats heeft, niet zonder meer uitgesloten. Voor deze teelten is een maximum gesteld van 100 punten. Over de aflossing van het voorschot dat voor tenhoogste drie jaar wordt ver leend, deelt de minister nog mede, dat met betrokkene een regeling over de af wikkeling moet worden getroffen. Hij zal - daarbij voorgelicht door de Rijks- landbouwvoorlichtingsdienst maar in zeer belangrijke mate ook door zijn eigen landbouworganisatie - moeten beslissen of hij door verbetering van de bedrijfs- uitrusting zijn bedrijf zodanig zal kun nen inrichten, dat het door verbeterde bedrijfsstructuur weer levensvatbaar zal blijken. In dat geval zal voor het verkrijgen van die uitrusting een financieringsrege ling met de bank en zonodig met het Borgstellingsfonds voor de Landbouw moeten worden getroffen. Deze financie ringsregeling zal dan tevens kunnen voor zien in de aflossing van het voorschot aan het Ontwikkelings- en Sanerings fonds. Mocht de ondernemer echter tot het inzicht komen, dat zijn bedrijf langs deze weg op den duur toch niet levensvatbaar kan worden of blijven en zou hij tot be ëindiging van zijn bedrijf besluiten, dan zou dit door middel van een beëindigings vergoeding met verrekening van het ver sterkte voorschot en - ingeval van eigen dom - door middel van overname van grond en gebouwen bevorderd kunnen worden. Tenslotte wijst de minister nog op de mogelijkheid door middel van kredieten, gegarandeerd door het Borgstellingsfonds, kortlopende schulden te consolideren. On dernemers op overigens gezonde bedrij ven die door onbekendheid met die mo gelijkheid een minder juist financierings beleid voor hun bedrijf hebben gevolgd, kunnen in hierdoor ontstane moeilijkhe den op een dergelijke wijze voorzien. Overleg hieromtrent met de Centrale Boerenleenbanken en met het bestuur van het Borgstellingsfonds is gaande. Maandagavond tijdens de jaarverga dering van de muziekvereniging. Cae- cilia, die in het eigen repetitiegebouw werd gehouden, werd afscheid genomen van haar voorzitterburgemeester mr. C. P. Hoytema van Konijnenburg. We gens gezondheidsredenen zag de voor zitter zich genoodzaakt zijn voorzitter schap op te geven. Negen jaar heeft hij de vereniging voorgezeten. Na de notulen en jaarverslag, gelezen door de heer J. Koudijs, gaf de pen ningmeester H. Westerhuis een over zicht van de verenigingsfinanciën, die geen reden tot klagen gaven. Namens de kascommissie bracht de heer D. Cozijnsen verslag uit. In de plaats van de aftredende voorzitter werd benoemd D. Cozijnsen. Het be stuurslid H. T. Schipper .werd herkozen terwijl het bestuur werd uitgebreid met de heer A. Veldhuizen. Wegens drukke werkzaamheden van de le secretaris, de heer J. Koudijs, werd de heer B. v. d. Wetering in die functie benoemd en werd de heer Koudijs 2e secretaris. Het ligt in de bedoeling om omstreeks half februari a.s. een winteruitvoering te geven. In overleg met de dirigent zal op Hemelvaartsdag worden deelgeno men aan een concours. Met het bestuursvoorstel om met in gang van 1 dec. a.s. de contributie te verhogen van 35 op 50 cent per week en voor leden beneden de 16 jaar van 20 op 30 cent, gingen de aanwezigen ak koord. Tot leden van de kascommissie werden benoemd J. Valkenburg en B. Hoefakker. De voorzitter bracht dank aan de heer J. Renes voor de geldelijke steun. Overeenkomstig het voorstel werd de afgetreden voorzitter tot ere-voorzitter benoemd en de heer Renes tot lid van verdienste. OPBRENGST ACTIES De in Scherpenzeel gehouden Klaproos collecte heeft 194,28 opgebracht. Ook is Scherpenzeel niet achtergebleven met de lucifersdoosjes-aktie ten bate van „Open het dorp". Bij het postkantoor, dat hiervoor speciaal een uurtje werd ge opend, werd 1.877,— ingeleverd en op de O.L. School in de Dorpsstraat kwamen de leerlingen de inhoud van hun spaar pot inleveren met een totale inhoud van 327,13. POST- EN TELEGRAAFVERKEER MET INDONESIË HERVAT Gistermorgen heeft de Centrale Direc tie van PTT in Den Haag telegrammen ontvangen van de Indonesische PTT-ad- ministratie waaruit blijkt, dat Indonesië en T.V.-kykers kunnen getuige zgn. De alomtegenwoordigheid van Sinter klaas zal op een zeer bijzondere wijze worden geaccentueerd, als de Bisschop op zaterdag 1 december a.s. ergens hoog boven de Atlantische Oceaan tussen Ca nada en Nederland, op de cabinedeur van een KLM lijnvliegtuig zal kloppen, om binnengelaten te worden. Gezagvoerder Noomen zal dan via het luidsprekersysteem het schone lied: „Hoor wie klopt daar kinderen" aanheffen. Of de passagiers (6 babies, 20 kinderen en 41 volwassenen) vervolgens ook het „Zie ginds komt de Stoomboot" zullen zingen ligt niet in de lijn der verwachting. Aan- gzien de DC-7C niet over een schoorsteen beschikt, zal het helaas ook niet moge lijk zijn, dat de passagiers hun schoenen kunnen klaarzetten, maar voor het ove rige ziet het er naar uit, dat het een écht Sinterklaasfeest wordt, zij het in een vliegende huiskamer. Voor de passagiers (Nederlandse Cana dezen, die voor de feestdagen naar het oude vaderland komen) betekent dit een snelle confrontatie met hun geboorteland, zij het dat de meeste kinderen, waarvan er enkele de Nederlandse taal nauwelijks machtig zijn, misschien even vreemd zul len opkijken. De televisie-kijkers in Nederland zullen op 4 december ooggetuige kunnen zijn van deze Sinterklaasviering in de wolken, aangezien een T.V. team van de AVRO, gewapend met lampen, camera's en mi crofoons, de vlucht van Sinterklaas zal meemaken en vastleggen. draagvermogen 400 kg laadruimte met neergeklapte achterbank: 150 x 100 x 80 cm geheel stalen carrosserie van 1 mm dikke staalplaat supermotor: 1221 cc - 47 pk - 125 km/u Prij» - geheel compleet - v.a. f 6475,- SKODA H. ENGLEBERT N V. - DOBBEWEG - VOORSCHOTEN TEL: (01717) 2010* DEALER: Autobedr. H. W. STRAATMAN, Vergersweg 42, Wageningen, tel. 3492

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1962 | | pagina 5