Volksverhalen te Renswoude
en Veenendaal
Niet praten over de feestdagen!
Cassière
Nette verkoopster
HAAGSMAN
Minister Marijnen vraagt 25 miljoen
voor de voorschotten aan de gemengde
zandbedrijven
DERDE BLAD „DE VALLEI"
VRIJDAG 30 NOVEMBER 1962
Nr. 95
Waardevol werk van
wijlen T. Pluim
J
GEEF
VOORKEUR
AAN
VAKLUI
V. A. B.
KIRPESTEIN
CITY-MOTORS-EDE
VOOR DE BOER
Suppletoire begroting 1962 bij Tweede Kamer ingediend
Puntenregeling
Aflossing voorschot
Consolidatie kortlopende
schulden
VOORZITTER CAECILIA
NAM AFSCHEID
SCHERPENZEEL
Sinterklaas verschijnt in
vliegende huiskamer
de m SKODA Combi staat altijd voor u klaar
een veilige keuze
Wie onzer kent niet de sprookjes vol diep gevoel, rijke fantasie en
fijna humor als Jorinde en Joringel,. Tafeltje dek je, De wolf en de
zeven geitjes, De vijvernimf om er maar enige te noemen? Wij dan
ken ze aan de gebroeders Grimm, die in het begin van de vorige
eeuw door de gewesten van Duitsland zwierven om sprookjes en
sagen uit de mond van de landlieden op te tekenen. Vooral die uit de landschappen Hessen en Wal
deck trokken hun belangstelling. Hoewel hun werk in ons land opgemerkt werd, was de belangstelling
hier gering. Eerst omstreeks 1850 ontwaakte er enige interesse. In Friesland, Overijsel en Gelderland
werden toen voor het eerst sagen en sprookjes verzameld en verschenen verschillende gewestelijke ver
halenbundels.
Een mooie opname van een ven
in onze omgeving.
Echter, zoals veel natuurschoon te
loorging, zo is het ook gegaan met de
oude volksverhalen: zij raakten in ver
getelheid en verdwenen. Toen dr. Jan
de Vries in 1929 zijn opstellen over het
sprookje liet verschijnen, schreef hij al
op de eerste bladzijde: „Nederland kan
er zich op beroemen, naast Engeland,
de zin voor het sprookje het grondigst
verloren te hebben." (Engelse sprookjes
ontlenen veel aan teksten uit Wales,
Schotland en zelfs Ierland). De oorzaak
hiervan zocht hij in het nuchtere, alle
daagse, materialistische in ons volks
karakter. O.i. heeft prof. Maartje Drdak
in 1960 een betere verklaring gegeven,
betogend dat wij, Nederlanders, ons ge
neren om voor kinderlijk en sentimen
teel door te gaan en als individualisten
liever zelf ons romantisch sentiment
botvieren onder twee ogen, zo gauw
mogelijk romans lezend dus en afkerig
van het luisteren naar vertellers, die
de oude verhalen overleveren.
Vertellers
Zulk een sprookjes- en sagenverteller
was de Drents-Eemslandse Egbert Ger-
rits, in 1942 op 89-jarige leeftijd over
leden, over wie in 1951 een Duits boek
verscheen, dat zelfs zijn gehele reper
toire bevat: 100 vertellingen en 44 ge
dichten en liederen. Waarom schreef
een Nederlander niet over hem?
Een nog levende verteller is de mol-
lenvanger en wonderdokter Anders
T3ijma, een Fries die nu 70 jaar is.
Ondanks het \;erloop van het Neder
landse sprookje is de bron nog niet ge
heel verdroogd. Er worden zelfs nu nog
in ons land sprookjes opgetekend en
gepubliceerd, zoals, maar daar in meer
dere mate, in Duitsland, waar Char
lotte Oberfeld juist een prachtig boek
met 70 sprookjes uit de mond van ver
tellers en vertelsters, woonachtig in
Hessen, publiceerde.
Ook sagen worden nog genoteerd,
volksverhalen die betrekking hebben
op een bepaalde plaats, persoon of ge
woonte en die een historische of ver
meend historische kern bevatten. De
echte sagen echter sterven uit of ze
worden anecdotes waarin men niet
meer gelooft. Dit valt te betreuren,
omdat met de sagen een wereld van
gedachten en fantasieën die soms tot
een ver verleden teruggrijpen, verloren
gaat.
1912 schreef hij een heldere studie
over de geschiedenis van de buurt Ede-
Veldhuizen. In 1930 publiceerde hij
twee artikelen over Volksgeloof in de
Gelderse Vallei in het voormalige tijd
schrift Eigen Volk.
Een spookgeschiedenis
Hij vertelt daarin een spookgeschie
denis die zich afspeelde nabij het mooie
vennetje in de omgeving van de hoeve
Groot Wolfswinkel.
Gaan wij van Renswoude in de rich
ting Scherpenzeel, dan verrassen ons
voorbij de zuivelfabriek de frisse groen-
gronden langs de Lunterse Beek. Even
vóór De Dennen voert een kade langs
het bos, waarin wij het vennetje vin
den dat in een afvoerloze laagte - door
aanwezigheid van een leem- of oer-
bank - in het dekzandlandschap ligt.
Het wordt door grondwater gevoed en
door toestromend oppervlaktewater ge-
inundeerd. Vandaar dat het in regen
loze tijden als dit najaar droogvalt.
Pluim vertelde de spookgeschiedenis
onopgesmukt als volgt:
„Aan den grooten Rijksstraatweg, die
van Utrecht, via Zeist en Woudenberg,
door Renswoude naar Arnhem loopt,
stonden halverwege ons dorp (Rens
woude nl.) en Scherpenzeel twee witte
palen, met den naam: „Groot-Wolfs
winkel". Bij deze palen nu spookte het.
Daar doolde een schim rond, meestal in
't wit gekleed, die van tijd tot tijd een
groot misbaar aanhief. Het volk vertelt,
dat zekere boer in den Franschen tijd
zijn geld had begraven, onder belofte,
dat, zoo het niet in 's vijands handen
viel, hij het derde part ervan aan de
armen zou schenken. De man is met
Napoleon tegen Rusland opgetrokken,
maar nimmer teruggekeerd. Thans
komt hij van tijd tot tijd spoken, maar
kan de juiste plek niet meer vinden."
In Panorama van 20 januari j.l. heeft
Hans Hoffmann de geschiedenis op
nieuw verteld, maar o.i. in weinig-een
voudige taal, waaraan de soberheid die
een volksverhaal vraagt, ontbreekt.
Wat te denken van dit spookverhaal?
Het gaat over een dode, die terugkeert.
Hij kan in zijn graf geen rust vinden,
omdat hij zijn gelofte niet nagekomen
is, maar zal vergoening „verlossing"
vinden, als hij zijn schat teruggevonden
heeft. Zo lang moet hij zoekend tussen
hemel en aarde zweven.
De spookverhalen over boerenhofsteden
leven nog altijd voort.
Sagenboeken
De laatste tientallen jaren is het
vooral J. R. W. Sinnenghe, die als ver
zamelaar optreedt. Hij publiceerde sa
genboeken van de provincies, uitgezon
derd van Groningen, waar mevr. Hui-
zinga-Onnekes en K. ter Laan, en van
Friesland, waar S. J. van der Molen
verhalen optekenden.
Wijlen T. Pluim
Slaan wij in Sinninghe's „Utrechtsch
Sagenboek" uit 1938 de verhalen op die
in Renswoude spelen, dan blijkt dat hij
ze geheel ontleend heeft aan publicaties
van wijlen T. Pluim, schoolhoofd te
Renswoude, een groot minnaar van ge
schiedenis en volksverhalen. Reeds in
RADIO EN TELEVISIE
MOLENSTRAAT 16 - TELEFOON 579 - RHENEN
ook een rol. Zij willen de mensen in het
water lokken. Om ons, jongens, aldus
Pluim, van de sloten of beken af te
houden, waarschuwde ons een buur
vrouw er niet bij te komen, want een
hand kwam uit het water omhoog ste
ken en trok dan de kinderen naar de
diepte.
De dode vermaant
Zeker alleenwonend weduwnaar
werd 's morgens dood in zijn kamer ge
vonden: door een noodlottig toeval was
hij met het vuur in aanraking gekomen
en verbrand. Op de avond van het erf
huis wilde zijn buurvrouw aan de ge
meenschappelijke pomp achter de wo
ning water gaan halen. Maar doods
bleek en bevend aan al haar leden
kwam zij onverrichterzake terug en
was eerst na een half uur in staat haar
wedervaren te vertellen.
Zij had namelijk de verbrande duide
lijk aan de achterdeur zien staan, zelfs
met opgeheven hand als ter bestraffing,
en nu verhaalde zij aan de ter hulp ge
roepen buren, hoe zij van de overledene
een ledikant in bruikleen had, dat zij
bij zijn onverwachte dood niet had af
geleverd. Zij stelde het nu ter beschik
king der erfgenamen, die het haar ech
ter schonken.
Spookhuis
In zeker huis buiten het dorp had
jaren geleden de bewoner zichzelf om
het leven gebracht. Iedere avond kwam
hij evenwel terug en dan was het huis
helder verlicht. Deze woning was zó ge
vreesd, dat zij lange tijd geen huurder
kon vinden. Volgens het volksgeloof
kan echter zulk een spookhuis weer van
de vloek, die er op rust, bevrijd worden.
Daartoe moet een vroom man er een
nacht in doorbrengen, en wel onder het
lezen uit de bijbel en het zeggen van
gebeden voor de gestorvene.
Voorgezichten
Een grote rol in het volksgeloof spe
len de voortekenen en met name die,
welke een naderende dood aankondi
gen. Sommige mensen, vooral vrouwen,
bezitten de bijzondere gave die voor
tekenen te zien en worden dan ook met
een geheime vrees vereerd. Omstreeks
1900 leefde te Renswoude een vrouw,
die alle uiterlijke kentekenen bezat om
voor de heks van het dorp door te
gaan. Met haar grote, wilde ogen, haar
spitse neus, scherpe kin en ingevallen
mond, was zij wel gezien, maar werd
zij het liefst vermeden. Geen wonder!
's Nachts, zo vertelden de buren, werd
zij door een onzichtbare hand gewekt
en naar het kerkhof gedreven, om daar
de hekken te openen voor de lijkstoet,
die als voorteken elke begrafenis voor
afgaat. Zulk een lijkstoet kan ook door
anderen gezien worden, hoewel slechts
enkelen in staat zijn de personen te
herkennen en dus te weten wiens dood
ophanden is. De stoet volgt de gewone
dodenweg en eist, dat ieder voor hem
uitwijkt. Wie hem echter niet ziet,
wordt op zijde gezet, maar zonder let
sel te bekomen.
Iemand wilde 's avonds naar de toe
stand van zijn zieke buurman gaan ho
ren. Even voor de deur werd hij door
een onzichtbare macht over de haag ge
zet, zodat hij doodsbleek van schrik
onverrichterzake bij de zijnen terug
kwam. Een week later wer de buurman
begraven. Als sommige mensen des
avonds de dodenweg passeren, lopen zij
altijd aan de kant.
Een ander voorteken is het maken
van de doodkist. De timmerman en ook
zijn buren horen reeds enige tijd te
voren 's nachts geklop en gehamer in
zijn werkplaats. Een vrouw, die naast
de timmerman woonde, hoorde gere
geld te voren het zagen van de planken
van de doodkist. Ook kon zij 's zondags
uit de klank van kerkklokken afleiden,
of er een begrafenis ophanden was,
zeggend: O, wat luiden ze weer doods!
Weer een ander voorteken is het
nachtelijke kloppen op de deur als
teken dat er spoedig een dode in de
buurt of in de familie zal zijn.
Ook zijn er voortekenen die een on
geluk of een bijzondere gebeurtenis
aankondigen. Van de molenaar te Rens
woude zakten destijds in het voorjaar
twee kinderen door het ijs en verdron
ken. Hun hulpgeroep en het geklaag
der machteloze toeschouwers was reeds
weken te voren door enkele personen
op de plaats des onheils gehoord.
Een paar vrouwen vertelden eens, dat
zij op de Emmikhuizerberg een vreemd
geluid, een gerammel en gesnuif had
den gehoord, dat zich met grote snel
heid langs haar heen had bewogen. Een
paar jaar later werd het raadsel van
het voorteken opgelost: de eerste loco
motief van de Rijnspoor stormde op de
zelfde plaats voorbij.
Hond met ketting
Twee boerejongens die op een win
teravond van het dorp naar hun af
gelegen huis terugkeerden, hoorden ge
rammel van een ketting. Meer dood dan
levend kwamen zij bij hun oom in het
dorp terug en verwekten grote ontstel
tenis. Twee kerels, „die veur den duu-
vel nog niet bang waren", brachten hen
thuis, zonder iets te zien van een zwarte
hond - de satan - of te horen, maar nog
De oude Nixen, watergeesten, spelen lang stond die plek in een kwaad ge
rucht en werd door menigeen ten koste
van een omweg vermeden.
Hekserij
Een vrouw werd kort na haar beval
ling ongesteld en ging aan een slepende
ziekte lijden, die haar krachten uitputte.
Gebrek aan eetlust, een algemeen
gevoel van onwelzijn en toenemende
vermagering waren de eerste kenteke
nen, dat zij door een heks betoverd was.
Weldra voelde zij iets in haar lichaam
bewegen, dat tot aan haar keel om
hoog steeg en dan weer neerzonk. Het
moet een pad zijn geweest, het zekere
symptoom van hekserij. Bovendien
hoorde zij 's nachts aanhoudend het ge
schreeuw van katten, die aan haar
doodkist werkten.
Weldra nam haar man het besluit
naar de duivelbanner te gaan, want de
zieke was zelf bedlegerig. Op een zon
dagmorgen trok hij naar de banner die
aan het Planken Wambuis woonde.
Tijdens het consult werd er in de wo
ning van de betoverde vrouw door on
zichtbare machten een leven gemaakt,
dat horen en zien verging. Dat hield
eerst op, toen de onderhandeling was
afgelopen.
God zegen je
De duivelbanner zou de volgende dag
tegen twaalf uur de schuldige, een
vrouw, in het huis van haar slachtoffer
zenden; men moest haar dan vast
grijpen en haar dwingen de woorden
„God zegen je!" uit te spreken, waar
door de betovering zou wijken. Men
diende echter nauwkeurig toe te horen,
want de heksen zeggen gewoonlijk iets
anders, b.v.: „Ot zegen je" of „God ze-
gewas verdwijnt, terwijl het geritsel
van haar kleed duidelijk hoorbaar is.
Ook ziet men op die plaats ronddwa
lende lichten, vooral in de paardestal.
Met vereenzelvigt deze dame met de
maagd Cunera. Het is echter vreemd
dat in de oudste verhalen over Cunera
nooit gesproken wordt van Prattenburg.
Eerst in de vorige eeuw wordt in de le
gende Prattenburg genoemd als ver
blijfplaats van Cunera.
Witte vrouwen te Veenendaal
In tegenstelling tot de witte juffer
van Prattenburg, die iets liefelijks en
fee-achtigs heeft, zijn „de witte wiven"
te Veenendaal kwaadaardig. Zij jagen
nachtelijke wandelaars schrik aan, zet
ten hen over een heg in een tuin of
zelfs pardoes in een sloot.
Heksen
Volgens E. Gervin, Nederlandsch
volksgeloof spelen heksen in Veenen
daal een grote rol. Zij beheksen koeien,
zodat deze melk geven, waaruit geen
boter gekarnd kan worden. Ook beto
veren zij kinderen.
Jan Prent
Destijds leefde hier een duivelbanner,
Jan Prent, een oud-koloniaal. De ban
waarin mensen en dieren verkeerden
kon hij opheffen. Een door hem als
heks herkende vrouw werd gedwongen
te verhuizen: de buren hadden hem ver
klaard, dat zij twee kinderen betoverd
had. Heksen bestreed hij door de haan-
proef. Een zwarte haan zette hij le
vend in een ketel op het vuur. De heks
leed dan dezelfde pijnen als de haan
en moest voorgoed afzien van haar
slachtoffer of zij werd geprest binnen
te komen ter herkenning. Ook legde
men onder de stoel van een van hekse
rij verdachte vrouw een kruisje van
vlierhout. Was zij een heks, dan kon zij
niet meer opstaan.
Maren
Maren of alven waren boze geesten in
de lucht. Om hen af te weren legde
men te Veenendaal beide kousen krui
selings onder het bed. Dan bleef men
gevrijwaard van nachtmaren, nacht
merries.
De oude volksverhalen raken verge
ten. Daarom herhalen we ze. Een ver
klaring van de para-normale verschijn
selen vermogen wij niet te geven.
D. PHILIPS
We willen het niet. We zetten ons schrap. We bezwijken niet. Alle sin
terklazen en kerstmannen ten spijt. Want feestdagen, van welke aard
ook, zijn er voor ons persoonlijk en dat U bij EIKENDAL een keur van
artikelen aantreft, die als geschenk dank in de ogen brengen, dat wist U
reeds.
Tot die artikelen behoren brillen, prismakükers, microskopen, toneelkü-
kers, loepen, leesglazen, enz. Enfin, daar praten we niet over. Te velen
al hebben hun advertenties en drukwerken volgepropt met wenken voor
de feestdagen. U weet nu (met een zucht van verlichting constateert U
dat), dat EIKENDAL zich daar verre van houdt. In ieder geval is er bij
ons een feestelijk assortiment van bijzonder aardige en vooral praktische
geschenken.
OPTICIEN-SPECIALIST
Prins Bernhardlaan 4 Tel. 08385-3784
Veenendaal
Het verhaal is vermoedelijk veel
ouder dan de Napoleontische tijd: de
verteller zal het aan de historische ge
beurtenissen van het begin der vorige
eeuw hebben aangepast, zoals thans
vertellers van volksverhalen hun stof
een eigentijds aspect verlenen door hy
permoderne elementen als vliegende
schotels e.d.
Grenssteen verzetter
Bij een Renswoudse boerehofstede
- Pluim verzwijgt wijselijk de naam -
werd ook een spoqk gezien. De over
leden boer had eenmaal, jaren geleden,
zijn akkers vergroot door de grens
stenen te verleggen, 's Nachts deed hij
nu onder zuchten en klagen alle moeite
om ze weer op hun oude plaats terug
te brengen, hoewel tevergeefs. De
kerngedachte van deze spokerij die
ook op andere plaatsen voorvalt is: het
onrecht moet hersteld worden, opdat de
dode rust zal vinden.
Kabouters
Een vader ging met zijn zoon des
avonds naar een boer buiten Renswou
de en ontmoette vijf aardmannetjes, die
langs hem heenliepen zonder iets te
zeggen. Uit deze verschijning begreep
de vader direct, dat er gevaar dreigde
en hij dus op zijn hoede moest zijn. Vijf
minuten na deze ontmoeting moesten
vader en zoon een beekje oversteken
en wel door middel van een zeer pri
mitieve brug: een boomstam. De vader,
onder de indruk van het geziene, be
proefde vooraf de veiligheid van de
brug, en nu bleek hem, dat de boom
stam door het sterk gewassen water
aan de overzijde half los was geraakt.
Nu was het hem duidelijk waarvoor
de aardmannetjes hem hadden gewaar
schuwd, en dankbaar maakten vader
en zoon de nodig geworden omweg.
Watergeesten
Wij vragen per 1 januari:
die tevens enigszins admini
stratief onderlegd is, en
liefst met winkelervaring
min. leeftijd 18 jaar.
Wij bieden U hoog loon, prettige
werkkring en gunstige arbeids
voorwaarden.
Schoenen en Sport.
Hoogstraat 43, Wageningen
Grotestraat 93, Ede.
Sollicitaties na afspraak (wegens
St. Nicolaasdrukte) te richten aan
Hoogstraat 43, Wageningen, tel.
2858.
SCHAAKNIEUWS
Maandag j.l. werd de onderlinge com
petitie van de Veenendaalse schaakver
eniging voortgezet met het spelen van
de 12e ronde. De uitslagen van deze
ronde waren:
H. J. v. Aller Chr. Baars10
H. v.d. Meent Tj. Schuurmans 10
C. ter Hogt H. G. Kruidhof */«-V«
H. Heikamp G. R. Ketsafg.
A. Reymers G. Achterberg 0—1
A. van Beek P. Keuning0—1
D. J. Kruidhof J. Diepeveen
E. v. Ravenswaay De Kleuver 1—0
A. Blankespoor L. Ebskamp Vï-V«
M. v. Dijk H. v. Asselt01
H. v. Doorn F. Luchsinger 01
v.d. Bovenkamp C. Wijnberger 0—1
H. G. Kruidhof J. W. Boelens 0—1
Uitgespeelde hangpartij
E. v. Ravenswaay W. v. Dam Vi-Vi
VEENENDAAL
gen me", en dan is alle moeite vergeefs.
Werkelijk verscheen tegen de middag
tot aller verbazingde naaste buur
vrouw, die de zieke reeds in haar be
valling had bijgestaan. Terstond viel de
verdenking op haar: al haar hulp was
dus slechts huichelarij geweest, de valse
vrouw had de kraamvrouw iets laten
eten en daardoor betoverd. „Het eten al
op?" vroeg de binnentredende, maar
als antwoord greep men haar beet en
dwong haar de woorden God zegen je!
te zeggen. Onder heftig verweer vol
deed zij er aan. De zieke was nu van
haar invloed bevrijd en voelde zich ter
stond verlicht. Na een week of wat was
zij weer genezen. De buurvrouw werd
het huis ontzegd en had voor altijd haar
goede naam verloren.
Weerwolven op pad
Op een stormachtige herfstavond ging
een vrouw van Renswoude naar huis
buiten het dorp. Na een kwartier lopen
hoorde zij iets in de struiken en zette
het op een lopen. Maar vergeefs: eens
klaps sprong er iets zo zwaar als lood
op haar schouder: de duivelEerst
dicht bij haar woning verliet hij haar.
Badende in haar zweet en hijgend naar
adem kwam zij thuis. Slechts met moei
te kon zij haar wedervaren vertellen.
Zij werd ernstig ziek en bezweek.
VOLKSVERHALEN TE
VEENENDAAL
De witte juffer van Prattenburg
Sinninghe noemt als bron hiervoor
een gids voor Rhenen. Wij vonden ech
ter een betrouwbaarder bron: het Kerk
historisch Archief II blz. 41. In de tuin
van Prattenburg ziet men nu en dan
een dame verschijnen, in wit satijn ge
kleed, die zich van de ene hoek naar
de andere begeeft en dan in het hout-
Zoals uit de inmiddels b(j de Tweede Kamer der Staten-Generaal ingediende sup
pletoire begroting-1962 van het ministerie van landbouw en visserfj blijkt, wacht
minister Marijnen niet op de formele totstandkoming van het „Ontwikkelings- en
Saneringsfonds voor de Landbouw" om over gelden te kunnen beschikken voor de
uitkering van de voorschotten, die aan de gemengde agrarische bedrijven in uit
zicht zyn gesteld. Vooralsnog is 25 miljoen gulden op de normale wjjze ondergebracht
in het departementale budget voor het lopende jaar.
de post- en telegraafverbindingen met
Nederland heeft hersteld.
De Centrale Directie van PTT heeft
hieruit geconcludeerd, dat van Indone
sische zijde geen bezwaar meer bestaat
tegen hervatting van het post- en tele-
graafverkeer.
Daarom zal met ingang van heden het
post- en telegraafverkeer met Indonesië
worden heropend. Brieven, pakketten en
telegrammen met bestemming Indonesië
worden vanaf heden door PTT weer aan
genomen en verzonden.
Teneinde geen tijd te verliezen heeft
minister Marijnen - zo deelt hij mede in
de memorie van toelichting bij het wets
ontwerp - het administratieve apparaat
reeds aanstonds in werking gesteld. Zo
spoedig mogelijk nadat de machtiging
van de Staten-Generaal is verkregen, kan
dan tot uitbetaling van de voorschotten
worden overgegaan.
Het aangevraagde bedrag van 25 mil
joen gulden dient niet als een absoluut
gegeven te worden beschouwd. Indien
op grond van de gestelde normen een
aantal aanvragen zou binnenkomen, gro
ter dan met het bedrag zou kunnen wor
den gehonoreerd, zal niettemin aan al
deze aanvragen worden voldaan.
Een van de normen voor het verkrijgen
van een voorschot is, zoals reeds werd
bekend gemaakt, dat de aanvrager zijn
hoofdberoep in de landbouw moet heb
ben, waarbij het bedrijf een zodanige in
tensiteit moet bezitten, dat de exploi
tant hierop voor tenminste de helft van
een normaal aantal arbeidsuren, produk-
tieve arbeid verricht. Dit is het geval in
dien de aanvrager op grond van de vol
gende puntenschaal tenminste 75 punten
behaalt:
1 ha bouwland 20 pnt.
1 ha tuinbouw (open grond, in
clusief boomgaard) 50 pnt.
1 ha tuinbouw onder glas 300 pnt.
1 melk- en kalfkoe (incl. gras
land verzorging) 1 pnt.
100 kippen 5 pnt.
Hoewel tuinders en fruitkwekers in be
ginsel bulten de voorschotregeling vallen,
worden kleine gemengde bedrijven, waar
op enige groente- en/of fruitteelt plaats
heeft, niet zonder meer uitgesloten. Voor
deze teelten is een maximum gesteld van
100 punten.
Over de aflossing van het voorschot
dat voor tenhoogste drie jaar wordt ver
leend, deelt de minister nog mede, dat
met betrokkene een regeling over de af
wikkeling moet worden getroffen. Hij
zal - daarbij voorgelicht door de Rijks-
landbouwvoorlichtingsdienst maar in zeer
belangrijke mate ook door zijn eigen
landbouworganisatie - moeten beslissen
of hij door verbetering van de bedrijfs-
uitrusting zijn bedrijf zodanig zal kun
nen inrichten, dat het door verbeterde
bedrijfsstructuur weer levensvatbaar zal
blijken.
In dat geval zal voor het verkrijgen
van die uitrusting een financieringsrege
ling met de bank en zonodig met het
Borgstellingsfonds voor de Landbouw
moeten worden getroffen. Deze financie
ringsregeling zal dan tevens kunnen voor
zien in de aflossing van het voorschot
aan het Ontwikkelings- en Sanerings
fonds.
Mocht de ondernemer echter tot het
inzicht komen, dat zijn bedrijf langs deze
weg op den duur toch niet levensvatbaar
kan worden of blijven en zou hij tot be
ëindiging van zijn bedrijf besluiten, dan
zou dit door middel van een beëindigings
vergoeding met verrekening van het ver
sterkte voorschot en - ingeval van eigen
dom - door middel van overname van
grond en gebouwen bevorderd kunnen
worden.
Tenslotte wijst de minister nog op de
mogelijkheid door middel van kredieten,
gegarandeerd door het Borgstellingsfonds,
kortlopende schulden te consolideren. On
dernemers op overigens gezonde bedrij
ven die door onbekendheid met die mo
gelijkheid een minder juist financierings
beleid voor hun bedrijf hebben gevolgd,
kunnen in hierdoor ontstane moeilijkhe
den op een dergelijke wijze voorzien.
Overleg hieromtrent met de Centrale
Boerenleenbanken en met het bestuur van
het Borgstellingsfonds is gaande.
Maandagavond tijdens de jaarverga
dering van de muziekvereniging. Cae-
cilia, die in het eigen repetitiegebouw
werd gehouden, werd afscheid genomen
van haar voorzitterburgemeester mr.
C. P. Hoytema van Konijnenburg. We
gens gezondheidsredenen zag de voor
zitter zich genoodzaakt zijn voorzitter
schap op te geven. Negen jaar heeft hij
de vereniging voorgezeten.
Na de notulen en jaarverslag, gelezen
door de heer J. Koudijs, gaf de pen
ningmeester H. Westerhuis een over
zicht van de verenigingsfinanciën, die
geen reden tot klagen gaven.
Namens de kascommissie bracht de
heer D. Cozijnsen verslag uit. In de
plaats van de aftredende voorzitter
werd benoemd D. Cozijnsen. Het be
stuurslid H. T. Schipper .werd herkozen
terwijl het bestuur werd uitgebreid met
de heer A. Veldhuizen. Wegens drukke
werkzaamheden van de le secretaris,
de heer J. Koudijs, werd de heer B.
v. d. Wetering in die functie benoemd
en werd de heer Koudijs 2e secretaris.
Het ligt in de bedoeling om omstreeks
half februari a.s. een winteruitvoering
te geven. In overleg met de dirigent zal
op Hemelvaartsdag worden deelgeno
men aan een concours.
Met het bestuursvoorstel om met in
gang van 1 dec. a.s. de contributie te
verhogen van 35 op 50 cent per week en
voor leden beneden de 16 jaar van 20
op 30 cent, gingen de aanwezigen ak
koord. Tot leden van de kascommissie
werden benoemd J. Valkenburg en B.
Hoefakker. De voorzitter bracht dank
aan de heer J. Renes voor de geldelijke
steun.
Overeenkomstig het voorstel werd de
afgetreden voorzitter tot ere-voorzitter
benoemd en de heer Renes tot lid van
verdienste.
OPBRENGST ACTIES
De in Scherpenzeel gehouden Klaproos
collecte heeft 194,28 opgebracht. Ook
is Scherpenzeel niet achtergebleven met
de lucifersdoosjes-aktie ten bate van
„Open het dorp". Bij het postkantoor, dat
hiervoor speciaal een uurtje werd ge
opend, werd 1.877,— ingeleverd en op
de O.L. School in de Dorpsstraat kwamen
de leerlingen de inhoud van hun spaar
pot inleveren met een totale inhoud van
327,13.
POST- EN TELEGRAAFVERKEER MET
INDONESIË HERVAT
Gistermorgen heeft de Centrale Direc
tie van PTT in Den Haag telegrammen
ontvangen van de Indonesische PTT-ad-
ministratie waaruit blijkt, dat Indonesië
en T.V.-kykers kunnen getuige zgn.
De alomtegenwoordigheid van Sinter
klaas zal op een zeer bijzondere wijze
worden geaccentueerd, als de Bisschop op
zaterdag 1 december a.s. ergens hoog
boven de Atlantische Oceaan tussen Ca
nada en Nederland, op de cabinedeur
van een KLM lijnvliegtuig zal kloppen,
om binnengelaten te worden.
Gezagvoerder Noomen zal dan via het
luidsprekersysteem het schone lied: „Hoor
wie klopt daar kinderen" aanheffen. Of
de passagiers (6 babies, 20 kinderen en
41 volwassenen) vervolgens ook het „Zie
ginds komt de Stoomboot" zullen zingen
ligt niet in de lijn der verwachting. Aan-
gzien de DC-7C niet over een schoorsteen
beschikt, zal het helaas ook niet moge
lijk zijn, dat de passagiers hun schoenen
kunnen klaarzetten, maar voor het ove
rige ziet het er naar uit, dat het een
écht Sinterklaasfeest wordt, zij het in
een vliegende huiskamer.
Voor de passagiers (Nederlandse Cana
dezen, die voor de feestdagen naar het
oude vaderland komen) betekent dit een
snelle confrontatie met hun geboorteland,
zij het dat de meeste kinderen, waarvan
er enkele de Nederlandse taal nauwelijks
machtig zijn, misschien even vreemd zul
len opkijken.
De televisie-kijkers in Nederland zullen
op 4 december ooggetuige kunnen zijn van
deze Sinterklaasviering in de wolken,
aangezien een T.V. team van de AVRO,
gewapend met lampen, camera's en mi
crofoons, de vlucht van Sinterklaas zal
meemaken en vastleggen.
draagvermogen 400 kg
laadruimte met neergeklapte
achterbank: 150 x 100 x 80 cm
geheel stalen carrosserie van
1 mm dikke staalplaat
supermotor: 1221 cc - 47 pk -
125 km/u
Prij» - geheel compleet - v.a. f 6475,-
SKODA
H. ENGLEBERT N V. - DOBBEWEG - VOORSCHOTEN TEL: (01717) 2010*
DEALER: Autobedr. H. W. STRAATMAN, Vergersweg 42, Wageningen, tel. 3492