G.J. HIENSCH
Scheepjeswol
VOOR DE MAN DIE
STILZITTEND WERK!
VAN GEND LOOS
Neem
meer
er extra
lyne jeevtclacfen^,
van
I
heeft verkering
NIEIS MOET HEBBEN VAN
OPA
Leewis
Cor Huydiiik
D. v. d. Meijden
Personeel gevraagd:
onvergetelijke melodie
GROOT en KLEIN
DRUKWERK
Drukkerij „De Gelderse Vallei"
„RUSTWA T"
1 ROUWEN
KUNST- ANTIEK- EN MEUBEL
VEILING TE EDE
Veilingbedrijf L. v. d. Linden
Dames- en
Herenschoenen
Fa. Finkenfliigel
Geen zin in werk op een stoel of tussen
muren die op U afkomen? Ga óók in de
direct al goed betalende opleiding tot VORK
TRUCK RIJDER bij Van Gend Loos.
Met dat werk komt een flinke jonge kerel,
die van ruimte en beweging houdt, aan zijn
trekken. Er is meesterschap nodig voor het
handig laden en lossen met zo'n ingenieuze
vorkheftruck. Vandaar de opleiding die er
voor nodig is. Bij Van Gend Loos hebt
U de ruimte. U werkt er altijd
met Uw eigen kleine groep col
lega's. Kom er bij en geniet
boven Uw loon ook nog deze
zekerheden:
INTERNATIONALE EXPEDITEURS
KOOPT UW DRANKEN
GARAGE
Nieuweweg 41, tel. 2535
Veener»daal
Lijkauto en 8-persoons
auto's voor Begrafenis
rijden.
ZATERDAG EN ZONDAG
AVOND speelt voor U de
bekende pianist entertainer
in de wijnbar.
Hotel Café Restaurant
RHENEN
SPECIAAL
In
BRILLEN
Hoofdftraat SI
Veenendaal
Hiervoor verhuren wij
DE NIEUWSTE
TROUWCOSTUUMS
MET ALLE
TOEBEHOREN
Hoofdstraat 46
Op dinsdag 18 en woensdag 19 dec. '62, telkens d.v.m.
10 uur in Veilinggebouw Maanderweg 68-70 te Ede,
zal t.o.v. Notaris D. H. C. Neervoort te Ede publiek a
contant worden verkocht uit diverse nalatenschappen
en wegens vertrek, diverse meubilaire goederen, o.a.
antiek, tapijten, wortelnoten porceleinkast, ant. Drent
se kast, broodspinde, Biedermeijer stoelen, fauteuils,
canapé en tafels, worteln. dames bureau, ranken- kus-
senkast, salontafels, bankstellen, 6 eiken stoelen met
leder, commode, theetafel, eiken eetkamer, Franse-,
ridder en rookfauteuils, wagenkist, kabinetje, boeken
kast, Friese staartklok e.a. klokken, spiegels, klein-
meubelen, enz. Perzische, Chinese e.a. tapijten en lo
pers. Koper, tin, curiosa. Goud, zilver, brillant. Voor
het Café-Hotel-Restaurantbedrgf: Fruit-, groenten en
aardappelschalen, koffieplateaux, braadsleden, ijscou-
pé's, melkkannen, olie-, azijn-, peper en zoutstellen,
steelpannen, grote partij (nieuw en als nieuw!) bestek,
Hollandia en Gerozilver, terrasstoelen, bedden, dekens,
ledikanten, piano, orgel, radio's, juke-box, electr. for
nuis, gasgeyser, club- en fauteuilstellen, dressoirs, kas
ten, eetkamers, lampen, kronen, moderne meubels,
badkuip, bureau, haarden, kachels, enz. enz. te veel
om op te noemen! Fordson vrachtauto-bestel. Kijk
dagen: 15 dec. van 14-17 uur en 17 dec. van 10-17 uur.
Maanderweg 68-70 - Ede - Telefoon 08380-8440
Erk. Veilinghouder - Beëdigd Taxateur
Voor betere
WIJ DOEN VOOR
UW VOET WAT
MOET
Modieuze
schoentjes voor
gevoelige
voeten.
Alleen bij:
Achterkerkstraat 32
Veenendaal, Tel. 2043
VAKKUNDIGE
REPARATIES
1 minuut
vanaf de Markt
Ook voor losse steunzolen
Juist tijdens de
Kerstdagen speelt
zo'n Philips radio
grammofoon een
grote rol. U kunt
er juist dan fijn
op Uw gemak van
genieten. Maak er
extra fijne feest
dagen van. Schenk
Uw gezin en Uzelf
voor Kerstmis zo'n
Philips radiogram
mofoon. Kies bij
ons uit de uitge
breide Philips col
lectie. Prijzen v.a.
428,— t. e. m.
1148,—. De be
taling kunnen wij
desgewenst pret
tig regelen.
PHILIPS radiogrammo
foon. Combinatie van
Bi-Ampli/Stereo radio
toestel en stereo-platen
speler. Twee grote dub-
belconus - luidsprekers
zorgen voor een prach
tige geluidsweergave.
598,—
Markt 17, Telefoon 3486 Zandstraat 111, Telefoon 2678
ZOEKT U EEN BETREKKING MET VERANTWOORDELIJK
EN GEVARIEERD WERK?
Komt U dan eens praten op de Personeelsaf
deling, Zandstraat 2, Veenendaal.
U WORDT GEBODEN
1 Interessant werk in een prettige sfeer.
2 Na inwerkperiode goed loon gegarandeerd.
3 Aandeel in de winst.
4 Vakantietoelage en Kerstoelage, in totaal
4 van het jaarloon.
5 Pensioenregeling.
6 Belangrijke tegemoetkoming in reiskosten.
7 Regeling voor werkkleding.
8 5-daagse werkweek. f
9 13 vakantiedagen, beneden 18 jaar 15 va
kantiedagen.
10 Uitstekende sociale voorzieningen.
Het is goed werken bij Van Cend Loos.
Een bijzonder goede pensioenregeling - prima sociale
voorzieningen - een behoorlijk verhoogd loon - uniek
waarderingsstelsel - extra toeslagen voor overwerk,
avond- of nachtarbeid - vrije bedrijfskleding - vrije zater
dag - elk jaar een aantal binnenlandse treinreizen (ook
voor Uw vrouw) tegen half geld - waar nodig reiskosten
vergoeding.
Laat U zonder verplichting meer inlichtingen geven. U kunt
hiervoor op alle werkdagen terecht bij:
VAN GEND LOOS - Stationsplein - VEENENDAAL
PRESENTEERT:
(Song to Remember)
Armoede in Parijs - opstand in Polen - liefde
op Majorca, dat was het leven van Frederic
Chopin. Een romantische film in prachtige kleu
ren. Regie: Charles Vidor.
Op zaterdag 15 december a.s. in gebouw
Eltheto. Aanvang 20.00 uur. Toegang 14 jr.
Kaartverkoop en plaatsbespreken op de dag der
voorstelling van 15.00 tot 16.00 uur en vanaf
19.00 uur aan de zaal.
HET KOST MAAR ZO WEINIG
MEER LICHTPUNTEN EN WAT STERKER LAMPEN BEKRONEN GOED WONEN
bij dc Speciaalzaak met de grootste sortering
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
Verlaat 2 - telefoon 3610 - Veenendaal
DOOR
GRÉ DE BOER
(39)
knikte hij. „Juffrouw Verleun, ik heb
de grootste bewondering voor Theo's
smaak. Theo kennende, had ik hoge
verwachtingen, maar ze zijn werkelijk
overtroffen. Theo, geluksmens, laat ik
je feliciteren: van harte. En dit lief
tallige bruidje eveneens. Mensen, dat
jullie veel van elkaar mogen houden.
Kijk me dat kind nou eens blozen
heb ik iets verkeerds gezegd?"
Hij keek de kring rond, maar zag al
leen lachende gezichten. Theo drukte
hem de hand. „Dank je wel. Je over
drijft lichtelijk, maar ik ken je en ik
weet, dat het uit je hart komt."
De bruid stond lachend en blozend in
het middelpunt. „Nou", vervolgde Be
rends, „wat mij betreft: lang zullen ze
leven. En als je een kopje koffie voor
me hebtwant ik kan hooguit een
klein halfuurtje blijven. De plicht roept
en een arts heeft zelfs geen vrije zater
dag."
Op dit moment stopte er een grote
limousine voor het huis en daaruit stap
ten Bobbie en Lien. De gesprekken ver
stomden, toen het tweetal het bordes
opliep en over Cobie's rug ging een
koude rilling. Als ze in 's hemelsnaam
maar geen scène maakt, dacht ze. Ze
keek even naar Theo, maar deze knikte
haar geruststellend toe en daarom ont
spande ze zich. Als hij gerust was,
waarom zou ze zich dan zorgen maken?
Terwijl iedereen zo vriendelijk was?
Het was doodstil in- het vertrek, toen
het tweetal binnenkwam. Bobbie liep
meteen op de bruid toe en drukte haar
hand. „Cobieik mag wel Cobie zeg
gen, he? Mijn hartelijke, oprechte, wel
gemeende gelukwensen. Ik heb nog niet
het genoegen gehad je te zien, maar ik
moet eerlijk bekennen, dat je nog knap
per bent, dan ik me had voorgesteld."
Ze knikte dankbaar en lachte even.
Toen wendde ze haar blik naar Lien.
Even keken de twee vrouwen elkaar
aan: Lien met een ondoorgrondelijke
blik, Cobie met een onbevangen oog
opslag. Lien stak haar hand uit en
Cobie legde de hare erin. „Mijn echt
genoot heeft me het gras al voor de
voeten weggemaaid, dus behoef ik er
niets meer aan toe te voegen", zei ze op
afgemeten toon. „Dus", voegde ze er
luchtig aan toe, „ook mijn beste wen
sen."
„Dank u wel, mevrouw", antwoordde
Cobie zacht.
„O, noem me maar bij de naam". Me
teen wendde ze zich tot haar vader.
„Papa", ze kuste hem even op de wang,
„de beste wensen voor de toekomst. Ik
hoop, dat ons ruikertje bloemen naar
genoegen was."
Hij boog even. „We hebben het samen
bewonderd. Onze hartelijke dank."
Gelukkig kwam op dit pijnlijke mo
ment juffrouw Visser met een hulpje
binnen met de koffie. Daarachter kwam
een kok met een reusachtige taart, die
hij op een tafel plaatste. Er ging een
gemompel van bewondering op, toen ze
de taart zagen. Even later stond ieder
een er omheen, om hem te bekijken.
Het was werkelijk een kunststuk en de
maker had hiermede zichzelf werkelijk
overtroffen. De taart was een natuur
getrouwe nabootsing van het fabrieks
complex met dit verschil, dat bovenop
twee reusachtige chocoladeharten wa
ren gemonteerd, waarop de namen
„Theo" en „Cobie", alsmede de datum.
Daaronder van marsepeinletters„aan
geboden door het personeel".
Geruime tijd bewonderde iedereen
dit prachtige maaksel en tenslotte zei
Theo: „Dit is het mooiste, wat ik ooit
gezien heb op dit gebied. Hij wendde
zich tot de kok, die wat lachend achter
af stond. „Heb je dit zelf gemaakt, Van
Zalingen?"
De kok knikte. „Ik hoop, dat het een
verrassing is, meneer De Haan. U moogt
het nu wel weten: gisteravond is de
personeelskern in allerijl nog bij elkaar
geweest en om half elf gisteravond
kreeg ik de opdracht. Ik ben er zowat
de hele nacht mee bezig geweest."
Theo bekeek het nog eens en knikte.
„Dat wil ik graag geloven. Ik sta com
pleet verstomd. Dit vind ik wel zo fan
tastisch En jij, Cobie?"
Ze knikte. „Het is haast zonde, om
er aan te gaan snijden."
Dick stond naast zijn vader. „Of je
ook even goed aangeschreven staat bij
de mensen
Theo knikte. „Dat blijkt, dat blijkt.
Alles, wat ik verwacht had, maar dit
Zat je mee in het complot?
Dick lachte. „Zijdelings. Ze vroegen
me advies. Ik wist nog nergens van,
maar ze verzekerden me, dat ze het uit
zeer betrouwbare bron hadden. Ik
moest het dus wel geloven. Een paar
uur later hoorde ik het zelf pas, toen je
bij ons was."
„Maar hoe zijn ze het te weten ge
komen?"
„Dick haalde zijn schouders op. „Dat
vertellen ze ons toch niet. Dat ze het
verbazend vlug wisten, dat is in ieder
geval zeker."
Ze genoten intussen van de koffie en
besloten de taart nog even intact te
laten, zodat andere bezoekers hem ook
zouden kunnen bewonderen. Lien zat
bij Ellie en Joke, Bob naast zijn schoon
vader, die zich naar hem toe boog en
vroeg: „En, hoe is ze?"
Hij haalde zijn schouders op. „U hebt
het gemerkt. Maar ze zal geen onver
togen woord zeggen. Ik heb haar een
onbarmhartig pak slaag beloofd van
avond, als ze ook maar iets in de war
zou sturen. En ze weet intussen, dat het
geen loos dreigement is."
Theo keek verbaasd naar de jonge
man. „Wou jij beweren, dat
Bob knikte. „Dat wil ik beweren, ja.
Ik heb er genoeg van gekregen, papa.
Toen ze vanmorgen de ondertrouwcir-
culaire las, was ze compleet histerisch.
Ze heeft toen een voorproefje gehad.
Sorry, papa, maar het was de enige
methode om haar enigszins tot rede te
brengen. Het tweede bedrijf begon,
toen ik haar meedeelde, dat we natuur
lijk gingen feliciteren. Ik heb opnieuw
een beetje krachtdadig moeten optreden
hetgeen voor mij wellicht nog beroerder
was dan voor haar. Ze moet nu maar
eens leren begrijpen, dat de halve we
reld niet om Lien van Halmeskerke
draait. Apropos, Robert bestaat ook niet
meer. Ik heet van vandaag af ook voor
haar Bobbie."
De Haan begon te glimlachen. „Het
versterkt me in mijn mening, dat ik me
niet in je vergist heb, Bobbie."
„Ach ja, ik heb een hekel aan herrie,
daarom ging ik misschien de weg van
de minste weerstand. Maar ergens zijn
grenzen. Vandaag kwam ik tot die con
clusie. Sorry, papa, maar er was geen
enkele andere mogelijkheid. En nu ik
Cobie gezien hebWie zou nog iets
lelijks van haar durven zeggen?"
„Dank je, Bob. Dank je voor alles."
De ander wuifde met zijn hand. „Lien
voelt zich verdrongen van de eerste
plaats, in je leven. Daar moet ze nu
maar aan wennen. Ik heb haar aan het
verstand gebracht, dat ik nummer één
ben."
Misschien voelde de persoon in kwes
tie intuïtief, dat men het over haar
had, want ze staakte haar gesprek met
de schoonzussen en keek even naar
haar man. Deze knikte haar vriendelijk
toe en ook Theo lachte, maar de jonge-
vrouw fronste even haar wenkbrauwen
en zette toen het gesprek weer voort.
Inwendig is ze woest, constateerde
Theo in stilte. Stil laten betijen.
De deur ging open en juffrouw Visser
kondigde aan: „Barones en baron van
Genechten van Tienhoven."
Theo en Cobie stonden gelijktijdig op,
enkele ogenblikken daarna aarzelend
gevolgd door de andere aanwezigen.
Een vriendelijk lachend echtpaar kwam
binnen en keek even rond. Toen de ba
ron Bob zag, die al op hem toe kwam,
stevende het tweetal op hem af en de
baron zei: „Hallo, Bob. Hoe maak je
het? Misschien wil jij ons even aan het
bruidspaar voorstellen?"
„Een bijzonder genoegen zal het voor
me zijn", antwoordde Van Halmeskerke,
terwijl hij de hand van de baron en de
barones drukte. Toen keek hij naar zijn
schoonvader en Cobie en ging met de
nieuwe gasten op het paar toe. „U hebt
de namen al gehoord", zei hij lachend.
En zich tot de binnengekomenen wen
dende: „Dit is mijn schoonvader, Theo
de Haan. En dit is onze bruid, juffrouw
Cobie Verleun."
De baron keek het eerst naar de blo
zende jongevrouw. Hij knikte en stak
zijn hand uit. „Juffrouw Verleun, na
tuurlijk, u bent het. En u bent weinig
veranderd. Ik zou haast zeggen: nog
knapper geworden. Mag ik u verzeke
ren van mijn oprechte gelukwensen?
En hartelijk danken, dat u mijn vrouw
en mij toegestaan hebt te komen?"
(Slot volgt)
