mi
Haal direct
een PMC-spaarboekje. Profiteer meteen dubbelop!
Erwtensoep
Kapucijners
Witte bonen
Piemie-van-de-Maond
I
Glubprijs 29.-
Vwidsfofö
Spinazie
Spliterwten 2 S
85
Appelmoes
69
Erwten™,»... s
49
Kleutertaal,..»»™
69
Rozebotteljam
95
ZUURKOOLSPEK
SPAANSE HALVE ABRIKOZEN
I
n
j
NU
Kom ook naar
1.
Chr. Huishoudschool
Pech met uw nylons?
Houtverkoop
Piet van Beek
L.HEIJ
M0NUTA STICHTING
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
i
HET V E
R L A T E N
EILAND
Doe hét nu! Stap een AH-winkel binnen. Vraag een PMC-spaarboekje. Profiteer metéén van de
spreekwoordelijk lage AH-prijzen. Van gegarandeerde AH-kwaliteit. Profiteer nog eensmet wat u bespaart
op uw boodschappen,spaart u voor PMC-premies. En er komen prachtige dit jaar! Hier is de eerste!
heel
blik
Kant en klaar
met
worst
heel
blik
naar
keuze
heel
blik
STRIJKTAFEL
heel blik
98
A
Hlidiq sUc
w es
Piet v. cl. Bovenkant p
Uw WONING...
IDEALE STRIJKTAFEL met vele pluspunten
IN JUS
blik 4 ballen
van 89 voor
MAGER
NU
BRILLENPARADE
W. J. VELDHUIZEN
FABvINGEN-VEENENDAAL
NIEUWEWEG79TEL2938
VITRAGES.
GORDUNEN
CURSUS NAAIEN
NAAR EIGEN SMAAK
INGERICHT
VAN DELFT'S
KINDERWAGENS
NAAR
„AMERONGSE BERG"
BEGRAFENISFONDS EN
BEGRAFENISONDERNEMING
VAN DE
Voorlopige aanmelding van Leerlingen Reeds nu
VpAA«^Gtu-V
Spaar mee met de Premie-van-de-Maand Club U0j§ voor Beter Leven.
Begin 'l jaar goed!
voC
Sperziebonen
89
59
METALEN
VOOR
ZITTEND
STRIJKEN.
JOCENT
Oersolide constructie: crème gemoffeld buisstaal. Verstelbaar voor
4 hoogten, zittend strijken mogelijk.
Extra royaal strijkvlak; strijkt beter èn lichter door een laag ge
prepareerd schuimplastic onder het afneembare katoenen overtrek.
Asymetrische zitstrijk-constructie.
Speciaal bakje voorkomt krassen op de zool van de strijkbout.
in PMC-cheques
Verder: ideale maten en goed afgerond uiteinde voor gemakkelijk
strijken van blouses etc. Extra beveiligd: metalen ombouw om vier-
standen-mechanisme. Plastic anti-slip doppen op de poten.
Vergelijkbare winkelwaarde44.
Er zijn nog meer prachtige premies (o.a.
koelkast). Vraag folder met alle beschik
bare PMC-premies in de AH-winkelf
79
RIJK AAN VITAMINE C
250 GRAM
69
Met deze halve abrikozen van uitste
kende kwaliteit, zeer vitaminenrijk.
bereidt u kostelijke gerechten en
toetjes.
BLIK 1300 GRAM
Onvoorwaardelijke Kwaliteitsgarantie.
Wanneer u enig AH-artikel niet élke cent waard acht die
u ervoor hebt betaald, dan wordt u door Albert Hcijn het
volle bedrag vergoed. Prompt... zonder enige bedenking.
Albert Heijn
SPECIAALZAAK HOOFDSTRAAT 51
(naast de apotheek)
Telefoon 3184 Veenendaal.
SINGER breimachines
SINGER koelkasten
SINGER naaimachines
Vraagt inlichtingen of
folders. Officieel Sin
ger vertegenwoordi
ger:
Wilhelminastraat 53
Veenendaal
Tel. 08385-3573
ROTAN M WIEGEN
MEUBELEN LEDIKANTEN
ROTANHÜI
GESCHENKENmanden
Stationssingel 46 Veenendaal Telefoon 08385-2632
AANGIFTE IS MOGELIJK VOOR:
Lessen op donderdagavond van 7.00 9.30 uur.
Eerste les donderdag 10 januari 1963.
Aangifte telefonisch of op het spreekuur.
Spreekuren directrice: dinsdag 2-4 uur.
donderdag 7-8 uur.
Geen nood, bij
Patrimoniumlaan 23 - Veenendaal
is een kousenautomaat, met die
sterke MIRLANA NYLONS van
1,95. Ook handig als reserve in
uw tas.
DOOR
Emmalaan 28 Tel. 2039
VEENENDAAL
Deskundige voorlichting.
Hoofdstraat 43-45
Veenendaa-l
Groots assortiment in:
VOUWWAGENS
KINDERWAGENS
WANDELWAGENS
op donderdag 10 januari 1963 te prompt
9 ure in de zaal bij Pension 't Centrum te
Leersum: Openbare verkoop bjj afslag te
gen contante betaling.
Op Elsterberg, in Honderd Morgen en Hertenbos:
116 kavels dennen lichte tot zware slieten en zaaghout
10 kavels dode zware dennen
201 kavels LORKEN lichte tot zware slieten en bone-
stokken
24 kavels dode LORKEN slieten
6 kavels DOUGLAS slieten
2 kavels berkenbrandhout
Kavellijsten verkrijgbaar bij de boswach
ter R. van Laar, Bergweg 14, Amerongen.
Aanwijzing op maandag 7, dinsdag 8 en
woensdag 9 januari telkens om 9 uur en
2 uur per rijwiel vanaf de boswachters-
woning.
met vestigingen o.a. te Ede en Bennekom.
Bij het Fonds hebben zich tot op heden
meer dan 40.000 deelnemers aangesloten.
De ONDERNEMING, met eigen personeel verzorgt be
grafenissen, óók voor niet-deelnemers, op piëteitsvolle
wijze en, daar de stichting geen commercieel doel
heeft (Wet op de Stichtingen 1956), hebt u zekerheid
niet teveel te betalen.
Nader inlichtingen worden u'gaarne ver
strekt door:
EDE: Kantoor Maanderweg 17, telefoon
08380-8360. b.g.g. 3508.
EDERVEEN: door de heer W. G. Lager-
weij, Hoofdweg 47.
SCHERPENZEEL: door de heer G. van
Essen, Marktstraat 1.
Vertrouwen moet uit het verleden gerechtvaardigd
zijn! Dit vertrouwen heeft de Monuta Stichting niet
alleen bij de vele duizenden deelnemers maar ook bij
hen die buiten het fonds opdrachten gaven.
Correcte behandeling. Wettelijke verant
woorde instelling met ruime reserve.
CHR. KWEEKSCHOOL OP DE VELUWE Brouwerstraat 19 - EDE
Inlichtingen over toelagen H.G.O.-fonds bij G. Verheul, Burg. Prinslaan 1,
Ede, telefoon 08380-9673.
Aanmelding (le en 2e leerkring) en inlichtingen vóór 1 febr. bij de direc
teur der school, A. Beversluis, Brouwerstraat 19, Ede, schriftelijk, telef.
(school 9091, huis 9036), op spreekuur (zat. 10-11) of na afspraak.
Formulieren voor aangifte worden op aanvraag toegezonden.
door P. DE VRIES
(4)
„Arnhem eens bekeken. En langs de
Hoge Veluwe terug. De heide begint al
aardig te bloeien".
„Ja, het is ook al half augustus".
Inderdaad, dacht Kees, het is al half
augustus. Over een maand moet ik weer
geacclimatiseerd zijn en aan het werk.
En dat vooruitzicht lokte hem op dit
ogenblik niet erg.
XXX
Geleidelijk aan raakte Kees weer
thuis in zijn omgeving. Hij maakte een
praatje met oude kennissen, stapte bij
de bekende winkeliers naar binnen en
groette joviaal de buren. Z'n uniform
had hij nu ingeleverd en dus was hij
weer een gewoon burger als iedereen.
Dat leek hem beter, nadat hij vier ja
ren de wapenrok had gedragen, hetzij
battle- of eveningdress. Af en toe be
trapte hij er zichzelf op, dat hij zijn
revolver miste. Die leegte op je heup,
dat was nog zo vreemd. Maar aan al die
dingen zou hij wel wennen.
Hij had een dag doorgebracht bij
tante Fien en oom Bert, zoals de fa
milietraditie wilde. En was blij, dat het
avond was en hij weer naar huis kon
gaan. Oom Bert mocht hij graag, maar
van tante Fien kreeg je na een half
uur al schoon genoeg. Haar mond stond
niet stil
Op een morgen, aan het einde van
augustus, nam hij de fiets van zijn
broer en zei, dat hij een paar uurtjes
ging peddelen. Kalmpjes aan door de
stad. Oude bekende hoekjes zien. Ten
slotte hield hij van Apeldoorn.
Rustig fietste hij de Hoofdstraat uit,
de Loolaan op. Bij de Gedenknaald
sloeg hij rechtsaf, de Waldeck Pyr-
montlaan in. Hier, bij de oude spoor
lijn, had hij vaak als jongen gespeeld.
Nu speelden er andere kinderen. Zo
was immers het leven?
Voorbij het voormalige Loostation
sloeg hij de Hertenlaan in. Hier ston
den heel wat nieuwe huizen, de laat
ste jaren er neergezet. Alles was ver
anderd in die vier jaren. Ook de in
tieme hoekjes van vroeger. Hoe dik
wijls had hij hier niet gewandeld met
Eefje. Ach ja, Eefje
Gek, maar hij kon haar niet uit zijn
gedachten bannen. Telkens moest hij
nog aan zijn ontrouwe verloofde den
ken. Voor wie de vier jaren van wach
ten te lang geduurd hadden. En hij
dacht terug aan het afscheid, die avond
in IJmuiden, toen hij vertrok. „Ik blijf
op je wachten", had ze tenslotte nog
in zijn oor gefluisterd, toen ze elkaar
voor de laatste maal omhelsden. Wat
was er van die belofte terecht geko
men? Meer dan een jaar was het nu
al af. En niemand wist, waar ze op
het ogenblik zat.
Ja, haar vader was hij een paar
dagen geleden in de stad tegengeko
men. Aan de overkant van de straat.
Maar deze had hem niet gezien of hij
had gedaan alsof. Waarom? Waren de
mensen zo
Pèèèèh! Kees werd uit zijn overpein
zingen opgeschrikt dcor het feit, dat
plotseling een kleine, zwarte auto voor
hem was opgedoken. Hij hoorde het
gieren van de geblokkeerde wielen,
maar gewend als hij was aan snel rea
geren, had hij in een onderdeel van een
sekonde het stuur gewend en nu stond
hij vrijwel naast de kleine wagen. Een
jonge vrouw keek hem verstoord aan.
„Bent u levensmoe?" vroeg ze bits
uit het geopende raam, verwoed ruk
kend aan de versnellingsstang onder
het stuur.
„Dat niet bepaald", antwoordde Kees
ad rem, „maar ik wist niet, dat ik hier
op een autorenbaan fietste, ziet u?"
„Autorenbaan", sputterde het meis
je tegen, „als u behoorlijk aan de
rechterkant van de weg gefietst had,
was er niets gebeurd."
„En nu is er ook niets anders ge
beurd, dan dat een jongedame achter
het stuur een beetje opgewonden is",
repliceerde Kees, op zijn gemak met
zijn armen over het stuur hangende.
„Overigens, ik heb hier wel eens
meer gefietst in mijn leven en dan
waande ik me altijd veilig, omdat ik
hier vroeger zelden of nooit een auto
ontmoette."
Ze keek hem, na deze woorden, met
wat meer belangstelling aan en ont
dekte nu pas zijn gebruinde gezicht.
Onmiddellijk begreep ze, dat de jonge
man, die ze haast aangereden had, uit
de tropen kwam.
Haar blik verzachtte en uit een tasje
naast haar nam ze een pakje sigaret
ten, waaruit ze er een opdiepte. Kees
haalde zijn aansteker uit de zak en
gaf vuur. Terwijl ze de rook uitblies,
wees ze op de fraai bewerkte aanste
ker.
„Die hebt u niet in Nederland ge
kocht", was haar mening.
„Nee, die komt ongeveer veertien
duizend kilometer hier vandaan. Om
precies te zijn: Hollandia."
„In Nieuw-Guinea geweest?"
„Ja, bijna vier jaar. En ik ben veer
tien dagen geleden juist thuis geko
men, hetgeen u maar als een excuus
moet aanvaarden voor mijn onvoor
zichtig fietsen."
Ze lachte, en twee rijen parelwitte
tanden kwamen te voorschijn. „Mag
ik u eens interviewen?" vroeg ze op
eens op de man af.
„Inter wat?" Kees verslikte zich
haast. „Waarom?"
„Ik ben journaliste", verduidelijkte
ze, haar perskaart te voorschijn ha
lend. „En", voegde ze er lachend aan
toe: „op het ogenblik ruik ik kopie."
„Och", antwoordde hij aarzelend,
„als ik u daar een plezier mee kan
doen, waarom niet?"
„Afgesproken", besliste ze resoluut.
„Waar en wanneer?"
Kees kreeg er schik in. Bovendien
leek het meisje hem een aardig ding.
Hij had altijd veel respect voor zelf
standige vrouwen.
„Zegt u het maar. Mij schikt het al
tijd."
„Wat denkt u van vanavond om half
acht in Bloemink?"
„Liever ergens anders. Julianatoren
bijvoorbeeld."
„Oké. Zal ik u halen met mijn wa
gentje?"
„Zoals u wilt. We kunnen het ook
omgekeerd doen", meende hij, haar
olijk aankijkend.
De mond van het meisje zakte een
eindje en met ontzag keek ze naar de
jongeman in zijn smetteloze bruine
costuum.
„Hebt u ook een wagen?"
„Nou. ik niet. Maar mijn vader wel.
Misschien mag ik me eerst eens even
voorstellen? Kees van Bergen."
Ze drukte de uitgestoken hand ste
vig. „Het doet me veel genoegen", ant
woordde ze eerlijk. „Josien Klein Leu-
gemors."
„Echte Apeldoornse naam," zei hij
lachend. „Meer dan de mijne."
Ze dacht even na. „Van Bergen
wacht eens, ik meen dat ik het gelezen
heb. Bent u de zoon van de directeur
van de Nederlandse Crediet- en Han
delsbank?"
Hij boog even. „Om u te dienen. Ik
hoop, dat dit geen beletsel is om de
afspraak gestand te houden?"
„Integendeel. Ik zal het zelfs op
hoger prijs stellen."
„Mooi. Om tegen half acht ziet u
me wel ergens ;n de Hoofdstraat lo
pen. Daar pikt u me dan maar op."
„Afgesproken. Tot vanavond dan."
Ze startte haar wagentje en na een
korte, doch vriendelijke groet, reed ze
weg. Kees keek haar na tot ze in de
bocht verdwenen was en stapte toen
weer op zijn fiets. Hij ging nu maar
regelrecht naar huis, want hij had
plotseling geen zin meer om te blijven
rondfietsen.
Thuis sprak hij niet over zijn ont
moeting, maar zei wel, dat hij die
avond een afspraak had met iemand
van de krant, die hem wilde inter
viewen.
„Van welke krant?" informeerde zijn
vader.
Kees sloeg zich voor het voorhoofd.
„Wel verdraaid, dat heb ik helemaal
vergeten te vragen."
„Maar", vroeg zijn moeder, die van
een en ander niet veel begreep, „hoe
kwam dat zo?"
„Och, ik gaf iemand vuur en toen
kwam het gesprek op mijn aansteker,
die ik daarginds gekocht heb. En zo
ontdekte men, dat ik uit Nieuw-Guinea
kwam. Zodat ik vanavond geïnter
viewd word."
„Vraag eerst eens, voor welke krant
het is opperde Van Bergen.
„Maar dat spreekt vanzelf."
Óm kwart over zeven liep Kees in
de richting van de Kanaalstraat en
keek naar de auto's, die hem tegemoet
kwamen. Het duurde nog geen vijf mi
nuten, of het Morrisje van het meisje
stopte netjes naast hem en zag hij het
portier naast zich openen.
„Mooi op tijd," prees ze; „stap maar
in, dan gaan we naar boven."
„Naar boven?"
„Ja, de Julianatoren ligt immers op
een heuvel? Maar mijn wagentje haalt
het best, hoor."
Een poosje later zaten ze in een rus
tig hoekje op het terras en Kees be
stelde wat te drinken. Hij presenteer
de haar een sigaret en stak er zelf ook
een op. Nadat de kelner het bestelde
gebracht had, haalde ze een kleine
blocnote uit haar tasje en keek hem
lachend aan.
(wordt vervolgd)
