448.-/
PFAFF
K.L.M.-overalls
11.90
Pfaff verlaagt de prijzen
van de ZIGZAG-
naaimachines
Favorila
NU
Horlogerie Van Manen
nu f 59.50
nu f39 50
Partijtje
LUIERS
nu f 0.69
Was-demonstratie
T. HASSELAAR
10 KORTING
op al onze 1ste klas
textielgoederen
J. ANTONIDES
secretaresse
van de burgemeester
VAN DIJK
trouwpak
A. W. de H a a 8
D. v. d. Meijden
FRMFUI FN
Zonder te bedenken gaat alles wat los en vast zit de deur uitl
Tegen prijzen die Uw stoutste dromen nog overtreffen
LET MAAR EENS OP
92,50
23,75
6,95
1,95
0,79
1,79
3,45
119,25 ondergoed
20,30,40
NU
Let eens op onze
EXTRA
LAGE PRIJZEN
Rock
en
Rollkousen
0,25
HET
VERLATEN
EILAND
BIJ
ZELFBEDIENING
DE RONDO
GEMEENTE EDE
Voor bruikbaar ijzer,
balken, pijpen enz.
METAALHANDEL EN
SLOOPWERKEN
Kerkewijk 9 - Telefoon 08385-3043
Veenendaal
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
Enkele
lichtbeschadigde
slaapkamer
ameublementen
PRIMA DIVANBEDDEN
±c
MANCHESTER-KLEDING
HOUTVESTER
manchester
't fxwtè,
V&t t fasfe,
10 KORTING
Prachtige FANTASIESCHORTEN
vanaf 1,49
Om door een
ringetje te halen!
MANUFACTUREN BEDDEN&LEDIKANTEN
OPRUIMING
T-
ÏO,
VEENENDflRL
HD0FD5TR.105 -TEL.3170
1.295,—
met een volautomatische was
machine. U komt met uw wax
wanneer u wilt.
is een van de weinige was
automaten waarvoor geen
krachtstroom installatie nodig
Sav. Lohmanstraat 48 - Tel. 3216
WIJ HEBBEN NIET INGEKOCHT
VOOR DE UITVERKOOP, MAAR
WEL GEVEN WIJ TIJDENS DE
OPRUIMING
BELEEFD AANBEVELEND,
HAARWEG 55 OVERBERG
Ten gemeentehuize is plaats voor een
met middelbare schoolopleiding, die de aan
deze functie verbonden werkzaamheden
(correspondentie, typen van vertrouwelijke
stukken, regelen van afspraken, e.d.) zelf
standig moet kunnen verrichten.
Daarnaast dient zij bereid te zijn ook
ander typewerk en werkzaamheden van
administratieve aard te doen.
Spoedige indiensttreding gewenst. Salaris
nader overeen te komen. Eigenhandig ge
schreven sollicitaties te richten aan de
burgemeester.
Dijkstraat 85 - Veenendaal - Telefoon 3969
voorheen f. 498.-
NAAIMACHINEHUIS
VOOR UW
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel.
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91, Telef. 2845
Hiervoor verhuren wij
DE NIEUWSTE
TROUWCOSTUUMS
MET ALLE
TOEBEHOREN
Hoofdstraat 46
PRONTO
HOEK ZWAAIPLEIN
VOOR FINANCIERING VAN MOTOR
VOERTUIGEN, LANDBOUWMACHINES,
DRAGLINES, BULLDOZERS, ENZ.
Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252-
3900, Veenendaal.
WIJ STAAN VOOR NIETS MEER!
GROTE ZUIVER WOLLEN
DEKENS, 2-pers. vanaf 29,50
MOOIE GESTIKTE DEKENS.
Prima
2-persoons BEDDEN
met volle garantie
Prima 1-persoons BED
met volle garantie
Compleet bestaande uit
2-persoons ledikant
1 tafel, 2 stoelen,
1 nachtkastje
Samen voor
1-pers. ledikant, 1 tafel, 1 stoel, 1 nachtkastje, samen voor
ALLES MET 15 JAAR GARANTIE
Mooie LAKENS
geborduurd 180 x 240
Bijpassende SLOPEN, nu
Pracht kwaliteit
THEEDOEKEN, nu
Sterke royale
BADDOEK, 0,89 - 1,29
Mooie TAFELLAKENS
van 5,90, nu
RESTANTEN
iets vuil
ONDER DE PRIJS.
PARTIJTJE LAPPEN
VITRAGE EN
OVERGORDIJNSTOFFEN
BIJNA VOOR NIETS
gemaakt van
VERKRIJGBAAR Bij:
alle maten
Verder een hele partij
andere artikelen tegen
SPOTPRIJZEN
Teveel om op te
noemen.
En alle artikelen buiten
de uitverkoop
Overtuigt u ervan bij
A
Prachtige
DAMESPYAMA'S
Schitterende
HEREN
OVERHEMDEN
iets vuil
SPOTPRIJS.
Zo bent U gekleed In een
FA VORITA-schortKleur, en
wasecht, fijne tinten in aparte
dessins, óersterk door meer èn
betere garens Wéés ook charmant
gekleed èn goed beschermd In
schortjes - schortenstof
VEENENDAAL GORTSTR.39 TELEF. 2321
door P. DE VRIES
(6)
„Klopt: een Morris. Ik heb er giste
renavond in gezeten. Ik ben uitgeno
digd om er zaterdagavond te dineren."
„Heeft ze je geïnterviewd?" •infor
meerde mevrouw Van Bergen belang
stellend.
„Ja, maar ik heb bedongen, dat mijn
naam niet genoemd wordt. Dat heb ik
liever niet, mede met het oog op va-
der's positie in de stad."
Van Bergen knikte. „Heel verstan
dig."
Gedurende de morgen maakte Kees
een wandeling in de stad, in de stille
hoop het wagentje van Josien te ont
moeten, maar er gingen wel verschil
lende Morrisjes voorbij, zonder echter
die van de journaliste. En tegen twaal
ven ging hij, een beetje uit zijn hu
meur, weer naar huis.
Gedurende de rest van de week ver
toefde hij des morgens een paar uur
bij zijn vader in het privékantoor om
zich alvast een beetje voor te bereiden
voor zijn komende taak. In de middag
ging hij meestal met zijn vader's wagen
een eindje toeren en dan vermeed hij
de drukke wegen. Zonder dat hij er
zelf erg in had, was de naam Eefje
langzamerhand aan het vervagen en
kwam daarvoor in de plaats de kleine,
zwarte journaliste. Want af en toe be
trapte hij er zich op, dat hij aan Jo
sien dacht. Hij had haar echter sedert
die avond bij de Julianatoren niet
meer gezien.
Zaterdags, even voor het koffiedrin
ken, kwam de krant. Kees, gedachtig
aan de woorden van Jcsien - derge
lijke artikelen bewaren we meestal
voor het weekendnummer - vouwde het
blad een beetje zenuwachtig open en
zag met één oogopslag het interview
op de eerste pagina van het tweede
blad. Een grote kop over drie kolom
men: „Een vaandrig kwam thuis". En
daaronder, kleiner: „Teruggekeerde on
derofficier vertelt van het leven op
Nieuw-Guinea". Een sober, maar boei
end verslag, vond Kees, toen hij het
gelezen had. Inderdaad, het meisje had
een uitstekende pen. Stijl en inhoud
waren goed en ze had hetgeen hij haar
verteld had, samengevlochten tot een
goed artikel.
Kees liep ermee naar zijn moeder
en deze zette zich op haar gemak neer
om het artikel te lezen. En toen vader
even later van de Bank kwam, was
zijn eerste vraag: „En? Iloe is het?
Staat het in de krant?"
Een antwoord hoefde hij niet, want
hij zag zijn vrouw aandachtig lezen.
Van Bergen ging op de rand van haar
stoel zitten en las over haar hoofd
mee. Af en toe knikte hij.
„Die jongedame kan goed schrijven",
prees hij. „Eigenlijk heeft ze het een
beetje te mooi gemaakt, maar alia
Zo zijn krantemensen nu eenmaal."
„Toch maar goed, dat mijn naam niet
genoemd is", vond Kees.
„Ja, hoewel: ingewijden begrijpen
wel, dat jij het bent", meende Van
Bergen. „Tante Fien zal het zeer zeker
wel snappen."
Kees lachte. „Ze zal er ook wel het
nodige van te zeggen hebben, veron
derstel ik."
Tegen half zes reed Kees met de
Chrysler van zijn vader naar de Her
tenlaan. Gekleed in zijn nieuw blauw
costuum, dat intussen voor hem ver
vaardigd was. Het zat hem als ge
goten.
De tocht naar de Hertenlaan duurde
kort. Hij was nieuwsgierig naar het
huisje, dat ze aangeduid had als het
hare. En toen hij er voor arriveerde,
steeg zijn respect. Het was niet groot,
maar met een mooie tuin ervoor, vol
met alleidei bloemen en een tegelpad
ernaast, dat naar een kleine garage
voerde, waarvoor haar wagentje stond.
Kees parkeerde zijn auto aan de over
zijde van de weg en stapte uit. Hoewel
hij inwendig een beetje zenuwachtig
was, stapte hij bedaard het tegelpad op
naar de voordeur, die al geopend werd,
voor hij gelegenheid had om aan te
bellen.
Josien stond voor hem, in een uit
stekende lichtblauwe japon.
„Ik zag je al aankomen", begroette
ze hem. „Kom verder. Een compliment
voor je stiptheid. Het is preciés half
zes."
Hij volgde haar via een kleine vesti
bule naar een ruime, zonnige voorka
mer. In één oogopslag zag hij, dat hier
vrouwen woonden, die een grote dosis
smaak hadden. Do kamer was een pa
radijs in het klein. Overal stonden va
zen met bloemen of bloeiende planten.
Voor het brede raam stond een lange
rustbank, waarop een aantal kussens
in verschillende dessins lagen. Verder
vier beklede clubs en een kleine ronde
salontafel. Tegen de ene wand stond
een klein, modern dressoir, waarop een
drijfschaal met enkele bloemen. Aan
de tegenovergestelde leant, schuin bij
het raam, een vleugel. Bij de suite
deuren een theetafel op wielen en in
de donkerste hoek van het vertrek een
grote staande schemerlamp. Aan de
wand, boven het dressoir, een groot
bosgezicht; op de vleugel een portret
van een man en een vrouw, blijkbaar
de ouders van Josien.
Het meisje zag met genoegen zijn be
wonderende blik, toen hij het interieur
opnam. „Kan het je goedkeuring weg
dragen?" vroeg ze olijk.
„Uitstekend", prees hij. En teen, een
beetje plagerig: „Ik had een min of
meer rommelige kamer verwacht, met
op iedere stoel een stapel volgetypte
vellen en ergens in een hoek een klein
tafeltje met een schrijfmachine."
„Dat rommelkamertje vind je boven.
Daar is mijn werkhok. Hier wordt niet
gewerkt, maar alleen gerust. Hier bren
gen we onze schaarse vrije uren door.
Wel, ik zou zeggen: val ergens neer
en excuseer me dan nog een kwartier
tje. Dan is het eten klaar. Tenzij je me
nog altijd wilt zien in een schort voor
het fornuis. In dat geval nodig ik je
uit me te volgen naar de keuken."
Hij lachte, terwijl hij zich behaaglijk
installeerde in een der clubs.
„Ik trek mijn woorden maar in", ant
woordde hij, „want een vrouw, die in
staat is om een kamer te herscheppen
in een dergelijke lusthof, zal ook wel
weten, wat er in de keuken te doen
is."
„Dank je vaandrig, voor het com
pliment. Je moet m'n vriendin nog
even excuseren, want ze is net thuis
en verkleedt zich op het ogenblik. Maar
eh hoe vond je m'n artikel?"
Ze nam een krant uit de bak naast de
schemerlamp en hield die hem voor.
„Ik heb het al gelezen", antwoordde
hij, de krant uit haar handen nemend,
„en ik moet eerlijk zeggen: het is uit
stekend. Trouwens, mijn ouders den
ken er evenzo over."
„Fijn, dank je wel. Maar nu ga ik
gauw naar de keuken, want anders
brandt alles aan. Daar staan sigaretten.
Vermaak je maar eën paar minuten."
Kees stak een sigaret op en toen het
meisje weg was, vouwde hij opnieuw
de krant open en las het artikel nog
eens. Doch daarna verdiepte hij zich
in het verdere nieuws, dat hij thuis
verzuimd had te lezen. Allereerst dat,
wat geschreven werd over Nieuw-Gui
nea. Maar hij zat nog geen twee mi
nuten, toen zijn oog viel op een be
richtje, dat met een kleine kop erbo
ven in een verloren hoekje was ge
plaatst. Hij ging met een schok recht
op zitten en las het, waarna hij even
naar buiten keek en het toen voor de
tweede keer las. Toen liet hij de krant
zakken en keek nadenkend voor zich
uit.
Zo vond Josien hem, teen ze een
poosje later met haar vriendin, een
slanke brunette, maar met een alle
daags gezicht, binnenkwam. Kees stond
onmiddellijk op en stak zijn hand uit,
die het meisje zacht drukte.
„Dit is Bep van Zalingen", stelde ze
voor. „En vaandrig Van Bergen."
Kees boog. „Aangenaam met u ken
nis te maken, juffrouw Van Zalingen."
„Zegt u maar Bep, hoor. Ik heb altijd
een hekel gehad aan die officiële vor
men. Net als Josien."
„Wel, dan zegt u maar Kees, dat
hoor ik ock liever."
„En nu gaan we meteen maar eten",
besliste Josien. „Kom mee, lui, de ta
fel is al gedekt."
Het diner, dat - Kees moest het eer
lijk toegeven - voortreffelijk was, ver
liep uitzonderlijk gezellig. Josien praat
te honderd uit, vertelde dat ze een
pluimpje gekregen had van de hoofd-
redakteur voor haar interview, en on
dertussen overtuigde ze zich ervan, als
een correcte gastvrouw, dat niemand
iets te kort kwam. De brunette bleek
op het station te werken aan een der
kaartjeslcketten, maar sprak niet veel.
En Kees bemerkte, dat de beide meis
jes, die in karakter zc ver uiteen lie
pen, toch echte vriendinnen waren.
Na het dessert wilde Kees helpen
met afruimen, maar dat werd hem ten
strengste verboden en hij installeerde
zich voor de tweede maal in de club.
Nogmaals zocht hij het bericht op, dat
hij voor het eten gelezen had. en toen
de meisjes, nadat er afgewassen was,
zich bij hem voegden, zat hij weer na
te denken, over hetgeen hij gelezen
had.
Het werd een gezellige avond. De
stille Bep ontpopte zich als een uitste
kende pianiste en toen ze eenmaal, cp
verzoek van Josien. achter het klavier
had plaats genomen en een suite had
gespeeld, verzocht Kees haar niet op
te houden en zo werd er een uurtje ge
musiceerd, tot het tijd was voor de
koffie.
(wordt vervolgd)
