BAR VOORDELIG
99
59
Superslagerij
GESNEDEN HUTSPOT kilo 59
Kijkgrijp Supermarkt
pRoxaf
Spaan
AROMA
49
29
SOEPBALLETJES
75
m^PHYÜü
WIJ
RUIMEN OP
Fa. J. van den Bosch
Kijkgrijp Supermarkt
VAN 16 t/m 22 JANUARI 1963
Ct
ct
afwasmiddel
knijpgritol
SNOEPJE
VAN DE WEEK
Margarine fiC|
Hal tomatenpuree 1qft
Aardbeien op sap 7«
Schouderham
Januarischote!
Tuinbonen
ROOMBOTER 69
Doperwten Qr
&>cao d„
Chocoladepasta 7»
Hero rozehotteljam
Salmiak dropjes
Droorollen
KWATTA pakjes choc, pastilles,
Citroenpers -Q
Damesregenjas
Metalen pansponzen
Metalen bedkruiken
Schouderkarbonade
Pibkarbonade
Haaskarbonade
Varkenskluiven
Marie- en theebiscuit --
Erwtensoeppakket «Q
Erwtensoeppakket 1dQ
Prima Varkensrollade 9fiQ
Poeliersbedrijf C. BERKHOF
ct
ens™,
HET VERLAT E N
EILAND
350
42
295
49
179
229
249
79
a zetter
b hulpvakarbeider
c leerling-zetter
naaister
een net meisje
begrafenis
A. W. de Haas
SMYRNA KARPETTEN
Grote partij 100 pCt. wollen dekens
2-persoons vanaf ƒ33,90
Prima Interieur matrassen
99,75
69,75
ƒ64,75
in de
gewicht 250 gram
(met vitaminen) 3 pakken
8 blikken IwW
halfliterblik
(magere) 150 gram
(4 soorten vleeswaren) 200 gram
EEN SMULPARTIJ, grote pot
Bij elke 500 gram KAAS
een pak KOELHUIS-
fijn, literblik
elk 2de blik80
250 gram
grote pot v
per pot
1 50 gram*r
6 stuks
krakelingen, schijfjes en oud-
Hollandse chocolaatjes
geen 75 maar
per stuk W
(plastic) geen 450 maar
6 stuks
per stuk
In onze
Het beste malse kwaliteitsvlees
500 gram
500 gram
500 gram
een heel kilogram
2 rollen
groot
reuze
500 gram
DAT SMAAKT NU!
GROENWOUDT's
Bussum, Zeist, Utrecht, Ede, Venlo en Veenendaal
Drukkerij „De Gelderse Vallei"
Kalkoen, Gans,
Soepkip, Braadkip,
Haas, Wilde Konijn,
Tamme Konijn,
Wilde Eend, Ree,
enz. enz.
JEUGDIGE VROUWELIJKE
KRACHT
Juliana Ziekenhuis Veenendaal
vraagt
VoorjaarsVursus voor beginners
en gevorderden
Voor een
Doos K ATTETONGEN van 80 ct.
of TABLET CHOCOLADE van 70 ct.
of 2 pakjes NAPOLITAINS
van samen 80 ct.
BIJ VERMICELLI
bij aankoop van f 4,-
De Gruytermerk-artikelen
van 38 ct.
NU
ELK BLIK
2 PAKKEN
van 89 ct.
ELKE flacon
SAMEN
GOEDKOPER
Altijd De Gruyter's
voor slechts 15 ct.
bij f 4,- De Gruytermerk-artikelen.
Elke week met 'n leuke verrassing
ia|n|-8ETERE
d I WAAR
200/325 199,75
200/300 169,75
170/240 119,75
met volle garantie
15 JAAR GARANTIE
120/190
90/190
80/190
Tijdens de opruiming
10 KORTING
Vaste vloerbedekking
alle soorten
10 KORTING
of GRATIS GELEGD.
HOOFDSTRAAT 6
VEENENDAAL
door P. DE VRIES
'iS 'V 8
WIJ VRAGEN VOOR SPOEDIGE INDIENST
TREDING
Aanmelden tijdens kantooruren of na
afspraak 's avonds.
Parallelweg 10 Veenendaal Tel. 08385-2022*
Het PROT. CHR. STREEKZIEKENHUIS
te Bennekom vraagt voor tijdelijk
voor nieuwe uniformjaponnen.
Sollicitaties aan de directrice,
Telefoon 08379-2941.
VERKRIJGBAAR BIJ
BOSLAAN 113 - VEENENDAAL - TELEF. 08385-2865
Enigst erkend poeliersbedrijf ter plaatse.
FRIBOURG-BEAUREPAIRE-VEENENDAAL
VRAAGT VOOR DIRECTE INDIENSTTREDING
bij voorkeur met Mulo-diploma en kunnende typen.
Haar werkzaamheden zullen bestaan uit
Het bijhouden van het archief,
het bedienen van de telefoon,
eenvoudig typewerk,
het te woord staan van bezoekers,
licht administratief werk.
De kosten voor een eventuele typisten-opleiding en
correspondentie-diploma's zullen door ons gedragen
worden.
Mondelinge of schriftelijke sollicitaties worden gaarne
verwacht aan ons adres
ROZENSTRAAT 19 VEENENDAAL.
Kantooruren 8.00 t/m 12.15 uur 13.30 t/m 17.30 uur.
':V
AANMELDEN BIJ DE DIRECTRICE.
DANSINSTITUUT
Veenendaal - Sparrenlaan 1
Tel. 08385-3557
Inschrijving: voor VEENENDAAL dagelijks
aan ons instituut,
in „EIGEN G BOUW" te RHENEN
Inschrijving: dagelijks bij H. Spaan,
Berkenlaan 1 te Rhenen.
INSCHRIJFGELD f 5.-
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 persoons auto's
disponibel
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewük 87, Veenendaal
Telefoon 2845
VOORDEEL-KALENDER
.-"-eï'iPfcï:,&-M •ll'W.feiii Y, PSS HSL n*.Vn4.
49
15
vi - .- V'.
(7)
Josien stak de schemerlamp aan en
nodigde Kees uit nog wat te vertellen
over iNTieuw Guinea. Hij zocht in zijn
geheugen en vertelde enkele voorval
len en gebeurtenissen, die hij had mee
gemaakt en de meisjes luisterden met
volle aandacht.
Later op de avond vroeg Josien op
eens: „Wat zijn je plannen eigenlijk,
Kees? Daar heb ik in mijn interview
helemaal niet over gesproken. Eigen
lijk dom."
„Och, dom waarschijnlijk zou ik
daarop nog geen positief antwoord ge
geven hebben. De bedoeling was, dat ik,
na een maandje vakantie, bij vader op
de Bank aan het werk zou gaan. Maar
vanavond is mijn plan door een won
derlijk toeval eensklaps veranderd."
Josien keek hem vragend aan. „Van
avond? Zo ineens?"
„Ja. Vanavond, hier in huis."
De meisjes keken hem verbaasd aan.
„Verklaar je nader", verzocht Josien,
„want ik begrijp er niets van."
Kees antwoordde niet, maar nam de
krant en vouwde die open. Met de
vinger op het berichtje, dat hij die
avond met zo bijzondere belangstelling
had gelezen, gaf hij de journaliste het
blad, en deze las:
VIJFDUIZEND BEWONERS
VAN EILAND BIJ GUADALCANAL
„VERDWENEN"
Sydney, 30 aug. (Reuter). Drie Au
stralische mijningenieurs, die van de
Salomons-eilanden zijn teruggekeerd,
hebben verklaard, dat vijfduizend be
woners van Saint George, een der ei
landen van deze archipel, „verdwenen"
zijn. Het 150 vierkante kilometer me
tende eiland, 130 km ten noordwesten
van Guadalcanal, is momenteel onbe
woond. De inboorlingen van de omlig
gende eilanden weigerden zelfs over
dag naar Saint George te gaan omdat
daar „geesten" zouden rondwaren. De
mijningenieurs hebben verklaard, dat
het gouvernement van de Salomon-ar-
chipel op de hoogte is van de ver
dwijning van de 5000 eilandbewoners,
maar dat de bestuurders geen idee
hebben, wat er met hen gebeurd is.*)
Dit bericht is indertijd letterlijk in
de pers gepubliceerd.
Josien gaf, nadat ze het bericht ge
lezen had, de krant aan Bep en vroeg,
min of meer spottend: „Ben je soms
van plan om die vijfduizend bewoners
van dat eiland te gaan opsporen?"
Kees knikte langzaam, maar beslist:
„Inderdaad, dat ben ik van plan."
Bep, die het bericht nu ook gelezen
had, keek hem verbaasd aan en vroeg:
„Meen je het?"
„Ja, inderdaad," antwoordde hij nog
maals. „Ik wil wel eens weten, wat de
oorzaak kan zijn van die verdwijning.
Geesten bestaan niet en spoken even
min. Er moet dus een of andere realis
tische oorzaak zijn, waarom die inboor
lingen verdwenen zijn. En waarheen?
Als het er nu vijf, of vijftig waren,
maar vijfduizend!"
De meisjes keken hem nog steeds
verbaasd aan. „Maar dat zal even een
schep geld kosten", meende Bep.
„Ja, dat zal wel," veronderstelde
Kees, terwijl hij een nieuwe sigaret op
stak. „En daar zal mijn vader wat op
moeten vinden. Overigens, ik heb zo'n
idee, dat hier heel wat meer achter zit,
dan wij misschien op het ogenblik wel
kunnen beseffen."
o-o-o
Geruime tijd was het stil. Ieder had
blijkbaar zo zijn of haar eigen gedach
ten. Langs de nu geheel donker ge
worden weg ging een wielrijder en het
rode achterlicht van zijn fiets stak op
eens scherp af tegen de zwarte achter
grond. Lanks de Waldeck Pyrmontlaan
reed een auto, die een breed licht
schijnsel voor zich uitwierp. En in het
bos aan de overkant klonk het geluid
van een nachtvogel. In de voorkamer
wierp de grote schemerlamp een mat
schijnsel over de drie jonge mensen.
„Ik ga met je mee!" verklaarde Jo
sien opeens op besliste toon. „Daar zit
kopie in. En wat voor kopie! Als ik het
de baas vertel, weet ik zeker, dat ik
hem er warm voor kan maken."
Kees schudde zijn hoofd. „Geen spra
ke van. Dit is niets voor vrouwen",
was zijn mening. „Wie weet, welke ge
varen er op dat eiland schuilen, waar
wij geen idee van hebben. Vergeet niet,
dat het op het ogenblik een onherbex'g-
zaam oord is geworden, nu alle in
woners daar verdwenen zijn."
„Dat doet allemaal niets terzake. Mijn
besluit staat vast: Ik ga met je mee."
„Maar Josien", riep haar vriendin
uit, „wat kost dat niet ontzettend veel
geld! Dat haal je er toch nooit uit?"
„O", reageerde de ander luchtig, „de
baas moet er ook een behoorlijke duit
aan mee betalen. En voor de rest
wel, ik heb ook nog wel een paar cen
ten en er zullen nog wel meer bladen
in Nederland zijn, die er interesse voor
hebben."
„Hoor eens hier, Josien", begon Kees
tenslotte op een toon, die geen tegen
spraak meer duldde, „daar kan niets
van komen. Bep heeft gelijk: De reis
alleen kost een schep geld en dan nog
de uitrusting, proviand, een boot, ben
zine, enzovoort, voor de tocht naar dat
eiland. Zet het dus maar gerust uit
dat zwarte hoofdje van je. Ik beloof
je, dat ik je, voor zover mogelijk per
brief van een en ander op de hoogte
zal houden en ik garandeer je bij deze
reeds het alleenpublikatierecht van
mijn belevenissen, als ik bij leven en
welzijn terugkeer."
„Je kunt praten als Brugman, vaan
drig, maar mijn besluit staat vast: ik
ga mee."
Kees sloeg van verbazing zijn handen
ineen. „Wel, wel, dat heeft een wille
tje, hoor. Enfin, laten we onze ge
zellige avond niet bederven met rede
twisten. Het is nog niet zover en voor
ik definitief vertrek, kan het nog dagen
duren. Ik stel voor dat we de discussie
over dit punt sluiten, en dat jullie
beiden in mijn wagen stappen en we
ergens heen gaan, waar het gezellig is
en een mop muziek wordt gespeeld."
De meisjes vonden het uitstekend,
maar aan de vastberaden trek om de
mond van de journaliste zag hij wel,
dat het heel wat moeite zou kosten om
haar het dolzinnige plan uit het hoofd
te praten.
Ze reden naar een leuk verlichte ge
legenheid buiten Apeldoorn en genoten
een uurtje van de goede muziek, die
een strijkje daar gaf en tegen sluitings
tijd brak men weer op om huiswaarts
te gaan.
Bij de deur van hun woning nam
Kees van de beide meisjes afscheid,
maar Josien zei: „Kom maar eens aan
wippen, als je zin hebt. Bel vooraf
even op, want we zijn natuurlijk niet
altijd thuis."
„Oké, dat doe ik."
De meisjes oogden hem in de deur
opening na en toen hij verdwenen was,
wilde Bep meteen doorgaan naar haar
kamer, doch Josien hield haar terug
en vroeg: „Heb jij er enig idee van,
hoe je daar, op die Salomons-eilanden
kunt komen?"
Haar vriendin keerde op de eerste
traptrede om en keek Josien stom ver
wonderd aan. „Zeg, meen je het heus,
dat je met hem mee wilt?"
„Ja, natuurlijk, wat dacht je dan? Al
zal ik het geld er voor bij elkaar moe
ten bedelen. Dat haal ik er later wel
weer uit."
„Maar kind, zo ver weg! Hoe haal
je het in je hoofd? Wees nu toch wij
zer!"
„Bep, zeur niet. Ik moet nog ergens
een atlas hebben. Ik ga eens kijken,
waar die eilanden uithangen. Om je de
waar die eilanden uithangen. Om je
de waarheid te zeggen, ik heb er geen
flauw idee van."
„In ieder geval in de buurt van Au
stralië," meende Bep nuchter te moe
ten opmerken. „Dat stond toch in dat
berichtje?"
„We zullen wel zien. Ga je al sla
pen?"
„Allicht. Morgen heb ik vroege dienst
en het is al bij twaalven. Welterusten."
„Slaap ze", antwoordde Josien ver
strooid. Maar even later sloot ze be
neden alls zorgvuldig af, draaide de
lichten uit en verdween eveneens naar
haar kamer. Doch inplaats van naar
bed te gaan, zocht ze in een grote kast
tussen hele stapels boeken naar een
atlas en toen ze die gevonden had,
knipte ze haar bureaulampje aan en
ging de kaart van Australië bestuderen.
Het was reeds diep in de nacht, toen
ze eindelijk met een zucht de atlas
dichtklapte en zich ging uitkleden.
Na de kerkgang zondagsmorgens,
toen de koffie binnengebracht was,
zocht Kees de krant van zaterdag op
en ging ermee naar zijn vader. Hij
wees het bewuste berichtje aan en na
dat Van Bergen het gelezen had, vroeg
Kees: „Hebt u relaties in Australië?"
Van Bergen knikte, hoewel enigs
zins verwonderd. „Ja, vanzelf. Die heb
ik over vrijwel de hele wereld. Maar
waarom vraag je dat?"
„Dat zal ik u straks nader uitleggen.
Kunt u daar beschikken over geld? Ik
bedoel bijvoorbeeld: Als u naar Austra
lië zoudt willen gaan, hetzij voor een
zakenreis, hetzij voor plezier, zijn er
daar dan de nodige middelen, om dat
te financieren?"
Van Bergen knikte opnieuw. „Tegen
woordig is dat allemaal weer mogelijk.
We beschikken in vrijwel elk wereld
deel over geld."
„Ook voor toeristische doeleinden?"
„Ook daarvoor. Maar ik begrijp nog
steeds niet, waar je heen wilt."
„Naar Australië," was het lakonieke
antwoord.
(wordt vervolgd)
