DE IDEALE
HULPVOORDE
HUISVROUW
'Ss^
Enkele
Monteurs-bankwerker
0 448.-/
PFAFF
Neem
meer
Pfaff verlaagt de prijzen
van de ZIGZAG-
naaimachines
1
1
1
HET VERLATEN
^tJSSS^
**»3£ s*«
te£2en
>J "-SISS
I £££«SS
~s§2
OP
wrPR0EF
Benhèiddlt Phil 96'e"
l'iyZm'n
l SÏÏÏÏ™
•Jagen bij
Kur>t dan zelf
langs wn i kom even
8er Braag thuis!
Het duel bij Silver Creek
Een meisje werd aangerand
I|
G. J. HIENSCH
WÊÈÈÊk
SCHIMMELPENNINCK
SIGARENFABRIEKEN N.V.
Wageningen
Was-demonstratie
NU
VAN DIJK
D. v. d. Meijden
133333
mjjnjaStöuiel'fye/if
Horlogerie Van Manen
daoA e/t
WATERDICHThaken
HflRDEVELD
„DE LELIE"
trott>v\>arl*j
L.HEIJ
vloerkleden
TAXATIES
N.V. HONDERS
Woudenberg
'EILAND
BRILLENPARADE
T. HASSELAAR
DE VALLEI UW BLAD!
FBMF1HFN
H. B. GAASBEEK
A. W.deHaas
Leewis
A. H. VAN WAGENSVELD
f 158,-
1
B I O RHENEN
DE RONDO
NAAIMACHINEHUIS
Kerkewijk 9 - Telefoon 08385-3043
Veenendaal
Voor bruikbaar ijzer,
balken, pijpen enz.
r a
METAALHANDEL EN
SLOOPWERKEN
NETTE EN ACTIEVE
JONGENS EN MEISJES
RECTER'S Fabrieken N.V.
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
poor
AUTORIJLES
HET CENTRUM"
M. VAN BEEK
VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
W. J. VELDHUIZEN
VAN DELFT'S
KINDERWAGENS
NAAR
Enige wollen Smyrna
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
1
1
van alle
onroerende goederen
door
beëdigd taxateur
UW DEALER
voor Veenendaal en Omstreken
Tel. 03498 - 334 - 572
ruimte 2 maa Deze
Z°ndehoeft9u dus slechts
kérkeer!nde2maanden
te gebruiken.
^etbod^-
roaaf
Geef dat stof
geen kans meer
onder en in uw
vloerkleed te kruipen.
Uw kasten
vuil te maken.
Jaag dat stof nü
voor altijd de deur uit.
Doe het grondig.
Doe het toch zonder moeite.
Doe het op
de prettigste manier.
Doe het met
het Philips tonmodel!
Door de wielen véél
gemakkelijker wendbaar.
Geen gesjouw meer èn
minder slijtage voor uw
vloerkleed.
SPECIAALZAAK HOOFDSTRAAT 51
(naast de apotheek)
Telefoon 3184 Veenendaal.
Zaterdag 26 januari 7.30 uur, zondag 27 januari 3 uur
AUDIE MURPHY in de sensationele wildwestfilm
met FAITH DOMERQUE STEPHEN McNALLY.
Silver Creek waar iedere man zijn kans krijgt, zelfs al is het
zijn laatste. In kleuren. Toegang 14 jaar.
Zondag 27 januari 7.30 uur, vertoning van de aangrijpende
film
met KIRK DOUGLAS CHRISTINE KAUFMANN E. G.
MARSHALL.
Zij speelde met vuuren riep het noodlot op.
Toegang 18 jaar.
Zandstraat 111 - Telefoon 2678
Markt 17 - Telefoon 3486
VRAAGT VOOR SPOEDIGE INDIENSTTREDING
MINIMALE OPLEIDING L.T.S.
DIENSTPLICHT VERVULD HEBBENDE.
Schriftelijke sollicitaties te richten aan
SCHIMMELPENNINCK SIGARENFABRIEKEN N.V.
Afdeling Personeelszaken.
1.295,—
met een volautomatische was
machine. U komt met uw waj
wanneer u wilt.
is een van de weinige was
automaten waarvoor geen
krachtstroom installatie nodig
Sav. Lohmanstraat 48 - Tel. 3216
voorheen f. 498.-
PRONTO
Dijkstraat 85 - Veenendaal - Telefoon 3969
BESPREEKT MET ONS UW FINANCIERINGS-
MOEILIJKIIEDEN EN UW AAN- EN
VERKOPEN VAN VASTE GOEDEREN
Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252-
3900, Veenendaal.
beëdigd als Makelaar en taxateur
in roerende en onroerende goe
deren,
verzorgt gaarne voor U
VERZEKERINGEN
HYPOTHEKEN
WONINGBEHEER
TAXATIES
AAN- EN VERKOOP VAN
VASTE GOEDEREN.
Hoofdweg 101a Tel. 259 Ederveen
Voor het verpakken van geneesmiddelen kunnen
wij nog enkele
plaatsen. Gunstige arbeidsvoorwaar
den. Prettige, afwisselende en rusti
ge werkzaamheden. Zaterdags vrij.
Aanmelden bij de portier van
Parallelweg 50 Veenendaal.
HET KOST MAAR ZO WEINIG
MEER LICHTPUNTEN EN WAT STERKER LAMPEN BEKRONEN GOED WONEN
Hiervoor verhuren wij
DE NIEUWSTE
TROUWCOSTUUMS
MET ALLE
TOEBEHOREN
Hoofdstraat 46
HOEK ZWAAIPLEIN
Een vertrouwd adres voor
VAMOR Instructeur
Jan Steenlaan 611
NIEUW telefoonnr. 3726
Kostverloren 8, Telef. 3068
B. Hoogstede
Veerweg 121 Wageningen
Tel. 08370-2665.
bij de SPECIAALZAAK met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
VOOR UW
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel.
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91. Telef. 2843
SINGER breimachines
SINGER koelkasten
SINGER naaimachines
Vraagt inlichtingen of
folders. Officieel Sin
ger vertegenwoordi
ger:
Wilhelminastraat 53
Veenendaal
Tel. 08385-3573
le KLAS
STALHOUDERIJ
voor trouwrijden grijze
trouwkoets met witte
schimmels, volgrij tuigen
met 1 of 2 paarden.
Voor begrafenisrijden
le klas lijkkoets
en volgrij tuigen.
Firma
R. v. d. WEERD,
Slunterweg 58, Ede,
Tel. 8253.
Hoofdstraat 43-45
Veenendaal
Groots assortiment In:
VOUWWAGENS
KINDERWAGENS
WANDELWAGENS
GARAGE
Nieuweweg 41, tel. 2535
Veenendaal
Lijkauto en 8-persoons
auto's voor Begrafenis
rijden.
SPECIAAL
In
BRILLEN
Hoofdftraat 51
Veenendaal
door Groothandel op Jaar
beurs gebruikt; 150,per
stuk. Grote maten. Niet van
nieuw te onderscheiden.
Evt. thuis te bezichtigen.
Brieven nr. 2511 bur. v. d.
blad.
Sneller, beter en
goedkoper
ACHTERBERG
Jan Steenlaan 71, Vdaal
UW BLAD
..DE VALLEI'
Ll
KERKEWIJK 17 - TELEFOON 3838 - VEENENDAAL
door P. DE VRIES
(10)
U weet toch. dat ik die vaandrig Van
Bergen vorige week interviewde? Wel,
die is van plan er heen te gaan. Om
te onderzoeken, wat er eigenlijk op
dat eiland aan de hand is. En ik ga
met hem mee. Zegt u nu maar eens,
dat daar geen kopie in zit."
De ander bleef echter kalm en toon
de maar weinig belangstelling.
„Natuurlijk zit er kopie in. Maar
maak met die militair een afspraak,
dat hij zijn belevenissen aan jou zendt.
Dan kun jij ze persklaar maken."
Ze schudde energiek haar hoofd, zo
dat de zwarte lokken heen en weer
slingerden. „Nee, ik ga zelf mee. Ik
voel, dat ik deze kans niet voorbij
moet laten gaan."
De man tegenover haar haalde zijn
schouders op en antwoordde: „Wel, dat
moet je natuurlijk zelf weten. In dat
geval wens ik je goede reis en veel
succes."
Josien was enthousiast. „U vindt het
dus goed?"
Hij lachte kort. „Ja, waarom niet?
Ik kan je niet tegenhouden. Ik zal de
kas machtiging geven, dat ze je nog
een maand salaris uitbetaalt"
„Wat?" Haar mond zakte van ver
bazing omlaag en van verbouwereerd
heid viel ze in een stoel neer, waar
voor ze juist stond. „Wat bedoelt u?"
„Wel", antwoorddde de hoofdredak-
teur, „dat is nog al duidelijk genoeg,
zou ik zeggen. Als jij naar Australië
gaat, kunnen wij moeilijk meer van je
diensten gebruik maken. Dat betekent
immers ontslag nemen?"
„Welnee! U begrijpt er niets van. Ik
wil voor onze krant naar Australië."
De man tegenover haar boog even
en keek haar spotlachend aan. „Zeer
vereerd", antwoordde hij, „maar we
zullen er geen gebruik van maken."
Josien was een ogenblik met stom
heid geslagen. Geruime tijd keek ze
in het gezicht van haar baas en wist
aanvankelijk geen woord uit te bren
gen. Doch eindelijk beheerste ze zich
en vroeg: „Bedoelt u, dat dat u er
geen interesse voor hebt?"
„Precies. Dringt dat eindelijk tot je
door? Blijf jij maar rustig in Apel
doorn. Hier is werk genoeg voor je.
En anders
„Maar begrijpt u dan niet, dat
daar even kopie in zit? Alleen de reis
erheen al daar zijn minstens drie
of vier artikelen van te maken! De
krant wordt beroemd en u zult zien:
het aantal abonné's gaat met sprongen
omhoog, en
„Och, houdt toch op", weerde hij ge
pikeerd af. „Klets toch geen onzin. We
zijn hier niet in Amerika. Wat kan het
onze lezers schelen, wat daarginds,
duizenden kilometers ver, gebeurd? We
hebben een streekblad en daarom is
voor ons het streeknieuws het voor
naamste. En bovendien: heb je je wel
gerealiseerd, wat zo'n reis alleen al
kost? Dan ben je met duizend gulden
niet klaar.
Nee, meisje, zet dat maar netjes uit
je hoofd. Misschien voel ik er wat
voor, als je die vaandrig kunt bewe
gen zijn belevenissen op papier te zet
ten. Maar verder heb ik er geen cent
voor over."
Opnieuw wilde Josien het belang
van deze reis gaan bepleiten, maar de
hoofdredakteur sneed alle pogingen
daartoe resoluut af met een: „Smeer
'm. want je houdt me van nrfn werk
af. Ik heb wel wat anders te doen,
dan naar je gebazel te luisteren."
Eindelijk begreep Josien. dat ze geen
schijn van kans had om de reis via
de krant gefinancieerd te krijgen. Doch
haar plan stond desondanks vast. Ze
ging mee. Dat stond boven twijfel.
Ze stond op. „Oké" antwoordde ze
kort. „Dan maar zonder hulp van u.
Maar gaan doe ik. Wilt u zo vriende
lijk zijn om de kas te machtigen mij
nog een maand salaris uit te betalen?"
Nu was het de beurt aan haar baas
om verwonderd te kijken. „Zeg, je bent
toch niet getikt? Heb je het hier soms
niet naar je zin? Zet dat dwaze plan
toch uit je hoofd. Ga maar eens een
reportage maken van de bloeiende hei
de in onze omgeving. Daar heb ik meer
belangstelling voor."
„Neem u vanaf dit ogenblik daarvoor
maar een ander", zei Josien beslist.
De hoofdredakteur ging achterover
zitten in zijn leunstoel en keek het
meisje met een tikje bewondering aan.
„Maar, Josien, wees nu eens verstan
dig. Besef je dan niet, welke gevaren
er aan zo'n reis verbonden zijn? Afge
zien nog van de tocht zelf. Op dat
eiland kunnen wel kanibalen wonen,
die
die vijfduizend mensen opge
geten hebben", viel ze hem sarcastisch
in de rede. „Dat gelooft u zelf niet.
En wat de gevaren betreft, ik ga im
mers niet alleen? Maakt u zich daar
over maar geen zorgen. En ik vind
het heel aardig van u, dat u zo be
zorgd voor me bent, maar dat veran
dert niets aan mijn besluit. Ik ga er
heen en daarmee uit. Wil de krant het
niet financieren, wel, dan zal ik wel
iemand anders opzoeken."
Hij zuchtte en ging weer rechtop
zitten. „Wel, als je dan met alle ge
weld je zin wilt doordrijven, moet je
het zelf weten. Ik ben een paar jaar
ouder en ik achtte het tot mijn plicht
je te waarschuwen. Als er dan later
eens iets gebeurd, zul je niet kunnen
zeggen, dat je niet op de hoogte bent
gesteld van de gevaren. Je blijft dus
bij je besluit om te vertrekken?"
„Ja, meneer."
Resoluut schreef hij een machtiging,
tekende het en zette er een stempel
op, waarna hij het briefje aan zijn on
dergeschikte overhandigde. „Alsjeblieft.
Je zult in ieder geval niet kunnen zeg
gen, dat de krant je niet behoorlijk be
handeld heeft."
Ze nam minzaam de machtiging aan.
„Dank u wel. En de krant zal later
niet kunnen zeggen, dat ze geen kans
gehad heeft om deze reportage mach
tig te worden. Dan zijn we weer quite.
Cheerio, en het beste!"
En voor de verbaasde hoofdredak
teur nog een afscheidswoord had kun
nen zeggen, was het meisje al door de
deuropening verdwenen. Hij trok de
stapel kopie, die voor hem lag, met
een bruusk gebaar naar zich toe en
probeerde de berichten te lezen. Maar
steeds weer verwijlden zijn gedachten
bij de verslaggeefster en tenslotte stak
hij verstoord een sigaret op en mom
pelde: „Dat eigenwijze vrouwvolk
ook
o-o-o
De brief was op tijd op Schiphol.
Zo, die was wellicht tegen het einde
van de week al op de plaats van be
stemming. Laten we zeggen: vrijdag
of zaterdag, dacht Kees, toen hij weer
terugreed naar huis. Dan kan ik tele
grafisch begin volgende week bericht
hebben. Een zee van tijd om mijn pa
pieren in orde te maken. Vlugger kan
het immers toch niet. Enfin, krijg ik
geen bericht van Tom, dan ga ik toch
en dan zullen we wel verder zien.
Met een rustige gang reed hij naar
Amersfoort en daar zijn maag begon
te protesteren, besloot hij buiten de
stad een hapje te eten. Bij het kruis
punt Hoevelaken wist hij een goede
gelegenheid. Dat had hij in de heen
reis gezien.
Vlak bij Hoevelaken had hij pech.
Net voor zijn neus gingen de spoor
bomen dicht en hij zette de motor
stil. Dat zou wel een paar minuten
duren. Op die afgelegen overwegen
hielden ze de afsluitbomen altijd zo
lang dicht.
Aan de overkant van de spoorbaan
stopte een kleine zwarte auto. Een
Morris, dacht Kees. Verdraaid, net zo'n
wagentje als Josien had. Maar die kon
het natuurlijk niet zijn. Die kwam
waarschijnlijk zelden zo ver van huis.
Maar wacht eens dat drommel,
ze was het inderdaad! Ja, nu zag hij
haar duidelijk in het wagentje zitten.
Ze stak een sigaret op en bij het licht
van de lucifer zag hij één ogenblik
zeer duidelijk het profiel van haar ge
zicht.
Hij opende het portier en stapte
naar buiten, waar hij naar de linker
kant van de weg ging en naar het
wagentje zwaaide. Ja, ze zag hem nu
ook en stapte uit.
„Hai, Josien!" riep hij lachend uit.
„Hoe kom jij zo ver van huis?"
Ze keek hem vriendelijk aan. „Dat
zelfde kan ik jou vragen. Ik moet naar
Amersfoort en dan naar Amsterdam."
„Zeg, heb je haast? Of voel je er
voor om met me te lunchen?"
Ze antwoordde wat, maar Kees kon
het niet verstaan, want op hetzelfde
ogenblik daverde een sneltrein voorbij.
Het leek wel eeuwen te duren, maar
eindelijk was de trein voorbij en ge
lijktijdig gingen de bomen omhoog. Nu
liepen ze op elkaar toe.
„Ga je mee lunchen?" herhaalde hij
zijn vraag.
„Ja, dat is niet gek. Waar?"
„Kruispunt Hoevelaken", stelde hij
voor.
„Pèèèèh!" klcnk het opeens achter
hem en Kees draaide zich om. Een
hele rij auto's en vrachtwagens, bus
sen en andere vehikels stonden achter
de Chrysler van Kees.
„Pèèèèh!" klonk het nu ook aan de
andere kant, want achter de Morris
van Josien stond eveneens een rij
voertuigen.
„Kern me maar achterna!" riep Kees
nog. terwijl hij vlug terugliep naar
zijn wagen. „Draai ginds maar ergens!"
„Joe!" riep ze en beiden stapten in
hun auto, startten en reden door ter
wijl ze tijdens het voorbijgaan nog
even een hand opstaken.
Voor het restaurant op het kruis
punt parkeerde Kees z'n wagen en
keek in de richting Amersfoort, tot hij
het zwarte Morrisje van de journaliste
zag aankomen. Hij hoefde niet te wui
ven, want ze had hem al gezien en
zette haar wagentje achter de zijne,
waarna ze uitstapte.
„Dat is ook toevallig, hè?" lachte ze,
terwijl ze met hem het bordes opliep en
naar binnen ging. Ze namen plaats
aan een tafeltje en Kees schoof haar
de spijskaart toe. „Kies jij maar uit",
nodigde hij uit. „Ik vind alles goed."
Toen het eten besteld was, vroeg
Kees, nadat hij een sigaret had ge
presenteerd: „Hoe kom jij zo opeens op
reis naar Mokum?"
Ze lachte diepzinnig. „Ik ben zonder
werk."
Kees keek haar verbaasd aan. „Hoe
kan dat nu? Toch niet als gevolg van
het interview?"
(wordt vervolgd)
