1^RDE
(PHËE)
Ook deze barre winter
goede gulle warmte
Schoonhoven's
Oliehandel en BP
LEUKSTE
MEISJESMODE
„DE LELIE"
Pfaff verlaagt de prijzen
van de ZIGZAG-
naaimachines
1
P.A.F.
HET
VERLATEN
EILAND
^"fcjedsC
NU
Neem wafi meer
Horlogerie Van Manen
TBABYDERMKAÏ
caravan:
VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING
NAAIMACHINEHUIS
Veenendaal
Kerkewijk 9 - Telefoon 08385-3043
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
dankzij
Schoonhoven's Oliehandel,
Cuneraweg 344,
Veenendaal,
Telefoon 08385-2669-3291.
Verlichting
Centrifuges
Ventilator
kachels
Wasautomaten
T. Hasselaar
REPARATIES
KUNSTGEBITTEN
W. J. VELDHUIZEN
HANDWERKEN
GAAT U „LICHTER" AF
BIJ VOLOP LICHT
Hoogstraat 28
Telefoon 2521
H. SLIJKHUIS
ERMEULFN
Voor hel lere
Baby-huidje
Terlenka draagt zo
prettig en geeft nooit
was-problemen!
Overgooier
(kwaliteit 70/30)
heeft verlaagde
anker-embleem
en moppige stropdas.
Marine
of pepita in rood
en zwart/wit.
3 t/m 13 jaar
v.a. 13.75
Wat zo fijn is van Terlenka:
je hoeft niet bang te zijn dat
er kreukels komen, of dat de plooi
verdwijnt! 2-delig pakje hier,
met geruit galgrokje.
Bleu en rood.
4 t/m 8 jaar. v.a. 17.90
Heerlijk
zorgeloos
Terlenka
Lijkt wel geschapen
om de fijnste regenjassen
van te maken.Hier kwaliteit
70/30, met capuchon en
achtersplit. Lindegroen
en ivoor. 2 t/m 6 jaar.^-
v.a. 23.75
Nog veel meer in Terlenka!
Bijvoorbeeld de leukste rokjes
(o.a. pepita, ruiten, effen) al
v.a. 6.75
WAAR MEISJESKLEDING
MINDER KOST
AMSTERDAM-ROTTERDAM-EINDHOVEN-UTRECHT-HAARLEM
MAASTRICHT (WéBé)-NIJMEGEN-AMERSFOORT-AMSTELVEEN
B. Hoogstede
Veerweg 121 Wageningen
Tel. 08370-2665
voorheen f. 498.-
bij de SPECIAALZAAK met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
3 SPECIAAL
in
BRILLEN
Hoofdstr.51
Veenendaal
w.o. kronen, tripiets,
wand- en plafond
verlichting. Ook
smeedijzer.
v.a. 88,50
Een Rondo v.a. 1295,-
Elektro- Technisch
Installatie en wikkel-
bedrijf
Sav. Lohmanstraat 48
Tel. 3216
Sneller, beter en
goedkoper
BARNEVELD
Gortstraat 12 - Veenendaal
SINGER breimachines
SINGER koelkasten
SINGER naaimachines
Vraagt inlichtingen of
folders. Officieel Sin
ger vertegenwoordi
ger:
Wilhelminastraat 53
Veenendaal
Tel. 08385-3573
Steekje voor steekje groeit langzaam
een kleurig borduurwerk.
Fijn handwerk - inspannend ogenwerk,
dat bij onvoldoende verlichting erg vermoeit,
met alie gevolgen van dien.
Meer licht „verlicht" de vrouwelijke bezigheden
als borduren en breien.
Laat voldoende licht schijnen
op alles wat U doet.
Goed iicht overal in huis kost maar zo weinig.
Een paar centen extra
voor wat meer licht
en alles gaat U veel gemakkelijker af.
Een groot middenlicht in de kamer
is onontbeerlijk. Besteed e/ daar
om ook eons aandacht aan.
Zo'n sfeerlampje in Uw kamer
maakt dat U zich echt thuis voelt
en 't verhoogt de gezelligheid.
Het licht boven de voordeur ver
telt Uw gasten dat ze bij U aart
het goede adres zijn.
Als U tuinverlichting aanbrengt,
kunt U niet alleen overdag, maar
ook 's avonds van Uw tuin ge
nieten.
PRONTO
HOEK ZWAAIPLEIN
HUURT OF
KOOPT UW
bij caravanbedrijf „LEERSUM"
Kon. Julianalaan 54 - Leersum
Tel. 03434-1790
Ook nog enkele gebruikte caravans te koop.
BESPREEKT MET ONS UW UNANCIERINGS-
MOEILIJKHEDEN EN UW AAN- EN
VERKOPEN VAN VASTE GOEDEREN
Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252-
3900, Veenendaal.
door P. DE VRIES
(26)
Of dat de bewuste personen toch ont
dekt hadden, dat er een kleine invasie
had plaats gehad. Je wist immers niets
van de toestand op dit eiland.
Geleidelijk aan brak de dag aan. Mis
troostig stak Kees de zaklamp, die hij
nu al zeker anderhalf uur in zijn hand
had gehouden, in een der zakken. Die
was niet meer nodig. Weldra zou hij de
Snow-flake zelf kunnen zien. Misschien
was Whiteheaven wel van plan veran
derd en zou men bij daglicht de baai
binnenvaren. Of had Bream bezwaren
tegen de nachtelijke tocht. Die was toch
zo zuinig op het jacht
Onafgebroken tuurde Kees naar zee.
Hij was nu een eindje verder gegaan,
zodat hij het volle zicht had op de open
zee. Er hing een lichte ochtendnevel
over het water, die echter wel spoedig
zou optrekken, zodra de zon wat ster
ker werd.
Voor de zoveelste maal keek Kees op
zijn horloge: half zes. Hij zag nu de
weerschijn van de zon reeds in het wa
ter. De nevel trok vrij snel weg. Ge
spannen probeerde hij het witte jacht
te ontdekken. Maar hoe hij ook keek,
hij zag niets. Op een gegeven ogenblik
kon hij een kreet van teleurstelling niet
onderdrukken. Want zover zijn oog
reikte, was er niets te zien van iets,
wat ook maar enigszins op de Snow-
flake leek. Ongetwijfeld was het jacht
weggevaren. In ieder geval, hij zag voor
zich niets anders dan water en lucht.
De „Snow-flake" was verdwenen.
XXX
„Nou breekt m'n klomp", mompelde
Kees, die er niets van begreep. Auto
matisch diepte hij uit een zijner zak
ken een pakje sigaretten op en stak er
een aan. Wat kan daar nu de oorzaak
van zijn, dacht hij.
Na een poosje drong even het koddige
van de situatie tot hem door. „Daar sta
je nu. Kees", zei hij zacht tot zichzelf,
„moederziel alleen op een verlaten
eiland, meer dan twintigduizend km
van huis. Met een beetje eten, hoogstens
genoeg voor een paar dagen, bij je.
Als een moderne Robinson Crusoë.
En wie weet, huizen er hier nog een
aantal ongure lieden, die niet erg ge
steld zullen zijn over je aanwezigheid,
Keesje. Het zal dus zaak zijn - aange
nomen, dat je niet alleen bent op Saint
George - om terdege uit te kijken."
Meteen draaide hij zich om en keek
het land in. De strook strand was mis
schien vijftig meter breed. En verder
op was bos. Nog verder enkele bergen,
ook al dichtbegroeid.
Kom, hij moest maar niet op deze
open vlakte blijven staan. Security first.
Daar bij die inham was het ongetwij
feld veiliger.
Op een heuveltje, nabij de oever, ging
hij zitten en dacht na. Er moest natuur
lijk een gegronde reden zijn geweest
voor Bream om weg te varen. Maar
waarheen? En waarom was men niet
naar Saint George gekomen? Wat drom
mel, dat was toch geen manier van
doen om hem zo maar alleen op dit ver
wenste eiland te laten.
Hij smeet het eindje sigaret in het
water en steunde met zijn hoofd op de
handen. En toen kwam een klein dui
veltje hem porren.
Ze hebben je in de steek gelaten,
Kees. Die komen niet meer naar Saint
George terug. Ze wilden je kwijt. Wel
licht heeft een van de heren een oogje
op Josien. Misschien Bream zelf wel.
Ze zullen gezegd hebben: Die Hollan
der wilde immers naar Saint George?
Welnu, hij is er. Wij hebben er verder
niets meer mee te maken.
Stel je voor, dat dit waar was Och
welnee, dat is toch onzin. Whiteheaven
is een fijne vent, die hem zeker niet
in de steek zou laten. Maar wat drom
mel, waarom was men dan toch weg
gevaren? Hij kon er geen touw aan
vastknopen. Jammer eigenlijk, dat hij
geen kijker bij zich had. Anders kon hij
met zo'n ding het jacht wellicht nog
zien.
Hij keek eens naar een der berg
toppen. Wacht eens, hij had immers
voorlopig nog de tijd? Wat belette hem
om één dier toppen te beklimmen? Dan
had hij zeker een beter vergezicht. Mo
gelijk zou hij dan de Snow-flake kun
nen zien. Vooruit, hij deed het. Hij was
immers behoorlijk gewapend? In dienst
had hij wel geleerd om terdege uit zijn
doppen te kijken. In dit opzicht had hij
routine en ervaring genoeg.
Hij stond op en ging op weg. Eerst
maar eens een eindje langs die baai.
Kon hij gelijk zien, of ze diep genoeg
landinwaarts ging. Maar na een kwar
tier werd de baai eensklaps smaller om
eindelijk geheel te eindigen. Nu ja, in
ieder geval breed, lang en zeker diep
genoeg voor de Snow-flake om er in te
varen.
Ja, als het jacht nog terugkwam.
Och, onzin natuurlijk. Men zou hem
toch niet in de steek laten? Doch het
onbehaaglijke gevoel bleef weer bij
hem. Hij begreep er vooralsnog geen
steek van.
Langzaam begon hij de berg te be
klimmen. Onderweg ontdekte hij een
klein meertje en na voorzichtig ge
proefd te hebben, bleek het regenwater
te bevatten. Hij dronk er wat van, maar
niet teveel, want je kon toch nooit
weten. Uit een zijner zakken nam hij
twee repen chocolade, die hij als ontbijt
opat. Wat een geluk, dat hij in ieder
geval voor het vertrek wat voedsel had
meegenomen. Hij had ook nog een pakje
koeken bij zich, zodat hij in ieder geval
vandaag niet vari de honger behoefde
te sterven.
Het beklimmen van de berg, die dicht
begroeid was met struikgewas, lianen
en andere slingerplanten, viel niet mee.
Af en toe moest hij zich met zijn zak
mes een weg banen, maar geleidelijk
aan kwam hij toch hoger. Het zweet
gutste hem weldra van het gezicht en
af en toe rustte hij een poosje uit van
de ongewone tocht. Je zoudt het lopen
helemaal verleren na zo'n boottocht van
een maand.
Zijn polshorloge wees precies negen
uur, toen hij nagenoeg bij de top was.
Maar helemaal naar boven durfde hij
niet te gaan, want de top was onbe
groeid en zodoende zou men hem kun
nen zien.
Toen hij op een gedeelte was geko
men, waar hij een goed uitzicht had op
de zee, bleef hij even staan en tuurde
over de watervlakte, nauwlettend kij
kend of hij ook maar iets kon ontdek
ken, wat enigszins op een schip leek.
Maar hoe hij ook keek, alles wat hij zag
was water en lucht. Met de beste wil
van de wereld kon hij zelfs geen tipje
van de Snow-flake aan de gezichts
einder ontdekken.
Mistroostig en verslagen zakte hij
neer. Nu kon hij er helemaal geen touw
meer aan vastknopen. De wildste ge
dachten flitsten door hem heen. Waar
om had men hem in de steek gelaten?
Want dat was het toch in feite. En waar
was de Snow-flake op het ogenblik?
Waarom was het afgesproken signaal
uitgebleven? Waarom was men niet,
volgens de afspraak van de ingenieur,
voor het aanbreken van de dag de baai
ingevaren?
Op al deze vragen wist hij geen ant
woord. Het ene ogenblik dacht hij: Och,
er zal wel een aannemelijke reden zijn
voor het verdwijnen van het jacht.
Maar even later overlegde hij bij zich
zelf; Stel je toch eens voor, dat die
Bream er tabak van gekregen heeft en
tot Whiteheaven gezegd heeft: Je kunt
me nog veel meer vertellen, maar ik
doe het niet langer
Onzin, dat was natuurlijk een soort
muiterij. Ofschoon te bezien staat, of
een kapitein wel kan muiten. Tenslotte
is hij toch de gezagvoerder, in feite bur
gemeester van de samenleving op het
schip. Maar aan de andere kant is het
toch Whiteheaven, die de leiding heeft
voor wat betreft de expeditie. En bei
den zijn in dienst van Thompson.
Bream's taak was het de Snow-flake
naar Saint George te brengen en dan
was zijn aandeel in de opdracht voor
lopig volbracht. Dan was het de beurt
aan Whiteheaven, die opdracht had
Saint George te onderzoeken. Of er ko
per in de grond zat en zo ja, of een
lonende exploitatie mogelijk zou zijn,
gezien de enorme afstand tussen dit
eilandje en Australië. Het onderzoek
naar de oorzaak van het verdwijnen
der 5000 inboorlingen zou dan terloops
ter hand worden genomen en dat was
eigenlijk zijn, Kees' aandeel. Dat inte
resseerde Thompson maar tot op zekere
hoogte. Hij was 'voor alles business
man.
Kees zuchtte en haalde zijn schouders
lopig was hij alleen achtergelaten op
dit geheimzinnige eiland en hij moest
er vandaag maar van zien te maken,
wat mogelijk was. Het beste zou na
tuurlijk zijn om zich zo min mogelijk
bloot te geven. Hoewel hij daarvoor
feitelijk geen enkel bewijs had, voelde
hij intuïtief, dat er levende, menselijke
wezens op Saint George waren. Zo goed
als hij vroeger, op Nieuw-Guinea voel
de, of er mensen in de nabijheid waren.
Dan kreeg hij dat eigenaardige, on
rustige gevoel over zich en als hij dan
een onderzoek liet instellen, kwam het
altijd uit.
(Wordt vervolgd)