1^RDE (PHËE) Ook deze barre winter goede gulle warmte Schoonhoven's Oliehandel en BP LEUKSTE MEISJESMODE „DE LELIE" Pfaff verlaagt de prijzen van de ZIGZAG- naaimachines 1 P.A.F. HET VERLATEN EILAND ^"fcjedsC NU Neem wafi meer Horlogerie Van Manen TBABYDERMKAÏ caravan: VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING NAAIMACHINEHUIS Veenendaal Kerkewijk 9 - Telefoon 08385-3043 KOOPT UW DRANKEN Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI" dankzij Schoonhoven's Oliehandel, Cuneraweg 344, Veenendaal, Telefoon 08385-2669-3291. Verlichting Centrifuges Ventilator kachels Wasautomaten T. Hasselaar REPARATIES KUNSTGEBITTEN W. J. VELDHUIZEN HANDWERKEN GAAT U „LICHTER" AF BIJ VOLOP LICHT Hoogstraat 28 Telefoon 2521 H. SLIJKHUIS ERMEULFN Voor hel lere Baby-huidje Terlenka draagt zo prettig en geeft nooit was-problemen! Overgooier (kwaliteit 70/30) heeft verlaagde anker-embleem en moppige stropdas. Marine of pepita in rood en zwart/wit. 3 t/m 13 jaar v.a. 13.75 Wat zo fijn is van Terlenka: je hoeft niet bang te zijn dat er kreukels komen, of dat de plooi verdwijnt! 2-delig pakje hier, met geruit galgrokje. Bleu en rood. 4 t/m 8 jaar. v.a. 17.90 Heerlijk zorgeloos Terlenka Lijkt wel geschapen om de fijnste regenjassen van te maken.Hier kwaliteit 70/30, met capuchon en achtersplit. Lindegroen en ivoor. 2 t/m 6 jaar.^- v.a. 23.75 Nog veel meer in Terlenka! Bijvoorbeeld de leukste rokjes (o.a. pepita, ruiten, effen) al v.a. 6.75 WAAR MEISJESKLEDING MINDER KOST AMSTERDAM-ROTTERDAM-EINDHOVEN-UTRECHT-HAARLEM MAASTRICHT (WéBé)-NIJMEGEN-AMERSFOORT-AMSTELVEEN B. Hoogstede Veerweg 121 Wageningen Tel. 08370-2665 voorheen f. 498.- bij de SPECIAALZAAK met de grootste sortering Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal 3 SPECIAAL in BRILLEN Hoofdstr.51 Veenendaal w.o. kronen, tripiets, wand- en plafond verlichting. Ook smeedijzer. v.a. 88,50 Een Rondo v.a. 1295,- Elektro- Technisch Installatie en wikkel- bedrijf Sav. Lohmanstraat 48 Tel. 3216 Sneller, beter en goedkoper BARNEVELD Gortstraat 12 - Veenendaal SINGER breimachines SINGER koelkasten SINGER naaimachines Vraagt inlichtingen of folders. Officieel Sin ger vertegenwoordi ger: Wilhelminastraat 53 Veenendaal Tel. 08385-3573 Steekje voor steekje groeit langzaam een kleurig borduurwerk. Fijn handwerk - inspannend ogenwerk, dat bij onvoldoende verlichting erg vermoeit, met alie gevolgen van dien. Meer licht „verlicht" de vrouwelijke bezigheden als borduren en breien. Laat voldoende licht schijnen op alles wat U doet. Goed iicht overal in huis kost maar zo weinig. Een paar centen extra voor wat meer licht en alles gaat U veel gemakkelijker af. Een groot middenlicht in de kamer is onontbeerlijk. Besteed e/ daar om ook eons aandacht aan. Zo'n sfeerlampje in Uw kamer maakt dat U zich echt thuis voelt en 't verhoogt de gezelligheid. Het licht boven de voordeur ver telt Uw gasten dat ze bij U aart het goede adres zijn. Als U tuinverlichting aanbrengt, kunt U niet alleen overdag, maar ook 's avonds van Uw tuin ge nieten. PRONTO HOEK ZWAAIPLEIN HUURT OF KOOPT UW bij caravanbedrijf „LEERSUM" Kon. Julianalaan 54 - Leersum Tel. 03434-1790 Ook nog enkele gebruikte caravans te koop. BESPREEKT MET ONS UW UNANCIERINGS- MOEILIJKHEDEN EN UW AAN- EN VERKOPEN VAN VASTE GOEDEREN Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252- 3900, Veenendaal. door P. DE VRIES (26) Of dat de bewuste personen toch ont dekt hadden, dat er een kleine invasie had plaats gehad. Je wist immers niets van de toestand op dit eiland. Geleidelijk aan brak de dag aan. Mis troostig stak Kees de zaklamp, die hij nu al zeker anderhalf uur in zijn hand had gehouden, in een der zakken. Die was niet meer nodig. Weldra zou hij de Snow-flake zelf kunnen zien. Misschien was Whiteheaven wel van plan veran derd en zou men bij daglicht de baai binnenvaren. Of had Bream bezwaren tegen de nachtelijke tocht. Die was toch zo zuinig op het jacht Onafgebroken tuurde Kees naar zee. Hij was nu een eindje verder gegaan, zodat hij het volle zicht had op de open zee. Er hing een lichte ochtendnevel over het water, die echter wel spoedig zou optrekken, zodra de zon wat ster ker werd. Voor de zoveelste maal keek Kees op zijn horloge: half zes. Hij zag nu de weerschijn van de zon reeds in het wa ter. De nevel trok vrij snel weg. Ge spannen probeerde hij het witte jacht te ontdekken. Maar hoe hij ook keek, hij zag niets. Op een gegeven ogenblik kon hij een kreet van teleurstelling niet onderdrukken. Want zover zijn oog reikte, was er niets te zien van iets, wat ook maar enigszins op de Snow- flake leek. Ongetwijfeld was het jacht weggevaren. In ieder geval, hij zag voor zich niets anders dan water en lucht. De „Snow-flake" was verdwenen. XXX „Nou breekt m'n klomp", mompelde Kees, die er niets van begreep. Auto matisch diepte hij uit een zijner zak ken een pakje sigaretten op en stak er een aan. Wat kan daar nu de oorzaak van zijn, dacht hij. Na een poosje drong even het koddige van de situatie tot hem door. „Daar sta je nu. Kees", zei hij zacht tot zichzelf, „moederziel alleen op een verlaten eiland, meer dan twintigduizend km van huis. Met een beetje eten, hoogstens genoeg voor een paar dagen, bij je. Als een moderne Robinson Crusoë. En wie weet, huizen er hier nog een aantal ongure lieden, die niet erg ge steld zullen zijn over je aanwezigheid, Keesje. Het zal dus zaak zijn - aange nomen, dat je niet alleen bent op Saint George - om terdege uit te kijken." Meteen draaide hij zich om en keek het land in. De strook strand was mis schien vijftig meter breed. En verder op was bos. Nog verder enkele bergen, ook al dichtbegroeid. Kom, hij moest maar niet op deze open vlakte blijven staan. Security first. Daar bij die inham was het ongetwij feld veiliger. Op een heuveltje, nabij de oever, ging hij zitten en dacht na. Er moest natuur lijk een gegronde reden zijn geweest voor Bream om weg te varen. Maar waarheen? En waarom was men niet naar Saint George gekomen? Wat drom mel, dat was toch geen manier van doen om hem zo maar alleen op dit ver wenste eiland te laten. Hij smeet het eindje sigaret in het water en steunde met zijn hoofd op de handen. En toen kwam een klein dui veltje hem porren. Ze hebben je in de steek gelaten, Kees. Die komen niet meer naar Saint George terug. Ze wilden je kwijt. Wel licht heeft een van de heren een oogje op Josien. Misschien Bream zelf wel. Ze zullen gezegd hebben: Die Hollan der wilde immers naar Saint George? Welnu, hij is er. Wij hebben er verder niets meer mee te maken. Stel je voor, dat dit waar was Och welnee, dat is toch onzin. Whiteheaven is een fijne vent, die hem zeker niet in de steek zou laten. Maar wat drom mel, waarom was men dan toch weg gevaren? Hij kon er geen touw aan vastknopen. Jammer eigenlijk, dat hij geen kijker bij zich had. Anders kon hij met zo'n ding het jacht wellicht nog zien. Hij keek eens naar een der berg toppen. Wacht eens, hij had immers voorlopig nog de tijd? Wat belette hem om één dier toppen te beklimmen? Dan had hij zeker een beter vergezicht. Mo gelijk zou hij dan de Snow-flake kun nen zien. Vooruit, hij deed het. Hij was immers behoorlijk gewapend? In dienst had hij wel geleerd om terdege uit zijn doppen te kijken. In dit opzicht had hij routine en ervaring genoeg. Hij stond op en ging op weg. Eerst maar eens een eindje langs die baai. Kon hij gelijk zien, of ze diep genoeg landinwaarts ging. Maar na een kwar tier werd de baai eensklaps smaller om eindelijk geheel te eindigen. Nu ja, in ieder geval breed, lang en zeker diep genoeg voor de Snow-flake om er in te varen. Ja, als het jacht nog terugkwam. Och, onzin natuurlijk. Men zou hem toch niet in de steek laten? Doch het onbehaaglijke gevoel bleef weer bij hem. Hij begreep er vooralsnog geen steek van. Langzaam begon hij de berg te be klimmen. Onderweg ontdekte hij een klein meertje en na voorzichtig ge proefd te hebben, bleek het regenwater te bevatten. Hij dronk er wat van, maar niet teveel, want je kon toch nooit weten. Uit een zijner zakken nam hij twee repen chocolade, die hij als ontbijt opat. Wat een geluk, dat hij in ieder geval voor het vertrek wat voedsel had meegenomen. Hij had ook nog een pakje koeken bij zich, zodat hij in ieder geval vandaag niet vari de honger behoefde te sterven. Het beklimmen van de berg, die dicht begroeid was met struikgewas, lianen en andere slingerplanten, viel niet mee. Af en toe moest hij zich met zijn zak mes een weg banen, maar geleidelijk aan kwam hij toch hoger. Het zweet gutste hem weldra van het gezicht en af en toe rustte hij een poosje uit van de ongewone tocht. Je zoudt het lopen helemaal verleren na zo'n boottocht van een maand. Zijn polshorloge wees precies negen uur, toen hij nagenoeg bij de top was. Maar helemaal naar boven durfde hij niet te gaan, want de top was onbe groeid en zodoende zou men hem kun nen zien. Toen hij op een gedeelte was geko men, waar hij een goed uitzicht had op de zee, bleef hij even staan en tuurde over de watervlakte, nauwlettend kij kend of hij ook maar iets kon ontdek ken, wat enigszins op een schip leek. Maar hoe hij ook keek, alles wat hij zag was water en lucht. Met de beste wil van de wereld kon hij zelfs geen tipje van de Snow-flake aan de gezichts einder ontdekken. Mistroostig en verslagen zakte hij neer. Nu kon hij er helemaal geen touw meer aan vastknopen. De wildste ge dachten flitsten door hem heen. Waar om had men hem in de steek gelaten? Want dat was het toch in feite. En waar was de Snow-flake op het ogenblik? Waarom was het afgesproken signaal uitgebleven? Waarom was men niet, volgens de afspraak van de ingenieur, voor het aanbreken van de dag de baai ingevaren? Op al deze vragen wist hij geen ant woord. Het ene ogenblik dacht hij: Och, er zal wel een aannemelijke reden zijn voor het verdwijnen van het jacht. Maar even later overlegde hij bij zich zelf; Stel je toch eens voor, dat die Bream er tabak van gekregen heeft en tot Whiteheaven gezegd heeft: Je kunt me nog veel meer vertellen, maar ik doe het niet langer Onzin, dat was natuurlijk een soort muiterij. Ofschoon te bezien staat, of een kapitein wel kan muiten. Tenslotte is hij toch de gezagvoerder, in feite bur gemeester van de samenleving op het schip. Maar aan de andere kant is het toch Whiteheaven, die de leiding heeft voor wat betreft de expeditie. En bei den zijn in dienst van Thompson. Bream's taak was het de Snow-flake naar Saint George te brengen en dan was zijn aandeel in de opdracht voor lopig volbracht. Dan was het de beurt aan Whiteheaven, die opdracht had Saint George te onderzoeken. Of er ko per in de grond zat en zo ja, of een lonende exploitatie mogelijk zou zijn, gezien de enorme afstand tussen dit eilandje en Australië. Het onderzoek naar de oorzaak van het verdwijnen der 5000 inboorlingen zou dan terloops ter hand worden genomen en dat was eigenlijk zijn, Kees' aandeel. Dat inte resseerde Thompson maar tot op zekere hoogte. Hij was 'voor alles business man. Kees zuchtte en haalde zijn schouders lopig was hij alleen achtergelaten op dit geheimzinnige eiland en hij moest er vandaag maar van zien te maken, wat mogelijk was. Het beste zou na tuurlijk zijn om zich zo min mogelijk bloot te geven. Hoewel hij daarvoor feitelijk geen enkel bewijs had, voelde hij intuïtief, dat er levende, menselijke wezens op Saint George waren. Zo goed als hij vroeger, op Nieuw-Guinea voel de, of er mensen in de nabijheid waren. Dan kreeg hij dat eigenaardige, on rustige gevoel over zich en als hij dan een onderzoek liet instellen, kwam het altijd uit. (Wordt vervolgd)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1963 | | pagina 10