PFAFF
MONUTA STICHTING
S"feJk
L. HEU
D. v. d. Meijden
Pfaff verlaagt de prijzen
van de ZIGZAG-
naaimachines!.-
NU
DE LELIE"
Horlogerie Van Manen
HflRDEVELD
mambo-bongo -samba
JONGENS
HET VERLATEN
'J&ezssr"
mengvoeder M
BEGRAFENISFONDS EN
BEGRAFENISONDERNEMING
VAN DE
óók als man tussen moderne machines
alleen genoegen met KLM werkkleding.
Vervaardigd uit oersterke stof, meester
lijk van snit en gunstig in prijs.
Kleurecht en krimpvrij.
Kan Langer Mee!
Hoogstraat 28 - Telefoon 2521
VAN DELFT'S
KINDERWAGENS
NAAR
danAty'iffrme/im
WATERDICHThaken
door
Verlichting
Centrifuges
Ventilator
kachels
Wasautomaten
T. Hasselaar
Schuurblaadjes
„TANTE BLANK"
TROUWEN
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
Dames- en
Herenschoenen
A. W. de H a a 8
Fa. Finkenfliigel
De Helm 2390
Alles voor UW huidverzorg'nq
Veenendaal
Kerkewijk 9 - Telefoon 08385-3043
VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING
Fa. Jac. van Schuppen
Textielhandel Turkesteen
Fa. G. J. van de Brink
AREkAARSIWITflffR
PTT
<^o/
GASTGEZINNEN
POSTINTERNAAT
Het zit goed met de varkens. Zware vitale
biggen, opgefokt met utovitekorrel O,
dè opfokkorrel voor bijvoeding bij de zeug
Nu komt er natuurlijk weer
mengvoeder ut aan te pas.
biggen- en varkensmeel U T
het volledig zuinig te voeren mengvoeder, dat
zonder omwegen naar het gewenste doel voert:
Meer winst bij de uitbetaling.
U.TWIJNSTRA'S OLIEFABRIEKEN N.V. AKKRUM-MAARSSEN
met vestigingen o.a. te Ede en Bennekom.
Bij het Fonds hebben zich tot op heden
meer dan 40.000 deelnemers aangesloten.
De ONDERNEMING, met eigen personeel verzorgt be
grafenissen, óók voor niet-deelnemers, op piëteitsvolle
wijze en, daar de stichting geen commercieel doel
heeft (Wet op de Stichtingen 1956), hebt u zekerheid
niet teveel te betalen.
Nader inlichtingen worden u gaarne ver
strekt door:
EDE: Kantoor Maanderweg 17, telefoon
08380-8360. b.g.g. 3508.
EDERVEEN: door de heer W. G. Lager-
weij, Hoofdweg 47.
SCHERPENZEEL: door de heer G. van
Essen, Marktstraat 1.
Vertrouwen moet uit het verleden gerechtvaardigd
zijn! Dit vertrouwen heeft de Monuta Stichting niet
alleen bij de vele duizenden deelnemers maar ook bij
hen die buiten het fonds opdrachten gaven.
Correcte behandeling. Wettelijke verant
woorde instelling met ruime reserve.
WERKKLEDING
KlM-OVERAllS VOOR JONG EN OUD. WERKBROEKEN EN -JASSEN,
STOFJASSEN EN DAMESOVERALLS. IN VELE STOFSOORTEN, KLEUREN
EN PRIJZEN. LEVERING ONDER VOLLE GARANTIE.
Verkrijgbaar bij:
SCHERPENZEEL:
Ant. de Ruiter
VEENENDAAL:
Fa. Alberti-Ravenhorst,
Hoofdstraat 13
Fa. Ant. de Ruiter, Hoogstraat 12
Fa. Jac. van Schuppen, Gorstr. 39
PRONTO
HOEK ZWAAIPLEIN
Hoofdstraat 43-45
Veenendaal
Groots assortiment in
VOUWWAGENS
KINDERWAGENS
WANDELWAGENS
STOMEPU
BERTRIXSTR.37 TEL.24I5
VEENENDAAL
w.o. kronen, tripiets,
wand- en plafond
verlichting. Ook
smeedijzer.
v.a. 88,50
Een Rondo v.a. '1295,-
Elektro- Technisch
Installatie en wikkel-
bedrijf
Sav. Lohmanstraat 48
Tel. 3216
schuim de fornuivp'jjt
d'iect sp'fp.plblink
Hiervoor verhuren wij
DE NIEUWSTE
TROUWCOSTUUMS
MET ALLE
TOEBEHOREN
bij de SPECIAALZAAK met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
Voor betere
VOOR UW
met auto's zijn wij
SPECIAAL ingericht
4-8 pers. auto's disponibel.
Tevens inlichtingen ver
krijgbaar (ook 's avonds)
Dr. Colijnstraat 47 en
J. P. C. Leinweberstraat 79
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 91 - Telef. 2845
WIJ DOEN VOOR
UW VOET WAT
MOET
Modieuze
schoentjes voor
gevoelige
voeten.
Alleen bj):
Ach ter kerkstra at 32
Veenendaal, Tel. 2043
VAKKUNDIGE
REPARATIES
1 minuut
vanaf de Markt
Ook voor losse steunzolen
Dr.SlcMeB^©25'
óók de complele serie
TIJDELIJK; gratis proef tube en boekje met
Vitamol schoonheidswenken
voorheen f. 498.-
NAAiMACHINEHUiS
w
B. Hoogstede
Veerweg 121 Wageningen
Tel. 08370-2665
Hoofdstraat 46
REEDS VANAF 1.95
Gortstraat 39 Veenendaal
Hoogstraat 26 Veenendaal
Franseweg 80 Eist (U.)
VOOR FINANCIERING VAN MOTOR
VOERTUIGEN, LANDBOUWMACHINES,
DRAGLINES, BULLDOZERS. ENZ.
Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252-
3900, Veenendaal.
van 16 jaar af met LO of MULO,
die in aanmerking willen komen voor een vaste betrekking
met goede vooruitzichten
bij het Districtspostkantoor te Rotterdam,
kunnen bij aanneming worden geplaatst in
van dezelfde gezindte als waartoe zij zelf behorén.
Deze gastgezinnen (geen beroepspensions) worden aan
bevolen door de jeugdorganisaties, die zich voorts ten
doel stellen ook in andere opzichten haar goede diensten
ten bate van de jongens te verlenen.
Jongens van 16 en 17 jaar kunnen ook op gunstige voor
waarden worden gehuisvest in het onder leiding van de
dienst staande
De jongens vinden hier een prettig en vertrouwd tehuis,
hulp bij de studie en diverse recreatiemogelijkheden.
Het weekend brengen zij bij hun ouders door.
Aan belangstellenden wordt op aanvraag gaarne een folder met
bijzonderheden toegezonden.
Inlichtingen en aanmeldingen bij de afd. Personeelszaken van het
Postdistrict Rotterdam, Delftseplein 31, Rotterdam-4.
HET ZIT GOED MET
DE VARKENS
- voorkomt verspilling
door P. DE VRIES EILAND
(30)
Dat is dus net andersom. Hier zou
den dus, behalve die Duitsers, een
groot aantal inboorlingen moeten zijn."
Kees ging op zijn gemak zitten en
trok aan zijn sigaret. „Inderdaad, zoals
u het ziet, klopt het ook niet. Maar
mijn .veronderstelling is juist heel an
ders. Ik ben uitgegaan van de gedach
te, aan de hand van beide kranteknip
sels, dat die Duitsers terecht zijn ge
komen op een onbewoond eiland, dat
hier een tamelijk eindje vandaan ligt.
Er is immers sprake van de Stille Zuid
zee, nietwaar? Hoewel, dat wil natuur
lijk niet zeggen, dat die Duitsers in
derdaad terecht gekomen zijn op een
eiland in de Stille Zuidzee. Het kan
ook een eiland in de Koraalzee ge
weest zijn. Maar dat doet minder ter
zake. Goed, ze zijn er gekomen en be
gonnen handel te drijven met diverse
inboorlingen. Nu las ik zo juist voor,
dat op een goede dag een hele vloot
van kleine bootjes, waarin inlanders
zaten, op dat onbewoonde eiland te
recht gekomen is. Waarom zouden dat
niet die vijfduizend inboorlingen van
Saint George geweest zijn? Althans een
deel ervan, groot of niet groot.
Uit de geschiedenis is bekend, dat
het wel eens meer gebeurd is, dat een
hele bevolking van het ene eiland naar
het andere trok.
Een andere theorie is deze: Zeg, dat
ze op een eiland zaten, niet zo gek ver
van hier. Dat ze ook handel dreven
met inwoners van Saint George. Die
Duitsers op dat eertijds onbewoonde
eiland zullen al spoedig de taal der
inboorlingen met de verschillende dia-
lekten geleerd hebben. Die inboorlingen
hebben natuurlijk dan het een en an
der over hun eilanden verteld. Ook die
van Saint George. Welnu, wat ligt er
meer voor de hand, dat die Duitsers
er op een of andere manier achter ge
komen zijn, dat hier, op dit eiland,
wat te vinden is? Hetzij koper, hetzij
iets anders. In ieder geval iets, wat
waardevol genoeg is om er de reis
voor over te hebben.
Ik neem aan, dat niet alle Duitsers
hierheen getrokken zijn, maar wel ver
onderstel ik, dat er zijn. Volgens deze
gedachtengang klopt toch alles als een
bus, zou ik denken."
Whiteheaven knikte langzaam toe
stemmend en ook Bream liet een kuch
je horen, ten teken, dat hij wel wat
voor de redenering van Kees voelde.
Maar hij scheen het nu welletjes te
vinden en stond op. „Ik stel voor, dat
we eerst maar eens een paar uurtjes
gaan slapen. Ik ben nu al twee nach
ten in touw geweest en verlang, om
eerlijk te zijn, naar de kooi."
„Maar," opperde Kees, „is dat onder
de gegeven omstandigheden wel ver
antwoord?"
Bream lachte grimmig. „Op het dek
wordt gewaakt en ik heb order gege
ven, dat bij ieder verdacht geluid on
middellijk alarm gemaakt moet wor
den. Laat dat maar aan de matrozen
over. Ze hebben de hele oorlog door op
oorlogsschepen dienst gedaan. We kun
nen het waken wel aan hen overlaten."
En nu was Kees ook gerustgesteld.
Op het dek keek hij nog even, of hij
Josien zag, maar deze was waarschijn
lijk reeds naar haar hut gegaan, want
ook in de kombuis was ze niet en ten
slotte volgde hij Whitehaven naar de
hut, waar ze enige tijd later in bed
lagen en al spoedig in een vaste slaap
verzonken waren.
XXX
Na een stevig ontbijt, de volgende
morgen, werd het krijgsplan, zoals
Kees dit noemde, opgemaakt. Afge
sproken werd, dat de kapitein met de
beide stuurlui niet aan de expeditie
op het eiland zouden deelnemen. Bo
vendien bleven er ook twee oudere
matrozen aan boord achter en de kok
verklaarde eigener beweging niets te
moeten hebben van een wandeling op
dat eiland.
„Stel je voor, dat er nog mensen
eters zitten. Ik krijg al rillingen, als ik
er aan denk Mij niet gezien." Maai
de koksmaat, een vrolijke jongen van
18 jaar, wilde met alle geweld mee.
Zodat de overige opvarenden, de beide
geologen incluis, alsmede de marconist
en de bootsman, het eiland zouden
gaan verkennen.
Kees verbood Josien kort en bondig
zich bij het gezelschap te voegen. „Als
je het toch waagt, achter ons aan te
komen, laat ik je door de kapitein in
de boeien slaan. Je kunt dus kiezen
of delen."
Het meisje, dat rustig over de ree
ling hing, lachte hem uit en draaide
zich om, waarna ze naar haar hut liep.
„Vlieg op jij, vaandrig van het onbe
woonde eiland."
Kees liep rood aan, maar toen hij
zag, dat de anderen stónden te grin
niken, bedwong hij zich en haalde
slechts zijn schouders op.
Om half negen stapte men van boord
met proviand voor een volle dag. Zon
der dat men eigenlijk een bepaalde
weg had uitgestippeld - tot nog toe
had men geen wegen ontdekt - liep
men het bos in, Whiteheaven en Kees
voorop. Daarachter de marconist met
de koksmaat en vervolgens de anderen.
Op de koksmaat na was iedereen ge
wapend met een geweer of revolver.
Zelfs de beide geologen hadden er ten
slotte in berust een kleine browning
bij zich te steken.
Na een klein uur door het bos ge
lopen te hebben - hetgeen nog wel
eens met moeilijkheden gepaard ging,
want slingerende lianen versperden
hen vaak de weg, zodat het kapmes er
aan te pas moest komen - arriveerde ze
plotseling op een vlakte, die rijk met
gras en allerlei bloeiende planten be
groeid was. Toen men deze vlakte op
omzichtige wijze was overgestoken,
dook men weer een bos in, maar nu
duurde het geen vijf minuten, of men
stond eensklaps voor een verzameling
hutten, voor het grootste deel ver
vaardigd van stevige bladeren en tak
ken.
De mannen hielden halt en keken
nauwkeurig in de richting van het
dorpje. Doch daar was geen levend
menselijk wezen te bekennen en met
het geweer in de aanslag liep men naar
het eerste huisje. Kees nam zijn zak
lamp en belichte door de opening de
ruimte van het inwendige. Ook hier
was niemand te bekennen en het on
derzoek in de andere woningen had al
evenmin resultaat. Het was een ver
laten dorp, waarschijnlijk een der ve
len.
Aan de andere zijde van het dorp
ontdekte men een soort pad. Juist
breed genoeg voor één man. Als gan
zen ging men achter elkaar dit pad
langs, dat nu weer omhoog ging over
een der bergen en dan weer door een
diepe ravijn liep. Daar het pad reeds
gedeeltelijk begroeid was. nam men
aan, dat hier al sedert enige tijd geen
mensen meer langs gekomen waren.
Tenzij een der Duitsers, zo die al hier
vertoefden. Maar hoe Kees ook keek,
hij zag geen afdrukken meer van laar
zen, zodat hij aannam, dat de omge
ving voorlopig veilig was.
Van tijd tot tijd keken Kees en
Whiteheaven eens om om er zich van
te overtuigen, dat allen hen volgden
en dat de gehele karavaan nog com
pleet was. Na een half uurtje bereikte
men een ander dorp, althans een twee
de verzameling van bouwvallige hutten.
Doch ook hier ontdekte men geen en
kel spoor van mensen. Wat Kees even
wel zag, was al voldoende om voor
zichtig te zijn en wat nauwlettender
uit te kijken. Want even buiten dit
tweede dorp zag hij plotseling op het
pad een sigarettenpeukje liggen.
Hij raapte het op en de anderen
schoolden direkt om hem heen om het
stukje sigaret te bekijken. Het was in
ieder geval geen merksigaret geweest.
Kees peuterde het restantje tabak er
uit en legde dit op zijn hand, onderwijl
Whiteheaven aankijkend. Hij rook aan
de tabak en zeitoen met gedempte
stem: „Veel bijzonders is het niet. Wij,
in Holland, zouden het indertijd eigen
bouw genoemd hebben. En het vloeitje
lijkt wel een soort krantepapier."
„Waarschijnlijk afgescheurd van de
Saint George Times", meende White
heaven nuchter te moeten opmerken.
(wordt vervolgd)
