WERELD-OLYMPIADE
VAN HET BIER 1963
TieNeRS
TWeNS
A
HEMA
hengelo's bier
op de
internationaal bekroond
Setter Sei
f 928.-
Fa. J. van Ginkel
PRIX D'EXCELLENCE voor hengelo's pils
ZILVEREN MEDAILLE voor hengelo's edel
D. v. d. Meijden
2k
JONGENS
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
mannelijke en
vrouwelijke krachten
HET
VERLATEN
EILAND
U bent er direct „voor!"
GEDURENDE 2 JAAR
VOLLE GARANTIE.
GEEN VOORUITBETALING.
GEPLAATST VOOR
NOG GEEN
■k PER WEEK.
59 cm - volautomatisch
Patrimoniumlaan 39
Telefoon 2196
Veenendaal
Zware proeven wezen winnaar aan
W. J. VELDHUIZEN
Fa. Jac. van Schuppen
Textielhandel Turkesteen
Fa. G. J. van de Brink
AKHftAftliKftNTflOB
FBMFUIFN
KOOPT UW DRANKEN
Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI"
PTT
GASTGEZINNEN
POSTINTERNAAT
IDEAALVERF VOOR HOUT EN METAAL
IDEAAL MUURVERF
IDEAALKWAST.
2e kanalenkiezer (UHF-unit) reeds inge
bouwd en derhalve onmiddellijk gereed voor
ontvangst 2e programma.
Een luxueus televisietoestel met 59 cm. beeldbuis, automatische
horizontale en verticale synchronisatie en automatische beeld
breedte en beeldhoogte instelling op de VEILIGSTE, ZEKERSTE
EN VOORDELIGSTE MANIER bij U in huis.
Een toestel, dat nu reeds geheel klaar is voor het 2e programma.
Keus uit donkere (hoogglans gepolitoerde) of lichte (mat teakhouten)
uitvoering.
2 Jaar garantie en geen vooruitbetaling.
Wilt U er meer van weten, wendt U zich geheel vrijblijvend tot....
WMWy
Bij de wereld-olympiade van het bier 1963 werden de leden van de jury geselecteerd uit bierken
ners over de gehele wereld. Het bier moest aan de zwaarste eisen voldoen wat betreft het schuim,
de smaak en het uiterlijk, maar ook de fles en de kwaliteit werden beoordeeld. Evenals de houd
baarheid: het te keuren bier moest twee maanden van tevoren reeds in Keulen aanwezig zijn!
Trots zijn wij op de twee schitterende hoofdprijzen die aan het hengelo's bier werden toegekend.
Prijzen die wij ook beschouwen als een bekroning op de gulle waardering, die al zo vele trouwe
bierkenners ons toevertrouwden...
hengelo s bier
wmmz'im.
SINGER breimachines
SINGER koelkasten
SINGER naaimachines
Vraagt inlichtingen of
folders. Officieel Sin
ger vertegenwoordi
ger:
Wilhelminastraat 53
Veenendaal
TeL 08385-3573
Hiervoor verhuren wij
DE NIEUWSTE
TROUWCOSTUUMS
MET ALLE
TOEBEHOREN
Hoofdstraat 46
DRAGEN
NYLONS
Want Setter Set heeft extra slanke, extra
lange maten, dus voor jonge, ranke benen.
Voor twens normale damesmaten. Sterke
nylons met volmaakte pasvorm in de nieuwe
Safari-kleuren 1.95
Gortstraat 39 Veenendaal
Hoogstraat 26 Veenendaal
Franseweg 80 Eist (U.)
BESPREEKT MET ONS UW FINANCIERING8-
MOEILIJKHEDEN EN UW AAN- EN
VERKOPEN VAN VASTE GOEDEREN
Kerkewijk 110 - Telefoon 0 8385-2252-
3900, Veenendaal.
bij de SPECIAALZAAK met de grootste sortering
Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal
van 16 jaar af met LO of MULO,
die in aanmerking willen komen voor een vaste betrekking
met goede vooruitzichten
bij het Districtspostkantoor te Rotterdam,
kunnen bij aanneming worden geplaatst in
van dezelfde gezindte als waartoe zij zelf behoren.
Deze gastgezinnen (geen beroepspensions) worden aan
bevolen door de jeugdorganisaties, die zich voorts ten
doel stellen ook in andere opzichten haar goede diensten
ten bate van de jongens te verlenen.
Jongens van 16 en 17 jaar kunnen ook op gunstige voor
waarden worden gehuisvest in het onder leiding van de
dienst staande
De jongens vinden hier een prettig en vertrouwd tehuis,
hulp bij de studie en diverse recreatiemogelijkheden.
Het weekend brengen zij bij hun ouders door.
Aan belangstellenden wordt op aanvraag gaarne een folder met
bijzonder heden toegezonden.
Inlichtingen en aanmeldingen bij de afd. Personeelszaken van het
Postdistriitt Rotterdam, Delftseplein 31, Rotterdam-4.
II
Precies de ideale verf, waarmee u straks kunt
pronken. De gemakkelijke moderne verf, die ideaal
uitstrijkt en dekt. Grote bus voor 9-12 m2
r:
Sneldrogende verf op latex-basis. Voor muren,
hout en board. Bij uitstek geschikt voor vochtige
ruimten zoals keuken en badkamer. Flinke bus voor
ca. 4-6 m2 2.25. Grote bus voor ca. 11-13 m2
f.-
Beide verfsoorten zijn goedgekeurd
door de Ned. Ver. van Huisvrouwen.
Vraag de verkoopster om onze
nieuwste gratis verffolder
met practische tips
voor zelf-schilderen.
DOE MÉÉR MET MINDER GELD
Bij Ideaalverf gebruikt
u natuurlijk een
Echt Chinees
varkenshaar, vanaf
so.
58 VESTIGINGEN
/tloalalaaeabaOKtUrtck
FRIBOURG-BEAUREPAIRE-VEEN ENDAAL
VRAAGT VOOR HAAR AFDELING LITHOGRAFIE
In deze afdeling worden onze aluminium bussen ge
decoreerd. De werkzaamheden zullen bestaan uit het
bedienen van off-set druk- en lakmachines, alsmede
het kontroleren en inpakken van de bussen.
Er zal worden gewerkt in 2 ploegendienst. Werktijden
5.0014.00 en 14.0023.00 uur. Hiervoor ontvangt U
17% ploegentoeslag.
KOMT U EENS BIJ ONS INFORMEREN
EN NAAR HET WERK KIJKEN.
ROZENSTRAAT 19 VEENENDAAL
door P. DE VRIES
(34)
Josien lachte even, maar gaf hierop
geen antwoord, toen Kees haar boos
aankeek. Ze stak, op echt Hollandse
manier, even haar tong tegen hem uit
en verliet toen, vrolijk fluitend het
vertrek.
„Ik heb het wel gezegd", merkte
Bream op, „niks als narigheid, als je
vrouwen aan boord brengt."
Kees stoof op. „Denkt u soms, dat
ik dat eigenwijze stuk journaliste aan
boord gesmokkeld heb? Ik had nog
liever. Het zou me een lief ding waard
zijn, als ze op het ogenblik op de Moo-
kerhei zat!"
„Mokerhai?" herhaalde Whiteheaven,
niet begrijpend. „Where's that?'r
„Ver genoeg hier vandaan om geen
last meer van haar te hebben", brieste
Kees, terwijl hij eveneens het vertrek
verliet en de deur met een slag achter
zich dichtwierp.
„Temperamentvolle lui, die Hollan
ders", zei Whiteheaven, terwijl hij een
sigaret opstak. „Overigens, ik mag dat
wel."
De volgende morgen vertrokken
Whiteheaven en Kees, gevolgd door de
drie matrozen, bepakt met een volle
rugzak en natuurlijk bewapend. De an
dere opvarenden waren reeds op en
stonden de expeditie na lp kijken. Jo
sien wuifde met haar zakdoekje, toen
Kees nog even omkeek.
„Dag, Keesje!" riep ze hem plagend
na, „zul je voorzichtig zijn? En breng
je een apie voor me mee?"
„Een apie? Ik zal de lelijkste Mof
voor je meebrengen, die ik in het
kamp kan vinden", antwoordde Kees
nijdig, doch Whiteheaven lachte en
vond het een goeie mop.
„Misschien breng ik jullie morgen
of zo wel een kopje koffie!" riep ze nog,
maar Kees achtte het verstandiger er
niet op te reageren.
Toen de vijf mannen uit het gezicht
verdwenen waren, maakte de geologen
zich klaar voor vertrek. En een half
uur later gingen ook zij dezelfde kant
uit, gevolgd door drie matrozen, die
een klein tweewielig karretje trokken,
waarop de nodige gereedschappen en
instrumenten geladen waren.
Het was nog vroeg in de morgen en
Whiteheaven vond, dat men deze eer
ste uren van de dag zoveel mogelijk
moesten benutten om te vorderen.
„Later op de dag", zei hij, „als het
warmer wordt, kunnen we beter een
paar uur gaan rusten". En de anderen
vonden het uitstekend.
Nog voor het middaguur bereikte
men weer de tweesprong. In de nabij
heid van dit kruispunt werd het bivak
opgeslagen en at men wat van de pro
viand. die meegenomen was. Daarna
zei Whiteheaven, dat men zou rusten
tot drie uur. „Gerekend naar de tijd,
die we er eergisteren over gedaan heb
ben, moeten we binnen anderhalf uur
in het gouddelverskamp zijn. Dat wordt
dan ongeveer half vijf. Als we het met
die lui kunnen vinden, blijven we er
overnachten en gaan morgen weer te
rug."
Men vond het best en nadat een ma
troos de wacht betrok, vielen de an
deren in een verkwikkende middag
slaap.
Tegen drieën vertrok men met frisse
moed en nadat men een uur later het
grote verlaten dorp had bereikt, be
steeg men de berg, die hen nog van
het kamp scheidde.
Ondanks het feit, dat het reeds over
vieren was, brandde de zon onbarm
hartig fel en het zweet gutste de man
nen van het gezicht. Toen men einde
lijk het half verscholen bergplateau
had bereikt, plakten de kleren aan de
lichamen van het transpireren en de
matrozen lieten zich puffend op de
grond vallen.
Doch Kees, die eerst naar beneden
gekeken had, uitte een kreet van schrik.
Zwijgend wees hij omlaag en de an
dere mannen sprongen weer overeind,
nieuwsgierig kijkend in de aangegeven
richting. Het kamp, of wat er van over
was, lag geheel verlaten. De bouwput
was afgebroken en het gat ruwweg
dichtgegooid. Van de twee hutten was
er één finaal verdwenen. De ander
stond nog overeind. Maar van een le
vend wezen was geen spoor meer te
bekennen. En ook de boot was weg.
Kennelijk waren de heren gouddelvers
vertrokken.
Whiteheaven liet een minder nette
uitdrukking zijn mond ontsnappen en
Kees wilde impulsief over de rand van
het plateau naar beneden rennen, doch
de ingenieur hield hem nog net vast.
„Wacht een ogenblik, Van Bergen",
zei hij, zichzelf weer geheel beheer
send, „je kunt nooit weten. Voorzich
tigheid kan nooit kwaad. We gaan sa
men, maar houden onze wapens ge
reed om op alle eventualiteiten voor
bereid te zijn."
Behoedzaam daalde men de steile
heuvel af en na enkele minuten was
men bij de overblijfselen van het kamo
aangeland. Overal zag men in het mulle
zand de afdrukken van laarzen. Maar
toen men het houten gebouwtje dat nog
overeind stond, van binnen bekeek,
bleek het geheel verlaten te zijn. In de
hoek stond een roestig fornuis en voorts
bij het enige raam, dat het bouwsel
rijk was, een ruwe houten tafel, waar
omheen enkele krukjes, eveneens pro
visorisch in elkaar gezet. Het leed geen
twijfel, of de gouddelvers waren ver
trokken.
Voor alle zekerheid zette Whitehea
ven een der matrozen buiten op wacht,
waarna de anderen naar binnen gin
gen.
„Niets bijzonders te ontdekken", zei
Kees, die naar het fornuis gelopen was
en er in keek. Doch de ingenieur, die
bij de tafel stond, riep: „Kees, kijk
eens!"
De aangesprokene draaide zich om en
zag, dat Whiteheaven een vel papier in
de handen hield.
In een paar stappen was Kees bij
hem en zag, dat het een brief was.
„Wat voor taal is dat?" vroeg White
heaven. „Ik kan het niet lezen."
„Dat is Duits", antwoordde Kees, die
even een blik op de beschreven vellen
wierp. „Waaruit dus blijkt, dat ik ge
lijk had, toen ik veronderstelde, dat
het Duitsers waren. Laat mij het eens
lezen."
Kees nam de brief in handen en ging
op zijn gemak zitten op een der kruk
jes. De anderen plaatsten zich om hem
heen en nadat hij langzaam een passage
in het Duits gelezen had, vertaalde hij,
zo goed en kwaad als het ging het ge-
lezene in het Engels. Er stond:
„Mijne heren,
Juist op tijd hebben we er lucht van
gekregen, dat er pottekijkers op ons
eiland waren. Wanneer u soms gedacht
hebt, dat wij niet waakzaam bleven
ondanks onze werkzaamheden, dan had
u het mis. Maar u bent toch te laat.
We zijn juist klaar en al zoudt u onze
put openen, u zult niet veel meer vin
den.
Wat we gevonden hebben, namen
we natuurlijk mee en dat is ruim
schoots voldoende voor ons, om ergens
in de wereld een nieuw leven te be
ginnen. Hetgeen we dan ook gaan doen,
want we waren nimmer van plan ons
gehele verdere leven op een verlaten,
nagenoeg onbekend eiland te blijven.
Een onzer mannen heeft een paar
dagen geleden uw mooie schip in de
baai ontdekt. En bij die gelegenheid
heeft hij een gesprek afgeluisterd, dat
twee uwer mensen op het dek voer
den. Het was in de avond en onze ka
meraad had zich goed verborgen, zodat
hij van boord af niet zichtbaar was.
We willen daarom wel het een en an
der vertellen over onze aanwezigheid,
temeer, omdat het u toch onmogelijk
zal zijn ons te achterhalen.
Toen in 1945 Duitsland noodgedwon
gen moest capituleren, bevonden wij
ons in Noorwegen. En gangezien we
ruimschoots voldoende brandstof aan
boord hadden van onze onderzeeërs,
besloten we een poging te wagen om
ver weg te gaan. Dat is ons ten dele
gelukt. Gedurende vrijwel de gehele
reis zijn wij achtervolgd en wij waren
de enigen, die er in slaagden aan de
jacht te ontkomen. Van onze andere
kameraden hebben we nooit meer iets
gehoord, zodat we moeten aannemen,
dat ze ten onder gegaan zijn.
In de zomer van 1945 arriveerden
we bij een klein eiland, dat we echter
niet dicht genoeg konden naderen, om
dat er koraalriffen waren. Deze hebben
we met onze laatste torpedo's stuk ge
schoten en zodoende kwamen we op
dat eiland. Daar hebben we allereerst
een verblijf voor ons gemaakt en later
een boot. Uit onze onderzeeër demon
teerden we een motor en daar wij een
paar werktuigkundigen bij ons hadden,
kostte het niet veel moeite een kleinere
motor in elkaar te zetten.
Deze werd in de nieuwe boot ge
bouwd en zo voeren we met een lading
vruchten, die we geplukt hadden en
vis, door ons gevangen, naar een na
burig eiland, waar wel mensen woon
den.
(wordt vervolgd)
