Veenendaal vocht vergeefs tegen technisch
knap spelend Zeist
ARAM
vorst
van
Suprania
VOETBAL(EIGEN) AARDIGHEDEN
Merino's aan de top van eerste klasse
V.R.C. in veiligheid na 3-2 overwinning
op Sparta
De
Panter greep overwinning op Sova en kan
degradatie nog ontgaan
In de Kalahari woestijn wordt gevist
TWEEDE BLAD „DE VALLEI"
WOENSDAG 8 MEI 1963
Nr. 37
Defensie foil teil oorzaak van 3-2 nederlaag
Twee misgrepen na rust
DOVO kwam na rust pas op
toeren tegen CSCA 1-1
4-1 WINST OP CHEFANA
Gehavend GVVV kansloos
tegen Heerjansdam 4-0
GVVV trok met een wel zeer ver
zwakt elftal (vijf invallers) naar het
Zuid-Hollandse Heerjansdam en was
eigenlijk by voorbaat al een verloren
elftal want de thuisclub is een sterke
ploeg, die vooral in eigen huis heel wat
mans is.
Rhenus maakte in laatste
minuut gelijk
R.K. Unitas verloor
onfortuinlijk van Dorestad 3-2
Oranje Wit-Austerlitz 4-7
Kulan kraakte Veense Boys
met 7-0
Musketiers ziet
kampioenskansje in rook
opgaan
„Geboortekaartje" vooraf
IN EIGEN DOEL in vier wedstrijden van het afgelopen
weekend werd de bal in eigen doel geschoten. Bij VRC-Sparta gebeurde
dat door spil Rebergen; bij Zeist-Veenendaal raakte spil Gerritsen zijn
eigen doelnet; bij Dorestad-Unitas maakte Heynen een eigen goal en bij
DVSA tegen Scherpenzeel schoten de Scherpenzelers zelfs tweemaal langs
eigen keeper.
EEN VOL DOZIJN oe doelman van Scherpenzeel moest
zondag in Amerongen niet minder dan twaalf maal de gang naar het net
maken. Voor rust al negen maal. Hij had een volslagen off-day, want
minstens een half dozijn treffers waren niet onhoudbaarDe aspiran
ten van Advendo maakten het nog bonter. Zij schoten achttien maal in
een Scherpenzeels doel, dat van de Valleivogels-aspiranten. Ergoder
tig goals tezamen tegen Scherpenzeel.
STRAFFEN Blijkens „Sportleven" zijn twee leden van Kulan
behoorlijke straffen opgelegd. J. van Hall werd geschorst tot 26-4-1964
en bovendien het recht ontzegd het terrein van Kulan te betreden ge
durende die periode. Voor J. A. Hensen geldt dat hij geschorst is tot 1 juli
a.s. en ook tot 1 juli het terrein ontzegd is. Dit zijn door de bond over
genomen verenigingsstraffen.
FLUITJE In de wedstrijd Zeist-Veenendaal floot de scheids
rechter vlak na het begin. Oorzaakverwarring bij de spelers omdat
een jonge Zeist-supporter op de tribune eveneens ging fluiten. De jongen
moest de fluit opbergen
OUDE LIEFDE Bertus Kroesbergen, de laatste twee jaar spe
ler bij GVVV, heeft weer aansluiting gevraagd bij zijn oude club Dovo.
Vanaf zijn tiende jaar was Kroesbergen een Dovo-lid. Na twee jaren dus
terug op het oude nest
GEEN DADEN, WEL WOORDEN De halfspeler van het
Ned. Zaterdagelftal, Gerrit Kerkdijk, bleek in de wedstrijd VRC-Sparta
een praterige voetballer. Welgeteld gaf hij achttien maal een aanwijzing
of terechtwijzing. Wel woorden maar geen daden, want Kerkdijk ver
mocht geen goal te maken, hoewel hij met zijn elftal sterk naar voren
trok in de eindfase.
Groot feest voor Bosjesmannen
Veenendaal heeft zich zondag op de Koeburg te
Zeist wel fel geweerd om de kostbare punten te
vergaren, maar moesten desondanks een 3-2 ne
derlaag toestaan. Zeist kreeg talrijke kansen
waarmee de voorwaartsen echter slordig om
sprongen. Defensiefouten bij Veenendaal hielpen
de thuisclub en zo kwamen er drie goals tot stand.
W. Derksen liet tweemaal het Zeister net trillen.
Zeist trok al direct ten aanval. Meest
over de linkervleugel waar D. Bouman-
en Chr. Bouman hun sporen trokken
door de Veenendaalse verdediging, die
niet al te stevig in haar schoenen stond
deze middag. Na enkele felle schoten van
Prent en Bouman week het gevaar en
na 9 minuten een verrassende aanval van
Veenendaal. Wim Derksen ontving de
bal op de zestienmeterlijn, draaide zich
vliegensvlug om en knalde op het doel.
De bal raakte de onderkant van de dek-
lat en sprong terug. De scheidsrechter
constateerde echter dat de bal de doellijn
had gepasseerd en zo leidde Veenendaal
met 0-1.
Weer een serie Zeister aanvallen, zeer
goed opgebouwd vanuit het middenveld,
waar de beste speler uit het Zeister-
elftal de rechtshalf Flantua maar steeds
zijn voorhoede stuwde.
Een venijnige inzet van Chr. Bouman
werd door J. Overeem van de doellijn
getrapt, anders was Zeist al op gelijke
hoogte geweest. Toen dezelfde Bouman
oog in oog kwam met keeper v. d. Wey-
den schoot hij recht tegen de Veenen
daalse goalie op. Een kogel van binnen-
speler Prent beukte tegen de lat, een
vrije trap bracht verwarring bij Veenen
daal teweeg.
Zeist dus sterk in het offensief, maar
nog steeds keken de paars-witten tegen
die 0-1 stand op. Pas in de allerlaatste
minuut van de eerste helft kreeg Zeist de
gelijkmaker, die gezien het spelbeeld al
leszins verdiend te noemen was. Links
buiten D. Bouman knalde de bal voor
het doel, een heftige scrimmage voor
het doel van Veenendaal. Twee spelers
misten, maar niet de toegelopen Chr.
Bouman, die de bal een laatste tikje kon
geven. Ruststand 1-1 derhalve.
In de eerste zes minuten na rust viel
voor Veenendaal de slag. Zeist belust op
winst beukte erop los. De gevaarlijke
Chr. Bouman was op links bezig aan een
ren op z'n eentje. Kwam Overeem voor
bij, moest Konings passeren. Waarom
trok Konings steeds verder terug naar
zijn doelgebied? Bouman liep haastig
door en ook C. Gerritsen kon de Zeiste-
naar niet stuiten. Het schot vlak langs
de paal was prachtig, maar bij de voor
bereiding ontmoette de Zeistenaar te
weinig weerstand. Na drie minuten 2-1
voor Zeist.
Drie minuten later nog een ongeluks
moment. Spil Gerritsen, ditmaal minder
rustig dan normaal, werd door Olthof
Dovo had in de laatste thuiswedstrijd
tegen CSCA uit Amstelveen haar beste
spel tot de tweede helft beicaard. Voor
rust speelden de gasten een behoorlijk
tempo en moest Dovo toestaan dat zij
soms een klein overwicht ontwikkelden.
Na rust echter beheerste Dovo het spel
en was de keeper uit Amstelveen niet
in zo'n blakende vorm geweest dan zou
CSCA met een kleine nederlaag naar
de voorstad van Amsterdam zijn terug
gekeerd. Nu bleef het bij een 1-1 gelijk
spel.
De gasten namen in de 25e minuut
de leiding door hun aanvalsleider Fop-
ma. Na een gelijkopgaande strijd, met
CSCA een tikje sneller, kon Dovo tien
minuten voor rust de stand gelijk ma
ken. De kleine Jan van Manen schoot
de bal in het doel, maar de scheids
rechter had gefloten voor strafschop
wegens hands. Natuurlijk wist half-
speler B. v. d. Pol op zijn eigen wijze
de penalty in een doelpunt om te zet
ten (1-1).
Na rust was Dovo duidelijk de beste
ploeg. CSCA was kennelijk uitgestreden
en daarvan kon Dovo profiteren om met
snel en open spel het doel der gasten
te belagen. In deze periode wist de doel
man van CSCA soms op wonderbaar
lijke en frappante wijze zijn doel voor
doorboring te behoeden. Zijn stijl en in
grijpen stempelden hem tot een keeper
van goede klasse. Intussen kon Dovo er
dus geen winst uit slepen, hetgeen ech
ter ook onbelangrijk zou zijn geweest,
want zaterdag werd bekend dat Noord-
wijk het kampioenschap had behaald
door een zege op NDSM.
De stand in 2 A
Noordwijk 21 32
Dovo 21 27
Huizen 21 25
NDSM 19 24
Quick Boys 20 23
IJsselmeervogels19 22
Kozakken Boys 19 20
's-Gravenz. S.V19 19
CSCA 20 19
ZCFC 19 11
Ter Leede 18 8
Rijnburgse Boys 20 6
op de huid gezeten en wilde terugspelen
op v. d. Weyden, die op de onverwachte
manoeuvre niet bedacht was en zo schoot
de bal door naar het eigen net. Een
gruwelijk misverstand dat Zeist echter
op rozen zette, 3-1.
Fel en verbeten zocht Veenendaal naar
gaten in de Zeistverdediging. Spil Jan
van Delft en de zijnen waren echter ge
routineerde struikelblokken en het was
zeer moeilijk om die hechte veste te
doorbreken. Na een goede aanval van
Veenendaal op links kwam er dan toch
weer een doelpunt dat de spanning ver
hoogde. Linksbuiten C. Hensen gaf goed
door naar Derksen, die met een droge
knal het doel van Zeist doorboorde, 3-2.
Nog 23 minuten waren er te spelen.
Veenendaal wilde de gelijkmaker eruit
persen, met man en macht probeerde
men Zeist te laten wankelen. Een en
kele tegenaanval van Zeist betekende
eveneens gevaar en onder behoorlijke
spanning verstreken de laatste minuten,
zonder echter verandering in de stand
te brengen.
Jammer voor Veenendaal, dat nu toch
weer echt moet uitkijken want men heeft
feitelijk alleen nog CDN onder zich als
men Woerden even niet meerekent, daar
er twee clubs degraderen. Enfin, Vee
nendaal er komen nog zes wedstrijden,
daarin kunnen toch wel een puntje of
vier vijf worden veroverd? De stand na
zondag werd:
BVC 17-23
HMS 18-23
Holland 17-22
Ultrajectum 17-19
Hercules 18-19
Vriendenschaar 17-18
Saestum 17-18
Zeist 17-15
Veenendaal 16-13
JSV 16-13
CDN 17-12
Woerden 17-9
Pas na de rust gelukte het Merino's om Chefana uit Naarden een 4-1
nederlaag toe te brengen. Daar leider VVOP onverwacht voor de
tweede maal verloor, zijn de Merino's thans wel op fluweel gekomen.
Zij bezetten de eerste plaats, met kansen op een kampioenschap dat
a.s. zaterdag haar beslissing tegemoet gaat als de Merino's in Voort
huizen tegen VVOP in het strijdperk gaan treden-
Tegen Chefana speelde Merino's voor
de rust niet zo vlot. Na rust speelde Me
rino's stukken beter. Overigens leidde
Merino's al na twee minuten toen de
Naardense doelman een schot van T. v.
d. Berg verkeerd beoordeelde en finaai
misgreep, 1-0. Tien minuten later wist
Chefana op gelijke hoogte te komen na
dat de bal tweemaal ingeschoten was,
kwam het leer bij de middenvoor, die
keihard inschoot, 1-1.
Merino's begon aan een fel offensief
dat in de 25ste minuut werd beloond met
een fraai doelpunt van de produktieve
rechtsbuiten K. v. 't Voort, die een voor
zet van P. v. d. Bovenkamp knap af
rondde, 2-1. Chefana kwam goed terug
Dat ondervond dus GWV zaterdag
aan den lijve. Met invallers voor resp.
back Diepeveen, spil v. d. Kraats (voor
herhalingsoefeningen in Engeland); v. d.
Bovenkamp; Limburg en Kloot was dit
GVVV te zwak voor het goed spelende
Heerjansdam. Voor de rust had de
thuisclub al twee gaten geschoten in de
GVVV defensie en leidde toen al met
2-0. De vraag was feitelijk hoe groot
de cijfers zouden worden. Het werd
tenslotte 4-0 voor de thuisclub, die dus
een vrij gemakkelijke middag had.
Inmiddels werd de stand in de 2e klas
se B:
en weer was het de fel doorzettende mid-
voor die doorbrak, maar door goed uit
lopen van keeper Blankespoor bereikte
hij er niets mee. Wel kregen Merino's
ook kansen maar verder dan een schot
op de lat van Kees Sukkel en een kopbal
tegen de paal van zijn broer Kobi kwam
het niet.
Na rust was Merino's beslist de betere
ploeg, maar het duurde toch nog 25 mi
nuten voor Piet v. d. Bovenkamp een
voorzet van rechtsbuiten van 't Voort
ineens inkogelde, 3-1. Tien minuten voor
het einde wist T. v. d. Berg, overigens
constant door twee verdedigers bewaakt,
door te breken en in combinatie met v.
d. Bovenkamp wist de laatste via de
paal te scoren, 4-1. En nu maar VVOP
tegemoet met hetzelfde spel en enthou
siasme. De stand in de eerste klasse:
Merino's 16-25
VVOP 15-24
YFC 15-21
Posta 16-19
Hierden 16-18
NSC 16-17
Montfoort 16-16
Oranje Leeuwen 14-10
WJ 15-9
Chefana 15- 7
Maarssen 16- 4
De wedstryd Rhenus-Wijk by Duur
stede, zondagmiddag op Candia ge
speeld, is eigenlyk een weinig spannen
de vertoning geworden. Wellicht geloof
den beide ploegen het wel, omdat de
kampioen in de afdeling (Utrecht) al be
kend is. Hoe het ook zij, het duurde
tot ongeveer vyf minuten vóór rust,
voordat er enige opleving kwam, door
dat de 16-jarige linksbinnen van Wijk
by Duurstede, Nic. Hardeman, uit een
schermutseling schuin voor het Rhenus-
doel, met een keurige omhaal totaal
onverwachts zijn ploeg de leiding be
zorgde. 0-1.
Vijf minuten daarvoor hadden de
Wijksen al tegen de paal geknald. Nog
net vóór rust probeerde Rhenus gelijk
te maken, na een mooie soloren langs
de lijn van de vleugelspeler Tonny van
Lienden. Hij werkte keurig af met een
mooie voorzet, doch de aanstormende
Jan Nellestijn kreeg geen kans om te
doelpunten.
Na de thee was het spelbeeld al niet
anders. Een slordig en slecht plaatsend
Rhenus met een technisch beter Wijk,
doch weinig elan en niet de lust om nu
eens echt voetbal te gaan spelen. Na
een half uur kreeg middenvoor Ten
Braak van de gastheren een vrije trap
te nemen even buiten het strafschop
gebied. De „muur" kwam echter té
vroeg in beweging en nog vóórdat de
bal in het net van Wijk lag floot de
scheidsrechter al af. De vrije trap moest
(terecht) over worden genomen en re
sulteerde ditmaal in een trap tegen de
doellat. Eerst in de laatste minuut van
de wedstrijd wist Tonny van Lienden
uit een corner de stand op 1-1 te bren
gen.
Spakenburg
18
29
Zwart Wit '28
16
23
Heerjansdam
17
19
Apeldoorn
16
18
WHC
17
18
sss
17
17
GVVV
17
16
Hoogvliet
16
13
Zuidvogels
18
13
SDCP
17
12
VVOG
19
10
RK Unitas had zondag in Wijk bij
Duurstede weinig geluk tegen het fel
spelende Dorestad. Een ongelukkige
strafschop, een treffer in eigen doel en
een naar buitenspel riekend doelpunt
waren de oorzaken dat Unitas met een
3-2 nederlaag, vrij onverdiend overi
gens, moest terugkeren.
De scheidsrechter zag bij een aange
schoten handsbal van Drost, die op de
grond lag aanleiding tot een strafschop
die Dorestad benutte (1-0). Uit omstre
den buitenspelpositie maakte de links
binnen Van Wijk er zelfs 2-0 van. Door
Romeyn liep Unitas in tot 2-1, maar
toen de achterspeler Heynen in ver
drukking kwam raakte hij zijn eigen
doel en het stond 3-1 voor Dorestad.
Slechts eenmaal kon Unitas nog terug
komen en zo de eindstand op 3-2 bren
gen, hoewel de Veenendalers gedurende
de gehele wedstrijd het beste van het
spel hadden.
De stand werd nu:
DVSA 14 27
Maluku Muda 13 20
Austerlitz 14 18
RK Unitas....14 17
Scherpenzeel 14 13
Renswoude 15 13
Dorestad 12 12
Achterveld 14 10
Oranje Wit14 7
HDS14 1
VRC heeft zaterdag de kans gegrepen en Sparta Enschede met een 3-2 nederlaag
naar de textielstad teruggestuurd. Het is overigens opmerkelijk dat dit Sparta, met
individueel sterke spelers zo laag geklasseerd staat, ja zelfs in degradatiegevaar
verkeerd. Zagen we vorige week de leider Voorwaarts en thans het laag geplaatste
Sparta dan valt de waardebepaling beslist naar de kant van Sparta toe. Gerrit Kerk
dijk, de internationale zaterdagspeler, stond linkshalf en ontpopte zich als een zeer
technische speler. In het geheel werd het spel by Sparta echter iets te kort ge
houden en mankeerde er wat aan het doorzettingsvermogen. Bij VRC was dat an
ders. T»Iet enthousiasme hebben de VRC'ers zich geweerd en er de winst uitgesleept.
Overigens zag het er in het begin voor
VRC niet zo rooskleurig uit. Reeds in de
tweede minuut stond Sparta op 1-0 toen
een snelle aanval de bal bij rechtsbuiten
Jagt bracht, die wellicht in buitenspel
positie stond, maar daar de bal door een
VRC'er was geraakt, dit buitenspel was
opgeheven. Scheidsrechter Satter gaf dan
ook doelpunt, 0-1.
Na 8 minuten al weer gelijk door een
goed schot van de linksbinnen R. van
Engelenburg, die voor de eerste maal in
de voorhoede stond bij VRC, na lange
tijd als stopperspil te hebben gespeeld.
Na deze 1-1 stand trok VRC sterk ten
aanval. Kansen ontstonden en Sparta
kwam in het nauw. Keeper Ten Donke
laar kon echter zijn doel schoonhouden
al moest hij tweemaal scherp in actie
komen bij schoten van Hartog en Enge
lenburg.
Dit VRC offensief had normaal gespro
ken een voorsprong moeten betekenen.
Het tegendeel gebeurde want vijf minu
ten voor de rust had Sparta weer een
bal over de achterhoede gelepeld, ty
pische spelwijze van de Spartanen. Spil
Rebergen van VRC wilde terugspelen op
zijn doelman maar deze was er niet zo
snel op bedacht en hard en hoog zeilde
de bal in eigen doel, 1-2.
Na rust wilde VRC al direct de achter
stand wegwerken. Kerkdijk was echter
al koppend meestal de hindernis. Drie
maal kwam VRC dicht bij een treffer.
In de 14de minuut wist midvoor Hartog
stevig door te zetten toen Donkelaar de
bal niet klcmvast had en zo gleed dé bal
het Enschedese doel in, gelijk 2-2.
VRC bleef stevig aandringen, zelfs
back L. Rebergen trok naar voren. In de
20ste minuut kwam de voorsprong van
VRC tot stand. Een vrije trap werd goed
genomen en rechtsbuiten Hasselaar
sprintte erop. Ook weer even een ge
dachte aan buitenspel, maar spil De
Jong had de bal aan Hasselaar gegeven
en zo was de goal die de VRC'er scoorde
glaszuiver en het stond 3-2.
Sparta, bezield met de alles of niets-
gedachte trok nu naar het VRC-doelge-
bied. Gerrit Kerkdijk mee met zijn aan
val. Het lukte Sparta echter niet het
doel te vinden. Men moest echter goed
letten op de activiteiten van Kerkdijk en
zijn listigheden. Bij een vrije trap kort
voor het einde mikte hij de bal zo ver
raderlijk over de opgestelde VRC-muur
dat velen hun hart vasthielden. Keeper
van Wakeren kon het effectvolle schot
juist bij de paal stoppen.
Het bleef dus 3-2 en hiermee is VRC
in veilige haven beland met 13 punten
uit 17 wedstrijden. Er rest nu nog een uit
wedstrijd tegen Nunspeet. Om de degra
datie gaat de strijd thans tussen Sparta
en DOS.
Over de afgelopen zondag achter de
„Sparren" gespeelde wedstrijd valt niet
veel goeds te vertellen. Het was een
zeer matige vertoning, waarin sommige
spelers het met de sportiviteit niet zo
erg nauw namen. Een verschijnsel dat
door een bijzonder lankmoedig optre
dende scheidsrechter niet de kop werd
ingedrukt.
Oranje Wit nam direkt uit de aftrap
de leiding, maar het had niet de kracht
door te drukken. Een overwinning die
voor het grijpen lag, werd teniet ge
daan doordat enkele spelers het wel ge
loofden. Zo kon Austerlitz gemakkelijk
naar een 4-2 voorsprong in de rust uit
lopen.
Na rust werd de voorsprong nog ver
groot, enkele spelers van Oranje Wit
vonden het namelijk belangrijker de
tegenstander te „spelen" in plaats van
de bal.
Oranje Wit kwam even terug tot 6-4,
vooral toen de goedspelende linksbui
ten Van Burken, die eerst weinig in het
spel betrokken werd, van meer ballen
werd voorzien, begonnen de Elstenaren
wat meer druk op hun tegenstanders uit
te oefenen, maar toen de stand 7-4 werd
was ook dit weer voorbij en het pleit
beslecht.
De toeschouwers by deze wedstrijd
hebben zich verbaasd afgevraagd hoe het
mogelijk is geweest dat Valleivogels vo
rige weck van dit zwakke Veense Boys
slechts met 1-0 heeft kunnen winnen.
Won Kulan de uitwedstrijd destijds met
4-0, nu namen zy met 7-0 genoegen, hoe
wel de dubbele cyfers zeker tot de mo
gelijkheden behoorden.
Reeds direkt na de start nam Kulan
het heft in handen en reeds na 5 minu
ten was een pas van V. Leeuwen voor
Faber voldoende om met een strak schot
1-0 te scoren. De ene kans na de an
dere werd de Kulan-voorhoede geboden
maar voorlopig wist keeper Ruitenbeek
van geen wijken.
Na een kwartier probeerden de Boys
wat in de aanval te komen maar verder
dan het strafschopgebied kwamen zij niet.
In de 20e minuut noteerden we 2-0 toen
Faber de bal naar Henzen plaatste die
zijn tegenstander rustig passeerde en in
schoot. De invallers bij Kulan J. v. Ma
nen en v. d. Hurk pasten zich vlug aan
en het was v. d. Hurk die na 30 minuten
Henzen de bal toespeelde, deze wandel
de op zijn gemak door de Boys verdedi
ging en liet Ruitenbeek vissen, 3-0.
Net voor de thee volgde nog een mooie
aanval over links tussen Diteweg en v.
Hall welke door de laatste met een mooi
schot werd besloten. Ruitenbeek wist
echter een doelpunt te voorkomen.
Het eerste wapenfeit na de rust kwam
van Faber die rakelings naast schoot. Na
tien minuten ging Henzen er weer eens
van door en bracht na de nodige tegen
standers gepasseerd te hebben de stand
op 4-0. Vijf minuten later stond het
reeds 5-0 toen Faber met een magnifiek
schot vanaf de 16 meter lijn raak schoot.
Nadat Faber in buitenspelpositie nog
eens raak geschoten had liet Kulan de
teugels wat vieren. Maar al het dappere
gezwoeg van de gasten bleef zonder re
sultaat. Keeper Schoeman kreeg alleen
maar terugspeelballen te verwerken.
Na 35 minuten ging de thuisclub er
weer iets aan doen en al vlug scoorde
v. d. Bovenkamp 6-0. Een laatste po
ging van de gasten om althans de eer
te redden bracht wel succes maar aan de
andere kant. Hun aanval werd door
Vlaanderen onderbroken, een lange pass
naar v. Hal volgde en deze wist met een
beheerst doelpunt de eindstand op 7-0 te
brengen. Rest ons nog te vermelden dat
de bondsscheidsrechter eerst na rust ar
riveerde, waardoor de leiding van deze
wedstrijd in handen was van V. Hall. De
stand in deze afdeling is nu:
Valleivogels 12-22
Kulan 12-19
Rood Wit 12-17
Hulshorst 12-16
Tersch. Boys 12-9
Stroe 13- 9
Veense Boys 9- 2
EFC '58 12-0
Over de 20 minuten voor afloop ge
staakte wedstrijd Kulan-Valleivogels
(stand 0-0) is nog geen beslissing geno
men. De uitslag van deze wedstrijd is niet
in deze stand verwerkt!
51 Het hoogoplaaiende kampvuur, dat Agua heeft
aangelegd om er de jachtbuit in te braden, dient
die nacht slechts om de wilde dieren op een veilige
afstand te houden. Maar allen zijn verheugd, dat
Aram zijn avontuur met de olifant heelhuids over
leefd heeft en na een maaltijd van de veelsoortige
vruchten, die het bos oplevert, begeven zij zich ter
ruste. De volgende dag wordt de kanotocht voort
gezet, totdat, tegen de middag een grote waterval
hen de doorvaart verspert. De kano's worden aan
land getrokken en Aram laat Juan, de gids bij zich
komen. „We zullen te voet verder moeten," zegt
Juan stroef, „achter deze rotsen ligt een stuk woes-
tijngrond, een daarachter, nog een dag gaans, ligt
het paleis van Saladin." De oude Totama strompelt
op Aram toe. „Mij te oud en zwak om rotsen te be
klimmen en woestijn te doortrekken," zegt hij ern
stig. „Totama en zijn roeiers hier blijven wachten
tot grote blanke man met Niora terugkeert."
(Wordt vervolgd)
Verdiende overwinning van SDVB
Elf zeer verheugde en elf teleurge
stelde voetballers verlieten zaterdag
middag het voetbalveld van de voetbal
vereniging Musketiers. Bij de eerste
was de blijdschap van lange duur, bij
de laatste maakte de teleurstelling snel
plaats voor sportieve waardering voor
de betere spelkwaliteiten van hun tegen
standers.
Dat alles gebeurde na het laatste
fluitsignaal van de scheidsrechter in de
wedstrijd Musketiers-SDVB. Een wed
strijd waarin het voor beide ploegen
was erop of er onder. De Barnevelders
hadden voldoende aan een gelijk snel
om zich kampioen te noemen en Muske
tiers moest winnen, wilden de Eiste-
naren nog een kans op de bovenste
plaats behouden. Musketiers heeft de
kans verspeeld, want het werd een
zeer verdiende overwinning voor de
Barnevelders, die op alle fronten beter
speelden. Ze hadden een behoorlijke
techniek, pasten zich veel beter aan
het gladde veld aan en daarbij hadden
ze nog de juiste mentale instelling om
te vechten voor iedere meter grond, iets
waarin sommige Musketiers-spelers nog
wel eens te kort kwamen.
In de eerste helft ging de strijd tame
lijk gelijk op, wat de ruststand (1-1)
duidelijk 'aangeeft.
Na rust werd het al spoedig 3-1 voor
de Barnevelders en waren zij vrijwel
zeker van een overwinning. Musketiers
kon nauwelijks meer gevaarlijk worden.
Het zag er soms zelfs zeer duister voor
de Elstenaren uit, maar door nonchalnce
en het vele buitenspel staan van de
Barneveldse spelers werden vele mooie
kansen onbenut gelaten. Toen Muske
tiers ook nog met tien man moest spe
len, doordat De Vries uit het veld ge
stuurd werd door de scheidsrechter,
was het een uitgemaakte zaak wie zich
kampioen mocht noemen. Dat het zelfs
nog 4-1 werd, was alleen maar het ver
diende loon voor de goede Barneveldse
ploeg, die aan het eind van de wedstrijd
stralend de hulde van een grote schare
supporters in ontvangst mocht nemen.
In Ouwehands Dierenpark kreeg een
wolvenechtpaar gezinsuitbreiding met
een tweeling. Op zichzelf beschouwd is
dit de natuurlijkste zaak van de wereld.
Maar dat de oppassers al twee dagen
vóór deze geboorte een „geboorte-aan
kondiging" kregen, is wel een bijzonder
heid.
Voor dat „geboortekaartje"-vooraf
zorgde de toekomstige vader. Het is na
melijk bij deze dieren de gewoonte, dat
de vader voedsel gaat reserveren of ei
genlijk produceren voor de kleintjes. Na
de maaltijd braakt hij kleine en goed ver
teerbare vleesresten uit, die hij bij het
nest deponeert.
De mannetjeswolf in Ouwehands
Dierenpark deed dit al twee dagen voor
dat de kleintjes op de wereld waren en
dit was het onomstotelijk sein voor de
oppassers dat de ooievaar niet lang meer
op zich zou laten wachten. En één van
die wonderlijke natuurverschijnselen
kwam ook hier weer uit. Prompt twee
maal vier en twintig uur later werden de
twee wolfjes geboren!
SVP trok zaterdag naar Amersfoort met de wetenschap dat verlies in de wedstryd
tegen Sova een besliste degradatie zou betekenen. Door een 2-0 overwinning te be
halen zijn de Panterspelers nu gelijk gekomen met Sova en zal er nog volop strijd
zyn tussen deze twee clubs, voor wie de slag zal vallen.
Het was aan de Panterploeg behoorlijk
merkbaar dat de strijd van belang was.
Hypernerveus betraden sommige SVP-
spelers het sportpark. Er moest eerst nog
bijna drie kwartier gewacht worden op
de scheidsrechter, hetgeen de zenuwen
niet tot rust bracht. Toen de arbiter ver
scheen kon de strijd beginnen.
De thuisclub begon met een offensief
dat ook scoringskansen inhield. Tot
tweemaal toe moest een verdediger van
SVP de bal van de doellijn trappen. De
SVP defensie, die wist dat het erom ging,
kon maar niet rustig worden en Sova
begreep dat.
Pas na een kwartier werden die ze
nuwen afgeschud want met een mooie
uitval op rechts had niet Sova, maar
Panter de score geopend. Er kwam uit
die aanval een corner, Bolderman kopte
voor de voeten van de meegelopen links
half van Kooten en onhoudbaar ver
dween de bal in het net, 0-1.
Moreel gesteund door deze openings
treffer klopte alles nu beter bij SVP. De
achterhoede hield het hoofd nu koel en
vooral stopper Sas domineerde als cen
trale verdediger. Ook aanvallend kwam
Panter tot aardig spel. De rechtervleu
gel Pol-Bolderman was voortdurend in
actie om het Sova doel te belagen. De
ballen door hpt centrum werden meest
een prooi voor de lange Amersfoortse
spil. Met een o-l ruststand was alles nog
mogelijk en konden echte Pantervrienden
nog geen daverende optimistische gelui
den laten horen.
Zeer enthousiast kwam SVP ook na
rust naar voren. De meer bejaarde
spelers van Sova hadden niet altijd een
antwoord op het hogere tempo. Toen
SVP na 20 minuten op 0-Z kwam was
Sova feitelijk een geslagen ploeg. Mid
voor A. Pol rende tussen twee Amers-
foorters naar het doel. Hij schoot on
verwacht en onberispelijk in. Panter
drukte nog even door maar Van Wijk
schoot tegen de lat.
Vijf minuten lang probeerde Sova ver
woed het spel te verleggen en zette een
offensiefje in. Pantre hield echter ver
beten stand en kwam in de laatste tien
minuten zelf weer aan het woord. Een
listige hakbal van A. Pol kwam nog in
het doel, maar werd afgekeurd wegens
buitenspel. Eindstand 0-2. De stand on
deraan werd nu:
SVP
SOVA
16-7
16-7
xxx
xxx
xxx
xxx
xxx
xxx
TOT SLOT Voetbalvrienden, veel plezier vanavond bij uw TV-toestel.
De Kalahari is Zuid-Afrika's grootste woestyn, en zover mensenheugenis strekt
gebeurt het maar eenmaal in 30 jaar dat men in deze grote zandmassa. die onge
veer 950 km2 meet, plassen water kan zien staan. Voor de eerste maal in bijna 30
jaar is dit vroeg dit jaar in de Kalahari gebeurd en hoewel dit misschien voor
'n Europeaan vreemd klinkt, hebben deze regens het leven van de woestijn weer
met 30 jaar verlengd. Voor een groot gedeelte hangt het leven in de Kalahari af
van regen die niet in zijn eigen gebied valt, maar wel in Zuid-West Afrika. Dit
water wordt dan door verscheidene rivieren, zoals de Molopo, naar de woestyn
gebracht. Vroeg in dit jaar begonnen wijdverspreide regens in Zuid-West-Afrika
te vallen, en de dappere en geharde boeren van de Kalahari wachtten met span
ning af of het de rivieren genoeg zou laten zwellen, zodat de stroom hun boerde
rijen zou bereiken.
Rivieren zoals de Molopo zijn sedert
de laatste grote regens van 1934 droog
geweest, en worden als wegen gebruikt.
Maar na een korte tijd kwamen berich
ten dat de Molopo verder stroomopwaarts
niet meer te berijden viel.
Kort daarna kwam een vloedgolf met
de rivieren af en binnen korte tijd ont
stonden er grote meren dwars door de
wosetijn. Veel boeren waren van de
buitenwereld afgesloten.
In de kleine kerk van Ashkam, in het
hart van de woestijn, kwamen velen bij
elkaar om dank te zeggen voor de bij
zondere zegen, die hun woestijn ontvan
gen had.
Genoeg reden voor deze blijdschap was
er. Want landbouwers in de Kalahari
krijgen al hun water van onder de grond,
door middel van pompen. En het water
dat in 1934 wegzakte in de grond was
zowat op. Veel boorgaten leverden niet
meer dan wat zwarte modder vanuit hon
derden meters onder de grond, waar een
kleilaag het regenwater vasthoudt.
De regens in Zuid-West-Afrika bete
kenen nu, in 1963, dat miljoenen kubieke
meters water weer onder de grond ver
dwijnen, en over een tijdperk van 30 jaar
weer opgepompt kunnen worden.
Dit jaar weten de Kalahari-boeren dus
dat ze de volgende 20 jaar tenminste
voorspoedig zullen zijn. Een paar jaar
lang zullen ze het fijnste koren in Afri
ka kunnen verbouwen. Hun boerderijen
zullen getooid zijn met vers fruit in de
bongerds, groente in de tuinen en een
weelderige massa bloemen om hun hui
zen.
,n Ongelooflijke hobby pakt hen nu
zelfs beet - vissen. In het midden van
de grote zandvlakten kunnen ze nu bar
bers en karp vangen die samen met de
rivieren van Zuid-West-Afrika meege
sleurd zijn.
Veel van de jongeren - onder 30 - in
de Kalahari konden hun ogen niet ge
loven toen ze de Molopo-rivier zagen
afkomen. Deze jongelui hadden nog nooit
water in zulke massa's tijdens hun hele
leven gezien.
Sommigen zochten door hun kasten
naar een zwembroekje dat ze misschien
jaren geleden aan de zee hadden ge
bruikt. Nu zwommen ze er midden in
hun woestijn mee rond.
Overal in de woestijn worden ezels nog
steeds gebruikt en deze dieren waren
het vermakelijkste na de regens. Van na
ture steeks, kon niemand een ezel ertoe
krijgen om een voet in dit vreemde vocht,
water, te zetten, om een karretje door
een plas water te trekken.
De Kalahari is ook de enige uithoek in
Zuid-Afrika waar nog Bosjesmannen le
ven. Deze kleine bruine mensjes met
hun spleetogen en peperkorrelig haar,
vierden de regen door nachten lang in
de maneschijn te dansen, te klappen en
te zingen totdat ze uitgeput op de grond
vielen. Voor hen betekende het dat de
„Grote Geest" die regen gebracht had
ook hun bestaan in de woestijn voor de
volgende generatie zou veilig maken.
In de droge tijden kunnen deze Bosjes
mannen zich fantastisch behelpen. Met
hun oor tegen de grond kunnen ze on
diep water horen lopen; steken dan een
bamboepijp in de grond en zuigen.
Maar als er geen ondergronds water te
vinden is, omringen ze een bok of hert,
schieten hem met een vergiftigde pijl
en wringen de maag uit om het maag
sap te drinken.
Met het instinct van eekhoorntjes kun
nen ze wilde meloenen onder het zand
begraven en na maanden, wanneer de
omgeving door wandelende zandduinen
heel anders lijkt, deze weer opgraven.
Nu wacht de Kalahari weer op de vol
gende regens, die misschien pas om
streeks 1993 het gebied weer zullen be
reiken - wanneer de jonge boeren van
dit gebied al grootvaders zullen zijn.
Maar misschien gebeurt er voor die
tijd nog iets anders - zoals de uitvoering
van het plan door Zuid-Afrika's Profes
sor E. H. L. Schwartz, die voorstelde om
de Kalahari te overstromen door de wal
len van nabijgelegen rivieren weg te
schieten.
Dit zou van de woestijn een groot meer
maken dat de regenval in heel Zuid-
Afrika zou verhogen. Johannesburg, wat
gemiddeld vaak meer regen per jaar
krijgt dan Nederland, zou in een gebied
van hoge regenval komen te liggen.