Veenendaal vocht vergeefs tegen technisch knap spelend Zeist ARAM vorst van Suprania VOETBAL(EIGEN) AARDIGHEDEN Merino's aan de top van eerste klasse V.R.C. in veiligheid na 3-2 overwinning op Sparta De Panter greep overwinning op Sova en kan degradatie nog ontgaan In de Kalahari woestijn wordt gevist TWEEDE BLAD „DE VALLEI" WOENSDAG 8 MEI 1963 Nr. 37 Defensie foil teil oorzaak van 3-2 nederlaag Twee misgrepen na rust DOVO kwam na rust pas op toeren tegen CSCA 1-1 4-1 WINST OP CHEFANA Gehavend GVVV kansloos tegen Heerjansdam 4-0 GVVV trok met een wel zeer ver zwakt elftal (vijf invallers) naar het Zuid-Hollandse Heerjansdam en was eigenlijk by voorbaat al een verloren elftal want de thuisclub is een sterke ploeg, die vooral in eigen huis heel wat mans is. Rhenus maakte in laatste minuut gelijk R.K. Unitas verloor onfortuinlijk van Dorestad 3-2 Oranje Wit-Austerlitz 4-7 Kulan kraakte Veense Boys met 7-0 Musketiers ziet kampioenskansje in rook opgaan „Geboortekaartje" vooraf IN EIGEN DOEL in vier wedstrijden van het afgelopen weekend werd de bal in eigen doel geschoten. Bij VRC-Sparta gebeurde dat door spil Rebergen; bij Zeist-Veenendaal raakte spil Gerritsen zijn eigen doelnet; bij Dorestad-Unitas maakte Heynen een eigen goal en bij DVSA tegen Scherpenzeel schoten de Scherpenzelers zelfs tweemaal langs eigen keeper. EEN VOL DOZIJN oe doelman van Scherpenzeel moest zondag in Amerongen niet minder dan twaalf maal de gang naar het net maken. Voor rust al negen maal. Hij had een volslagen off-day, want minstens een half dozijn treffers waren niet onhoudbaarDe aspiran ten van Advendo maakten het nog bonter. Zij schoten achttien maal in een Scherpenzeels doel, dat van de Valleivogels-aspiranten. Ergoder tig goals tezamen tegen Scherpenzeel. STRAFFEN Blijkens „Sportleven" zijn twee leden van Kulan behoorlijke straffen opgelegd. J. van Hall werd geschorst tot 26-4-1964 en bovendien het recht ontzegd het terrein van Kulan te betreden ge durende die periode. Voor J. A. Hensen geldt dat hij geschorst is tot 1 juli a.s. en ook tot 1 juli het terrein ontzegd is. Dit zijn door de bond over genomen verenigingsstraffen. FLUITJE In de wedstrijd Zeist-Veenendaal floot de scheids rechter vlak na het begin. Oorzaakverwarring bij de spelers omdat een jonge Zeist-supporter op de tribune eveneens ging fluiten. De jongen moest de fluit opbergen OUDE LIEFDE Bertus Kroesbergen, de laatste twee jaar spe ler bij GVVV, heeft weer aansluiting gevraagd bij zijn oude club Dovo. Vanaf zijn tiende jaar was Kroesbergen een Dovo-lid. Na twee jaren dus terug op het oude nest GEEN DADEN, WEL WOORDEN De halfspeler van het Ned. Zaterdagelftal, Gerrit Kerkdijk, bleek in de wedstrijd VRC-Sparta een praterige voetballer. Welgeteld gaf hij achttien maal een aanwijzing of terechtwijzing. Wel woorden maar geen daden, want Kerkdijk ver mocht geen goal te maken, hoewel hij met zijn elftal sterk naar voren trok in de eindfase. Groot feest voor Bosjesmannen Veenendaal heeft zich zondag op de Koeburg te Zeist wel fel geweerd om de kostbare punten te vergaren, maar moesten desondanks een 3-2 ne derlaag toestaan. Zeist kreeg talrijke kansen waarmee de voorwaartsen echter slordig om sprongen. Defensiefouten bij Veenendaal hielpen de thuisclub en zo kwamen er drie goals tot stand. W. Derksen liet tweemaal het Zeister net trillen. Zeist trok al direct ten aanval. Meest over de linkervleugel waar D. Bouman- en Chr. Bouman hun sporen trokken door de Veenendaalse verdediging, die niet al te stevig in haar schoenen stond deze middag. Na enkele felle schoten van Prent en Bouman week het gevaar en na 9 minuten een verrassende aanval van Veenendaal. Wim Derksen ontving de bal op de zestienmeterlijn, draaide zich vliegensvlug om en knalde op het doel. De bal raakte de onderkant van de dek- lat en sprong terug. De scheidsrechter constateerde echter dat de bal de doellijn had gepasseerd en zo leidde Veenendaal met 0-1. Weer een serie Zeister aanvallen, zeer goed opgebouwd vanuit het middenveld, waar de beste speler uit het Zeister- elftal de rechtshalf Flantua maar steeds zijn voorhoede stuwde. Een venijnige inzet van Chr. Bouman werd door J. Overeem van de doellijn getrapt, anders was Zeist al op gelijke hoogte geweest. Toen dezelfde Bouman oog in oog kwam met keeper v. d. Wey- den schoot hij recht tegen de Veenen daalse goalie op. Een kogel van binnen- speler Prent beukte tegen de lat, een vrije trap bracht verwarring bij Veenen daal teweeg. Zeist dus sterk in het offensief, maar nog steeds keken de paars-witten tegen die 0-1 stand op. Pas in de allerlaatste minuut van de eerste helft kreeg Zeist de gelijkmaker, die gezien het spelbeeld al leszins verdiend te noemen was. Links buiten D. Bouman knalde de bal voor het doel, een heftige scrimmage voor het doel van Veenendaal. Twee spelers misten, maar niet de toegelopen Chr. Bouman, die de bal een laatste tikje kon geven. Ruststand 1-1 derhalve. In de eerste zes minuten na rust viel voor Veenendaal de slag. Zeist belust op winst beukte erop los. De gevaarlijke Chr. Bouman was op links bezig aan een ren op z'n eentje. Kwam Overeem voor bij, moest Konings passeren. Waarom trok Konings steeds verder terug naar zijn doelgebied? Bouman liep haastig door en ook C. Gerritsen kon de Zeiste- naar niet stuiten. Het schot vlak langs de paal was prachtig, maar bij de voor bereiding ontmoette de Zeistenaar te weinig weerstand. Na drie minuten 2-1 voor Zeist. Drie minuten later nog een ongeluks moment. Spil Gerritsen, ditmaal minder rustig dan normaal, werd door Olthof Dovo had in de laatste thuiswedstrijd tegen CSCA uit Amstelveen haar beste spel tot de tweede helft beicaard. Voor rust speelden de gasten een behoorlijk tempo en moest Dovo toestaan dat zij soms een klein overwicht ontwikkelden. Na rust echter beheerste Dovo het spel en was de keeper uit Amstelveen niet in zo'n blakende vorm geweest dan zou CSCA met een kleine nederlaag naar de voorstad van Amsterdam zijn terug gekeerd. Nu bleef het bij een 1-1 gelijk spel. De gasten namen in de 25e minuut de leiding door hun aanvalsleider Fop- ma. Na een gelijkopgaande strijd, met CSCA een tikje sneller, kon Dovo tien minuten voor rust de stand gelijk ma ken. De kleine Jan van Manen schoot de bal in het doel, maar de scheids rechter had gefloten voor strafschop wegens hands. Natuurlijk wist half- speler B. v. d. Pol op zijn eigen wijze de penalty in een doelpunt om te zet ten (1-1). Na rust was Dovo duidelijk de beste ploeg. CSCA was kennelijk uitgestreden en daarvan kon Dovo profiteren om met snel en open spel het doel der gasten te belagen. In deze periode wist de doel man van CSCA soms op wonderbaar lijke en frappante wijze zijn doel voor doorboring te behoeden. Zijn stijl en in grijpen stempelden hem tot een keeper van goede klasse. Intussen kon Dovo er dus geen winst uit slepen, hetgeen ech ter ook onbelangrijk zou zijn geweest, want zaterdag werd bekend dat Noord- wijk het kampioenschap had behaald door een zege op NDSM. De stand in 2 A Noordwijk 21 32 Dovo 21 27 Huizen 21 25 NDSM 19 24 Quick Boys 20 23 IJsselmeervogels19 22 Kozakken Boys 19 20 's-Gravenz. S.V19 19 CSCA 20 19 ZCFC 19 11 Ter Leede 18 8 Rijnburgse Boys 20 6 op de huid gezeten en wilde terugspelen op v. d. Weyden, die op de onverwachte manoeuvre niet bedacht was en zo schoot de bal door naar het eigen net. Een gruwelijk misverstand dat Zeist echter op rozen zette, 3-1. Fel en verbeten zocht Veenendaal naar gaten in de Zeistverdediging. Spil Jan van Delft en de zijnen waren echter ge routineerde struikelblokken en het was zeer moeilijk om die hechte veste te doorbreken. Na een goede aanval van Veenendaal op links kwam er dan toch weer een doelpunt dat de spanning ver hoogde. Linksbuiten C. Hensen gaf goed door naar Derksen, die met een droge knal het doel van Zeist doorboorde, 3-2. Nog 23 minuten waren er te spelen. Veenendaal wilde de gelijkmaker eruit persen, met man en macht probeerde men Zeist te laten wankelen. Een en kele tegenaanval van Zeist betekende eveneens gevaar en onder behoorlijke spanning verstreken de laatste minuten, zonder echter verandering in de stand te brengen. Jammer voor Veenendaal, dat nu toch weer echt moet uitkijken want men heeft feitelijk alleen nog CDN onder zich als men Woerden even niet meerekent, daar er twee clubs degraderen. Enfin, Vee nendaal er komen nog zes wedstrijden, daarin kunnen toch wel een puntje of vier vijf worden veroverd? De stand na zondag werd: BVC 17-23 HMS 18-23 Holland 17-22 Ultrajectum 17-19 Hercules 18-19 Vriendenschaar 17-18 Saestum 17-18 Zeist 17-15 Veenendaal 16-13 JSV 16-13 CDN 17-12 Woerden 17-9 Pas na de rust gelukte het Merino's om Chefana uit Naarden een 4-1 nederlaag toe te brengen. Daar leider VVOP onverwacht voor de tweede maal verloor, zijn de Merino's thans wel op fluweel gekomen. Zij bezetten de eerste plaats, met kansen op een kampioenschap dat a.s. zaterdag haar beslissing tegemoet gaat als de Merino's in Voort huizen tegen VVOP in het strijdperk gaan treden- Tegen Chefana speelde Merino's voor de rust niet zo vlot. Na rust speelde Me rino's stukken beter. Overigens leidde Merino's al na twee minuten toen de Naardense doelman een schot van T. v. d. Berg verkeerd beoordeelde en finaai misgreep, 1-0. Tien minuten later wist Chefana op gelijke hoogte te komen na dat de bal tweemaal ingeschoten was, kwam het leer bij de middenvoor, die keihard inschoot, 1-1. Merino's begon aan een fel offensief dat in de 25ste minuut werd beloond met een fraai doelpunt van de produktieve rechtsbuiten K. v. 't Voort, die een voor zet van P. v. d. Bovenkamp knap af rondde, 2-1. Chefana kwam goed terug Dat ondervond dus GWV zaterdag aan den lijve. Met invallers voor resp. back Diepeveen, spil v. d. Kraats (voor herhalingsoefeningen in Engeland); v. d. Bovenkamp; Limburg en Kloot was dit GVVV te zwak voor het goed spelende Heerjansdam. Voor de rust had de thuisclub al twee gaten geschoten in de GVVV defensie en leidde toen al met 2-0. De vraag was feitelijk hoe groot de cijfers zouden worden. Het werd tenslotte 4-0 voor de thuisclub, die dus een vrij gemakkelijke middag had. Inmiddels werd de stand in de 2e klas se B: en weer was het de fel doorzettende mid- voor die doorbrak, maar door goed uit lopen van keeper Blankespoor bereikte hij er niets mee. Wel kregen Merino's ook kansen maar verder dan een schot op de lat van Kees Sukkel en een kopbal tegen de paal van zijn broer Kobi kwam het niet. Na rust was Merino's beslist de betere ploeg, maar het duurde toch nog 25 mi nuten voor Piet v. d. Bovenkamp een voorzet van rechtsbuiten van 't Voort ineens inkogelde, 3-1. Tien minuten voor het einde wist T. v. d. Berg, overigens constant door twee verdedigers bewaakt, door te breken en in combinatie met v. d. Bovenkamp wist de laatste via de paal te scoren, 4-1. En nu maar VVOP tegemoet met hetzelfde spel en enthou siasme. De stand in de eerste klasse: Merino's 16-25 VVOP 15-24 YFC 15-21 Posta 16-19 Hierden 16-18 NSC 16-17 Montfoort 16-16 Oranje Leeuwen 14-10 WJ 15-9 Chefana 15- 7 Maarssen 16- 4 De wedstryd Rhenus-Wijk by Duur stede, zondagmiddag op Candia ge speeld, is eigenlyk een weinig spannen de vertoning geworden. Wellicht geloof den beide ploegen het wel, omdat de kampioen in de afdeling (Utrecht) al be kend is. Hoe het ook zij, het duurde tot ongeveer vyf minuten vóór rust, voordat er enige opleving kwam, door dat de 16-jarige linksbinnen van Wijk by Duurstede, Nic. Hardeman, uit een schermutseling schuin voor het Rhenus- doel, met een keurige omhaal totaal onverwachts zijn ploeg de leiding be zorgde. 0-1. Vijf minuten daarvoor hadden de Wijksen al tegen de paal geknald. Nog net vóór rust probeerde Rhenus gelijk te maken, na een mooie soloren langs de lijn van de vleugelspeler Tonny van Lienden. Hij werkte keurig af met een mooie voorzet, doch de aanstormende Jan Nellestijn kreeg geen kans om te doelpunten. Na de thee was het spelbeeld al niet anders. Een slordig en slecht plaatsend Rhenus met een technisch beter Wijk, doch weinig elan en niet de lust om nu eens echt voetbal te gaan spelen. Na een half uur kreeg middenvoor Ten Braak van de gastheren een vrije trap te nemen even buiten het strafschop gebied. De „muur" kwam echter té vroeg in beweging en nog vóórdat de bal in het net van Wijk lag floot de scheidsrechter al af. De vrije trap moest (terecht) over worden genomen en re sulteerde ditmaal in een trap tegen de doellat. Eerst in de laatste minuut van de wedstrijd wist Tonny van Lienden uit een corner de stand op 1-1 te bren gen. Spakenburg 18 29 Zwart Wit '28 16 23 Heerjansdam 17 19 Apeldoorn 16 18 WHC 17 18 sss 17 17 GVVV 17 16 Hoogvliet 16 13 Zuidvogels 18 13 SDCP 17 12 VVOG 19 10 RK Unitas had zondag in Wijk bij Duurstede weinig geluk tegen het fel spelende Dorestad. Een ongelukkige strafschop, een treffer in eigen doel en een naar buitenspel riekend doelpunt waren de oorzaken dat Unitas met een 3-2 nederlaag, vrij onverdiend overi gens, moest terugkeren. De scheidsrechter zag bij een aange schoten handsbal van Drost, die op de grond lag aanleiding tot een strafschop die Dorestad benutte (1-0). Uit omstre den buitenspelpositie maakte de links binnen Van Wijk er zelfs 2-0 van. Door Romeyn liep Unitas in tot 2-1, maar toen de achterspeler Heynen in ver drukking kwam raakte hij zijn eigen doel en het stond 3-1 voor Dorestad. Slechts eenmaal kon Unitas nog terug komen en zo de eindstand op 3-2 bren gen, hoewel de Veenendalers gedurende de gehele wedstrijd het beste van het spel hadden. De stand werd nu: DVSA 14 27 Maluku Muda 13 20 Austerlitz 14 18 RK Unitas....14 17 Scherpenzeel 14 13 Renswoude 15 13 Dorestad 12 12 Achterveld 14 10 Oranje Wit14 7 HDS14 1 VRC heeft zaterdag de kans gegrepen en Sparta Enschede met een 3-2 nederlaag naar de textielstad teruggestuurd. Het is overigens opmerkelijk dat dit Sparta, met individueel sterke spelers zo laag geklasseerd staat, ja zelfs in degradatiegevaar verkeerd. Zagen we vorige week de leider Voorwaarts en thans het laag geplaatste Sparta dan valt de waardebepaling beslist naar de kant van Sparta toe. Gerrit Kerk dijk, de internationale zaterdagspeler, stond linkshalf en ontpopte zich als een zeer technische speler. In het geheel werd het spel by Sparta echter iets te kort ge houden en mankeerde er wat aan het doorzettingsvermogen. Bij VRC was dat an ders. T»Iet enthousiasme hebben de VRC'ers zich geweerd en er de winst uitgesleept. Overigens zag het er in het begin voor VRC niet zo rooskleurig uit. Reeds in de tweede minuut stond Sparta op 1-0 toen een snelle aanval de bal bij rechtsbuiten Jagt bracht, die wellicht in buitenspel positie stond, maar daar de bal door een VRC'er was geraakt, dit buitenspel was opgeheven. Scheidsrechter Satter gaf dan ook doelpunt, 0-1. Na 8 minuten al weer gelijk door een goed schot van de linksbinnen R. van Engelenburg, die voor de eerste maal in de voorhoede stond bij VRC, na lange tijd als stopperspil te hebben gespeeld. Na deze 1-1 stand trok VRC sterk ten aanval. Kansen ontstonden en Sparta kwam in het nauw. Keeper Ten Donke laar kon echter zijn doel schoonhouden al moest hij tweemaal scherp in actie komen bij schoten van Hartog en Enge lenburg. Dit VRC offensief had normaal gespro ken een voorsprong moeten betekenen. Het tegendeel gebeurde want vijf minu ten voor de rust had Sparta weer een bal over de achterhoede gelepeld, ty pische spelwijze van de Spartanen. Spil Rebergen van VRC wilde terugspelen op zijn doelman maar deze was er niet zo snel op bedacht en hard en hoog zeilde de bal in eigen doel, 1-2. Na rust wilde VRC al direct de achter stand wegwerken. Kerkdijk was echter al koppend meestal de hindernis. Drie maal kwam VRC dicht bij een treffer. In de 14de minuut wist midvoor Hartog stevig door te zetten toen Donkelaar de bal niet klcmvast had en zo gleed dé bal het Enschedese doel in, gelijk 2-2. VRC bleef stevig aandringen, zelfs back L. Rebergen trok naar voren. In de 20ste minuut kwam de voorsprong van VRC tot stand. Een vrije trap werd goed genomen en rechtsbuiten Hasselaar sprintte erop. Ook weer even een ge dachte aan buitenspel, maar spil De Jong had de bal aan Hasselaar gegeven en zo was de goal die de VRC'er scoorde glaszuiver en het stond 3-2. Sparta, bezield met de alles of niets- gedachte trok nu naar het VRC-doelge- bied. Gerrit Kerkdijk mee met zijn aan val. Het lukte Sparta echter niet het doel te vinden. Men moest echter goed letten op de activiteiten van Kerkdijk en zijn listigheden. Bij een vrije trap kort voor het einde mikte hij de bal zo ver raderlijk over de opgestelde VRC-muur dat velen hun hart vasthielden. Keeper van Wakeren kon het effectvolle schot juist bij de paal stoppen. Het bleef dus 3-2 en hiermee is VRC in veilige haven beland met 13 punten uit 17 wedstrijden. Er rest nu nog een uit wedstrijd tegen Nunspeet. Om de degra datie gaat de strijd thans tussen Sparta en DOS. Over de afgelopen zondag achter de „Sparren" gespeelde wedstrijd valt niet veel goeds te vertellen. Het was een zeer matige vertoning, waarin sommige spelers het met de sportiviteit niet zo erg nauw namen. Een verschijnsel dat door een bijzonder lankmoedig optre dende scheidsrechter niet de kop werd ingedrukt. Oranje Wit nam direkt uit de aftrap de leiding, maar het had niet de kracht door te drukken. Een overwinning die voor het grijpen lag, werd teniet ge daan doordat enkele spelers het wel ge loofden. Zo kon Austerlitz gemakkelijk naar een 4-2 voorsprong in de rust uit lopen. Na rust werd de voorsprong nog ver groot, enkele spelers van Oranje Wit vonden het namelijk belangrijker de tegenstander te „spelen" in plaats van de bal. Oranje Wit kwam even terug tot 6-4, vooral toen de goedspelende linksbui ten Van Burken, die eerst weinig in het spel betrokken werd, van meer ballen werd voorzien, begonnen de Elstenaren wat meer druk op hun tegenstanders uit te oefenen, maar toen de stand 7-4 werd was ook dit weer voorbij en het pleit beslecht. De toeschouwers by deze wedstrijd hebben zich verbaasd afgevraagd hoe het mogelijk is geweest dat Valleivogels vo rige weck van dit zwakke Veense Boys slechts met 1-0 heeft kunnen winnen. Won Kulan de uitwedstrijd destijds met 4-0, nu namen zy met 7-0 genoegen, hoe wel de dubbele cyfers zeker tot de mo gelijkheden behoorden. Reeds direkt na de start nam Kulan het heft in handen en reeds na 5 minu ten was een pas van V. Leeuwen voor Faber voldoende om met een strak schot 1-0 te scoren. De ene kans na de an dere werd de Kulan-voorhoede geboden maar voorlopig wist keeper Ruitenbeek van geen wijken. Na een kwartier probeerden de Boys wat in de aanval te komen maar verder dan het strafschopgebied kwamen zij niet. In de 20e minuut noteerden we 2-0 toen Faber de bal naar Henzen plaatste die zijn tegenstander rustig passeerde en in schoot. De invallers bij Kulan J. v. Ma nen en v. d. Hurk pasten zich vlug aan en het was v. d. Hurk die na 30 minuten Henzen de bal toespeelde, deze wandel de op zijn gemak door de Boys verdedi ging en liet Ruitenbeek vissen, 3-0. Net voor de thee volgde nog een mooie aanval over links tussen Diteweg en v. Hall welke door de laatste met een mooi schot werd besloten. Ruitenbeek wist echter een doelpunt te voorkomen. Het eerste wapenfeit na de rust kwam van Faber die rakelings naast schoot. Na tien minuten ging Henzen er weer eens van door en bracht na de nodige tegen standers gepasseerd te hebben de stand op 4-0. Vijf minuten later stond het reeds 5-0 toen Faber met een magnifiek schot vanaf de 16 meter lijn raak schoot. Nadat Faber in buitenspelpositie nog eens raak geschoten had liet Kulan de teugels wat vieren. Maar al het dappere gezwoeg van de gasten bleef zonder re sultaat. Keeper Schoeman kreeg alleen maar terugspeelballen te verwerken. Na 35 minuten ging de thuisclub er weer iets aan doen en al vlug scoorde v. d. Bovenkamp 6-0. Een laatste po ging van de gasten om althans de eer te redden bracht wel succes maar aan de andere kant. Hun aanval werd door Vlaanderen onderbroken, een lange pass naar v. Hal volgde en deze wist met een beheerst doelpunt de eindstand op 7-0 te brengen. Rest ons nog te vermelden dat de bondsscheidsrechter eerst na rust ar riveerde, waardoor de leiding van deze wedstrijd in handen was van V. Hall. De stand in deze afdeling is nu: Valleivogels 12-22 Kulan 12-19 Rood Wit 12-17 Hulshorst 12-16 Tersch. Boys 12-9 Stroe 13- 9 Veense Boys 9- 2 EFC '58 12-0 Over de 20 minuten voor afloop ge staakte wedstrijd Kulan-Valleivogels (stand 0-0) is nog geen beslissing geno men. De uitslag van deze wedstrijd is niet in deze stand verwerkt! 51 Het hoogoplaaiende kampvuur, dat Agua heeft aangelegd om er de jachtbuit in te braden, dient die nacht slechts om de wilde dieren op een veilige afstand te houden. Maar allen zijn verheugd, dat Aram zijn avontuur met de olifant heelhuids over leefd heeft en na een maaltijd van de veelsoortige vruchten, die het bos oplevert, begeven zij zich ter ruste. De volgende dag wordt de kanotocht voort gezet, totdat, tegen de middag een grote waterval hen de doorvaart verspert. De kano's worden aan land getrokken en Aram laat Juan, de gids bij zich komen. „We zullen te voet verder moeten," zegt Juan stroef, „achter deze rotsen ligt een stuk woes- tijngrond, een daarachter, nog een dag gaans, ligt het paleis van Saladin." De oude Totama strompelt op Aram toe. „Mij te oud en zwak om rotsen te be klimmen en woestijn te doortrekken," zegt hij ern stig. „Totama en zijn roeiers hier blijven wachten tot grote blanke man met Niora terugkeert." (Wordt vervolgd) Verdiende overwinning van SDVB Elf zeer verheugde en elf teleurge stelde voetballers verlieten zaterdag middag het voetbalveld van de voetbal vereniging Musketiers. Bij de eerste was de blijdschap van lange duur, bij de laatste maakte de teleurstelling snel plaats voor sportieve waardering voor de betere spelkwaliteiten van hun tegen standers. Dat alles gebeurde na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter in de wedstrijd Musketiers-SDVB. Een wed strijd waarin het voor beide ploegen was erop of er onder. De Barnevelders hadden voldoende aan een gelijk snel om zich kampioen te noemen en Muske tiers moest winnen, wilden de Eiste- naren nog een kans op de bovenste plaats behouden. Musketiers heeft de kans verspeeld, want het werd een zeer verdiende overwinning voor de Barnevelders, die op alle fronten beter speelden. Ze hadden een behoorlijke techniek, pasten zich veel beter aan het gladde veld aan en daarbij hadden ze nog de juiste mentale instelling om te vechten voor iedere meter grond, iets waarin sommige Musketiers-spelers nog wel eens te kort kwamen. In de eerste helft ging de strijd tame lijk gelijk op, wat de ruststand (1-1) duidelijk 'aangeeft. Na rust werd het al spoedig 3-1 voor de Barnevelders en waren zij vrijwel zeker van een overwinning. Musketiers kon nauwelijks meer gevaarlijk worden. Het zag er soms zelfs zeer duister voor de Elstenaren uit, maar door nonchalnce en het vele buitenspel staan van de Barneveldse spelers werden vele mooie kansen onbenut gelaten. Toen Muske tiers ook nog met tien man moest spe len, doordat De Vries uit het veld ge stuurd werd door de scheidsrechter, was het een uitgemaakte zaak wie zich kampioen mocht noemen. Dat het zelfs nog 4-1 werd, was alleen maar het ver diende loon voor de goede Barneveldse ploeg, die aan het eind van de wedstrijd stralend de hulde van een grote schare supporters in ontvangst mocht nemen. In Ouwehands Dierenpark kreeg een wolvenechtpaar gezinsuitbreiding met een tweeling. Op zichzelf beschouwd is dit de natuurlijkste zaak van de wereld. Maar dat de oppassers al twee dagen vóór deze geboorte een „geboorte-aan kondiging" kregen, is wel een bijzonder heid. Voor dat „geboortekaartje"-vooraf zorgde de toekomstige vader. Het is na melijk bij deze dieren de gewoonte, dat de vader voedsel gaat reserveren of ei genlijk produceren voor de kleintjes. Na de maaltijd braakt hij kleine en goed ver teerbare vleesresten uit, die hij bij het nest deponeert. De mannetjeswolf in Ouwehands Dierenpark deed dit al twee dagen voor dat de kleintjes op de wereld waren en dit was het onomstotelijk sein voor de oppassers dat de ooievaar niet lang meer op zich zou laten wachten. En één van die wonderlijke natuurverschijnselen kwam ook hier weer uit. Prompt twee maal vier en twintig uur later werden de twee wolfjes geboren! SVP trok zaterdag naar Amersfoort met de wetenschap dat verlies in de wedstryd tegen Sova een besliste degradatie zou betekenen. Door een 2-0 overwinning te be halen zijn de Panterspelers nu gelijk gekomen met Sova en zal er nog volop strijd zyn tussen deze twee clubs, voor wie de slag zal vallen. Het was aan de Panterploeg behoorlijk merkbaar dat de strijd van belang was. Hypernerveus betraden sommige SVP- spelers het sportpark. Er moest eerst nog bijna drie kwartier gewacht worden op de scheidsrechter, hetgeen de zenuwen niet tot rust bracht. Toen de arbiter ver scheen kon de strijd beginnen. De thuisclub begon met een offensief dat ook scoringskansen inhield. Tot tweemaal toe moest een verdediger van SVP de bal van de doellijn trappen. De SVP defensie, die wist dat het erom ging, kon maar niet rustig worden en Sova begreep dat. Pas na een kwartier werden die ze nuwen afgeschud want met een mooie uitval op rechts had niet Sova, maar Panter de score geopend. Er kwam uit die aanval een corner, Bolderman kopte voor de voeten van de meegelopen links half van Kooten en onhoudbaar ver dween de bal in het net, 0-1. Moreel gesteund door deze openings treffer klopte alles nu beter bij SVP. De achterhoede hield het hoofd nu koel en vooral stopper Sas domineerde als cen trale verdediger. Ook aanvallend kwam Panter tot aardig spel. De rechtervleu gel Pol-Bolderman was voortdurend in actie om het Sova doel te belagen. De ballen door hpt centrum werden meest een prooi voor de lange Amersfoortse spil. Met een o-l ruststand was alles nog mogelijk en konden echte Pantervrienden nog geen daverende optimistische gelui den laten horen. Zeer enthousiast kwam SVP ook na rust naar voren. De meer bejaarde spelers van Sova hadden niet altijd een antwoord op het hogere tempo. Toen SVP na 20 minuten op 0-Z kwam was Sova feitelijk een geslagen ploeg. Mid voor A. Pol rende tussen twee Amers- foorters naar het doel. Hij schoot on verwacht en onberispelijk in. Panter drukte nog even door maar Van Wijk schoot tegen de lat. Vijf minuten lang probeerde Sova ver woed het spel te verleggen en zette een offensiefje in. Pantre hield echter ver beten stand en kwam in de laatste tien minuten zelf weer aan het woord. Een listige hakbal van A. Pol kwam nog in het doel, maar werd afgekeurd wegens buitenspel. Eindstand 0-2. De stand on deraan werd nu: SVP SOVA 16-7 16-7 xxx xxx xxx xxx xxx xxx TOT SLOT Voetbalvrienden, veel plezier vanavond bij uw TV-toestel. De Kalahari is Zuid-Afrika's grootste woestyn, en zover mensenheugenis strekt gebeurt het maar eenmaal in 30 jaar dat men in deze grote zandmassa. die onge veer 950 km2 meet, plassen water kan zien staan. Voor de eerste maal in bijna 30 jaar is dit vroeg dit jaar in de Kalahari gebeurd en hoewel dit misschien voor 'n Europeaan vreemd klinkt, hebben deze regens het leven van de woestijn weer met 30 jaar verlengd. Voor een groot gedeelte hangt het leven in de Kalahari af van regen die niet in zijn eigen gebied valt, maar wel in Zuid-West Afrika. Dit water wordt dan door verscheidene rivieren, zoals de Molopo, naar de woestyn gebracht. Vroeg in dit jaar begonnen wijdverspreide regens in Zuid-West-Afrika te vallen, en de dappere en geharde boeren van de Kalahari wachtten met span ning af of het de rivieren genoeg zou laten zwellen, zodat de stroom hun boerde rijen zou bereiken. Rivieren zoals de Molopo zijn sedert de laatste grote regens van 1934 droog geweest, en worden als wegen gebruikt. Maar na een korte tijd kwamen berich ten dat de Molopo verder stroomopwaarts niet meer te berijden viel. Kort daarna kwam een vloedgolf met de rivieren af en binnen korte tijd ont stonden er grote meren dwars door de wosetijn. Veel boeren waren van de buitenwereld afgesloten. In de kleine kerk van Ashkam, in het hart van de woestijn, kwamen velen bij elkaar om dank te zeggen voor de bij zondere zegen, die hun woestijn ontvan gen had. Genoeg reden voor deze blijdschap was er. Want landbouwers in de Kalahari krijgen al hun water van onder de grond, door middel van pompen. En het water dat in 1934 wegzakte in de grond was zowat op. Veel boorgaten leverden niet meer dan wat zwarte modder vanuit hon derden meters onder de grond, waar een kleilaag het regenwater vasthoudt. De regens in Zuid-West-Afrika bete kenen nu, in 1963, dat miljoenen kubieke meters water weer onder de grond ver dwijnen, en over een tijdperk van 30 jaar weer opgepompt kunnen worden. Dit jaar weten de Kalahari-boeren dus dat ze de volgende 20 jaar tenminste voorspoedig zullen zijn. Een paar jaar lang zullen ze het fijnste koren in Afri ka kunnen verbouwen. Hun boerderijen zullen getooid zijn met vers fruit in de bongerds, groente in de tuinen en een weelderige massa bloemen om hun hui zen. ,n Ongelooflijke hobby pakt hen nu zelfs beet - vissen. In het midden van de grote zandvlakten kunnen ze nu bar bers en karp vangen die samen met de rivieren van Zuid-West-Afrika meege sleurd zijn. Veel van de jongeren - onder 30 - in de Kalahari konden hun ogen niet ge loven toen ze de Molopo-rivier zagen afkomen. Deze jongelui hadden nog nooit water in zulke massa's tijdens hun hele leven gezien. Sommigen zochten door hun kasten naar een zwembroekje dat ze misschien jaren geleden aan de zee hadden ge bruikt. Nu zwommen ze er midden in hun woestijn mee rond. Overal in de woestijn worden ezels nog steeds gebruikt en deze dieren waren het vermakelijkste na de regens. Van na ture steeks, kon niemand een ezel ertoe krijgen om een voet in dit vreemde vocht, water, te zetten, om een karretje door een plas water te trekken. De Kalahari is ook de enige uithoek in Zuid-Afrika waar nog Bosjesmannen le ven. Deze kleine bruine mensjes met hun spleetogen en peperkorrelig haar, vierden de regen door nachten lang in de maneschijn te dansen, te klappen en te zingen totdat ze uitgeput op de grond vielen. Voor hen betekende het dat de „Grote Geest" die regen gebracht had ook hun bestaan in de woestijn voor de volgende generatie zou veilig maken. In de droge tijden kunnen deze Bosjes mannen zich fantastisch behelpen. Met hun oor tegen de grond kunnen ze on diep water horen lopen; steken dan een bamboepijp in de grond en zuigen. Maar als er geen ondergronds water te vinden is, omringen ze een bok of hert, schieten hem met een vergiftigde pijl en wringen de maag uit om het maag sap te drinken. Met het instinct van eekhoorntjes kun nen ze wilde meloenen onder het zand begraven en na maanden, wanneer de omgeving door wandelende zandduinen heel anders lijkt, deze weer opgraven. Nu wacht de Kalahari weer op de vol gende regens, die misschien pas om streeks 1993 het gebied weer zullen be reiken - wanneer de jonge boeren van dit gebied al grootvaders zullen zijn. Maar misschien gebeurt er voor die tijd nog iets anders - zoals de uitvoering van het plan door Zuid-Afrika's Profes sor E. H. L. Schwartz, die voorstelde om de Kalahari te overstromen door de wal len van nabijgelegen rivieren weg te schieten. Dit zou van de woestijn een groot meer maken dat de regenval in heel Zuid- Afrika zou verhogen. Johannesburg, wat gemiddeld vaak meer regen per jaar krijgt dan Nederland, zou in een gebied van hoge regenval komen te liggen.

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1963 | | pagina 3