Jacques
Brei
DE VALLEI
in EDE
N.V. „EBAG"
MODERNE
MINNESTREEL
voor de Jeugd
SPREEKT
GEEN
NEDERLANDS,
MAAR
ZINGT
HET
WEL
op 30 mei, 31 mei en 1 juni a.s.
DAF - bedrijfswagens
door kwaliteit het meest gekocht.
DAF-produkten ontworpen naar de modernste
eisen voor snel, efficiënt, bedrijfszeker en
winstgevend goederenvervoer, voldoen aan de
hoogste kwaliteitsnormen.
Ook U maakt meer winst met DAF-materieel.
.BEDRIJFSAUTO'S
.OPLEGGERS
►TANKWAGENS
AANHANGWAGENS
EUROTRAILERS
EDESE BEDRUFS AUTO GARAGE
ANDROCLES
EN DE
LEEUW
Jacques Brei de frans sprekende Brusselaar, die toch een nederlands plaatje
uitbracht.
Een merkwaardige jongen. Gebo
ren in Brussel is deze Jacques on
danks het feit, dat hij een Vlaamse
vader had, nooit een Jaapje geweest.
Hij was een echte Franssprekende
Brusselaar en tot op de dag van
vandaag ziet hij niet kans, een ge
sprek in het Nederlands te voeren.
Hij neemt trouwens geen blad voor
de (Waalse) mond, want toen hij on
langs op Schiphol arriveerde zette
hij meteen zonneklaar voor alle
journalisten uiteen, dat hij er hele
maal niets voor voelde om Neder
landse vragen te beantwoorden.
Jacques Brei is om al deze rede
nen en omdat hij sommige be
paald niet vriendelijke liedjes over
de Vlamingen zingt in het Neder
lands sprekende deel van België al
lerminst een populaire ster. Toen
vorige winter de AVRO een pro
gramma met hem uitzond, weigerde
de BRT, de Vlaamse televisie, dat
over te nemen. Omdat Brei erin
zat
En toch heeft Jacques Brei thans
een tweede frammofoonplaat in het
Nederlands gemaakt. Hij deed het,
zoals andere buitenlandse sterren
het ook doen: Conny Froboes, Fred
dy Quinn en zelfs Catarina Valente,
netjes met een papiertje in de hand,
nauwlettend oplezend wat er fo
netisch stond opgeschreven. En
dat kost een man als Brei veel
moeite. Wat overigens temeer weer
bewijst, dat hij nooit aandacht heeft
besteed aan de taal, die toch zoveel
van zijn stadgenoten spreken. Zo
moeilijk ging het zingen van die
Nederlandse teksten, dot Brei wei
gerde ze voor de televisie te zingen.
Hij had geen tijd om al die moeilij
ke woorden en zinnen uit het hoofd
te leren. Alleen al voor het niet
vlekkeloos maar toch redelijk zeg
gen van de zin „Hun onmacht is
hun grootste macht" uit het prach
tige chanson „De nuttelozen van de
nacht", zwoegde hij enkele uren.
Waarom heeft deze zo ver van de
Vlamingen verwijderde man dan
Nederlandse liedjes op de plaat op
genomen? Wie daarop een antwoord
wil geven, moet teruggaan naar het
jaar 1955. Jacques Brei was nog
maar net in het vak. Zijn vader had
er aanvankelijk op gestaan, dat zijn
zoon hem zou opvolgen in de golf-
kartonfabriek, die hij de zijne mag
noemen. Maar Jacques voelde daar
helemaal niets voor. Hij voelde zich
aangetrokken tot het zingen, tot het
musiceren en trok erop uit met een
gitaar. Het succes kwam niet al te
snel, hoewel de fijnproevers al spoe
dig wat in deze jongeman ontdek
ten. Het vreemde was toen, dat het
Nederlandse publiek eigenlijk het
eerste was, dat Brei werkelijk be
greep. In 1955 al trad hij op in het
De la Mar theater in Amsterdam.
Vier jaar later pas was hij in Frank
rijk de grote Brei van nu. Zijn ge
weldige, met alle emoties geladen
chansons, zijn vurige voordracht,
zijn cynische teksten en zijn hart
stochtelijke beleving van wat hij
zingt brachten hem ook daar tot de
allerhoogste spits. Thans is Jacques
Brei een van de allergrootste ve
detten van de lichtstad en er is geen
chansonnier of chansonniere, zonder
een of meer Brel-nummers op zijn
of haar repertoir: Greco, Patachou en
vele anderen.
Maar wie kent dan ook niet zijn
„Marieke", zijn opwindende „Valse
a mille temps", het meeslepende „Ne
me quitte pas". Toen Brei ermee de
buteerde voor de Nederlandse tele
visiecamera's was het succes onbe
grijpelijk. Deze zo somber lijkende
jongeman had juist die snaar ge
raakt, die de jonge mensen zo graag
horen en voelen trillen. Jacques Brei
immers is een man van deze tijd: een
man, die het leven ontleedt, die de
holle leuzen doorziet en die vlijm
scherp als een Eduard Jacobs mis
standen aan de kaak stelt. De bur
gerlijke schijnheiligheid, de leegheid
van de wereld van de slampampers.
Het is uit een soort gevoel van
dankbaarheid, uit een gevoel, iets te
rug te willen doen, dat deze weer
barstige, moeilijke jongen thans voor
tienduizend gulden aan contracten
liet schieten om in Nederland een
grommofoonplaat te maken met vier
Nederlandse vertalingen van zijn
chansons. Hij vroeg Ernst van Alte
na, de teksten te bewerken van „Les
Bourgeois", „Les paumés du petit
matin", Le plat pays" en „Rosa".
Ernst van Altena een vier op
school voor Frans maar sinds jaar
en dag een man, die vele chansons
meesterlijke teksten gaf trok lang
met Brei mee om zijn stijl, zijn taal
gebruik te leren beheersen. Om dat
fascinerende van zijn voordracht te
doorgronden. Want Brei zingt eigen
lijk nooit een liedje tweemaal gelijk.
Hij maakt er iets bij terwijl hij
zingt, hij doet er iets af misschien.
Zijn chansons groeien tijdens het
optreden. Daarom waarschijnlijk zijn
ze ook zo levend, zo indringend.
Van Altena is er meesterlijk in ge
slaagd, de intenties van Brei in het
Nederlands te vatten. De vier liedjes
zijn meesterstukjes geworden van
litteratuur. Stukjes van de meest
verfijnde vertaalkunst. Het zijn geen
lieftallige liedjes, die Brei zingt. Er
staan harde woorden in en harde
waarheden. Toch zijn ze niet zo
schokkend die versjes als sommige
andere. Omdat ze poëtisch blijven,
omdat ze zo vol humor zijn, al is die
dan misschien wel eens wat scherp.
Alle hulde voor dit initiatief van
de grote Franse liedkunstenaar, voor
zijn vertaler en voor de uitvoering
van dit kwartet chansons. Om een
indruk te geven van Brei een paar
citaten uit zijn coupletten:
„Ze ontwaken om een uur of vier,
ze ontbijten met een kleintje bier,
ze gaan uit omdat er thuis niets
(wacht
de nuttelozen van de nacht."
Of de melodieuze ballade:
„Wanneer de Noordzee koppig breekt
(aan hoge duinen
en witte vlokken schuim uiteenslaan
(op de kruinen,
wanneer de norse vloed beukt aan
(het zwart basalt
en over dijk en duin de grijze nevel
(valt
Wanneer bij eb het strand woest is
(als een woestijn
en natte westewinden gieren van
(venijn
dan vecht mijn land mijn vlakke
(land
Waren alle teksten van alle Neder
landse liedjes maar van dat niveau.
Voor de belangstellenden het num
mer van het plaatje, waarop de vier
chansons van Brei in het Nederlands
door hemzelf worden gezongen: Bar
clay 70907-45 EP.
Zodra Jacques Brei publiek in de zaal weet, brengt hy op onnavolgbare
wtfze ztfn liedjes.
Een van de merkwaardigste figuren uit de gramofoonpla-
tenwereld van het ogenblik is de Belgische zanger Jacques
Brei. Een jonge man met een carrière, die dan al niet zo
snel mag zijn gegaan als die van de moderne teenage-sterren,
maar die ongetwijfeld beter bestand zal blijken tegen de
tand des tyds. Voor de eerstkomende jaren heeft de jonge
chansonnier hij is nog maar 35 zoveel contracten, dat hy slechts met de grootste moeite voor speciale doeleinden „vrij" te krygen is. Toen hy onlangs
voor een televisie-opname in Nederland moest zijn (het was niet de eerste keer, dat hy voor de Hilversumse camera's verscheen) was hij op doorreis van
Canada, waar hij een groot aantal one man shows had gegeven, naar Parijs. Hy had daar een record contracten af te werken in de vermaarde Olympia,
waar alleen de grootsten van de groten aan bod komen. Even tevoren was Jacques Brei vijf dagen in New VorkCarnegie Hall.
DV 1108
Verschijnt als bijlage van
het streekblad „De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN
Alle jarige neven en nichten van har
te gefeliciteerd.
30 mei Gerard Horst
31 Emiel v. d. Heuvel
31 Sjanie van Beek
2 juni Willy v. d. Weijden
2 Elzard Voerman
3 Fineke Kok
3 Gerrit H. v. d. Dikkenberg
4 Trudy Jaski (Amsterdam)
4 Ellie Munnik (Rhenen)
4 Hans Rebel
4 Gerard Henken
5 Corrie de Jong
5 Geurt v. d. Pest
5 Elske Bruinsma
5 Corrie Bos
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
Beste jongens en meisjes ik heb van
de week weer eens veel zilverpapier en
capsules gehad. De gevers en geefsters
waren deze keer Helmie, Marinel en Jan
v. d. Kraats en Jan van Beek.
Jullie viertjes heel hartelijk bedankt.
Ik hoop dat jullie de volgende keer ook
weer veel brengen. Tot de volgende
keer dan maar weer. Allemaal de har
telijke groeten van
Tante Jos.
Figuur a:
HET IS GEVAARLIJK OM
IN GROTTEN OP ONDERZOEK
UIT TE GAAN
Ondergrondse grotten kunnen heel on
plezierig zijn, maar ook erg interessant
en opwindend. In de Verenigde Staten
alleen al zijn er meer dan 1200 mensen
lid van een grote vereniging, die deze
grotten onderzoekt. Er is voor hen heel
wat te doen doordat er ongeveer 5.000
grotten en spleten in Amerika zijn, al
thans voor zover bekend. De grootste
daarvan lijken wel ondergrondse palei
zen, bijvoorbeeld de Carlsbadgrot in
Nieuw Mexico. De kleinste zijn dood
gewone grotjes van het soort, dat de
meeste jongens en meisjes gedurende de
zomervakantie wel eens „onderzoeken".
Het gebeurt zelden dat de Amerikaan
se grottenonderzoekers iets overkomt,
maar in het donker van de grotten ont
moeten zij toch vele gevaren. Op som
mige plaatsen is de lucht giftig en op
een bepaalde plaats bevatte de grot ont
vlambaar gas. Andere plaatsen zijn
weer op andere wijze gevaarlijk voor
de gezondheid. Sommige onderzoekers
hebben namelijk een bepaalde „grot
ten-ziekte opgelopen als gevolg van in
fectie door vogel- of vleermuizcnmest.
Deze grottenvleermuizen kunnen voor
menselijke wezens heel gevaarlijk zijn.
Er zijn namelijk gevallen bekend van
een soort hondsdolheid, die de grotten-
onderzoekers opliepen tengevolge van
de beet van een vleermuis en in enkele
van die gevallen was de afloop zelfs
dodelijk. Nu heeft een dokter, die lid is
van de vereniging, een nieuwe entstof
gemaakt tegen deze verschrikkelijke
ziekte.
Maar de ziekte, welke onder de grot
tenonderzoekers het meest voorkomt, is
een lichte longinfectie, welke meestal
wordt veroorzaakt door het inademen
van grote hoeveelheden stof, dat van
de bodem der grotten opdwarrelt als
men door nauwe tunnels kruipt. Verder
kunnen de grottenonderzoekers ver
schillende soorten koorts oplopen door
dat zij in aanraking komen met maden,
luizen of andere insecten, die mrmaal
de vleermuizen, ratten en vogels plagen.
Als je alle gevaren in aanmerking
neemt, waaraan de onderzoekers bloot
staan als zij deze ondergrondse grotten
binnengaan, dan is het verbazingwek
kend, dat zovelen van hen deze „sport"
nog interessant vinden.
Figuur b:
VOOR JE KAMER
Als je aan de muur van je kamer wat
„platen" wilt hebben is hier misschien
wel een aardig idee: vouw een stuk
stevig papier dubbel en gebruik de vo
gel in de tekening als voorbeeld. Die
knip je uit en vervolgens neem je een
blauw stuk karton, dat je tegen een
lijst aanplakt, waardoor het net lijkt
DAF BEDRIJFSAUTO-SHOW
De show is geopend van 10.00 uur tot 2 7.00 uur
(op 31 mei tot 19.00 uur)
Gaarne nodigen wij U uit tot een bezoek aanfdeze bedrijfsautotentoonstelling
Keesomstraat 8 - EDE - Telef. 08580-3456
(15) Juist toen de leeuw zich klaar maakte om Androcles
te bespringen gebeurde er iets wonderlijks. Zijn spieren
ontspanden zich en hij rende op Androcles toe als een
grote gelukkige hond, die zijn meester gaat begroeten.
Zijn staart sloeg op het zand op en neer en hij bleef maar
aan het kwispelen en likte Androcles' handen en zijn ge
zicht toen deze zich naar hem overboog. Androcles klopte
hem op de nek en trok hem aan de manen, want - dit was
Androcles' eigen leeuw - zijn goede vriend uit de grot
in de woestijn.
(16) Gedurende een ogenblik zaten de toeschouwers in
volstrekte stilte het schouwspel aan te zien, maar opeens
begonnen zij te juichen en gooiden hun hoofdtooi in de
lucht. „Lang leve Androcles!" riepen zij. „Laat de slaaf
vrij! Laat de leeuw vrij!"
Androcles' meester maakte duidelijk, dat hij hem iets
wilde zeggen, dus liep Androcles naar de deftige Romein
toe, terwijl hij de manen van de leeuw bleef vasthouden.
„De mensen eisen, dat ik je vrij laat" zei hij, „en ik moet
mij voor hun wensen buigen. Jullie kunnen beiden in vrij
heid gaan, niemand zal je ervan weerhouden de stad te
verlaten."
Androcles ging met zijn leeuw naar de woestijn. Daar
namen de twee vrienden voorgoed afscheid en korte tijd
later was Androcles (nu weer vrij man) op weg naar huis,
naar Griekenland. EINDE.
alsof je een schilderij hebt. Op dat kar
ton verschuif je een .aantal vogels net
zo lang, tot je vindt dat zij de goede
stand hebben en dan lijm je met taaie
lijm de ene kant van de vogel op het
karton. De andere kant van de vouw
blijft dan dus los en daardoor lijkt het
net of je vogels echt vliegen.
Figuur c
EEN SPANNENDE WEDSTRIJD
De krasse oude heer in de tekening
neemt het op tegen de locomotief en
het ziet er naar uit, dat hij de wedstrijd
zal winnen, want hij ligt in de tweede
tekening nog steeds voor. Maar kijk
eens goed, want de tekenaar heeft in de
rechtse tekening nogal wat fouten ge
maakt, en wel zeven in totaal. Kunnen
jullie die fouten vinden?
Het antwoord: Op de rechtse tekening
ontbreekt d evlag boven de bomen; er
mist een dwarsligger tussen de rails; de
kruk voor op de locomotief is van stand
veranderd; de berg kolen is gezakt; de
stoker heeft geen potlood meer achter
zijn oor; de rechterkant van de voor
vork van de fiets is verdwenen en het
kleine stofwolkje achter de fiets is er
ook vandoor gegaan.
B-U-O c
