UW
APPELTIE
VOOR DE
3 (orse pullen
PILS Of OUD BRUIN IQ
VRUCHIENWIIN infl
FRIS
Z0MERSH0EP
Veense Avond-ULO
HULP-CONCIERGE
„Het Postzegelhuis"
ervaren boekhouder
JAC VAN SCHUPPEN
een ervaren adm. kracht (vr.)
net en actief personeel
AUTORIJLESSEN
Opel Rekord
en THEORIELESSEN
Flinke arbeidskracht
Laat nu uw oude bed
Flinke arbeidskrachten
SPAREN
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
„Schoonmoeder"
MULO-Diploma A en B
A. P. VAN BALEN
Technische School Maarsbergen
Uw adres voor ALBUMS,
INSTEEKBOEKEN en
ZEGELS.
fa. W. G. van de Fliert en Zonen
„Jagersveld"
GORTSTRAAT 39 - VEENENDAAL
Plantenziektekundige Dienst
Kecter's Fabrieken N.V.
(MNL. EN VRL.)
NEEMT NU
IN
BIJ
Erkende Autorijschool
„BENKO"
Lunterse kade 23 Ederveen
Tel. 08387-478
corsettennaaister
leerlingen
halfwas
Revalidatie-centrum
Chemische Fabriek RHENUS N.V.
WEER ALS NIEUW
MAKEN
NA AFSPRAAK
'S MORGENS HALEN
'S AVONDS WEER THUIS
JAC. VAN SCHUPPEN
Chemische Fabriek RHENUS N.V.
voor de diverse fabrieksafdelingen
j
Geerseweg 29
Volledige 3-jarige mondelinge op
leiding voor het
De lessen beginnen de eerste maan
dag van september. Plaatsing in de
2e en 3e klas ook mogelijk.
Prospectus, inschrijfbiljet en inlichtingen bij de
cursusleider:
Bergweg 18, Veenendaal Tel. 08385-
2377.
gevraagd een
welke in staat is eenvoudige admini
stratieve werkzaamheden te verrichten.
Sollicitaties met volledige inlichtingen uitslui
tend schriftelijk aan de directeur.
POSTZEGELHANDEL
Nieuwstraat 5 Wageningen
Tel. 08370-4318.
Voor spoedig mogelijk gevraagd
Schriftelijke sollicitaties te richten aan
Lunterseweg 21 Ede
FOUNCATiONI
Beha model Pret-
tylorm Nr. 1 206
met zeer moderne
cup; uitgevoerd in
prachtige popel).
ne De cups zijn
extra et stiksels
versterkt. Rugslul-
ting vele malen
verstelbaar.
Dit korset
model Ronda
766 maakt U
bijzonder
slank. De soe
pele Ronda-
baleinage
voelt U niet
en geven U
tocheenllinke
steun. In de
tailleenopde
heupen elas
tieken inzet-
stukken.
Bij de
te Wageningen kan geplaatst worden:
Vereist: Bij voorkeur dipl. HBS of
MMS; ervaren typiste; bekendheid met
documentatiewerkzaamheden; zelfstan
dig kunnende werken.
Taak: verzorgen van de administratie
van afd. Landbouw.
Leeftijd: vanaf 19 jaar.
Salaris: afhankelijk van leeftijd, op
leiding en ervaring vanaf 291„46 per
maand.
Sollicitaties, onder vermelding van zo volledig moge
lijke gegevens, uitsluitend schriftelijk in te dienen bij
de Directeur van de Plantenziektekundige Dienst,
Geertjes weg 15, Wageningen.
te Veenendaal vragen voor het ver
pakken van geneesmiddelen, cosmeti
sche artikelen, enz.
■8- Gunstige arbeidsvoorwaarden en sociale
voorzieningen.
■8- Prettig, rustig en zelfstandig werk.
■8- Goede sfeer en net milieu, met 's mor
gens een kopje koffie en 's middags
thee.
■8- Alleen dagdienst.
-8- Direkt eerste werkweek goed loon.
-8- Vakantietoeslag, Kersttoelage, Aandeel
in de winst.
•8- Pensioenregeling.
■8- Reiskostenvergoeding.
•8- Werkkledingregeling.
■8- 5-daagse werkweek.
De Personeelsafdeling, Parallelweg 50, Veenen
daal is gaarne bereid alle gewenste inlichtingen
te verstrekken.
In onze modern ingerichte
ORTOPEDISCIIE WERKPLAATS
wordt ter vervaardiging van maatcor-
setten gevraagd een
Salaris naar leeftijd en ervaring. Tegemoetko
ming in reiskosten.
Voor de opleiding tot protese-maker kunnen nog
worden geplaatst
In aanmerking komen zij, die met goed gevolg de
L.T.S.-afdeling fijn metaal hebben afgelopen.
Meer en meer worden PROTESE-MAKERS ge
vraagd. Het is een echt handwerkvak met goe
de toekomst.
Gedurende de opleiding (uitgaande van Bene-
tel) reeds salaris en tegemoetkoming reiskosten.
Bovendien kan worden geplaatst een
5-daagse werkweek en goede vakantieregeling.
De ortopedische werkplaats is een onderdeel van
het
„DE HOOGSTRAAT"
gelegen tussen Doorn en Leersum en is te be
reiken met de NBM-bus 50, halte Hoogstraat.
Inlichtingen kunnen worden gevraagd aan de
geneesheer-directeur van „de Hoogstraat" te
Leersum.
RIIENEN
vraagt
in haa,r Regeneratie-afdeling die
verantwoordelijkheid kan dragen
liefst met L.T.S./Monteur-oplelding.
•8- hoog loon
-8- werkkleding vrij
-8- reiskostenvergoeding
Aanmelden op kantoor, Zwarteweg 3, Rhenen.
Gortstraat 39 - Veerendaal - Telefoon 2321
RHENEN
vraagt
■8- diverse toelagen op loon.
■8- reiskostenvergoeding
•8- werkkleding vrij
Aanmelden op kantoor, Zwarteweg 3, Rhenen.
Dat is
tien gulden
extra
voor ui 2
ledereen kan wel eens een extraatje gebruiken. Dan biedt een spaarpotje uitkomst!
Bij Simon de Wit spaart u ongemerkt en in een bijzonder spaarpotje:
Bij elke gulden aan boodschappen kunt u in alle Simon de Wit-winkels een spaarzegei
10 cent kopen. Zó 50 gulden in een zegelboekje gespaard levert u maar liefst 10 gulden
EXTRA op. Precies: DIRECT 60 gulden contant bij inlevering van zo'n boekje in een
Simon de Wit-winkel! Geld, waarmee u fijn kunt kopen wannéér, wéér en wat u zelf wilt
s?s?s?s?s
S?S?S?S2S
sjsjs|s|s|s|s|s|s|s|sfsnnjs?sjsjsjsjs{
S|S|S|S|S|S|S|S|S
sfsfs|s|s|s|s|sls
>^V4.V4.Vi
Voor dorstige kelen
■ivTy k\
jiiM
I
'11
nu samen voor
Rode
heerlijk koel - 1/1 fles van 110 voor I
Om van uit te delen:
500 gram slechts
Bovenstaande geldig t/m woensdag 4 september 1963
DE WIT
Feuilleton van
L. VAN SCHOOTEN
(SLOT)
„Toch is het zo. Je leeft in een be
paalde kring, een bepaalde sfeer, een
beetje cultureel, een beetje aristocra
tisch. Je bent mevrouw van Hoorn -
wijek. Dat zégt iets hier. Want Coen
was wel geen gezelschapsmens, maar
hij stond hier zeer hoog aangeschre
ven."
Ze knikte woordenloos.
„Waarom zeg je dat allemaal" begon
ze moeilijk, „waarom zeg je niet rond
uit: je kunt het beter niet doen?"
„Omdat ik dat zeer beslist niet wil
zeggen. Ik wil alleen maar dat je heel
goed weet wat je doet, er later geen
spijt van hebt. Want dan hebben er
twee spijt, denk daarom. Het gaat om
de laatste etappe van je leven, Marie
en een terug is er dan niet meer."
„O Eef", lachte ze zonder vrolijkheid
„wat til je er zwaar aan."
„Dat doe jij zelf ook. Je zou niet
willen dat ik het niet deed. Als je het
met deze man aandurft, Marie, dan is
dat een hele stap. Je wordt kwekers
vrouw."
„Tropische planten en orchideeën"
zei ze terechtwijzend.
„Vooral die orchideeën", glimlachte
hij, „dat staat duur. Nee", hij wenkte
haar te zwijgen, „het is inderdaad een
heel bijzondere kwekerij. En ik geloof
zelfs, dat jij er liefhebberij voor zoudt
krijgen, je bent toch zo'n bloemen- en
plantenliefhebster. Het lijkt me hoogst
interessant, want die Peter lijkt me een
man die gaat experimenteren, die van
dat zaakje iets heel bijzonders gaat
maken. Je hebt zo lang zelf een plan
tenleven geleid in je weduwejaren, dat
je het wel eens heel interessant zou
kunnen gaan vinden, de deelgenoot te
zijn van iemand die dit bijzondere
werk op een bijzondere manier gaat
aanpakken."
„Ja", knikte ze nadrukkelijk „dat is
ook zo. Ik denk dat het me zeker zal
boeien, dat het me wat te doen zal ge
ven en weet je, Eef, als je samen zo
iets doet ,dan is er ook altijd zoveel om
samen over te praten."
„Maar je wordt niet alleen maar
medefirmant", stelde Eef onverbiddel
ijk vast, „je wordtzijn vrouw, ten
minste als je ja zegt. Daar zit veel meer
aan vast, meisje. Je bent niet langer
Maria van Hoornwijck, je wordt me-
vrouw Polderman, met alles wat daar
aan vast zit."
„En is dat een erge degradatie?"
„Dat kun je alleen maar zelf bepalen,
i Als je dat vindt moet je het beslist
I niet doen. Maar ik denk dat jij toch in
tal van opzichten jezelf kunt blijven.
Als deze man is, zoals jij zegt, dan zal
hij niet anders willen. Hij is van je
gaan houden zoals je nu bent en hij
zou niet willen dat dit veranderde. Hij
houdt van de sfeer die jij om je heen
schept en dat zul je ook in de toekomst
moeten doen. Hij heeft jarenlang ge
pionierd, en nu wil hij behalve geluk,
ook comfort, sfeer, alles wat jouw huis
altijd zo aantrekkelijk heeft gemaakt."
„Ik wou dat jij hem eens sprak."
„Ik heb hem gesproken."
Ze schokte op, ongelovig.
„Hij is bij me geweest. Deze man
gaat niet over ijs van één nacht. We
hebben een hele tijd met elkaar ge
praat."
„Wat vind je van hem, Eef."
„Hij is oké."
Ze zweeg. Die drie woorden uit de
mond van haar zwager Evertdat
was wel summa cum laudede aller
hoogste lof.
„Vind je dat?"
„Ja. En hij houdt heel veel van jou.
Daarom kwam hij bij mij."
„Eef", en haar stem was warm, „jon
gen, als ik jou niet had gehad in deze
jaren."
„Ik zal je nog iets anders zeggen,
Marie. Als je het werkelijk gaat doen,
na alles wél overwogen te hebben", ze
trok even met haar mond, dat was
Evert ten voeten uit, de man die alles
altijd precies overwoog, „dan zou ik het
zeer op prijs stellen, getuige bij jullie...
huwelijk te mogen zijn."
Toen stond ze op en deed wat ze nog
nooit had gedaan. Ze sloeg haar armen
om hem heen en gaf hem een zoen. Hij
knipperde met de ogen.
„Nou meisje", zei hij.
„Getuige", zei ze, „dat is best man,
in 't Engels. Dat slaat heel goed op jou.
Eef. In al m'n zorgen heb ik altijd op
jou vertrouwdik hoop dat je me
niet vergeet, als ik misschien toch nog
weer eens gelukkige jaren ga beleven."
XXX
Maria aarzelde, toen ze de eeuwen
oude trouwkamer van het stadhuis
binnentrad. Ze droeg een eenvoudig,
donker mantelkostuum. Peter was in
'n donkerblauw colbert, dat hem, vond
ze, heel goed stond. Ze werd overwel
digd door herinneringen. Deze zaal was
ze als jong bruidje in 't wit binnen
gegaan, en naast haar liep toen Coen
in z'n jacquet, heel nerveus. Maar er
was méér, dat haar deed aarzelen.
Al die mensen
De kleine trouwzaal was propvol.
Allemaal bekende gezichten. Daar wa
ren de Besoijen's, de directie van Bert
z'n kantoor, daar waren oude vrienden,
collega's van Coenen daartussen
nog vele anderen, die ze geschokt her
kende. Waren er nog zoveel, dei van
dit gebeuren getuigen wilden zijn, die
haar, Maria van Hoornwijck, straks
Maria Polderman, hun belangstelling
toonden?
Achter haar schoven ze in de ban
ken, Polderman en zijn vrouw Maartje,
Bert en Jitske, Pier en Mart, de twee-
I lingen. Ze keek opzij naar Evert, die
getuigen zou en naar de zilvergrijze
kop van de gepensioneerde gemeente
secretaris, meneer De Braauw, die haar
had opgebeld om te vragen of hij, die
eens Coen's chef geweest was en hen
I indertijd had getrouwd, nu ook getuige
j mocht zijn. Het had haar innig goed
i gedaan vergeten was Coen niet en
vergeten was zij niet. Peter vond het
I prachtig.
Toen kreeg ze opnieuw een schok.
Het was de burgemeester zelf, die daar
binnen trad als ambtenaar van de bur
gerlijke standhij had dit niet aan
een van zijn ambtenaren overgelaten.
Maria werd warm van binnen.
Als in een droom hoorde ze de woor
den. „Maria Jansen, weduwe van Coen-
raad van Hoornwijck Pieter Polder
man, weduwnaar van Annetje de
Graaf tot uw wettige man
Met bevende hand zette ze haar
handtekening.
Het was gebeurd.
En alsof ze toeschouwster was bij
deze plechtigheid, zo kalm, zo beheerst,
ging ze weer zitten, schikte ze bloe
men op haar schoot en luisterde naar
de toespraak een formaliteit.
Maar de burgemeester mocht met een
zekere formaliteit beginnen, al spoedig
won zijn stem aan warmte. Hij herin
nerde er aan hoe ook zij door haar hu
welijk tot „de grote familie van het
raadhuis" had behoord en was blijven
behoren, ook toen haar leven eenzaam
werd, hoe ze zich verdienstelijk ge
maakt had op velerlei terrein. Hoe ze
nu een nieuwe en grote taak aanvaar
den ging en hoe verheugd hij was dat
hij persoonlijk bij dit begin tegenwoor
dig mocht zijn.
Toen richtte hij zich tot Peter.
„U haalt" zei hij „een van de beste
burgeressen van onze stad weg. Dat
pleit voor u. U bent uit Amerika te
ruggekomen en u hebt een Hollandse
vrouw gevonden. U beiden hebt ver
driet en moeite gekend. Het is mijn
hartelijke wens, dat op deze dag de zon
opnieuw voor u mag gaan schijnen en
dat u zoals tot nog toe, ook voor ande
ren een licht moogt zijn."
Ze maakten geen drukte. Na afloop
van de plechtigheid was er in de bur
gerzaal gelegenheid hen te feliciteren.
Peter drukte vele handen van mensen
die hij nog nooit gezien had, maar die
hem allemaal verzekerden dat hij een
gelukkig man was. Hij keek naar Ma
ria. Wat was ze bleek, maar wat stond
haar dat goed. Zijn borst zwol van
trots. Ze zou er nooit, nooit spijt van
hebben, dat ze het met hem had aan
gedurfd. Ze was een geweldige vrouw,
dat had hij al de eerste keer gezien.
Tegenover Maria stond Dirk Polder
man en ze legde haar hand in zijn ver
eelte, harde knuist.
„Ik moet er nog aan wennen om
Maria tegen je te zeggen", zei hij,,
„maar als ik naar het gezicht van m'n
broer Piet kijk en ik denk er aan dat
dat allemaal door jouw komt, dan ben
ik reuzeblij dat jij m'n schoonzuster
geworden bent."
Maria slikte. Hoe had ze altijd op
deze mensen neergezien!
Maartje Polderman kon de woorden
niet vinden.
„We weten allebei precies wat we
denken", glimlachte Maria „en ik hoop
dat we allebei even gelukkig zijn hier
mee."
„Ik wel", zei Maartje kordaat en gaf
haar nieuwe schoonzus een zoen.
Bert sloeg allebei z'n armen om z'n
moeder heen en wat hij haar in het
oor fluisterde, hoorde niemand. Maar
Maria kon alleen maar knikken. „Ja
jongen ja lieve jongen
En toen stond daar Jitske.
Hiermee is het begonnen, dacht Ma
ria. Dit meisje was niet goed genoeg
voor Bert. Haar familie was niet goed
genoeg voor een Van Hoornwijck. Nu
heb ik van de naam Van Hoornwijck
afstand gedaan en ben in haar familie
opgenomen.
Als in een flits ging alles aan haar
geestesoog voorbij: Jitske's eerste be
zoek, Jitske's gezicht boven haar, toen
ze kermend onderaan de trap lag
Jitske bij het bedje van Ria
„Nou ben je m'n moeder en m'n tante
allebei", zei Jits en ze lachte, maar er
stonden tranen in haar ogen. „En nu
moet ik tweemaal zoveel van je houen.
En dat doe ik ook. Ja, dat doe ik ook.
Moeder, vergeet je ons niet? Denk er
om, de naam Van Hoornwijck blijft op
de deur staan."
M'n moeder en m'n tantegéén
schoonmoeder, dacht Maria. Ze was
schoonmoeder af.
Naast Peter zat ze in de auto die
hen naar het Ahrdal'zou brengen, waar
ze hun „wittebroodsweken" gingen
doorbrengen.
Hij startte de motor. Allemaal ston
den ze buiten, wuivend. Nog eenmaal
zag Maria al die gezichten, Dirk Pol
derman en Maartje, Pier en Mart, Jitske
en Bert, stralend, Evert, strak, verdrie
tig bijna
Ze was niet alléén.
Peter keek haar van terzijde aan.
„Gaat u mee, mevrouw?" vroeg hij
schertsend, maar voor zijn ogen sloeg
ze de hare neer.
„Let maar op je stuur", zei Maria
Polderman.
EINDE
