HAARLAK 4
HAV
ERM0UT
GRIESMEEL
AUG
iURKEN
elektromonteurs
aank. elektromonteurs
leerl. elektromonteurs
CASPO AFWAS
BLEEKMIDDEL
POETSEXTRACT 54 ,1;
SCHOEN
CREME
PAK STIFF
c
c
s
c
s
s
Textielhuis H. JONKER
VERKOOP BOMEN
flinke knecht
begrafenis
A. W. de Haas
UW
APPELTJE
VOOR DE
Augurken
Sperziebonen rn
Jon9e KMS
r
vakkleding
J ANNIE'S
ONDERGANG
H. CROON CO
EXTRA LAGE PRIJZEN
DUS 20°/o KORTING
250 gr. BLAADJES (verpakt)
69 ct. +14 gratis geldzegels
150 gr. PINDAROTSJES
VLOKKEN
UqGQ
Aambeien op soa
knakworsten
Vaste vloerbedekkingen
Kleurechte overgordijnen
Zwitserse vitrages en
Plastic douche gordijnen
1. EEN KEUKENJUFFROUW
2. EEN LEIDSTER
EN IO°/o KORTING
MET EEN FLACON IféG#
DUBBEL GRATIS GELDZEGELS
SAMEN
DOOS UqGQ
KOEKJE 10%>
SNOEPJE 10°/o
1 CHOCOLADE
gratis:
HANDIG HUISHOUDEN MET DE „PICCOLO" HUISHOUDMACHINE
HALFWAS SLAGER
A. H. van Schaik
P. W. Maris
EL-DORADO
AUTODROP
G. WESTENENG
Voor een
Gezellig
met
z'n allen
eens 'n dagje
naar buiten
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
0
A
1
O
N
S
- BLANKEN-PLOEG N.V.
0
C
A
1
O
N
ADRESSEERMACHINE
FEUILLETON
N.V. ROTTERDAMSCHE ELECTRICITEITS MIJ.
SCHIEMOND 22
ROTTERDAM-W
vraagt voor spoedige indiensttreding t.b.v.
elektrotechnische installatiewerkzaam-
heden
(Leerlingen kunnen een leer-overeenkomst
V.E.V.-leerlingstelsel afsluiten).
Aanstelling geschiedt op voorwaarde van:
woonplaats is standplaats (voor werken buiten
woonpl. worden vergoed reistijd en reiskosten.)
Aanmelden op: woensdag 18 september
tussen 19 en 20 uur op het
Gewestelijk Arbeidsbureau te
Veenendaal, Kerkewijk 92,
alwaar een vertegenwoordiger van
bedrijf aanwezig is.
Gegadigden gelieven diploma's en
getuigschriften te overleggen.
Reiskosten i.v.m. sollicitatiebezoek
zullen worden vergoed.
het
VOOR
naar het:
Terlenka huiskamervitrages worden ge
heel GRATIS voor u gemaakt. Maak
loon overgordijnen 2,per stel.
De stichting „DE OPBOUW", algemene instelling voor
kinderbescherming, vraagt voor haar tehuis voor
zwak-begaafde meisjes, huize „Persijn" te Maartens
dijk (bij Utrecht):
Leeftijd niet beneden 23 jaar.
Gunstige salarisregeling.
Voor leidsters die geen opleiding hebben genoten, be
staat de mogelijkheid tot het volgen van een cursus
kinderbescherming.
Sollicitaties schriftelijk te richten aan het bestuur,
Burg. Reigerstraat 86, Utrecht.
De Inspecteur der domeinen te Utrecht, Maliesingel 12
(tel. 030-26243) zal op WOENSDAG 25 SEPTEMBER
1963 v.m. 10 uur, te zijnen kantore, in het openbaar bij
inschrijving verkopen:
gerooide bomen, aanwezig te Maarssen,
Doorn, Leersum, Soesterberg, Rhenen en
langs de rijkswegen Hoevelaken - Apel
doorn en Harmeien - Utrecht en te rooien
bomen, staande langs de rijksweg Zwam-
merdam - Harmeien.
Kavellijsten en voorwaarden gratis verkrijgbaar bij
voornoemde Inspecteur.
VoorGoed
véGê
FLACON
95
BUS U(>Gé mmm WTIS
19 gratis geldzegels Jm ^^cf.
geen zware flessen! geen statiegeld!
PrfVVWWVVVj
2 gratis geldzegels
BIJ ELKE GROTE DOOS VéGé WRIJFWAS
ct. 16 gratis geldzegels
IQ
MELK OF PUUR
69 ct. 14 gratis geldzegels
ZAKV^G^
75
GROTE SPUITBUS V#G£ J
■50 j
EDEL STIJFSEL
42 J
PAK IféG
60 J
PAK TARWE
52 J
JAMPOT 7
ZOETZURE
80 J
U zet één van de vele hulpstukken op de motor en u heeft weer
zo'n handig huishoud- of keuken apparaat. Dit „Piccolo" werk-
wonder (winkelprijs f. 425.-) kost u slechts f. 200.- 25 volle
VéGé geldzegelboekjes dank zij de VéGé „Spaar goed"aktie.
Bestel nr. 631.
200 gratis geldzegels 1 contante gulden
DI9-19-26-9
Wordt gevraagd:
Loon plm. 60,tot 80,
per week.
Aanmelden Slagerij
Hoogstraat 5
WAGENINGEN
Telefoon 2464
Notaris
Hoofdstr. 28 - Veenendaal
vraagt een
TYPISTE
liefst per 1 november
1963.
betekent „de vergulde" en
betrof vroeger een Indiaans
opperhoofd die met stof
goud bedekt een bad nam
in een heilig meer.
In een rol AUTODROP
vindt U op elke tabletver
pakking een interessant
verhaal.
Vraag naar
van V.S. Leeuwarden.
Per rol 25 ct.
Gevraagd z. sp. mog.:
voor werkzaamheden in
de broederij en verzorgen
van pluimvee.
Leeftijd 15 - 20 jaar.
Broederij
EDERVEEN
Telefoon 08387-252
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 persoons auto's
disponibel.
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewijk 87, Veenendaal
Telefoon 2845
Ook daarvoor kunt u bij Simon de Wit sparen.
Ongemerkt en reuze vlug. Sparen, gewoon tijdens
het boodschappen doen. Spaar daarom voortaan
bij Simon de Wit en u hebt aan die onverwachte
gezelligheid geen gebrek.
In alle Simon de Wit winkels kunt u bij elke gulden
aan boodschappen een spaarzegel a 10 cent
kopen. Zo 50 gulden ongemerkt gespaard, levert.u
maar liefst 10 gulden EXTRA op.
Heel gemakkelijk: In elke Simon de Wit-winkel
ontvangt u tegen inlevering van een vol spaarboekje
direct 60 gulden contant. Geld waarmee u fijn
kunt kopen: wannéér, waar en wat u zelf wilt.
oogst
Zoetzure
Malse"6' '"Crpof van 79 «or 69
literblik van 89 voor 0{f
ln Pot slechts
heerlijke volvette - 100 gram
SIMON DE WIT
SCHERPENZEEL
PERSONENWAGEN
B.M.W. 700 Coupé '61 rood 42.000 km
Citroën 2 CV '61 geel 50.000 km
Volkswagen Std '57 grijs 100.000 km
Renault-Dauphine '61 rood 80.000 km
VRACHTWAGENS
MAN-Diesel '56 7000 kg laadverm.
Volvo-tandemas '59 10.000 kg laadverm.
Morris-Diesel '59 3000 kg gesl. bak
Tevens diverse gebruikte tractoren
te koop.
INRUILEN EN FINANCIEREN
Telef. 03497-241 (3 lijnen)
Ter overname gev.raagd:
e.v. met adres-plaatjes.
Brieven onder nr. 2899 aan het bur. van dit blad.
BEVA
grootste wasbestendlgheid
oersterke kwaliteit
kleurechte stof
blijvend goede pasvorm
OENDIEN S CONFECTIEFABRIEKEN N.V. ALMELO
TEXTIELHUIS JOH. DITEWIG
Franseweg 3 - Eist (Utr.) - Telefoon 255
DOOR GRE DE BOER
(6)
„Nee, ik dacht soms. Ik combineerde
een beetje, zie je, want hij is ook in
Amsterdam. Kort geleden heeft hij zich
daar gevestigd als advocaat. Hij zit op
een van de grachten, maar waar precies
weet ik niet. Ik las z'n advertentie".
„Ik heb hem nooit meer ontmoet",
antwoordde Jannie rustig. „Ik ben toen
al gauw naar Amsterdam gegaan. Op
een aanbeveling van de Boerenleenbank
in ons dorp kwam ik hier op een Bank.
Maar daar leek het me al gauw niet erg.
Daar ben je een nummer, meer niet.
Promotiekansen gelijk nihil, althans
voor meisjes. Ik solliciteerde enkele
malen en kwam toen op een expeditie
kantoor aan de Lauriersgracht. Maar
dat was ook niets. Tot ik vorig jaar op
dat reisbureau kwam. En daar heb ik
het reuze naar mijn zin".
„Ja, dat zal wel interesant werk zijn.
Reizen zit de mensen in het bloed te
genwoordig".
„Ga jij nooit uit? Ik bedoel in de va
kantie?".
Hij schudde zijn hoofd. „Nee, daar
heb ik geen interesse voor. Als het heel
mooi weer is eens een dagje naar het
strand. Maar daarbij blijft het dan ook".
Jannie keek op haar horloge. „Neem
me niet kwalijk, Kees, maar het is al
laat. Straks haal ik de laatste tram niet
meer".
„Sorry, Jansje, we zaten ook zo gezellig
te babbelen. Dan vergeet je de tijd he
lemaal. Ik zal even afrekenen."
Een paar minuten later liep het tweetal
op straat. „Welke tram moet je hebben?"
„O, we zijn vlak bij de Munt. Ik neem
lijn 24, dat blijft toch hetzelfde. Zeg, kom
ons eens opzoeken. Kun je niet eens op
een zondagmiddag komen theedrinken?"
Hij dacht na. „Goed," zei hij tenslotte.
„Hoe laat schikt het? Half drie? Of ben
je dan nog aan het ontbijt?"
Ze lacht. „Nee, hoor. Werk of geen
werk, we zijn altijd matineus. Aan laat
opstaan hebben we beiden een hekel.
Tenzij Ria late dienst heeft gehad, dan
maft ze een uurtje langer. Goed, we re
kenen er dan op: half drie."
„Tot ziens, Jansje."
„Dag Kees. Dank je wel voor de pret
tige avond."
„De dank is geheel aan mijn kant," ant
woordde hij galant. „Fijn, dat je een oude
vrijgezel een leuke avond hebt bezorgd."
„Zeg eensoude vrijgezel
Maar hij drukte lachend haar hand en
liep daarna het Singel op. Jannie keek
hem na of hij zich misschien nog zou om
draaien, maar lijn 24 kwam er al aan en
ze stapte in. Hoewel ze geen bevredigend
gevoel had, was ze toch blij, dat ze deze
avond had beleefd.
Bü de meisjes is het gezellig.
Bedrijvig liep Jannie heen en weer in
de ruime zitkamer, die ze met haar
vriendin deelde. Eens kijkenja, die
kussens moesten eigenlijk allemaal maar
op de divan. Mannen hielden niet erg van
kussens op de stoel. Nu ja, stoelde
vier crapaudjes waren maar wat behaag
lijk. Eigenlijk stond ze in dubio, waar
zouden ze gaan zitten: bij de haard of
bij het raam. Daar had je natuurlijk een
mooi uitzicht over de Amstelveenseweg,
vooral op zondagmiddag met al die auto's
en straks, als het stadion weer uitging..
Maar het was vrij koud en bij de haard,
die zo heerlijk brandde, zou het ook wel
lekker zijn.
„Zeg, Ria, waar zullen we hem plan
ten? Bij het raam of bij de haard?" De
aangesprokene, die als gewoonlijk languit
op de divan lag te lezen en te kauwen,
richtte zich even op van haar lectuur en
keek de kamer rond. „Bij het raam na
tuurlijk: dan kun je hem goed bekijken."
„He nee, zeg, dat is t|>ch onbeleefd. Nee,
we zetten de crapauds rond de haard en
het kleine tafeltje in het midden. Dat is
eigenlijk veel gezelliger. En dan de grote
schemerlamp aan."
„Mijnentwege," antwoordde Ria min of
meer onverschillig. „Kind, ga nu toch
eens rustig zitten. Het lijkt wel, of de
Prins op visite komt!"
Jannie bleef even midden in de kamer
staan en lachte. „In zekere zin is het ook
de Prins."
De ander kwam nu geheel overeind en
keek haar vriendin aandachtig aan. „Zeg,
je lijkt wel verliefd. Sinds jij die avond
met hem uit bent geweest, heb je een
heel andere uitdrukking in je ogen."
„Is 't werkelijk?" vroeg Jannie ver
baasd. Meteen liep ze naar een spiegel en
controleerde zichzelf. „Gek, mijn baas zei
ook al zoiets' Van de week, op een mor
gen keek hij me lachend aan en zei: „Als
ik niet beter wist, zou ik zeggen, dat Jan
nie verliefd is." „Ik proestte het uit, maar
ik geloof toch, dat ik gebloosd heb."
„Meid, je moet je wat meer beheersen.
Mannen vinden er niets aan, als een
meisje haar gevoelens op de een of an
dere manier uit."
Jannie lachte spottend. „Ik zou haast
denken, dat je uit ondervinding spreekt."
Ria haalde haar schouders op en ver
diepte zich weer in haar boek. „O, nee.
de man, die mij uit mijn evenwicht zal
j brengen, moet waarschijnlijk nog gebo
ren worden."
„Zeg, vind je het geen vervelend idee,
later met een veel jongere man te trou
wen?"
„He? Wat?" Ria begreep haar niet da
delijk, maar meteen drong het toch tot
haar door. „Onzin, Jannie, ik denk niet,
dat ik ooit zal trouwen. Daar heb ik op
het ogenblik een te gemakkelijk leventje
voor. Ik zie dagelijks mannen genoeg aan
het loket. Maar er is tot nu toe nog geen
geweest, die ook maar op de geringste
manier mijn hart kon doen ontvlammen."
Jannie ging op de punt van een cra-
paud zitten en keek haar vriendin onder
zoekend aan. „Zeg, je hebt vroeger toch
geen nare dingen beleefd op het terrein
van de liefde?"
Ria schudde ontkennend haar hoofd,
zonder van haar boek op te kijken. „Nee,
meid, dat was er voor mij niet bij. In het
weeshuis had ik de bijnaam van de „on
genaakbare". Ik had heel wat aange
waaide broers, die smoor op me waren.
Maar ik had nooit enige belangstelling
voor hen."
„Hoe ben je eigenlijk aan dat baantje
bij de Spoorwegen gekomen?"
„O, een beetje protectie. Een broer van
de Vader van de Huis was in Utrecht
op het hoofdbureau. Die kwam wel eens
bij ons en toen hij hoorde, dat ik tamelijk
vlot vreemde talen sprak, beloofde hij
ervoor te zullen zorgen, dit ik bij de
Spoorwegen kwam. Eerst was ik in De
venter. Toen ik meerderjarig was gewor
den, solliciteerde ik naar Mokum en ik
werd meteen geaccepteerd. O, ik zit al
bijna vijf jaar hier aan het loket.
„Vind je het werkelijk leuk werk? Het
lijkt me zo geestdodend, telkens maar
kaartjes te moeten geven, geld in ont
vangst nemen en wisselgeld teruggeven.
Vergis je je nooit?"
„Natuurlijk wel. Iedereen maakt fou
ten. Tot nu toe heb ik geluk gehad, want
ik had, als de kas niet klopte, altijd te
veel."
„Je doet zeker heel wat mensenkennis
op."
„En of. En daarom bij ik misschien op
de duur wat onverschillig geworden ten
opzichte van de mannen."
Op dit moment ging de bel en Jannie
sprong overeind. „Zeg, blijf niet zo han
gen op de divanga behoorlijk ergens
zittenen doe dat kauwgum uit je
monden
„Ja, ja, 't is al goed. Doe maar gouw
open, dan zal ik me als een jongedame
gedragen
Op zijn rustige, zelfverzekerde manier
kwam Kees boven. Ria, die in werke
lijkheid nieuwsgierig was, hoewel ze het
niet wilde weten, keek de binnengeko-
mene scherp aan, terwijl ze opstond. Jan
nie stelde blozend voor: „meneer Koo-
ger juffrouw Ria Berghuis".
Kees lachte en drukte Ria stevig de
hand. „Dus U bent de vriendin van Jans
je
„Jawel, meneer Kooger. Prettig met U
kennis te maken en leuk, dat U ons eens
komt opzoeken."
Even later zaten ze gedrieën rond de
haard. Ria presenteerde sigaretten en
keek van terzijde af en toe naar Kees.
Knap was hij, ontegenzeggelijk. Hoewel,
er waren harde trekken om zijn lippen.
Waarschijnlijk iemand van het type, dat
over lijken zou gaan, om een eenmaal
vooropgesteld doel te bereikenRia
kende dat type welhaar chef was im
mers net zo?
Kees keek eens rond, terwijl hij, geheel
op zijn gemak, rookte. „Fijne kamer," zei
hij prijzend. „Je kunt echt zien, dat hier
vrouwenhanden regerenzo aan ver
schillende kleinighedenkussens op de
divaneen bloemetje op de kast
Ria keek geamuseerd naar het vaasje
bloemen op het dressoir, dat hij „kast"
noemde. „Dat is ook het enige, wat wij
hebben, meneer Kooger, een gezellige ka
mer."
„Zeg, laten we dat vormelijke „meneer"
wegdoen," stelde Jannie voor. „Zeggen
jullie maar gewoon Ria en Kees, hoor."
„Och ja, laten we maar doen, alsof we
elkaar al jaren kennen," viel Kees
lachend bij.
„Jannie stond op. „Thee, Kees?"
„Ja, nou, wat graag. Laat ik me eens
een keer verwennen."
„Waarom ook niet, he?" Jannie lachte
en haar lach klonk door de hele kamer.
Ria keek haar even aan. Ze is zenuw
achtig, dacht ze. En stapel verliefd op
hem. Nu ja, hij is de moeite waard én ze
kennen elkaar uit hun jeugd.
Jannie presenteerde thee en gebak.
Kees vertelde een paar leuke gevalletjes
van de winkel. En de meisjes luisterden
geïnteresseerd.
„Woon je daar helemaal alleen, Kees?"
vroeg Ria. „Ik hoop, dat het geen al te
vrijpostige vraag is
Kees wuifde met zijn hand. „Welnee,
vraag maar hoor. Ja, ik ben min of meer
een kluizenaar, maak 's morgens en
's middags mijn brood zelf klaar en krijg
'savonds eten in een bus".
Jannie keek hem verbaasd aan. „In een
bus? Autobus?"
„Welnee!" Kees schaterde het uit. „Je
hebt hier in de stad verschillende huizen
- maisons noemen ze dat - die diners
uitzenden. Dat is vrij billijk en je krijgt
elke morgen, als ze de lege bus ophalen,
keuze uit een drietal menu's.
Ria luisterde geboeid. „En heb je dan
niemand, die ehde boel een beetje
opruimt. Of stofzuig je zelf ook alles?"
Kees schudde het hoofd. „Ik heb een
werkster, drie dagen in de week. En ik
moet zeggen, dat het een juweel is. Ze
zorgt er voor, dat alles piekfijn in orde
is, achter de winkel wel te verstaan. In
de winkel doen we alles zelf, mijn be
diende en ik. Daar komt geen ander aan
te pas".
„Het lijkt me wel leuk, zo'n sigaren
winkel. Ik ken er in de stad ook een
paar, met damesbediening," zei Ria pein
zend.
„Ja, aanvankelijk had ik ook het plan
om een meisje voor de winkel te nemen",
antwoordde Kees, „maar achteraf heb ik
toch maar besloten een mannelijke be
diende te nemen. Ik heb voornamelijk
gehuwde heren als klant en ik voorzag
misschien moeilijkheden
Ria schoot in een lach en Jannie keek
haar vriendin verwonderd aan Ria lach
te niet vaak en nooit op zo'n uitbundige
manier.
„Van welke zijde verwachtte je de
moeilijkheden? Van de man of de vrouw?
Ik zou toch zeggen, dat damesbediening
een trekpleister is voor een sigarenzaak".
„Ja," antwoordde Kees grinnikend, „het
zou mogelijk de omzet doen stijgen. Maar
aan de andere kant moet ik ook rekening
houden met andere factoren. Neeik
vind het toch maar beter om geen win
keljuffrouw te nemen".
„Jammer," flapte Jannie er uit, „anders
had ik misschien nog een goeie kans ge
maakt in je nieuwe zaak".
Ria keek geinteresseerd van haar
vriendin naar de bezoeker. „Nieuwe
zaak?"
„Jansje klapt een beetje uit de school",
verduidelijkte Kees. „Ik heb namelijk een
zaak op de Rozengracht gekocht, die ik
in het nieuwe jaar overneem".
„Dus je gaat uitbreiden?" Ria keek hem
peinzend aan. Ja, hij was echt het type
van een zakenman, onverzettelijk en
vastberaden. En bovendien nog knap
ook.
„Zo kun je het noemen," was het ant
woord en de spreker keeek langs de da
mes heen even naar buiten. „Ik wil ge
leidelijk aan een paar filialen in de stad
gaan stichten".
„Of er ook aan sigaretten veel verdiend
wordt," merkte Jannie ondeugend op.
Kees schudde ontkenend zijn hoofd.
„Nee, toch niet. Dat hebben wel meer
mensen gedacht. De winstmarge op siga
ren, sigaretten en tabak is juist vrij ge
ring, vergeleken bij andere branches bij
voorbeeld. De omzet moet het doen. En
dan spreekt het vanzelf, dat de duurdere
merken ook meer winst geven. Overigens
de andere artikelen, zoals pijpen en aan
stekers, daar wordt wel wat meer op ver
diend".
„Och," zei Ria, „het lijkt me toch wel
een mooi vak. Je wordt er niet smerig
van en als je een kern van vaste klanten
hebt...."
„Die heb ik, gelukkig," antwoordde Kees.
Het gaat er nu maar om, of mij dat ook
in de nieuwe zaak zal gelukken".
„Daar zet je natuurlijk iemand in, die
de buurt kent", meende Ria.
(Wordt vervolgd)
