JANNIE'S
ONDERGANG
HOENSON
Noorse levertraan
Badrestaurant
Ouvvehand
het vertrouwde
beeld
ADVERTEREN DOET VERKOPEN
Jac. van Ginkel
INSCHRIJVING
beila van
Leeuwen
OLIEHAARD
ROCKET
September - Voorverkoop
met gratis druppelvanger
Drog. Fotoh. HENNY JANSEN
RHENEN
De afgelopen
winter heeft ons
geleerd, dat het
toch echt wel
goed kan
winteren.
TECHNISCHE SCHOOL - WAGENINGEN
AFDELING AVONDONDERWIJS
mjÈËËËMm,
Dames- en
Herenschoenen
ADRESSEERMACHINE
Fa. Finkenfliigel
Daar zijn ze. Nieuwe prachtige en praktische geschenken bij
gezonde, 100% gepasteuriseerde Oem margarine. Echt porce-
leinen kop-en-schotels en nog veel meer nuttige cadeaus - ook
voor de kinderen. Spaar de Pasteurmerken van die heerlijke
Oem |X| IIX margarine. En vraag morgen Uw leverancier
om de |\IUi\b nieuwe Remiageschenkenfolder.
De nieuwe
Remia kop en schotels!
Mooi hè, Mam?
Overalls
Manchester kleding - stofjassen
Witte vakkleding-kinderoveralls
DEGELIJK EN BETROUWBAAR
VAK- EN WERKKLEDING
Veenendaal
FEUILLETON
Nederlands meest verkochte
met de
WONDER KOLEN
vangst 1963.
Royale fles (400 cc) 1,
Dit voorkomt vlekken.
Ook verkrügbaar:
Levertraan met heerlijke sinaasappel-
smaak.
Zandstraat 7 - Veenendaal - Telefoon 08385-2472
Geheel gemoderniseerde zalen
met intieme sfeer.
Gezellige zitjes met prachtige
uitzichten.
■ö- Open haardvuur en centrale
verwarming.
Zeer geschikt voor recepties en
bruiloften.
•ö- Prima keuken - matige prijzen.
•H- Restaurant het gehele jaar ge
opend. (Met ingang van maandag
7 oktober 's maandags gesloten,
behoudens afspraken).
GEDURENDE 2 JAAR VOLLE GARANTIE.
GEEN VOORUITBETALING. GEPLAATST
VOOR (NOG GEEN) HllQ PER WEEK.
BADRESTAURANT TEL. 08376-294-630
2e kanalenkiezer (UHF-
unit)reeds ingebouwd en
dus onmiddellijk gereed
voor ontvangst 2e pro
gramma.
FIRMA
Dus neem tijdig Uw
maatregelen om
gezellig warm te
kunnen wonen.
Een luxueus televisie-toestel
met 59cm.beeldbuis. Zowel beeldbreedte als beeldhoogte-instelling
als horizontale en vertikale synchronisatie geheel automatisch.
Nu op de ZEKERSTE en VOORDELIGSTE manier bij u in huis. Keuze
uit donkere (hoogglans gepolitoerde) of lichte (mat teakhouten)uitvoe-
ring. Wij geven u graag en vrijblijvend alle inlichtingen die u wenst.
Patrimoniumlaan 39
Telefoon 2196
Wij nodigen U uit voor
een bezoek aan onze
toonkamer, waar dit
model met andere
gereedstaan.
Veenendaal
op maandag 23 september a s. van 19.30 - 20.30 uur in
het schoolgebouw aan de Grindweg voor de cursussen:
GAWALO (gezel-opleiding)
V.A.M. Ie en 2e monteur
V.E.V. sterkstroommonteur
Autogeen- en elektrisch lassen voo.r beginners en ge
vorderden (examens COCAM en N.V.L.)
Bij aanmelding voor één der lascursussen dient bij inschrijving een be
drag van 17,50 te worden voldaan. Inlichtingen worden op de inschrij
vingsavond verstrekt.
Het Bestuur.
die U nooit hóéft te ver
nieuwen!-
die enorm veel warmte
geven!
die net als bij een kolen
haard gezellig rood-
gloeien!
die zonder het gebruik
vanruisende en kostbare
electriciteit verslinden
de ventilatoren, dezelf
de heerlijke vloer- en
stralingswarmte geven
als een kolenhaard!
en.... die U gegaran
deerd veel goedkoper
laten stoken dan zelfs
met de beste kolenhaard!
Hoogstraat 7, Tel. 08385
3246, Veenendaal.
WIJ DOEN VOOR
UW VOET WAT
MOET
Ter overname gevraagd
BRILLEN
Hoofdstr. 51
Veenendaal
Modieuze
schoentjes voor
gevoelige
voeten.
e.v. met adres-plaatjes.
Brieven onder nr. 2899 aan het bur. van dit blad.
Alleen bij:
Achterkerkstraat 32
Veenendaal, Tel. 2043
VAKKUNDIGE
REPARATIES
1 minuut
vanaf de Markt
VOET-VORM
Ook voor losse steunzolen
Pasteur garantiemerken
zijn waardevolle
spaarmerken.
Vraag dus Oem
CONFECTIEFABRIEK G. H. KAYSER N V.
ENSCHEDE (LONNEKER)
MARGARINEFABRIEKEN N.V. - DEN DOLDER
DOOR GRE DE BOER
(7)
Kees knikte. „Ja, vanzelfsprekend.
Trouwens, ik heb al iemand op het oog.
Een inboorling van de Jordaan. Die kent
z'n pappenheimers en zo iemand moet ik
juist hebben. Hij is me aanbevolen en ik
heb goede getuigen van hem gekregen.
Jammer genoeg kan hij niet op de dag
van de opening aanwezig zijn, want dan
is hij nog in militaire dienst. Maar half
januari zwaait hij af, en tot op die dag
zal ik zelf de honneurs moeten waarne
men".
„Wanneer open je?" vroeg Jannie be
langstellend.
„Het plan is de eerste zaterdagmiddag
in Januari. Ik heb een aardige reclame
voor m'n nieuwe klanten, die weliswaar
een paar centen kost, maar wellicht van
ik er meteen een aantal vaste klanten
door".
„Mogen we dat weten?" vroeg Jannie
nieuwsgierig.
Hij lachte. „VrouwenEnfin, waar
om ook niet? Ik heb vijfhonderd aanste
kers besteld bij een fabriek. Weliswaar
een goedkoop soort, maar gegarandeerd
goed. En iedereen, die op de openings
middag voor een gulden koopt, krijgt zo'n
aansteker cadeau".
Ria had belangstellend geluisterd en
knikte begrijpend. „Juist", zei ze, „de
kost gaat voor de baat uit, en al verdien
je op zo'n eerste dag niets, de reclame
brengt klanten en wellicht vaste klanten."
„Zo heb ik het ook gezien indertijd,
toen ik in de P.C. een zaak begon."
„O ja," zei Jannie, die zich het verhaal
herinnerde, „doosjes met vijf sigaren erin
cadeau, he?"
Kees knikte en vertelde het verhaal van
de opening nog eens en Ria luisterde met
open mond. Intussen schonk Jannie voor
de tweede keer thee en presenteerde een
gebakje.
„Zo," zei Kees ten slotte, „en nu heb ik
genoeg van mezelf verteld. Nu jij, Ria,
wat doe je voor de kost?"
„O, ik verkoop spoorkaartjes aan men
sen, die met alle geweld op reis willen."
Kees lachte. „Zo, dat is niet gek. Op de
Centraal?"
„Ja, al een paar jaar."
„Leuk werk?"
Ria knikte. „Och ja. Weet je, je doet
er verbazend veel mensenkennis op. Op
de duur leer je de mensen verdelen in
verschillende categoriën. In de eerste
plaats zij, die altijd haast hebben en al
tijd op het laatste nippertje aan het lo
ket komen. Ze kijken zenuwachtig op de
klok en bestellen dan haastig hun plaats
bewijs. In het begin maakte me dat wel
eens een beetje kregel, vooral als op
drukke dagen rijen mensen voor het lo
ket stonden. Maar later raakte ik er aan
gewend en het maakt me nu niet meer
koud of warm, of te zeggen: vlug, juf,
enkele reis Rotterdam. Of dat ze op kal
me toon een plaatsbewijs vragen."
„Dus dat is categorie één: de zenuw
achtige reizigers. En de volgende? Ria
lachte even. „Dat zijn de vleiers. Uiter
aard natuurlijk alleen mannen. En mees
tal mannen van middelbare leeftijd. Die
zien een aardig snoetje achter het glas en
verzinnen alle mogelijke smoesjes om
een praatje te kunnen houden. Dezulken
vooral moet je op een afstand houden."
Kees telde op zijn vingers. „Groep één,
dat zijn de zenuwachtigen, die meestal op
het laatste ogenblik komen. Wel, ik ben
altijd ruimschoots op tijd, als ik op reis
ga, dus daaronder val ik niet. En onder
groep twee evenmin, want het is, eer
lijk gezegd, nog nooit in m'n gedachten
opgekomen om-met de loketjuffrouw een
praatje te gaan maken. Ik ben benieuwd
onder welke groep ik zal vallen."
„O", antwoordde Ria spottend, „dat is
gemakkelijk te constateren. Jij behoort bij
groep drie: de massa, waarmee je nooit
last hebt."
Kees boog. „Dank je voor het compli
ment. Zijn er nog meer soorten mensen?"
„Ja zeker, nog veel meer. Daar heb je
bijvoorbeeld de dames, die hun porte-
monnaie nooit kunnen vinden. Je hebt
de professor-achtigen, die altijd wat bij
het loket laten liggen: kaartje, hoed, tas,
portemonnaie of iets anders. Dan nog de
categorie met-plank-voor-hun-hoofd, zo
als ik ze altijd noem. Dat zijn zowel man
nen als vrouwen, die gerust met een hele
rij wachtende mensen achter zich eerst
vragen, hoe laat er een trein gaat, en of
het een sneltrein is en zo en dan nog gaan
vertellen, dat ze naar een zoon of een
dochter gaan, een tante of een oom en
zodoende denken, dat ze alleen in de
wereld zijn. Tegenover deze mensen is
het 't moeilijkst, om beleefd te blijven."
Kees luisterde met grote belangstelling.
„Ik moet zeggen, dat je achter zo'n loket
een aardige kijk op de mensen krijg. Nog
meer groepen?"
„O ja, de vrouwenhaters bijvoorbeeld.
Die een loket uitzoeken, waar een man
nelijke bediende helpt. En als die er
niet zijn, dan toch bij je komen en met
een kennelijke minachting hun plaatsbe
wijs bestellen. Dan de categorie gullen..
Ook weer voornamelijk mannen, die je
met alle geweld een fooitje willen geven.
Met een breed gebaar zeggen ze dan: Laat
U maar zitten, juffrouw. Maar ik doe net,
of ik het niet verstaan heb en geef toch
het wisselgeld terug."
„En als ze het dan niet accepteren?"
„O, ik heb altijd een busje naast me
staan voor een of ander liefdadig doel.
Daarin gaan de opgedrongen fooien. Want
volgens de voorschriften mogen we geen
fooien aannemen."
„Leuk".
„En dan nog tenslotte de pingelaars."
Kees keek het meisje verbaasd aan.
„Pingelaars? Die afdingen, bedoel je"?
Ria knikte, terwijl ze van haar thee
dronk. „Ja, zo af en toe komt er nog wel
eens zo iemand voor het loket. Ik heb dan
altijd moeite om niet in een lach te schie
ten." En Ria imiteerde: „Wat zegt U, juf
frouw? Drie gulden en vijftig cent? Maar
dat is toch verschrikkelijk duur. Kan het
niet voor een rijksdaalder? Ik ben ook
maar een arme koopman
Kees lacht opgewekt. „Ik heb zoiets wel
eens gelezen in moppenbladen, maar
nooit gedacht, dat zulke mensen nog in
werkelijkheid bestonden."
„O, het gebeurt niet vaak meer, maar
zo af en toe komt toch zo'n grapjas nog
wel eens voor het loket."
„Ik hoor het al. Het lijkt me verbazend
interessant werk."
Ria knikte. „Ik doe het met plezier.
hoor, al is die vroege en late dienst wel
eens vervelend."
„En zondags natuurlijk ook dienst. Ben
je vrij vanmiddag?" I
t
„Vroege dienst gehad. Half één klaar.
Tot morgenmiddag één uur. Dan ga ik
weer negen dagen in de middagdienst:
Van één tot vijf en van half zes tot ne
gen."
Kees keek op zijn horloge. „Dus allebei
vrij vanavond? Wel, dan nodig ik de da
mes uit voor een gezellig avondje: Bios
coop in de stad en een etentje toe. Is dat
goed?"
„Geweldig"! prees Ria. „Maar dan moet
je ook eens een avondje rustig bij ons
hier komen doorbrengen."
„Dat beloof ik," ontwoordde Kees plech
tig, „want ik vind het hier gezellig."
Jannie keek een beetje sip, toen Kees
na een uurtje vertrok. En in stilte vond
ze het maar zo-zo, dat Ria die avond ook
mee zou gaan. Ze had hem die avond
liever voor zich alleen gehad. Want diep
in haar hart moest ze zich bekennen, dat
ze van Kees hield.
Hulp in de nieuwe zaak
De feestdagen kwamen en Kees had het
drukker dan ooit. De voorbereidingen
voor de heropening van de sigarenzaak
aan de Rozengracht namen veel tijd in
beslag en daarbij kwam nog, dat de win
kel in de P.C. ook zijn volle aandacht
vroeg. Maar Kees kon gelukkig veel aan
zijn bediende overlaten en zodoende ging
hij praten met een schilder, die wel kans
zag om de pui van de zaak aan de Ro
zengracht nog vóór de opening wat op te
knappen, als het tenminste niet ging vrie
zen. Het bleef gelukkig vrij rustig weer,
met af en toe wat regen. Maar de vorst
bleef weg en de schilder profiteerde zo
veel mogelijk van de gelegenheid om de
gevel van een nieuwe verflaag te voor
zien. Ook voor deze zaak liet Kees een
uithangbord maken en hierop kwam als
naam te staan „d'Olde Damper", een
boertje in Noord-Veluws costuum, die
een lange Goudse pijp in de mond had.
Kees fietste elke dag even naar de Ro
zengracht om de vorderingen van de
schilder te controleren. Bovendien onder
handelde hij met verschillende reizigers
en grossiers, om de voorraden in de
nieuwe zaak aan te vullen. Voorlopig
sloeg hij alles in de P.C. op, want de man,
die nu nog in de zaak aan de Rozengracht
zat, zou er tot Kerstmis blijven. Daarna
zou de winkel gesloten worden tot de
middag van de heropening.
Op Sinterklaasavond zond Kees een
luxe tafelaansteker naar de Amstelveense
weg. En toen de beide meisjes die avond
het pakje kregen en openmaakten, be
grepen ze onmiddellijk, van welke Sin
terklaas dit geschenk kwam. Ria vond
het leuk en plaatste het op het tafeltje bij
de haard. Jannie probeerde de aansteker,
die terstond functioneerde en stond toen
dromerig naar het vlammetje te kijken.
Ria begreep, wat er in het hart van haar
vriendin omging. Ze had waarschijnlijk
gehoopt op een persoonlijk cadeautje en
nu was ze teleurgesteld. Een diplomatieke
zet van Kees, dacht Ria, om een gemeen
schappelijk geschenk te sturen. Ze knik
te. Heel handig bedacht, jongeman. Want
stuur je alleen aan Jannie een cadeautje,
dan kan Ria beledigd zijn, en stuur je
afzonderlijke presentjes aan Jannie en
Ria, dan kan Jannie jaloers zijn. Want
per slot van rekening is Kees een ouwe
vlam van Jannie en niet van mij. Ria
knikte nog eens. Ja, dat had die sigaren
winkelier handig bekeken. Nu kon nie
mand zeggen: Ik ben bevoordeeld of ik
ben benadeeld.
Jannie had Kees een eigen gebreide
pullover gezonden. Even dacht Ria: Moet
ik nu ook nog wat sturen? Maar al gauw
liet ze die gedachte varen. Per slot van
rekening is hij een vriend van Jannie en
niet van mij. Hij zal wel zo verstandig
zijn om dit te begrijpen.
Met de Kerstdagen waren de beide
meisjes uit de stad. Ria had Eerste Kerst
dag vroege dienst en verder vrij tot de
middag na Kerstmis. En Jannie had zich
laten bepraten om met haar vriendin mee
te gaan naar Deventer. Nadat Ria met
haar werk klaar was, reisden de meisjes
samen naar de Koekstad, waar ze bij
kennissen van Ria de feestdagen door
brachten. Kees had zich in december één
keer op een avond even laten zien en zich
verontschuldigd wegens drukte. Maar Ria
veelde, dat er iets meer achter zat. Kees
wilde Jannie een beetje ontlopen. Hij was
toch geen kind meer en zou werkelijk
wel gemerkt hebben, dat Jannie verliefd
op hem was. In dit opzicht sprak het ge
zicht van haar vriendin als een boek.
Kees bleef echter altijd even correct, har-
lelijk en vriendelijk. Maar meer ook niet.
Hij was tegenover Ria even aardig als
tegenover Jannie. Ook op de bewuste
avond, dat ze met z'n drieën uit waren
geweest, had Kees geen verschil gemaakt
tussen de beide meisjes.
Ria kwam dan ook tot de conclusie, dat
Kees de sfeer vriendschappelijk wilde
houden en niet meer. Misschien wilde hij
helemaal niet trouwen. Wie weet
Jannie had hem immers in het verleden
meerdere malen een blauwtje laten lo
pen
Op de dag na Kerstmis vertrok de win
kelier aan de Rozengracht en Kees kreeg
de sleutels, nadat men samen de inven
taris had opgemaakt. Daarover was men
het al spoedig eens en nadat een werkster
het hele huis had schoongemaakt, laad
de Kees een taxi met nieuwe voorraden
sigaretten, sigaren, tabak en andere ar
tikelen en reed van de P.C. naar de
nieuwe zaak. Daar ging hij, terwijl de
electriciën bezig was nieuwe verlichting
aan te leggen en de timmerman de etala
ge restaureerde, rustig in het achterka
mertje de voorraden uitstallen.
Er werden nog een paar ritten gemaakt
en toen dacht Kees, dat hij alles, wat
voor de heropening nodig was, wel over
gebracht zou hebben.
Wordt vervolgd