JANNIE'S ONDERGANG HOENSON Noorse levertraan Badrestaurant Ouvvehand het vertrouwde beeld ADVERTEREN DOET VERKOPEN Jac. van Ginkel INSCHRIJVING beila van Leeuwen OLIEHAARD ROCKET September - Voorverkoop met gratis druppelvanger Drog. Fotoh. HENNY JANSEN RHENEN De afgelopen winter heeft ons geleerd, dat het toch echt wel goed kan winteren. TECHNISCHE SCHOOL - WAGENINGEN AFDELING AVONDONDERWIJS mjÈËËËMm, Dames- en Herenschoenen ADRESSEERMACHINE Fa. Finkenfliigel Daar zijn ze. Nieuwe prachtige en praktische geschenken bij gezonde, 100% gepasteuriseerde Oem margarine. Echt porce- leinen kop-en-schotels en nog veel meer nuttige cadeaus - ook voor de kinderen. Spaar de Pasteurmerken van die heerlijke Oem |X| IIX margarine. En vraag morgen Uw leverancier om de |\IUi\b nieuwe Remiageschenkenfolder. De nieuwe Remia kop en schotels! Mooi hè, Mam? Overalls Manchester kleding - stofjassen Witte vakkleding-kinderoveralls DEGELIJK EN BETROUWBAAR VAK- EN WERKKLEDING Veenendaal FEUILLETON Nederlands meest verkochte met de WONDER KOLEN vangst 1963. Royale fles (400 cc) 1, Dit voorkomt vlekken. Ook verkrügbaar: Levertraan met heerlijke sinaasappel- smaak. Zandstraat 7 - Veenendaal - Telefoon 08385-2472 Geheel gemoderniseerde zalen met intieme sfeer. Gezellige zitjes met prachtige uitzichten. ■ö- Open haardvuur en centrale verwarming. Zeer geschikt voor recepties en bruiloften. •ö- Prima keuken - matige prijzen. •H- Restaurant het gehele jaar ge opend. (Met ingang van maandag 7 oktober 's maandags gesloten, behoudens afspraken). GEDURENDE 2 JAAR VOLLE GARANTIE. GEEN VOORUITBETALING. GEPLAATST VOOR (NOG GEEN) HllQ PER WEEK. BADRESTAURANT TEL. 08376-294-630 2e kanalenkiezer (UHF- unit)reeds ingebouwd en dus onmiddellijk gereed voor ontvangst 2e pro gramma. FIRMA Dus neem tijdig Uw maatregelen om gezellig warm te kunnen wonen. Een luxueus televisie-toestel met 59cm.beeldbuis. Zowel beeldbreedte als beeldhoogte-instelling als horizontale en vertikale synchronisatie geheel automatisch. Nu op de ZEKERSTE en VOORDELIGSTE manier bij u in huis. Keuze uit donkere (hoogglans gepolitoerde) of lichte (mat teakhouten)uitvoe- ring. Wij geven u graag en vrijblijvend alle inlichtingen die u wenst. Patrimoniumlaan 39 Telefoon 2196 Wij nodigen U uit voor een bezoek aan onze toonkamer, waar dit model met andere gereedstaan. Veenendaal op maandag 23 september a s. van 19.30 - 20.30 uur in het schoolgebouw aan de Grindweg voor de cursussen: GAWALO (gezel-opleiding) V.A.M. Ie en 2e monteur V.E.V. sterkstroommonteur Autogeen- en elektrisch lassen voo.r beginners en ge vorderden (examens COCAM en N.V.L.) Bij aanmelding voor één der lascursussen dient bij inschrijving een be drag van 17,50 te worden voldaan. Inlichtingen worden op de inschrij vingsavond verstrekt. Het Bestuur. die U nooit hóéft te ver nieuwen!- die enorm veel warmte geven! die net als bij een kolen haard gezellig rood- gloeien! die zonder het gebruik vanruisende en kostbare electriciteit verslinden de ventilatoren, dezelf de heerlijke vloer- en stralingswarmte geven als een kolenhaard! en.... die U gegaran deerd veel goedkoper laten stoken dan zelfs met de beste kolenhaard! Hoogstraat 7, Tel. 08385 3246, Veenendaal. WIJ DOEN VOOR UW VOET WAT MOET Ter overname gevraagd BRILLEN Hoofdstr. 51 Veenendaal Modieuze schoentjes voor gevoelige voeten. e.v. met adres-plaatjes. Brieven onder nr. 2899 aan het bur. van dit blad. Alleen bij: Achterkerkstraat 32 Veenendaal, Tel. 2043 VAKKUNDIGE REPARATIES 1 minuut vanaf de Markt VOET-VORM Ook voor losse steunzolen Pasteur garantiemerken zijn waardevolle spaarmerken. Vraag dus Oem CONFECTIEFABRIEK G. H. KAYSER N V. ENSCHEDE (LONNEKER) MARGARINEFABRIEKEN N.V. - DEN DOLDER DOOR GRE DE BOER (7) Kees knikte. „Ja, vanzelfsprekend. Trouwens, ik heb al iemand op het oog. Een inboorling van de Jordaan. Die kent z'n pappenheimers en zo iemand moet ik juist hebben. Hij is me aanbevolen en ik heb goede getuigen van hem gekregen. Jammer genoeg kan hij niet op de dag van de opening aanwezig zijn, want dan is hij nog in militaire dienst. Maar half januari zwaait hij af, en tot op die dag zal ik zelf de honneurs moeten waarne men". „Wanneer open je?" vroeg Jannie be langstellend. „Het plan is de eerste zaterdagmiddag in Januari. Ik heb een aardige reclame voor m'n nieuwe klanten, die weliswaar een paar centen kost, maar wellicht van ik er meteen een aantal vaste klanten door". „Mogen we dat weten?" vroeg Jannie nieuwsgierig. Hij lachte. „VrouwenEnfin, waar om ook niet? Ik heb vijfhonderd aanste kers besteld bij een fabriek. Weliswaar een goedkoop soort, maar gegarandeerd goed. En iedereen, die op de openings middag voor een gulden koopt, krijgt zo'n aansteker cadeau". Ria had belangstellend geluisterd en knikte begrijpend. „Juist", zei ze, „de kost gaat voor de baat uit, en al verdien je op zo'n eerste dag niets, de reclame brengt klanten en wellicht vaste klanten." „Zo heb ik het ook gezien indertijd, toen ik in de P.C. een zaak begon." „O ja," zei Jannie, die zich het verhaal herinnerde, „doosjes met vijf sigaren erin cadeau, he?" Kees knikte en vertelde het verhaal van de opening nog eens en Ria luisterde met open mond. Intussen schonk Jannie voor de tweede keer thee en presenteerde een gebakje. „Zo," zei Kees ten slotte, „en nu heb ik genoeg van mezelf verteld. Nu jij, Ria, wat doe je voor de kost?" „O, ik verkoop spoorkaartjes aan men sen, die met alle geweld op reis willen." Kees lachte. „Zo, dat is niet gek. Op de Centraal?" „Ja, al een paar jaar." „Leuk werk?" Ria knikte. „Och ja. Weet je, je doet er verbazend veel mensenkennis op. Op de duur leer je de mensen verdelen in verschillende categoriën. In de eerste plaats zij, die altijd haast hebben en al tijd op het laatste nippertje aan het lo ket komen. Ze kijken zenuwachtig op de klok en bestellen dan haastig hun plaats bewijs. In het begin maakte me dat wel eens een beetje kregel, vooral als op drukke dagen rijen mensen voor het lo ket stonden. Maar later raakte ik er aan gewend en het maakt me nu niet meer koud of warm, of te zeggen: vlug, juf, enkele reis Rotterdam. Of dat ze op kal me toon een plaatsbewijs vragen." „Dus dat is categorie één: de zenuw achtige reizigers. En de volgende? Ria lachte even. „Dat zijn de vleiers. Uiter aard natuurlijk alleen mannen. En mees tal mannen van middelbare leeftijd. Die zien een aardig snoetje achter het glas en verzinnen alle mogelijke smoesjes om een praatje te kunnen houden. Dezulken vooral moet je op een afstand houden." Kees telde op zijn vingers. „Groep één, dat zijn de zenuwachtigen, die meestal op het laatste ogenblik komen. Wel, ik ben altijd ruimschoots op tijd, als ik op reis ga, dus daaronder val ik niet. En onder groep twee evenmin, want het is, eer lijk gezegd, nog nooit in m'n gedachten opgekomen om-met de loketjuffrouw een praatje te gaan maken. Ik ben benieuwd onder welke groep ik zal vallen." „O", antwoordde Ria spottend, „dat is gemakkelijk te constateren. Jij behoort bij groep drie: de massa, waarmee je nooit last hebt." Kees boog. „Dank je voor het compli ment. Zijn er nog meer soorten mensen?" „Ja zeker, nog veel meer. Daar heb je bijvoorbeeld de dames, die hun porte- monnaie nooit kunnen vinden. Je hebt de professor-achtigen, die altijd wat bij het loket laten liggen: kaartje, hoed, tas, portemonnaie of iets anders. Dan nog de categorie met-plank-voor-hun-hoofd, zo als ik ze altijd noem. Dat zijn zowel man nen als vrouwen, die gerust met een hele rij wachtende mensen achter zich eerst vragen, hoe laat er een trein gaat, en of het een sneltrein is en zo en dan nog gaan vertellen, dat ze naar een zoon of een dochter gaan, een tante of een oom en zodoende denken, dat ze alleen in de wereld zijn. Tegenover deze mensen is het 't moeilijkst, om beleefd te blijven." Kees luisterde met grote belangstelling. „Ik moet zeggen, dat je achter zo'n loket een aardige kijk op de mensen krijg. Nog meer groepen?" „O ja, de vrouwenhaters bijvoorbeeld. Die een loket uitzoeken, waar een man nelijke bediende helpt. En als die er niet zijn, dan toch bij je komen en met een kennelijke minachting hun plaatsbe wijs bestellen. Dan de categorie gullen.. Ook weer voornamelijk mannen, die je met alle geweld een fooitje willen geven. Met een breed gebaar zeggen ze dan: Laat U maar zitten, juffrouw. Maar ik doe net, of ik het niet verstaan heb en geef toch het wisselgeld terug." „En als ze het dan niet accepteren?" „O, ik heb altijd een busje naast me staan voor een of ander liefdadig doel. Daarin gaan de opgedrongen fooien. Want volgens de voorschriften mogen we geen fooien aannemen." „Leuk". „En dan nog tenslotte de pingelaars." Kees keek het meisje verbaasd aan. „Pingelaars? Die afdingen, bedoel je"? Ria knikte, terwijl ze van haar thee dronk. „Ja, zo af en toe komt er nog wel eens zo iemand voor het loket. Ik heb dan altijd moeite om niet in een lach te schie ten." En Ria imiteerde: „Wat zegt U, juf frouw? Drie gulden en vijftig cent? Maar dat is toch verschrikkelijk duur. Kan het niet voor een rijksdaalder? Ik ben ook maar een arme koopman Kees lacht opgewekt. „Ik heb zoiets wel eens gelezen in moppenbladen, maar nooit gedacht, dat zulke mensen nog in werkelijkheid bestonden." „O, het gebeurt niet vaak meer, maar zo af en toe komt toch zo'n grapjas nog wel eens voor het loket." „Ik hoor het al. Het lijkt me verbazend interessant werk." Ria knikte. „Ik doe het met plezier. hoor, al is die vroege en late dienst wel eens vervelend." „En zondags natuurlijk ook dienst. Ben je vrij vanmiddag?" I t „Vroege dienst gehad. Half één klaar. Tot morgenmiddag één uur. Dan ga ik weer negen dagen in de middagdienst: Van één tot vijf en van half zes tot ne gen." Kees keek op zijn horloge. „Dus allebei vrij vanavond? Wel, dan nodig ik de da mes uit voor een gezellig avondje: Bios coop in de stad en een etentje toe. Is dat goed?" „Geweldig"! prees Ria. „Maar dan moet je ook eens een avondje rustig bij ons hier komen doorbrengen." „Dat beloof ik," ontwoordde Kees plech tig, „want ik vind het hier gezellig." Jannie keek een beetje sip, toen Kees na een uurtje vertrok. En in stilte vond ze het maar zo-zo, dat Ria die avond ook mee zou gaan. Ze had hem die avond liever voor zich alleen gehad. Want diep in haar hart moest ze zich bekennen, dat ze van Kees hield. Hulp in de nieuwe zaak De feestdagen kwamen en Kees had het drukker dan ooit. De voorbereidingen voor de heropening van de sigarenzaak aan de Rozengracht namen veel tijd in beslag en daarbij kwam nog, dat de win kel in de P.C. ook zijn volle aandacht vroeg. Maar Kees kon gelukkig veel aan zijn bediende overlaten en zodoende ging hij praten met een schilder, die wel kans zag om de pui van de zaak aan de Ro zengracht nog vóór de opening wat op te knappen, als het tenminste niet ging vrie zen. Het bleef gelukkig vrij rustig weer, met af en toe wat regen. Maar de vorst bleef weg en de schilder profiteerde zo veel mogelijk van de gelegenheid om de gevel van een nieuwe verflaag te voor zien. Ook voor deze zaak liet Kees een uithangbord maken en hierop kwam als naam te staan „d'Olde Damper", een boertje in Noord-Veluws costuum, die een lange Goudse pijp in de mond had. Kees fietste elke dag even naar de Ro zengracht om de vorderingen van de schilder te controleren. Bovendien onder handelde hij met verschillende reizigers en grossiers, om de voorraden in de nieuwe zaak aan te vullen. Voorlopig sloeg hij alles in de P.C. op, want de man, die nu nog in de zaak aan de Rozengracht zat, zou er tot Kerstmis blijven. Daarna zou de winkel gesloten worden tot de middag van de heropening. Op Sinterklaasavond zond Kees een luxe tafelaansteker naar de Amstelveense weg. En toen de beide meisjes die avond het pakje kregen en openmaakten, be grepen ze onmiddellijk, van welke Sin terklaas dit geschenk kwam. Ria vond het leuk en plaatste het op het tafeltje bij de haard. Jannie probeerde de aansteker, die terstond functioneerde en stond toen dromerig naar het vlammetje te kijken. Ria begreep, wat er in het hart van haar vriendin omging. Ze had waarschijnlijk gehoopt op een persoonlijk cadeautje en nu was ze teleurgesteld. Een diplomatieke zet van Kees, dacht Ria, om een gemeen schappelijk geschenk te sturen. Ze knik te. Heel handig bedacht, jongeman. Want stuur je alleen aan Jannie een cadeautje, dan kan Ria beledigd zijn, en stuur je afzonderlijke presentjes aan Jannie en Ria, dan kan Jannie jaloers zijn. Want per slot van rekening is Kees een ouwe vlam van Jannie en niet van mij. Ria knikte nog eens. Ja, dat had die sigaren winkelier handig bekeken. Nu kon nie mand zeggen: Ik ben bevoordeeld of ik ben benadeeld. Jannie had Kees een eigen gebreide pullover gezonden. Even dacht Ria: Moet ik nu ook nog wat sturen? Maar al gauw liet ze die gedachte varen. Per slot van rekening is hij een vriend van Jannie en niet van mij. Hij zal wel zo verstandig zijn om dit te begrijpen. Met de Kerstdagen waren de beide meisjes uit de stad. Ria had Eerste Kerst dag vroege dienst en verder vrij tot de middag na Kerstmis. En Jannie had zich laten bepraten om met haar vriendin mee te gaan naar Deventer. Nadat Ria met haar werk klaar was, reisden de meisjes samen naar de Koekstad, waar ze bij kennissen van Ria de feestdagen door brachten. Kees had zich in december één keer op een avond even laten zien en zich verontschuldigd wegens drukte. Maar Ria veelde, dat er iets meer achter zat. Kees wilde Jannie een beetje ontlopen. Hij was toch geen kind meer en zou werkelijk wel gemerkt hebben, dat Jannie verliefd op hem was. In dit opzicht sprak het ge zicht van haar vriendin als een boek. Kees bleef echter altijd even correct, har- lelijk en vriendelijk. Maar meer ook niet. Hij was tegenover Ria even aardig als tegenover Jannie. Ook op de bewuste avond, dat ze met z'n drieën uit waren geweest, had Kees geen verschil gemaakt tussen de beide meisjes. Ria kwam dan ook tot de conclusie, dat Kees de sfeer vriendschappelijk wilde houden en niet meer. Misschien wilde hij helemaal niet trouwen. Wie weet Jannie had hem immers in het verleden meerdere malen een blauwtje laten lo pen Op de dag na Kerstmis vertrok de win kelier aan de Rozengracht en Kees kreeg de sleutels, nadat men samen de inven taris had opgemaakt. Daarover was men het al spoedig eens en nadat een werkster het hele huis had schoongemaakt, laad de Kees een taxi met nieuwe voorraden sigaretten, sigaren, tabak en andere ar tikelen en reed van de P.C. naar de nieuwe zaak. Daar ging hij, terwijl de electriciën bezig was nieuwe verlichting aan te leggen en de timmerman de etala ge restaureerde, rustig in het achterka mertje de voorraden uitstallen. Er werden nog een paar ritten gemaakt en toen dacht Kees, dat hij alles, wat voor de heropening nodig was, wel over gebracht zou hebben. Wordt vervolgd

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1963 | | pagina 8