DE VALLEI
850
675
1275
.1 W$
Help de reclassering haar belangrijke
werk doen
natio
nale
voor de Jeugd r
275° 1Q75
!9 21
K 'iï 2c '79
26
32'
55
96
i
NATIONALE RECLASSERINGSDAG
draion
MAROEF
DE
SCHOEN
LAPPER
I
Jaarlijks zijn ongeveer achtduizend
Nederlanders intensief in de weer voor
twintigduizend andere Nederlanders.
Dat is een zaak van voldoende belang
om ook een ogenblik uw aandacht te
vragen.
U behoeft er eigenlijk weinig voor te
doen. Na het lezen van dit artikel kost
het u hooguit één minuut. Niet teveel
dus in vergelijking met de duizenden,
die een groot deel van hun tijd aan deze
zaak wijden. Waar gaat het om?
Er zijn in Nederland ruim vierduizend
mensen, die ten gevolge van meer of
minder ernstige vergrijpen voor kortere
of langere tijd aan de maatschappij ont
trokken zijn. Vijftien tot twintigduizend
andere Nederlanders staan gedurende
een bepaalde tijd in contact met een re-
classeringsinstelling.
Dat is het dus: een groot aantal Ne
derlanders, die door hun afwijkend ge
drag, als gevolg van een veelheid van
factoren in aanraking zijn gekomen met
de justitie. Voor hen stellen meer dan
300 beroepskrachten en 7 a 8000 vrijwil
ligers hun tijd beschikbaar om te trach
ten deze mensen voor te bereiden op een
hernieuwde aanpassing aan de maat
schappij.
Hebt u daar iets mee te maken? Na
tuurlijk hebt u dat! Deze mensen heb
ben zich door hun daad gekeerd tegen
ben zich dcor hu ndaad gekeerd tegen
de gemeenschap, waarvan zij deel uit
maken, maar toch zijn wij daar niet
mee klaar. Wij, als gemeenschap, dra
gen een collectieve verantwoordelijk
heid voor dé ontsporingen en hebben
een gezamenlijke taak om onze maat
schappij gezond te houden.
Het is ons aller belang te voorkomen,
dat - waar zo vaak de omstandigheden
geleid hebben tot ontsporing - opnieuw
het ongunstige klimaat ontstaat, waar
van die mensen - en ook wij - de dupe
worden.
Er wordt niet van u gevraagd prak
tisch werkzaam te zijn op het terrein
van de reclassering. Dat doen die vele
duizenden medewerkers van de 27 Ne
derlandse reclasseringsinstellingen al
voor u.
Wat u wel kunt doen om het mogelijk
te maken, dat onze maatschappij gezond
wordt en blijft, is zorgen, dat de taken,
waarvoor de reclasseringsmensen zich
gesteld zien, kunnen worden uitgevoerd.
Dat zij hulp en steun kunnen verlenen
aan voorwaardelijk veroordeelden; ge
detineerden kunnen bezoeken in hun cel
en hen kunnen voorbereiden op hun te
rugkeer in de maatschappijdat het ge
hele werk van de nazorg voor ontslagen
gedetineerden kan worden uitgevoerd.
De reclassering brengt ook voorlich
tingsrapporten uit aan de rechter, waar
door deze zich een duidelijk beeld van
de verdachte kan vormen; de reclasse
ring exploiteert inrichtingen voor voor
waardelijk veroordeelden en voorwaar
delijk in vrijheid gestelden; de reclasse
ring zorgt voor recreatie en verspreiding
van goede lectuur enz. Dit zijn slechts
een paar facetten van het veelomvat
tend werk, dat de reclassering verricht,
niet alleen in het belang van de reclas-
senten, maar evenzeer in dat van de ge
hele maatschappij.
Dat dit werk geld kost, veel geld kost,
behoeft nauwelijks enige toelichting.
Jaarlijks wordt daarom op de Nationale
Reclasseringsdag een landelijke collecte
gehouden. Op zaterdag 28 sept. komen
collectanten u een bus voorhouden,
waarin u uw bijdrage kunt storten voor
de instandhouding van het werk, dat
reclassering heet.
Als u er de tijd voor hebt, werkt u
dan actief mee als collectant; hebt u die
tijd niet, loop dan tenminste de bus van
de collectanten niet voorbij zonder er
uw gave in gestort te hebben.
Verschijnt als bijlage van
het streekblad ,.De Vallei"
onder redactie v. tante Jos
Correspondentie te richten
aan tante Jos, per adres
Parallelweg 10 Veenendaal
ONZE JARIGEN VAN DEZE WEEK
ZIJN:
27 sept
27
27
28
28
29
29
29
29
30
30
30
30
1
1
1
1
1
1
1
3
4
okt.
Mary Veenhof (Amerongen)
Dinie Schoonderbeek
Heinie van Leeuwen
Yvonne van Rooyen
Jnnny van Yprenburg
Marianne van Doorn
Ellie v. d. Horst
Elleke van Dijk
Coby Worst
Adrie Slotboom
Beppie Bos
Ada Lodder
Heinie Sukkel
Marian van Mil
Marietje van Laar
Evert Bos
Hanny Bulsink
Gijs v. d. Klift
Sjaak Koning
Rita van Laar
Jacquelien Rippe
Joke Huitinck
Jongens en meisjes allemaal van harte
gefeliciteerd en een heel prettige ver
jaardag.
ZILVERPAPIER EN CAPSULES
In het begin van de negentiende eeuw
ging een Engelse dichter een wandeling
maken, waarop hij een oud vrouwtje
voor haar armelijke huisje zag staan
praten met de postbode. Zij keek naar
naam en adres van de afzender op de
brief, schudde haar hoofd en gaf de
brief aan de postbode terug. De brief
was voor haar te duur om deze te kun-
nen aanvaarden en dus, zo zei de post-
bode, zou deze naar het postkantoor
worden teruggebracht. Maar de dichter
i vond dat zielig voor het oude vrouwtje
en betaalde daarom, ondanks haar pro-
testen, het briefport.
Toen de postbode weg was, opende
zij de enveloppe cn haalde daaruit een
blanco velletje briefpapier. De dichter
begreep er niets van, maar het vrouwtje
legde hem uit wat er was gebeurd:
Haar zoon woonde een heel eind weg
en zij kon het zich niet veroorloven
brieven van hem te ontvangen. Daar
om hadden zij, voordat hij vertrok, af
gesproken, dat het sturen van een brief
zou betekenen, dat hij het goed maakte.
Beste jongens en meisjes. Van de week
heb ik verbazend veel zilverpapier en
capsules gehad. Twee jongens kwamen
van de week zelfs twee keer capsules
brengen, Henk Scholten en Bas de Haan,
heel hartelijk bedankt hoor.
Verder kreeg ik neg zilverpapier van,
Theo en Ronnie van Stokkum, Ria en j
Janny Drost, Anton en Henk Wijnber
gen, en van de 4e en 5e klas van de Rijk
van Gaasbeekschool.
Fijn zeg dat jullie allemaal zoveel
brachten, kan ik volgende keer weer
op jullie rekenen. Jongens en meisjes
tot de volgende week maar weer.
Groetjes van Tante Jos.
Figuur a.
EEN BRIEF ZONDER WOORDEN
Vroeger, voordat de postzegels waren
uitgevonden, was het ontvangen van
een brief een kostbare geschiedenis. De
ontvanger moest namelijk de postbode
betalen en die betaling geschiedde over
eenkomstig de afstand, welke de brief
had afgelegd. Nu gaat het volgende ver
haal:
Op die manier ontving dus zijn moeder
van hem goed nieuws zonder dat zij
daarvoor ook maar een cent behoefde
te betalen..
Figuur d.
WAT GEBEURT DAAR?
Trek een potloodlijn van punt een
naar punt twee en zo vervolgens tot aan
punt 67, dan zul je zien wat er aan de
hand is.
ROKJE
JACQUARD
MEISJES
fT7iP
JONGENS
PULLOVER
MET WOL
PULLOVER
Zó gewassen,
Effen en
100% wol.
zó droog.
geruit.
Vele dessins.
Voor
Voor
Voor
5 t/m 14 j.
l'/i t/m 12 j.
5 t/m 13 j.
Vanaf
Vanaf
Vanaf
met kamgaren.
In 3 kleuren.
Voor
4 t/m 13 j.
Vanaf
WOLLEN
MEISJES
MANTEL
Heerlijk warm
gevoerd. Div.
kleuren.Voor
ca. 5 t/m 12 j.
Vanaf
Q{êtanccL
MEISJES
PANTALON
Zeer elegant.
Div. kleuren.
Voor ca.
3*13 jaar.
Vanaf
<7{danca
DAMESPANTALON
Slank model. Anti-slipband.
Zak met ritssluiting.
Waterafstotend. In de
modieuze kleuren marine,
koren, zwart, bordeaux en
flessengroen. Maten: 36 t/m 46
SHETLAND-WOLLEN
DAMESPULLOVER
Lange mouw.
Met openvallende kraag.
In lichtgrijs mêlée,
flessengroen, bleu,
geel,rood en wit.
Maten S-M-L
Q{danca.
DAMESMAILLOT
Strak aansluitend.
Strikt le keus. In vele kleuren
Voor sport en thuis.
Meisjesmaillot Voor
van wol mousse dames
vanaf
8
vYC'.
JZ
15 16 23 22
25
2V
.27
.28
29'
59
S?
31
■W(M//iU
55t «56
.5/
'9?
W 39. 3 8
<2HS
35
'viV3
'33
'3 H
(uit 1001 Nacht)
(11) In het huis van de koopman kon Maroef een bad
nemen, waarna hij wat goede kleren te dragen kreeg. En
daardoor leek hij zelf ook een rijke koopman. Later kreeg
hij nog voedsel en wijn en toen hij klaar was, vroeg de
koopman hem: „En nu, mijn beste gast, vertelt u mij nu
eens wie u bent en waar u vandaan komt." Maroef ver
telde zijn geschiedenis, waarna de koopman hem vroeg:
„Kent u de goudsmid Ahmed in Cairo?" „Ja", antwoordde
Maroef, „die ken ik heel goed, want hij was mijn buur
man." „En wat voor iemand is hij?" vroeg de koopman.
(12) „Ahmed de goudsmid klaagt niet", antwoordde Ma
roef. „Hij heeft drie zonen. De jongste heet Ali en was
vroeger mijn speelkameraadje, met wie ik nogal eens wat
heb uitgehaald. Maar op een dag strafte Ahmed Ali zwaar
voor een van zijn schelmenstreken en toen liep hij van
huis weg. Dat is nu meer dan twintig jaren geleden, maar
ik heb mijn oude speelmakker nooit kunnen vergeten."
„Beste Maroef", zei de koopt^jj, „kijk mij eens goed
aan; ik ben Ali. Het kostte mij zeven jaren deze stad, die
Ichtian Alchula heet, te bereiken. Ik ontdekte, dat de
mensen hier heel vriendelijk zijn en geloofden wat men
hun vertelde. (Wordt vervolgd)
