Autorijden leren? erk< JAWIKO Ll Meubel Keur 180 Dagen lang, vóór u beslist! )RllMMEL NYLONS P.U.E. Setter S jannie's ondergang ogen open bij meubels kopen in de kou KOOP i VERKOOP Hotel-Restaurant Stuyvenberg „DE LELIE" Fa. Finkenfliigel A. H. VAN WAGENSVELD Rugklachten VEB0TEX PANTY-NYLONS VOOR EEN GOEDE WASVERZORGING naar de erkende rijschool tf ff Dames- en Herenschoenen 1 en 1 Bemiddeling van: "I Woonhuizen 1 Bedrijfspanden Grond Uit het goede hout gesneden! Voor meubelen van Meubel Keur wordt alleen het allerbeste hout gebruikt. Waarom? Omdat onze vakmensen weten, dat alleen met de edelste houtsoorten een goede meubelconstructie mogelijk is, die ook op de lange duur goed blijft! Hartverwarmend hout, warm van uiterlijk, maar keihard van binnen vindt u bij meubelen van Meubel Keur. Apeldoorn, Brouwersmolenweg 170, N vvr T el. (06760) -17279 DUBBELDIK GAATJESBOARD f 8,50 PER STUK. 6 Maanden koken op een hypermodern elektrisch fornuis met prachtige pannen. U belten de PUEM installeert in uw keuken een glanzend-nieuw elektrisch fornuis en brengt u een set prachtige pannen (plus bovendien een fraai kookboek). VEENENDAAL KOOPT UW DRANKEN Slijterij en Wijnhandel „DE ZWAAI" I N.V. CATHARIJNtSINGEL32, UTRECHT, TEL. 030-23041 Geldt alleen voor verbruikers in het verzorgingsgebied van de PUEM. PANTY-NYLONS kiest u bij: Fa. «lac. van Schuppen Textielhandel Turkesteen Fa. G. J. van de Brink FEUILLETON ELST (Utr.) TELEFOON 08377-200 De zaak voor recepties en trouwparttfen. Iedere dag verse zalm, paling en alle wildsoorten. Hele HAZENRUGGEN in roomsaus 7, B. Hoogstede Veerweg 121 Wageningen Telefoon 08370-2665 Eanvoudlaan 10a, Veenendaal, Tel. 2983 SPECIAAL in BRILLEN Hoofdstr. 51 Veenendaal Voor betere WIJ DOEN VOOR UW VOET WAT MOET Modieuze schoentjes voor gevoelige voeten. Alleen bfl: Achterkerkstraat 32 Veenendaal, Tel. 2043 VAKKUNDIGE REPARATIES 1 minuut vanaf de Markt Ook voor losse steunzolen KERKEWIJK 71 - TELEFOON 3838 - VEENENDAAL Hout, vering, meubelstoffen, constructie, afwerking...over alles waakt het scherpe oog van de vakman van Meubel Keur. Dat is het geheim van het succes en van de snelle groei van onze meubeltoon zalen. Toonzalen in Apeldoorn dus... veel goedkoper dan elders in het land. Verkoop rechtstreeks aan particulieren. Vrije toegang, óók zaterdags. Gratis taxi binnen Apeldoorn naar ons bedrijf. Credietservice en reiskosten vergoeding. Vraag inlichtingen. WIJ HEBBEN VOOR U VOOR ONDER DE MATRAS SPECIAAL VOOR 1-PERS. BED, Kerke wijk 37 Veenendaal Telefoon 2730 Als u nog nooit elektrisch hebt gekookt... dan kunnen wij begrijpen, dat u aarzelt om een elektrisch fornuis te kopen. Al hoort u er nog zoveel goeds en plezierigs over! Maar als u op zo'n fornuis 180 of meer maaltijden hebt toebereidvalt 't u gemak kelijk om te beslissen. Daarom doet de PUEM u dit fantastische aanbod Uw beurs blijft dicht - 180 dagen lang*. Die hoeft u pas te openen, als u over een half jaar zegt: „Het bevalt me zo goed - ik blijf elektrisch koken!" En die beslissing maken wij u dan nog extra gemakke lijk, doordat de betalipg desgewenst op prettige wijze geregeld kan worden. Ook uw installateur kan u inlichten. "(de verbruikte stroom komt wel voor uw rekening.) Keckewljk17 -Iel.3315 bij de speciaalzaak met de grootste sortering Verlaat 2 Telefoon 3610 Veenendaal prachtige Setter Set nylons, met daaraanvast een warm broekje van mousse-nylon. Wèg koudezone; koesterwarm in weer en wind! met naad c OK of naadloos f 0.00 Gortstraat 39 Veenendaal Hoogstraat 26 Veenendaal Franseweg 80 Eist (U.) (21) DOOR GRE DE BOER „Ja, hoe ik daaraan gekomen ben, zal ik je wel eens op een andere keer uit leggen. Ik heb al jaren een huishoud ster en het meisje is op 15-jarige leef tijd bij me gekomen. Tenminste toen was ze bijna vijftien. Dat is nu ruim vijf jaar geleden. We moeten dus met z'n tweetjes vakantieruimte hebben. Ieder een kamer natuurlijk." Klaas krabde zich eens achter de oren. Toen riep hij: „Vrouw, kom eens." Klaas stelde zijn broer voor. Hij gaf de vrouw een hand en toen vertelde Klaas de reden van het bezoek van zijn broer. „Wat denk jij? Zou hij en dat meisje hier kunnen?" De vrouw haalde haar schouders op. „Dat laat ik aan jou over", zei ze. „Als jij denkt, dat het kan De man dacht een poosje na. „Nou ja, daar praten we nog wel over. Zeg, blijf je vanmiddag eten? Ja, natuurlijk" „Als dat kan, graag. Ik heb bonnen bij me „O, daar praten we niet over. Mooi, je moet natuurlijk vanavond weer naar Amsterdam terug?" Kees knikte. „Dan breng ik je wel even met de wagen naar het station. Nee, geen auto, hoor. Gewoon, paard en wagen. Want het is veel te ver, om nog eens te lo pen. Gan eens even mee naar buiten." Kees volgde zijn broer op de voet en toen ze langs een korenveld liepen, waar de halmen zwaar van de vruchten naar beneden hingen, greep Klaas zijn broer bij de mouw. „Kees, het is op 't ogenblik een rare tijd, dat weet je. Ik heb jaren niks van je gehoord en nu kom je opeens on verwachts hier binnenvallen. Dat geeft natuurlijk niets, want je bent welkom. Tenminsteals je een eerlijk ant woord kunt geven op één vraag." „Vraag maar op", nodigde Kees uit. „Ik heb niks op je jas gezien, maar dat geeft nog geen zekerheid. Aan wel ke kant sta jij? Ben je een goede Ne derlander? Of Kees begreep het onmiddellijk. Hij keek zijn broer recht in de ogen en antwoordde: „Als ik je je verzeker, dat ik de dag zal zegenen, waarop de mof fen weer verdwenen zullen zijn, ben je er dan van overtuigd, dat ik aan de goede kant sta?" Klaas keek hem even doordringend aan als de ander hem. Toen greep hij de hand van zijn broer en drukte die stevig. „Ik dacht het ook wel", zei hij, nu op een geheel andere toon, „want ik kan me niet voorstellen, dat er één Kooger leeft, hier of elders, die fout is. Nou, wat mij betreft, kun je met je pleegdochter hier je vakantie doorbren gen. Tenminste als je genoegen wilt ne men met een afgeschoten hoekje op de zolder. Voor dat meisje hebben we wel een behoorlijke kamer." „Fijn. Het spreekt vanzelf, dat ik het volle pensiongeld betaal." „Ja, hoor eens, dat moet je maar met moeder de vrouw uitmaken. Dat zijn mijn zaken niet. Maar er is nog iets anders. Jij blijft misschien een week of veertien dagen. Voor mijn part lan ger, dat moet je zelf weten. Maar ik heb meer gasten in huis, weet je? En die blijven permanent, misschien wel zo lang als de oorlog duurt. Ze komen ook uit Amsterdam en overdag zul je hen wel niet zien. Een enkele keer 's avonds Ik moet je echter verzoeken je mond over hen te houden. Het is een echt paar met één-dochter. Ze zitten hier be trekkelijk veilig, want de moffen zitten aan de andere kant van het dorp. Je begrijpt zeker wel, wat voor soort men sen het zijn?" Kees knikte. „Van mij zullen ze nooit iets te horen krijgen." „En je pleegdochter?" „Dat is geen kind meer. Twintig jaar. Ze is is net als jij en ik." „Mooi, dan zijn jullie allebei wel kom." Enkele dagen later installeerden Kees en Lenie zich bij Klaas Kooger. Ze hadden daar een rustige, prettige va kantie. Er werden wandelingen onder nomen en als Lenie moe werd, ging men ergens rustig zitten. Dikwijls ging ook de oudste zoon van Klaas mee, die een vlotte jonge kerel bleek te zijn. Lenie en hij konden best met elkaar overweg, en Kees zag, dat z'n pupil weer helemaal opknapte, dat ze weer kleur op haar wangen kreeg en met volle teugen genoot van de vakantie. Kees knoopte er nog een derde week aan vast en toen ging men weer terug naar de hoofdstad. ZORGEN OM JANNIE Ze waren twee dagen terug, toen Ria onverwachts binnen kwam. Het was al laat en Lenie was juist naar boven ge gaan. Ze plofte ergens in een crapaud neer en Kees diepte een pakje sigaret ten uit zijn zak. „Roken?" „Ja, jaik snak gewoon naar een sigaret „Ik zal straks even een paar pakjes voor je uit de winkel halen. Dan heb je morgen en overmorgen ook weer wat." „Maar, ik „Geen maren, Ria. Zo lang de voor raad strekt, rook jij mee." „Nou, mijn hartelijke dank dan." „Hoe gaat het?" informeerde Kees, toen ze zaten te roken. Ria haalde haar schouders op. „O, met mij gaat het altijd goed. Maar ik maak me zorgen over Jannie." „Zo? Wat is er met haar?" „Wel, je weet, dat ik haar aan een baantje bij ons heb geholpen, toen ze bij dat reisbureau gedaan kreeg. Enfin, ze heeft het enkele maanden vol ge houden, maar ze is absoluut ongeschikt voor dat werk. Als ze zo een bui heeft, snauwt ze de reizigers af, dat het niet mooi meer is. Tja, en dat neemt de baas natuurlijk niet. Eerst heeft ze een waarschuwing gekregen, maar een paar weken later was het weer mis. Toen werd ze ontslagen." „Beroerd voor jou, he?" „Voor mij? Waarom?" „Wel, door jouw toedoen immers heeft ze dat baantje gekregen. Je baas zal je ook wel niet erg dankbaar zijn na dit alles „O, daar heb ik maling aan. Maar ze heeft een paar weken rondgehangen en niets gedaan. Nu vertelde ze me vorige week, dat ze weer werk had." „Zoveel te beter", merkte Kees lako- niek op. „Ja, maar Kees, weet je wat het is?" „Geen flauw idee. Toch niet bij de Duitsers?" „Het scheelt niet veel. Ze is buffet juffrouw geworden in een kroeg aan de Nieuwendijk. Waar al die zwartjannen en natuurlijk ook soldaten komen. Ze begint 's middags om drie uur en dan tot één uur 's nachts. Bij tijd en wijle hoor ik haar om twee uur, half drie pas thuiskomen." Kees haalde zijn schouders op. „Tja, dat moet ze natuurlijk zelf weten. Ze is oud en wijs genoeg om zelf te weten, wat ze doen of laten moet." Ria keek hem verwonderd aan. „Ja, maar Kees, buffetjuffrouwdat is toch geen baantje voor een fatsoenlijke vrouw?" „Mogelijk. Ik kan daar niet zo goed over oordelen, want ik kom nooit in kroegen of café's en ken dus het genre buffetjuffrouw niet." Ria boog zich naar hem over en vroeg: „Kees, kun jij niet eens met haar gaan praten?" Hij schrok op. „Ik? Hoe krijg je dat in je hoofd?" „Nou, is dat zo gek? Jullie zijn ver loofd geweestKees, je kunt haar daar toch niet laten?" „Maar, beste Ria, wat kan ik er aan doen? Ik ben haar voogd toch niet? Ik heb niet het minste recht me met haar aangelegenheden te bemoeien." „Ik vind het zo ellendig. Weet je, na dat ze haar verloving met jou ver broken heeft, is ze nooit meer de oude geweest. Vroeger was Jannie een leuke vriendin „Tot ik weer in haar leven terug ben gekomen en ik haar eerst het hoofd op hol heb gemaakt. Daarna ruzie met haar gehad, zodat zij de verloving weer verbrak en sindsdien is ze nijdig „Ach nee, Kees, zo bedoel ik het niet. Ik zeg niet, dat het jouw schuld is, want dat is onzin. Het is haar eigen schuld. Sinds jij je over Lenie ontferm de, werd ze opgevreten van de jaloezie. Wees maar dankbaar, Kees, dat het zo gegaan is, want jullie zouden nooit ge lukkig met elkaar geworden zijn. O, sorry, 'dat had ik natuurlijk niet mogen zeggen „Het hindert niet, Ria, dat is alle maal voorbij." „Ja, dat is wel zo, maar ondanks haar wispelturigheid mag ik haar wel. En daarom vind ik het beroerd, dat ze dat baantje als buffetjuffrouw heeft. Kees begrijp toch een vrouw, die zichzelf nog maar een beetje respecteert, die gaat zoiets toch niet doen „Dus dat zou niets voor jou zijn?" meende Kees ondeugend te moeten op merken. Het leek, alsof er plotseling vlammen schoten uit de ogen van het meisje. „Kees, waar zie je mij voor aan? Ik at nog liever alle dagen droog brood, dan zoiets Kees, nu in alle ernst wat kunnen we doen?" Kees schudde langzaam zijn hoofd. „Niets, Ria. Jannie is nu, laat eens kijken, een jaar of dertig. En dus geen kind meer. Eqn volwassen vrouw, van wie geacht mag worden, dat ze vol komen over haar verstandelijke ver mogens beschikt. Daar kan ik me niet mee bemoeien." Ria keek hem een lange tijd onder zoekend aan. Tenslotte zei ze: „Voel je dan totaal niets meer voor haar? Mij dunkt, dat je indertijd toch van haar gehouden hebt „Daar ga ik niet meer op in, Ria. Dat is allemaal voorbij. Je weet zo'n beetje hoe ik ben. Toen na die avond heb ik tot mezelf gezegd: Kees, jongen, die episode in je leven is ook weer voorbijvoorgoed. Wees nu wijs en sluit de vrouwen voorgoed uit je leven. En dat heb ik gedaan. Ik heb mijn za ken en dat kost in deze tijd toch al hoofdbrekens genoeg om de klanten op enigszins behoorlijke wijze te blijven bedienen. En ik heb Lenie. Met alle fouten, die er aan gekleefd hebben, mag ik toch zeggen, dat ik er aardig in ge slaagd ben met de opvoeding van dit kind. Ze is nu een hele jongedame ge worden. met einddiploma H.B.S. in haar zak. In haar vrije tijd leert ze nu stenograferen en als ik ergens nog eens voor een redelijke prijs een schrijf machine op de kop kan tikken, mag ze ook typen leren. En dan zullen we maar afwachten, wat de toekomst brengen zal. Deze oorlog zal toch niet eeuwig duren. Er zal toch ook wel weer eens een tijd van vrede en welvaart en voor spoed komen Ria stond op. „Het heeft dus geen zin, om met jou over Jannie te praten?" Hij schudde energiek het hoofd. „Niet het minst meer, Ria. Maar dat neemt niet weg, dat jij hier altijd welkom zult blijven, hoor. En als je weer eens zonder een rokertje zit, kom dan ge rust naar de P. C. Zolang ik twee doos jes heb, is er één voor jou." Hij haalde een pakje uit de winkel en gaf haar dit. „Dank je, Kees" ,zei ze, het pakje in haar tasje deponerend. „Wat ben ik je schuldig?" „Niets. Ria. Kleine geschenken onder houden de vriendschap. En wip jij af en toe eens aan bij een ouwe vrijgezel." Ze drukte hem stevig de hand en keek hem met een dankbare blik aan. „Doe je de groeten van me aan Lenie?" „Zonder mankeren. Kom een volgen de keer eens wat vroeger. Ze mag je zo graag Enkele weken later kwam Ria op een zondagmiddag aanbellen. Lenie deed haar open en verwelkomde haar opge togen. „He, tante Ria, we zien je haast nooit meer." „Ik durf niet te vaak te komen", ant woordde ze, „want oom Kees stopt me altijd vol met sigaretten, en dan zou het lijken, of ik er speciaal om kom." (Wordt vervolgd)

Digitale periodieken - Gemeentearchief Veenendaal

De Vallei | 1963 | | pagina 10