mMv
FRUITCOCKTAIL
LIMONADESIROOP
CHOCOLADEMELK
Elk 2e paar nylons 50 cent
voordeliger
KNAKWORSTEN QQ
SNIJWORST
VERMOUTH PONTICELLI
KAAS
fi.
JANNIE'S
ONDERGANG
Flinke JONGEN
DEKENS
Textielhuis II. JONKER
Chef-Autospuiter
DE VALLEI UW BLAD
BEEKHOF
begrafenis
A. W. de Haas
woonhuis
2 brand-, varia-,
portefeuilles
Alle kleinkinderen
kan ik iets geven
1
jLvt i*i<
y
„DE GELDERSE VALLEI"
Plaatwerkers en leerling-spuiters
TIJMEN PLOEG
50,- spgren60,- halen
Dus tien gulden EXTRA voor u
acht
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
FEUILLETON
n
fi
J5*
MEUBELEN
WONINGTEXTIEL
VITRAGES
VLOERBEDEKKING
U kunt bij ons elke kant uit
Boelhuis-Amerongen
DOORDAT DE
AUTODROP
Voor een
Het jachtseizoen is geopend
Pouliersbedrijf C. BERKHOF
Boelhuis - Amerongen
Verzeker ingsconce ril
GEVRAAGD
VOOR DE
drukkerij -binderij
DRUKKERIJ
Aanmelden Parallelweg 10 Veenendaal
100°/« ZUIVER WOLLEN
Grote maten!
1 persoons 32,50
2 persoons 39,75
Wacht niet te lang, want deze prijzen liggen vér
beneden de normale prijzen.
Gewatteerde DEKENS, met witte watten 19,95
Op BEDDEN en DEKENS Gratis waardebonnen
voor contante betaling.
KOOPT VOORDELIG,
KOOPT IN HET
Gevraagd voor spoedig
(bij gebleken geschiktheid kan nieuwbouw-wo-
ning in vooruitzicht worden gesteld; zonder vol
doende capaciteiten onnodig te reflecteren)
Verder gevraagd
CARROSSERIEFABRIEK
Nijverheids weg 26 tel. 15770 Amersfoort
s|s|s|
sis|s|
s|s|si
s!s|ss
s|s|s
S|S|S
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s
S|S|S
s|s|s
s|s|s
s|s|s
s|s|s5
s|s|s|
s|s|s|
sfsfsf
s|s|sf
sfsfss
s|s|s5
s|s|s|
s|s|s|
s|s|s|
s|s|s|
liïili
ssssss
sis|s|
s|s|sf
s|s|sl
s|s|s|
sfsfsf
slslsl
sisfsi
Oma helpt Sinterklaas graag. En dat kan ze,
omdat ze haar boodschappen bij Simon de Wit
koopt en dan tegelijk spaart voor haar „Appeltje
voor de dorst". In alle Simon de Wit-winkels
kunt u bij elke bestede gulden een spaarzegel
10 cent kopen. Zó 50 gulden ongemerkt ge
spaard, levert u liefst TIEN gulden EXTRA op.
En met die 60 gulden kunt u, vooral in deze ge-
schenkentijd, anderen en uzelf heel veel plezier
doen.
JcJc>c
s2sic*
Als straks het „heerlijk avondje" is gekomen
2 blikken
van 138 voor
speciaal per 1/1 fles van 135 voor
per literfles
in pot voor slechts
per 1/1 fles van 295 voor
belegen
Goudse volvette - 500 gram voor
tartaar
van 78 voor
hr>rF7>r>r>i>r>r>r>r>r>r>r>T>r>ra»r>r>r>r>r>r>r>r>r>r>rj'y>r>-K>r3hr^Tjf^iJjJT
SIMON DE WIT
DOOR GRE DE BOER
(26)
Zijn winkel is sedert eind maart per
manent gesloten. Er is immers toch
niets meer.
Drie dagen voor de bevrijding komt
er een magere jongen naar de P.C. Hij
rammelt aan de deur en Kees doet hem
open. Wie is dat?
„Ik ben een broer van Leentje", zegt
hij. „En ik moet haar zeggen, dat moe
der vannacht gestorven is. Vandaag
wordt ze al begraven
Een broer van Leentje? Dan is dit
een zoon van Galis„Kom even bin
nen, jongen", zegt hij zacht.
Kees laat hem vertellen. Maar wat de
jongen vertelt, weet hij wel. Zo zijn er
de laatste maanden tientallen gegaan:
gestorven van de honger. En bij Kees
knaagt er zelfverwijt, omdat hij al die
maanden niet één keer aan de familie
van Lenie heeft gedacht.
„Lenie is niet hier", zegt hij. „Ze is
in Gelderland, al sedert vorig jaar. Zeg
dat thuis maar. Ik ik kan haar niet
meer tijdig bereiken
De jongen gaat weer terug naar huis.
Met twee sigaretten. Dat is alles, wat
Kees hem kan geven.
Op de 5e mei ziet Kees bij zijn over
buurman plotseling de nationale drie
kleur hangen. Hij kan zijn ogen niet
geloven. Vlug gaat hij naar buiten en
daar ziet hij de mensen in groepjes bij
elkaar staan. Ook zijn rechterbuurman,
de kruidenier, is bezig een vlag te hij
sen. „Ja, buurman", zegt hij, „het is af
gelopen met de Moffenheerschappij. Ze
hebben gecapituleerd. De Tommies zijn
al onderweg naar Amsterdam.."
De gebeurtenissen volgen nu snel op
elkaar. Kees durft zich wat meer op
straat te vertonen. De volgende morgen
ziet hij nog Duitse auto's door de P.C.
En de mensen vluchten weer naar bin
nen. Maar ze laten de vlaggen hangen.
Het duurt dan niet lang meer, of de
overwinnende troepen komen in de
hoofdstad. Met voedsel. De eerste kran
ten komen weer uit, kleine vellen pa
pier, maar het is tenminste weer wat.
En de mensen kunnen weer lachen. Na
een paar weken krijgt Kees weer een
toewijzing shag en sigaretten. Het is
wel mondjesmaat, maar hij kan ten
minste weer gaan verkopen. Het werd
ook haar nodig. Zijn bankrekening is
angstwekkend geslonken.
Elke dag kijkt hij uit naar de post,
die geleidelijk aan weer wat geregelder
komt. Af en toe tuurt hij de straat eens
in, of Ria wellicht komt. Zou ze de
laatste reis er wel levend afgebracht
hebben?
Als hij eind mei nog geen bericht
heeft, gaat hij een brief schrijven,
waarin hij zijn ongerustheid uitspreekt.
Terwijl hij hiermee bezig is, komt er
iemand de winkel binnen en Kees her
kent de broer van Lenie. Nieuwe on
heilstijding?
„Vannacht is vader overleden", zegt
hij op bedrukte toon. „Isis Leentje
nog niet thuis gekomen?"
Nee, Lenie is nog steeds in Gelder
land. Wanneer is de begrafenis? Ik
kom straks even aanlopen. Of nee, van
avond. Eerder kan ik niet weg. Sterkte,
jongen".
Hij gaat weer weg. Hoe oud zal het
kind zijn? Vijftien? Zestien? Maar hij
ziet er uit als twintig. De jongen heeft
in zijn korte leven tot nu toe meer mee
gemaakt dan menig ander in een heel
mensenleven. Zal hij Lenie schrijven,
dat haar vader en moeder kort na el
kaar gestorven zijn? Nee, hij kan dat
niet. Hij vraagt alleen: Laat zo spoedig
mogelijk iets van je horenIk ben
ongerust
Die avond gaat Kees naar de Rozen
dwarsstraat. Morgen wordt Galis be
graven. Kees kijkt even in de kist. Daar
ligt het stoffelijk overschot van wat
eens een stoere bootwerker was: een
geraamte bijna. Rond de tafel zitten de
kinderen. En een tante. Kees spreekt
enkele woorden van troost, maar kan
hier een mens troosten? Amsterdam is
in deze maanden in een zee van ellende
gedompeld geweest. En nog sterven er
dagelijks mensen ten gevolge van het
doorgestane leed en de ondervoeding.
Buiten waaien de vlaggen, doch de
blijdschap om de teruggekregen vrij
heid is gemengd met veel leed
Mei loopt ten einde en juni begint.
Het leven gaat weer wat normaler wor
den. Kees krijgt nu op geregelde tijden
zijn toewijzingen en is iedere avond
aan het bonnetjes plakken. Er komt
weer geld in de cassa op de toonbank.
Nu is hij blij, dat hij het ding niet ver
kocht heeft. Hij kon er indertijd twee
pond boter voor krijgen, maar dat was
hem te weinig.
Op een zonnige junimiddag gaat de
winkelbel, en Kees, die juist in de keu
ken thee zet, wil naar voren gaan. Maar
in de tussenkamer ziet hij plotseling
Lenie, en voor hij van zijn schok be
komen is, vliegt zijn pleegdochter hem
om de hals.
„Oom Kees", roept ze uit, terwijl ze
hem op beide wangen zoent, „lieve
oom Keesdaar ben ik weerO,
oom Kees, wat ben je mager gewor
den
Als hij zich hersteld heeft van de
emotie en hij zijn pupil aankijkt, vullen
zijn ogen zich met tranen. Zacht strijkt
hij met zijn magere hand over haar
blonde lokken. „Lenie...." prevelt hij
zacht, „meisje, wat zie je er goed uit.,
kind
Dan klinkt er achter hen een stem
„Zeg, als je klaar bent
Kees schrikt en kijkt op. Daar staat
Ria, ook gezond en wel. En achter haar
een jongeman. Kees geeft Ria een hand
en kijkt dan de derde bezoeker aan. He,
is dat Klaas niet? Klaas junior?
Lenie heeft haar mantel al uitgetrok
ken, en nu neemt ze Kees' hand en
trekt hem mee naar de jongeman. En
blozend zegt ze: „Oom Kees, dit is neef
Klaas.U kent hem toch wel?
Kees knikt en geeft zijn neef even
eens een hand. „Hoe maak je het, jon
gen?"
Goed, oom. U moet de hartelijke
groeten hebben uit Oldebroek. Van al
lemaal".
„Dank je wel, Klaas. Zijn jullie er
goed doorgerold?"
„Ja, hoor. Gelukkig wel".
„Leuk, dat je meegekomen bent, jon
gen. Maar ga jullie toch zitten. Ik heb
toevallig net thee gezet. Dan zal ik
eerst een kopje inschenken".
Ria grijpt hem bij de arm. „Ga jij nu
maar eens zitten, Kees", zegt ze la
chend. „Dan zal ik de honneurs waar
nemen. Lenie, wijs jij me eens de weg
in de keuken.
Even later is Lenie terug. „Ik heb een
nieuwtje, oom Kees. Maar ik wacht er
even mee, tot Ria komt met de thee.
Want ik versmacht van dorst. Klaas,
maak jij de tas eens open, wil je? We
hebben wat lekkers bij de thee".
Een poosje later zitten ze met z'n
vieren te genieten van de thee en van
de eigen gebakken koeken uit Olde
broek. En dan zegt Lenie: „Oom Kees,
V
9
C
O
•fi
O
ra
9
Tb
9
fi
O
0 1
3 I
ra»
1
X
O
3
tfi
■t
A
O
O
(9
3
3"
fi
fi
ifi
l
i
Het complete adres voor uw woningtextiel. Breng ons eens vrijblijvend
een bezoek.
KLAAS KATERSTRAAT 5 TEL. 2287
Notaris D. S. VINK te
AMERONGEN zal op
woensdag 27 november 1963
te 10 uur te Amerongen,
Drostestraat 27, ten verzoe
ke van Mevr. M. G. E. van
Nifterik-Krah contant
OPENBAAR VERKOPEN
Inboedelgoederen, ten dele
ANTIEK, waaronder
staartklok, buffet m. op
stand, Drentse notenhou
ten kast, gong, eiken hoek
kastje, bureau m. opzet
e.d.
Voorts: diverse kasten, ta
fels, koperen paraplu-stan
daard en andere koperen
voorwerpen, kristal, vazen,
schilderijen, potkachel,
stofzuiger, serviezen enz.
Bezichtiging dezelfde dag
van 8-10 uur.
magnetische polen niet
liggen op de aardpolen
wijst de kompasnaald niet
naar het geografische
Noorden, doch naar het
magnetische Noorden. Men
spreekt van aardmagnetis
me. In een rol AUTODROP
vindt U op elke tabletver
pakking een interessant
verhaal.
Vraag naar
van V.S. Leeuwarden.
Per rol 25 ct.
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 persoons auto's
disponibel.
N.V. v/h Fa. Wed.
Kcrkewyk 87, Veenendaal
Telefoon 2845
TE KOOP gevraagd te
Rhenen of omgeving:
in uitstekende staat, liefst
met tuin, tot 28.000,
Tel. 01719-3835 (na 7 uur
's avonds) of brieven on
der nr 1250 aan Boekhan
del Buijze, van Limburg
Stirumstraat 3, Noordwijk.
dus voor HAZEN, FAZANTEN en WILDE
KONIJNEN etc. (dagelijks verkrijgbaar) naar
Boslaan 113 Telefoon 2865 Veenendaal
Notaris D. S. VINK te AMERONGEN zal op woensdag
27 november te 10 uur te Amerongen, Drostestraat 27,
ten verzoeke van Mevr. M. G. E. van Nifterik-Krah
contant
OPENBAAR VERKOPEN
inboedelgoederen als staartklok, buffet m. spiegel, di
verse kasten, tafels, vloerkleed, vazen, kapstok, divan,
koperen parraplu-stand., lampen, wandborden, schil
derijen, potkachel, stofzuiger, serviezen enz.
Bezichtiging: dezelfde dag van 8-10 uur.
Brand-, varia- en Levensverzekeringen
heeft beschikbaar
voor Veenendaal en omgeving.
Gegadigden worden uitgenodigd te schrijven on
der nr. 3047 aan het bureau van dit blad.
H00FDSTR.9I - 93
VEENENDAAL
het is niet zo raar, dat Klaas meege
komen is. Ikik wou vragen, of U
het goed vindt, dat we ons verloven".
Kees zet zijn thee neer en kijkt ver
rast lachend van de een naar de ander.
„Zo, zo," zegt hij knikkend tot zijn
neef, „dus jij hebt kans gezien, jonge
man, om van de gelegenheid te profi
teren en mij m'n pleegdochter afhandig
te maken".En toen tot Lenie: „Houd je
van hem, meisje?"
Ze bloost diep en knikt. „Ja, oom
Kees, ik houd erg veel van hem".
„En jij, Klaas?"
„Ik mocht haar al graag, toen ze de
eerste keer bij ons met vakantie was,
oom", zegt de jongen op rustige toon.
„Tja, dan zal ik er niets aan kunnen
doen".
Ria kijkt eens op. Hoort ze teleur
stelling in zijn stem?"
Kees kijkt voor zich op tafel. Dan
zegt hij: „Willen jullie dus samen
trouwen, zo, zo. Heb jij een beetje voor
uitzichten, Klaas?"
„Daarom ben ik juist meegekomen,
com", zegt de jongen. Maar het schijnt
dat Kees dit niet heeft verstaan, want
dromerig blijft hij voor zich uit staren
en dan begint hij te praten.
„Vroeger, Klaas, woonde ik ook in
Oldebroek. Met je vader en je andere
ooms en tantes thuis, op de oude boer
derij. En daar hadden we het arm. Ik.
ik hield toen ook van een meisje. Maar
ze wilde me niet, omdat ik arm was en
geen vooruitzichten had. Wat is nu een
arme boerGeld voor een boerderij
te kopen had ik immers nietIk
gun Lenie haar geluk ten volle en als
jullie van elkander houden, dan., dan
vind ik het natuurlijk goed. Voor zo
ver ik er wat over te zeggen heb
„Oom Kees, ik weet wel, dat het boe
ren in ons land weinig toekomst heeft.
En daarom zijn we ook niet van plan
om hier te blijven. We zijn voornemens
te gaan emigreren, naar Canada. Daar
zijn meer mogelijkheden".
„Nousneed Ria het gesprek af,
„daar praten we dan later nog wel eens
over. Vertel eerst maar eens, hoe het
hier in Amsterdam gaat. Want we zijn
natuurlijk razend nieuwsgierig gewor
den".
Kees' gezicht betrok. Nu moest hij
Lenie vertellen van de dood van haar
ouders. Voorzichtig vroeg hij: „Heb je
nog wel eens bericht gehad van je va
der en moeder, Lenie?"
Ze schudde ontkennend haar hoofd.
„Ik heb één keer een kaartje gezonden,
maar er niets op gehoord. Bent U er
wel eens geweest?"
Kees knikte en keek bedrukt. „Ik
heb slecht nieuws, meisje. Ze
Lenie greep hem bij de mouw. „Zijn
ze gestorven, oom Kees?" vroeg ze
zacht. Hij knikte. „Ja, kort na elkaar.
Je moeder even vóór de bevrijding, je
vader kort daarna. Maar er was geen
gelegenheid om je tijdig bericht te stu
ren
Lenie heeft moeite haar tranen te
weerhouden. Klaas legt zijn arm om
haar heen en probeert haar te troos
ten. „Oom Kees, hadden we er niets
aan kunnen doen?" vraagt ze snikkend.
„Nee, meisje, daar was niets aan te
doen. We hadden maanden lang ter
nauwernood te eten. Alleen de sterk
ste mensen konden er doorkomen en
zij, die er af en toe in slaagden wat ex
tra's te bemachtigen. Zo, als je ouders
zijn er in de oorlogswinter honderden
gegaan. Het was verschrikkelijk, maar
ieder probeerde zichzelf in het leven te
houden
Na een poosje stond Lenie op. „Ik
wil even naar huis", zei ze. „En ik wil
naar hun graf.
Met Klaas gaat ze de deur uit. Met
het avondeten zullen ze proberen te
rug te zijn. En Kees blijft met Ria ach
ter. Er zijn weer sigarettten en als ze
roken, vertelt de vrouw van de laatste
oorlogsmaanden in Oldebroek.
„Je broer is een reuze kerel, Kees",
zegt ze. „Bijna vier jaar heeft hij een
joods gezin geherbergd, en ondanks de
razzia's en de voedselmoeilijkhedcn
heeft hij altijd voor hen kunnen zor
gen. En de laatste maandenmet al
die onderduikersEn dan die lucht
aanvallenWeet je nog, dat ik die
eerste keer naar Oldebroek ging, Met
je introductiebriefje voor Klaas? Nou,
dat is een reisje geweest, dat zal ik
nooit vergeten. In Hoevelaken een
bom-aanvalIk kon nog juist in zo'n
eenmansgat kruipen. De scherven vlo
gen om me heen. En een uur later, on
der Nijkerk nog eens zo'n avontuur.
Het was verschrikkelijk.
„Wat heb je al die maanden gedaan?"
vroeg Kees. „Je zat zeker in het onder
grondse werk, he?"
Ze knikte. „Ja, ik was koerierster. Ik
heb heel wat fietstochtjes gemaakt,
naar Apeldoorn, naar Amsterdam, naar
UtrechtMaar het ging om de goede
zaak, Kees, en daar moesten we alle
maal wat voor over hebben
„Ik kon niets doen", zei Kees zuch
tend. „Misschien heb ik geen helden-
natuur
„Jij had hier een mooie pleisterplaats
beste jongen, en die avond in februari,
toen ik doodmoe hier aankwam, was je
huis voor mij de oase in deze oorlogs
woestijn. Het was toch fijn, dat ik hier
rustig kon slapen".
„Zeg", zei Kees opeens, „heb je nog
wel eens wat van Jannie gehoord?"
Het meisje knikte en doofde haar si
garet in de asbak. „Ja, van jongens van
de B.S. weet ik, dat ze na de bevrijding
gearresteerd is. Ze was verloofd met
diezelfde Duitse officier. Ze is in een
kamp terecht gekomen, maar ik heb
nog steeds niet kunnen uitvissen,,
waar".
(wordt vervolgd)»
