Appelmoes >n
Erwten ...wortelen 49 p,uimen, --
Prima gelmki
arolan n. k
van mei
tot mei
De geest van Sint Nicolaas
waart reeds rond
DIJKSTRA
magazijnbediende
bijrijder
en
NIEUWE IJSBAAN
Tijdrovend?
apothekers
assistente
begrafenis
A. W. de Haas
a. KANTINEJUFFROUW
b. MNL. PERSONEEL
doorsmeerder
tweede monteur
KIRPESTEIN
kamer
J. van Rhee
Blanken-Ploeg
N.V.
Voor chemisch reinigen
VAN HOFWEGEN
Apparatenfabriek Oosterbeek
Emlltlw Goudse volvette
•wbw» 5oo gram van 200 voor
I
FA. J. DE RUITER Jzn.
van de Stichting
„Het Veenendaals Tennispark"
DRUKWERK-
VOORRAAD
De Gelderse Vallei
Dr. L. W. S. van
der Burg
Het absoluut
gehoor
AUTODROP
Voor een
N.V. Automobielbedrijf
DE ROOFS Slijterij en Wijnhandel
N.V. BOXAL
Eet nu paardenvlees
Fendt dieselros
Fendt dieselros
Hanomag
Farmall D.G.D.
Farmall H
Scherpenzeel (Gld.)
RUILKOOP
van uw garderobe
een leerling of halfwas spuiter
een le klas voorman spuiter
In Veenendaal komen wij gratis horen en bezorgen. Telefoon 2015 - Hoofdstraat 93
In onze zaak kunt u dat reeds best merken, want
naast allerlei Sint Nicolaas-surprises, verkopen wij
weer dagelijks onze heerlijke verse
tRoomboteramandelletters
Roomboterstavcn
het fijnste van het fijnste
Roombotergevuld Speculaas
Dikke Speculaas
«h Roomborstplaat,
ifm 250 gram extra voordelig 1,10
1 Amandel ma,rsepeinworst
I Amandel marsepeinfiguren
di Droste chocoladeletters
ook met hazelnoten
Verras uw vrienden en relaties met een heerlijke
Roomboteramandelletter en zij zullen enthousiast uit
roepen: Haah dat is van
HOOFDSTR. 21 - TEL. 2136
VEENENDAAL
LEVENSMIDDELENGROOTHANDEL
vraagt
leeftijd 16-22 jaar.
Aanmelden: Verlaat 8 of 's avonds na 7 uur bij
G. J. Schoonhoven, Prinsesselaan 5, Veenendaal.
U kunt nu eerder gaan schaatsen op een
kleine EXCLUSIEVE ijsbaan, gelegen aan
de Dennelaan. IJs en weder dienende, staat
de ijsbaan, de gehele winter 1963/1964 tot
uw beschikking, indien u zich als abonne
menthouder heeft laten inschrijven. (Een
abonnement kost slechts f 10,Er wordt
slechts éénmaal gelegenheid tot inschrij
ving gegeven en wel op zaterdagmiddag
7 dec. 1963 van 2 tot 5 uur, in het clubhuis
van het tennispark (aan de Dennelaan).
Er wordt slechts een beperkt aantal abonnementen uit
gegeven, dus haast u op zaterdagmiddag 7 december.
Allerminst indien
U er voor zorgt
dat Uw
op „peil" is, kan
dat later kosten
en moeite
besparen.
Wilt u drukwerk met
nieuwe frisse ideeën?
Mogen w(j dan eena
offerte maken?
Bel nu en wij
komen direct.
DRUKKERIJ
Parallelweg 10
Veenendaal
Tel. 08380-2022*
ARTS
Leersum - Tel. 03434-1388
zoekt zo spoedig mog.
Zeer zelfst. werkkring.
Kamer beschikbaar.
is de eigenschap onmiddel
lijk elke muzikale toon en
verbindingen van verschil
lende tonen te herkennen;
een en ander is nog geen
waarborg van muzikaliteit.
In een rol AUTODROP
vindt U op elke tabletver-
pakking een interessant
verhaal.
Vraag naar
van V.S. Leeuwarden.
Per rol 25 ct.
met auto's zijn wij speciaal
ingericht
4-8 persoons auto's
disponibel.
N.V. v/h Fa. Wed.
Kerkewtyk 87, Veenendaal
Telefoon 2845
INDUSTRIELAAN 38
VEENENDAAL
VRAAGT VOOR HAAR SNEL GROEIEND BEDRIJF
leeftijd plm. 18 jaar;
Gegadigden dienen bereid te zijn in continue-dienst te
te werken.
Aanmelden tijdens de kantooruren.
Wij vragen voor ons bedrijf te Wageningen een
of een ongeschoolde om als zodanig te
worden opgeleid.
En een
liefst bekend met het merk Opel.
5-DAAGSE WERKWEEK
EXTRA SOCIALE VOORZIENINGEN
Prof. Ritzema Bosweg 1 - Wageningen
Tel. 08370-4551.
BRENG EEN BEZOEK AAN
„ACHTEROM"
Wij hebben voor u de grootste sortering
Wijnen, binnen- en buitenl. gedistilleerd.
Groenelaan 23 (achterom) tel. 3434
Veenendaal.
Rozenstraat 19
VEENENDAAL
vraagt voor een van
haar buitenlandse
trainees
met volledig pension.
Aanbieding ook tel.
08385-3844.
Krachtig, voedzaam gezond
én bovendien goedkoop.
p. 500 gr.
Magere paardelappen f 1,95
Rookworst h.o.hf 1,95
Biefstuk f 3,25
Rosbief f 2,40
Varkenskrabbetjes f 0,65
Heerlijke balkenbrij f 0,60
SLAGERIJ
Valleistraat 23 - Tel. 3373
Veenendaal
H00FDSTR.91 - 93
VEENENDAAL
WU bieden aan tegen
biliyke prijzen gebruik
te tractoren doo.r inruil
verkregen
(17 pk) compl. met
ploeg en maaibalk.
(17 pk) compl. met
maaibalk.
(27 pk) met nieuwe
banden 11x28 compl.
met maaibalk.
(30 pk) met hefinricht.
Farmall D.E.D.
(20 pk) met hefinricht.
en maaibalk.
(petroleum) 26 pk
(zeer voordelig).
Inruil en financieren
mogelijk.
Districtsdealer voor Kra
mer en David Brown
landbouwtractor en.
Tel. afd. Landbouw 03497-
241. Na 6 u. bij onze ver
tegenwoordigers J. H. Pol
03497-469 en J. Blaauw
03497-465.
Te koop herenhuis met ga
rage 550 m! grond gelegen
Parklaan Zeist tegen koop,
ev. huurhuis Veenendaal of
omgeving. Brieven onder
nr. 3058 aan het bur. van
dit blad.
Dr. Slot. de Bruïneplein 29 - Veenendaal
Telefoon 3404
DONDERDAG MEEGEGEVEN, ZATERDAGS TERUG
Panhuis 6 - Veenendaal
In ons bedrijf is plaats voor
Tevens is er plaats voor
PLEZIERIGE WERKKRING EN PRIMA
BELONING
Aanmelden aan de fabriek, ook zaterdags 's-morgens.
Pooideiookvlees
wBiwBI® W* 100 gram va
grote gezinspot voor slechts
vian R7 \JOÜf
per literblik van 57 voor
115
Zwaar belegen
kaSfen klaar - halve kilo in blik
189
december '63
SIMON DE WIT
door
L. v. Schooten
Een
huwelijk
in
bezettingstijd
(1)
KRIJGSLIST
„Of je nou bij ons door de Dorps
straat loopt of hier, wat ze een stad
noemen" smaalde Roel Meerman, ,,'t is
om deze tijd van de nacht precies het
zelfde. Je kunt je midden op straat ver
schonen en er is geen mens die 't ziet."
„Doen ze dat bij jullie dan altijd in de
Dorpsstraat?" informeerde Henk Roze-
boom. Hij, Amsterdammer, beschouwde
alles wat buiten de hoofdstad lag als
het platteland.
Roel en Henk droegen, zoals Roel het
noemde, de wapenrok der koningin.
Want het was september 1939. Ze wa
ren aan afzwaaien toe geweest, toen
hen duidelijk werd gemaakt dat er van
afzwaaien voorlopig geen sprake zou
zijn.
Daar liepen ze dus in het uniform,
waaraan ze in hun hart een hekel had
den, niet alleen omdat het hen gevan
gen hield in een bestaan, dat hen maar
bitter weinig bevredigde, maar ook om
dat het zo onpraktisch was. Op hun
hoofd droegen ze de „buiten model"
kepi, die ze van hun eigen geld hadden
moeten kopen, wilden ze niet eeuwig
met de weinig flatteuze veldmuts lopen.
Om hun hals schuurde de stijve uni
formkraag en op hun rug wisten ze de
beruchte taillehaken, waarmee je zo
heerlijk kon blijven haken in de ruggen
van rieten stoelen en die krassen maak
ten op de kerkbanken. Om hun kuiten
waren de „puttees" officieel „been
windsels", gedraaid, lange groene lap
pen stof die je op een bepaalde manier
moest winden, en waarvan het doel hen
nooit duidelijk was geworden. Omdat
ze vanavond uit waren droegen ze niet
de befaamde „kistjes" maar hun eigen
zwarte hoge schoenen. Dan voelde je
je tenminste nog een beetje mens, zei
Henk.
Ja, ze mochten zich gelukkig prijzen,
dat ze in een stadskazerne lagen. Die
arme stakkers in de Peel en aan de
grens, ingekwartierd in boerendorpjes,
hadden het veel minder, zo vertelde
Roel iedere keer weer aan Henk, die
alleen maar tevreden was geweest^
wanneer ze hem in een Amsterdamse
kazerne hadden gestopt. Want deze stad
nou ja, had bijna honderdduizend in
woners, maar wat was dat, vergeleken
bij Mokum
Het was nu om-en-nabij negen uur
's avonds.
Ze waren even in het militair tehuis
gaan kijken, waar ze dikwijls kwamen,
want veel geld om uit te gaan hadden
ze niet. Maar meneer Bergema was er
niet. Meneer Bergema was een leraar,
die zelf een zoon in dienst had, bij de
marine. En die zich geroepen voelde,
wanneer hij de tijd had, zich te ont
fermen over wat de kranten noemden
„onze jongens". Hij schaakte en bil
jartte met ze, kletste of boomde en dik
wijls noodde hij ze in zijn huis. Park
weg 117 was een bekend adres. Daar
voelden ze zich weer burger. Mevrouw
Bergema zorgde als 'n moeder, „zoals
ik zou willen dat een ander voor mijn
zoon zorgde" zei ze. Het was er gezellig
en je vergat even de dienst.
Maar meneer Bergema had het al
verteld, hij ging een paar weken de
stad uit. Dus vonden ze hem niet in
het tehuis en had het geen zin op Park
weg 117 aan te bellen.
„D'r is geen kip te zien hier", mop
perde Henk. De enkele politieman die
verveeld langs de etalages kuierde, re
kende hij kennelijk niet onder het door
hem genoemde pluimvee.
„Alles zit nog in de bios of blijft
thuis", constateerde Roel.
Landerig slenterden ze door de straat,
keken uit gewoonte even naar binnen
bij de Italiaanse ijssalon „La Venezia"
of er soms nog krijgsmakkers zaten.
„Alleen maar twee grieten" consta
teerde Henk onverschillig.
Roel keek nóg eens.
„Nou ja" zei hij onder het verder
slenteren „alléén maarik zal jou
vertellen vader, die ene, met dat blonde
haar, nou, die zag er heel niet gek uit."
Ze keken elkaar aan.
Henk en Roel kenden elkaar.
Ze hadden nooit veel woorden nodig.
Automatisch maakten ze rechtsom
keert en marcheerden ten tweede male
nu in vertraagd tempo, langs de ijs-
salon.
Weer zagen ze elkaar aan.
Roel knikte.
De twee landsverdedigers traden naar
binnen, bij woordeloze afspraak en zet
ten zich op de hoge barkrukken, een
eindje af van de twee meisjes, die daar
met smaak een grote veelkleurige ijs
berg zaten te verorberen.
„Goeden avond" groette Henk, die
vond dat een Amsterdammer moest to
nen dat hij wist hoe het hoorde. Roel
bromde wat.
„Ook goeienavond" zei een der meis
jes, niet de blonde die Roel's aandacht
getrokken had die lepelde rustig
verder en knikte alleen maar.
Het irriteerde Roel.
Maar al te vaak reeds had hij onder
vonden, dat de burgerij de soldaat, al
was hij dan „burger in uniform", als
een minder soort schepsel bleek te be
schouwen. De slechte naam, die het
krijgsvolk zich in vroeger eeuwen ver
worven had, leefde nog voort. En in
deze stad hadden vroeger de huzaren
gelegen, die geen heilige boontjes wa
ren! Roel herinnerde zich nog een voor
dracht, die hij als jongen gedaan had,
een dingetje van dominee Laurillard:
„Daar stond bij de muur,
in de hoek, een huzaar
Verbeeld je, ik was als een doode!"
Deze dames achtten zich blijkbaar
ook te goed voor het soldatenvolk. Nu,
hij zou ze geen blik waardig keuren,
overlegde hij, terwijl zijn blik verstolen
gleed naar het blonde meisje, dat zo on
aandoenlijk voor alles om haar heen,
van haar ijs-coupe zat te genieten.
Henk Rozeboom had van dergelijke
minderwaardigheidscomplexen niet de
minste last. Hij had de naam, „succes
bij de vrouwen te hebben, en vrolijke
frans en gezellige prater die hij was,
dit alles gevoegd bij een gans niet on
knap uiterlijk, deed vele meisjes lachen
of ze wilden of niet, wanneer hij vrij
moedig het woord tot hen richtte of
openlijk zijn bewondering deed blijken.
Het donkere meisje bleek een lache
bek en had duidelijk plezier in de si
tuatie: die twee soldaten die zo gereser
veerd deden, terwijl ze hen net had zien
voorbij schuiven en er op zou durven
zweren, dat ze teruggekomen waren
omdat ze hen tweeën hadden gezien.
Eens kijken, dacht Miep de Rooij, hoe
ze dit spelen.
Ze hoefde niet lang te kijken. Het was
Henk, die als ervaren vrouwenkenner
meteen had ontdekt, wie van de twee
de meest toegankelijke was, die de
kuiltjes in Miep's wangen en de lach
rimpeltjes bij haar ogen had genoteerd.
„Zo" zei hij „bent u het stadsgewoel
ontvlucht?" en hij wees naar buiten
waar aan de overzijde net de agent
voorbij schuifelde.
Miep besloot de kat uit de boom te
kijken en knikte.
,,'t Is hier akelig druk" klaagde Henk
„ik kom uit Amsterdam maar ik zeg te
gen m'n vriend de korporaal hier: laten
we alsjeblieft even in die rustige ijs-
salon gaan, want het drukke verkeer
werkt op mijn zenuwen."
„Daar ziet u net naar uit" vond Miep
en stak ondeugend een lepel ijs in haar
mond, daarmee het ijs, figuurlijk dan,
brekend. Want meer had Henk niet
nodig.
Tanja Faber, de blonde, nipte met
kleine fijnproevershapjes aan de ge
kleurde ijsberg voor haar. Ze hield niet
van aanpappen met soldaten, niet om
dat ze die jongens minachtte, maar om
dat het hen meestal alleen maar te doen
was om tijdverdrijf, en voor zoiets acht
te Tanja zich te goed. Ze kon ook niet,
zoals Miep, meteen een praatje maken.
Miep wist amicaal te doen en ze toch
steeds op armlengte te houden. Ver
maakt luisterde ze naar de dialoog tus
sen Henk en MiepHenk, die in
zwaar sarcasme afkraakte „wat ze hier
een stad noemen" en Miep diep be
klaagde dat ze hier haar jonge leven
moest slijten „als een clivia achter de
horretjes." Die andere korporaal zei
niets, luisterde maar. 't Waren toch
keurige lui, zo te zien. 's Horen hoe
bruin Miep ze wist te braden.
„U hoeft met ons geen medelijden te
hebben", zei Miep, want wij wonen hier
niet, hoor. Wij wonen in Rotterdam."
Waar ligt dat?" informeerde met een
stalen gezicht de Amsterdammer.
Tanja schoot haars ondanks in de
lach, en verslikte zich bijna in haar ijs.
„Wij wonen hier wél" corrigeerde ze,
toen ze het koude spul doorgeslikt had.
„U bent tenminste eerlijk" prees
Henk „u verloochent uw woonplaats
niet. Die andere dame probeert ons op
een dwaalspoor te leiden."
„En ik denk" durfde Roel opeens „dat
ze wél in Rotterdam woont."
„Wij wonen hier" hield Tanja vol.
„Waar dan?" wilde Henk weten.
Nu ja, dacht Roel, dat vertellen die
meiden toch nooit. Daar zijn ze altijd
verschrikkelijk geheimzinnig mee.
Maar het meisje met de kuiltjes in
haar wangen, die zo net nog had ver
teld dat ze uit Rotterdam kwam, knikte
nu vol overtuiging en zei „wij wonen
hier, Parkweg 117."
Het was even stil in de ijssalon.
De Italiaan, die bij het buffet glazen
stond te drogen, keek op.
„Dat kan niet" zei Henk, beste juf
frouw, nou moet u ons er niet tussen
willen nemen. Wij zien er misschien
wel uit als boertjes van den buuten,
met al dat bokkebaal, maar we zijn het
niet."
„Toch is het zo" kwam opeens Tanja
die plezier in het spel begon te krijgen
„Parkweg 117. En waarom kan dat niet,
als ik vragen mag?"
„Omdat daar de heer H. E. Bergema
woont" zei Roel ambtelijk.
„En de heer Bergema heeft, voorzover
mij bekend, geen dochters" vulde Henk
ijzig aan.
(Wordt vervolgd)